Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Başak Süperkümesi (Virgo SC) veya Yerel Süperküme (LSC veya LS), Samanyolu ve Andromeda gökadaları ile diğerlerini de içeren Başak Kümesi ve Yerel Grup'u barındıran süperkümedir. Çapı yaklaşık 33 megaparsek (110 milyon ışık yılı) olan bu süperkümede en az 100 adet gökada grubu ve kümesi bulunmaktadır. Gözlemlenebilir evrendeki yaklaşık 10 milyon süperkümeden biri olan Başak Süperkümesi, Balıklar-Balina Süperküme Kompleksi adı verilen bir gökada iplikçiği içinde yer alır.
| Başak Süperkümesi | |
|---|---|
 Başak Süperkümesi. Yerel Grup da dahil olmak üzere diğer grup ve kümelerin konumu. | |
| Gözlem verisi (Dönem J2000) | |
| Ana yapı | Laniakea Süperkümesi |
| Özellikler | |
| Bağlanma kütlesi (U) | ~1,48 × 1015 M☉ |
| Aydınlatma gücü | 3×1012L☉ (toplam) |
| Katalog belirtmeleri | |
| Local Supercluster, LSC, LS | |
2014 yılında yapılan bir araştırma, Başak Süperkümesi'nin daha büyük bir süperküme olan Laniakea'nın bir parçası olduğunu göstermektedir. Laniakea, Büyük Çekici'nin merkezinde yer alan ve "Yerel Süperküme" teriminin daha kapsamlı bir karşılığı olarak kullanılmaktadır.
Arka plan
William ve John Herschel tarafından 1863 yılında yayımlanan ilk büyük bulutsu örneklerinden itibaren, kuzey galaktik kutbu yakınlarındaki Başak takımyıldızında belirgin bir şekilde fazla sayıda bulutsu alanı olduğu biliniyordu. 1950'lerde Fransız-Amerikalı gök bilimci , bu fazlalığın büyük ölçekli gökada benzeri bir yapı olduğunu savunan ilk isim oldu. 1953'te "Yerel Süpergalaksi" terimini kullandı ve daha sonra 1958'de bunu "Yerel Süperküme" (LSC) olarak değiştirdi. Harlow Shapley ise 1959 tarihli Of Stars and Men adlı kitabında Metagalaksi terimini önerdi.
1960'lar ve 1970'ler boyunca, Yerel Süperküme'nin (LS) gerçek bir yapı mı yoksa gökadaların tesadüfi bir hizalanması mı olduğu konusunda tartışmalar devam etti. Bu sorun, 70'lerin sonu ve 80'lerin başında yapılan geniş çaplı kırmızıya kayma araştırmalarıyla çözüme kavuşturuldu. Bu araştırmalar, gökadaların süpergalaktik düzlem boyunca basık bir şekilde uzanmış yoğunlaşma sergilediğini ikna edici bir şekilde gösterdi.
Yapı
1982 yılında tarafından kaleme alınan kapsamlı bir makalede, Yerel Süperküme'nin temel yapısı hakkındaki araştırmasının sonuçları sunuldu. Yerel Süperküme iki bileşenden oluşur: Süperkümenin parlak gökadalarının üçte ikisini içeren, belirgin şekilde basık bir disk ve geri kalan üçte birini içeren kabaca küresel bir hale. Diskin kendisi, uzun eksen / kısa eksen oranı en az 6'ya 1 ve muhtemelen 9'a 1 olan ince (~1 Mpc) bir elipsoittir. Haziran 2003'te yayınlanan 5 yıllık "İki Derece Alanlı Gökada Kırmızıya Kayma Araştırması (2dF)" (Two-degree-Field Galaxy Redshift Survey) verileri, gök bilimcilerin LS'yi diğer süperkümelerle karşılaştırmasına imkan sağladı. LS, nispeten küçük boyutlu tipik olarak fakir (yani, yüksek yoğunluklu çekirdekten yoksun) bir süperkümeyi temsil eder. Merkezde zengin bir gökada kümesi, çevresinde ise gökada iplikçikleri ve fakir gruplar bulunur.
Yerel Grup, Ocak Kümesi'nden Başak Kümesi'ne uzanan ipliksi bir yapı içerisinde Yerel Süperküme'nin eteklerinde yer alır. Başak Süperkümesi'nin hacmi, Yerel Grup'tan yaklaşık olarak 7000 kat, Samanyolu'ndan ise 100 milyar kat daha fazladır.
Gökada dağılımı
Yerel Süperküme'nin merkezine yakın Başak Kümesi civarında, gökadaların sayısal yoğunluğu merkeze olan uzaklığın karesiyle azalır. Bu da, kümenin rastgele konumlanmadığını gösterir. Genel olarak, parlak gökadaların (mutlak büyüklüğü -13'ten daha az) ezici çoğunluğu, az sayıdaki bulutlarda (gökada kümesi grupları) yoğunlaşmıştır. Bu bulutların %98'i, parlak gökada sayısına göre azalan sırayla sıralandığında şu 11 bulutta bulunur: (Av Köpekleri), Başak Kümesi, Başak II (güney uzantısı), Aslan II, Başak III, Kupa (NGC 3672), Aslan I, Küçük Aslan (NGC 2841), Ejderha (NGC 5907), Pompa (NGC 2997) ve NGC 5643.
Diskte bulunan parlak gökadaların üçte biri Başak Kümesi'ndedir. Geri kalan kısım ise Av Köpekleri Bulutu, Başak II Bulutu ve ayrıca nispeten önemsiz olan 'nda bulunur.
Haledeki parlak gökadalar az sayıda bulutta yoğunlaşmıştır (%94'ü 7 bulutta). Bu dağılım, "süpergalaktik düzlem hacminin çoğunun büyük bir boşluk" olduğunu gösterir. Gözlemlenen dağılıma uyan faydalı bir benzetme, sabun köpüğü benzetmesidir. Basık kümeler ve süperkümeler, uzayda 20-60 Mpc çapında büyük, kabaca küresel boşluklar olan kabarcıkların kesişme noktalarında bulunur. Uzun ipliksi yapılar hakim gibi görünmektedir. Buna bir örnek, Başak Süperkümesi'ne en yakın süperküme olan Suyılanı-Erboğa Süperkümesi'dir. Bu süperküme yaklaşık 30 Mpc mesafeden başlayıp 60 Mpc'ye kadar uzanır.
Kozmoloji
Büyük ölçekli dinamikler
1980'lerin sonlarında keşfedilen, sadece Yerel Grup'un değil aynı zamanda en azından 50 Mpc mesafedeki tüm maddenin, Cetvel Kümesi (Abell 3627) yönünde yaklaşık 600 km/s mertebesinde kitlesel bir akış yaşadığı görülmektedir. Lynden-Bell ve ark. (1988), bunun sebebini "Büyük Çekici" olarak adlandırdı. Büyük Çekici'nin, Başak Süperkümesi (Yerel Grup dahil) ile birlikte Suyılanı-Erboğa Süperkümesi'ni, Pavo-Indus Süperkümesi'ni ve Ocak Grubu'nu da içeren ve "Laniakea" olarak adlandırılan daha büyük bir süperküme yapısının kütle merkezi olduğu anlaşılmıştır.
Büyük Çekici'nin, tüm süperküme ile birlikte 'nin merkezinde bulunan Shapley Süperkümesi'ne doğru hareket ettiği görülüyor.
Karanlık madde
Başak Süperkümesi'nin (LS) toplam kütlesi M ≈ 1015M☉ ve toplam optik aydınlatma gücü L ≈ 3×1012L☉'dir. Bu da, Güneş kütlesi ile karşılaştırıldığında yaklaşık 300 kat daha fazla kütle-ışık oranını (M☉/L☉ = 1) gösterir ve diğer süperkümeler için elde edilen sonuçlarla tutarlıdır. Karşılaştırma yapmak gerekirse Samanyolu için kütle-ışık oranı, 4,83 Güneş mutlak büyüklüğü, -20,9 Samanyolu mutlak büyüklüğü ve 1,25×1012 M☉ Samanyolu kütlesi varsayıldığında 63,8'dir. Bu oranlar, evrende büyük miktarlarda karanlık madde varlığı lehine ana argümanlardan birini oluşturur. Eğer karanlık madde olmasaydı, çok daha küçük kütle-ışık oranları beklenirdi.
Haritalar
Ayrıca bakınız
- Abell Kataloğu
- (Evrenin geniş ölçekli yapısı)
- Abell kümeleri listesi
- Süperküme
- KBC Boşluğu
Kaynakça
- ^ a b c d Einasto, M.; ve diğerleri. (Aralık 2007). "The richest superclusters. I. Morphology". Astronomy and Astrophysics. 476 (2). ss. 697-711. arXiv:0706.1122 $2. Bibcode:2007A&A...476..697E. doi:10.1051/0004-6361:20078037.
- ^ R. Brent Tully; Hélène Courtois; Yehuda Hoffman; Daniel Pomarède (2 Eylül 2014). "The Laniakea supercluster of galaxies". Nature. 513 (7516) (4 Eylül 2014 tarihinde yayınlandı). ss. 71-73. arXiv:1409.0880 $2. Bibcode:2014Natur.513...71T. doi:10.1038/nature13674. (PMID) 25186900.
- ^ cfa.harvard.edu, The Geometry of the Local Supercluster 10 Mayıs 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., John P. Huchra, 2007 (Erişim tarihi: 12 Aralık 2008)
- ^ de Vaucouleurs, G. (Mart 1981). "The Local Supercluster of Galaxies". Bulletin of the Astronomical Society of India. Cilt 9. s. 6 (nota bakınız). Bibcode:1981BASI....9....1D.
- ^ a b Klypin, Anatoly; ve diğerleri. (Oct 2003). "Constrained Simulations of the Real Universe: The Local Supercluster". The Astrophysical Journal. 596 (1). ss. 19-33. doi:10.1086/377574. 19 Kasım 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2009.
- ^ Hu, F. X.; ve diğerleri. (Nisan 2006). "Orientation of Galaxies in the Local Supercluster: A Review". Astrophysics and Space Science. 302 (1-4). ss. 43-59. arXiv:astro-ph/0508669 $2. Bibcode:2006Ap&SS.302...43H. doi:10.1007/s10509-005-9006-7.
- ^ a b Tully, R. B. (15 Haziran 1982). "The Local Supercluster". Astrophysical Journal. 257 (1). ss. 389-422. Bibcode:1982ApJ...257..389T. doi:10.1086/159999.
- ^ Carroll, Bradley; Ostlie, Dale (1996). An Introduction to Modern Astrophysics. New York: Addison-Wesley. s. 1136. ISBN .
- ^ Fairall, A. P.; Vettolani, G.; Chincarini, G. (Mayıs 1989). "A wide angle redshift survey of the Hydra-Centaurus region". Astronomy and Astrophysics Supplement Series. 78 (2). s. 270. Bibcode:1989A&AS...78..269F. ISSN 0365-0138.
- ^ Plionis, Manolis; Valdarnini, Riccardo (Mart 1991). "Evidence for large-scale structure on scales about 300/h MPC". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Cilt 249. ss. 46-61. Bibcode:1991MNRAS.249...46P. doi:10.1093/mnras/249.1.46.
- ^ . 14 Temmuz 2014. 5 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Small, Todd A.; ve diğerleri. (Ocak 1998). "The Norris Survey of the Corona Borealis Supercluster. III. Structure and Mass of the Supercluster". Astrophysical Journal. 492 (1). ss. 45-56. arXiv:astro-ph/9708153 $2. Bibcode:1998ApJ...492...45S. doi:10.1086/305037.
- ^ Heymans, Catherine; ve diğerleri. (Nisan 2008). "The dark matter environment of the A901 abell A901/902 supercluster: a weak lensing analysis of the HST STAGES survey". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 385 (3). ss. 1431-1442. arXiv:0801.1156 $2. Bibcode:2008MNRAS.385.1431H. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.12919.x.
- ^ Williams, D. R. (2004). . NASA. 22 Şubat 1998 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2012.
- ^ Jerry Coffey. . 12 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2010.
- ^ McMillan, Paul J. (July 2011), "Mass models of the Milky Way", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 414 (3), ss. 2446-2457, arXiv:1102.4340 $2, Bibcode:2011MNRAS.414.2446M, doi:10.1111/j.1365-2966.2011.18564.x
Daha fazla bilgi
- Tully, Brent (1982). "The Local Supercluster". Astrophys. J. Cilt 257. ss. 389-422. Bibcode:1982ApJ...257..389T. doi:10.1086/159999.
- Lynden-Bell, D.; ve diğerleri. (1988). "Spectroscopy and photometry of elliptical galaxies. V — Galaxy streaming toward the new supergalactic center". Astrophysical Journal. Cilt 326. ss. 19-49. Bibcode:1988ApJ...326...19L. doi:10.1086/166066.
Dış bağlantılar
- , astrofizikçi Richard Powell tarafından oluşturulan ve yerel evrenimizin bir dizi farklı ölçekte haritalarını gösteren bir web sitesi (yukarıdaki haritalara benzer).
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Basak Superkumesi Virgo SC veya Yerel Superkume LSC veya LS Samanyolu ve Andromeda gokadalari ile digerlerini de iceren Basak Kumesi ve Yerel Grup u barindiran superkumedir Capi yaklasik 33 megaparsek 110 milyon isik yili olan bu superkumede en az 100 adet gokada grubu ve kumesi bulunmaktadir Gozlemlenebilir evrendeki yaklasik 10 milyon superkumeden biri olan Basak Superkumesi Baliklar Balina Superkume Kompleksi adi verilen bir gokada iplikcigi icinde yer alir Basak SuperkumesiBasak Superkumesi Yerel Grup da dahil olmak uzere diger grup ve kumelerin konumu Gozlem verisi Donem J2000 Ana yapiLaniakea SuperkumesiOzelliklerBaglanma kutlesi U 1 48 1015 M Aydinlatma gucu3 1012L toplam Katalog belirtmeleriLocal Supercluster LSC LS 2014 yilinda yapilan bir arastirma Basak Superkumesi nin daha buyuk bir superkume olan Laniakea nin bir parcasi oldugunu gostermektedir Laniakea Buyuk Cekici nin merkezinde yer alan ve Yerel Superkume teriminin daha kapsamli bir karsiligi olarak kullanilmaktadir Arka planWilliam ve John Herschel tarafindan 1863 yilinda yayimlanan ilk buyuk bulutsu orneklerinden itibaren kuzey galaktik kutbu yakinlarindaki Basak takimyildizinda belirgin bir sekilde fazla sayida bulutsu alani oldugu biliniyordu 1950 lerde Fransiz Amerikali gok bilimci bu fazlaligin buyuk olcekli gokada benzeri bir yapi oldugunu savunan ilk isim oldu 1953 te Yerel Supergalaksi terimini kullandi ve daha sonra 1958 de bunu Yerel Superkume LSC olarak degistirdi Harlow Shapley ise 1959 tarihli Of Stars and Men adli kitabinda Metagalaksi terimini onerdi 1960 lar ve 1970 ler boyunca Yerel Superkume nin LS gercek bir yapi mi yoksa gokadalarin tesadufi bir hizalanmasi mi oldugu konusunda tartismalar devam etti Bu sorun 70 lerin sonu ve 80 lerin basinda yapilan genis capli kirmiziya kayma arastirmalariyla cozume kavusturuldu Bu arastirmalar gokadalarin supergalaktik duzlem boyunca basik bir sekilde uzanmis yogunlasma sergiledigini ikna edici bir sekilde gosterdi Yapi1982 yilinda tarafindan kaleme alinan kapsamli bir makalede Yerel Superkume nin temel yapisi hakkindaki arastirmasinin sonuclari sunuldu Yerel Superkume iki bilesenden olusur Superkumenin parlak gokadalarinin ucte ikisini iceren belirgin sekilde basik bir disk ve geri kalan ucte birini iceren kabaca kuresel bir hale Diskin kendisi uzun eksen kisa eksen orani en az 6 ya 1 ve muhtemelen 9 a 1 olan ince 1 Mpc bir elipsoittir Haziran 2003 te yayinlanan 5 yillik Iki Derece Alanli Gokada Kirmiziya Kayma Arastirmasi 2dF Two degree Field Galaxy Redshift Survey verileri gok bilimcilerin LS yi diger superkumelerle karsilastirmasina imkan sagladi LS nispeten kucuk boyutlu tipik olarak fakir yani yuksek yogunluklu cekirdekten yoksun bir superkumeyi temsil eder Merkezde zengin bir gokada kumesi cevresinde ise gokada iplikcikleri ve fakir gruplar bulunur Yerel Grup Ocak Kumesi nden Basak Kumesi ne uzanan ipliksi bir yapi icerisinde Yerel Superkume nin eteklerinde yer alir Basak Superkumesi nin hacmi Yerel Grup tan yaklasik olarak 7000 kat Samanyolu ndan ise 100 milyar kat daha fazladir Gokada dagilimiBasak kumesi NASA Yerel Superkume nin merkezine yakin Basak Kumesi civarinda gokadalarin sayisal yogunlugu merkeze olan uzakligin karesiyle azalir Bu da kumenin rastgele konumlanmadigini gosterir Genel olarak parlak gokadalarin mutlak buyuklugu 13 ten daha az ezici cogunlugu az sayidaki bulutlarda gokada kumesi gruplari yogunlasmistir Bu bulutlarin 98 i parlak gokada sayisina gore azalan sirayla siralandiginda su 11 bulutta bulunur Av Kopekleri Basak Kumesi Basak II guney uzantisi Aslan II Basak III Kupa NGC 3672 Aslan I Kucuk Aslan NGC 2841 Ejderha NGC 5907 Pompa NGC 2997 ve NGC 5643 Diskte bulunan parlak gokadalarin ucte biri Basak Kumesi ndedir Geri kalan kisim ise Av Kopekleri Bulutu Basak II Bulutu ve ayrica nispeten onemsiz olan nda bulunur Haledeki parlak gokadalar az sayida bulutta yogunlasmistir 94 u 7 bulutta Bu dagilim supergalaktik duzlem hacminin cogunun buyuk bir bosluk oldugunu gosterir Gozlemlenen dagilima uyan faydali bir benzetme sabun kopugu benzetmesidir Basik kumeler ve superkumeler uzayda 20 60 Mpc capinda buyuk kabaca kuresel bosluklar olan kabarciklarin kesisme noktalarinda bulunur Uzun ipliksi yapilar hakim gibi gorunmektedir Buna bir ornek Basak Superkumesi ne en yakin superkume olan Suyilani Erboga Superkumesi dir Bu superkume yaklasik 30 Mpc mesafeden baslayip 60 Mpc ye kadar uzanir KozmolojiBuyuk olcekli dinamikler 1980 lerin sonlarinda kesfedilen sadece Yerel Grup un degil ayni zamanda en azindan 50 Mpc mesafedeki tum maddenin Cetvel Kumesi Abell 3627 yonunde yaklasik 600 km s mertebesinde kitlesel bir akis yasadigi gorulmektedir Lynden Bell ve ark 1988 bunun sebebini Buyuk Cekici olarak adlandirdi Buyuk Cekici nin Basak Superkumesi Yerel Grup dahil ile birlikte Suyilani Erboga Superkumesi ni Pavo Indus Superkumesi ni ve Ocak Grubu nu da iceren ve Laniakea olarak adlandirilan daha buyuk bir superkume yapisinin kutle merkezi oldugu anlasilmistir Buyuk Cekici nin tum superkume ile birlikte nin merkezinde bulunan Shapley Superkumesi ne dogru hareket ettigi goruluyor Karanlik madde Basak Superkumesi nin LS toplam kutlesi M 1015M ve toplam optik aydinlatma gucu L 3 1012L dir Bu da Gunes kutlesi ile karsilastirildiginda yaklasik 300 kat daha fazla kutle isik oranini M L 1 gosterir ve diger superkumeler icin elde edilen sonuclarla tutarlidir Karsilastirma yapmak gerekirse Samanyolu icin kutle isik orani 4 83 Gunes mutlak buyuklugu 20 9 Samanyolu mutlak buyuklugu ve 1 25 1012 M Samanyolu kutlesi varsayildiginda 63 8 dir Bu oranlar evrende buyuk miktarlarda karanlik madde varligi lehine ana argumanlardan birini olusturur Eger karanlik madde olmasaydi cok daha kucuk kutle isik oranlari beklenirdi HaritalarBu harita Dunya dan 100 milyon isik yili mesafedeki yakin evreni gostermektedir Supergalaktik koordinatlarda alt solda Guney Superkumesi nin bir kismi sagda ise Basak Superkumesi daha fazla bilgi icin ozellik isimlerine tiklayin Supergalaktik duzleme yansitilan en yakin gokada gruplari daha fazla bilgi icin ozellik isimlerine tiklayin Ayrica bakinizAbell Katalogu Evrenin genis olcekli yapisi Abell kumeleri listesi Superkume KBC BosluguKaynakca a b c d Einasto M ve digerleri Aralik 2007 The richest superclusters I Morphology Astronomy and Astrophysics 476 2 ss 697 711 arXiv 0706 1122 2 Bibcode 2007A amp A 476 697E doi 10 1051 0004 6361 20078037 R Brent Tully Helene Courtois Yehuda Hoffman Daniel Pomarede 2 Eylul 2014 The Laniakea supercluster of galaxies Nature 513 7516 4 Eylul 2014 tarihinde yayinlandi ss 71 73 arXiv 1409 0880 2 Bibcode 2014Natur 513 71T doi 10 1038 nature13674 PMID 25186900 cfa harvard edu The Geometry of the Local Supercluster 10 Mayis 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde John P Huchra 2007 Erisim tarihi 12 Aralik 2008 de Vaucouleurs G Mart 1981 The Local Supercluster of Galaxies Bulletin of the Astronomical Society of India Cilt 9 s 6 nota bakiniz Bibcode 1981BASI 9 1D a b Klypin Anatoly ve digerleri Oct 2003 Constrained Simulations of the Real Universe The Local Supercluster The Astrophysical Journal 596 1 ss 19 33 doi 10 1086 377574 19 Kasim 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Subat 2009 KB1 bakim Digerlerinin yanlis kullanimi link Hu F X ve digerleri Nisan 2006 Orientation of Galaxies in the Local Supercluster A Review Astrophysics and Space Science 302 1 4 ss 43 59 arXiv astro ph 0508669 2 Bibcode 2006Ap amp SS 302 43H doi 10 1007 s10509 005 9006 7 KB1 bakim Digerlerinin yanlis kullanimi link a b Tully R B 15 Haziran 1982 The Local Supercluster Astrophysical Journal 257 1 ss 389 422 Bibcode 1982ApJ 257 389T doi 10 1086 159999 Carroll Bradley Ostlie Dale 1996 An Introduction to Modern Astrophysics New York Addison Wesley s 1136 ISBN 0 201 54730 9 Fairall A P Vettolani G Chincarini G Mayis 1989 A wide angle redshift survey of the Hydra Centaurus region Astronomy and Astrophysics Supplement Series 78 2 s 270 Bibcode 1989A amp AS 78 269F ISSN 0365 0138 Plionis Manolis Valdarnini Riccardo Mart 1991 Evidence for large scale structure on scales about 300 h MPC Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Cilt 249 ss 46 61 Bibcode 1991MNRAS 249 46P doi 10 1093 mnras 249 1 46 14 Temmuz 2014 5 Eylul 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Small Todd A ve digerleri Ocak 1998 The Norris Survey of the Corona Borealis Supercluster III Structure and Mass of the Supercluster Astrophysical Journal 492 1 ss 45 56 arXiv astro ph 9708153 2 Bibcode 1998ApJ 492 45S doi 10 1086 305037 Heymans Catherine ve digerleri Nisan 2008 The dark matter environment of the A901 abell A901 902 supercluster a weak lensing analysis of the HST STAGES survey Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 385 3 ss 1431 1442 arXiv 0801 1156 2 Bibcode 2008MNRAS 385 1431H doi 10 1111 j 1365 2966 2008 12919 x Williams D R 2004 NASA 22 Subat 1998 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Mart 2012 Jerry Coffey 12 Agustos 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Nisan 2010 McMillan Paul J July 2011 Mass models of the Milky Way Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 414 3 ss 2446 2457 arXiv 1102 4340 2 Bibcode 2011MNRAS 414 2446M doi 10 1111 j 1365 2966 2011 18564 x Daha fazla bilgiTully Brent 1982 The Local Supercluster Astrophys J Cilt 257 ss 389 422 Bibcode 1982ApJ 257 389T doi 10 1086 159999 Lynden Bell D ve digerleri 1988 Spectroscopy and photometry of elliptical galaxies V Galaxy streaming toward the new supergalactic center Astrophysical Journal Cilt 326 ss 19 49 Bibcode 1988ApJ 326 19L doi 10 1086 166066 Dis baglantilar astrofizikci Richard Powell tarafindan olusturulan ve yerel evrenimizin bir dizi farkli olcekte haritalarini gosteren bir web sitesi yukaridaki haritalara benzer