Sufetula Muharebesi, 647 yılında Râşidîn Halifeliğinin Arap Müslüman güçleri ile Afrika Bizans Eksarhlığı arasında gerçekleşti.
Sufetula Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Cihat | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Râşidîn Halifeliği | Bizans İmparatorluğu | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Arka plan
Afrika Eksarhisi, esas olarak Ortodoks Kalsedon nüfusu ile Monoteletizmin destekçileri arasındaki çatışma nedeniyle, 638 yılında İmparator Herakleios tarafından tasarlanan ve desteklenen Kalsedonculuk ile Monofizitizm arasında bir uzlaşma girişimi nedeniyle iç kargaşa içindeydi.
642-643'te Araplar, Cyrenaica'yı ve Trablus'un doğu yarısını Trablus ile birlikte ele geçirmişlerdi. Batıya doğru genişlemelerini durduran yalnızca Halife Ömer'in (634-644) emri idi.
646'da, Gregory the Patrician, İmparator II. Constans'a karşı bir isyan başlattı. Bunun açık nedeni, ikincisinin Monoteletizmi desteklemesiydi, ancak şüphesiz aynı zamanda Mısır'ın Müslümanların fethine ve Bizans Afrika'sına sunduğu tehdide de bir tepkiydi. Ayaklanma, yalnızca Romanlaşmış Afrikalılar arasında değil, aynı zamanda eyalet hinterlandındaki Berberiler arasında da halk arasında geniş bir destek bulmuş gibi görünüyor.
Savaş
647'de Ömer'in halefi Osman, Abdallah ibn Sa'ad'a 20.000 adamla Eksarhlığı işgal etmesini emretti. Müslümanlar Batı Trablusgarp'ı işgal ettiler ve Bizans eyaleti Byzacena'nın kuzey sınırına kadar ilerlediler. Gregory, Süfetula'ya döndüklerinde Araplarla yüzleşti, ancak yenildi ve öldürüldü.Hierapolisli Agapius ve bazı Süryani kaynakları, yenilgiden sağ çıktığını ve Konstantinopolis'e kaçtığını iddia ediyor ve Konstantinopolis'e kaçtı ve burada Constans ile uzlaştı, ancak çoğu modern bilim insanı, Arap tarihçilerin savaşta öldüğünü anlatıyor. Arap hesapları, Müslümanların Gregory'nin babasının yanında savaşan kızını yakaladığını iddia ediyor. Ganimetin bir parçası olarak Mısır'a geri götürüldü, ancak yürüyüşte devesinden düşerek öldürüldü.
Sonrası
Gregory'nin ölümünden sonra, Araplar Sufetula'yı yağmaladı ve Eksarhlık'a baskın düzenlerken, Bizanslılar kalelerine çekildiler. Bizans tahkimatlarına saldıramayan ve yaptıkları büyük miktarda yağmalardan memnun olan Araplar, ağır bir altın haraç ödemesi karşılığında ayrılmayı kabul ettiler.
Arap akınının bir süre takip edilmemesine ve Konstantinopolis ile bağların yeniden kurulmasına rağmen, Afrika üzerindeki Bizans egemenliği Gregory'nin isyanı ve Arap zaferi ile köklerine sarsıldı. Özellikle Berberi kabileleri İmparatorluğa olan bağlılıklarından kurtuldular ve güney Tunus'un çoğu Kartaca'nın kontrolünün dışına çıkmış gibi görünüyor. Böylelikle Sufetula Savaşı, "Afrika'daki Bizans egemenliğinin az çok yakın ama kaçınılmaz sonu" oldu.
Kaynakça
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Sufetula Muharebesi 647 yilinda Rasidin Halifeliginin Arap Musluman gucleri ile Afrika Bizans Eksarhligi arasinda gerceklesti Sufetula MuharebesiCihatTarih647BolgeSufetula Kuzey Afrika modern Tunus SonucRasidin zaferiTaraflarRasidin HalifeligiBizans ImparatorluguKomutanlar ve liderlerArka planAfrika Eksarhisi esas olarak Ortodoks Kalsedon nufusu ile Monoteletizmin destekcileri arasindaki catisma nedeniyle 638 yilinda Imparator Herakleios tarafindan tasarlanan ve desteklenen Kalsedonculuk ile Monofizitizm arasinda bir uzlasma girisimi nedeniyle ic kargasa icindeydi 642 643 te Araplar Cyrenaica yi ve Trablus un dogu yarisini Trablus ile birlikte ele gecirmislerdi Batiya dogru genislemelerini durduran yalnizca Halife Omer in 634 644 emri idi 646 da Gregory the Patrician Imparator II Constans a karsi bir isyan baslatti Bunun acik nedeni ikincisinin Monoteletizmi desteklemesiydi ancak suphesiz ayni zamanda Misir in Muslumanlarin fethine ve Bizans Afrika sina sundugu tehdide de bir tepkiydi Ayaklanma yalnizca Romanlasmis Afrikalilar arasinda degil ayni zamanda eyalet hinterlandindaki Berberiler arasinda da halk arasinda genis bir destek bulmus gibi gorunuyor Savas647 de Omer in halefi Osman Abdallah ibn Sa ad a 20 000 adamla Eksarhligi isgal etmesini emretti Muslumanlar Bati Trablusgarp i isgal ettiler ve Bizans eyaleti Byzacena nin kuzey sinirina kadar ilerlediler Gregory Sufetula ya donduklerinde Araplarla yuzlesti ancak yenildi ve olduruldu Hierapolisli Agapius ve bazi Suryani kaynaklari yenilgiden sag ciktigini ve Konstantinopolis e kactigini iddia ediyor ve Konstantinopolis e kacti ve burada Constans ile uzlasti ancak cogu modern bilim insani Arap tarihcilerin savasta oldugunu anlatiyor Arap hesaplari Muslumanlarin Gregory nin babasinin yaninda savasan kizini yakaladigini iddia ediyor Ganimetin bir parcasi olarak Misir a geri goturuldu ancak yuruyuste devesinden duserek olduruldu SonrasiGregory nin olumunden sonra Araplar Sufetula yi yagmaladi ve Eksarhlik a baskin duzenlerken Bizanslilar kalelerine cekildiler Bizans tahkimatlarina saldiramayan ve yaptiklari buyuk miktarda yagmalardan memnun olan Araplar agir bir altin harac odemesi karsiliginda ayrilmayi kabul ettiler Arap akininin bir sure takip edilmemesine ve Konstantinopolis ile baglarin yeniden kurulmasina ragmen Afrika uzerindeki Bizans egemenligi Gregory nin isyani ve Arap zaferi ile koklerine sarsildi Ozellikle Berberi kabileleri Imparatorluga olan bagliliklarindan kurtuldular ve guney Tunus un cogu Kartaca nin kontrolunun disina cikmis gibi gorunuyor Boylelikle Sufetula Savasi Afrika daki Bizans egemenliginin az cok yakin ama kacinilmaz sonu oldu Kaynakca Muslim Expansion and Byzantine Collapse in North Africa Cambridge University Press 2010 ISBN 0521196779 Diehl 1896 pp 557 558 Pringle 1981 p 47 Diehl 1896 p 559 Diehl 1896 pp 559 560 Diehl 1896 pp 560 561 Diehl 1896 p 562