Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bezelye gökadaları (Yeşil bezelye veya kısaca Bezelye, İngilizce: Pea galaxy) adı verilen gökadalar, son derece yüksek oranlarda yıldız oluşumu gösteren parlak mavi kompakt türü gökadalar olabilir. Bu ismi, küçük boyutları ve Sloan Dijital Gökyüzü Araştırması (SDSS) tarafından elde edilen görüntülerdeki yeşilimsi görünümlerinden dolayı almışlardır.
Bezelye gökadaları ilk olarak 2007 yılında, Zooniverse web portalının bir parçası olan çevrimiçi astronomi projesi Galaxy Zoo'nun forum bölümündeki gönüllü vatandaş bilim insanları tarafından keşfedildi.
Tanım
Yeşil Bezelyeler (GP) olarak da bilinen Bezelye gökadaları, z = 0,112 ve 0,360 aralığında kırmızıya kayma değerlerinde keşfedilen kompakt, oksijen zengini emisyon çizgisi gösteren gökadalardır. Bu düşük kütleli gökadaların üst boyut sınırı genellikle 16.300 ışık yılı (5.000 pc) çapından daha büyük değildir ve tipik olarak normal gökada ortamlarının üçte ikisinden daha az yoğunluğa sahip ortamlarda bulunurlar. Ortalama bir Yeşil Bezelye'nin kırmızıya kayması z = 0,258, kütlesi ~3.200 milyon M☉ (~3,2 milyar güneş kütlesi), yıldız oluşum oranı ~10 M☉/yıl, [O III] eşdeğer genişliği 69,4 nm ve düşük metallik özellikleri bulunmaktadır. Bu gökadalar, aktif gökada çekirdeğine sahip olmaktan ziyade sadece yıldız oluşumu gerçekleştirirler. 500,7 nm [OIII] dalga boyunda güçlü bir emisyon çizgisine sahiptirler. [OIII], O++ veya çift iyonize oksijen, görünür spektrumun yasaklanmış bir mekanizmasıdır ve sadece çok düşük yoğunlukta mümkündür. Tüm fotometrik SDSS kataloğu tarandığında 40.222 adet Yeşil Bezelye bulunmuştur, bu da nadir gökadalar olduklarını gösterir.
Yeşil Bezelyeler, yerel evrende en düşük kütleli ve en aktif yıldız oluşumu gösteren gökadalardır. Kevin Schawinski, "Bu gökadalar evrenin erken dönemlerinde normal olabilirdi, ancak günümüzde böylesine aktif gökadalar görmüyoruz" diyor ve ilave ediyor "Yeşil Bezelyeleri anlamak, bize evrenin erken dönemlerinde yıldızların nasıl oluştuğu ve gökadaların nasıl evrimleştiği hakkında bir şeyler söyleyebilir".
Yeşil Bezelyeler, evrenin şu anki yaşının dörtte üçüne tekabül eden bir dönemde var olmuşlardır. Bu nedenle, erken evrende gökada oluşumu ve evriminin nasıl gerçekleştiğine dair ipuçları sunarlar. 2012 Şubat'ında Amorin'in GTC makalesinin yayımlanmasıyla birlikte, Yeşil Bezelyelerin büyük olasılıkla yıldız kütlelerinin çoğunu birkaç milyar yıl önce oluşturmuş yaşlı gökadalar olabileceği düşünülmeye başlanmıştır. Yaşlı yıldızlar, çalışmada incelenen üç gökadadan birinde spektroskopik olarak magnezyum varlığı ile doğrulanmıştır.
Ocak 2016'da, Nature dergisinde J0925+1403 gökadasının yaklaşık %8 oranında Lyman süreklilik fotonları (LyC) "sızdıran" bir gökada olarak tanımlandığı bir çalışma yayınlandı. Aynı Hubble Uzay Teleskobu (HST) verilerini kullanan bir izleme çalışmasında, dört tane daha LyC sızdıran gökada tespit edilmiş ve bunların Bezelye gökadaları olduğu belirtilmiştir. 2014-2015 yıllarında iki ayrı kaynak, J1219 ve J0815 olmak üzere iki Bezelye gökadasını daha, olası LyC sızdıran adaylar olarak tanımlamış ve bu iki Bezelye gökadasının da yüksek kırmızıya kayan Lyman-alfa ve LyC sızdıranlarının düşük kırmızıya kayan analogları olduğunu öne sürmüştür. Yerel LyC sızdıran gökadaların bulunması, erken evren ve reiyonizasyon hakkındaki teoriler için çok önemlidir.
Sağdaki görüntü, 2014 yılında Alaina Henry liderliğindeki bir HST ekibi tarafından Kozmik Orijin Spektrografisi ve yakın-ultraviyole kanal kullanılarak gözlemlenen Bezelye gökadası GP_J1219'u göstermektedir. Görüntüdeki ölçek çubuğu 1 yay-saniye (1")'yi temsil eder ve bu, 2,69 milyar ışık yılı uzaklıktaki GP_J1219 için yaklaşık 10.750 ışık yılına karşılık gelir. COS Çok Anotlu Mikro-kanal Dizisi (Multi-Anode Micro-channel Array - MAM) kullanıldığında algılayıcı plakası ölçeği, NUV görüntüleme modunda yay-saniye başına ~40 pikseldir (piksel başına 0,0235 yay-saniye).
Bezelye gökadaları, 2007'den beri vatandaş bilimi platformu Galaxy Zoo'da toplanan ilginç görüntüleri incelemek için Hubble Uzay Teleskobunu kullanan Zoogems projesinde önemli bir yere sahiptir. Zoogems araştırmaları için seçilmiş ~300 olası aday arasında 75 Bezelye gökadası bulunmaktadır. Orijinal Bezelye gökadası sınıflandırmalarında HST kadar iyi kalitede olmayan SDSS görüntüleri kullanılmıştı. Bu yeni HST görüntüleri 2021 yılında, Bezelye gökadalarının reiyonizasyon dönemindeki ilk gökadalara benzer oldukları teorisini sorgulayan bir çalışmaya yol açmıştır. Bu çalışmada, Bezelye gökadalarındaki yıldız popülasyonunun, var olabilecek herhangi bir erken gökadadan daha yaşlı olabileceği öne sürülmektedir. Makalenin özetine göre: "Yüksek oranda yaşlı yıldızların varlığı, bu yerel gökadalardaki büyük kaçış oranlarına izin veren mekanizmaların reiyonizasyon döneminde işleyenlerden farklı olabileceğini göstermektedir."
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Dr. Özlem Kılıç Ekici (Mayıs 2023). "James Webb Uzay Teleskobu Keşiflerine Hızla Devam Ediyor!". TÜBİTAK Bilim ve Teknik Dergisi. 19 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Şubat 2024.
- ^ a b c d e f C. Cardamone; K. Schawinski; M. Sarzi; S.P. Bamford; N. Bennert; C.M. Urry; C. Lintott; W.C. Keel; J. Parejko; R.C. Nichol; D. Thomas; D. Andreescu; P. Murray; M.J. Raddick; A. Slosar; A. Szalay; J. Vandenberg (Aralık 2009). "Galaxy Zoo Green Peas: Discovery of A Class of Compact Extremely Star-Forming Galaxies". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 399 (3). ss. 1191-1205. arXiv:0907.4155 $2. Bibcode:2009MNRAS.399.1191C. doi:10.1111/j.1365-2966.2009.15383.x.
- ^ Hall, Shannon (13 Ocak 2023). "These 'green pea' galaxies might have helped to end the Universe's dark age - JWST has spotted three tiny, distant galaxies that could solve a long-standing cosmic mystery". Nature. 613 (7944): 425-426. doi:10.1038/d41586-023-00064-7. (PMID) 36639450. 14 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ocak 2023.
- ^ Skibba, Ramin (10 Ocak 2023). "Astronomers May Have Just Spotted the Universe's First Galaxies - NASA's new JWST space telescope has revealed some cosmic surprises, including galaxies that might have assembled earlier than previously thought". Wired. 10 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ocak 2023.
- ^ M.J. Raddick; G. Bracey; P.L. Gay; C.J. Lintott; P. Murray; K. Schawinski; A.S. Szalay; J. Vandenberg (2010). "Galaxy Zoo:Exploring the motivations of citizen science volunteers". American Astronomical Society - Astronomy Education Review. 9 (1): 010103. arXiv:0909.2925 $2. Bibcode:2010AEdRv...9a0103R. doi:10.3847/AER2009036.
- ^ M.C.P. Straub (20 Mayıs 2016). "Giving Citizen Scientists a Chance: A Study of Volunteer-led Scientific Discovery". Citizen Science: Theory and Practice. 1 (1): 5. doi:10.5334/cstp.40.
- ^ Nielsen, M. (2011). Reinventing Discovery: The New Era of Networked Science. Princeton University Press. ISBN .
- ^ R. O. Amorín; E. Pérez-Montero; J.M. Vílchez (2010). "On the oxygen and nitrogen chemical abundances and the evolution of the "green pea" galaxies". The Astrophysical Journal Letters. 715 (2): L128-L132. arXiv:1004.4910 $2. Bibcode:2010ApJ...715L.128A. doi:10.1088/2041-8205/715/2/L128.
- ^ a b "Galaxy Zoo Hunters Help Astronomers Discover Rare 'Green Pea' Galaxies". Yale News. 27 Temmuz 2009. 26 Nisan 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2009.
- ^ a b K. Nakajima; M. Ouchi (2014). "Ionization state of inter-stellar medium in galaxies: evolution, SFR-M*-Z dependence, and ionizing photon escape". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 442 (1). ss. 900-916. arXiv:1309.0207 $2. Bibcode:2014MNRAS.442..900N. doi:10.1093/mnras/stu902.
- ^ . NASA. 2003. 2 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2010.
- ^ R. Amorin; E. Perez-Montero; J.M. Vilchez; P.Papaderos (2012). "The star formation history and metal content of the 'Green Peas'. New detailed GTC_OSIRIS spectrophotometry of three galaxies". The Astrophysical Journal. 749 (2): 185. arXiv:1202.3419 $2. Bibcode:2012ApJ...749..185A. doi:10.1088/0004-637X/749/2/185.
- ^ Y.I. Izotov; I. Orlitova; D. Schaerer; T.X. Thuan; A. Verhamme; N.G. Guseva; G. Worseck (2016). "Eight per cent leakage of Lyman continuum photons from a compact, star-forming dwarf galaxy". Nature. 529 (7585): 178-180. arXiv:1601.03068 $2. Bibcode:2016Natur.529..178I. doi:10.1038/nature16456. (PMID) 26762455.
- ^ Y. I. Izotov; D. Schaerer; T. X. Thuan; G. Worseck; N. G. Guseva; I. Orlitova; A. Verhamme (October 2016). "Detection of high Lyman continuum leakage from four low-redshift compact star-forming galaxies". MNRAS. 461 (4): 3683-3701. arXiv:1605.05160 $2. Bibcode:2016MNRAS.461.3683I. doi:10.1093/mnras/stw1205.
- ^ a b c A. E. Jaskot; M. S. Oey (2014). "Linking Ly-alpha and Low-Ionization Transitions at Low Optical Depth". The Astrophysical Journal Letters. 791 (2): L19. arXiv:1406.4413 $2. Bibcode:2014ApJ...791L..19J. doi:10.1088/2041-8205/791/2/L19.
- ^ a b A. Verhamme; I. Orlitova; D. Schaerer; M. Hayes (June 2015). "Using Lyman-alpha to detect galaxies that leak Lyman continuum". Astronomy and Astrophysics. 578: A7. arXiv:1404.2958 $2. Bibcode:2015A&A...578A...7V. doi:10.1051/0004-6361/201423978.
- ^ "HST Program 13293". Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü. 5 Mart 2014. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Aralık 2014.
- ^ "Cosmic Origins Spectrograph Instrument Handbook for Cycle 22" (PDF). Space Telescope Science Institute. January 2014. s. COS Quick Reference Guide. 28 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 25 Aralık 2014.
- ^ "Zoogems". Zooniverse. 2 Şubat 2018. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2021.
- ^ L. Clarke; C. Scarlata; V. Mehta; W.C. Keel; C. Cardamone; M. Hayes; N. Adams; H. Dickinson; L. Fortson; S. Kruk; C. Lintott; B. Simmons (10 Mayıs 2021). "An Old Stellar Population or Diffuse Nebular Continuum Emission Discovered in Green Pea Galaxies". The Astrophysical Journal Letters. 912 (2): L22. arXiv:2012.07668 $2. Bibcode:2021ApJ...912L..22C. doi:10.3847/2041-8213/abf7cc.
<references> grubunda "" içinde tanımlanan "nakajima" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bezelye gokadalari Yesil bezelye veya kisaca Bezelye Ingilizce Pea galaxy adi verilen gokadalar son derece yuksek oranlarda yildiz olusumu gosteren parlak mavi kompakt turu gokadalar olabilir Bu ismi kucuk boyutlari ve Sloan Dijital Gokyuzu Arastirmasi SDSS tarafindan elde edilen goruntulerdeki yesilimsi gorunumlerinden dolayi almislardir Galaxy Zoo dan Yesil BezelyelerHubble Uzay Teleskobu ile elde edilmis uc Yesil Bezelye Fotografi Bezelye gokadalari ilk olarak 2007 yilinda Zooniverse web portalinin bir parcasi olan cevrimici astronomi projesi Galaxy Zoo nun forum bolumundeki gonullu vatandas bilim insanlari tarafindan kesfedildi TanimYesil Bezelyeler GP olarak da bilinen Bezelye gokadalari z 0 112 ve 0 360 araliginda kirmiziya kayma degerlerinde kesfedilen kompakt oksijen zengini emisyon cizgisi gosteren gokadalardir Bu dusuk kutleli gokadalarin ust boyut siniri genellikle 16 300 isik yili 5 000 pc capindan daha buyuk degildir ve tipik olarak normal gokada ortamlarinin ucte ikisinden daha az yogunluga sahip ortamlarda bulunurlar Ortalama bir Yesil Bezelye nin kirmiziya kaymasi z 0 258 kutlesi 3 200 milyon M 3 2 milyar gunes kutlesi yildiz olusum orani 10 M yil O III esdeger genisligi 69 4 nm ve dusuk metallik ozellikleri bulunmaktadir Bu gokadalar aktif gokada cekirdegine sahip olmaktan ziyade sadece yildiz olusumu gerceklestirirler 500 7 nm OIII dalga boyunda guclu bir emisyon cizgisine sahiptirler OIII O veya cift iyonize oksijen gorunur spektrumun yasaklanmis bir mekanizmasidir ve sadece cok dusuk yogunlukta mumkundur Tum fotometrik SDSS katalogu tarandiginda 40 222 adet Yesil Bezelye bulunmustur bu da nadir gokadalar olduklarini gosterir Yesil Bezelyeler yerel evrende en dusuk kutleli ve en aktif yildiz olusumu gosteren gokadalardir Kevin Schawinski Bu gokadalar evrenin erken donemlerinde normal olabilirdi ancak gunumuzde boylesine aktif gokadalar gormuyoruz diyor ve ilave ediyor Yesil Bezelyeleri anlamak bize evrenin erken donemlerinde yildizlarin nasil olustugu ve gokadalarin nasil evrimlestigi hakkinda bir seyler soyleyebilir Yesil Bezelyeler evrenin su anki yasinin dortte ucune tekabul eden bir donemde var olmuslardir Bu nedenle erken evrende gokada olusumu ve evriminin nasil gerceklestigine dair ipuclari sunarlar 2012 Subat inda Amorin in GTC makalesinin yayimlanmasiyla birlikte Yesil Bezelyelerin buyuk olasilikla yildiz kutlelerinin cogunu birkac milyar yil once olusturmus yasli gokadalar olabilecegi dusunulmeye baslanmistir Yasli yildizlar calismada incelenen uc gokadadan birinde spektroskopik olarak magnezyum varligi ile dogrulanmistir Bezelye gokadasi GP J1219 un Hubble Uzay Teleskobu Kozmik Orijin Spektrografisi Yakin UV goruntusu Ocak 2016 da Nature dergisinde J0925 1403 gokadasinin yaklasik 8 oraninda Lyman sureklilik fotonlari LyC sizdiran bir gokada olarak tanimlandigi bir calisma yayinlandi Ayni Hubble Uzay Teleskobu HST verilerini kullanan bir izleme calismasinda dort tane daha LyC sizdiran gokada tespit edilmis ve bunlarin Bezelye gokadalari oldugu belirtilmistir 2014 2015 yillarinda iki ayri kaynak J1219 ve J0815 olmak uzere iki Bezelye gokadasini daha olasi LyC sizdiran adaylar olarak tanimlamis ve bu iki Bezelye gokadasinin da yuksek kirmiziya kayan Lyman alfa ve LyC sizdiranlarinin dusuk kirmiziya kayan analoglari oldugunu one surmustur Yerel LyC sizdiran gokadalarin bulunmasi erken evren ve reiyonizasyon hakkindaki teoriler icin cok onemlidir Sagdaki goruntu 2014 yilinda Alaina Henry liderligindeki bir HST ekibi tarafindan Kozmik Orijin Spektrografisi ve yakin ultraviyole kanal kullanilarak gozlemlenen Bezelye gokadasi GP J1219 u gostermektedir Goruntudeki olcek cubugu 1 yay saniye 1 yi temsil eder ve bu 2 69 milyar isik yili uzakliktaki GP J1219 icin yaklasik 10 750 isik yilina karsilik gelir COS Cok Anotlu Mikro kanal Dizisi Multi Anode Micro channel Array MAM kullanildiginda algilayici plakasi olcegi NUV goruntuleme modunda yay saniye basina 40 pikseldir piksel basina 0 0235 yay saniye Bezelye gokadalari 2007 den beri vatandas bilimi platformu Galaxy Zoo da toplanan ilginc goruntuleri incelemek icin Hubble Uzay Teleskobunu kullanan Zoogems projesinde onemli bir yere sahiptir Zoogems arastirmalari icin secilmis 300 olasi aday arasinda 75 Bezelye gokadasi bulunmaktadir Orijinal Bezelye gokadasi siniflandirmalarinda HST kadar iyi kalitede olmayan SDSS goruntuleri kullanilmisti Bu yeni HST goruntuleri 2021 yilinda Bezelye gokadalarinin reiyonizasyon donemindeki ilk gokadalara benzer olduklari teorisini sorgulayan bir calismaya yol acmistir Bu calismada Bezelye gokadalarindaki yildiz populasyonunun var olabilecek herhangi bir erken gokadadan daha yasli olabilecegi one surulmektedir Makalenin ozetine gore Yuksek oranda yasli yildizlarin varligi bu yerel gokadalardaki buyuk kacis oranlarina izin veren mekanizmalarin reiyonizasyon doneminde isleyenlerden farkli olabilecegini gostermektedir Ayrica bakinizMavi kompakt cuce gokada Cuce gokada Galaksi olusumu ve evrimi Ultraviyole astronomisiKaynakca Dr Ozlem Kilic Ekici Mayis 2023 James Webb Uzay Teleskobu Kesiflerine Hizla Devam Ediyor TUBITAK Bilim ve Teknik Dergisi 19 Subat 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Subat 2024 a b c d e f C Cardamone K Schawinski M Sarzi S P Bamford N Bennert C M Urry C Lintott W C Keel J Parejko R C Nichol D Thomas D Andreescu P Murray M J Raddick A Slosar A Szalay J Vandenberg Aralik 2009 Galaxy Zoo Green Peas Discovery of A Class of Compact Extremely Star Forming Galaxies Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 399 3 ss 1191 1205 arXiv 0907 4155 2 Bibcode 2009MNRAS 399 1191C doi 10 1111 j 1365 2966 2009 15383 x Hall Shannon 13 Ocak 2023 These green pea galaxies might have helped to end the Universe s dark age JWST has spotted three tiny distant galaxies that could solve a long standing cosmic mystery Nature 613 7944 425 426 doi 10 1038 d41586 023 00064 7 PMID 36639450 14 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ocak 2023 Skibba Ramin 10 Ocak 2023 Astronomers May Have Just Spotted the Universe s First Galaxies NASA s new JWST space telescope has revealed some cosmic surprises including galaxies that might have assembled earlier than previously thought Wired 10 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Ocak 2023 M J Raddick G Bracey P L Gay C J Lintott P Murray K Schawinski A S Szalay J Vandenberg 2010 Galaxy Zoo Exploring the motivations of citizen science volunteers American Astronomical Society Astronomy Education Review 9 1 010103 arXiv 0909 2925 2 Bibcode 2010AEdRv 9a0103R doi 10 3847 AER2009036 M C P Straub 20 Mayis 2016 Giving Citizen Scientists a Chance A Study of Volunteer led Scientific Discovery Citizen Science Theory and Practice 1 1 5 doi 10 5334 cstp 40 Nielsen M 2011 Reinventing Discovery The New Era of Networked Science Princeton University Press ISBN 978 0 691 14890 8 R O Amorin E Perez Montero J M Vilchez 2010 On the oxygen and nitrogen chemical abundances and the evolution of the green pea galaxies The Astrophysical Journal Letters 715 2 L128 L132 arXiv 1004 4910 2 Bibcode 2010ApJ 715L 128A doi 10 1088 2041 8205 715 2 L128 a b Galaxy Zoo Hunters Help Astronomers Discover Rare Green Pea Galaxies Yale News 27 Temmuz 2009 26 Nisan 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2009 a b K Nakajima M Ouchi 2014 Ionization state of inter stellar medium in galaxies evolution SFR M Z dependence and ionizing photon escape Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 442 1 ss 900 916 arXiv 1309 0207 2 Bibcode 2014MNRAS 442 900N doi 10 1093 mnras stu902 NASA 2003 2 Ocak 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Ocak 2010 R Amorin E Perez Montero J M Vilchez P Papaderos 2012 The star formation history and metal content of the Green Peas New detailed GTC OSIRIS spectrophotometry of three galaxies The Astrophysical Journal 749 2 185 arXiv 1202 3419 2 Bibcode 2012ApJ 749 185A doi 10 1088 0004 637X 749 2 185 Y I Izotov I Orlitova D Schaerer T X Thuan A Verhamme N G Guseva G Worseck 2016 Eight per cent leakage of Lyman continuum photons from a compact star forming dwarf galaxy Nature 529 7585 178 180 arXiv 1601 03068 2 Bibcode 2016Natur 529 178I doi 10 1038 nature16456 PMID 26762455 Y I Izotov D Schaerer T X Thuan G Worseck N G Guseva I Orlitova A Verhamme October 2016 Detection of high Lyman continuum leakage from four low redshift compact star forming galaxies MNRAS 461 4 3683 3701 arXiv 1605 05160 2 Bibcode 2016MNRAS 461 3683I doi 10 1093 mnras stw1205 a b c A E Jaskot M S Oey 2014 Linking Ly alpha and Low Ionization Transitions at Low Optical Depth The Astrophysical Journal Letters 791 2 L19 arXiv 1406 4413 2 Bibcode 2014ApJ 791L 19J doi 10 1088 2041 8205 791 2 L19 a b A Verhamme I Orlitova D Schaerer M Hayes June 2015 Using Lyman alpha to detect galaxies that leak Lyman continuum Astronomy and Astrophysics 578 A7 arXiv 1404 2958 2 Bibcode 2015A amp A 578A 7V doi 10 1051 0004 6361 201423978 HST Program 13293 Uzay Teleskobu Bilim Enstitusu 5 Mart 2014 24 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Aralik 2014 Cosmic Origins Spectrograph Instrument Handbook for Cycle 22 PDF Space Telescope Science Institute January 2014 s COS Quick Reference Guide 28 Mayis 2010 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 25 Aralik 2014 Zoogems Zooniverse 2 Subat 2018 2 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2021 L Clarke C Scarlata V Mehta W C Keel C Cardamone M Hayes N Adams H Dickinson L Fortson S Kruk C Lintott B Simmons 10 Mayis 2021 An Old Stellar Population or Diffuse Nebular Continuum Emission Discovered in Green Pea Galaxies The Astrophysical Journal Letters 912 2 L22 arXiv 2012 07668 2 Bibcode 2021ApJ 912L 22C doi 10 3847 2041 8213 abf7cc Kaynak hatasi lt references gt grubunda icinde tanimlanan nakajima adli lt ref gt etiketinin icerigi yok Bkz Kaynak gosterme