Araplara ölüm

Araplara ölüm (İbranice: מוות לערבים, Mavet La-Aravim), genellikle İsrailliler tarafından kullanılan Arap karşıtı slogandır. Slogan, nefret ve ırkçılık içerebildiği gibi soykırıma yöneltme amacı da taşıyabilir.

İbranice "Araplara ölüm" (מוות לערבים, mavet laArabim) yazılarak tahrip edilen bir mezartaşı

Tarihçe

1980'de Hayfa Üniversitesi'nin girişinde svastika ile beraber "Araplara ölüm" yazıldığı bildirilmiştir.

Meir Kahane'nin takipçiliğini üstlenen gruplar Kudüs'te yaptıkları mitinglerde "Araplara ölüm" diye bağırıyordu. Kehane'nin partisi Kakh, 1989'da ırkçılık yüzünden kapatıldı. 2005'te kurulan Lehava da mitinglerinde "Araplara ölüm" sloganını dillendirdi. Ekim 2000'deki ayaklanmalar sırasında slogan yine dillendirilmiş ve iki Arap öldürülmüştür.

16 Ağustos 2012'de 17 yaşındaki Filistinli Cemal Culani, bu sloganı atan Yahudi gençler tarafından Siyon Meydanı'nda öldüresiye dövülmüştür. 2015'te Kudüs'te öldürülen Fadi Allun'un cesedi başında "Araplara ölüm" sloganları atılmıştır.

1990'ların sonlarında "Araplara ölüm" sloganı İsrail futbol kulüplerinin maçlarında duyulur hale geldi. Arap karşıtı taraftarlarıyla tanınan MK Beytar Yeruşalayim'in maçlarında slogan sıklıkla tekrarlamaktadır.

Çeşitli grafiti ve duvar yazılarında da bu ifadeye rastlanmaktadır.

Kudüs Günü'ndeki yürüşlerde de slogan dillendirilmiştir.

Kaynakça

1. ^ Mackey, Robert. "Israel's New Leaders Won't Stop "Death to Arabs" Chants, but They Will Feel Bad About Them". The Intercept (İngilizce). 30 Mart 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Nisan 2022. 
2. ^ "Arab Students in Israel". Journal of Palestine Studies. 10 (3): 140-146. 1981. doi:10.2307/2536471. JSTOR 2536471. 
3. ^ Hedges, Chris (2011). The World As It Is: Dispatches on the Myth of Human Progress (İngilizce). PublicAffairs. s. 189. ISBN . 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
4. ^ Fogiel-Bijaoui, Sylvie (2017). "Sleeping with the 'Enemy': Mixed Marriages in the Israeli Media". Journal of Israeli History. 36 (2): 213-228. doi:10.1080/13531042.2018.1545820. 
5. ^ Blumenthal, Max (2015). The 51 Day War: Resistance and Ruin in Gaza (İngilizce). Verso Books. s. 122. ISBN . 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
6. ^ Tucker, Spencer C. (27 Ağustos 2019). Middle East Conflicts from Ancient Egypt to the 21st Century: An Encyclopedia and Document Collection [4 volumes] (İngilizce). ABC-CLIO. s. 103. ISBN . 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
7. ^ "Policing the Intimate: Israel's Anti-Miscegenation Movement - ProQuest" (PDF). www.proquest.com (İngilizce). 29 Nisan 2022 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
8. ^ Shalhoub-Kevorkian, Nadera (2016). "The Occupation of the Senses: The Prosthetic and Aesthetic of State Terror". British Journal of Criminology (İngilizce). 57 (6): azw066. doi:10.1093/bjc/azw066. ISSN 0007-0955. 4 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
9. ^ Ben‐Porat, Amir (2008). "Death to the arabs: the right‐wing fan's fear". Soccer & Society. 9 (1): 1-13. doi:10.1080/14660970701616662. 
10. ^ Holmes, Oliver (27 Aralık 2020). . The Guardian (İngilizce). 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022. Halbfinger, David M.; Rasgon, Adam (8 Aralık 2020). "Israeli Soccer Team, Infamous for Anti-Arab Fans, Has New Co-Owner: a Sheikh". The New York Times. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Nisan 2022. 
11. ^ Zohar, Gil (2015). Israel: Stories of Conflict and Resolution, Love, and Death (İngilizce). Mitchell Lane Publishers, Inc. s. 29. ISBN . 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
12. ^ . Al Arabiya English (İngilizce). 15 Haziran 2021. 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022.