Bireyci feminizm aynı zamanda ifeminizm olarak da bilinir bireyciliği kişisel özerkliği devletin kadınlara karşı

Bireyci feminizm, aynı zamanda ifeminizm olarak da bilinir, bireyciliği, kişisel özerkliği, devletin kadınlara karşı uyguladığı ayrımcılıktan özgürlüğü ve toplumsal cinsiyet eşitliğini vurgulayan liberteryen bir feminist harekettir.

Genel bakış

Bireyci feministler, cinsiyete ve toplumsal cinsiyete dayalı ayrıcalıkları ortadan kaldırmak ve bireylerin eşit haklara sahip olmasını sağlamak için hukuk sistemlerini değiştirmeye çalışırlar. Bireyci feminizm, kadınları kendi hayatlarının tüm sorumluluğunu üstlenmeye teşvik eder ve yetişkinlerin kendi vücutlarıyla ilgili yaptıkları seçimlere devletin müdahalesine karşı çıkar.

Bireyci veya liberteryen feminizm bazen liberal feminizmin birçok kolundan biri olarak gruplandırılır, ancak 21. yüzyılın ana akım liberal feminizminden önemli ölçüde sapma eğilimindedir. Bireyci feministler ve Christina Hoff Sommers, bireyci feminizmi "politik" veya "toplumsal cinsiyet feminizmi" olarak adlandırdıkları şeye karşı tanımlarlar.

Fikirler

Liberteryen feministler, kadınların özerkliğini ve seçme özgürlüğünü sınırlayan cinsiyet rollerini reddederler. Ayrıca, özellikle yasal olarak dayatılırlarsa, katı cinsiyet rollerinin hem kadınları hem de erkekleri sınırladığını savunurlar. Liberteryen feministler, olumlu amaçlara ulaşmak için kurumsal gücü kullanmayı eleştirirler. Devletin kadınlar adına karar vermesine izin vermenin, kadınların bireysel seçme özgürlüğünü sınırlayabileceğine inanırlar. Örneğin, kadınları "korumak" için seks işçiliğini yasaklamak, kadınlara tek tip bir grup olarak davranmak, onları bireyler olarak görmezden gelmek ve seks sektöründe çalışmayı seçen kadınların ekonomik fırsatlarını ellerinden almaktır.

ABD'li liberteryen düşünce kuruluşu , kapitalizmin kadınlara daha yüksek yaşam standardı, kaynaklara daha fazla erişim, daha fazla bireysel özgürlük ve fiziksel iş dışında daha fazla iş fırsatı sağladığını savunuyor.

Bireyci feminizm, erkeklerin ve kadınların haklarını eşit şekilde koruyan yasaları destekleyen doğal hukuk teorisine uygundur. Bireyci feministler, hükûmetin kadınların ihtiyaçlarını erkeklere göre önceliklendirmemesi gerektiğini, kişisel ilişkiler, özel ekonomik düzenlemeler, eğlence ve medya temsili veya genel sosyokültürel alanlarda eşitlik yaratmak için müdahale etmemesi gerektiğini savunurlar.

ABD'deki tarihi

Bireyci feminist göre, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki erken dönem örgütlü feminizm temelde "klasik liberal bir kadın hareketiydi." Birinci dalga feministler, evrensel oy hakkı, köleliğin kaldırılması, kadınların mülkiyet hakları ve diğer eşit hak biçimlerine odaklanıyordu.

Viktorya döneminde ve 20. yüzyılın başlarında, ABD ve İngiltere'de bireyci feminizm modası geçti. Bu dönemde ilerici, emekçi ve sosyalist hareketler siyaset üzerinde daha fazla etkili olmaya başladı.

20. yüzyılın ortalarında, otorite karşıtı ve bireyci ikinci dalga feministler tarafından bireyci feminizm yeniden canlandırıldı. Taylor'a göre "geniş destek gören siyasi meseleler, doğum kontrolü ve kürtaj hakkı ile .

Bireyci feminizm, liberteryen feminizm ve klasik liberal feminizm gibi etiketler, 20. yüzyılın sonlarında Taylor, , ve gibi yazarlar ve aktivistler tarafından açıkça benimsenmiştir. Modern liberteryen feminizm, bu kadınlar ve çağdaşları, ve Camille Paglia dahil olmak üzere, tarih boyunca klasik liberal ve anarşist yazarların fikirlerinin bir devamı niteliğindedir.

Eleştiriler

Bireysel feminizmin eleştirileri, feminizm olarak bireycilik değerlerine katılmamaktan, etkili aktivizm olarak bireysel feminizmin sınırlamalarını ifade etmeye kadar uzanır. Eleştirmenler, bireysel feminizmin yapısal eşitsizliği yeterince ele almadığını savunuyorlar. 1995 yılında Amerikalı radikal feminist Catharine MacKinnon, özellikle de renkleri farklı kadınlar olmak üzere "kadınların kullanıldığını, istismar edildiğini, satın alındığını, satıldığını ve susturulduğunu" ifade ederek bireysel seçimin değerini eleştirdi. 1999 yılında Amerikalı feminist , kolektif, "birleşik" feminizme olan tiksintinin, "zayıflayan" ve sağlıksız bir feminist hareketin işareti olduğunu öne sürdü

Önemli bireyci feministler

William Lloyd Garrison (1805–1879)^{[citation needed]}
(1829–1893)
Voltairine de Cleyre (1866–1912)
(1882–1960)
(1893–1983)
(1923–2014)
(1926–2005)
(b. 1936)
(d. 1943)
Camille Paglia (d. 1947)
Christina Hoff Sommers (d. 1950)
(d. 1951)
(d. 1960)
(d. 1963)
(d. 1966)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ ^a ^b McElroy, Wendy, (Ed.) (2002). Liberty for women: freedom and feminism in the twenty-first century. Chicago: Ivan R. Dee. ISBN .
^ ^a ^b Taylor, Joan Kennedy (1992). Reclaiming the mainstream: individualist feminism rediscovered. Buffalo, N.Y: Prometheus Books. ISBN .
^ Taylor, Joan Kennedy (1999). What to do when you don't want to call the cops: a non-adversarial approach to sexual harassment. New York: London : New York University Press. ISBN .
^ ^a ^b ^c www.libertarianism.org . 28 Mart 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2024. Eksik ya da boş |başlık= ()
^ Sommers, Christina Hoff (1995). Who stole feminism? how women have betrayed women. First Touchstone edition. New York: Touchstone. ISBN .
^ Warnick, Ashlie; McElroy, Wendy (Mayıs 2003). "Book Notice: Ifeminism". Michigan Law Review. 101 (6): 1602. doi:10.2307/3595325. ISSN 0026-2234.
^ "HOW IS LIBERTARIAN FEMINISM DIFFERENT FROM OTHER FEMINISMS?". 19 Aralık 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2024.
^ "Why Feminists Should Embrace Capitalism". 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2024.
^ "Does Capitalism Help Women?". 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2024.
^ "Individualist Feminism of the Nineteenth Century: Collected Writings and Biographical Profiles". Reference Reviews. 15 (7): 15-15. 1 Temmuz 2001. doi:10.1108/rr.2001.15.7.15.368. ISSN 0950-4125.
^ Barbre, Joy Webster, (Ed.) (1990). Interpreting women's lives: feminist theory and personal narratives. 2nd pr. Bloomington: Indiana Univ. Pr. ISBN .
^ Freedman, Monroe H.; Freedman, Eric M.; Hofstra University, (Ed.) (1995). Group defamation and freedom of speech: the relationship between language and violence. Contributions in legal studies. Westport, Conn: Greenwood Press. ISBN .
^ Brownmiller, Susan (1999). In our time: memoir of a revolution. New York: Dial Press. ISBN .

[ReferenceA-1] McElroy, Wendy, (Ed.) (2002). Liberty for women: freedom and feminism in the twenty-first century. Chicago: Ivan R. Dee. ISBN .

[:0-2] Taylor, Joan Kennedy (1992). Reclaiming the mainstream: individualist feminism rediscovered. Buffalo, N.Y: Prometheus Books. ISBN .

[3] Taylor, Joan Kennedy (1999). What to do when you don't want to call the cops: a non-adversarial approach to sexual harassment. New York: London : New York University Press. ISBN .

[libertarianism.org-4] www.libertarianism.org . 28 Mart 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2024. Eksik ya da boş |başlık= ()

[5] Sommers, Christina Hoff (1995). Who stole feminism? how women have betrayed women. First Touchstone edition. New York: Touchstone. ISBN .

[6] Warnick, Ashlie; McElroy, Wendy (Mayıs 2003). "Book Notice: Ifeminism". Michigan Law Review. 101 (6): 1602. doi:10.2307/3595325. ISSN 0026-2234.

[7] "HOW IS LIBERTARIAN FEMINISM DIFFERENT FROM OTHER FEMINISMS?". 19 Aralık 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2024.

[8] "Why Feminists Should Embrace Capitalism". 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2024.

[9] "Does Capitalism Help Women?". 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2024.

[10] "Individualist Feminism of the Nineteenth Century: Collected Writings and Biographical Profiles". Reference Reviews. 15 (7): 15-15. 1 Temmuz 2001. doi:10.1108/rr.2001.15.7.15.368. ISSN 0950-4125.

[11] Barbre, Joy Webster, (Ed.) (1990). Interpreting women's lives: feminist theory and personal narratives. 2nd pr. Bloomington: Indiana Univ. Pr. ISBN .

[12] Freedman, Monroe H.; Freedman, Eric M.; Hofstra University, (Ed.) (1995). Group defamation and freedom of speech: the relationship between language and violence. Contributions in legal studies. Westport, Conn: Greenwood Press. ISBN .

[13] Brownmiller, Susan (1999). In our time: memoir of a revolution. New York: Dial Press. ISBN .