Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Geliş ve Gidiş (İngilizce: Come and Go), Samuel Beckett tarafından yazılmış, yazarın dramaticule olarak tanımladığı kısa bir tiyatro oyunudur. Ocak 1965'te İngilizce yazılan oyun, ilk defa 14 Şubat 1966'da Berlin'deki 'de Almanca olarak sahnelenmiştir. Oyun yayıncı için yazılmış ve ona ithaf edilmiştir.
| Geliş ve Gidiş | |
|---|---|
 | |
| Yazar | Samuel Beckett |
| Karakterler | Bir bankta oturan üç kadın: Vi, Ru ve Flo |
| İlk gösterim | 14 Şubat 1966, , Berlin |
| Orijinal dil | İngilizce |
| Tür | Absürd |
Oyun bazı eleştirmenlere göre Beckett'ın en "mükemmel" oyunlarından biridir: Yazar yaratıcı görüşlerini yansıtabilmek için her bir satır ile tek tek uğraşmıştır. Oyun, çeviriye göre "121 ila 127 sözcük" uzunluğundadır (yazarın sahneleme notları oyundan çok daha uzundur) ve bu yüzden nadiren tek başına oynanır.
Özet
| 1 | FLO | VI | RU |
| 2 | FLO | RU | |
| FLO | RU | ||
| 3 | VI | FLO | RU |
| 4 | VI | RU | |
| VI | RU | ||
| 5 | VI | RU | FLO |
| 6 | VI | FLO | |
| VI | FLO | ||
| 7 | RU | VI | FLO |
Oyunun açılışında, birbirine benzeyen ve "belirsiz" yaştaki üç figür olan Flo, Vi ve Ru, etrafı karanlık olan dar bir bankta oturmaktadır. Bu üç kişi bir zamanlar “Miss Wade’in” okuluna beraber gitmiş ve okulun oyun bahçesinde bu şekilde yan yana oturmuş üç çocukluk arkadaşıdır. Üç karakter - Beckett'ın tarzına pek uygun olmayarak - renkli uzun mantolar giymektedir ve artık renkleri matlaşmış olan solmuş üç çiçeğe benzerler. "Haki renkte sıradan şapkalar... yüzlerini gölgeler."
Vi'nin açılış sözleri, Shakespeare’in Macbeth oyunundaki üç cadıyı hatırlatır: "Biz üçümüz en son ne zaman buluştuk?" (“Biz üçümüz bir daha ne zaman buluşacağız?” - Macbeth: 1. perde, 1. sahne). "Kadınların isimleri, özellikle Ru, Ophelia'nın delirdiği sahnede Kral Claudius'a ve saray halkına dağıttığı çiçeklerin isimlerine benzer." (Hamlet - 4. perde, 7. sahne).
Üçlü bir aradayken havadan sudan bahsettikleri huzursuz bir sohbeti devam ettirir. Kısa bir süre sonra, ortada oturan Vi kalkar ve sessizce sahneyi terk eder. Vi'nin konuşulanları duyamayacak olması üzerine Flo, Ru'ya Vi'yi nasıl bulduğunu sorar. Ru'nun cevabı "Çok az değişmiş." olur. Sonra Flo, bankın ortasına doğru ilerleyip Ru'ya Vi hakkındaki korkunç bir gerçeği fısıldar ve ondan bunu bir sır olarak tutması konusunda söz alır. Bunların ardından Vi geri gelir ve Flo'nun boşalttığı yere oturur. Aynı senaryo "bir hokkabazın el çabukluğuyla yaptığı yüksük altındaki düğme numarasına benzer bir koreografi ile" iki defa daha, ilkine çok benzeyen diyaloglarla tekrarlanır. Sonunda Vi yine ortada oturmaktadır ancak Ru ile Flo yer değiştirmiştir.
Böylece üç kadın da bir an için merkezi konumda yer alır ve diğerlerinden biri hakkındaki bir sırra vâkıf olur. Beckett karakterlerin hareketlerinin "katı, yavaş, kukla gibi" olması gerektiğini söylemiştir. Fısıldanan sırları seyirci duymaz. Her seferinde sırrı öğrenenin ilk tepkisi şaşkınlık dolu bir "Oh" nidasıdır. Beckett üç kadının da bu tepkiyi aynı şekilde vermeleri gerektiğini belirtmiştir.
Oyunun sonunda üçlü "eskiden olduğu gibi" (bu ifade Winnie'nin eski stilini hatırlatır) el ele tutuşur ve kesintisiz bir Kelt düğümü ya da Möbius şeridi oluşturur. Son söz olarak Flo "Yüzükleri hissedebiliyorum" der ama hiçbiri yüzük takmamaktadır.
Sahne talimatları
Beckett'ın tipik tarzına uygun olarak, sahne talimatları oldukça detaylı ve kesindir. Oyun boyunca gerekli hareketlerin karmaşık olması sebebiyle Beckett, her karakterin pozisyonunu gösteren bir diyagramı oyun metnine eklemiştir. Yukarıda bahsi geçen, oyuncuların el ele tutuşarak oluşturacakları halkanın şeklini de yine bir diyagramla açıklamıştır.
Yorumlar
Oyunun genelinde dairesel bir yapı mevcuttur. Oyun yedişer satırdan oluşan üç eşit parçaya bölünmüştür. Her parçada bir karakter sahneden çıkar, sonra geri gelerek daha önce oturduğu yerden farklı bir yere oturur ve böylece döngüsünü tamamlar. Bu bakımdan karakterlerin oturdukları yerlerin değişimi de daireseldir.
Karakterlerin aralarında ne konuştuğuna ilişkin bazı tahminler yapılmıştır. Her üç cevap da göz önüne alındığında (Ru: (Vi hakkında) "Fark etmiyor mu?", Vi: (Flo hakkında) "Ona söylenmedi mi?", Flo: (Ru hakkında) "Bilmiyor mu?"), üç kadının da ölümcül bir hastalığa yakalanmış oldukları ancak bunu bilmedikleri düşünülebilir. "Oyunun ilk versiyonunun ["Human Wishes", aşağıya bakınız] aksine açıklamaların seyirciye duyurulmaması, durumun açığa çıkmaması sebebiyle daha güçlü bir etki doğuruyor. Çözülmemiş bir gizem olarak kalan bu durum bir yandan da izleyicinin, bir kadının hastalığı özelinde tüm insanlığın kaderiyle karşılaşmasını sağlıyor."
Oyun bir ergenliğe geçiş durumunu olarak değerlendirilebilir. Vi, bahsedilecek korkunç sırların olmadığı "eski günlere" özlem duyar ama üç karakter de o günlere dönüş olmadığının farkındadır. Bir anlamda "oyunda bir kaybediş duygusu vardır, kadınlar bir zamanlar aralarında mevcut olan samimiyeti bir daha asla elde edemeyeceklerdir." Ancak oyunu yönetmiş rejisörlerden Brenda Bynum bunun tersini savunur: "Neden onlar bir şeyleri kaybetmiş olsunlar ki, Beckett kadınların aralarında mevcut olan ama kendisinin sahip olamadığı samimiyete özlem duyuyor olamaz mı?" Anthony Roche da aynı görüştedir: "Aralarındaki karşılıklı dayanışma ile güçleniyorlar ve böylece bir araya getirilmiş en iyi tiyatro topluluklarından birini oluşturuyorlar."
Ellerin birleşmesi sonsuzluk sembolünü çağrıştırır. "Törensel el ele tutuşma hareketi, kadınların sırlarını birbirlerinden saklamalarına yardımcı olur; ancak halkaların hissedilmesi zamanın döngüsünü hatırlatır. Kendi üzerinde iki defa dönen bu halka, üç kadın arasındaki bağın, söylenmemiş sırlar sebebiyle bir daha asla eskisi gibi olmayacağını gösterir. Bir şeyler aynıdır, ama her şey değişmiştir." ""El ele tutuştuklarında ilk bakışta Üç Peri'yi hatırlatırlar, hatta görünüşleri Fritz Lang'ın Beckett'ın çok sevdiği bir filmi olan M'deki üç anneye benzer.
Kadınlar oyunun başında geçmişten bahsetmeye hevesli değillerdir. Ancak sarsıcı gerçekleri öğrendikçe, mevcut durumla başa çıkmanın bir yolu olarak nostaljiye gömülürler.
Flo'nun hissettiğini söylediği yüzükler, "üçlünün sonsuz birliğini temsil ediyor olabileceği gibi, sonuçsuz gençlik hayallerinin, gerçekleşmemiş [ya da başarısız olmuş] evliliklerin de sembolü olabilir."
İlham kaynağı
"[Dublin'deki] Morehampton House ilk kurulduğunda, hiç evlenmemiş üç yaşlı kız kardeş tarafından işletiliyordu... ve bu yer Miss Wade's olarak adlandırılıyordu." Beckett'ın kuzinleri Shelia ve Molly Roe I. Dünya Savaşı sırasında bu okula devam ederlerken "okul Miss Irwin ve Miss Molyneaux adındaki iki yaşlı bayan tarafından yönetilmekteydi."
İlgili metinler
Human Wishes
Beckett 1936'da, Samuel Johnson'ın Vanity of Human Wishes şiirinden esinlenerek Human Wishes (İnsan Arzuları) adında bir uzun oyun yazmaya başladı. Yarım bırakılan bu oyundan bir parça 1980 yılında Ruby Cohn’'un Just Play'inde yayınlandı. Daha geniş bir versiyonu ise Calder Publications yayını olan Disjecta: Miscellaneous Writings and a Dramatic Fragment isimli kitapta yer aldı.
"Perde açıldığında, muhtemelen zamanın [18. yy] giysileri içindeki üç kadın oturmaktadır. Mrs Williams düşüncelere dalmıştır, Mrs Desmoulins örgü örmektedir, Miss Carmichael ise okumaktadır. Sahne ilerledikçe, diğer iki kadın geçici olarak kalkıp giderler ancak Mrs Williams sadece bastonunu yere vurmakla yetinir."
Beckett'ın bunları yazmaya "yönlenmesinin asıl sebebi, Johnson'ın aşk hayatından bahsetmek olabilir" ancak sonunda vardığı nokta bu değildir. "Üç kadın bir trajediden fırlamış gibidir. Özellikle Mrs Williams’ın sözleri Restorasyon komedisini hatırlatır. Ancak aslında insanın hiçbir şekilde kurtulamayacağı ölümden bahseder. Öte yandan Geliş ve Gidiş'te ölümden hiç açıkça bahsedilmez, yokluk ve ölüm ihtimali etrafında dolanılır." "Bu oyun parçası aynı zamanda Geliş ve Gidiş'teki zarif eski moda konuşmaları ve resmi sözdizimini önceler."
Good Heavens
Şu anda Reading Üniversitesi'nin kütüphanesinde bulunan ‘Scene 1’ başlıklı daktilo yazmasına göre Flo, Vi ve Ru'nun ilk taslaktaki isimleri Viola, Rose ve Poppy'dir. Heyecanlı bir kitap okumakta olan Poppy, diğerleri tarafından aralıklarla rahatsız edilir. Revü benzeri bir stilde yazılmış olan bu taslağın, oyunun son halinden oldukça farklı olmakla birlikte, oyunun ilk hali olduğu açıktır.
Sonraki taslaklarda Beckett oyuna önce Type of Confidence, ardından Good Heavens ismini verdi. Ayrıca karakterlerin isimleri de A, B ve C harfleriyle değiştirilmişti. "Beckett oyunun tam taslağını daha yazmadan önce, üç gizli dedikodu fikrine kesinlikle sahipti. Good Heavens neredeyse tamamlanmış bir taslaktı. Tek eksik C ile A arasındaki son konuşmaydı. Her iki metindeki diyaloglar aynı iki özelliği taşır: Birincisi her kadının duruşunu, sanki hiçbir şey öğrenmemiş gibi koruması; ikincisi ise o sırada sahnede olmayan kadının ölümcül hastalığa yakalanmış olmasıdır. Yüz yüze söylenenler ile, sahnede olmayanın ardından konuşulanlar arasındaki fark, kadınsal ikiyüzlülüğü ortaya koyduğu gibi dinleyenin, sırrı verenin de aslında benzeri bir kötü sona mahkûm olduğunu bilmesinden kaynaklanan bir ironiyi de barındırır. En ironik olansa her kadının, diğer ikisinin kaderi hakkında bilgiye sahip iken, kendi kaderinden habersiz olmasıdır."
Sonraki taslaklardan birinde ise Beckett "her biri de şaşırtıcı şekilde evden uzak olan üç acılı kocayı" işin içine sokar.
Rose (Poppy hakkında): Şenliklerde kocasına rastladım. Kederinden neredeyse çıldırmıştı. Poppy (Vi hakkında): Kocası bana Maderia'dan yazmış. Çok dertli. Vi (Rose hakkında): Kocası beni Napoli'den aradı. Telefonda ağlıyordu.
Geliş ve Gidiş'te fısıldanan sırların hayatta kalma beklentisine ilişkin olması ihtimali vardır ancak "üçüncü kişinin tedavi edilemez bir hastalığa yakalandığı [Good Heavens'da] açıkça belirtilir, hatta zaman bile verilir. ('Üç ay. En fazla... Şüphelenmiyor. Mide ekşimesi sanıyor.')"
Eleuthéria
Eleuthéria'nın üç kadın karakteri olan Madam Krap, Meck ve Piouk, birbirlerinin görünüşleri ve sağlık durumlarına ilişkin olarak sürekli endişe duymaları ile Geliş ve Gidiş'teki Flo, Vi ve Ru'nun öncülü sayılabilirler. Ayrıca bu karakterlerden Violette ve Marguerite, daha sonra yazılmış olan Geliş ve Gidiş'te olduğu gibi çiçek adlarından türetilmiş ilk isimlere sahiptir.
Etkiler
Belleville'de Randevu animasyon filmindeki Belleville Üçlüsü adlı eski bir şarkıcı grubu üyeleri Violette, Blanche ve Rose (Violette, Blanche ve Rose'un isimleri Fransa bayrağındaki renklerden mülhem çiçek isimleridir.) Filmin başında grup üyelerinin şöhret sahibi oldukları gençlikleri siyah-beyaz televizyon ekranından verilirken, yaşlı ve düşkün halleriyle filmde önemli bir yer tutarlar. Hem eski günlerin parlaklığını kaybetmiş hem de dayanışmacıdırlar.
Kaynakça
- ^ Knowlson, J. ve Pilling, J., Frescoes of the Skull (London: John Calder, 1979), s. 121
- ^ The Complete Dramatic Works (Samuel Beckett, Faber & Faber, 2006) s. 356
- ^ Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s. 193
- ^ Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s. 194
- ^ a b Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s. 196
- ^ Roche, A., Samuel Beckett:The Great Plays After Godot, Samuel Beckett – 100 Years (Dublin: New Island, 2006), s. 69
- ^ a b Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s 194
- ^ Overbeck, L. M., ‘“Getting On” Ritual as Façon in Beckett’s Plays’
Burkman, K. H., (Editör) Myth and Ritual in the Plays of Samuel Beckett (London and Toronto: Fairleigh Dickinson University Press, 1987), s 24 - ^ Harmon, M., Ed., No Author Better Served: The Correspondence of Samuel Beckett and Alan Schneider (Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1998), s 417
- ^ Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), p 195
- ^ Beckett, S., The Complete Dramatic Works, Faber and Faber p 143
- ^ Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s. 195
- ^ The Complete Dramatic Works (Samuel Beckett, Faber & Faber, 2006) kitabının 356. sayfasındaki şekle uygun olarak yeniden çizildi.
- ^ Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s. 194,195
- ^ Knowlson, J. and Pilling, J., Frescoes of the Skull (London: John Calder, 1979), s. 121,122
- ^ Beckett, S., Collected Shorter Plays of Samuel Beckett (London: Faber and Faber, 1984), s 195
- ^ Brenda Bynum interviewed by Lois Overbeck, Women in Beckett: Performance and Critical Perspectives (Urbana: University of Illinois Press, 1990), s 52
- ^ Roche, A., Samuel Beckett:The Great Plays After Godot in Samuel Beckett – 100 Years (Dublin: New Island, 2006), s 69
- ^ Overbeck, L. M., “Getting On” Ritual as Façon in Beckett’s Plays
Burkman, K. H., (Editör) Myth and Ritual in the Plays of Samuel Beckett (London and Toronto: Fairleigh Dickinson University Press, 1987), s. 25 - ^ Knowlson, J. and Pilling, J., Frescoes of the Skull (London: John Calder, 1979), s. 122
- ^ Ackerley, C. J. and Gontarski, S. E., (Editörler) The Faber Companion to Samuel Beckett, (London: Faber and Faber, 2006), s. 104
- ^ Knowlson, J., Damned to Fame: The Life of Samuel Beckett (London: Bloomsbury, 1996), s 26,27
- ^ Cohn, R., ‘The Femme Fatale on Beckett’s Stage’
Women in Beckett: Performance and Critical Perspectives, s. 163 - ^ Ben-Zvi, L., ‘Biographical, Textual and Historical Origins’
Oppenheim, L., (Editör) Palgrave Advances in Samuel Beckett Studies (London: Palgrave, 2004), s 141 - ^ Cohn, R., ‘The Femme Fatale on Beckett’s Stage’
Women in Beckett: Performance and Critical Perspectives, s 163-164 - ^ Knowlson, J., Damned to Fame: The Life of Samuel Beckett (London: Bloomsbury, 1996), s 271
- ^ Pountney, R., ‘Less = More: Developing Ambiguity in the Drafts of Come and Go’
Davis, R. J. ve Butler, L. St J., (Editörler) ‘Make Sense Who May’: Essays on Samuel Beckett’s Later Works (Gerrards Cross: Colin Smythe, 1988), s. 13 - ^ Pountney, R., ‘Less = More: Developing Ambiguity in the Drafts of Come and Go’
Davis, R. J. ve Butler, L. St J., (Editörler.) ‘Make Sense Who May’: Essays on Samuel Beckett’s Later Works (Gerrards Cross: Colin Smythe, 1988), s 14 - ^ Knowlson, J. and Pilling, J., Frescoes of the Skull (London: John Calder, 1979), s. 121
- ^ Knowlson, J. and Pilling, J., Frescoes of the Skull (London: John Calder, 1979), s. 25
Dış bağlantılar
- (İngilizce)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Gelis ve Gidis Ingilizce Come and Go Samuel Beckett tarafindan yazilmis yazarin dramaticule olarak tanimladigi kisa bir tiyatro oyunudur Ocak 1965 te Ingilizce yazilan oyun ilk defa 14 Subat 1966 da Berlin deki de Almanca olarak sahnelenmistir Oyun yayinci icin yazilmis ve ona ithaf edilmistir Gelis ve GidisYazarSamuel BeckettKarakterlerBir bankta oturan uc kadin Vi Ru ve FloIlk gosterim14 Subat 1966 BerlinOrijinal dilIngilizceTurAbsurd Oyun bazi elestirmenlere gore Beckett in en mukemmel oyunlarindan biridir Yazar yaratici goruslerini yansitabilmek icin her bir satir ile tek tek ugrasmistir Oyun ceviriye gore 121 ila 127 sozcuk uzunlugundadir yazarin sahneleme notlari oyundan cok daha uzundur ve bu yuzden nadiren tek basina oynanir OzetHareket duzeni 1 FLO VI RU2 FLO RUFLO RU3 VI FLO RU4 VI RUVI RU5 VI RU FLO6 VI FLOVI FLO7 RU VI FLO Oyunun acilisinda birbirine benzeyen ve belirsiz yastaki uc figur olan Flo Vi ve Ru etrafi karanlik olan dar bir bankta oturmaktadir Bu uc kisi bir zamanlar Miss Wade in okuluna beraber gitmis ve okulun oyun bahcesinde bu sekilde yan yana oturmus uc cocukluk arkadasidir Uc karakter Beckett in tarzina pek uygun olmayarak renkli uzun mantolar giymektedir ve artik renkleri matlasmis olan solmus uc cicege benzerler Haki renkte siradan sapkalar yuzlerini golgeler Macbeth teki uc cadi Vi nin acilis sozleri Shakespeare in Macbeth oyunundaki uc cadiyi hatirlatir Biz ucumuz en son ne zaman bulustuk Biz ucumuz bir daha ne zaman bulusacagiz Macbeth 1 perde 1 sahne Kadinlarin isimleri ozellikle Ru Ophelia nin delirdigi sahnede Kral Claudius a ve saray halkina dagittigi ciceklerin isimlerine benzer Hamlet 4 perde 7 sahne Uclu bir aradayken havadan sudan bahsettikleri huzursuz bir sohbeti devam ettirir Kisa bir sure sonra ortada oturan Vi kalkar ve sessizce sahneyi terk eder Vi nin konusulanlari duyamayacak olmasi uzerine Flo Ru ya Vi yi nasil buldugunu sorar Ru nun cevabi Cok az degismis olur Sonra Flo bankin ortasina dogru ilerleyip Ru ya Vi hakkindaki korkunc bir gercegi fisildar ve ondan bunu bir sir olarak tutmasi konusunda soz alir Bunlarin ardindan Vi geri gelir ve Flo nun bosalttigi yere oturur Ayni senaryo bir hokkabazin el cabukluguyla yaptigi yuksuk altindaki dugme numarasina benzer bir koreografi ile iki defa daha ilkine cok benzeyen diyaloglarla tekrarlanir Sonunda Vi yine ortada oturmaktadir ancak Ru ile Flo yer degistirmistir Boylece uc kadin da bir an icin merkezi konumda yer alir ve digerlerinden biri hakkindaki bir sirra vakif olur Beckett karakterlerin hareketlerinin kati yavas kukla gibi olmasi gerektigini soylemistir Fisildanan sirlari seyirci duymaz Her seferinde sirri ogrenenin ilk tepkisi saskinlik dolu bir Oh nidasidir Beckett uc kadinin da bu tepkiyi ayni sekilde vermeleri gerektigini belirtmistir Oyunun sonunda uclu eskiden oldugu gibi bu ifade Winnie nin eski stilini hatirlatir el ele tutusur ve kesintisiz bir Kelt dugumu ya da Mobius seridi olusturur Son soz olarak Flo Yuzukleri hissedebiliyorum der ama hicbiri yuzuk takmamaktadir Sahne talimatlariBeckett in oyunun sonunda karakterlerin nasil el ele tutusacaklarini gosteren talimati Beckett in tipik tarzina uygun olarak sahne talimatlari oldukca detayli ve kesindir Oyun boyunca gerekli hareketlerin karmasik olmasi sebebiyle Beckett her karakterin pozisyonunu gosteren bir diyagrami oyun metnine eklemistir Yukarida bahsi gecen oyuncularin el ele tutusarak olusturacaklari halkanin seklini de yine bir diyagramla aciklamistir YorumlarOyunun genelinde dairesel bir yapi mevcuttur Oyun yediser satirdan olusan uc esit parcaya bolunmustur Her parcada bir karakter sahneden cikar sonra geri gelerek daha once oturdugu yerden farkli bir yere oturur ve boylece dongusunu tamamlar Bu bakimdan karakterlerin oturduklari yerlerin degisimi de daireseldir Karakterlerin aralarinda ne konustuguna iliskin bazi tahminler yapilmistir Her uc cevap da goz onune alindiginda Ru Vi hakkinda Fark etmiyor mu Vi Flo hakkinda Ona soylenmedi mi Flo Ru hakkinda Bilmiyor mu uc kadinin da olumcul bir hastaliga yakalanmis olduklari ancak bunu bilmedikleri dusunulebilir Oyunun ilk versiyonunun Human Wishes asagiya bakiniz aksine aciklamalarin seyirciye duyurulmamasi durumun aciga cikmamasi sebebiyle daha guclu bir etki doguruyor Cozulmemis bir gizem olarak kalan bu durum bir yandan da izleyicinin bir kadinin hastaligi ozelinde tum insanligin kaderiyle karsilasmasini sagliyor Oyun bir ergenlige gecis durumunu olarak degerlendirilebilir Vi bahsedilecek korkunc sirlarin olmadigi eski gunlere ozlem duyar ama uc karakter de o gunlere donus olmadiginin farkindadir Bir anlamda oyunda bir kaybedis duygusu vardir kadinlar bir zamanlar aralarinda mevcut olan samimiyeti bir daha asla elde edemeyeceklerdir Ancak oyunu yonetmis rejisorlerden Brenda Bynum bunun tersini savunur Neden onlar bir seyleri kaybetmis olsunlar ki Beckett kadinlarin aralarinda mevcut olan ama kendisinin sahip olamadigi samimiyete ozlem duyuyor olamaz mi Anthony Roche da ayni gorustedir Aralarindaki karsilikli dayanisma ile gucleniyorlar ve boylece bir araya getirilmis en iyi tiyatro topluluklarindan birini olusturuyorlar 1 yuzyildan kalma bir Pompeii freskinde Uc Peri Ellerin birlesmesi sonsuzluk sembolunu cagristirir Torensel el ele tutusma hareketi kadinlarin sirlarini birbirlerinden saklamalarina yardimci olur ancak halkalarin hissedilmesi zamanin dongusunu hatirlatir Kendi uzerinde iki defa donen bu halka uc kadin arasindaki bagin soylenmemis sirlar sebebiyle bir daha asla eskisi gibi olmayacagini gosterir Bir seyler aynidir ama her sey degismistir El ele tutustuklarinda ilk bakista Uc Peri yi hatirlatirlar hatta gorunusleri Fritz Lang in Beckett in cok sevdigi bir filmi olan M deki uc anneye benzer Kadinlar oyunun basinda gecmisten bahsetmeye hevesli degillerdir Ancak sarsici gercekleri ogrendikce mevcut durumla basa cikmanin bir yolu olarak nostaljiye gomulurler Flo nun hissettigini soyledigi yuzukler uclunun sonsuz birligini temsil ediyor olabilecegi gibi sonucsuz genclik hayallerinin gerceklesmemis ya da basarisiz olmus evliliklerin de sembolu olabilir Ilham kaynagi Dublin deki Morehampton House ilk kuruldugunda hic evlenmemis uc yasli kiz kardes tarafindan isletiliyordu ve bu yer Miss Wade s olarak adlandiriliyordu Beckett in kuzinleri Shelia ve Molly Roe I Dunya Savasi sirasinda bu okula devam ederlerken okul Miss Irwin ve Miss Molyneaux adindaki iki yasli bayan tarafindan yonetilmekteydi Ilgili metinlerHuman Wishes Beckett 1936 da Samuel Johnson in Vanity of Human Wishes siirinden esinlenerek Human Wishes Insan Arzulari adinda bir uzun oyun yazmaya basladi Yarim birakilan bu oyundan bir parca 1980 yilinda Ruby Cohn un Just Play inde yayinlandi Daha genis bir versiyonu ise Calder Publications yayini olan Disjecta Miscellaneous Writings and a Dramatic Fragment isimli kitapta yer aldi Perde acildiginda muhtemelen zamanin 18 yy giysileri icindeki uc kadin oturmaktadir Mrs Williams dusuncelere dalmistir Mrs Desmoulins orgu ormektedir Miss Carmichael ise okumaktadir Sahne ilerledikce diger iki kadin gecici olarak kalkip giderler ancak Mrs Williams sadece bastonunu yere vurmakla yetinir Beckett in bunlari yazmaya yonlenmesinin asil sebebi Johnson in ask hayatindan bahsetmek olabilir ancak sonunda vardigi nokta bu degildir Uc kadin bir trajediden firlamis gibidir Ozellikle Mrs Williams in sozleri Restorasyon komedisini hatirlatir Ancak aslinda insanin hicbir sekilde kurtulamayacagi olumden bahseder Ote yandan Gelis ve Gidis te olumden hic acikca bahsedilmez yokluk ve olum ihtimali etrafinda dolanilir Bu oyun parcasi ayni zamanda Gelis ve Gidis teki zarif eski moda konusmalari ve resmi sozdizimini onceler Good Heavens Su anda Reading Universitesi nin kutuphanesinde bulunan Scene 1 baslikli daktilo yazmasina gore Flo Vi ve Ru nun ilk taslaktaki isimleri Viola Rose ve Poppy dir Heyecanli bir kitap okumakta olan Poppy digerleri tarafindan araliklarla rahatsiz edilir Revu benzeri bir stilde yazilmis olan bu taslagin oyunun son halinden oldukca farkli olmakla birlikte oyunun ilk hali oldugu aciktir Sonraki taslaklarda Beckett oyuna once Type of Confidence ardindan Good Heavens ismini verdi Ayrica karakterlerin isimleri de A B ve C harfleriyle degistirilmisti Beckett oyunun tam taslagini daha yazmadan once uc gizli dedikodu fikrine kesinlikle sahipti Good Heavens neredeyse tamamlanmis bir taslakti Tek eksik C ile A arasindaki son konusmaydi Her iki metindeki diyaloglar ayni iki ozelligi tasir Birincisi her kadinin durusunu sanki hicbir sey ogrenmemis gibi korumasi ikincisi ise o sirada sahnede olmayan kadinin olumcul hastaliga yakalanmis olmasidir Yuz yuze soylenenler ile sahnede olmayanin ardindan konusulanlar arasindaki fark kadinsal ikiyuzlulugu ortaya koydugu gibi dinleyenin sirri verenin de aslinda benzeri bir kotu sona mahkum oldugunu bilmesinden kaynaklanan bir ironiyi de barindirir En ironik olansa her kadinin diger ikisinin kaderi hakkinda bilgiye sahip iken kendi kaderinden habersiz olmasidir Sonraki taslaklardan birinde ise Beckett her biri de sasirtici sekilde evden uzak olan uc acili kocayi isin icine sokar Rose Poppy hakkinda Senliklerde kocasina rastladim Kederinden neredeyse cildirmisti Poppy Vi hakkinda Kocasi bana Maderia dan yazmis Cok dertli Vi Rose hakkinda Kocasi beni Napoli den aradi Telefonda agliyordu Gelis ve Gidis te fisildanan sirlarin hayatta kalma beklentisine iliskin olmasi ihtimali vardir ancak ucuncu kisinin tedavi edilemez bir hastaliga yakalandigi Good Heavens da acikca belirtilir hatta zaman bile verilir Uc ay En fazla Suphelenmiyor Mide eksimesi saniyor Eleutheria Eleutheria nin uc kadin karakteri olan Madam Krap Meck ve Piouk birbirlerinin gorunusleri ve saglik durumlarina iliskin olarak surekli endise duymalari ile Gelis ve Gidis teki Flo Vi ve Ru nun onculu sayilabilirler Ayrica bu karakterlerden Violette ve Marguerite daha sonra yazilmis olan Gelis ve Gidis te oldugu gibi cicek adlarindan turetilmis ilk isimlere sahiptir EtkilerBelleville de Randevu animasyon filmindeki Belleville Uclusu adli eski bir sarkici grubu uyeleri Violette Blanche ve Rose Violette Blanche ve Rose un isimleri Fransa bayragindaki renklerden mulhem cicek isimleridir Filmin basinda grup uyelerinin sohret sahibi olduklari genclikleri siyah beyaz televizyon ekranindan verilirken yasli ve duskun halleriyle filmde onemli bir yer tutarlar Hem eski gunlerin parlakligini kaybetmis hem de dayanismacidirlar Kaynakca Knowlson J ve Pilling J Frescoes of the Skull London John Calder 1979 s 121 The Complete Dramatic Works Samuel Beckett Faber amp Faber 2006 s 356 Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 193 Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 194 a b Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 196 Roche A Samuel Beckett The Great Plays After Godot Samuel Beckett 100 Years Dublin New Island 2006 s 69 a b Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 194 Overbeck L M Getting On Ritual as Facon in Beckett s Plays Burkman K H Editor Myth and Ritual in the Plays of Samuel Beckett London and Toronto Fairleigh Dickinson University Press 1987 s 24 Harmon M Ed No Author Better Served The Correspondence of Samuel Beckett and Alan Schneider Cambridge Massachusetts Harvard University Press 1998 s 417 Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 p 195 Beckett S The Complete Dramatic Works Faber and Faber p 143 Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 195 The Complete Dramatic Works Samuel Beckett Faber amp Faber 2006 kitabinin 356 sayfasindaki sekle uygun olarak yeniden cizildi Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 194 195 Knowlson J and Pilling J Frescoes of the Skull London John Calder 1979 s 121 122 Beckett S Collected Shorter Plays of Samuel Beckett London Faber and Faber 1984 s 195 Brenda Bynum interviewed by Lois Overbeck Women in Beckett Performance and Critical Perspectives Urbana University of Illinois Press 1990 s 52 Roche A Samuel Beckett The Great Plays After Godot in Samuel Beckett 100 Years Dublin New Island 2006 s 69 Overbeck L M Getting On Ritual as Facon in Beckett s Plays Burkman K H Editor Myth and Ritual in the Plays of Samuel Beckett London and Toronto Fairleigh Dickinson University Press 1987 s 25 Knowlson J and Pilling J Frescoes of the Skull London John Calder 1979 s 122 Ackerley C J and Gontarski S E Editorler The Faber Companion to Samuel Beckett London Faber and Faber 2006 s 104 Knowlson J Damned to Fame The Life of Samuel Beckett London Bloomsbury 1996 s 26 27 Cohn R The Femme Fatale on Beckett s Stage Women in Beckett Performance and Critical Perspectives s 163 Ben Zvi L Biographical Textual and Historical Origins Oppenheim L Editor Palgrave Advances in Samuel Beckett Studies London Palgrave 2004 s 141 Cohn R The Femme Fatale on Beckett s Stage Women in Beckett Performance and Critical Perspectives s 163 164 Knowlson J Damned to Fame The Life of Samuel Beckett London Bloomsbury 1996 s 271 Pountney R Less More Developing Ambiguity in the Drafts of Come and Go Davis R J ve Butler L St J Editorler Make Sense Who May Essays on Samuel Beckett s Later Works Gerrards Cross Colin Smythe 1988 s 13 Pountney R Less More Developing Ambiguity in the Drafts of Come and Go Davis R J ve Butler L St J Editorler Make Sense Who May Essays on Samuel Beckett s Later Works Gerrards Cross Colin Smythe 1988 s 14 Knowlson J and Pilling J Frescoes of the Skull London John Calder 1979 s 121 Knowlson J and Pilling J Frescoes of the Skull London John Calder 1979 s 25Dis baglantilar Ingilizce