Azərbaycanca
Deutsch
日本語
Lietuvos
සිංහල
Türkçe
Українська
United State
Gündelik dil felsefesi (İngilizce: Ordinary language philosophy), 20. yüzyılda ortaya çıkan bir dil felsefesi akımıdır. Bir felsefe yapma tarzı olarak, mantıkçı pozitivizmin ideal dil anlayışını eleştiren Austin, Searle, Grice gibi filozofların çalışmalarını nitelendirmektedir. Bu filozoflara göre, gündelik hayatta kullanılan dil eksik ve kusurlu değildir, bilakis dilin gündelik kullanımını analiz ederek, dil ve insan hakkında önemli bilgilere ulaşılabilir.
Gündelik dil filozofları, mantıkçı pozitivistlerin ideal dil anlayışının, doğal dillerin olağan kullanımı olan gündelik konuşma formlarını ihmâl ettiğini düşünerek bu formları temel alan bir anlam teorisi geliştirmiştir. Onlar, mantıkçı pozitivistlerin aksine, gündelik dilin bayağı ve göz ardı edilebilir olduğunu düşünmemektedir.
Tarihçe
Felsefe tarihinde dilin, insanı tanımlayan özelliği ilk dönemlerden itibaren fark edilmiştir. Bu yüzden dile dair felsefi düşünme faaliyeti, muhtemelen felsefe tarihinin kendisi kadar eskidir. Filozoflar dili, varlık, düşünce ve kelime ilişkisi ekseninde incelemişlerdir. Nitekim bu konuda müstakil ilk eseri, Platon vermiştir. Dil üzerine yürütülen felsefi çalışmalar, Yeniçağda özellikle Locke ve Leibniz ile dil, felsefi düşüncede gittikçe artan bir önemi haiz olmuştur ve dil felsefesi en parlak dönemini şüphesiz 20. yüzyılda yaşamıştır. Dil felsefesinin yükselişe geçtiği ilk dönemde, bilhassa Leibniz'in etkisiyle, gündelik dilin felsefe ve bilim alanında yetersiz olduğu önkabülünden yola çıkılmıştır. Bu anlayış ilk olarak Ludwig Wittgenstein tarafından sorgulanmaya başlamıştır. Wittgenstein eleştirisinin temelinde dilin, nesne ve isim ilişkisine indirgenemeyeceği kanaati yatmaktadır.
Felsefenin ancak ve ancak gündelik dilde geçen sözcüklerin anlamlarının, yapı ve kökenlerinin analiz edilmesi suretiyle gelişebileceğini, felsefenin anlamsız ve sonuçsuz spekülasyonlardan, yalnızca gündelik dilin felsefi çerçevesinin ve gerçeklikle ilgili önkabülleri araştırılması yoluyla kurtarılarak, problemlerinin çözülebileceğini savunan bu felsefe anlayışı, geleneksel felsefe anlayışına ve metafiziğe karşı çıkmaktadır. Buna göre gündelik dilin felsefesi amaçlar için fazlasıyla uygundur ve bu dil özü itibarıyla doğru olan bir gerçeklik görüşüne dayanmaktadır. Gündelik dil felsefesi, çözülemez felsefi problemlerin, gündelik dilden uzaklaşıp, temeli olmayan metafiziksel bir dil yaratmaktan, gündelik dilde geçen sözcükleri yanlış kullanıp anlamlarını çarpıtmaktan kaynaklandığını savunmaktadır.
Kaynakça
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Gundelik dil felsefesi Ingilizce Ordinary language philosophy 20 yuzyilda ortaya cikan bir dil felsefesi akimidir Bir felsefe yapma tarzi olarak mantikci pozitivizmin ideal dil anlayisini elestiren Austin Searle Grice gibi filozoflarin calismalarini nitelendirmektedir Bu filozoflara gore gundelik hayatta kullanilan dil eksik ve kusurlu degildir bilakis dilin gundelik kullanimini analiz ederek dil ve insan hakkinda onemli bilgilere ulasilabilir Gundelik dil filozoflari mantikci pozitivistlerin ideal dil anlayisinin dogal dillerin olagan kullanimi olan gundelik konusma formlarini ihmal ettigini dusunerek bu formlari temel alan bir anlam teorisi gelistirmistir Onlar man tikci pozitivistlerin aksine gundelik dilin bayagi ve goz ardi edilebilir oldugunu dusunmemektedir TarihceFelsefe tarihinde dilin insani tanimlayan ozelligi ilk donemlerden itibaren fark edilmistir Bu yuzden dile dair felsefi dusunme faaliyeti muhtemelen felsefe tarihinin kendisi kadar eskidir Filozoflar dili varlik dusunce ve kelime iliskisi ekseninde incelemislerdir Nitekim bu konuda mustakil ilk eseri Platon vermistir Dil uzerine yurutulen felsefi calismalar Yenicagda ozellikle Locke ve Leibniz ile dil felsefi dusuncede gittikce artan bir onemi haiz olmustur ve dil felsefesi en parlak donemini suphesiz 20 yuzyilda yasamistir Dil felsefesinin yukselise gectigi ilk donemde bilhassa Leibniz in etkisiyle gundelik dilin felsefe ve bilim alaninda yetersiz oldugu onkabulunden yola cikilmistir Bu anlayis ilk olarak Ludwig Wittgenstein tarafindan sorgulanmaya baslamistir Wittgenstein elestirisinin temelinde dilin nesne ve isim iliskisine indirgenemeyecegi kanaati yatmaktadir Felsefenin ancak ve ancak gundelik dilde gecen sozcuklerin anlamlarinin yapi ve kokenlerinin analiz edilmesi suretiyle gelisebilecegini felsefenin anlamsiz ve sonucsuz spekulasyonlardan yalnizca gundelik dilin felsefi cercevesinin ve gerceklikle ilgili onkabulleri arastirilmasi yoluyla kurtarilarak problemlerinin cozulebilecegini savunan bu felsefe anlayisi geleneksel felsefe anlayisina ve metafizige karsi cikmaktadir Buna gore gundelik dilin felsefesi amaclar icin fazlasiyla uygundur ve bu dil ozu itibariyla dogru olan bir gerceklik gorusune dayanmaktadir Gundelik dil felsefesi cozulemez felsefi problemlerin gundelik dilden uzaklasip temeli olmayan metafiziksel bir dil yaratmaktan gundelik dilde gecen sozcukleri yanlis kullanip anlamlarini carpitmaktan kaynaklandigini savunmaktadir Kaynakca Atakan Altinors Dil Felsefesine Giris Inkilap Yayinevi 2003 S 47 Ludwig Wittgenstein Felsefi Sorusturmalar cev Haluk Bariscan Metis Yayinlari Istanbul 2010 s 33 27 Ahmet Cevizci Paradigma Felsefe Sozlugu Istanbul 1999 s 390