Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Abu Hatim al-Harith ibn Surayj ibn Yazid, (Arabic: أبو حاتم الحارث بن سريج بن يزيد) Horasan ve Maveraünnehir'deki Emevi Halifeliğine karşı büyük çaplı bir toplumsal isyanın Arap lideriydi. Harith'in isyanı 734'te başladı ve hem yerel Arap yerleşimcilerin hem de Arap Müslümanlarla eşit haklara sahip olmayan yerli İranlı Müslümanların (mevali) Emevi rejimine karşı şikayetlerini temsil ediyordu. Harith, Mürcie isyanını dini gerekçelere dayandırdı ve hem Arap yerleşimcilerin hem de yerli halkın büyük bir bölümünü kazandı, ancak eyalet başkenti Merv'i ele geçirmeyi iki kez başaramadı. İsyan sonunda 736'da Asad bin Abdullah el-Kasri tarafından bastırıldı. Harith birkaç destekçiyle birlikte yakalanmaktan kurtuldu ve Türk Türkeş Devleti ile ittifak kurdu. Harith, 737'de Haristan Muharebesi'nde kesin bir yenilgiye uğratılan Arap topraklarının derinliklerine yaptığı istilada Türgeş kağanı Suluk Çor'a eşlik etti. Türgeş iktidarı bundan sonra çökünce, Harith yerli prensler tarafından desteklenerek Mâverâünnehir'de kaldı. Esed'in halefi Nasr bin Sayyar, Harith ve yerli destekçilerine karşı sefer düzenledi, ancak sonunda onu Arap kabileler arası rekabetlerde konumunu güçlendirmek için kullanmayı umarak Nasr, Halife'den Harith için bir af sağladı. Harith 745'te Merv'e döndü. Ancak kısa süre sonra önemli bir silahlı kuvvet topladı ve Nasr'ın otoritesine meydan okudu, ta ki 746'da müttefiki Juday al-Kirmani ile girdiği bir çatışmada öldürülene kadar. İsyanı Orta Asya'daki Arap gücünü zayıflattı ve Emevileri devirecek olan Abbâsî İhtilâli'nin başlamasını kolaylaştırdı.
Biyografi
Erken yaşam ve isyanın başlangıcı
Haris, kuzey Arap (Mudar) kabile grubuna ait Temim kabilesindendi ve babası Süreyc'in yaşadığı Basra'dan geliyordu. İlk olarak 729'da, Türkeş Devletine'e karşı gösterdiği cesaret ve özveriyle öne çıktığında ve Arap ordusunu Buhara yakınlarındaki Baykand'da yok olmaktan kurtardığında anılır. Harith, daha sonra 733'te, Horasan'ın başkenti Merv'i beslemek için zaten kuraklık ve kıtlıkla boğuşan Aşağı Toharistan eyaletinin erzakların ele geçirilmesine karşı bir protestoya liderlik ettiğinde anılır. Junayd ibn Abd al-Rahman al-Murri, Harith'i bunun için kırbaçlattı, ancak Cüneyd'in 734'ün başlarında ölmesinin ardından, hoşnutsuzluk Harith'in başında olduğu açık bir isyana dönüştü.
Harith'in isyanının nedenleri ve doğası tartışılmaktadır. Kamuoyuna yönelik talepleri dini terimlerle ifade edilmiş, hükümet tarafından "Kitap ve Sünnet'in uygulanması" yoluyla adaletsizliğin sona ermesini talep etmiştir. Harith'in kendisinin Mürcie olarak bilinen belirsiz dindar grubun bir üyesi olduğu ve münzevi bir hayat sürdüğü söylenmektedir. Görünüşe göre "bir misyon duygusu" vardı ve "Peygamber ve ilk halifelerinkine benzeyen adil bir hükümet" kurmayı amaçlıyordu. Hareketi, Peygamber'in sancağını anımsatan siyah bayrakların kullanımı ve hatta Peygamber'in ailesinden bir üye tarafından teokratik yönetim talebi de dahil olmak üzere, Emevi rejimine karşı yöneltilen çağdaş Şii ve Harici ajitasyonla birçok ideolojik ve sembolik öğeyi paylaşıyordu. Ancak Harith'in hareketi alışılmadık bir idealizmle damgalanmıştı ve taraftarlarının, savaşlar sırasında bile ahlaki ve dini çağrılar yoluyla rakiplerini kendilerine katılmaya ikna etmeye çalıştıkları kaydedilmiştir.
Harith, yerli Arap olmayan din değiştirenlerin (mevali) Arap Müslümanlarla tam yasal eşitliğini savunan çeşitli reformları savundu; bunların en önemlisi, İslam'ın emirlerine uygun olarak, eskilerin uzun süredir devam eden talebini yankıladı. Bu, daha önce iki kez Halife Ömer bin Abdülaziz ve valiler Asad bin Abdullah el-Kasri ve Eşras bin Abdullah el-Sulami tarafından denenmişti; ancak her iki seferde de din dönüşümlerindeki artış ve buna bağlı hazine gelirindeki düşüş (çok sayıda mevali artık Müslüman olduğu için kişi başı vergi ödemek zorunda kalmayacağı için) buna son verdi ve 728'de Ebu el-Sayda Salih bin Tarif önderliğinde ilk isyana yol açtı. Bu ilk ayaklanmayla ilişkili grupların ve bireylerin çoğu Harith'in hareketine de katılacaklardı. Harith, birçoğu kendi bayrağı altında toplanan acemlerin (Arap olmayanlar, özellikle İranlılar) haklarının savunucusu olarak görülüyordu, ancak Araplar arasında hoşnutsuz olanlardan, özellikle de Temim ve Azd kabilelerinden oluşan büyük bir takipçi kitlesine de sahipti.731'deki Dar Geçit Muharebesi'nde Türgeş'e karşı verilen ağır kayıplar ve proto-Şii grupları tarafından yayılan Emevi karşıtı propaganda nedeniyle Horasan Arapları arasında hoşnutsuzluk yaygındı. Bu, Dar Geçit Muharebesi'nin ardından eyalete 20.000 Irak askerinin getirilmesine duyulan kızgınlıkla ve Halife Hişam bin Abdülmelik'in Türgeş'e karşı savunmalarını iyileştirmek için eski Arap yerleşimcileri Merv'den diğer yerleşim yerlerine dağıtma emriyle daha da kötüleşti.
Böylece Junayd'ın ölüm haberi, en ücra Arap karakollarından biri olan Guzgan'daki Andhuy kasabasına ulaştığında, yerel Arap garnizonu isyanda Harith'i takip etti. Merv'e yeni varan Junayd'ın halefi Asım ibn Abdullah el-Hilali, isyancıları yatıştırmaya çalıştı ve onlara elçiler gönderdi, ancak Harith onları hapse attı. İsyan çevredeki kırsala yayılırken, 4.000 kişilik bir kuvvetle Harith, 10.000 askerle Nasr ibn Sayyar'ın elinde bulunan Tokharistan'ın başkenti Belh'e yürüdü. Nasr, Harith'in hareketini desteklemese de, Horasanlılar arasındaki hoşnutsuzluk seviyesi o kadar yüksekti ki kendisi ve adamları çok az muhalefet gösterdi. Balkh, Harith'in adamları tarafından kolayca ele geçirilirken, Nasr ve birlikleri olay yerinden çekildi ve ne Harith'e ne de Asim'e destek vermedi. Bundan kısa bir süre sonra, Marw al-Rudh'daki Arap garnizonu da Harith'in güçlerine katıldı. Guzgan, Faryab ve Talaqan'ın özerk yerli Ak Hun İmparatorluğu prensleri de, bağımsızlıklarını yeniden tesis etmeyi ve belki de Horasan'daki Arap gücünü Merv çevresinde bağımlı bir prensliğe indirgemeyi umarak, güçleriyle isyana katılma fırsatını yakaladılar.
Harith şimdi gözlerini Merv'e çevirdi ve sempatizanlarının da olduğu başkente doğru yola çıktı. Ancak Asım, şehri terk edip Horasan'ın batı ucundaki Naysabur'a gitmekle tehdit ederek kararsız Horasanlıların sadakatini sağlamayı başardı. Orada, Emevi rejimine olan sadakatleri bilinen Kaysi kabile üyelerine güvenecek ve Suriye'den takviye isteyecekti. Harith'in ordusunda, ona yabancı bir ordu görünümü veren çok sayıda yerlinin varlığıyla birleşince, yerel Arap seçkinleri Asım'ın arkasında toplanmayı seçti.El-Tabari'nin raporuna göre, Merv'e yaklaşırken, mevali sancağına akın ederken, Harith'in ordusu yaklaşık 60.000 kişiye ulaşmıştı. Asım'ın kuvveti önemli ölçüde daha küçüktü ve daha az istekliydi: onları savaşmaya ikna etmek için onlara ekstra para ödemek zorundaydı. Bununla birlikte, Marw'dan çıktı ve Zarq'taki bir kanalın arkasında mevzi alarak köprülerini yıktı. Harith'in ordusu yaklaşıp köprüleri onarırken, saflarından 2.000'den fazla Arap, Harith'in ordusunun yerli birliklerinin niyetlerine açıkça güvenmeyerek Asim'e geçti. Sonraki savaşta, Harith'in birliklerinin çoğu kanalda boğulduğu için Asim büyük bir zafer kazandı. Bu başarısızlığın bir sonucu olarak, mawali ve yerli prenslerin çoğu, ordusu yaklaşık 3.000 kişilik sadık bir çekirdeğe düşen Harith'i terk etti. Bu, Harith'i Asim'den bir barış teklifini kabul etmeye zorladı - aynı şekilde yerlilerden gelen tehlike geçtiği için Horasan Araplarının sürekli desteğine güvenemezdi - ve Andkhuy'a çekildi. Ancak, ertesi yıl Harith isyanını yeniledi ve tekrar Marw'a yürüdü. Asim, Horasanlıları kendisi için savaşmaya ikna edemedi ve kişisel muhafızlarından sadece 1.000 kadar Suriyeli ve Ceziranlı kaldı. Harith'in kuvvetleri de çok daha büyük değildi ve Marw al-Rudh garnizonuna indirgenmişti. Marw yakınlarındaki al-Dandanqan köyündeki devam eden savaşta Asim yine galip geldi ve Harith'i Marw al-Rudh'a kaçmaya zorladı.
Zaferlerine rağmen, Asım'ın konumu hala tehlikeliydi. Esasen Merv'e ve Naysabur civarındaki Horasan'ın batı, Kaysi bölgelerine indirgenmişti. Ayrıca, Halife'ye yazdığı bir mektupta açıkladığı gibi, bir Suriyeli olarak, Horasanlıları ve hatta Irak birliklerini kendilerinden birine karşı onun emrinde savaşmaya ikna etmekte zorluk çekiyordu.Asım ayrıca Horasan'ın Irak valisi Halid bin Abdullah el-Kasri'nin yönetimine verilmesini ve eyalete Suriye birliklerinin gönderilmesini talep etti. Buna karşılık, daha önce Horasan valisi olarak görev yapmış olan Halid'in kardeşi Asad bin Abdullah el-Kasri onun yerine gönderildi. Bu haber, muhtemelen Merv'deki Horasanlıların baskısıyla birleşince, Asım'ın Haris ile tekrar bir ateşkes imzalamasına yol açtı. Bazı anlatımlara göre, Halife'den "Kitap ve Sünnet'in uygulanması" talebinde Harith'e katılmayı ve Halife reddederse ona isyana katılmayı bile kabul etti. Şaban bu hikâyeyi tamamen reddeder, ancak Blankinship bunu güvenilir olarak görür, ancak o da bunu Asim'in zaman kazanması için basit bir taktiksel oyun olarak görür.
İsyanın sonu, Türgeş müdahalesi ve sürgün
Horasan'a dönüş, ikinci isyan ve ölüm
Kaynakça
- ^ a b c d e Kister 1971, ss. 223–224.
- ^ Gibb 1923, s. 70.
- ^ a b Gibb 1923, s. 76.
- ^ Hawting 2000, s. 86.
- ^ Blankinship 1994, s. 176.
- ^ Sharon 1990, ss. 28–31.
- ^ Blankinship 1994, ss. 177, 332 (note 57).
- ^ Hawting 2000, ss. 80, 85–86.
- ^ Sharon 1990, ss. 27–28.
- ^ Sharon 1990, s. 31.
- ^ Shaban 1979, ss. 114–118.
- ^ Blankinship 1994, s. 177.
- ^ Gibb 1923, ss. 76–77.
- ^ Shaban 1979, s. 118.
- ^ Shaban 1979, ss. 118–119.
- ^ Blankinship 1994, ss. 177–178.
- ^ a b Shaban 1979, s. 119.
- ^ a b Blankinship 1994, s. 178.
- ^ Shaban 1979, ss. 119–121.
- ^ a b Blankinship 1994, ss. 178–179.
- ^ Shaban 1979, s. 120.
- ^ Shaban 1979, ss. 120–121.
Kaynaklar
- Blankinship, Khalid Yahya (1994). The End of the Jihâd State: The Reign of Hishām ibn ʻAbd al-Malik and the Collapse of the Umayyads (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN .
- Gibb, H. A. R. (1923). The Arab Conquests in Central Asia (İngilizce). Londra: The Royal Asiatic Society. OCLC 499987512.
- Hawting, Gerald R. (2000). The First Dynasty of Islam: The Umayyad Caliphate AD 661–750 (İngilizce) (Second bas.). Londra ve New York: Routledge. ISBN .
- (1971). "Al-Ḥārith b. Suraydj". Lewis, B.; ; ; (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume III: H–Iram (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 223-224. OCLC 495469525.
- Shaban, M. A. (1979). The ʿAbbāsid Revolution. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN .
- Sharon, Moshe (1990). [[[:Şablon:Google Books]] Black Banners from the East, Volume II. Revolt: The Social and Military Aspects of the ʿAbbāsid Revolution]
|url=değerini kontrol edin (). Kudüs: Graph Press Ltd. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Abu Hatim al Harith ibn Surayj ibn Yazid Arabic أبو حاتم الحارث بن سريج بن يزيد Horasan ve Maveraunnehir deki Emevi Halifeligine karsi buyuk capli bir toplumsal isyanin Arap lideriydi Harith in isyani 734 te basladi ve hem yerel Arap yerlesimcilerin hem de Arap Muslumanlarla esit haklara sahip olmayan yerli Iranli Muslumanlarin mevali Emevi rejimine karsi sikayetlerini temsil ediyordu Harith Murcie isyanini dini gerekcelere dayandirdi ve hem Arap yerlesimcilerin hem de yerli halkin buyuk bir bolumunu kazandi ancak eyalet baskenti Merv i ele gecirmeyi iki kez basaramadi Isyan sonunda 736 da Asad bin Abdullah el Kasri tarafindan bastirildi Harith birkac destekciyle birlikte yakalanmaktan kurtuldu ve Turk Turkes Devleti ile ittifak kurdu Harith 737 de Haristan Muharebesi nde kesin bir yenilgiye ugratilan Arap topraklarinin derinliklerine yaptigi istilada Turges kagani Suluk Cor a eslik etti Turges iktidari bundan sonra cokunce Harith yerli prensler tarafindan desteklenerek Maveraunnehir de kaldi Esed in halefi Nasr bin Sayyar Harith ve yerli destekcilerine karsi sefer duzenledi ancak sonunda onu Arap kabileler arasi rekabetlerde konumunu guclendirmek icin kullanmayi umarak Nasr Halife den Harith icin bir af sagladi Harith 745 te Merv e dondu Ancak kisa sure sonra onemli bir silahli kuvvet topladi ve Nasr in otoritesine meydan okudu ta ki 746 da muttefiki Juday al Kirmani ile girdigi bir catismada oldurulene kadar Isyani Orta Asya daki Arap gucunu zayiflatti ve Emevileri devirecek olan Abbasi Ihtilali nin baslamasini kolaylastirdi BiyografiErken yasam ve isyanin baslangici Haris kuzey Arap Mudar kabile grubuna ait Temim kabilesindendi ve babasi Sureyc in yasadigi Basra dan geliyordu Ilk olarak 729 da Turkes Devletine e karsi gosterdigi cesaret ve ozveriyle one ciktiginda ve Arap ordusunu Buhara yakinlarindaki Baykand da yok olmaktan kurtardiginda anilir Harith daha sonra 733 te Horasan in baskenti Merv i beslemek icin zaten kuraklik ve kitlikla bogusan Asagi Toharistan eyaletinin erzaklarin ele gecirilmesine karsi bir protestoya liderlik ettiginde anilir Junayd ibn Abd al Rahman al Murri Harith i bunun icin kirbaclatti ancak Cuneyd in 734 un baslarinda olmesinin ardindan hosnutsuzluk Harith in basinda oldugu acik bir isyana donustu Harith in isyaninin nedenleri ve dogasi tartisilmaktadir Kamuoyuna yonelik talepleri dini terimlerle ifade edilmis hukumet tarafindan Kitap ve Sunnet in uygulanmasi yoluyla adaletsizligin sona ermesini talep etmistir Harith in kendisinin Murcie olarak bilinen belirsiz dindar grubun bir uyesi oldugu ve munzevi bir hayat surdugu soylenmektedir Gorunuse gore bir misyon duygusu vardi ve Peygamber ve ilk halifelerinkine benzeyen adil bir hukumet kurmayi amacliyordu Hareketi Peygamber in sancagini animsatan siyah bayraklarin kullanimi ve hatta Peygamber in ailesinden bir uye tarafindan teokratik yonetim talebi de dahil olmak uzere Emevi rejimine karsi yoneltilen cagdas Sii ve Harici ajitasyonla bircok ideolojik ve sembolik ogeyi paylasiyordu Ancak Harith in hareketi alisilmadik bir idealizmle damgalanmisti ve taraftarlarinin savaslar sirasinda bile ahlaki ve dini cagrilar yoluyla rakiplerini kendilerine katilmaya ikna etmeye calistiklari kaydedilmistir Harith yerli Arap olmayan din degistirenlerin mevali Arap Muslumanlarla tam yasal esitligini savunan cesitli reformlari savundu bunlarin en onemlisi Islam in emirlerine uygun olarak eskilerin uzun suredir devam eden talebini yankiladi Bu daha once iki kez Halife Omer bin Abdulaziz ve valiler Asad bin Abdullah el Kasri ve Esras bin Abdullah el Sulami tarafindan denenmisti ancak her iki seferde de din donusumlerindeki artis ve buna bagli hazine gelirindeki dusus cok sayida mevali artik Musluman oldugu icin kisi basi vergi odemek zorunda kalmayacagi icin buna son verdi ve 728 de Ebu el Sayda Salih bin Tarif onderliginde ilk isyana yol acti Bu ilk ayaklanmayla iliskili gruplarin ve bireylerin cogu Harith in hareketine de katilacaklardi Harith bircogu kendi bayragi altinda toplanan acemlerin Arap olmayanlar ozellikle Iranlilar haklarinin savunucusu olarak goruluyordu ancak Araplar arasinda hosnutsuz olanlardan ozellikle de Temim ve Azd kabilelerinden olusan buyuk bir takipci kitlesine de sahipti 731 deki Dar Gecit Muharebesi nde Turges e karsi verilen agir kayiplar ve proto Sii gruplari tarafindan yayilan Emevi karsiti propaganda nedeniyle Horasan Araplari arasinda hosnutsuzluk yaygindi Bu Dar Gecit Muharebesi nin ardindan eyalete 20 000 Irak askerinin getirilmesine duyulan kizginlikla ve Halife Hisam bin Abdulmelik in Turges e karsi savunmalarini iyilestirmek icin eski Arap yerlesimcileri Merv den diger yerlesim yerlerine dagitma emriyle daha da kotulesti Boylece Junayd in olum haberi en ucra Arap karakollarindan biri olan Guzgan daki Andhuy kasabasina ulastiginda yerel Arap garnizonu isyanda Harith i takip etti Merv e yeni varan Junayd in halefi Asim ibn Abdullah el Hilali isyancilari yatistirmaya calisti ve onlara elciler gonderdi ancak Harith onlari hapse atti Isyan cevredeki kirsala yayilirken 4 000 kisilik bir kuvvetle Harith 10 000 askerle Nasr ibn Sayyar in elinde bulunan Tokharistan in baskenti Belh e yurudu Nasr Harith in hareketini desteklemese de Horasanlilar arasindaki hosnutsuzluk seviyesi o kadar yuksekti ki kendisi ve adamlari cok az muhalefet gosterdi Balkh Harith in adamlari tarafindan kolayca ele gecirilirken Nasr ve birlikleri olay yerinden cekildi ve ne Harith e ne de Asim e destek vermedi Bundan kisa bir sure sonra Marw al Rudh daki Arap garnizonu da Harith in guclerine katildi Guzgan Faryab ve Talaqan in ozerk yerli Ak Hun Imparatorlugu prensleri de bagimsizliklarini yeniden tesis etmeyi ve belki de Horasan daki Arap gucunu Merv cevresinde bagimli bir prenslige indirgemeyi umarak gucleriyle isyana katilma firsatini yakaladilar Harith simdi gozlerini Merv e cevirdi ve sempatizanlarinin da oldugu baskente dogru yola cikti Ancak Asim sehri terk edip Horasan in bati ucundaki Naysabur a gitmekle tehdit ederek kararsiz Horasanlilarin sadakatini saglamayi basardi Orada Emevi rejimine olan sadakatleri bilinen Kaysi kabile uyelerine guvenecek ve Suriye den takviye isteyecekti Harith in ordusunda ona yabanci bir ordu gorunumu veren cok sayida yerlinin varligiyla birlesince yerel Arap seckinleri Asim in arkasinda toplanmayi secti El Tabari nin raporuna gore Merv e yaklasirken mevali sancagina akin ederken Harith in ordusu yaklasik 60 000 kisiye ulasmisti Asim in kuvveti onemli olcude daha kucuktu ve daha az istekliydi onlari savasmaya ikna etmek icin onlara ekstra para odemek zorundaydi Bununla birlikte Marw dan cikti ve Zarq taki bir kanalin arkasinda mevzi alarak koprulerini yikti Harith in ordusu yaklasip kopruleri onarirken saflarindan 2 000 den fazla Arap Harith in ordusunun yerli birliklerinin niyetlerine acikca guvenmeyerek Asim e gecti Sonraki savasta Harith in birliklerinin cogu kanalda boguldugu icin Asim buyuk bir zafer kazandi Bu basarisizligin bir sonucu olarak mawali ve yerli prenslerin cogu ordusu yaklasik 3 000 kisilik sadik bir cekirdege dusen Harith i terk etti Bu Harith i Asim den bir baris teklifini kabul etmeye zorladi ayni sekilde yerlilerden gelen tehlike gectigi icin Horasan Araplarinin surekli destegine guvenemezdi ve Andkhuy a cekildi Ancak ertesi yil Harith isyanini yeniledi ve tekrar Marw a yurudu Asim Horasanlilari kendisi icin savasmaya ikna edemedi ve kisisel muhafizlarindan sadece 1 000 kadar Suriyeli ve Ceziranli kaldi Harith in kuvvetleri de cok daha buyuk degildi ve Marw al Rudh garnizonuna indirgenmisti Marw yakinlarindaki al Dandanqan koyundeki devam eden savasta Asim yine galip geldi ve Harith i Marw al Rudh a kacmaya zorladi Zaferlerine ragmen Asim in konumu hala tehlikeliydi Esasen Merv e ve Naysabur civarindaki Horasan in bati Kaysi bolgelerine indirgenmisti Ayrica Halife ye yazdigi bir mektupta acikladigi gibi bir Suriyeli olarak Horasanlilari ve hatta Irak birliklerini kendilerinden birine karsi onun emrinde savasmaya ikna etmekte zorluk cekiyordu Asim ayrica Horasan in Irak valisi Halid bin Abdullah el Kasri nin yonetimine verilmesini ve eyalete Suriye birliklerinin gonderilmesini talep etti Buna karsilik daha once Horasan valisi olarak gorev yapmis olan Halid in kardesi Asad bin Abdullah el Kasri onun yerine gonderildi Bu haber muhtemelen Merv deki Horasanlilarin baskisiyla birlesince Asim in Haris ile tekrar bir ateskes imzalamasina yol acti Bazi anlatimlara gore Halife den Kitap ve Sunnet in uygulanmasi talebinde Harith e katilmayi ve Halife reddederse ona isyana katilmayi bile kabul etti Saban bu hikayeyi tamamen reddeder ancak Blankinship bunu guvenilir olarak gorur ancak o da bunu Asim in zaman kazanmasi icin basit bir taktiksel oyun olarak gorur Isyanin sonu Turges mudahalesi ve surgun Horasan a donus ikinci isyan ve olumKaynakca a b c d e Kister 1971 ss 223 224 Gibb 1923 s 70 a b Gibb 1923 s 76 Hawting 2000 s 86 Blankinship 1994 s 176 Sharon 1990 ss 28 31 Blankinship 1994 ss 177 332 note 57 Hawting 2000 ss 80 85 86 Sharon 1990 ss 27 28 Sharon 1990 s 31 Shaban 1979 ss 114 118 Blankinship 1994 s 177 Gibb 1923 ss 76 77 Shaban 1979 s 118 Shaban 1979 ss 118 119 Blankinship 1994 ss 177 178 a b Shaban 1979 s 119 a b Blankinship 1994 s 178 Shaban 1979 ss 119 121 a b Blankinship 1994 ss 178 179 Shaban 1979 s 120 Shaban 1979 ss 120 121 KaynaklarBlankinship Khalid Yahya 1994 The End of the Jihad State The Reign of Hisham ibn ʻAbd al Malik and the Collapse of the Umayyads Ingilizce Albany New York State University of New York Press ISBN 978 0 7914 1827 7 Gibb H A R 1923 The Arab Conquests in Central Asia Ingilizce Londra The Royal Asiatic Society OCLC 499987512 Hawting Gerald R 2000 The First Dynasty of Islam The Umayyad Caliphate AD 661 750 Ingilizce Second bas Londra ve New York Routledge ISBN 0 415 24072 7 1971 Al Ḥarith b Suraydj Lewis B Ed The Encyclopaedia of Islam New Edition Volume III H Iram Ingilizce Leiden E J Brill ss 223 224 OCLC 495469525 Shaban M A 1979 The ʿAbbasid Revolution Cambridge Cambridge University Press ISBN 0 521 29534 3 Sharon Moshe 1990 Sablon Google Books Black Banners from the East Volume II Revolt The Social and Military Aspects of the ʿAbbasid Revolution url degerini kontrol edin yardim Kudus Graph Press Ltd ISBN 965 223 388 9