Hepatit A aşısı hepatit A yı önleyen bir aşıdır Vakaların yaklaşık 95 inde etkilidir ve en az yirmi yıl ve m

Hepatit A aşısı, hepatit A'yı önleyen bir aşıdır. Vakaların yaklaşık %95'inde etkilidir ve en az yirmi yıl ve muhtemelen kişinin tüm yaşamı boyunca sürer. Verilmişse, bir yaşından sonra başlanarak iki doz önerilir.Kas içine enjeksiyon yoluyla verilir. İlk hepatit A aşısı 1991'de Avrupa'da ve 1995'te Amerika Birleşik Devletleri'nde onaylanmıştır.Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.

Dünya Sağlık Örgütü (WHO), hastalığın orta derecede yaygın olduğu bölgelerde genel aşılamayı önermektedir. Hastalığın çok yaygın olduğu durumlarda, tüm insanlar tipik olarak çocukluk döneminde enfeksiyon yoluyla bağışıklık geliştirdiğinden, yaygın aşılama önerilmez.Hastalık Kontrol ve Korunma Merkezleri (CDC), aşağıdakileri aşılamayı önerir:

12-23 aylık tüm çocuklar
2-18 yaş arası aşılanmamış çocuklar ve adolesanlar
Uluslararası gezginler
Erkeklerle seks yapan erkekler
Enjeksiyonlu veya enjeksiyonsuz ilaç kullanan kişiler
Mesleki olarak enfeksiyon riski taşıyan kişiler
kişiyle yakın temas kurmayı düşünen kişiler
Evsizlik yaşayan insanlar
HIV'li insanlar
olan kişiler
Bağışıklık elde etmek isteyen herhangi bir kişi

Ayrıca, daha önce hepatit A aşısı olmayan ve hepatit A'lı biriyle doğrudan teması olan bir kişi, temastan sonraki 2 hafta içinde hepatit A aşısı olmalıdır.

Şiddetli yan etkiler çok nadirdir. Enjeksiyon yerinde ağrı, çocukların yaklaşık %15'inde ve yetişkinlerin yarısında görülür. Çoğu hepatit A aşısı inaktif virüs içerirken, birkaçı zayıflamış virüs içerir. Virüsü zayıflamış olanlar hamilelikte veya olanlarda önerilmez. Birkaç formülasyon, hepatit A'yı hepatit B veya tifo aşısı ile birleştirir.

Hepatit A aşısından sonra iğnenin yapıldığı yerde ağrı veya kızarıklık, ateş, baş ağrısı, yorgunluk veya iştahsızlık olabilir. Herhangi bir ilaçta olduğu gibi, aşının ciddi bir alerjik reaksiyona, diğer ciddi yaralanmalara veya ölüme neden olma olasılığı çok düşüktür.[1] 25 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j "WHO position paper on hepatitis A vaccines – June 2012". Wkly Epidemiol Rec. 87 (28/29): 261-76. 2012. (PMID) 22905367. Diğer özet (PDF). Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "WHO2012" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
^ . 19 Ocak 2022. 10 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Nanoparticulate drug delivery perspectives on the transition from laboratory to market. 1. publ. Oxford: Woodhead Pub. 2012. s. 212. ISBN . 19 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022.
^ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

[WHO2012-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j "WHO position paper on hepatitis A vaccines – June 2012". Wkly Epidemiol Rec. 87 (28/29): 261-76. 2012. (PMID) 22905367. Diğer özet (PDF). Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "WHO2012" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )

[2] . 19 Ocak 2022. 10 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[:0-3] Nanoparticulate drug delivery perspectives on the transition from laboratory to market. 1. publ. Oxford: Woodhead Pub. 2012. s. 212. ISBN . 19 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Mayıs 2022.

[WHO21st-4] World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.