Igael Tumarkin ibranice יגאל תומרקין d 23 Ekim 1933 ö 12 Ağustos 2021 israilli ressam ve heykeltıraş Tuma

Igael Tumarkin (İbranice: יגאל תומרקין ; d. 23 Ekim 1933 – ö. 12 Ağustos 2021), İsrailli ressam ve heykeltıraş.

Genel bilgiler
Tumarkin 1999'da
Doğum adı	Peter Martin Gregor Heinrich Hellberg
Doğum	23 Eylül 1933 Dresden, Saksonya, Almanya
Ölüm	12 Ağustos 2021 (87 yaşında) Tel Aviv, İsrail
Uyruk	İsrailli
Evlilik(ler)i	Naomi Naamah
Çocukları	3
Heykeltıraş ve ressam kariyeri
Alanı	Heykeltıraş ve ressam
Sanat eğitimi	Rudi Lehmann'ın sanat atölyesi (1954)

Ödüller
1985: Dizengoff Ödülü 2004: İsrail Büyük Ödülü

Yaşamı

Tumarkin, 23 Ekim 1933'te Dresden, Saksonya, Almanya'da doğdu. 1954'te Rudi Lehmann'ın sanat atölyesinden yetişti. En bilinen eserleri; Tel Aviv'deki Rabin Meydanı'nda bulunan Holokost Diriliş anıtı ile Negev'deki savaşta ölen askerleri onurlandıran heykel çalışmalarıdır. Başarılı sanat eserleriyle 1985'te Dizengoff Ödülü ile 2004'te İsrail Büyük Ödülü başta olmak üzere birçok sanatsal mükafatla onurlandırıldı.

Ölümü

Tumarkin, 12 Ağustos 2021'de Tel Aviv, İsrail'de 87 yaşında öldü.

Kaynakça

^ "Yon Tumarkin Biography". Imdb.com. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ocak 2014.
^ . boomerang.com.br. 20 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2014.
^ Harel, Israel (12 Şubat 2004). "The Israel Prize for Divisiveness". Haaretz (İngilizce). 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Şubat 2016.
^ Rebecca L. Torstrick (2004). Culture and customs of Israel. ISBN . 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
^ Yair Mazor (2009). Who wrought the Bible?: unveiling the Bible's aesthetic secrets. ISBN . 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
^ Ronald Fuhrer (1998). Israeli painting: from post-Impressionism to post-Zionism. ISBN . 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
^ Shlomo Sharan (2003). Israel and the Post-Zionists: a nation at risk. ISBN . 12 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
^ "Tumarkin, Igael". 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Ağustos 2021.
^ "Acclaimed and Controversial Israeli Sculptor Igael Tumarkin Dies at 87". The Algemeiner (İngilizce). 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021.
^ "Israel Prize winner, sculptor Tumarkin passed away at 87". The Jerusalem Post (İngilizce). 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021.

Sanat ile ilgili bu madde seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] "Yon Tumarkin Biography". Imdb.com. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ocak 2014.

[2] . boomerang.com.br. 20 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2014.

[3] Harel, Israel (12 Şubat 2004). "The Israel Prize for Divisiveness". Haaretz (İngilizce). 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Şubat 2016.

[4] Rebecca L. Torstrick (2004). Culture and customs of Israel. ISBN . 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.

[5] Yair Mazor (2009). Who wrought the Bible?: unveiling the Bible's aesthetic secrets. ISBN . 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.

[6] Ronald Fuhrer (1998). Israeli painting: from post-Impressionism to post-Zionism. ISBN . 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.

[7] Shlomo Sharan (2003). Israel and the Post-Zionists: a nation at risk. ISBN . 12 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.

[8] "Tumarkin, Igael". 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Ağustos 2021.

[9] "Acclaimed and Controversial Israeli Sculptor Igael Tumarkin Dies at 87". The Algemeiner (İngilizce). 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021.

[10] "Israel Prize winner, sculptor Tumarkin passed away at 87". The Jerusalem Post (İngilizce). 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021.