Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Kamarja veya Kamarca Kuşatması, 729 yılında Emevi Halifeliği'nin Arap Müslümanları ile Türgeş Kağanlığı ve onun Soğd müttefikleri arasında gerçekleşti. Emevilerin Mâverâünnehir'i fethi 720'lerde yerel Soğdlu prenslerinin ayaklanmaları ve Türgeş istilaları ile bozulmuştu. 729'da Semerkant yakınlarındaki (günümüz Özbekistan'ında) küçük Kamarja kalesi, hükümdarları Suluk Çor'un kişisel yönetimi altında Türgeşler tarafından saldırıya uğradığında Mâverâünnehir'deki son kalan Arap kalelerinden biriydi. El-Taberi'nin tarihinde ayrıntılı bir anlatımı bulunan sonraki kuşatma 58 gün sürdü ve garnizonunun Semerkant'a müzakereli çekilmesiyle sona erdi. Kamarja'nın inatçı savunması Arap edebiyatında övüldü, ancak Arapların bölgedeki hakimiyeti iki yıl sonra Defile Muharebesi'nden sonra kırıldı. Türgiş Kağanlığı'nın 738'de yıkılmasından sonra Araplar Maveraünnehir'de yeniden egemenliklerini kurdular.
| Kamarca Kuşatması | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Müslümanların Maveraünnehir'i fethi'nin bir parçası | |||||||
 8. yüzyılda Mâverâünnehir haritası | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Emeviler | Türkeş Devleti Müttefik Sogd prensesi | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Bilinmiyor | Suluk Çor | ||||||
Arka Plan
Mâverâünnehir bölgesi, 7. yüzyılın ortalarında Müslümanların İran ve Horasan'ı fethetmesinin ardından, I. Velid döneminde (h. 705-715) Emevi lideri Kuteybe bin Müslim tarafından fethedildi. Ancak, Mâverâünnehir'in yerli İranlı ve Türk halklarının ve özerk yerel yöneticilerin sadakatleri hala şüpheliydi: 719'da Mâverâünnehir prensleri, Emevi Halifeliği valilerine karşı askeri yardım için Çin sarayına ve Türgeş vasallarına bir dilekçe gönderdi. Buna karşılık, 720'den itibaren Türgeşler, yerel Soğdlular arasında Halifeliğe karşı ayaklanmalarla birlikte Mâverâünnehir'deki Müslümanlara karşı bir dizi saldırı başlattı. Emevi valileri başlangıçta huzursuzluğu bastırmayı başardılar, ancak Fergana Vadisi üzerindeki kontrol kaybedildi.724'te vali Müslim ibn Said el-Kilabi ve ordusu, Fergana'yı zapt etmeye çalıştığında Türgeş'in elinde ağır bir yenilgiye uğradı ("Susuzluk Günü"). Bu yenilgi Arapları savunmaya itti ve hiçbir meydan muharebesi gerçekleşmese de, sonraki birkaç yıl içinde Arapların Maveraünnehir'daki konumu hızla çöktü.728'de, Türgeş saldırıları ve yaygın bir Arap karşıtı isyan karşısında, sadece Semerkant ve Zerefşan Nehri üzerindeki iki kale Kamarja ve Dabusiyya, Mâverâünnehir'in tamamında Arapların elinde kaldı.
Kuşatma
729'da yeni Arap valisi Ashras ibn Abdullah al-Sulami, Oxus Nehri'ni geçmeyi ve Türgeş ve Soğd müttefiklerinin sert muhalefetine rağmen Buhara'ya ulaşmayı başardı. Arap zaferi dardı ve Türgeşler, rahatsız edilmeden Semerkant bölgesine doğru geri çekilebildiler ve bu da onları Semerkant'ın yaklaşık 42 kilometre batısındaki müstahkem bir kasaba olan Kamarja'nın Arap kalesine yaklaştırdı.Tarihçi Hugh N. Kennedy'nin sözleriyle, el-Tabari'nin Peygamberler ve Krallar Tarihi'nde anlatılan sonraki Kamarja kuşatması, "savaşın en canlı şekilde tasvir edilen sahnelerinden biri"dir.
Fergana, el-Taraband (Şaş'ın başkenti, modern Taşkent), Afşinah (Semerkant yakınlarındaki bir kasaba), Nesef ve Buhara birliklerini de içeren kağan Suluk komutasındaki Türgeş ordusu, Buhara-Semerkant yolu üzerinden yaklaştı. Kamarca'ya vardıklarında, Türgeş ve müttefikleri yoldan ayrılıp kamp kurdular, ancak kasabanın garnizonu, hareketleri bir tepe tarafından gizlendiği için yaklaştıklarından habersizdi. Ertesi sabah, Araplar hayvanlarını sulamak için dışarı çıkardıklarında ve tepeye tırmandıklarında, el-Tabari'nin yazdığına göre, düşman ordusunun "çelik dağı" ile karşılaştıklarında şaşırdılar. Araplar, Türgeşleri o yöne çekmek için hayvanlarından bazılarını tepeden aşağı nehre doğru gönderdiler ve hızla kasabaya geri döndüler. Türgeşler kısa sürede onları keşfettiler ve takip etmeye başladılar, ancak Araplar araziyi daha iyi biliyorlardı ve takipçileri onlara yetişmeden hemen önce kasabaya ulaşmayı ve toprak yapılarının arkasında sığınak bulmayı başardılar. Türgeşler kapılara saldırıp kasabaya girmeye çalıştıkça şiddetli bir kavga başladı, ta ki Araplar onlara yanan odun yığınları atıp onları hendeğin üzerinden geri püskürtene kadar. Akşam, Türgeşler geri çekildi ve Araplar hendeğin üzerinden geçen tahta köprüyü yaktılar.
Kağan daha sonra kuşatılanlara iki elçi gönderdi. Duvara yaklaşan ilk kişi, son Sasani Pers hükümdarı 'ün torunu olan Hüsrev'di. Hüsrev'in babası Behram, Çin'deki Tang sarayına kaçmıştı ve Hüsrev, atalarının tahtını geri alma umuduyla Türgeş'e eşlik ediyordu. Garnizona yaklaştığında, teslim olmaları için onları teşvik etti ve krallığının yeniden kurulmasını ilan ederken onlara güvenli geçiş teklif etti. Ancak Araplar öfkeyle onu duymayı reddettiler ve ona küfürler yağdırdılar. Oryantalist yazar H.A.R. Gibb'in yazdığı gibi, Hüsrev'in varlığı "isyancıların Çin'den de cesaret aldığının bir göstergesi olarak alınabilir, ancak Çin kayıtları bu sefer hakkında sessizdir".Hüsrev'in başarısızlığından sonra, kağan garnizonla müzakere etmesi için Bazaghari adında bir yerliyi gönderdi ve onları korkutmak için birkaç Arap esiri de beraberinde getirdi. Kağan, Arap garnizonunu kendi ordusuna katmayı ve maaşlarını iki katına çıkarmayı teklif etti, ancak bu teklif de Arap müzakereci Yezid bin Said el-Bahili (biraz Türkçe konuştuğu için seçilmişti) tarafından "Kurt olan Araplar, koyun olan Türgeşlerle nasıl birlikte olabilir?" sözleriyle küçümsemeyle reddedildi. Cevabı, onu öldürmekle tehdit eden Bazaghari'nin yoldaşlarını çileden çıkardı, bu yüzden Yezid garnizonu bölmeyi teklif etti: taşınabilir servetleriyle yarı yarıya güvenli bir şekilde geri çekilmelerine izin verilecekti, diğer yarısı ise Türgeşlerin hizmetinde kalacaktı. Bazaghari bu teklifi kabul etti ve Yezid'i garnizona şartları iletmesi için geri gönderdi, ancak Yezid duvarın içine geri döndüğünde şartları reddetti ve diğer Arapları direnmeye çağırdı.
Kağan daha sonra adamlarına hendeği yanmaması için yeşil odunla doldurmalarını emretti, garnizon da kuru odun atarak buna karşılık verdi. Altı gün sonra hendek dolduğunda Araplar hendeği ateşe verdi; kuvvetli bir rüzgarın yardımıyla Türgeşlerin sıkı çalışması boşa çıktı. Arap okçuları da etkili olduklarını kanıtladılar ve Bazaghari de dahil olmak üzere Türgeşler arasında ağır bir bedel ödediler. Türgeşler daha sonra garnizonun gözü önünde yüz Arap esiri idam ettiler. Buna karşılık Araplar, umutsuz direnişlerine rağmen rehin tuttukları 200 yerli genci öldürdüler.El-Taberi'deki kuşatma anlatısı, açıkça görgü tanığı ifadelerine dayanıyor ve izole olaylarla devam ediyor: Kapıya kararlı Türgeş saldırısı, beş tanesi püskürtülmeden önce duvarı tırmanmayı başarmıştı, arkadaşlarıyla birlikte duvardaki bir gediği saldırıp bir evin yaşlı ve hasta sahibi ve ailesi tarafından öldürülen el-Taraband'ın Soğd prensi, Arapların sulama kanallarını kaplayan tahta levhaları toprak işlerini iyileştirmek için nasıl kullandıkları veya Arap tahkimatlarını denetlemeye gelen kağanın yüzüne bir ok isabet etmesi ancak miğferinin burun koruması sayesinde kurtulması.
Garnizonun inatçı savunması, Soğd müttefikleri "burada elli eşek olduğunu ve beş günde alacağımızı, ancak şimdi beş günün iki aya dönüştüğünü" iddia ettikleri için suçlayan kağanı sinirlendirdi.Sonunda, kağan müzakerelere devam etti ve hala Arapların elinde olan Dabusiyya veya Semerkant'a güvenli geçiş teklif etti. Garnizon, tavsiye almak için Semerkant'a bir atlı gönderdi ve Kamarja'ya daha yakın olan Dabusiyya'yı seçmesi söylendi. Elli sekiz günün sonunda, el-Tabari'ye göre garnizon "otuz beş gün boyunca develerine su vermedi", kuşatma sona erdi. Araplar ve Türgeşliler, Suluk Çor'un en önemli soylularından biri olan Köl Çor da dahil olmak üzere beşer rehineyi takas ettiler. uşatmanın başlarında esirlerin karşılıklı katledilmesinden sonra Arapların güvensizliği öyle bir noktaya geldi ki, kağan ve ordusu ayrılana kadar ayrılmayı reddettiler ve elinde hançer olan bir Arap, zırh giymemiş Türgeş rehinelerin her birinin arkasında oturuyordu.
Arap Kamarja garnizonu Dabusiyya'ya yaklaşırken, Dabusiyya'nın garnizonu ilk başta Kamarja'nın düştüğüne ve kendilerine doğru gelen askerlerin Türgeş olduğuna inandı, ancak savaşa hazırlanırken, Kamarja birlikleri tarafından gönderilen bir atlı onları gerçek durum konusunda uyardı ve "el-Dabusiyya adamları yürüyemeyecek kadar zayıf olan veya yaralı olanları taşımak için dörtnala ilerledi". Bunun üzerine rehineler serbest bırakılmaya başlandı, Araplar bir rehineyi geri gönderdi ve Türgeş de ellerindeki rehinelerden birini serbest bıraktı. Sonunda, son iki rehine kaldığında, taraflardan hiçbiri kendi rehinesinin önce gitmesine izin vermedi, ta ki Arap rehine en son gitmeyi teklif edene kadar. Bu şövalyelik hareketi için Köl Çor tarafından bir zırh takımı ve bir atla cömertçe ödüllendirildi.
Sonrası
Gibb'in yazdığı gibi, "Kamarja savunmasının ünü her yere yayıldı, ancak Araplar üzerindeki baskıya pek rahatlama getirmedi". Buhara ve Semerkant hariç, Mâverâünnehir'in neredeyse tamamı kaybedildi ve hatta komşu Harezm'de bile bir isyan çıktı, ancak bu isyan yerel Arap yerleşimciler tarafından hızla bastırıldı.Semerkant, Soğd'un derinliklerinde Arap yönetiminin son büyük karakolu olarak kaldı ve her iki tarafın sonraki operasyonları onun etrafında yoğunlaştı. Araplar, 731'de şehrin Türgeş kuşatmasını hafifletmeye çalışırken, Defile Muharebesi'ni felaketle sonuçlanan ve ardından Mâverâünnehir'deki Arap konumunun tamamen çökmesine yol açan bir savaş yaşadılar.Araplar, 738'de Suluk Çor'un öldürülmesine kadar toparlanamadılar, bu da iç savaşın patlak vermesine ve Türgeş gücünün hızla azalmasına yol açtı. 739-741'de Nasr bin Sayyar'ın valiliği altında Araplar, Halifeliğin otoritesini Semerkant'a kadar yeniden tesis etmeyi başardılar.
Kaynakça
- Özel
- ^ Blankinship 1994, ss. 109–110.
- ^ Blankinship 1994, ss. 125–126.
- ^ Gibb 1923, ss. 61–65.
- ^ Blankinship 1994, ss. 126–127.
- ^ Gibb 1923, ss. 65–69.
- ^ Blankinship 1994, ss. 126–128.
- ^ Gibb 1923, ss. 65–70.
- ^ Kennedy 2007, s. 280.
- ^ Blankinship 1989, s. 54, note 245.
- ^ Kennedy 2007, ss. 280–281.
- ^ Blankinship 1989, ss. 55–56.
- ^ a b Kennedy 2007, s. 281.
- ^ Blankinship 1989, s. 56.
- ^ Gibb 1923, s. 71.
- ^ Kennedy 2007, ss. 281–282.
- ^ Blankinship 1989, ss. 56–57.
- ^ Kennedy 2007, s. 282.
- ^ Blankinship 1989, ss. 57–58.
- ^ Kennedy 2007, ss. 282–283.
- ^ Blankinship 1989, ss. 58–59.
- ^ a b Kennedy 2007, s. 283.
- ^ Blankinship 1989, s. 58.
- ^ Blankinship 1989, ss. 59–61.
- ^ Kennedy 2007, ss. 283–284.
- ^ Blankinship 1989, ss. 61–62.
- ^ Kennedy 2007, s. 284.
- ^ Blankinship 1989, s. 62.
- ^ Blankinship 1994, s. 128.
- ^ Gibb 1923, ss. 71–72.
- ^ Blankinship 1994, ss. 155–161.
- ^ Gibb 1923, ss. 72–76.
- ^ Kennedy 2007, ss. 284–289.
- ^ Blankinship 1994, ss. 176–185.
- ^ Kennedy 2007, ss. 289–294.
- Genel
- Blankinship, Khalid Yahya, (Ed.) (1989). The History of al-Ṭabarī, Volume 25: The End of Expansion: The Caliphate of Hishām, A.D. 724–738/A.H. 105–120. SUNY series in Near Eastern studies. (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN .
- Blankinship, Khalid Yahya (1994). The End of the Jihâd State: The Reign of Hishām ibn ʻAbd al-Malik and the Collapse of the Umayyads (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN .
- Gibb, H. A. R. (1923). The Arab Conquests in Central Asia (İngilizce). Londra: The Royal Asiatic Society. OCLC 499987512.
- Kennedy, Hugh (2007). The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live In (İngilizce). Philadelphia, Pennsylvania: Da Capo Press. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Kamarja veyaKamarca Kusatmasi 729 yilinda Emevi Halifeligi nin Arap Muslumanlari ile Turges Kaganligi ve onun Sogd muttefikleri arasinda gerceklesti Emevilerin Maveraunnehir i fethi 720 lerde yerel Sogdlu prenslerinin ayaklanmalari ve Turges istilalari ile bozulmustu 729 da Semerkant yakinlarindaki gunumuz Ozbekistan inda kucuk Kamarja kalesi hukumdarlari Suluk Cor un kisisel yonetimi altinda Turgesler tarafindan saldiriya ugradiginda Maveraunnehir deki son kalan Arap kalelerinden biriydi El Taberi nin tarihinde ayrintili bir anlatimi bulunan sonraki kusatma 58 gun surdu ve garnizonunun Semerkant a muzakereli cekilmesiyle sona erdi Kamarja nin inatci savunmasi Arap edebiyatinda ovuldu ancak Araplarin bolgedeki hakimiyeti iki yil sonra Defile Muharebesi nden sonra kirildi Turgis Kaganligi nin 738 de yikilmasindan sonra Araplar Maveraunnehir de yeniden egemenliklerini kurdular Kamarca KusatmasiMuslumanlarin Maveraunnehir i fethi nin bir parcasi8 yuzyilda Maveraunnehir haritasiTarihMS 729BolgeKamarja Semerkant a yakin gunumuzde Ozbekistan SonucEmevilerin Kamarja yi basarili bir sekilde savunmasi Arap garnizonunun tahliyesine izin verildiTaraflarEmevilerTurkes Devleti Muttefik Sogd prensesiKomutanlar ve liderlerBilinmiyorSuluk CorArka PlanMaveraunnehir bolgesi 7 yuzyilin ortalarinda Muslumanlarin Iran ve Horasan i fethetmesinin ardindan I Velid doneminde h 705 715 Emevi lideri Kuteybe bin Muslim tarafindan fethedildi Ancak Maveraunnehir in yerli Iranli ve Turk halklarinin ve ozerk yerel yoneticilerin sadakatleri hala supheliydi 719 da Maveraunnehir prensleri Emevi Halifeligi valilerine karsi askeri yardim icin Cin sarayina ve Turges vasallarina bir dilekce gonderdi Buna karsilik 720 den itibaren Turgesler yerel Sogdlular arasinda Halifelige karsi ayaklanmalarla birlikte Maveraunnehir deki Muslumanlara karsi bir dizi saldiri baslatti Emevi valileri baslangicta huzursuzlugu bastirmayi basardilar ancak Fergana Vadisi uzerindeki kontrol kaybedildi 724 te vali Muslim ibn Said el Kilabi ve ordusu Fergana yi zapt etmeye calistiginda Turges in elinde agir bir yenilgiye ugradi Susuzluk Gunu Bu yenilgi Araplari savunmaya itti ve hicbir meydan muharebesi gerceklesmese de sonraki birkac yil icinde Araplarin Maveraunnehir daki konumu hizla coktu 728 de Turges saldirilari ve yaygin bir Arap karsiti isyan karsisinda sadece Semerkant ve Zerefsan Nehri uzerindeki iki kale Kamarja ve Dabusiyya Maveraunnehir in tamaminda Araplarin elinde kaldi Kusatma729 da yeni Arap valisi Ashras ibn Abdullah al Sulami Oxus Nehri ni gecmeyi ve Turges ve Sogd muttefiklerinin sert muhalefetine ragmen Buhara ya ulasmayi basardi Arap zaferi dardi ve Turgesler rahatsiz edilmeden Semerkant bolgesine dogru geri cekilebildiler ve bu da onlari Semerkant in yaklasik 42 kilometre batisindaki mustahkem bir kasaba olan Kamarja nin Arap kalesine yaklastirdi Tarihci Hugh N Kennedy nin sozleriyle el Tabari nin Peygamberler ve Krallar Tarihi nde anlatilan sonraki Kamarja kusatmasi savasin en canli sekilde tasvir edilen sahnelerinden biri dir Fergana el Taraband Sas in baskenti modern Taskent Afsinah Semerkant yakinlarindaki bir kasaba Nesef ve Buhara birliklerini de iceren kagan Suluk komutasindaki Turges ordusu Buhara Semerkant yolu uzerinden yaklasti Kamarca ya vardiklarinda Turges ve muttefikleri yoldan ayrilip kamp kurdular ancak kasabanin garnizonu hareketleri bir tepe tarafindan gizlendigi icin yaklastiklarindan habersizdi Ertesi sabah Araplar hayvanlarini sulamak icin disari cikardiklarinda ve tepeye tirmandiklarinda el Tabari nin yazdigina gore dusman ordusunun celik dagi ile karsilastiklarinda sasirdilar Araplar Turgesleri o yone cekmek icin hayvanlarindan bazilarini tepeden asagi nehre dogru gonderdiler ve hizla kasabaya geri donduler Turgesler kisa surede onlari kesfettiler ve takip etmeye basladilar ancak Araplar araziyi daha iyi biliyorlardi ve takipcileri onlara yetismeden hemen once kasabaya ulasmayi ve toprak yapilarinin arkasinda siginak bulmayi basardilar Turgesler kapilara saldirip kasabaya girmeye calistikca siddetli bir kavga basladi ta ki Araplar onlara yanan odun yiginlari atip onlari hendegin uzerinden geri puskurtene kadar Aksam Turgesler geri cekildi ve Araplar hendegin uzerinden gecen tahta kopruyu yaktilar Kagan daha sonra kusatilanlara iki elci gonderdi Duvara yaklasan ilk kisi son Sasani Pers hukumdari un torunu olan Husrev di Husrev in babasi Behram Cin deki Tang sarayina kacmisti ve Husrev atalarinin tahtini geri alma umuduyla Turges e eslik ediyordu Garnizona yaklastiginda teslim olmalari icin onlari tesvik etti ve kralliginin yeniden kurulmasini ilan ederken onlara guvenli gecis teklif etti Ancak Araplar ofkeyle onu duymayi reddettiler ve ona kufurler yagdirdilar Oryantalist yazar H A R Gibb in yazdigi gibi Husrev in varligi isyancilarin Cin den de cesaret aldiginin bir gostergesi olarak alinabilir ancak Cin kayitlari bu sefer hakkinda sessizdir Husrev in basarisizligindan sonra kagan garnizonla muzakere etmesi icin Bazaghari adinda bir yerliyi gonderdi ve onlari korkutmak icin birkac Arap esiri de beraberinde getirdi Kagan Arap garnizonunu kendi ordusuna katmayi ve maaslarini iki katina cikarmayi teklif etti ancak bu teklif de Arap muzakereci Yezid bin Said el Bahili biraz Turkce konustugu icin secilmisti tarafindan Kurt olan Araplar koyun olan Turgeslerle nasil birlikte olabilir sozleriyle kucumsemeyle reddedildi Cevabi onu oldurmekle tehdit eden Bazaghari nin yoldaslarini cileden cikardi bu yuzden Yezid garnizonu bolmeyi teklif etti tasinabilir servetleriyle yari yariya guvenli bir sekilde geri cekilmelerine izin verilecekti diger yarisi ise Turgeslerin hizmetinde kalacakti Bazaghari bu teklifi kabul etti ve Yezid i garnizona sartlari iletmesi icin geri gonderdi ancak Yezid duvarin icine geri dondugunde sartlari reddetti ve diger Araplari direnmeye cagirdi Kagan daha sonra adamlarina hendegi yanmamasi icin yesil odunla doldurmalarini emretti garnizon da kuru odun atarak buna karsilik verdi Alti gun sonra hendek doldugunda Araplar hendegi atese verdi kuvvetli bir ruzgarin yardimiyla Turgeslerin siki calismasi bosa cikti Arap okculari da etkili olduklarini kanitladilar ve Bazaghari de dahil olmak uzere Turgesler arasinda agir bir bedel odediler Turgesler daha sonra garnizonun gozu onunde yuz Arap esiri idam ettiler Buna karsilik Araplar umutsuz direnislerine ragmen rehin tuttuklari 200 yerli genci oldurduler El Taberi deki kusatma anlatisi acikca gorgu tanigi ifadelerine dayaniyor ve izole olaylarla devam ediyor Kapiya kararli Turges saldirisi bes tanesi puskurtulmeden once duvari tirmanmayi basarmisti arkadaslariyla birlikte duvardaki bir gedigi saldirip bir evin yasli ve hasta sahibi ve ailesi tarafindan oldurulen el Taraband in Sogd prensi Araplarin sulama kanallarini kaplayan tahta levhalari toprak islerini iyilestirmek icin nasil kullandiklari veya Arap tahkimatlarini denetlemeye gelen kaganin yuzune bir ok isabet etmesi ancak migferinin burun korumasi sayesinde kurtulmasi Garnizonun inatci savunmasi Sogd muttefikleri burada elli esek oldugunu ve bes gunde alacagimizi ancak simdi bes gunun iki aya donustugunu iddia ettikleri icin suclayan kagani sinirlendirdi Sonunda kagan muzakerelere devam etti ve hala Araplarin elinde olan Dabusiyya veya Semerkant a guvenli gecis teklif etti Garnizon tavsiye almak icin Semerkant a bir atli gonderdi ve Kamarja ya daha yakin olan Dabusiyya yi secmesi soylendi Elli sekiz gunun sonunda el Tabari ye gore garnizon otuz bes gun boyunca develerine su vermedi kusatma sona erdi Araplar ve Turgesliler Suluk Cor un en onemli soylularindan biri olan Kol Cor da dahil olmak uzere beser rehineyi takas ettiler usatmanin baslarinda esirlerin karsilikli katledilmesinden sonra Araplarin guvensizligi oyle bir noktaya geldi ki kagan ve ordusu ayrilana kadar ayrilmayi reddettiler ve elinde hancer olan bir Arap zirh giymemis Turges rehinelerin her birinin arkasinda oturuyordu Arap Kamarja garnizonu Dabusiyya ya yaklasirken Dabusiyya nin garnizonu ilk basta Kamarja nin dustugune ve kendilerine dogru gelen askerlerin Turges olduguna inandi ancak savasa hazirlanirken Kamarja birlikleri tarafindan gonderilen bir atli onlari gercek durum konusunda uyardi ve el Dabusiyya adamlari yuruyemeyecek kadar zayif olan veya yarali olanlari tasimak icin dortnala ilerledi Bunun uzerine rehineler serbest birakilmaya baslandi Araplar bir rehineyi geri gonderdi ve Turges de ellerindeki rehinelerden birini serbest birakti Sonunda son iki rehine kaldiginda taraflardan hicbiri kendi rehinesinin once gitmesine izin vermedi ta ki Arap rehine en son gitmeyi teklif edene kadar Bu sovalyelik hareketi icin Kol Cor tarafindan bir zirh takimi ve bir atla comertce odullendirildi SonrasiGibb in yazdigi gibi Kamarja savunmasinin unu her yere yayildi ancak Araplar uzerindeki baskiya pek rahatlama getirmedi Buhara ve Semerkant haric Maveraunnehir in neredeyse tamami kaybedildi ve hatta komsu Harezm de bile bir isyan cikti ancak bu isyan yerel Arap yerlesimciler tarafindan hizla bastirildi Semerkant Sogd un derinliklerinde Arap yonetiminin son buyuk karakolu olarak kaldi ve her iki tarafin sonraki operasyonlari onun etrafinda yogunlasti Araplar 731 de sehrin Turges kusatmasini hafifletmeye calisirken Defile Muharebesi ni felaketle sonuclanan ve ardindan Maveraunnehir deki Arap konumunun tamamen cokmesine yol acan bir savas yasadilar Araplar 738 de Suluk Cor un oldurulmesine kadar toparlanamadilar bu da ic savasin patlak vermesine ve Turges gucunun hizla azalmasina yol acti 739 741 de Nasr bin Sayyar in valiligi altinda Araplar Halifeligin otoritesini Semerkant a kadar yeniden tesis etmeyi basardilar KaynakcaOzel Blankinship 1994 ss 109 110 Blankinship 1994 ss 125 126 Gibb 1923 ss 61 65 Blankinship 1994 ss 126 127 Gibb 1923 ss 65 69 Blankinship 1994 ss 126 128 Gibb 1923 ss 65 70 Kennedy 2007 s 280 Blankinship 1989 s 54 note 245 Kennedy 2007 ss 280 281 Blankinship 1989 ss 55 56 a b Kennedy 2007 s 281 Blankinship 1989 s 56 Gibb 1923 s 71 Kennedy 2007 ss 281 282 Blankinship 1989 ss 56 57 Kennedy 2007 s 282 Blankinship 1989 ss 57 58 Kennedy 2007 ss 282 283 Blankinship 1989 ss 58 59 a b Kennedy 2007 s 283 Blankinship 1989 s 58 Blankinship 1989 ss 59 61 Kennedy 2007 ss 283 284 Blankinship 1989 ss 61 62 Kennedy 2007 s 284 Blankinship 1989 s 62 Blankinship 1994 s 128 Gibb 1923 ss 71 72 Blankinship 1994 ss 155 161 Gibb 1923 ss 72 76 Kennedy 2007 ss 284 289 Blankinship 1994 ss 176 185 Kennedy 2007 ss 289 294 GenelBlankinship Khalid Yahya Ed 1989 The History of al Ṭabari Volume 25 The End of Expansion The Caliphate of Hisham A D 724 738 A H 105 120 SUNY series in Near Eastern studies Ingilizce Albany New York State University of New York Press ISBN 978 0 88706 569 9 Blankinship Khalid Yahya 1994 The End of the Jihad State The Reign of Hisham ibn ʻAbd al Malik and the Collapse of the Umayyads Ingilizce Albany New York State University of New York Press ISBN 978 0 7914 1827 7 Gibb H A R 1923 The Arab Conquests in Central Asia Ingilizce Londra The Royal Asiatic Society OCLC 499987512 Kennedy Hugh 2007 The Great Arab Conquests How the Spread of Islam Changed the World We Live In Ingilizce Philadelphia Pennsylvania Da Capo Press ISBN 978 0 306 81740 3