Maamme

Maamme (Fince) veya Vårt land (İsveççe) (“Bizim Diyar”) Finlandiya'nın ulusal marşıdır. 1848 yılında Johan Ludvig Runeberg tarafından yazılan marş tarafından bestelendi. Marşın bestesi, Estonya ulusal marşı olan "Mu isamaa, mu õnn ja rõõm" ile aynıdır.

Fince: Maamme
İsveççe: Vårt land

Türkçe: Bizim Diyar
Finlandiya Ulusal Marşı
Diğer ismi	"İsveççe: Vårt land" Türkçe: Bizim Diyar
Güfte	Johan Ludvig Runeberg, 1848
Beste	, 1848
Kabul tarihi	1917
Ses örneği
noicon

Helsinki'deki Vårt Land şiiri anıtı.

Sözleri

Toplamda on bir dizeden oluşsa da söyleyen topluluk Fince ve İsveççe konuşan kişilerden oluşmuyorsa geleneksel olarak ilk ve son dizeleri söylenir. Eğer iki dili konuşan kişiler söylerse ilk dize Fince ve İsveççe ve son dize Fince söylenir.^[]

İsveççe orijinal	Fince çevirisi	İsveççe'den Türkçe çevirisi
İsveççe: I Vårt land, vårt land, vårt fosterland, Ljud högt, o dyra ord! 𝄆 Ej lyfts en höjd mot himlens rand, Ej sänks en dal, ej sköljs en strand, Mer älskad än vår bygd i nord, Än våra fäders jord. 𝄇 II Vårt land är fattigt, skall så bli För den, som guld begär. 𝄆 En främling far oss stolt förbi: Men detta landet älska vi, För oss med moar, fjäll och skär Ett guldland dock det är. 𝄇 III Vi älska våra strömmars brus Och våra bäckars språng. 𝄆 Den mörka skogens dystra sus, Vår stjärnenatt, vårt sommarljus. Allt, allt, vad här som syn, som sång Vårt hjärta rört en gång. 𝄇 IV Här striddes våra fäders strid Med tanke, svärd och plog. 𝄆 Här, här, i klar som mulen tid. Med lycka hård, med lycka blid. Det finska folkets hjärta slog. Här bars vad det fördrog. 𝄇 V Vem täljde väl de striders tal. Som detta folk bestod. 𝄆 Då kriget röt från dal till dal. Då frosten kom med hungers kval. Vem mätte allt dess spillda blod Och allt dess tålamod? 𝄇 VI Och det var här det blodet flöt, Ja, här för oss det var, 𝄆 Och det var här sin fröjd det njöt, Och det var här sin suck det göt. Det folk som våra bördor bar Långt före våra dar. 𝄇 VII Här är oss ljuvt, här är oss gott, Här är oss allt beskärt; 𝄆 Hur ödet kastar än vår lott. Ett land, ett fosterland vi fått, Vad finns på jorden mera värt Att hållas dyrt och kärt? 𝄇 VIII Och här och här är detta land. Vårt öga ser det här, 𝄆 Vi kunna sträcka ut vår hand Och visa glatt på sjö och strand Och säga: se det landet där. Vårt fosterland det är. 𝄇 IX Och fördes vi att bo i glans Bland guldmoln i det blå, 𝄆 Och blev vårt liv en stjärnedans. Där tår ej göts, där suck ej fanns. Till detta arma land ändå Vår längtan skulle stå. 𝄇 X O land, du tusen sjöars land, Där sång och trohet byggt, 𝄆 Där livets hav oss gett en strand, Vår forntids land, vår framtids land. Var för din fattigdom ej skyggt. Var fritt, var glatt, var tryggt. 𝄇 XI Din blomning, sluten än i knopp, Skall mogna ur sitt tvång; 𝄆 Se, ur vår kärlek skall gå opp Ditt ljus, din glans, din fröjd, ditt hopp. Och högre klinga skall en gång Vår fosterländska sång. 𝄇	Fince: I Oi maamme, Suomi, synnyinmaa, soi, sana kultainen! 𝄆 Ei laaksoa, ei kukkulaa, ei vettä rantaa rakkaampaa, kuin kotimaa tää pohjoinen, maa kallis isien! 𝄇 II On maamme köyhä, siksi jää, jos kultaa kaivannet 𝄆 Sen vieras kyllä hylkäjää, mut meille kallein maa on tää, sen salot, saaret, manteret, ne meist on kultaiset. 𝄇 III Ovatpa meille rakkahat koskemme kuohuineen, 𝄆 ikuisten honkain huminat, täht'yömme, kesät kirkkahat, kaikk'kuvineen ja lauluineen mi painui sydämeen. 𝄇 IV Täss auroin, miekoin, miettehin isämme sotivat, 𝄆 kun päivä piili pilvihin tai loisti onnen paistehin, täss Suomen kansan vaikeimmat he vaivat kokivat. 𝄇 V Tään kansan taistelut ken voi ne kertoella, ken? 𝄆 Kun sota laaksoissamme soi, ja halla näläntuskan toi, ken mittasi sen hurmehen ja kärsimykset sen? 𝄇 VI Täss on sen veri virrannut hyväksi meidänkin, 𝄆 täss iloaan on nauttinut ja murheitansa huokaillut se kansa, jolle muinaisin kuormamme pantihin. 𝄇 VII Tääll' olo meill on verraton ja kaikki suotuisaa, 𝄆 vaikk onni mikä tulkohon, maa isänmaa se meillä on. Mi maailmass on armaampaa ja mikä kalliimpaa? 𝄇 VIII Ja tässä, täss' on tämä maa, sen näkee silmämme. 𝄆 me kättä voimme ojentaa ja vettä rantaa osoittaa ja sanoa: kas tuoss' on se, maa armas isäimme. 𝄇 IX Jos loistoon meitä saatettais vaikk' kultapilvihin, 𝄆 mis itkien ei huoattais, vaan tärkein riemun sielu sais, ois tähän köyhään kotihin halumme kuitenkin. 𝄇 X Totuuden, runon kotimaa maa tuhatjärvinen 𝄆 miss' elämämme suojan saa, sa muistojen, sa toivon maa, ain ollos, onnees tyytyen, vapaa ja iloinen. 𝄇 XI Sun kukoistukses kuorestaan kerrankin puhkeaa, 𝄆 viel lempemme saa nousemaan sun toivos, riemus loistossaan, ja kerran, laulus synnyinmaa korkeemman kaiun saa. 𝄇	I Bizim diyar, bizim diyar, Vatanımız! Çınla, güzel söz, ses ver! 𝄆 Başka yükselen tepe veya ulu dağ, Başka eğimli vadi, başka kuzey sahil, Daha çok sevdiğimiz, olamaz, Atalarımızın bu diyarından. 𝄇 II Bizim diyar fakirdir, varsın öyle de olsun Odur ki ona altın can atar. 𝄆 Yabancılar gururla geçer, ama biz Daima bu vatanı sevmeliyiz, görürüz biz, Bozkırında, tepelerinde, adalarında ve dalgalarında, Altından bir diyar, pek cesur. 𝄇 III Şırıldayan derelerimizi severiz, çok berrak, Coşkun akan nehirlerimizi, çok güçlü, 𝄆 Koyu ormanların fısıltısı, geceleri, Yıldızlı göklerimiz, yaz ışığımız, Bunların, bütün hepsini, gördüğümüzde ve söylediğimizde, Hissettik ve içlerinde yaşadık. 𝄇 IV Burada atalarımız savaştı, korkmadan, Kılıçla, sabanla ve fikirle. 𝄆 Ve burada, bulutlu zamanlarda ve açık havada, Bahtlarıyla önlerinde ve arkalarında, Fin kalpleri attı ve getirdiler Ve doğurdular doğurmaları gerekeni. 𝄇 V Kim anlatır, tüm bu dövüşleri, masalları, Hepsinde bu halkın direndiği, 𝄆 Savaşın vadiden vadiye taştığını, Ayazın bastırdığını, açlığın feryadıyla? Kim tarttı akan kanlarını, Ve dirayetlerini hakkıyla? 𝄇 VI Ve burasıdır kanlarının aktığı, Bizim için, burada, bu sahilde; 𝄆 Ve burasıdır neşelerinin canlandığı, Burasıdır, iç çektikleri ve ah ettikleri, Bu insanlardır bizim yükümüzü sırtlanan Bizden evvel, çok önce. 𝄇 VII Burasıdır tatlı ve güzel, biliriz, Hepsini, hem de, bize verir bura; 𝄆 Fakat kader kısmetimizi belirledi, Bir yurt, bir vatan, sahibi olduk. Yeryüzünde başka bir şey var olacak mı Daha değerli, başımızın tacı? 𝄇 VIII İşte burası, burada o vatan, Burasıdır bütün gözlerin gördüğü; 𝄆 Elimizi işaret edip uzatabildiğimiz, göstermek için, neşeyle, denizini ve sahilini, Ve dediğimiz "Koru bu ülkeyi, ki odur, Odur bizim Vatanımız." 𝄇 IX Ve eğer bir kez yükselebilseydik Altından bulutlara, yerden, 𝄆 Ve yıldızlı göklerde gezseydik, Kimsenin gözü yaşlı olmadığı, kimsenin iç çekmediği o yerde, Bu fakir yalnız ülkeye, lakin, Özlem dolu gönüllerimiz gitmek isterdi. 𝄇 X Ey diyar, binlerce gölün sahibi diyar, İnancın, ezginin ve sevincin, 𝄆 Hayatın ana denizinin bize verdiği sahil, Ata toprağımız, istikbaldeki yurdumuz, Fakirliğinden utanma, asla, Dingin ol, memnun ol, özgür ol! 𝄇 XI Çiçek açışların, şimdi gözlerden saklı, Tomurcukların fışkırsın birazdan. 𝄆 Bak! sevgimizden, doğru olarak yükselir, Güneşin, umudun, neşen, ışığın, Ve daha yukarı, bir kere, daha dolu ve güçlü, Ülkemizin şarkısı çınlasın. 𝄇

Kaynaklar

1. ^ "Vårt land, Finlands nationalsång av Johan Ludvig Runeberg". 31 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Kasım 2023. 
2. ^ Runeberg, Johan Ludvig (1919) [1889]. Vänrikki Stoolin tarinat (Fince). Cajander, Paavo tarafından çevrildi. 5 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Kasım 2023. 
3. ^ (İsveççe'den İngilizce çevirisi Anna Krook tarafından, 1904.) 4 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
   . csridentity.com. 13 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2014.