Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bu madde veya sayfa İngilizce dilinden dilinden kötü bir biçimde tercüme edilmiştir. Sayfa makine çevirisi veya dilde yetkinliği bulunmayan bir çevirmen tarafından oluşturulmuş olabilir. |
Manyetik kutup değişimi, bir gezegenin manyetik alanındaki bir değişkendir; bu nedenle, coğrafik kuzey ve coğrafik güney aynı kalırken, manyetik kuzey ve pozisyonları değişir. Yeryüzündeki toprak alanı, manyetik alanın yönünün mevcut yön ile aynı olduğu normal polarite dönemleri ile manyetik alanın tam tersi olduğu ters polarite dönemleri arasında değişir. Bu periyotlara kron denir. Kronların zaman aralıkları rastgele dağıtılır ve çoğunun 0,1 ila 1 milyon yıl arasında değiştiği görülür. Sonuncusu olan Brunhes-Matuyama kutup değişimi, 780.000 yıl önce gerçekleşti ve bir insan ömrü ya da boyunca çok hızlı bir şekilde gerçekleşmiş olabilir.
olarak bilinen kısa bir tersine çevrilme, son buzul döneminde sadece 41.000 yıl önce meydana geldi. Bu tersine dönme yalnızca yaklaşık 440 yıl sürdü ve gerçek kutup değişimi yaklaşık 250 yıl sürdü. Bu değişim sırasında manyetik alanın kuvveti mevcut gücünün% 5'ine kadar zayıfladı. Ters dönüşme ile sonuçlanmayan kısa bozulmalara jeomanyetik geziler denir.
Tarihçe
Manyetik dönüşümlerin zamanlamasının ilk tahmini, tarafından 1920'lerde yapılmıştır; Ters çevrili kayaçların hepsinin Pleistosen yaşlı ya da daha eski olduğunu gözlemledi. O zamanlar, Dünya'nın kutupsallığı tam olarak anlaşılamamıştır ve tersine çevrilme ihtimali az ilgi uyandırmıştır. Yirmi yıl sonra, Dünya'nın manyetik alanı daha iyi anlaşıldığında, teori gelişti ve Dünya'nın uzak geçmişte tersine döndüğünü düşünüldü. 1950'lerin sonundaki paleo manyetik araştırmaların çoğu kutup dolaşımı ve kıta kayması incelemesini içermektedir. Bazı kayaların soğuması sırasında manyetik alanlarını tersine çevrildiğinin keşfedilmesine rağmen, manyetize volkanik kayaçların çoğu, kayaların soğuması sırasında Dünya'nın manyetik alanının izlerini koruduğu görülmüştür. Kayaçlar için kesin yaş elde etmek için güvenilir yöntemlerin bulunmaması nedeniyle, dönüşümlerin yaklaşık her milyon yılda gerçekleştiği düşünülmüştür.
Dönüşümlerin anlaşılmasında bir sonraki önemli gelişme, 1950'lerde geliştirildiğinde ortaya çıktı. Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumu'ndan ve , geri dönüşümlerin düzenli aralıklarla gerçekleşip gerçekleşmediğini bilmek istedi ve jeokronolog 'i gruba katılmaya davet etti. 1959'da ilk manyetik kutupsal zaman ölçeğini ürettiler. Veriler toplandıkça Avustralya Ulusal Üniversitesi'ndeki ve ile rekabette bu ölçeği düzeltmeye devam ettiler. liderliğindeki 'ndeki bir grup, aynı döngü deseninin derin deniz çekirdeğindeki sedimanlarda kaydedildiğini ortaya koydu.
1950 ve 1960'lı yıllarda, Dünya'nın manyetik alanındaki değişiklikler hakkında bilgi araştırma gemileri vasıtasıyla büyük oranda toplandı. Ancak, okyanus yolculuklarının karmaşık yolları, seyrüsefer verilerini manyetometre okumaları ile ilişkilendirmeyi zorlaştırdı. Ancak veriler harita üzerinde çizildiğinde, okyanus katlarında son derece düzenli ve kesintisiz manyetik şeritler ortaya çıktı.
1963'te ve , 'in deniz tabanı yayılma teorisini bilinen geri dönüş zaman ölçeği ile birleştirerek basit bir açıklama yaptı: yeni deniz tabanı şu andaki alanın yönünde manyetize edildi. Böylece, orta sırttan yayılmış deniz tabanı sırtın paralel çift manyetik çizgiler üretecektir. Kanadalı bağımsız olarak Ocak 1963'te benzer bir açıklama önerdi ancak çalışmaları, Nature ve isimli bilimsel dergiler tarafından reddedildi. İlk kez 1967'de, Saturday Review adlı dergide yayınlanabildi., kıtasal kaymanın deniz tabanı yayma teorisinin ilk önemli bilimsel testiydi.
Lamont-Doherty Jeolojik Gözlemevi bilim adamları, 1966'dan başlayarak boyunca manyetik profillerin simetrik olduğunu ve kuzey Atlantik'teki sırtlarındaki desende eşleştiğini bulmuşlardır. Okyanus kabuğunun çoğunun ne zaman geliştiğine dair tahminlere izin veren, dünyanın okyanuslarının çoğunda aynı manyetik anormallikler bulunmuştur.
Geçmiş alanları gözlemleme
Geçmiş alan ters kayıtları, konsolide sedimanter birikintilerin "donmuş" ferromanyetik (ya da daha doğrusu ferrimanyetik) mineraller ya da karadaki soğutulmuş volkanik akışlar içinde kaydedilir.
Jeomanyetik geri dönüşümlerin geçmiş kaydı, okyanus tabanındaki manyetik şerit "anomalileri" gözlemleyerek fark edildi. , ve , kısa sürede plaka tektoniği teorisinin geliştirilmesine yol açan deniz tabanıyla bağlantı kurdular. Deniz tabanının yayılması nispeten sabit olan oranı, geçmiş manyetik alan polaritesinin, deniz zemininde bir manyetometrenin çekilmesinden elde edilen verilerden çıkartılabileceği "çizgili" tabaka ile sonuçlanır.
Mevcut olmayan deniz tabanının (veya deniz tabanının kıta plakalarına bindirilmesi) yaklaşık 180 milyon yıldan (Ma) eski olmadığı için, eski geri dönüşümleri tespit etmek için diğer yöntemler gereklidir. Çoğu tortul kayaçlar, az miktarda demir zengin mineral içermektedir. Bu minerallerin oryantasyonu oluştukları zaman ortam manyetik alanından etkilenmiştir. Bu kayalar daha sonra kimyasal, fiziksel veya biyolojik değişikliklerle silinmezse alanın kaydını saklayabilirler.
Manyetik alan küresel olduğu için, farklı bölgelerdeki yaşı ilişkilendirmek için farklı bölgelerdeki benzer manyetik varyasyon modelleri kullanılabilir. Geçtiğimiz dört dekadda, deniz tabanı yaşları (yaklaşık ~ 250Ma'ya kadar) hakkında çok sayıda paleo-manyetik veri toplanmış ve jeolojik kesitlerin yaşlarının tahmin edilmesinde yararlıdır. Bağımsız bir randevu yöntemi değil, sayısal yaş türetmek için radyoizotopik sistemler gibi "mutlak" yaş tecrübesine dayanıyor. nadiren mevcut olduğu metamorfik ve magmatik jeologlar için özellikle yararlı olmuştur
Jeomanyetik polarite zaman ölçeği
Deniz tabanındaki manyetik anomalilerin analizi ve arazide ters dönüşlerin çıkarılması yoluyla paleomanyetizanlar bir Jeomanyetik Polarite Zaman Ölçeği (GPMT) geliştirmektedir. Geçerli zaman ölçeği son 83 milyon yılda 184 kutup aralığı içermektedir.
Frekansı zamanla değiştirme
Dünyanın manyetik alanındaki(Ma) geri dönüş hızı, zaman içinde çok çeşitli değişti. 72 milyon yıl önce, saha bir milyon yılda 5 kez tersine döndü. 54 Ma merkezli 4 milyon yıllık bir dönemde 10 kez tersine döndü; Yaklaşık 42 Ma'da, 3 ters yönde 17 gerileme gerçekleşti. 24 Ma'yı temel alan 3 milyon yıllık bir dönemde 13 kez tersine dönüldü. 12 milyon yıllık dönemde, 15 milyon yıl öncesine dayanarak 51'den az geri dönüş gerçekleşti. Bu iki değişiklik, 50.000 yıllık bir süre boyunca gerçekleşti. Sık sık yapılan geri dönüşümlerin bu dönemleri birkaç "süperkron" ile dengelenmiştir.
Biyosfer üzerindeki etkileri
İlk jeomanyetik polarite zaman ölçekleri üretildikten kısa bir süre sonra, bilim insanları tersinin yok oluşlarla bağlantılı olabileceği olasılığını araştırmaya başladı. Çoğu bu tür öneriler, Dünya'nın manyetik alanının ters çevirmeler sırasında çok daha zayıf olacağı varsayımına dayanır. Muhtemelen bu ilk hipotez, sıkışan yüksek enerjili parçacıkların kurtulabildiği ve Dünya'ya bombardıman ettiği idi. Ayrıntılı hesaplamalar, eğer Dünyanın dipol alanı tamamen kaybolduysa (dört kutuplu ve daha yüksek bileşenleri bırakarak) atmosferin çoğunun yüksek enerjili parçacıkların erişebileceği ancak kendilerine engel oluşturacağı ve kozmik ışın çarpışmalarının sekonder radyasyon ( veya ) üreteceğini doğruladı. 41.000 yıl önceki kısa bir tam tersi sırasında Grönland buzul çekirdeğinde berilyum-10'un tepe noktasını gösteren bir 2012 Alman araştırmasında berilyum-10'un artışı kaydedildi ve bu da manyetik alan şiddetinin, tersine dönme esnasında normalin% 5'i kadar düşmesine yol açtı.
Mc Cormac ve Evans'ın bir başka hipotezi, Dünya alanının geri dönüşüm esnasında tamamen kaybolacağını varsaymaktadır.. Mars atmosferinin güneş rüzgârıyla aşınmış olabileceğini iddia ediyorlar çünkü onu korumak için manyetik alan yoktu. İyonların 100 km'nin üzerindeki Dünya atmosferinden uzaklaşacağını öngörüyorlar. Bununla birlikte, paleointensity ölçümlerinden elde edilen veriler, manyetik alanın kaybolmamasıdır. Son 800.000 yıldaki paleointensity verilerine dayanarak, manyetopozun Brunhes-Matuyama geri dönüşü sırasında yaklaşık 3 Dünya yarıçapında olduğu tahmin edilmektedir. Manyetik alan kaybolsa bile, güneş rüzgarı, yüzeyin enerjik parçacıklardan korunması için Dünya iyonosferinde yeterli bir manyetik alanı indükleyebilir.
Revaleleri kitlesel yok oluşlara bağlayan varsayımlar da geliştirildi. Bu tür argümanlardan çoğu, tersine dönme oranındaki belirgin bir periyodikliğe dayanıyordu; Daha dikkatli analizler, geri dönüşüm kaydının periyodik olmadığını göstermektedir. Bununla birlikte, süperkronların uçlarının, yaygın volkanizmaya yol açan şiddetli konveksiyona neden olması ve daha sonraki havadaki külün yok oluşlara neden olabileceği düşünülmektedir.
Kaynakça
- ^ Leonardo Sagnotti, Giancarlo Scardia, Biagio Giaccio, Joseph C. Liddicoat, Sebastien Nomade, Paul R. Renne, Courtney J. Sprain; (21 Temmuz 2014). "Extremely rapid directional change during Matuyama-Brunhes geomagnetic polarity reversal". Geophys. J. Int. 199 (2). ss. 1110-1124. Bibcode:2014GeoJI.199.1110S. doi:10.1093/gji/ggu287.
- ^ "Ice age polarity reversal was global event: Extremely brief reversal of geomagnetic field, climate variability, and super volcano". Sciencedaily.com. Science Daily. 16 Ekim 2012. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Temmuz 2013.
- ^ a b c d e (1973). Plate tectonics and geomagnetic reversal. San Francisco, California: W. H. Freeman. ss. 138-145, 222-228. ISBN .
- ^ a b c d e f Glen, William (1982). The Road to Jaramillo: Critical Years of the Revolution in Earth Science. . ISBN .
- ^ a b Vine, Frederick J.; Drummond H. Matthews (1963). "Magnetic Anomalies over Oceanic Ridges". Nature. 199 (4897). ss. 947-949. Bibcode:1963Natur.199..947V. doi:10.1038/199947a0.
- ^ Morley, Lawrence W.; A. Larochelle (1964). "Paleomagnetism as a means of dating geological events". Geochronology in Canada. Special. Cilt Publication 8. Royal Society of Canada. ss. 39-50.
- ^ Cande, S. C.; Kent, D. V. (1995). "Revised calibration of the geomagnetic polarity timescale for the late Cretaceous and Cenozoic". . Cilt 100. ss. 6093-6095. Bibcode:1995JGR...100.6093C. doi:10.1029/94JB03098.
- ^ "Geomagnetic Polarity Timescale". Ocean Bottom Magnetometry Laboratory. . 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mart 2011.
- ^ Banerjee, Subir K. (2 Mart 2001). "When the Compass Stopped Reversing Its Poles". Science. 291 (5509). American Association for the Advancement of Science. ss. 1714-1715. doi:10.1126/science.291.5509.1714.
- ^ a b Glassmeier, Karl-Heinz; Vogt, Joachim (29 Mayıs 2010). "Magnetic Polarity Transitions and Biospheric Effects". Space Science Reviews. 155 (1-4). ss. 387-410. Bibcode:2010SSRv..155..387G. doi:10.1007/s11214-010-9659-6.
- ^ Uffen, Robert J. (13 Nisan 1963). "Influence of the Earth's Core on the Origin and Evolution of Life". Nature. 198 (4876). ss. 143-144. Bibcode:1963Natur.198..143U. doi:10.1038/198143b0.
- ^ Raisbeck, G. M.; Yiou, F.; Bourles, D.; Kent, D. V. (23 Mayıs 1985). "Evidence for an increase in cosmogenic 10Be during a geomagnetic reversal". Nature. 315 (6017). ss. 315-317. Bibcode:1985Natur.315..315R. doi:10.1038/315315a0.
- ^ Raisbeck, G. M.; Yiou, F.; Cattani, O.; Jouzel, J. (2 Kasım 2006). "10Be evidence for the Matuyama–Brunhes geomagnetic reversal in the EPICA Dome C ice core". Nature. 444 (7115). ss. 82-84. Bibcode:2006Natur.444...82R. doi:10.1038/nature05266.
- ^ McCormac, Billy M.; Evans, John E. (20 Eylül 1969). "Consequences of Very Small Planetary Magnetic Moments". Nature. 223 (5212). ss. 1255-1255. Bibcode:1969Natur.223.1255M. doi:10.1038/2231255a0.
- ^ Guyodo, Yohan; Valet, Jean-Pierre (20 Mayıs 1999). "Global changes in intensity of the Earth's magnetic field during the past 800 kyr". Nature. 399 (6733). ss. 249-252. Bibcode:1999Natur.399..249G. doi:10.1038/20420.
- ^ Birk, G. T.; Lesch, H.; Konz, C. (2004). "Solar wind induced magnetic field around the unmagnetized Earth". . 420 (2). ss. L15–L18. arXiv:astro-ph/0404580 $2. Bibcode:2004A&A...420L..15B. doi:10.1051/0004-6361:20040154.
- ^ Raup, David M. (28 Mart 1985). "Magnetic reversals and mass extinctions". Nature. 314 (6009). ss. 341-343. Bibcode:1985Natur.314..341R. doi:10.1038/314341a0.
- ^ Lutz, T. M. (1985). "The magnetic reversal record is not periodic". Nature. Cilt 317. ss. 404-407. Bibcode:1985Natur.317..404L. doi:10.1038/317404a0.
- ^ Courtillot, V.; Olson, P. (2007). "Mantle plumes link magnetic superchrons to phanerozoic mass depletion events". . 260. ss. 495-504. doi:10.1016/j.epsl.2007.06.003.
Diğer Okumalar
- Behrendt, J.C., Finn, C., Morse, L., Blankenship, D.D. "One hundred negative magnetic anomalies over the West Antarctic Ice Sheet (WAIS), in particular Mt. Resnik, a subaerially erupted volcanic peak, indicate eruption through at least one field reversal11 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde ." University of Colorado, U.S. Geological Survey, University of Texas. (U.S. Geological Survey and The National Academies); USGS OF-2007-1047, Extended Abstract 030. 2007.
- Okada, M., Niitsuma, N., "Detailed paleomagnetic records during the Brunhes-Matuyama geomagnetic reversal, and a direct determination of depth lag for magnetization in marine sediments3 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde ." Physics of the Earth and Planetary Interiors, Volume 56, Issue 1-2, p. 133-150. 1989.
Ekstra Linkler
- "Look down, look up, look out!", The Economist, May 10 200724 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- "Ships' logs give clues to Earth's magnetic7 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde veya sayfa Ingilizce dilinden dilinden kotu bir bicimde tercume edilmistir Sayfa makine cevirisi veya dilde yetkinligi bulunmayan bir cevirmen tarafindan olusturulmus olabilir Lutfen ceviriyi gelistirmek icin yardim edin Manyetik kutup degisimi bir gezegenin manyetik alanindaki bir degiskendir bu nedenle cografik kuzey ve cografik guney ayni kalirken manyetik kuzey ve pozisyonlari degisir Yeryuzundeki toprak alani manyetik alanin yonunun mevcut yon ile ayni oldugu normal polarite donemleri ile manyetik alanin tam tersi oldugu ters polarite donemleri arasinda degisir Bu periyotlara kron denir Kronlarin zaman araliklari rastgele dagitilir ve cogunun 0 1 ila 1 milyon yil arasinda degistigi gorulur Sonuncusu olan Brunhes Matuyama kutup degisimi 780 000 yil once gerceklesti ve bir insan omru ya da boyunca cok hizli bir sekilde gerceklesmis olabilir Koyu alanlar kutupsalligin gunumuzdeki normal polaritesinin ters cevrildigi donemi belirtir Acik alanlar ise bu polaritenin ters cevrilidigi donemileri belirtir olarak bilinen kisa bir tersine cevrilme son buzul doneminde sadece 41 000 yil once meydana geldi Bu tersine donme yalnizca yaklasik 440 yil surdu ve gercek kutup degisimi yaklasik 250 yil surdu Bu degisim sirasinda manyetik alanin kuvveti mevcut gucunun 5 ine kadar zayifladi Ters donusme ile sonuclanmayan kisa bozulmalara jeomanyetik geziler denir TarihceManyetik donusumlerin zamanlamasinin ilk tahmini tarafindan 1920 lerde yapilmistir Ters cevrili kayaclarin hepsinin Pleistosen yasli ya da daha eski oldugunu gozlemledi O zamanlar Dunya nin kutupsalligi tam olarak anlasilamamistir ve tersine cevrilme ihtimali az ilgi uyandirmistir Yirmi yil sonra Dunya nin manyetik alani daha iyi anlasildiginda teori gelisti ve Dunya nin uzak gecmiste tersine dondugunu dusunuldu 1950 lerin sonundaki paleo manyetik arastirmalarin cogu kutup dolasimi ve kita kaymasi incelemesini icermektedir Bazi kayalarin sogumasi sirasinda manyetik alanlarini tersine cevrildiginin kesfedilmesine ragmen manyetize volkanik kayaclarin cogu kayalarin sogumasi sirasinda Dunya nin manyetik alaninin izlerini korudugu gorulmustur Kayaclar icin kesin yas elde etmek icin guvenilir yontemlerin bulunmamasi nedeniyle donusumlerin yaklasik her milyon yilda gerceklestigi dusunulmustur Donusumlerin anlasilmasinda bir sonraki onemli gelisme 1950 lerde gelistirildiginde ortaya cikti Amerika Birlesik Devletleri Jeoloji Arastirmalari Kurumu ndan ve geri donusumlerin duzenli araliklarla gerceklesip gerceklesmedigini bilmek istedi ve jeokronolog i gruba katilmaya davet etti 1959 da ilk manyetik kutupsal zaman olcegini urettiler Veriler toplandikca Avustralya Ulusal Universitesi ndeki ve ile rekabette bu olcegi duzeltmeye devam ettiler liderligindeki ndeki bir grup ayni dongu deseninin derin deniz cekirdegindeki sedimanlarda kaydedildigini ortaya koydu 1950 ve 1960 li yillarda Dunya nin manyetik alanindaki degisiklikler hakkinda bilgi arastirma gemileri vasitasiyla buyuk oranda toplandi Ancak okyanus yolculuklarinin karmasik yollari seyrusefer verilerini manyetometre okumalari ile iliskilendirmeyi zorlastirdi Ancak veriler harita uzerinde cizildiginde okyanus katlarinda son derece duzenli ve kesintisiz manyetik seritler ortaya cikti 1963 te ve in deniz tabani yayilma teorisini bilinen geri donus zaman olcegi ile birlestirerek basit bir aciklama yapti yeni deniz tabani su andaki alanin yonunde manyetize edildi Boylece orta sirttan yayilmis deniz tabani sirtin paralel cift manyetik cizgiler uretecektir Kanadali bagimsiz olarak Ocak 1963 te benzer bir aciklama onerdi ancak calismalari Nature ve isimli bilimsel dergiler tarafindan reddedildi Ilk kez 1967 de Saturday Review adli dergide yayinlanabildi kitasal kaymanin deniz tabani yayma teorisinin ilk onemli bilimsel testiydi Lamont Doherty Jeolojik Gozlemevi bilim adamlari 1966 dan baslayarak boyunca manyetik profillerin simetrik oldugunu ve kuzey Atlantik teki sirtlarindaki desende eslestigini bulmuslardir Okyanus kabugunun cogunun ne zaman gelistigine dair tahminlere izin veren dunyanin okyanuslarinin cogunda ayni manyetik anormallikler bulunmustur Gecmis alanlari gozlemlemeGeomagnetic polarity since the middle Jurassic Dark areas denote periods where the polarity matches today s polarity while light areas denote periods where that polarity is reversed The Cretaceous Normal superchron is visible as the broad uninterrupted black band near the middle of the image Gecmis alan ters kayitlari konsolide sedimanter birikintilerin donmus ferromanyetik ya da daha dogrusu ferrimanyetik mineraller ya da karadaki sogutulmus volkanik akislar icinde kaydedilir Jeomanyetik geri donusumlerin gecmis kaydi okyanus tabanindaki manyetik serit anomalileri gozlemleyerek fark edildi ve kisa surede plaka tektonigi teorisinin gelistirilmesine yol acan deniz tabaniyla baglanti kurdular Deniz tabaninin yayilmasi nispeten sabit olan orani gecmis manyetik alan polaritesinin deniz zemininde bir manyetometrenin cekilmesinden elde edilen verilerden cikartilabilecegi cizgili tabaka ile sonuclanir Mevcut olmayan deniz tabaninin veya deniz tabaninin kita plakalarina bindirilmesi yaklasik 180 milyon yildan Ma eski olmadigi icin eski geri donusumleri tespit etmek icin diger yontemler gereklidir Cogu tortul kayaclar az miktarda demir zengin mineral icermektedir Bu minerallerin oryantasyonu olustuklari zaman ortam manyetik alanindan etkilenmistir Bu kayalar daha sonra kimyasal fiziksel veya biyolojik degisikliklerle silinmezse alanin kaydini saklayabilirler Manyetik alan kuresel oldugu icin farkli bolgelerdeki yasi iliskilendirmek icin farkli bolgelerdeki benzer manyetik varyasyon modelleri kullanilabilir Gectigimiz dort dekadda deniz tabani yaslari yaklasik 250Ma ya kadar hakkinda cok sayida paleo manyetik veri toplanmis ve jeolojik kesitlerin yaslarinin tahmin edilmesinde yararlidir Bagimsiz bir randevu yontemi degil sayisal yas turetmek icin radyoizotopik sistemler gibi mutlak yas tecrubesine dayaniyor nadiren mevcut oldugu metamorfik ve magmatik jeologlar icin ozellikle yararli olmusturJeomanyetik polarite zaman olcegiDeniz tabanindaki manyetik anomalilerin analizi ve arazide ters donuslerin cikarilmasi yoluyla paleomanyetizanlar bir Jeomanyetik Polarite Zaman Olcegi GPMT gelistirmektedir Gecerli zaman olcegi son 83 milyon yilda 184 kutup araligi icermektedir Frekansi zamanla degistirme Dunyanin manyetik alanindaki Ma geri donus hizi zaman icinde cok cesitli degisti 72 milyon yil once saha bir milyon yilda 5 kez tersine dondu 54 Ma merkezli 4 milyon yillik bir donemde 10 kez tersine dondu Yaklasik 42 Ma da 3 ters yonde 17 gerileme gerceklesti 24 Ma yi temel alan 3 milyon yillik bir donemde 13 kez tersine donuldu 12 milyon yillik donemde 15 milyon yil oncesine dayanarak 51 den az geri donus gerceklesti Bu iki degisiklik 50 000 yillik bir sure boyunca gerceklesti Sik sik yapilan geri donusumlerin bu donemleri birkac superkron ile dengelenmistir Biyosfer uzerindeki etkileriIlk jeomanyetik polarite zaman olcekleri uretildikten kisa bir sure sonra bilim insanlari tersinin yok oluslarla baglantili olabilecegi olasiligini arastirmaya basladi Cogu bu tur oneriler Dunya nin manyetik alaninin ters cevirmeler sirasinda cok daha zayif olacagi varsayimina dayanir Muhtemelen bu ilk hipotez sikisan yuksek enerjili parcaciklarin kurtulabildigi ve Dunya ya bombardiman ettigi idi Ayrintili hesaplamalar eger Dunyanin dipol alani tamamen kaybolduysa dort kutuplu ve daha yuksek bilesenleri birakarak atmosferin cogunun yuksek enerjili parcaciklarin erisebilecegi ancak kendilerine engel olusturacagi ve kozmik isin carpismalarinin sekonder radyasyon veya uretecegini dogruladi 41 000 yil onceki kisa bir tam tersi sirasinda Gronland buzul cekirdeginde berilyum 10 un tepe noktasini gosteren bir 2012 Alman arastirmasinda berilyum 10 un artisi kaydedildi ve bu da manyetik alan siddetinin tersine donme esnasinda normalin 5 i kadar dusmesine yol acti Mc Cormac ve Evans in bir baska hipotezi Dunya alaninin geri donusum esnasinda tamamen kaybolacagini varsaymaktadir Mars atmosferinin gunes ruzgariyla asinmis olabilecegini iddia ediyorlar cunku onu korumak icin manyetik alan yoktu Iyonlarin 100 km nin uzerindeki Dunya atmosferinden uzaklasacagini ongoruyorlar Bununla birlikte paleointensity olcumlerinden elde edilen veriler manyetik alanin kaybolmamasidir Son 800 000 yildaki paleointensity verilerine dayanarak manyetopozun Brunhes Matuyama geri donusu sirasinda yaklasik 3 Dunya yaricapinda oldugu tahmin edilmektedir Manyetik alan kaybolsa bile gunes ruzgari yuzeyin enerjik parcaciklardan korunmasi icin Dunya iyonosferinde yeterli bir manyetik alani indukleyebilir Revaleleri kitlesel yok oluslara baglayan varsayimlar da gelistirildi Bu tur argumanlardan cogu tersine donme oranindaki belirgin bir periyodiklige dayaniyordu Daha dikkatli analizler geri donusum kaydinin periyodik olmadigini gostermektedir Bununla birlikte superkronlarin uclarinin yaygin volkanizmaya yol acan siddetli konveksiyona neden olmasi ve daha sonraki havadaki kulun yok oluslara neden olabilecegi dusunulmektedir Kaynakca Leonardo Sagnotti Giancarlo Scardia Biagio Giaccio Joseph C Liddicoat Sebastien Nomade Paul R Renne Courtney J Sprain 21 Temmuz 2014 Extremely rapid directional change during Matuyama Brunhes geomagnetic polarity reversal Geophys J Int 199 2 ss 1110 1124 Bibcode 2014GeoJI 199 1110S doi 10 1093 gji ggu287 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Ice age polarity reversal was global event Extremely brief reversal of geomagnetic field climate variability and super volcano Sciencedaily com Science Daily 16 Ekim 2012 15 Ekim 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Temmuz 2013 a b c d e 1973 Plate tectonics and geomagnetic reversal San Francisco California W H Freeman ss 138 145 222 228 ISBN 0 7167 0258 4 a b c d e f Glen William 1982 The Road to Jaramillo Critical Years of the Revolution in Earth Science ISBN 0 8047 1119 4 a b Vine Frederick J Drummond H Matthews 1963 Magnetic Anomalies over Oceanic Ridges Nature 199 4897 ss 947 949 Bibcode 1963Natur 199 947V doi 10 1038 199947a0 Morley Lawrence W A Larochelle 1964 Paleomagnetism as a means of dating geological events Geochronology in Canada Special Cilt Publication 8 Royal Society of Canada ss 39 50 Cande S C Kent D V 1995 Revised calibration of the geomagnetic polarity timescale for the late Cretaceous and Cenozoic Cilt 100 ss 6093 6095 Bibcode 1995JGR 100 6093C doi 10 1029 94JB03098 Geomagnetic Polarity Timescale Ocean Bottom Magnetometry Laboratory 9 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mart 2011 Banerjee Subir K 2 Mart 2001 When the Compass Stopped Reversing Its Poles Science 291 5509 American Association for the Advancement of Science ss 1714 1715 doi 10 1126 science 291 5509 1714 a b Glassmeier Karl Heinz Vogt Joachim 29 Mayis 2010 Magnetic Polarity Transitions and Biospheric Effects Space Science Reviews 155 1 4 ss 387 410 Bibcode 2010SSRv 155 387G doi 10 1007 s11214 010 9659 6 Uffen Robert J 13 Nisan 1963 Influence of the Earth s Core on the Origin and Evolution of Life Nature 198 4876 ss 143 144 Bibcode 1963Natur 198 143U doi 10 1038 198143b0 Raisbeck G M Yiou F Bourles D Kent D V 23 Mayis 1985 Evidence for an increase in cosmogenic 10Be during a geomagnetic reversal Nature 315 6017 ss 315 317 Bibcode 1985Natur 315 315R doi 10 1038 315315a0 Raisbeck G M Yiou F Cattani O Jouzel J 2 Kasim 2006 10Be evidence for the Matuyama Brunhes geomagnetic reversal in the EPICA Dome C ice core Nature 444 7115 ss 82 84 Bibcode 2006Natur 444 82R doi 10 1038 nature05266 McCormac Billy M Evans John E 20 Eylul 1969 Consequences of Very Small Planetary Magnetic Moments Nature 223 5212 ss 1255 1255 Bibcode 1969Natur 223 1255M doi 10 1038 2231255a0 Guyodo Yohan Valet Jean Pierre 20 Mayis 1999 Global changes in intensity of the Earth s magnetic field during the past 800 kyr Nature 399 6733 ss 249 252 Bibcode 1999Natur 399 249G doi 10 1038 20420 Birk G T Lesch H Konz C 2004 Solar wind induced magnetic field around the unmagnetized Earth 420 2 ss L15 L18 arXiv astro ph 0404580 2 Bibcode 2004A amp A 420L 15B doi 10 1051 0004 6361 20040154 Raup David M 28 Mart 1985 Magnetic reversals and mass extinctions Nature 314 6009 ss 341 343 Bibcode 1985Natur 314 341R doi 10 1038 314341a0 Lutz T M 1985 The magnetic reversal record is not periodic Nature Cilt 317 ss 404 407 Bibcode 1985Natur 317 404L doi 10 1038 317404a0 Courtillot V Olson P 2007 Mantle plumes link magnetic superchrons to phanerozoic mass depletion events 260 ss 495 504 doi 10 1016 j epsl 2007 06 003 Diger OkumalarBehrendt J C Finn C Morse L Blankenship D D One hundred negative magnetic anomalies over the West Antarctic Ice Sheet WAIS in particular Mt Resnik a subaerially erupted volcanic peak indicate eruption through at least one field reversal11 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde University of Colorado U S Geological Survey University of Texas U S Geological Survey and The National Academies USGS OF 2007 1047 Extended Abstract 030 2007 Okada M Niitsuma N Detailed paleomagnetic records during the Brunhes Matuyama geomagnetic reversal and a direct determination of depth lag for magnetization in marine sediments3 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Physics of the Earth and Planetary Interiors Volume 56 Issue 1 2 p 133 150 1989 Ekstra Linkler Look down look up look out The Economist May 10 200724 Kasim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ships logs give clues to Earth s magnetic7 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde