NGC 2623 Yengeç takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 257 66 MIy 79 Mpc uzaklıkta bulunan iki sarmal gökadan

NGC 2623, Yengeç takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 257,66 MIy (79 Mpc)uzaklıkta bulunan iki sarmal gökadanın birleşmesiyle oluşmuş bir gökada çiftidir. Édouard Jean-Marie Stephan tarafından 19 Ocak 1885 tarihinde keşfedildi. tarafından görüntülenmiş ve Arp 243 olarak "Füzyon görünümüne sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.

NGC 2623

HUT tarafından elde edilen NGC 2623 (solda) fotoğrafı.

Gözlem verisi (Dönem J2000)

Takımyıldız

Yengeç

Sağ açıklık ( $α$ )

08^sa 38^d 24,1^s

Dik açıklık ( $δ$ )

+25° 45′ 17″

Galaksi sınıfı

Pec;LINER;LIRG Sy2

Görünür büyüklük (V)

13,2

Görünür büyüklük (B)

14,0

Yüzey parlaklığı (SB)

13,6

Boyut

2,4′ × 0,7′

Özellikler

Kırmızıya kayma ( $z$ )

0,018509 ± 0,000003

Helyo dikey hız ( $v_{r}$ )

(5549 ± 1) km/sn

Mesafe

257,66 MIy (79 Mpc)

Keşif

Édouard Jean-Marie Stephan (19 Ocak 1885)

Katalog belirtmeleri

NGC 2623 • UGC 4509 • PGC 24288 • CGCG 120-015 • MCG +04-21-009 • IRAS 08354+2555 • 2MASX J08382409+2545167 • Arp 243 • VV 79

Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Birleşmenin geç aşamasında olması nedeniyle gazın galaksi içindeki sıkıştırılması, büyük miktarda yıldız oluşumuna ve iki tane uzamış gelgit kuyruğuna sahip, parlak bir çekirdeğin eşsiz yapısına yol açmıştır. NGC 2623 içinde yapılan önemli bir keşif süpernova olmuştur. SN 1999gd, 6 Aralık 1999 tarihinde keşfedilen Tip Ia süpernova'dır. Bu süpernova, beyaz cüce çekirdeğinin kütleçekimsel çöküşüne neden olan karbon ve oksijen elementlerinin füzyonu sonucu oluşmuştur.

Görünüm

NGC 2623'ün merkezi çok parlak ve daireseldir. Bu merkeze bağlı olan, yıldız kümelerinin oluşturduğu iki uzun gelgit kuyruğu bulunur. Süper parlak bir gökada olarak sınıflandırılır. Gökada, hem radyo dalgaları hem de yaydığı kızılötesi dalgalarda çok parlaktır. NGC 2623'ün yaydığı x-ışınlarının çok belirgin iki özelliği vardır. Birincisi, spektral olarak katı ve kompakt nükleer özelliği, ikincisiyse çekirdekte yer almamasıdır.

Birleşme

NGC 2623 birleşmenin geç aşamasındadır ve titanik gökada birleşmesi olarak da adlandırılır. NGC 2623'ü oluşturan gökadaların merkezleri uzun zaman önce çarpışmış ve sonuçta çok belirgin olan parlak ve dairesel merkezi oluşturmuştur. Gökada içerisinde simetrik gerçek bir çekirdeğin var olduğu düşünülür.

Özellikler

Fiziksel özellikler

NGC 2623, 50 bin ışık yılı genişliğindedir. Buna karşılık, güneş sistemimizin de içinde yer aldığı Samanyolu Gökadası, yaklaşık olarak 150 - 200 bin ışık yılı genişliğinde bir çapa sahiptir.

Gökadanın kızıl ötesi parlaklığı 3,3×10¹¹L_☉ dir. Pek çok gökada radyo dalgası yayarken, sadece bazı gökadalar kızılötesi dalga boylarına sahip enerji yayabilir. Bu tür emisyonlar, özellikle çekirdekleri parlak olduğu için Seyfert Gökadalarında görülür.

Sınıflandırma

Hubble Uzay Teleskobu tarafından elde edilen fotoğraf.

Bu gökadanın çekirdeği, meydana gelen yıldız oluşumu olayları nedeniyle birçok genç yıldızla doludur. Bu miktar çok fazla olduğu için NGC 2623, Seyfert gökadası olarak sınıflandırılır. Seyfert Gökadaları çok parlak çekirdeklere ve kuasarlara benzer özelliklere sahiptir. Kuasarlar, süper kütleli karadelikler içeren ve büyük miktarda enerji yayan gökadalardır. Her iki gökada türü de merkezlerinde süper kütleli karadelikler içermekle birlikte, NGC 2623 gibi Seyfert Gökadaları çok daha az miktarda görünür ışık yayma eğilimindedir. Sarmal gökadaların sadece yüzde 10'u seyfert sınıfına girdiği için hala çok nadirdir.

Yıldız oluşumu

NGC 2623'ün kuyruklarında, çoğu üst kuyrukta bulunan parlak yıldız kümeleri vardır. Gökada içerisinde en az 170 yıldız kümesi bulunur. Buna ek olarak, her iki kuyruk da evrimin ilk aşamalarında olan birçok genç yıldız içerir. Gökadanın yıldız oluşumu açısından en aktif kısmı, üstteki daha belirgin olan kuyruktur. Hubble Uzay Teleskobu ve sayesinde elde edilen görüntülerde, gökada içerisinde yeni yıldız oluşumlarının meydana geldiği açıktır. NGC 2623'ün kuyruklarında çok sayıda yıldız kümesi olmasına rağmen, çekirdek veya gökadanın merkezi, meydana gelen yıldız oluşumunun yüzde 99'unun fazlasından sorumludur.

Gelgit kuyrukları

NGC 2623'ün her iki ucundaki büyük gaz izleri gelgit kuyrukları olarak bilinir. Gelgit kuyrukları, farklı gökadalar arasındaki etkileşimler nedeniyle uzun şeritler halinde oluşan parlak yıldız kümeleridir. Gelgit kuyrukları, birçok gökadanın birleşme nedeniyle oluşup oluşmadığının çok güçlü bir göstergesidir.

Dış bağlantılar

NGC 2623 Gözlem bilgisi (In-The-Sky.org)
WikiSky'da NGC 2623: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hidrojen α, X-Ray, Astrofoto, Gök Haritası

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g "NASA/IPAC Extragalactic Database". NED results for object NGC 2623. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ ^a ^b ^c "SEDS". Revised NGC Data for NGC 2623 (İngilizce). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından .
^ Seligman, Courtney. . 18 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 2. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ information@eso.org. . www.spacetelescope.org. 17 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f . Anne's Astronomy News (Felemenkçe). 15 Mart 2014. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ . imagine.gsfc.nasa.gov. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ ^a ^b ^c Read, A. M.; Ponman, T. J. (Haziran 1998). "The X-ray Evolution of Merging Galaxies". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 297 (1). ss. 143-176. arXiv:astro-ph/9801317 $2. doi:10.1046/j.1365-8711.1998.01445.x. ISSN 0035-8711.
^ . www.kopernik.org. 22 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ López-Corredoira, M.; Allende Prieto, C.; Garzón, F.; Wang, H.; Liu, C.; Deng, L. (Nisan 2018). "Disk stars in the Milky Way detected beyond 25 kpc from its center". Astronomy & Astrophysics. Cilt 612. ss. L8. doi:10.1051/0004-6361/201832880. ISSN 0004-6361.
^ ^a ^b ^c "Off-Nuclear Star Formation". doi:10.1086/533499. 23 Ekim 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ "Luminous Infrared Galaxies". ned.ipac.caltech.edu. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ . archive.stsci.edu. 20 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ "Lecture 37: Active Galaxies". www.astronomy.ohio-state.edu. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ Garner, Rob (20 Ekim 2017). "Hubble Unravels a Twisted Cosmic Knot". nasa.gov. 30 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.
^ . astronomy.swin.edu.au. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019.