Robert Armin (c. 1568 – 1615) İngiliz aktör. William Shakespeare ile ilişkilendirilen Lord Chamberlain's Men tiyatro topluluğunun üyesiydi. 1600 civarında Will Kempe'nin ayrılmasının ardından tiyatro topluluğunun önde gelen komedi oyuncusu oldu. Aynı zamanda popüler bir çizgi roman yazarı olan Armin, The History of the Two Maids of More-clacke, ayrıca Foole upon Foole, A Nest of Ninnies (1608) ve The Italian Taylor and His Boy adlı komedileri yazdı.
Armin, daha önce pek ciddiye alınmayan palyaço, kaba adam ve soytarı rollerini, ince bir zeka ve nükte becerisi isteyen yüksek komedi rollerine dönüştürdü.
Çocukluğu
Armin, King's Lynn’de başarılı bir terzi olan John Armyn II üç çocuğundan biriydi. Babasının arkadaşı John Lonyson da aynı bölgede bir kuyumcuydu. Kardeşi John Armyn III, Londra'da tüccar bir terziydi. Armin babasının zanaatını üstlenmedi; bunun yerine, babası onu 1581'de Goldsmiths' Company'deki Lonyson'a çırak olarak verdi. Lonyson, Londra Kulesi'ndeki Kraliyet Darphanesi'nde, büyük sorumluluk gerektiren bir işin üstadıydı. Bu düzenleme Armin'i Norfolk terzisi olarak beklediğinden oldukça farklı bir hayata ve sosyal çevreye taşıdı. Lonyson 1582'de öldü ve çıraklık başka bir ustaya devredildi. Tarlton's Jests'teki bir hikâyeye göre Armin, Kraliçe'nin ünlü soytarısı ’ın dikkatini çekti. Hikâyeye göre Armin, görevleri sırasında Tarlton'ın hanındaki bir kiracıdan para toplamak için gönderilmişti. Adamın ödemeyi reddetmesi karşısında hüsrana uğrayan Armin, duvara tebeşirle mısralar yazdı; Tarlton bunu fark etti ve onun zekasını onaylayarak, Armin'i çırağı olarak alma arzusunu ifade ettiği bir cevap yazdı. Bu anekdot doğrulanmasa da ve Armin’in Tarlton'dan etkilenmiş ya da etkilenmemiş olduğu bilinmese de Armin, 1592'de çıraklığını bitirmeden önce zaten edebi bir üne sahipti. 1590'da adı, dini bir kitabın önsözüne Doğru Dinin Kısa Bir Kararı'na eklenmiştir. İki yıl sonra, hem (Strange News) hem (Pierce Supererogation) ondan bir ballad yazarı olarak söz ettiler. Ancak bu yöndeki çalışmalarının hiçbiri günümüze ulaşmamıştır.
The Chandos company
1590'ların bir noktasında, Armin, 4. Chandos Baronu William Brydges tarafından himaye edilen bir oyuncu grubuna katıldı. Hakkında çok az şey bilinen bu şirketle batı Midlands'dan seyahat ettiği tahmin ediliyor. Şirket için yaptığı işin doğası, The History of the Two Maid of More-clacke'deki bölümlerinden tahmin edilebilir. 1609 quarto'nun önsözü, Tarlton ve Kempe gibi bir palyaço olan Blue John'u oynadığını gösterir; ayrıca daha sonra Londra'da oynayacağı türden esprili bir aptal olan Tutch rolünü de almış gibi görünüyor. Geç quarto, Nathan Field tarafından yönetilen kısa ömürlü bir erkek oyuncular topluluğu olan King's Revels Children'ın yeniden canlanmasıyla ilişkilendirilir, ancak neredeyse kesinlikle 1597 civarında yazılmıştır.
Armin'in Chandos'un Adamları ile geçirdiği zaman hakkında kesin olarak çok az şey biliniyor. 1604'te hamisinin dul eşine yapılan bir ithaf, Brydges ailesiyle kişisel bir tanışıklıkları olduğunu gösterir; Öte yandan, başka bir çalışmadaki bir referans, Kempe gibi solo bir sanatçı olarak biraz zaman geçirmiş olabileceğini düşündürmektedir. Armin'in yüzyılın başında yayınladığı iki kitap, sanatına ilgi duyan bir sanatçıyı gösteriyor. Fool Upon Fool (1600, 1605; A Nest of Ninnies olarak 1608'de yeniden basıldı), bazılarını Armin'in şahsen tanıdığı çeşitli doğal soytarıların zekasını sunar. Aynı yıl, Signor Truncheon adlı marotte'siyle görünüşte doğaçlama diyaloglardan oluşan bir koleksiyon olan Quips on Questions'ı yayınladı. Bunda da tarzını gösterir; Tarlton’ın yaptığı gibi, izleyici ile sohbet etme ve fikir savaşının içine girme yerine, farklı kişilikler kullanarak şakalar yapar. Bir kişi veya olay hakkında yorum yapar ya da doğaçlama şarkı söyler. Kelimeleri değiştirmek etmek yerine, özgürce kullanır. Armin bu çalışmada 25 Aralık 1599 Salı ya da 1 Ocak 1600 Salı günü "onurlu iyi lordu" beklemek için Hackney'e gideceğini bildirir. Bu muhtemelen tatillerde Edward la Zouche, 11. Baron Zouche'yi veya daha büyük olasılıkla Hackney'de yaşayan Oxford'un 17. Kontu Edward de Vere'yi ziyaret etmiş olan Baron Chandos'du.
Bu iki kitabın ilk baskıları Curtain"nin Soytarısı -yani "Clonnico de Curtanio Snuffe"- adıyla yayınlandı. 1605 baskısında "Curtain"i "Mundo" (yani Globe) olarak değiştirdi; ve ancak 1608'den sonra ismiyle anıldı, ancak daha önceki versiyonları da Londralıların onu tanıması için yeterliydi.
Belirsiz bir tarihe sahip başka bir eseri ise (1609'da yayınlandı) İtalyan terzi ve oğludur. Gianfrancesco Straparola'dan bir masalın çevirisi olan konu, kendi aile geçmişini yansıtıyor olabilir. Armin, hikâyedeki İtalyan terzi çırağı gibi bir terzinin oğluydu ve oyundaki önemli noktalardan biri olan yakut yüzük de kuyumcu çırağı geçmişiyle paralellik gösteriyordu.
Sutcliffe, Armin'in 1599'da yayınlanan A Pil to Purge Melancholie adlı bir kitapçık yazdığını da iddia eder. İddialarının sebebi Armin’in önceki eserlerini basan aynı basımcı tarafından yayınlanması, Armin'in lakabını kullanan bir palyaçodan bahsetmesi ve Armin’in Two Maids of More-clacke eserinde kullandığı bazı sözcükleri içermesidir.
Lord Chamberlain'in Adamları
Armin'in Chamberlain's Men'e katılmasının zamanlaması, olayı kadar gizemlidir. Kempe'nin gidişiyle bağlantılı olduğu genel olarak kabul edilir; ancak, bu ayrılığın nedenleri açık değildir. Genel olarak şirketin veya Shakespeare'in özellikle Kempe'nin eski moda palyaçoluğundan bıkmaya başladığına dair geleneksel bir görüş vardır ve bu görüş hala geçerlidir, ancak bu görüşün ana kanıtı Kempe'nin ayrılışı ve Shakespeare'in 1600'den sonra yazdığı komik rollerdeki tiplemelerden oluşuyor. Armin, Ağustos 1600'de Globe sahnesinde oynadı; Wiles, 1599'da Chamberlain's Men'e katılmış olabileceğini, ancak Curtain’de solo gösterilere devam ettiğini düşünüyor; ancak, Kempe hala bir üyeyken, Curtain’de de oynamış olabilir.
Armin genellikle Chamberlain's ve King's Men'in repertuvarındaki tüm "lisanslı soytarılar" ile anılır: Size Nasıl Geliyorsa’da Touchstone, On İkinci Gece’de Feste, Kral Lear’da Soytarı, Sonu İyi Biterse’de Lavatch, Troilus ve Cressida’da Thersites, Macbeth'te Kapıcı, Atinalı Timon’da Soytarı ve Kış Masalı’nda Autolycus. Bu sekiz kişiden, hakkında en kritik tartışmanın yapıldığı soytarı Touchstone'dur. Harold Bloom onu "acı derecede kötü" olarak tanımlıyor ve "bu daha yoğun kokuşmuşluk, Rosalind'in ruhunun gerçek güzelliğini kanıtlamak için bir mihenk taşı gibi çalışıyor" diye yazar. John Palmer aynı fikirde değildir ve "o ya gerçekten güvensiz ve kötümser birisi ya da güler yüzlü bir ruhu maskelemek için kötümser görünen alaycı biri" der. Palmer soytarının "kalbinde iyice iyi adam olmalı" diye devam eder. Touchstone, hoşnutsuz bir alaycı gibi davranır, böylece Rosalind'in hızlı zekasının kanıtı olarak hikâyeye hizmet eder. Hem Jaques hem de Touchstone ile yüzleştiğinde, onların aptallıklarını ortaya çıkarır ve aptalların Arden'i olduğundan daha kötü göstermelerini engeller.
Feste, bir bilgin, bir şarkıcı ve bir nüktedan olduğu için neredeyse kesinlikle Armin için yazılmıştır. Feste'nin amacı etrafındakilerin aptallıklarını ortaya çıkarmaktır. Lear'ın soytarısı ise hem Touchstone'dan hem de Feste'den ve döneminin diğer palyaçolarından farklıdır. Touchstone ve Feste, soytarı filozoflardır; Lear'ın soytarısı, Armin'in incelediği ve yazdığı doğal soytarıdır. Armin burada çalışmalarını sergileme fırsatı buldu. Soytarı, oyundan tamamen kaybolmadan önce Kral Lear’ın büyük ölçüde görmezden geldiği kehanet repliklerini Lear'a söyler. Lear'ın soytarısı eğlence amaçlı pek ortalıkta yoktur; daha ziyade, komployu ilerletmek, krala sadık kalmak ve belki de deliliğini durdurmak için oradadır.
Armin tipik olarak bu zeki soytarı rollerini oynasa da, birkaç bilim adamı tarafından Othello'daki Iago'nun rolünü oluşturduğu ileri sürülmüştür. Bunun sebebi Iago'nun iki içkili şarkı söylemesidir. Shakespeare'in oyunlarındaki şarkıların çoğu 1600'den 1610'a kadar Armin’in karakterleri tarafından söylenmiştir. Ayrıca bu oyun As You Like It ile Atinalı Timon arasındaki, Armin'in oynayacak bir aptalı veya palyaçosu olmayan tek oyundur. Bununla birlikte, alternatif bir fikir, Iago'nun aslen John Lowin tarafından canlandırıldığı ve Armin'in Othello'nun hizmetkarlarından daha küçük bir rolü aldığıdır.
Shakespeare dışındaki rollerde, muhtemelen John Marston'ın The Malcontent'inde Pasarello'yu canlandırdı; gerçekten de, oyun King's Men tarafından yapıldığında, Marston rolü onun için eklenmiş olabilir. Armin, Ben Jonson'ın yönettiği The Alchemist'in oyuncu listesinde yer alıyor; Drugger’ı oynamış olabilir. Ayrıca George Wilkins'in Zorla Evliliğin Sefaletleri'ndeki soytarı olduğu da tahmin ediliyor.
Jonson'ın Catiline (1611) adlı oyunu için oyuncu listesinde adı yok ve diğer kanıtlar 1609 veya 1610'da emekli olduğunu gösteriyor. Two Maids quarto'nun önsözü, "John'u yine kendim canlandırabilirdim, ama tempora mutantur in illis ve yaptığım gibi yapamam" der. 1615'in sonlarında öldü.
Londra'da, St Botolph's Aldgate bölgesinde ikamet etti; mahalle kayıtlarında adı geçen üç çocuğunun yetişkin olmadan önce öldüğü görülüyor. King'in Adamı Augustine Phillips ona "arkadaş" olarak yirmi şilin miras bıraktı; Hereford'dan John Davies, Armin'e ücretsiz bir özdeyiş yazdı. Cenazesi St Botolph's Registers'da 30 Kasım 1615 olarak kayıtlıdır.
Yeni bir soytarı
Armin, Shakespeare'in soytarı ve palyaço karakterlerinin gelişmesinde kilit bir rol oynamış olabilir. Hotson, "Eğer Shakespeare ile deliliğin sınırındaki gölgeleri keşfedebilecek birisi varsa o kişi Armin'di" der. Robert Armin, doğal bir aptaldan filozof-soytarıya; hizmetçi adamdan muhafazakar soytarıya kadar palyaçoların her yönünü araştırdı. Çalışmalarında, yazılarında ve performanslarında, Armin soytarı rollerini rustik, saçma, aptal havasından çıkarıp eğitimli, rengârenk bir hale getirdi. Karakterleri -yazdıkları ve canlandırdıkları- aksi halde normal olarak adlandırılan şeylerin saçmalığına absürt bir şekilde işaret eder. İngiliz sıradan birinin kimliğine bürünüp onları taklit ederek, onlara hitap etmek yerine, yeni bir budala, bilgeliğin zeka, zekanın bilgelik olduğu komik bir soytarı yarattı. Robert Armin’in Chamberlain's Men'de Kemp'in yerini alması, "palyaçonun evcilleştirilmesi" olarak kabul edildi. Armin'in yeni komedi tarzı, "dünya bilgeliğindeki aptalı" oyunlara sokmuş oldu. Bu, Shakespeare'i, felsefi bir toplumsal ayaklanma olan On İkinci Gece’de Feste’yi yaratmaya teşvik etti. Feste’nin her yerde bir yeri vardı ama hiçbir yere ait değildi. Ken Kesey, bir röportajda, Armin'in iki tür aptal hakkındaki fikirlerini özetliyor: "Shakespeare'in soytarısı aktör Robert Armin [Falstaff'ı oynadığına inanılan Will Kempe için bir hata] o kadar popüler oldu ki, sonunda Shakespeare onu 'den çıkardı. Armin, A Nest of Ninnies adlı kitabında yapay bir aptal ile doğal bir aptal arasındaki farkı yazmıştı. Ve Armin'in ikisini tanımlama şekli çok önemlidir: Jack Oates karakteri gerçek bir soytarıdır. Kendini kurtarmak için soytarı olmaktan asla vazgeçmez; Efendisi Sir William'ı kızdırmaktan başka bir şey yapmaya çalışmaz. Yapay bir soytarı ise her zaman memnun etmeye çalışır; o bir uşaktır."
Modern Referanslar
Shakespeare Hırsızı
Robert Armin, Gary Blackwood'un tarihi kurgusu The Shakespeare Stealer'da önemli bir karakterdir.
Tam Lin
1991 Pamela Dean romanı Tam Lin'de, ana karakterlerden biri, 1970'lerin başlarında Ortabatı ABD'de küçük bir kolejde Klasikler ve Tiyatro öğrencisi olan ve William Shakespeare'in hayatı ve işi hakkında şaşırtıcı derecede ayrıntılı bilgisine sahip olan Robert Armin (daha çok Robin olarak bilinir) isimli bir ana karakter vardır.
Kaynakça
- ^ Bednarz. James P. (2001) Shakespeare and the Poet's War, New York: Columbia UP, p. 267.
- ^ McCrea, Scott (2005), The Case for Shakespeare: The End of the Authorship Question, Westport: Praeger, p. 169.
- ^ Verdi's Shakespeare: Men of the Theater 3 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Garry Wills, p. 88-90
- ^ Shakespeare and the Poet's Life 5 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Gary Schmidgall, p. 157
- ^ Othello. Macmillan International Higher Education. 2010. ss. 6, 8.
- ^ Kawai (1992). "John Lowin as Iago". Shakespeare Studies (Japan). 30: 17-34.
- ^ The Elizabethan Theatre and "The Book of Sir Thomas More. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press. 1987. ss. 63.
- ^ Nungezer, Edwin (1929), "A Dictionary of Actors and of Other Persons Associated with the Public Representation of Plays in England, before 1642", OUP
- ^ "History of the Fool". 11 Ekim 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Eylül 2021.
- ^ "The Paris Review, "Ken Kesey, The Art of Fiction No. 136 (Interviewed by Robert Faggen)"". 9 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Eylül 2021.
Kaynaklar
- Bloom, Harold. Shakespeare: The Invention of the Human. New York: Riverhead Books, 1998.
- Brown, John Russell. The Oxford Illustrated History of Theatre. Oxford & New York: Oxford University Press, 1995. Web.
- Faggen, Robert. Ken Kesey-The Art of Fiction. The Paris Review: Issue 130, Spring 1994.
- Felver, Charles S. "Robert Armin, Shakespeare's Fool: a Biographical Essay." Kent State University Bulletin 49(1) January 1961.
- Gray, Austin. "Robert Armine, the Foole." PMLA 42 (1927), 673–685.
- Hotson, Leslie. Shakespeare’s Motley. New York: Oxford University Press, 1952.
- Lippincott, H. F. "King Lear and the Fools of Armin." Shakespeare Quarterly 26 (1975), 243–253.
- Palmer, John. Comic Characters of Shakespeare. London: Macmillan and Co., Limited, 1953.
- Sutcliffe, Chris. Robert Armin: Apprentice Goldsmith. Notes and Queries (1994) 41(4): 503–504.
- Sutcliffe, Chris. The Canon of Robert Armin's Work: An Addition. Notes and Queries (1996) 43(2): 171–175.
- Wiles, David. Shakespeare's Clown. Cambridge: Cambridge University Press, 1987.
- Zall, P. M., ed. A Nest of Ninnies and Other English Jestbooks of the Seventeenth Century. Lincoln: University of Nebraska Press, 1970.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Robert Armin c 1568 1615 Ingiliz aktor William Shakespeare ile iliskilendirilen Lord Chamberlain s Men tiyatro toplulugunun uyesiydi 1600 civarinda Will Kempe nin ayrilmasinin ardindan tiyatro toplulugunun onde gelen komedi oyuncusu oldu Ayni zamanda populer bir cizgi roman yazari olan Armin The History of the Two Maids of More clacke ayrica Foole upon Foole A Nest of Ninnies 1608 ve The Italian Taylor and His Boy adli komedileri yazdi Armin in yazdigi The History of the Two Maids of More clacke baslik sayfasi Gravur Armin i sahnede gosteriyor Armin daha once pek ciddiye alinmayan palyaco kaba adam ve soytari rollerini ince bir zeka ve nukte becerisi isteyen yuksek komedi rollerine donusturdu CocukluguArmin King s Lynn de basarili bir terzi olan John Armyn II uc cocugundan biriydi Babasinin arkadasi John Lonyson da ayni bolgede bir kuyumcuydu Kardesi John Armyn III Londra da tuccar bir terziydi Armin babasinin zanaatini ustlenmedi bunun yerine babasi onu 1581 de Goldsmiths Company deki Lonyson a cirak olarak verdi Lonyson Londra Kulesi ndeki Kraliyet Darphanesi nde buyuk sorumluluk gerektiren bir isin ustadiydi Bu duzenleme Armin i Norfolk terzisi olarak beklediginden oldukca farkli bir hayata ve sosyal cevreye tasidi Lonyson 1582 de oldu ve ciraklik baska bir ustaya devredildi Tarlton s Jests teki bir hikayeye gore Armin Kralice nin unlu soytarisi in dikkatini cekti Hikayeye gore Armin gorevleri sirasinda Tarlton in hanindaki bir kiracidan para toplamak icin gonderilmisti Adamin odemeyi reddetmesi karsisinda husrana ugrayan Armin duvara tebesirle misralar yazdi Tarlton bunu fark etti ve onun zekasini onaylayarak Armin i ciragi olarak alma arzusunu ifade ettigi bir cevap yazdi Bu anekdot dogrulanmasa da ve Armin in Tarlton dan etkilenmis ya da etkilenmemis oldugu bilinmese de Armin 1592 de cirakligini bitirmeden once zaten edebi bir une sahipti 1590 da adi dini bir kitabin onsozune Dogru Dinin Kisa Bir Karari na eklenmistir Iki yil sonra hem Strange News hem Pierce Supererogation ondan bir ballad yazari olarak soz ettiler Ancak bu yondeki calismalarinin hicbiri gunumuze ulasmamistir The Chandos company1590 larin bir noktasinda Armin 4 Chandos Baronu William Brydges tarafindan himaye edilen bir oyuncu grubuna katildi Hakkinda cok az sey bilinen bu sirketle bati Midlands dan seyahat ettigi tahmin ediliyor Sirket icin yaptigi isin dogasi The History of the Two Maid of More clacke deki bolumlerinden tahmin edilebilir 1609 quarto nun onsozu Tarlton ve Kempe gibi bir palyaco olan Blue John u oynadigini gosterir ayrica daha sonra Londra da oynayacagi turden esprili bir aptal olan Tutch rolunu de almis gibi gorunuyor Gec quarto Nathan Field tarafindan yonetilen kisa omurlu bir erkek oyuncular toplulugu olan King s Revels Children in yeniden canlanmasiyla iliskilendirilir ancak neredeyse kesinlikle 1597 civarinda yazilmistir Armin in Chandos un Adamlari ile gecirdigi zaman hakkinda kesin olarak cok az sey biliniyor 1604 te hamisinin dul esine yapilan bir ithaf Brydges ailesiyle kisisel bir tanisikliklari oldugunu gosterir Ote yandan baska bir calismadaki bir referans Kempe gibi solo bir sanatci olarak biraz zaman gecirmis olabilecegini dusundurmektedir Armin in yuzyilin basinda yayinladigi iki kitap sanatina ilgi duyan bir sanatciyi gosteriyor Fool Upon Fool 1600 1605 A Nest of Ninnies olarak 1608 de yeniden basildi bazilarini Armin in sahsen tanidigi cesitli dogal soytarilarin zekasini sunar Ayni yil Signor Truncheon adli marotte siyle gorunuste dogaclama diyaloglardan olusan bir koleksiyon olan Quips on Questions i yayinladi Bunda da tarzini gosterir Tarlton in yaptigi gibi izleyici ile sohbet etme ve fikir savasinin icine girme yerine farkli kisilikler kullanarak sakalar yapar Bir kisi veya olay hakkinda yorum yapar ya da dogaclama sarki soyler Kelimeleri degistirmek etmek yerine ozgurce kullanir Armin bu calismada 25 Aralik 1599 Sali ya da 1 Ocak 1600 Sali gunu onurlu iyi lordu beklemek icin Hackney e gidecegini bildirir Bu muhtemelen tatillerde Edward la Zouche 11 Baron Zouche yi veya daha buyuk olasilikla Hackney de yasayan Oxford un 17 Kontu Edward de Vere yi ziyaret etmis olan Baron Chandos du Bu iki kitabin ilk baskilari Curtain nin Soytarisi yani Clonnico de Curtanio Snuffe adiyla yayinlandi 1605 baskisinda Curtain i Mundo yani Globe olarak degistirdi ve ancak 1608 den sonra ismiyle anildi ancak daha onceki versiyonlari da Londralilarin onu tanimasi icin yeterliydi Belirsiz bir tarihe sahip baska bir eseri ise 1609 da yayinlandi Italyan terzi ve ogludur Gianfrancesco Straparola dan bir masalin cevirisi olan konu kendi aile gecmisini yansitiyor olabilir Armin hikayedeki Italyan terzi ciragi gibi bir terzinin ogluydu ve oyundaki onemli noktalardan biri olan yakut yuzuk de kuyumcu ciragi gecmisiyle paralellik gosteriyordu Sutcliffe Armin in 1599 da yayinlanan A Pil to Purge Melancholie adli bir kitapcik yazdigini da iddia eder Iddialarinin sebebi Armin in onceki eserlerini basan ayni basimci tarafindan yayinlanmasi Armin in lakabini kullanan bir palyacodan bahsetmesi ve Armin in Two Maids of More clacke eserinde kullandigi bazi sozcukleri icermesidir Lord Chamberlain in AdamlariArmin in Chamberlain s Men e katilmasinin zamanlamasi olayi kadar gizemlidir Kempe nin gidisiyle baglantili oldugu genel olarak kabul edilir ancak bu ayriligin nedenleri acik degildir Genel olarak sirketin veya Shakespeare in ozellikle Kempe nin eski moda palyacolugundan bikmaya basladigina dair geleneksel bir gorus vardir ve bu gorus hala gecerlidir ancak bu gorusun ana kaniti Kempe nin ayrilisi ve Shakespeare in 1600 den sonra yazdigi komik rollerdeki tiplemelerden olusuyor Armin Agustos 1600 de Globe sahnesinde oynadi Wiles 1599 da Chamberlain s Men e katilmis olabilecegini ancak Curtain de solo gosterilere devam ettigini dusunuyor ancak Kempe hala bir uyeyken Curtain de de oynamis olabilir Armin genellikle Chamberlain s ve King s Men in repertuvarindaki tum lisansli soytarilar ile anilir Size Nasil Geliyorsa da Touchstone On Ikinci Gece de Feste Kral Lear da Soytari Sonu Iyi Biterse de Lavatch Troilus ve Cressida da Thersites Macbeth te Kapici Atinali Timon da Soytari ve Kis Masali nda Autolycus Bu sekiz kisiden hakkinda en kritik tartismanin yapildigi soytari Touchstone dur Harold Bloom onu aci derecede kotu olarak tanimliyor ve bu daha yogun kokusmusluk Rosalind in ruhunun gercek guzelligini kanitlamak icin bir mihenk tasi gibi calisiyor diye yazar John Palmer ayni fikirde degildir ve o ya gercekten guvensiz ve kotumser birisi ya da guler yuzlu bir ruhu maskelemek icin kotumser gorunen alayci biri der Palmer soytarinin kalbinde iyice iyi adam olmali diye devam eder Touchstone hosnutsuz bir alayci gibi davranir boylece Rosalind in hizli zekasinin kaniti olarak hikayeye hizmet eder Hem Jaques hem de Touchstone ile yuzlestiginde onlarin aptalliklarini ortaya cikarir ve aptallarin Arden i oldugundan daha kotu gostermelerini engeller Feste bir bilgin bir sarkici ve bir nuktedan oldugu icin neredeyse kesinlikle Armin icin yazilmistir Feste nin amaci etrafindakilerin aptalliklarini ortaya cikarmaktir Lear in soytarisi ise hem Touchstone dan hem de Feste den ve doneminin diger palyacolarindan farklidir Touchstone ve Feste soytari filozoflardir Lear in soytarisi Armin in inceledigi ve yazdigi dogal soytaridir Armin burada calismalarini sergileme firsati buldu Soytari oyundan tamamen kaybolmadan once Kral Lear in buyuk olcude gormezden geldigi kehanet repliklerini Lear a soyler Lear in soytarisi eglence amacli pek ortalikta yoktur daha ziyade komployu ilerletmek krala sadik kalmak ve belki de deliligini durdurmak icin oradadir Armin tipik olarak bu zeki soytari rollerini oynasa da birkac bilim adami tarafindan Othello daki Iago nun rolunu olusturdugu ileri surulmustur Bunun sebebi Iago nun iki ickili sarki soylemesidir Shakespeare in oyunlarindaki sarkilarin cogu 1600 den 1610 a kadar Armin in karakterleri tarafindan soylenmistir Ayrica bu oyun As You Like It ile Atinali Timon arasindaki Armin in oynayacak bir aptali veya palyacosu olmayan tek oyundur Bununla birlikte alternatif bir fikir Iago nun aslen John Lowin tarafindan canlandirildigi ve Armin in Othello nun hizmetkarlarindan daha kucuk bir rolu aldigidir Shakespeare disindaki rollerde muhtemelen John Marston in The Malcontent inde Pasarello yu canlandirdi gercekten de oyun King s Men tarafindan yapildiginda Marston rolu onun icin eklenmis olabilir Armin Ben Jonson in yonettigi The Alchemist in oyuncu listesinde yer aliyor Drugger i oynamis olabilir Ayrica George Wilkins in Zorla Evliligin Sefaletleri ndeki soytari oldugu da tahmin ediliyor Jonson in Catiline 1611 adli oyunu icin oyuncu listesinde adi yok ve diger kanitlar 1609 veya 1610 da emekli oldugunu gosteriyor Two Maids quarto nun onsozu John u yine kendim canlandirabilirdim ama tempora mutantur in illis ve yaptigim gibi yapamam der 1615 in sonlarinda oldu Londra da St Botolph s Aldgate bolgesinde ikamet etti mahalle kayitlarinda adi gecen uc cocugunun yetiskin olmadan once oldugu goruluyor King in Adami Augustine Phillips ona arkadas olarak yirmi silin miras birakti Hereford dan John Davies Armin e ucretsiz bir ozdeyis yazdi Cenazesi St Botolph s Registers da 30 Kasim 1615 olarak kayitlidir Yeni bir soytariArmin Shakespeare in soytari ve palyaco karakterlerinin gelismesinde kilit bir rol oynamis olabilir Hotson Eger Shakespeare ile deliligin sinirindaki golgeleri kesfedebilecek birisi varsa o kisi Armin di der Robert Armin dogal bir aptaldan filozof soytariya hizmetci adamdan muhafazakar soytariya kadar palyacolarin her yonunu arastirdi Calismalarinda yazilarinda ve performanslarinda Armin soytari rollerini rustik sacma aptal havasindan cikarip egitimli rengarenk bir hale getirdi Karakterleri yazdiklari ve canlandirdiklari aksi halde normal olarak adlandirilan seylerin sacmaligina absurt bir sekilde isaret eder Ingiliz siradan birinin kimligine burunup onlari taklit ederek onlara hitap etmek yerine yeni bir budala bilgeligin zeka zekanin bilgelik oldugu komik bir soytari yaratti Robert Armin in Chamberlain s Men de Kemp in yerini almasi palyaconun evcillestirilmesi olarak kabul edildi Armin in yeni komedi tarzi dunya bilgeligindeki aptali oyunlara sokmus oldu Bu Shakespeare i felsefi bir toplumsal ayaklanma olan On Ikinci Gece de Feste yi yaratmaya tesvik etti Feste nin her yerde bir yeri vardi ama hicbir yere ait degildi Ken Kesey bir roportajda Armin in iki tur aptal hakkindaki fikirlerini ozetliyor Shakespeare in soytarisi aktor Robert Armin Falstaff i oynadigina inanilan Will Kempe icin bir hata o kadar populer oldu ki sonunda Shakespeare onu den cikardi Armin A Nest of Ninnies adli kitabinda yapay bir aptal ile dogal bir aptal arasindaki farki yazmisti Ve Armin in ikisini tanimlama sekli cok onemlidir Jack Oates karakteri gercek bir soytaridir Kendini kurtarmak icin soytari olmaktan asla vazgecmez Efendisi Sir William i kizdirmaktan baska bir sey yapmaya calismaz Yapay bir soytari ise her zaman memnun etmeye calisir o bir usaktir Modern ReferanslarShakespeare Hirsizi Robert Armin Gary Blackwood un tarihi kurgusu The Shakespeare Stealer da onemli bir karakterdir Tam Lin 1991 Pamela Dean romani Tam Lin de ana karakterlerden biri 1970 lerin baslarinda Ortabati ABD de kucuk bir kolejde Klasikler ve Tiyatro ogrencisi olan ve William Shakespeare in hayati ve isi hakkinda sasirtici derecede ayrintili bilgisine sahip olan Robert Armin daha cok Robin olarak bilinir isimli bir ana karakter vardir Kaynakca Bednarz James P 2001 Shakespeare and the Poet s War New York Columbia UP p 267 McCrea Scott 2005 The Case for Shakespeare The End of the Authorship Question Westport Praeger p 169 Verdi s Shakespeare Men of the Theater 3 Agustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Garry Wills p 88 90 Shakespeare and the Poet s Life 5 Eylul 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Gary Schmidgall p 157 Othello Macmillan International Higher Education 2010 ss 6 8 Kawai 1992 John Lowin as Iago Shakespeare Studies Japan 30 17 34 The Elizabethan Theatre and The Book of Sir Thomas More Ithaca N Y Cornell University Press 1987 ss 63 Nungezer Edwin 1929 A Dictionary of Actors and of Other Persons Associated with the Public Representation of Plays in England before 1642 OUP History of the Fool 11 Ekim 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Eylul 2021 The Paris Review Ken Kesey The Art of Fiction No 136 Interviewed by Robert Faggen 9 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Eylul 2021 KaynaklarBloom Harold Shakespeare The Invention of the Human New York Riverhead Books 1998 Brown John Russell The Oxford Illustrated History of Theatre Oxford amp New York Oxford University Press 1995 Web Faggen Robert Ken Kesey The Art of Fiction The Paris Review Issue 130 Spring 1994 Felver Charles S Robert Armin Shakespeare s Fool a Biographical Essay Kent State University Bulletin 49 1 January 1961 Gray Austin Robert Armine the Foole PMLA 42 1927 673 685 Hotson Leslie Shakespeare s Motley New York Oxford University Press 1952 Lippincott H F King Lear and the Fools of Armin Shakespeare Quarterly 26 1975 243 253 Palmer John Comic Characters of Shakespeare London Macmillan and Co Limited 1953 Sutcliffe Chris Robert Armin Apprentice Goldsmith Notes and Queries 1994 41 4 503 504 Sutcliffe Chris The Canon of Robert Armin s Work An Addition Notes and Queries 1996 43 2 171 175 Wiles David Shakespeare s Clown Cambridge Cambridge University Press 1987 Zall P M ed A Nest of Ninnies and Other English Jestbooks of the Seventeenth Century Lincoln University of Nebraska Press 1970