Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Sanatta sahtecilik, yanlış bir şekilde genellikle daha ünlü sanatçılara atfedilen sanat diğer eserlerinin yaratılması ve satılmasıdır. Sanat sahteciliği son derece kazançlı olabilir ancak modern buluşma ve analiz teknikleri sahte sanat eserlerinin tanımlanmasını çok daha basit hale getirdi.
Tarih
Sanat sahteciliği iki bin yıldan daha eskiye dayanıyor. Roma heykeltıraşları Yunan heykellerinin kopyalarını ürettiler. Çağdaş alıcılar büyük olasılıkla gerçek olmadıklarını biliyorlardı. Klasik dönem boyunca sanat genellikle tarihsel referans, dini ilham veya basit estetik zevk için yaratıldı. Sanatçının kimliği alıcı için genellikle çok az önemliydi.
Rönesans boyunca birçok ressam, ustanın eserlerini ve üslubunu kopyalayarak resim teknikleri üzerine çalışan çırakları yetiştirdi. Eğitim için bir ödeme olarak usta daha sonra bu işleri satardı. Bu kopyaların bir kısmı daha sonra yanlışlıkla ustaya atfedilse de bu uygulama genellikle sahte değil bir ücret olarak kabul edildi.
Rönesans'ın ardından artan refahı sanat için şiddetli bir talep yarattı. 14. yüzyılın sonlarına doğru, İtalya'da Roma heykelleri gün ışığına çıkarıldı ve halkın olan ilgisini artırdı ve bu nesnelerin değerinde keskin bir artışa yol açtı. Bu yükseliş kısa sürede çağdaş ve yakın zamanda ölen sanatçılara kadar uzadı. Sanat ticari bir meta haline geldi ve sanat yapıtının parasal değeri sanatçının kimliğine bağlı hale geldi. Ressamlar eserlerini tespit etmek için onları işaretlemeye başladı. Bu işaretler daha sonra imzalara dönüştü. Bazı sanat eserlerine olan talep arzı aşmaya başladığında açık piyasada hileli işaretler ve imzalar görünmeye başladı.
16. yüzyılda, Albrecht Dürer 'in baskıresim tarzını taklit edenler baskılarının değerini artırmak için onlara imzalar eklediler. Dürer, Meryem Ana gravürüne, "Başkalarının eserini ve yeteneğini yağmalayan ve taklit edenler lanetli olun" yazısını ekledi. Son derece ünlü sanatçılar bile sahte eserler yarattı. 1496'da Michelangelo bir uyuyan Aşk tanrısı (Cupid) figürü yarattı ve eski görünmesi için asidik toprakla işlemden geçirdi. Daha sonra onu daha sonra dolandırıcılığı öğrenen ve parasını geri isteyen 'ya satan Baldassare del Milanese adlı bir satıcıya sattı. Ancak Michelangelo'nun paradaki payını almasına izin verildi.
20. yüzyıl sanat piyasası Salvador Dalí, Pablo Picasso, Klee ve Matisse gibi sanatçıları tercih etti ve bu sanatçıların eserleri genellikle sahteciliğin hedefi oldu. Bu sahteler genelde sanat galerileri ve müzayede evlerince sanat ve antika zevklerine hitap eden koleksiyonculara satılır; zamanında ana Fransız 'da en yüksek fiyatı getiren müzayede evinin Cézanne tablosu sahteydi.
Sahtekârlar
Esasen üç çeşit sanat sahtekarlığı vardır. Sahte parçayı fiilen yaratan, bir parçayı bulup değerini yükseltmek için olmadığı gibi devretmeye çalışan ve üçüncü kişi ise eserin sahte olduğunu keşfedip yine de orijinal olarak satan.
Kopyalar, replikalar, yağlı boya reprodüksiyonu lar ve pastiş (benzek) (İngilizce:) genellikle meşru çalışmalardır ve meşru bir yeniden üretim ile kasıtlı sahtecilik arasındaki ayrım bulanıktır. Örneğin, , Auguste Rodin 'nin birkaç heykelini yeniden üretmek için orijinal kalıplar kullandı. Ancak Hain daha sonra kopyaları Rodin'in orijinal dökümhane adıyla imzaladığında eserler kasıtlı sahtekarlık haline geldi.
Sanatçılar
-
![image]()
tarafından yapılan Strand von Ste. Adresse, 1863. -
![image]()
Hollanda'da Paten 1890-1900, sol alt köşede "Jongkind" imzalıdır ancak aslında bilinmeyen bir yazarca yapılan bir sahtedir. -
![image]()
Solda gösterilen iki eserden imzalar. Üstte: gerçek Jongkind, altta: sahtesinin üzerindeki imza.
Bir sanat sahtekarının taklit etmeye çalıştığı sanat türü konusunda en azından biraz yetkin olması gerekir. Birçok sahtekar, bir zamanlar başarısızlıkla piyasaya girmeye çalışan ve sonunda sahteciliğe başvuran acemi sanatçılardı. Bazen, bir kopya oluşturmak için orijinal bir eşya sahibinden ödünç alınır veya çalınırdı. Sahtekarlar daha sonra kopyayı sahibine iade eder ve orijinali kendisine saklardı.
1799'da, Albrecht Dürer tarafından 16. yüzyıldan beri Nürnberg Belediye Binası'nda asılı olan Albrecht Dürer ‘in kendi-portresi ‘e ödünç verildi. Ressam tablonun aslının bir kopyasını yaptı ve kopyayı aslının yerine iade etti. Sahtecilik, orijinalinin müzayedeye çıktığı ve kraliyet koleksiyonu için satın alındığı 1805'te keşfedildi.
Birçok sanat sahtekarının eserleri yalnızca para için yeniden üretmesine rağmen, bazıları sanat dünyasının saflığını ve züppeliğini ortaya çıkarmak için sahtecilik yaptıklarını iddia etti. Esasen, sanatçılar, genellikle yakalandıktan sonra sadece " sergilediklerini iddia ediyorlar.
Bazı ifşa sahtekarlar daha sonra reprodüksiyonlarını kopya olarak atfederek dürüstçe sattılar ve bazıları kendi başlarına ünlü olacak kadar ün kazandı. Orson Welles tarafından yönetilen "" filminde öne çıkan tarafından boyanmış sahtecilikler o kadar değerli hale geldi ki Horilerin sahteleri piyasada göründü.
Tuhaf bir durum "şimdiye kadarki en iyi Vermeer'i" yaratarak ve bu başarıyı sekiz yıl sonra 1945'te ifşa ederek ünlü olan ressamın Han van Meegeren davasıydı. Kendi çalışmaları da değerli hale geldi ve bu da diğer sahtekârların ilgisini çekti. Bu sahtekarlardan biri, sunduğu özel bir sanat eserinin "babası Han van Meegeren tarafından yaratıldığını" belirten sertifikalar yazmak için eşsiz bir konumda olan oğlu idi.
Sahtekarlat genellikle merhum sanatçıların eserlerini kopyalar ancak çok azı yaşayan sanatçıları taklit eder. Mayıs 2004'te Norveçli ressam Kristianstad galerisinin eserlerinin izinsiz, imzalı kopyalarını sattığını fark etti.
Amerikan sanat sahtekarlarından Ken Perenyi 2012'de , ve gibi ustaların gerçek görünümlü binlerce kopyasını yapıp sahte ürünlerini Christie's ve Sotheby's gibi ünlü müzayede evlerine ve zengin özel koleksiyonculara sattığı onlarca yıllık faaliyetlerinin detayları olan bir anı yayınladı.
Bayiler
Son zamanlarda, 'nın ve müzayede evlerinin sahtekarlıkları gerçek olarak kabul edip hızla satarak kar elde etmek için aşırı derecede istekli olduklarını iddia eden iddialar ortaya çıktı. Bir krupiye işin sahte olduğunu tespit ederse, parçayı sessizce geri çekip önceki sahibine iade edebilir ve sahtekara onu başka bir yerde satma fırsatı verir.
Bazı sahtekarlar, çalışmanın gerçek görünmesi için bir parçayla ilgili sahte kağıt izleri yarattılar. İngiliz sanat simsarı , ortağı tarafından yapılan eserler için sahte kaynak belgeleri yarattı ve hatta önde gelen sanat kurumlarının arşivlerine sahte resimlerin fotoğraflarını ekledi. 2016 yılında, sahte menşe belgeleri eşliğinde Amerikalı ustalara sahte olarak atfedilen yüzlerce sanat eserinin satışıyla ilgili bir dizi telsiz dolandırıcılık suçunu kabul etti. Spoutz, federal hapishanede 41 ay hapis cezasına çarptırıldı ve programdan kazandığı 1.45 milyon doları ceza olarak kaybetmesine ve 154,100 dolar tazminat ödemesine karar verildi.
Uzmanlar ve kurumlar da kendi yanılabilirliklerini kabul etmekte isteksiz olabilirler. Sanat tarihçisi Thomas Hoving, çeşitli sahte sanat türlerinin sanat piyasasının% 40'ını oluşturduğunu tahmin ediyor, diğerleri bu tahminin saçma bir şekilde yüksek olduğunu düşünüyor.
Kaynakça
- ^ Forgeries, a Long History 4 Ağustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Adrian Darmon
- ^ Sheila Gibson Stoodley (August 2008). . Arts and Antiques. 13 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.(abonelik gereklidir)
- ^ . Museum of Hoaxes. 28 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010.
- ^ Kim Oosterlinck, 2009. "The Price of Degenerate Art," Working Papers CEB 09-031.RS, ULB -- Universite Libre de Bruxelles
- ^ a b False Impressions: The Hunt for Big-Time Art Fakes, Thomas Hoving, Simon & Schuster, 1996.
- ^ . 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Kilbracken, Van Meegeren: Master Forger New York 1967
- ^ Kreuger, Frededrik H. (2003). . Rijswijk. 29 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Perenyi, Ken (2012). Caveat Emptor: The Secret Life of an American Art Forger. New York: Pegasus Books. ISBN .
- ^ (PDF). aic.gov.au. 1 Eylül 2000 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ (PDF). ifla.org. 23 Aralık 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ "Forging Papers to Sell Fake Art," Federal Bureau of Investigation (press release), 6 April 2017
- ^ Fakers, Forgers And Frauds 19 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (interview with Anthony Amore)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Sanatta sahtecilik yanlis bir sekilde genellikle daha unlu sanatcilara atfedilen sanat diger eserlerinin yaratilmasi ve satilmasidir Sanat sahteciligi son derece kazancli olabilir ancak modern bulusma ve analiz teknikleri sahte sanat eserlerinin tanimlanmasini cok daha basit hale getirdi Uzun zamandir ya atfedilen Bir Kayanin Uzerindeki Sehir artik 19 yuzyil ressami Eugenio Lucas Velazquez tarafindan yapildigi dusunuluyor Resmin unsurlari Goya nin imzali eserlerinden kopyalanmis gibi gorunur ve bu nedenle resim olarak siniflandirilir Goya nin Mayis agaci ile kiyaslayin TarihAlbrecht Durer in sahte otoportresi Sanat sahteciligi iki bin yildan daha eskiye dayaniyor Roma heykeltiraslari Yunan heykellerinin kopyalarini urettiler Cagdas alicilar buyuk olasilikla gercek olmadiklarini biliyorlardi Klasik donem boyunca sanat genellikle tarihsel referans dini ilham veya basit estetik zevk icin yaratildi Sanatcinin kimligi alici icin genellikle cok az onemliydi Ronesans boyunca bircok ressam ustanin eserlerini ve uslubunu kopyalayarak resim teknikleri uzerine calisan ciraklari yetistirdi Egitim icin bir odeme olarak usta daha sonra bu isleri satardi Bu kopyalarin bir kismi daha sonra yanlislikla ustaya atfedilse de bu uygulama genellikle sahte degil bir ucret olarak kabul edildi Ronesans in ardindan artan refahi sanat icin siddetli bir talep yaratti 14 yuzyilin sonlarina dogru Italya da Roma heykelleri gun isigina cikarildi ve halkin olan ilgisini artirdi ve bu nesnelerin degerinde keskin bir artisa yol acti Bu yukselis kisa surede cagdas ve yakin zamanda olen sanatcilara kadar uzadi Sanat ticari bir meta haline geldi ve sanat yapitinin parasal degeri sanatcinin kimligine bagli hale geldi Ressamlar eserlerini tespit etmek icin onlari isaretlemeye basladi Bu isaretler daha sonra imzalara donustu Bazi sanat eserlerine olan talep arzi asmaya basladiginda acik piyasada hileli isaretler ve imzalar gorunmeye basladi 16 yuzyilda Albrecht Durer in baskiresim tarzini taklit edenler baskilarinin degerini artirmak icin onlara imzalar eklediler Durer Meryem Ana gravurune Baskalarinin eserini ve yetenegini yagmalayan ve taklit edenler lanetli olun yazisini ekledi Son derece unlu sanatcilar bile sahte eserler yaratti 1496 da Michelangelo bir uyuyan Ask tanrisi Cupid figuru yaratti ve eski gorunmesi icin asidik toprakla islemden gecirdi Daha sonra onu daha sonra dolandiriciligi ogrenen ve parasini geri isteyen ya satan Baldassare del Milanese adli bir saticiya satti Ancak Michelangelo nun paradaki payini almasina izin verildi 20 yuzyil sanat piyasasi Salvador Dali Pablo Picasso Klee ve Matisse gibi sanatcilari tercih etti ve bu sanatcilarin eserleri genellikle sahteciligin hedefi oldu Bu sahteler genelde sanat galerileri ve muzayede evlerince sanat ve antika zevklerine hitap eden koleksiyonculara satilir zamaninda ana Fransiz da en yuksek fiyati getiren muzayede evinin Cezanne tablosu sahteydi SahtekarlarEsasen uc cesit sanat sahtekarligi vardir Sahte parcayi fiilen yaratan bir parcayi bulup degerini yukseltmek icin olmadigi gibi devretmeye calisan ve ucuncu kisi ise eserin sahte oldugunu kesfedip yine de orijinal olarak satan Kopyalar replikalar yagli boya reproduksiyonu lar ve pastis benzek Ingilizce genellikle mesru calismalardir ve mesru bir yeniden uretim ile kasitli sahtecilik arasindaki ayrim bulaniktir Ornegin Auguste Rodin nin birkac heykelini yeniden uretmek icin orijinal kaliplar kullandi Ancak Hain daha sonra kopyalari Rodin in orijinal dokumhane adiyla imzaladiginda eserler kasitli sahtekarlik haline geldi Sanatcilar tarafindan yapilan Strand von Ste Adresse 1863 Hollanda da Paten 1890 1900 sol alt kosede Jongkind imzalidir ancak aslinda bilinmeyen bir yazarca yapilan bir sahtedir Solda gosterilen iki eserden imzalar Ustte gercek Jongkind altta sahtesinin uzerindeki imza Das Leben ist schon Leonardo Rossi nin heykeli genellikle eser hirsizligi yapilmis bronzlar icin kullanilan sahte bir isim Bir sanat sahtekarinin taklit etmeye calistigi sanat turu konusunda en azindan biraz yetkin olmasi gerekir Bircok sahtekar bir zamanlar basarisizlikla piyasaya girmeye calisan ve sonunda sahtecilige basvuran acemi sanatcilardi Bazen bir kopya olusturmak icin orijinal bir esya sahibinden odunc alinir veya calinirdi Sahtekarlar daha sonra kopyayi sahibine iade eder ve orijinali kendisine saklardi 1799 da Albrecht Durer tarafindan 16 yuzyildan beri Nurnberg Belediye Binasi nda asili olan Albrecht Durer in kendi portresi de e odunc verildi Ressam tablonun aslinin bir kopyasini yapti ve kopyayi aslinin yerine iade etti Sahtecilik orijinalinin muzayedeye ciktigi ve kraliyet koleksiyonu icin satin alindigi 1805 te kesfedildi Bircok sanat sahtekarinin eserleri yalnizca para icin yeniden uretmesine ragmen bazilari sanat dunyasinin safligini ve zuppeligini ortaya cikarmak icin sahtecilik yaptiklarini iddia etti Esasen sanatcilar genellikle yakalandiktan sonra sadece sergilediklerini iddia ediyorlar Bazi ifsa sahtekarlar daha sonra reproduksiyonlarini kopya olarak atfederek durustce sattilar ve bazilari kendi baslarina unlu olacak kadar un kazandi Orson Welles tarafindan yonetilen filminde one cikan tarafindan boyanmis sahtecilikler o kadar degerli hale geldi ki Horilerin sahteleri piyasada gorundu Tuhaf bir durum simdiye kadarki en iyi Vermeer i yaratarak ve bu basariyi sekiz yil sonra 1945 te ifsa ederek unlu olan ressamin Han van Meegeren davasiydi Kendi calismalari da degerli hale geldi ve bu da diger sahtekarlarin ilgisini cekti Bu sahtekarlardan biri sundugu ozel bir sanat eserinin babasi Han van Meegeren tarafindan yaratildigini belirten sertifikalar yazmak icin essiz bir konumda olan oglu idi Sahtekarlat genellikle merhum sanatcilarin eserlerini kopyalar ancak cok azi yasayan sanatcilari taklit eder Mayis 2004 te Norvecli ressam Kristianstad galerisinin eserlerinin izinsiz imzali kopyalarini sattigini fark etti Amerikan sanat sahtekarlarindan Ken Perenyi 2012 de ve gibi ustalarin gercek gorunumlu binlerce kopyasini yapip sahte urunlerini Christie s ve Sotheby s gibi unlu muzayede evlerine ve zengin ozel koleksiyonculara sattigi onlarca yillik faaliyetlerinin detaylari olan bir ani yayinladi Bayiler Son zamanlarda nin ve muzayede evlerinin sahtekarliklari gercek olarak kabul edip hizla satarak kar elde etmek icin asiri derecede istekli olduklarini iddia eden iddialar ortaya cikti Bir krupiye isin sahte oldugunu tespit ederse parcayi sessizce geri cekip onceki sahibine iade edebilir ve sahtekara onu baska bir yerde satma firsati verir Bazi sahtekarlar calismanin gercek gorunmesi icin bir parcayla ilgili sahte kagit izleri yarattilar Ingiliz sanat simsari ortagi tarafindan yapilan eserler icin sahte kaynak belgeleri yaratti ve hatta onde gelen sanat kurumlarinin arsivlerine sahte resimlerin fotograflarini ekledi 2016 yilinda sahte mense belgeleri esliginde Amerikali ustalara sahte olarak atfedilen yuzlerce sanat eserinin satisiyla ilgili bir dizi telsiz dolandiricilik sucunu kabul etti Spoutz federal hapishanede 41 ay hapis cezasina carptirildi ve programdan kazandigi 1 45 milyon dolari ceza olarak kaybetmesine ve 154 100 dolar tazminat odemesine karar verildi Uzmanlar ve kurumlar da kendi yanilabilirliklerini kabul etmekte isteksiz olabilirler Sanat tarihcisi Thomas Hoving cesitli sahte sanat turlerinin sanat piyasasinin 40 ini olusturdugunu tahmin ediyor digerleri bu tahminin sacma bir sekilde yuksek oldugunu dusunuyor Kaynakca Forgeries a Long History 4 Agustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Adrian Darmon Sheila Gibson Stoodley August 2008 Arts and Antiques 13 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi abonelik gereklidir Museum of Hoaxes 28 Haziran 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Ocak 2010 Kim Oosterlinck 2009 The Price of Degenerate Art Working Papers CEB 09 031 RS ULB Universite Libre de Bruxelles a b False Impressions The Hunt for Big Time Art Fakes Thomas Hoving Simon amp Schuster 1996 22 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Kilbracken Van Meegeren Master Forger New York 1967 Kreuger Frededrik H 2003 Rijswijk 29 Agustos 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Perenyi Ken 2012 Caveat Emptor The Secret Life of an American Art Forger New York Pegasus Books ISBN 978 1605983608 PDF aic gov au 1 Eylul 2000 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi PDF ifla org 23 Aralik 2003 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Forging Papers to Sell Fake Art Federal Bureau of Investigation press release 6 April 2017 Fakers Forgers And Frauds 19 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde interview with Anthony Amore