Son İznin Son Günü (İng. Last Day of the Last Furlough), Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın ilk kez 15 Temmuz 1944'te The Saturday Evening Post'ta yayınlanan öyküsü.
"Son İznin Son Günü" | |
---|---|
Babe Gladwaller ve kız kardeşi Mattie'nin Saturday Evening Post'ta öykünün ilk kez yayımlanışında basılmış resimleri | |
Yazar | J. D. Salinger |
Özgün adı | "Last Day of the Last Furlough" |
Ülke | ABD |
Dil | İngilizce |
Yayımlanma | Saturday Evening Post |
Önceki | "Az Haşlanmış Çavuş(İng. Soft-Boiled Sergeant)" |
Sonraki | "Çocuklar Taburu (İng. The Children's Echelon)" |
Yazarın Caulfield'ları anlattığı ikinci öyküsü olan Son İznin Son Günü 1942'te yazdığı Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu isimli hikâyesinin devamı kabul edilir. Eserde ve arkadaşı çavuş John "Babe" Gladwaller'ın yaşadıkları ve savaşın onlara hissettirdikleri anlatılır.
Açıklama
1944 yılının Ocak ayının ikinci haftasında Salinger, ajansı Dorothy Olding'den üç öyküsünün Saturday Evening Post tarafından satın alındığı haberini aldı. Bu öyküler Bir Erin Ölümü, Gök Gürlediği Zaman Beni Uyandır ve Son İznin Son Günü idi. Dergi Gök Gürlediği Zaman Beni Uyandır'ı İlgili Taraflar ismiyle 26 Şubat 1944'te; Bir Erin Ölümü'nü ise Az Haşlanmış Çavuş ismiyle 15 Nisan 1944'te bastı. Son İznin Son Günü ise adı değiştirilmeden derginin 15 Temmuz 1944 sayısında yer aldı. Salinger'ın bu isim değişikliklerine çok sinirlendiği ve bir daha Saturday Evening Post tarzındaki dergilere öykülerini göndermemeye karar verdiği bilinir.
Salinger'ın Babe karakteri ile kendisini anlattığı iddia edilir. Öykünün ilk satırlarında söylenen Babe'in tertip numarası 32325200, Salinger'ın ordudaki tertip numarasıdır. Salinger da tıpkı öykünün kahramanı Babe gibi savaşa giderken ailesiyle kalabalık içinde vedalaşmak istememiş ve 18 Ocak 1944'te Normandiya çıkartması hazırlıklarını ve eğitimini tamamlamak için Kendisini İngiltere'ye götürecek gemiye binerken ailesinin uğurlamaya gelmesini istememişti.
Konusu
Öykünün başında okuyucuya Babe tanıtılır. Çevresi tarafından Babe olarak tanınan yirmi dört yaşındaki teknik çavuş John F. Gladweller Jr. ordudan izin alıp evine gelir. Babe odasında Dostoyevski, Tolstoy, F. S. Fitzgerald gibi yazarların kitapları arasındadır. Ona süt ve pasta getirmiş annesi de odada oturmuş oğlunu izlemektedir. Anne oğlun konuşmasından Babe'in ordudan arkadaşı Vincent Caulfield'ın akşam altı treniyle aileyi ziyarete geleceği ortaya çıkar. Daha sonra Babe kız kardeşini okuldan almaya gider ve kızak kayması için kız kardeşi Mattie'ye onu Spring Caddesi'ne götürmeyi teklif eder. Spring Caddesi'nde kızak kayan diğer çocuklardan korkan Mattie bu teklif karşısında tereddüte düşer. Fakat, daha sonra ağabeyine güvenir ve gitmeye karar verir. Hatta Babe başka bir yere gidebileceklerini söylemesine rağmen Spring Caddesi'ne gitmek için ısrar eder. Mattie'nin abisine olan güveni onun korkularına yenmesine yardımcı olmuştur.
Babe
Babe ve Mattie eve döndüklerinde onlara kapıyı beklendiği saatten daha erken gelen Vincent Caulfield açar. Vincent ve Babe farklı konular hakkında sohbet ederler. Konuştukları konulardan biri de Vincent'ın erkek kardeşi Holden'ın kaybolmuş olmasıdır. Akşam olduğunda Vincent, Babe, Mattie ve Babe'in anne babası yemek masasına otururlar. Babe'in babası I. Dünya Savaşı'na katılmış eski bir askerdir. Masadaki konuşmadan Babe ve babasının savaşa çok farklı baktıkları ortaya çıkar. Babe'in sofrada kurduğu cümleler yayınlanmasının ardından öykünün en bilinen sözleri olacaktır.
Gece olduğunda herkes yataklarına gider. Ancak Babe'i uyku tutmaz. Bunun üzerine kalkıp Mattie'nin odasına gider. Babe yarı uykulu, yarı uyanık haldeki kız kardeşinden her zaman "iyi bir kız olmasını" ister. Babe ertesi gün savaşa gidecektir. Henüz bunu ailesine açıklamamış olmasına rağmen Mattie yemek masasında Vincent ve Babe'in hareketlerinden ikisinin de savaşmak için yola çıkacağını anlamıştır. Babe Mattie'ye annesine gidişi hakkında hiçbir şey söylememesi için söz verdirtir.
Babe odasına döner. Yuvasını, ailesini, geçmişini korumak için savaşa gitmesi gerektiğini düşünürken odaya annesi girer. Babe'e "Savaşa gideceksin, değil mi?" diye sorunca Babe annesine yalan söyleyemez. Annesi Babe'e görevini yerine getirip sağsalim geri döneceğini hissettiğini söyler. Annesinin bu sözleri Babe'i mutlu eder.
Vincent Caulfield
Son İznin Son Günü'nde, Salinger'ın hem tek romanı Çavdar Tarlasında Çocuklar hem de birçok hikâyesinin kahramanı olan Caulfield ailesinin bireyleri hakkında bilgi sahibi olunabilen öykülerinden biridir.
Yazarın bu çalışmasında Babe ile annesinin diyalogunda Babe annesine Vincent'ın 29 yaşında olduğunu, orduya katılmadan önce üç radyo programı yönettiğini (I'm Lydia Moore, Quest For Life ve Marcia Steele M.D.) ve ayrıca bir yazar olduğunu açıklar. Babe'in söylediğine göre Vincent'ın tıpkı kendisi gibi orduda görev alan bir erkek kardeşi vardır. Vincent'ın hakkında konuşmayı çok sevdiği bu kardeşi başarısızlığından ötürü birçok okuldan kovulmuştur.
Babe ve Mattie eve döndüklerinde kapıyı onbaşı Vincent Caulfield açar. Salinger, Vincent'ı soluk, büyük kulaklı, boynunda eski bir ameliyattan kalma yara izi olan genç bir adam olarak betimler. Yazara göre Vincent'ın çok sık kullanmadığı harikulade bir gülüşü vardır. Vincent yeni tanıştığı Mattie'ye onunla aynı yaşlarda bir kız kardeşi olduğundan bahseder.
Vincent Babe'e kardeşi Holden'ın savaşta kaybolduğundan bahseder. Vincent, birkaç hafta sonra yirmi yaşına girecek olan Holden'ın tüm diğer arkadaşları bira içerken viski içen ve hepsinin içinde en fazla gürültü yapan çocuk olduğunu söyler. Salinger, 1945'te Esquire dergisinde yayınlanan Bu Sandviçte Mayonez Yok isimli öyküsünde Holden'ın kayboluşuyla ilgili Vincent'ın hissettiklerinden detaylı bahseder.
Yazarın diğer öyküleriyle karşılaştırma
Son İznin Son Günü, Salinger'ın Caulfield'lardan özellikle de Holden'dan bahsetmesiyle ilgi çeker. Fakat, tek benzerliklik kahramanlarda değildir. Bu öyküde Babe ve kız kardeşi Mattie arasındaki ilişki Salinger'ın gelecekte yazacağı Çavdar Tarlasında Çocuklar'daki Holden ve kız kardeşi Phoebe'ninkinin bir aynası gibidir.
Hikâyenin sonunda Mattie uyurken onun odasına giren Babe'in kızın yatağının başında geçirdiği duygusal anlarla Phoebe'nin odasında, yatağının başında çavdar tarlasındaki yakalayıcı olmak isteyen Holden'ın ruh hali birbirine çok benzemektedir.
Sonrası
14 Nisan 1944'te, Salinger halen II. Dünya Savaşı yüzünden Avrupa'dayken, Story dergisinin sahibi ve arkadaşı Whit Burnett yazara öykülerinden oluşan bir derlemeyi antoloji olarak basmayı teklif etti. Kitabın ismi Gençler olacaktı. Salinger Burnett'a kitapta yer alabilecek sekiz hikâyesinin listesini gönderdi. Bu hikâyeler arasında Son İznin Son Günü de vardı. Aynı yılın 9 Haziran'ında Whit Burnett kararını değiştirdi ve Gençler antolojisini basmak yerine Salinger'ın henüz yazmadığı ilk romanını beklemeyi tercih ettiğini açıkladı. O günlerde Normandiya'da bulunan Salinger bu kararı kendine bildiren ajansı Dorothy Olding'e yazdığı mektubunda Burnett'ın kararına saygı duyduğunu bir süredir çalıştığı Holden Caulfield romanına ancak savaştan döndükten sonra devam edebileceğini bildirdi.
Eylül ayında Gençler antolojisinin yayınlanması bir kere daha gündeme geldi. Fakat bir gelişme kaydedilemedi. 10 Nisan 1945 tarihli Salinger'ın ajansına ait bir dokümanda bu antolojide yer alacak öykü sayısının on dokuza çıktığı görülüyordu ve Son İznin Son Günü gene listedeydi. Burnett'ın yayınevi olan Story Press'te de 1946 tarihli benzer bir liste mevcuttur. Burnett, İkinci Dünya Savaşı sonrasında halen Almanya'da bulunan Salinger'a yayınlanacağını umut ettiği ilk romanından önce Gençler'i yayınlayabileceklerini bildiren bir mektup yazdı. Salinger, 1946'da ABD'ye döndüğünde 1000 dolar avans da aldığı için antolojinin yayınlanacağından emindi. Fakat, Burnett'ın yazara kötü haberleri vardı. Kendi yayınevi kitabın basımını finanse edemiyordu. Yayıncının ortaklık teklif ettiği Lippincott Press ise kitabı reddetmişti. Böylece Gençler antolojisi basılamadı.
Babe Gladwaller, Salinger'ın iki hikâyesinin daha kahramanı oldu: Fransa'da Bir Çocuk ve Yabancı.
Kaynakça
- Graham, Sarah (2007), J.D. Salinger's The Catcher in the Rye, Taylor & Francis,
- Reiff, Raychel Haugrud (2008), J.D. Salinger: The Catcher in the Rye and Other Works, Marshall Cavendish,
- Slawenski, Kenneth (2011), Üzüntü Muz Kabuğu ve J. D. Salinger, Sel Yayınları,
Notlar
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 63
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 81
- ^ a b c Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 73
- ^ Miller, James E. (1965). J.D. Salinger (İngilizce). University of Minnesota Press. ss. 46. .
- ^ Slawenski 2011, s. 78
- ^ Slawenski 2011, s. 79
- ^ Slawenski 2011, s. 75
- ^ Slawenski 2011, s. 76
- ^ Slawenski 2011, s. 87
- ^ Slawenski 2011, s. 124
- ^ Slawenski 2011, s. 144
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Son Iznin Son Gunu Ing Last Day of the Last Furlough Amerikali yazar J D Salinger in ilk kez 15 Temmuz 1944 te The Saturday Evening Post ta yayinlanan oykusu Son Iznin Son Gunu Babe Gladwaller ve kiz kardesi Mattie nin Saturday Evening Post ta oykunun ilk kez yayimlanisinda basilmis resimleriYazarJ D SalingerOzgun adi Last Day of the Last Furlough UlkeABDDilIngilizceYayimlanmaSaturday Evening PostOnceki Az Haslanmis Cavus Ing Soft Boiled Sergeant Sonraki Cocuklar Taburu Ing The Children s Echelon Yazarin Caulfield lari anlattigi ikinci oykusu olan Son Iznin Son Gunu 1942 te yazdigi Peter Pan larin En Iyisi ve En Sonuncusu isimli hikayesinin devami kabul edilir Eserde ve arkadasi cavus John Babe Gladwaller in yasadiklari ve savasin onlara hissettirdikleri anlatilir Aciklama1944 yilinin Ocak ayinin ikinci haftasinda Salinger ajansi Dorothy Olding den uc oykusunun Saturday Evening Post tarafindan satin alindigi haberini aldi Bu oykuler Bir Erin Olumu Gok Gurledigi Zaman Beni Uyandir ve Son Iznin Son Gunu idi Dergi Gok Gurledigi Zaman Beni Uyandir i Ilgili Taraflar ismiyle 26 Subat 1944 te Bir Erin Olumu nu ise Az Haslanmis Cavus ismiyle 15 Nisan 1944 te basti Son Iznin Son Gunu ise adi degistirilmeden derginin 15 Temmuz 1944 sayisinda yer aldi Salinger in bu isim degisikliklerine cok sinirlendigi ve bir daha Saturday Evening Post tarzindaki dergilere oykulerini gondermemeye karar verdigi bilinir Salinger in Babe karakteri ile kendisini anlattigi iddia edilir Oykunun ilk satirlarinda soylenen Babe in tertip numarasi 32325200 Salinger in ordudaki tertip numarasidir Salinger da tipki oykunun kahramani Babe gibi savasa giderken ailesiyle kalabalik icinde vedalasmak istememis ve 18 Ocak 1944 te Normandiya cikartmasi hazirliklarini ve egitimini tamamlamak icin Kendisini Ingiltere ye goturecek gemiye binerken ailesinin ugurlamaya gelmesini istememisti KonusuOykunun basinda okuyucuya Babe tanitilir Cevresi tarafindan Babe olarak taninan yirmi dort yasindaki teknik cavus John F Gladweller Jr ordudan izin alip evine gelir Babe odasinda Dostoyevski Tolstoy F S Fitzgerald gibi yazarlarin kitaplari arasindadir Ona sut ve pasta getirmis annesi de odada oturmus oglunu izlemektedir Anne oglun konusmasindan Babe in ordudan arkadasi Vincent Caulfield in aksam alti treniyle aileyi ziyarete gelecegi ortaya cikar Daha sonra Babe kiz kardesini okuldan almaya gider ve kizak kaymasi icin kiz kardesi Mattie ye onu Spring Caddesi ne goturmeyi teklif eder Spring Caddesi nde kizak kayan diger cocuklardan korkan Mattie bu teklif karsisinda tereddute duser Fakat daha sonra agabeyine guvenir ve gitmeye karar verir Hatta Babe baska bir yere gidebileceklerini soylemesine ragmen Spring Caddesi ne gitmek icin israr eder Mattie nin abisine olan guveni onun korkularina yenmesine yardimci olmustur Inaniyorum ki Agizlarimizi kapali tutmak bir kez bittikten sonra bir daha asla ondan soz etmemek bu savasta savasan ve savasacak olan butun erkeklerin ahlaki gorevidir Birakalim oluler bosu bosuna olmus olsunlar Zaten tanri biliyor ki hic baska turlu olmadi Babe Babe ve Mattie eve donduklerinde onlara kapiyi beklendigi saatten daha erken gelen Vincent Caulfield acar Vincent ve Babe farkli konular hakkinda sohbet ederler Konustuklari konulardan biri de Vincent in erkek kardesi Holden in kaybolmus olmasidir Aksam oldugunda Vincent Babe Mattie ve Babe in anne babasi yemek masasina otururlar Babe in babasi I Dunya Savasi na katilmis eski bir askerdir Masadaki konusmadan Babe ve babasinin savasa cok farkli baktiklari ortaya cikar Babe in sofrada kurdugu cumleler yayinlanmasinin ardindan oykunun en bilinen sozleri olacaktir Gece oldugunda herkes yataklarina gider Ancak Babe i uyku tutmaz Bunun uzerine kalkip Mattie nin odasina gider Babe yari uykulu yari uyanik haldeki kiz kardesinden her zaman iyi bir kiz olmasini ister Babe ertesi gun savasa gidecektir Henuz bunu ailesine aciklamamis olmasina ragmen Mattie yemek masasinda Vincent ve Babe in hareketlerinden ikisinin de savasmak icin yola cikacagini anlamistir Babe Mattie ye annesine gidisi hakkinda hicbir sey soylememesi icin soz verdirtir Babe odasina doner Yuvasini ailesini gecmisini korumak icin savasa gitmesi gerektigini dusunurken odaya annesi girer Babe e Savasa gideceksin degil mi diye sorunca Babe annesine yalan soyleyemez Annesi Babe e gorevini yerine getirip sagsalim geri donecegini hissettigini soyler Annesinin bu sozleri Babe i mutlu eder Vincent Caulfield Son Iznin Son Gunu nde Salinger in hem tek romani Cavdar Tarlasinda Cocuklar hem de bircok hikayesinin kahramani olan Caulfield ailesinin bireyleri hakkinda bilgi sahibi olunabilen oykulerinden biridir Yazarin bu calismasinda Babe ile annesinin diyalogunda Babe annesine Vincent in 29 yasinda oldugunu orduya katilmadan once uc radyo programi yonettigini I m Lydia Moore Quest For Life ve Marcia Steele M D ve ayrica bir yazar oldugunu aciklar Babe in soyledigine gore Vincent in tipki kendisi gibi orduda gorev alan bir erkek kardesi vardir Vincent in hakkinda konusmayi cok sevdigi bu kardesi basarisizligindan oturu bircok okuldan kovulmustur Babe ve Mattie eve donduklerinde kapiyi onbasi Vincent Caulfield acar Salinger Vincent i soluk buyuk kulakli boynunda eski bir ameliyattan kalma yara izi olan genc bir adam olarak betimler Yazara gore Vincent in cok sik kullanmadigi harikulade bir gulusu vardir Vincent yeni tanistigi Mattie ye onunla ayni yaslarda bir kiz kardesi oldugundan bahseder Vincent Babe e kardesi Holden in savasta kayboldugundan bahseder Vincent birkac hafta sonra yirmi yasina girecek olan Holden in tum diger arkadaslari bira icerken viski icen ve hepsinin icinde en fazla gurultu yapan cocuk oldugunu soyler Salinger 1945 te Esquire dergisinde yayinlanan Bu Sandvicte Mayonez Yok isimli oykusunde Holden in kaybolusuyla ilgili Vincent in hissettiklerinden detayli bahseder Yazarin diger oykuleriyle karsilastirmaSon Iznin Son Gunu Salinger in Caulfield lardan ozellikle de Holden dan bahsetmesiyle ilgi ceker Fakat tek benzerliklik kahramanlarda degildir Bu oykude Babe ve kiz kardesi Mattie arasindaki iliski Salinger in gelecekte yazacagi Cavdar Tarlasinda Cocuklar daki Holden ve kiz kardesi Phoebe ninkinin bir aynasi gibidir Hikayenin sonunda Mattie uyurken onun odasina giren Babe in kizin yataginin basinda gecirdigi duygusal anlarla Phoebe nin odasinda yataginin basinda cavdar tarlasindaki yakalayici olmak isteyen Holden in ruh hali birbirine cok benzemektedir Sonrasi14 Nisan 1944 te Salinger halen II Dunya Savasi yuzunden Avrupa dayken Story dergisinin sahibi ve arkadasi Whit Burnett yazara oykulerinden olusan bir derlemeyi antoloji olarak basmayi teklif etti Kitabin ismi Gencler olacakti Salinger Burnett a kitapta yer alabilecek sekiz hikayesinin listesini gonderdi Bu hikayeler arasinda Son Iznin Son Gunu de vardi Ayni yilin 9 Haziran inda Whit Burnett kararini degistirdi ve Gencler antolojisini basmak yerine Salinger in henuz yazmadigi ilk romanini beklemeyi tercih ettigini acikladi O gunlerde Normandiya da bulunan Salinger bu karari kendine bildiren ajansi Dorothy Olding e yazdigi mektubunda Burnett in kararina saygi duydugunu bir suredir calistigi Holden Caulfield romanina ancak savastan dondukten sonra devam edebilecegini bildirdi Eylul ayinda Gencler antolojisinin yayinlanmasi bir kere daha gundeme geldi Fakat bir gelisme kaydedilemedi 10 Nisan 1945 tarihli Salinger in ajansina ait bir dokumanda bu antolojide yer alacak oyku sayisinin on dokuza ciktigi goruluyordu ve Son Iznin Son Gunu gene listedeydi Burnett in yayinevi olan Story Press te de 1946 tarihli benzer bir liste mevcuttur Burnett Ikinci Dunya Savasi sonrasinda halen Almanya da bulunan Salinger a yayinlanacagini umut ettigi ilk romanindan once Gencler i yayinlayabileceklerini bildiren bir mektup yazdi Salinger 1946 da ABD ye dondugunde 1000 dolar avans da aldigi icin antolojinin yayinlanacagindan emindi Fakat Burnett in yazara kotu haberleri vardi Kendi yayinevi kitabin basimini finanse edemiyordu Yayincinin ortaklik teklif ettigi Lippincott Press ise kitabi reddetmisti Boylece Gencler antolojisi basilamadi Babe Gladwaller Salinger in iki hikayesinin daha kahramani oldu Fransa da Bir Cocuk ve Yabanci KaynakcaGraham Sarah 2007 J D Salinger s The Catcher in the Rye Taylor amp Francis ISBN 9780415344524 Reiff Raychel Haugrud 2008 J D Salinger The Catcher in the Rye and Other Works Marshall Cavendish ISBN 9780761425946 Slawenski Kenneth 2011 Uzuntu Muz Kabugu ve J D Salinger Sel Yayinlari ISBN 9789755705200 Notlar Oykunun Turkce isminin alindigi kitap Slawenski 2011 s 63 Oykunun Turkce isminin alindigi kitap Slawenski 2011 s 81 a b c Oykunun Turkce isminin alindigi kitap Slawenski 2011 s 73 Miller James E 1965 J D Salinger Ingilizce University of Minnesota Press ss 46 ISBN 9780816603664 Slawenski 2011 s 78 Slawenski 2011 s 79 Slawenski 2011 s 75 Slawenski 2011 s 76 Slawenski 2011 s 87 Slawenski 2011 s 124 Slawenski 2011 s 144