Ligue contre le racisme et l antisémitisme et Union des étudiants juifs de France c Yahoo Inc et Société Yahoo Franc

Ligue contre le racisme et l'antisémitisme et Union des étudiants juifs de France c. Yahoo! Inc. et Société Yahoo! France, 2000 yılında Paris Yüksek Mahkemesi tarafından kararı verilmiş bir Fransız davasıdır. Dava, Yahoo! üzerinden Nazi materyallerine erişim sağlanabilmesinin, Nazi yanlısı veya antisemitist görüşlerin ifade edilmesini yasaklayan Fransız kanunlarına aykırı olduğu gerekçesiyle iki kültürel organizasyonun Amerikalı internet şirketi Yahoo!’yu mahkemeye vermeleri ile başlamıştır.

Davanın bir uzantısı da Amerikan Mahkemelerinde görülmüş ve Kaliforniya Kuzey Bolgesi Mahkemesi ile Temyiz Mahkemesi 9. Dairesi tarafından incelenmiştir.

Fransa'daki Dava

Yahoo üzerinden Nazi materyallerine erişim sağlanabilmesinin, Nazi yanlısı veya antisemitist görüşlerin ifade edilmesini yasaklayan Fransız kanunlarına aykırı olduğu gerekçesiyle iki kültürel organizasyonun Paris’te Yahoo!’yu mahkemeye vermeleri ile uyuşmazlık yargıya taşınır. Paris mahkemesinin Yahoo!’nun “derhal Fransız internet kullanıcılarının Nazi materyallerine erişimini engellemek üzere gerekli adımları atması”na karar vermesi üzerine Yahoo! yerel sitesinden -www.yahoo.fr- ilgili içeriği kaldırır. Ancak Fransız Mahkemesi bunu yeterli görmeyerek Yahoo!’nun global internet adresi www.yahoo.com için de Fransız kullanıcıların ilgili içeriğe erişimini engellemesini istemesi üzerine Yahoo! uyuşmazlığı kendi ülkesi ABD’ye götürür.

ABD'deki Dava

Yahoo, Paris Mahkemesi’ninin www.yahoo.com adresine ilişkin kararını uygulamayı reddederek Kaliforniya Kuzey Bölgesi Mahkemesi’nde, Paris’teki mahkemede davacı koltuğunda bulunan LICRA’yı dava eder. Yahoo, mahkemeden Fransız Mahkemesi’nin kararının ifade özgürlüğünü düzenleyen Amerikan Anayasasının Birinci Ek Maddesine aykırı olması sonucu uygulanamaz olduğunun tespitini ister. Öte yandan LICRA ironik bir argüman geliştirerek Mahkemenin LICRA üzerinde yargı yetkisine sahip olmadığını ve bu sebeple davanın reddedilmesi gerektiğini savunur.

Bölge mahkemesi LICRA üzerinde kişisel yetkiye sahip olduğuna karar verdikten sonra ilgili Fransız Mahkemesi kararının yürütmeye konmasının Anayasa’ya aykırılık teşkil edeceğine ve kararın Amerika’da uygulanamaz olduğuna hükmeder. LICRA, Bölge Mahkemesi kararını temyiz eder. Temyiz mahkemesi hakimlerinden oluşan üç kişilik panel ikiye çoğunlukla Bölge Mahkemesi’nin kararını bozar. Temyiz Mahkemesi, LICRA, Paris Mahkemesi kararını ABD’de uygulamaya çalışmadıkça, LICRA üzerinde kişisel yargı yetkisi uygulanabilmesi için yeterli yasal zeminin bulunmadığına hükmeder. Uyuşmazlık daha sonra Temyiz Mahkemesince tüm hakimlerin huzurunda 2006 yılında tekrar incelenir. Kararda on bir hakimin sekizinin mahkemenin kişisel yargı yetkisine sahip olduğuna karar verdiği görülse de üç hakim davanın henüz yeterli olgunluğa ulaşmadığı sebebiyle, üç hakim de kişisel yargı yetkisine sahip olunmadığı gerekçesiyle olmak üzere on bir hakimin altısı davanın reddine karar verir.

Kaynakça

^ "Yabancı yargı kararlarının uygulanabilirliği ve internetin yargı sınırları üzerine". Statjus. 9 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.
^ Okoniewski, Elissa A. "Yahoo!, Inc. v. LICRA: The French Challenge to Free Expression on the Internet". Digital Commons. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.
^ "Yahoo! Inc. v. Ligue contre le racisme et l'antisémitisme". FindLaw. 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.

[1] "Yabancı yargı kararlarının uygulanabilirliği ve internetin yargı sınırları üzerine". Statjus. 9 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.

[2] Okoniewski, Elissa A. "Yahoo!, Inc. v. LICRA: The French Challenge to Free Expression on the Internet". Digital Commons. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.

[3] "Yahoo! Inc. v. Ligue contre le racisme et l'antisémitisme". FindLaw. 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014.