Bu madde, ; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur.Temmuz 2023) ( |
Demokrasi ve Totalitarizm (1968), Fransız filozof ve siyaset bilimci Raymond Aron'un bir kitabıdır. Kitap, Sovyetler Birliği'nin siyasi sistemini ve Batı'daki demokratik ülkelerin siyasi sistemlerini karşılaştırmaktadır.
Sovyet tarihi
Kitabın temeli, Aron'un 1957 ve 1958 yıllarında Sorbonne Üniversitesi'nde verdiği bir dizi konferansa dayanmaktadır. Kitap Fransa'da düzenli olarak yeniden yayımlanmaktadır ve Rusça dahil olmak üzere birçok dilde çevirisi yapılmıştır (1993).
Parti geçmişi
Aron, Sovyet Komünist Partisinin tarihini beş aşamaya ayırdı:
- Kasım 1917'ye kadar: Vladimir Lenin, disiplinli bir şekilde güç ele geçirmeyi ve halkı isyana teşvik etmeyi sağlayabilecek, profesyonel devrimcilerden oluşan bir parti yaratmak istiyordu. Lenin'e göre, böyle bir parti, parlamentoda sosyalizm hakkında önemsiz tartışmalar yapmak yerine, iktidarı başarılı bir şekilde ele geçirebilir ve halkı isyana teşvik edebilirdi. İlk başlarda Sovyet Komünist Partisi kongrelerinde delege seçimleri dürüst bir şekilde gerçekleştirildi, ancak Lenin daha sonra bunları manipüle etti ve genellikle iradesini dayatabildi.
- 1917-1923: Parti fraksiyonları arasında tartışmalar gerçekleşti. Lenin sıkça azınlıkta kaldı, ancak meslektaşları ona körü körüne güvendi. Partinin Merkez Komitesi sekreteryası güç kazandı. Parti bürokrasisi güç kazanmaya başladı.
- 1923-1930: Joseph Stalin, Lenin'in diğer meslektaşlarına karşı zafer kazandı ve parti bürokrasisinin desteğini elde etti. Aron, Stalin'in Leon Troçki'ye karşı zaferini şöyle açıklar ve Troçki'nin Stalin'den çok daha yetenekli olduğunu üzülerek ifade eder. Aron şöyle yazar: "Troçki her konuda konuşabilirdi, ancak kongrelerin çoğunluğu, delegelerin Sovyet Komünist Partisi Merkez Komitesi sekreteryası aracılığıyla görevlere atandığı için, kongre delegeleri Stalin'in görüşüne oy veriyordu ve Stalin'e kişisel olarak minnettarlık duyuyordu". Stalin, başlangıçta Grigory Zinovyev ve Lev Kamenev'e karşı ittifak kurdu, ardından Nicolai Bukharin'e karşı Zinovyev ve Kamenev'e karşı ittifak kurdu. Stalin'in bu zaferleri, genellikle oy çoğunluğunu kazandığı parti kongrelerinde gerçekleşti.
- 1930-1953: Stalin neredeyse mutlak güce sahip oldu. Diğerleriyle danışmalarına devam etmesine rağmen, genellikle kararları kendi iradesine dayatıyordu. Stalin, 1934'ten itibaren meslektaşlarında korku uyandırdı. Parti fraksiyonları acımasızca ortadan kaldırıldı; Stalin'e karşı çıkan tüm muhalifler idam edildi.
- 1953'ten sonra: Stalin'in halefleri arasındaki rekabet - Nikita Kruşçev, Lavrentiy Beria ve Georgy Malenkov - Lenin'in önerisi doğrultusunda "kanlı çizgiyi" aşmamaya ve kendini imha etmemeye çalıştılar. Tek istisna Beria için geçerliydi - meslektaşları onu zalime yalvaran biri olarak değerlendirdiği için idam edildi.
Sovyet anayasası—kurgu ve gerçeklik
Bolşevikler, seçilmiş olan Demokratik Kurucu Meclis'i ilk toplantısından sonra dağıttı çünkü üyelerinin önemli bir çoğunluğu Bolşeviklere düşmanca yaklaşıyordu.[] Tacirler, rahipler ve toprak sahipleri, 1918 Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Anayasası'na göre seçme haklarından mahrum bırakıldı. Aron'a göre, bu Sovyet Anayasası bir değere sahip değildi çünkü gerçek güç Komünist Parti'ye aitti.
Aron, 1936 Anayasası'na göre şehirler ve köyler arasında hiçbir ayrım yapılmadığını iddia etti. Bu gereksizdi çünkü seçim sonuçlarını manipüle etmek için yeterli fırsatlar vardı. Resmi verilere göre seçmenlerin %99.9'u Komünistlere oy verdi. Komünistler, oy kullanmayı hükûmete karşı bir protesto olarak değerlendirdi.
Rusya Yüksek Sovyeti toplantıları, hükûmetin eylemlerini onayladığının ifadesi için gösterilere dönüştü.
Sovyetler Birliği'nin 1936 Anayasası'na göre vatandaşlar belirli medeni haklara sahipti, ancak bu haklar "işçi çıkarlarına göre" yok sayılabilirdi. Bu madde yetkililere keyfi hareket etme imkanı tanıyordu. Aron'a göre, Sovyetler Birliği Anayasası Batı'nın lehine bir gösteriydi.
Aron, Bolşeviklerin kendilerini geçici bir diktatörlük fikriyle meşrulaştırdığını belirtir. Bolşeviklerin işleri hakkında şunları söylemek mümkündür: "İnsanlar tarihi yapar, ancak yaptıkları tarihi anlamazlar". Sovyet döneminde özgür tartışmalara izin verilmedi, sansür uygulandı ve yetkililer Parti'nin planlarını eleştiren herkesi acımasızca yok etti. Aron'a göre, Komünistlerin faaliyetlerinin planlarıyla sonuçları uyuşmuyordu.
İdeoloji ve terör
Bolşevik teoriye göre, Ekim Devrimi dünya proletaryasının zaferinin bir sembolü haline geldi. Aron'a göre, Ekim Devrimi aslında insanlık tarihinde küçük siyasi grupların önemli rolünün bir örneğidir. Aron, hayali seçimleri ve kongrelerde ve gösterilerde ikiyüzlü karşılama haykırışlarını, Sovyet yönetici çevresinin gücünün sembolleri olarak göstermektedir.
Aron, Lenin'in eylemlerini yönlendirmek için "objektif bir tarih süreci"e güvenmediğini ve hem Marx'ın teorisini hem de kendi önceki beyanlarını sıkça ihlal ettiğini belirtmektedir. SSCB'deki devlet terörünün rolünü gözlemleyen Aron, Oliver Cromwell ve Maximilien de Robespierre gibi kişilerin de terörü kullandığını belirtmiştir. Devlet terörü örneği olarak Aron, Sovyet Komünist Partisi'nin XVII. kongresinde (1934) delegelerin yarısından fazlasının "halkın düşmanı" ilan edildiğini ve "büyük terör" yıllarında gerçekleştirildiğini ifade etmektedir. 1936-1938 yıllarındaki kitlesel "temizlikler" sırasında neredeyse tüm parti kıdemlileri görevden alınmıştır. Bu kıdemlilerin çoğu idam edilmiş veya Gulag'a gönderilmiştir. "Moskova davaları" sırasında genellikle işkenceye maruz kaldıktan sonra kendi "suçlarını" itiraf etmişlerdir.[]
Aron, Montesquieu'nün despotizm hakkındaki sözlerini alıntıladı: "Korku, tek bir tiran dışında toplumdaki herkesi farkına varılmadan ele geçirir." Bu bağlamda Aron, Kruşçev'in Stalin ile yaptığı bir toplantıda, Stalin'in ona danışmak mı yoksa tutuklamak mı istediğini asla bilemediğini yazan bir alıntı yapmaktadır. Aron, korkunun Komünist deneyimin bir parçası olduğu sonucuna varmıştır.
Aron, SSCB'de üç tür terör tanımladı:
- "Karşıdevrimci faaliyet" veya "toplum için tehlikeli eylemler" suçlamalarına yönelik cezalar veriliyordu. Hüküm verme sürecinde sanığın hazır bulunması gerekmiyor ve temyiz hakkı bulunmuyordu.
- Mahkûmların itiraz etme hakkı yoktu. Hüküm verilmesini takiben idam bir gün içinde gerçekleşiyordu.
- Bazı "mahkûmlar", Kafkasya, Volga bölgesi, Kırım, Ukrayna, Belarus veya Baltık bölgelerinden Ural (bölgesi), Sibirya ve Orta Asya'ya sürgün ediliyordu.
Totaliterlik
Aron, totalitarizmin beş ana belirtisini adlandırdı:
- Tek parti, siyasi faaliyet üzerinde tekel sahibi olur.
- Yalnızca hükûmetin tanıdığı devlet ideolojisi, tek otorite olarak kabul edilir.
- Resmi gerçeklerin dağıtımı için kitle iletişim araçlarını kontrol eden devletin bilgi tekelidir.
- Devlet kontrolünde ekonomi, büyük ekonomik kuruluşların devlet kontrolü altında olduğu bir sistemdir.
- İdeolojik terör, ekonomik veya mesleki eylemleri suç haline getirir. İhlal edenler, hukuki takibata ve ideolojik zulme maruz kalırlar. Aron, Sovyet komünizmi, Nazizm ve İtalyan Faşizmi arasında paralellikler çizmiştir. Aron, bu üç siyasi rejimi totaliter olarak kabul eder.
Proletarya diktatörlüğü
Aron, Marx'a göre sosyalizm altında gücün proletaryaya ait olduğunu iddia etti. 1917 Ekim Devrimi'nden önce Rusya'da proletarya nüfusun bir azınlığıydı. Aron'a göre "güç proletaryaya aittir" demagojiydi, çünkü çoğunluğu dışarıda bırakıyordu. Uygulamada, Aron'a göre güç SSCB'deki Parti bürokratlarının hükûmet grubuna aitti. Sosyal demokratlar (sözde "Menshevikler"), 1917'de sosyalist devrimin işçileri yarı yüzyıl boyunca despotizme mahkûm edeceğini uyardı. İkinci Enternasyonal lideri Karl Kautsky, Ekim Devrimi'nden sonra şunları söyledi: "Ekim Devrimi proletaryanın diktatörlüğü değil, Ekim Devrimi Komünist parti diktatörlüğüdür". Trotsky 1917'deki iktidar ele geçirmeyi haklı çıkardı, ancak Sovyet bürokrasisini eleştirdi. Ancak Aron belirttiği gibi, planlı bir ekonominin yönetimi için bürokrasi gereklidir: 1920 Ağustos ayında, memurların sayısı sanayi işçilerinin sayısını iki katından fazla aşmıştır: 1.7 milyon sanayi işçisine karşılık 4 milyon memur bulunmaktadır.[] Sovyet bürokrasisi, Troçki'nin "sürekli devrim" teorisine karşın Stalin'i liderleri olarak görmek istedi; bürokrasi için başka bir devrim gerekli değildi. Troçki hayatının sonunda Marksizm'in doğruluğundan şüphe etmeye başladı.
Sovyetler Birliği ile karşılaştırmalar
Nazi Almanyası
Alman nasyonal sosyalizmi ve Sovyet komünizmi, totaliterliğin iki versiyonudur. Aron'a göre, Nazizm ve Sovyet sisteminin benzerliklerinden biri terörün kullanılmasıdır. Terörün amaçları ve meşruiyeti farklılık gösterir.
Aron, Nazizm ve Sovyet sisteminin diğer benzerliklerini sıraladı ve karşılaştırdı:
- tek parti sistemi
- resmi ideoloji
- her yerde polis
- zorbalık
Rus imparatorluğu
- Bürokratik hiyerarşinin varlığı.
- Devlet ideolojisi (Ortodoksluk veya komünizm ).
- Rus İmparatorluğu'nda Batılılar ve Slav yanlıları arasındaki anlaşmazlıkta gösterilen Batı ile ihtiyatlı ilişki.
- Asya tipi bir üretim tarzı olarak Sovyet rejimi
Aron, Karl August Wittfogel'in "Oryantal Despotizm: Toplam Gücün Karşılaştırmalı Bir Çalışması" adlı eserine atıfta bulunur. Marx, "Politik Ekonomi Eleştirisine Katkı" adlı eserinde çeşitli üretim biçimlerini sıralamıştır. Marx, eski, feodal ve kapitalist üretim biçimlerinin yanı sıra (Rus) Asya üretim biçimini de adlandırmıştır.
Karl Marx A Contribution to the Critique of Political Economy, p. 8.
Asya üretim tarzının özellikleri:
- Bürokrasi, işi kolektif olarak yönetir.
- Tarım, bürokrasinin sulama sistemlerinin inşasını ve onarımını organize edebileceği sulama sistemlerini gerektirir. Bürokrasi, SSCB'de sanayileşmeyi örgütledi.
- Piyasa rekabetinin ve özel mülkiyetin iptali.
- Sosyal sınıfların yokluğu.
- Hükümdarın mutlak gücü. Çinliler, İngiliz büyükelçisinin Çin imparatorunun önünde eğilmesini istedi, ancak İngiliz büyükelçisi bunu reddetti.
Marksizm, Doğu despotizminin teorisidir. Rus İmparatorluğu 1917'ye kadar yarı Asyalıydı. Asya üretim tarzı, Eski Mısır ve Eski Çin'de kuruldu. Aron, Asya üretim tarzının SSCB'de inşa edildiği sonucuna vardı.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Ionescu, Valence; Aron, Raymond (1968), Democracy and totalitarianism, Weidenfeld and Nicolson, ISBN
- Karl August Wittfogel (1981), Oriental despotism a comparative study of total power, 1st Vintage Books, New York Vintage Books, ISBN Yazar eksik
|soyadı1=
() - Karl Marx (1970), A contribution to the critique of political economy, New York International Publishers, ISBN Yazar eksik
|soyadı1=
()
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde oksuz maddedir zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmis bir baglanti yoktur Lutfen ilgili maddelerden bu sayfaya baglanti vermeye calisin Temmuz 2023 Demokrasi ve Totalitarizm 1968 Fransiz filozof ve siyaset bilimci Raymond Aron un bir kitabidir Kitap Sovyetler Birligi nin siyasi sistemini ve Bati daki demokratik ulkelerin siyasi sistemlerini karsilastirmaktadir Sovyet tarihiRaymond Aron 1966 Erling Mandelmann Kitabin temeli Aron un 1957 ve 1958 yillarinda Sorbonne Universitesi nde verdigi bir dizi konferansa dayanmaktadir Kitap Fransa da duzenli olarak yeniden yayimlanmaktadir ve Rusca dahil olmak uzere bircok dilde cevirisi yapilmistir 1993 Parti gecmisi 1943 te Tahran Konferansi nda Stalin Aron Sovyet Komunist Partisinin tarihini bes asamaya ayirdi Kasim 1917 ye kadar Vladimir Lenin disiplinli bir sekilde guc ele gecirmeyi ve halki isyana tesvik etmeyi saglayabilecek profesyonel devrimcilerden olusan bir parti yaratmak istiyordu Lenin e gore boyle bir parti parlamentoda sosyalizm hakkinda onemsiz tartismalar yapmak yerine iktidari basarili bir sekilde ele gecirebilir ve halki isyana tesvik edebilirdi Ilk baslarda Sovyet Komunist Partisi kongrelerinde delege secimleri durust bir sekilde gerceklestirildi ancak Lenin daha sonra bunlari manipule etti ve genellikle iradesini dayatabildi 1917 1923 Parti fraksiyonlari arasinda tartismalar gerceklesti Lenin sikca azinlikta kaldi ancak meslektaslari ona koru korune guvendi Partinin Merkez Komitesi sekreteryasi guc kazandi Parti burokrasisi guc kazanmaya basladi 1923 1930 Joseph Stalin Lenin in diger meslektaslarina karsi zafer kazandi ve parti burokrasisinin destegini elde etti Aron Stalin in Leon Trocki ye karsi zaferini soyle aciklar ve Trocki nin Stalin den cok daha yetenekli oldugunu uzulerek ifade eder Aron soyle yazar Trocki her konuda konusabilirdi ancak kongrelerin cogunlugu delegelerin Sovyet Komunist Partisi Merkez Komitesi sekreteryasi araciligiyla gorevlere atandigi icin kongre delegeleri Stalin in gorusune oy veriyordu ve Stalin e kisisel olarak minnettarlik duyuyordu Stalin baslangicta Grigory Zinovyev ve Lev Kamenev e karsi ittifak kurdu ardindan Nicolai Bukharin e karsi Zinovyev ve Kamenev e karsi ittifak kurdu Stalin in bu zaferleri genellikle oy cogunlugunu kazandigi parti kongrelerinde gerceklesti 1930 1953 Stalin neredeyse mutlak guce sahip oldu Digerleriyle danismalarina devam etmesine ragmen genellikle kararlari kendi iradesine dayatiyordu Stalin 1934 ten itibaren meslektaslarinda korku uyandirdi Parti fraksiyonlari acimasizca ortadan kaldirildi Stalin e karsi cikan tum muhalifler idam edildi 1953 ten sonra Stalin in halefleri arasindaki rekabet Nikita Kruscev Lavrentiy Beria ve Georgy Malenkov Lenin in onerisi dogrultusunda kanli cizgiyi asmamaya ve kendini imha etmemeye calistilar Tek istisna Beria icin gecerliydi meslektaslari onu zalime yalvaran biri olarak degerlendirdigi icin idam edildi Sovyet anayasasi kurgu ve gerceklikBolsevikler secilmis olan Demokratik Kurucu Meclis i ilk toplantisindan sonra dagitti cunku uyelerinin onemli bir cogunlugu Bolseviklere dusmanca yaklasiyordu kaynak belirtilmeli Tacirler rahipler ve toprak sahipleri 1918 Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Anayasasi na gore secme haklarindan mahrum birakildi Aron a gore bu Sovyet Anayasasi bir degere sahip degildi cunku gercek guc Komunist Parti ye aitti Aron 1936 Anayasasi na gore sehirler ve koyler arasinda hicbir ayrim yapilmadigini iddia etti Bu gereksizdi cunku secim sonuclarini manipule etmek icin yeterli firsatlar vardi Resmi verilere gore secmenlerin 99 9 u Komunistlere oy verdi Komunistler oy kullanmayi hukumete karsi bir protesto olarak degerlendirdi Rusya Yuksek Sovyeti toplantilari hukumetin eylemlerini onayladiginin ifadesi icin gosterilere donustu Sovyetler Birligi nin 1936 Anayasasi na gore vatandaslar belirli medeni haklara sahipti ancak bu haklar isci cikarlarina gore yok sayilabilirdi Bu madde yetkililere keyfi hareket etme imkani taniyordu Aron a gore Sovyetler Birligi Anayasasi Bati nin lehine bir gosteriydi Aron Bolseviklerin kendilerini gecici bir diktatorluk fikriyle mesrulastirdigini belirtir Bolseviklerin isleri hakkinda sunlari soylemek mumkundur Insanlar tarihi yapar ancak yaptiklari tarihi anlamazlar Sovyet doneminde ozgur tartismalara izin verilmedi sansur uygulandi ve yetkililer Parti nin planlarini elestiren herkesi acimasizca yok etti Aron a gore Komunistlerin faaliyetlerinin planlariyla sonuclari uyusmuyordu Ideoloji ve terorBolsevik teoriye gore Ekim Devrimi dunya proletaryasinin zaferinin bir sembolu haline geldi Aron a gore Ekim Devrimi aslinda insanlik tarihinde kucuk siyasi gruplarin onemli rolunun bir ornegidir Aron hayali secimleri ve kongrelerde ve gosterilerde ikiyuzlu karsilama haykirislarini Sovyet yonetici cevresinin gucunun sembolleri olarak gostermektedir Aron Lenin in eylemlerini yonlendirmek icin objektif bir tarih sureci e guvenmedigini ve hem Marx in teorisini hem de kendi onceki beyanlarini sikca ihlal ettigini belirtmektedir SSCB deki devlet terorunun rolunu gozlemleyen Aron Oliver Cromwell ve Maximilien de Robespierre gibi kisilerin de teroru kullandigini belirtmistir Devlet teroru ornegi olarak Aron Sovyet Komunist Partisi nin XVII kongresinde 1934 delegelerin yarisindan fazlasinin halkin dusmani ilan edildigini ve buyuk teror yillarinda gerceklestirildigini ifade etmektedir 1936 1938 yillarindaki kitlesel temizlikler sirasinda neredeyse tum parti kidemlileri gorevden alinmistir Bu kidemlilerin cogu idam edilmis veya Gulag a gonderilmistir Moskova davalari sirasinda genellikle iskenceye maruz kaldiktan sonra kendi suclarini itiraf etmislerdir kaynak belirtilmeli Aron Montesquieu nun despotizm hakkindaki sozlerini alintiladi Korku tek bir tiran disinda toplumdaki herkesi farkina varilmadan ele gecirir Bu baglamda Aron Kruscev in Stalin ile yaptigi bir toplantida Stalin in ona danismak mi yoksa tutuklamak mi istedigini asla bilemedigini yazan bir alinti yapmaktadir Aron korkunun Komunist deneyimin bir parcasi oldugu sonucuna varmistir Aron SSCB de uc tur teror tanimladi Karsidevrimci faaliyet veya toplum icin tehlikeli eylemler suclamalarina yonelik cezalar veriliyordu Hukum verme surecinde sanigin hazir bulunmasi gerekmiyor ve temyiz hakki bulunmuyordu Mahkumlarin itiraz etme hakki yoktu Hukum verilmesini takiben idam bir gun icinde gerceklesiyordu Bazi mahkumlar Kafkasya Volga bolgesi Kirim Ukrayna Belarus veya Baltik bolgelerinden Ural bolgesi Sibirya ve Orta Asya ya surgun ediliyordu TotaliterlikAron totalitarizmin bes ana belirtisini adlandirdi Tek parti siyasi faaliyet uzerinde tekel sahibi olur Yalnizca hukumetin tanidigi devlet ideolojisi tek otorite olarak kabul edilir Resmi gerceklerin dagitimi icin kitle iletisim araclarini kontrol eden devletin bilgi tekelidir Devlet kontrolunde ekonomi buyuk ekonomik kuruluslarin devlet kontrolu altinda oldugu bir sistemdir Ideolojik teror ekonomik veya mesleki eylemleri suc haline getirir Ihlal edenler hukuki takibata ve ideolojik zulme maruz kalirlar Aron Sovyet komunizmi Nazizm ve Italyan Fasizmi arasinda paralellikler cizmistir Aron bu uc siyasi rejimi totaliter olarak kabul eder Proletarya diktatorluguAron Marx a gore sosyalizm altinda gucun proletaryaya ait oldugunu iddia etti 1917 Ekim Devrimi nden once Rusya da proletarya nufusun bir azinligiydi Aron a gore guc proletaryaya aittir demagojiydi cunku cogunlugu disarida birakiyordu Uygulamada Aron a gore guc SSCB deki Parti burokratlarinin hukumet grubuna aitti Sosyal demokratlar sozde Menshevikler 1917 de sosyalist devrimin iscileri yari yuzyil boyunca despotizme mahkum edecegini uyardi Ikinci Enternasyonal lideri Karl Kautsky Ekim Devrimi nden sonra sunlari soyledi Ekim Devrimi proletaryanin diktatorlugu degil Ekim Devrimi Komunist parti diktatorlugudur Trotsky 1917 deki iktidar ele gecirmeyi hakli cikardi ancak Sovyet burokrasisini elestirdi Ancak Aron belirttigi gibi planli bir ekonominin yonetimi icin burokrasi gereklidir 1920 Agustos ayinda memurlarin sayisi sanayi iscilerinin sayisini iki katindan fazla asmistir 1 7 milyon sanayi iscisine karsilik 4 milyon memur bulunmaktadir kaynak belirtilmeli Sovyet burokrasisi Trocki nin surekli devrim teorisine karsin Stalin i liderleri olarak gormek istedi burokrasi icin baska bir devrim gerekli degildi Trocki hayatinin sonunda Marksizm in dogrulugundan suphe etmeye basladi Sovyetler Birligi ile karsilastirmalarNazi Almanyasi Alman nasyonal sosyalizmi ve Sovyet komunizmi totaliterligin iki versiyonudur Aron a gore Nazizm ve Sovyet sisteminin benzerliklerinden biri terorun kullanilmasidir Terorun amaclari ve mesruiyeti farklilik gosterir Aron Nazizm ve Sovyet sisteminin diger benzerliklerini siraladi ve karsilastirdi tek parti sistemi resmi ideoloji her yerde polis zorbalikRus imparatorlugu Burokratik hiyerarsinin varligi Devlet ideolojisi Ortodoksluk veya komunizm Rus Imparatorlugu nda Batililar ve Slav yanlilari arasindaki anlasmazlikta gosterilen Bati ile ihtiyatli iliski Asya tipi bir uretim tarzi olarak Sovyet rejimi Aron Karl August Wittfogel in Oryantal Despotizm Toplam Gucun Karsilastirmali Bir Calismasi adli eserine atifta bulunur Marx Politik Ekonomi Elestirisine Katki adli eserinde cesitli uretim bicimlerini siralamistir Marx eski feodal ve kapitalist uretim bicimlerinin yani sira Rus Asya uretim bicimini de adlandirmistir Genel hatlariyla Asyatik antik feodal ve modern burjuva uretim bicimleri toplumun ekonomik gelisiminde ilerlemeyi isaret eden donemler olarak adlandirilabilir Karl Marx A Contribution to the Critique of Political Economy p 8 Asya uretim tarzinin ozellikleri Burokrasi isi kolektif olarak yonetir Tarim burokrasinin sulama sistemlerinin insasini ve onarimini organize edebilecegi sulama sistemlerini gerektirir Burokrasi SSCB de sanayilesmeyi orgutledi Piyasa rekabetinin ve ozel mulkiyetin iptali Sosyal siniflarin yoklugu Hukumdarin mutlak gucu Cinliler Ingiliz buyukelcisinin Cin imparatorunun onunde egilmesini istedi ancak Ingiliz buyukelcisi bunu reddetti Marksizm Dogu despotizminin teorisidir Rus Imparatorlugu 1917 ye kadar yari Asyaliydi Asya uretim tarzi Eski Misir ve Eski Cin de kuruldu Aron Asya uretim tarzinin SSCB de insa edildigi sonucuna vardi Ayrica bakiniz Karl Marx Raymond Aron Vladimir Lenin Joseph Stalin Lavrentiy Beria Nikita KhrushchevKaynakcaIonescu Valence Aron Raymond 1968 Democracy and totalitarianism Weidenfeld and Nicolson ISBN 978 0 297 76311 6 Karl August Wittfogel 1981 Oriental despotism a comparative study of total power 1st Vintage Books New York Vintage Books ISBN 978 0 394 74701 9 Yazar eksik soyadi1 yardim Karl Marx 1970 A contribution to the critique of political economy New York International Publishers ISBN 978 0 7178 0042 1 Yazar eksik soyadi1 yardim