iyot heptaflorür diğer adıyla iyot VII florür ya da iyot florür IF7 kimyasal formülüne sahip interhalojen bileşi

İyot heptaflorür, diğer adıyla iyot(VII) florür ya da iyot florür, I F₇ kimyasal formülüne sahip interhalojen bileşiktir_.VSEPR teorisinde öngörüldüğü gibi alışılmadık bir yapıya sahiptir. Molekül, benzeyen ancak heptakoordineli bir sistem için kullanılan isimli bir yeniden düzenlemeye tabi tutulabilir. 4.5 °C'de eriyen renksiz kristallerden oluşur: sıvı aralığı son derece dardır, kaynama noktası 4.77 °C'dedir. Yoğun buhar, küflü ve buruk bir kokuya sahiptir. Molekül D_5h simetriye sahiptir.

İyot heptaflorür

Adlandırmalar

Diğer adlar

İyot(VII) florür
Heptafloroiyot

Tanımlayıcılar

CAS numarası

16921-96-3

3D model (JSmol)

Etkileşimli görüntü

ChemSpider

21477354

ECHA InfoCard

100.037.241

PubChem CID

85645

UNII

M080M03ILM

CompTox Bilgi Panosu (EPA)

DTXSID8066133

InChI

InChI=1S/F7I/c1-8(2,3,4,5,6)7
Key: XRURPHMPXJDCOO-UHFFFAOYSA-N
InChI=1/F7I/c1-8(2,3,4,5,6)7
Key: XRURPHMPXJDCOO-UHFFFAOYAO

SMILES

FI(F)(F)(F)(F)(F)F

Özellikler

Molekül formülü

IF₇

Molekül kütlesi

259.90 g/mol

Görünüm

renksiz gaz

Yoğunluk

2.6 g/cm³ (6 °C)
2.7 g/cm³ (25 °C)

Erime noktası

45 °C (113 °F; 318 K) (üçlü nokta)

Kaynama noktası

48 °C (118 °F; 321 K)

Çözünürlük (su içinde)

soluble

Benzeyen bileşikler

iyot pentaflorür

Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).

Hazırlanması

IF₇ sıvı IF₅'ten 90 °C'de F₂ geçirilerek hazırlanır, sonra buhar 270 °C'ye ısıtılır. Alternatif olarak, bu bileşik, hidrolizden kaynaklanan bir safsızlık olan IOF₅ oluşumunu en aza indirmek için flor ve kurutulmuş veya potasyum iyodürden hazırlanabilir. İyot heptaflorür aynı zamanda, , iyot pentaflorür çözeltisi içinde kullanılarak gibi diğer platin(V) bileşiklerinin hazırlanması için kullanıldığında yan ürün olarak elde edilir.

2 O₂PtF₆ + 2 KF + IF₅ → 2 KPtF₆ + 2 O₂ + IF₇

Güvenlik hususları

IF₇ hem cildi, hem de mukoza zarını tahriş edicidir. Aynı zamanda güçlü bir oksitleyicidir ve organik malzeme ile temasında yangına neden olabilir.

Kaynakça

^ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002,
^ Macintyre, JE (Ed.). (1992). İnorganik Bileşikler Sözlüğü (Cilt 3). Londra: Chapman ve Salon.
^ O'Neil, Maryadele J. (Ed.). (2001). Merck İndeksi (13. basım). Whitehouse İstasyonu, NJ: Merck.
^ Boş kaynak ()
^ W. J. Adams; H. Bradford Thompson; L. S. Bartell (1970). "Structure, Pseudorotation, and Vibrational Mode Coupling in IF₇: An Electron Diffraction Study". Journal of Chemical Physics. 53 (10): 4040–4046. doi:10.1063/1.1673876
^ Schumb, W. C.; Lynch, M. A. (1950). "Iodine Heptafluoride". Industrial & Engineering Chemistry. 42 (7): 1383–1386. doi:10.1021/ie50487a035
^ Ruff, O.; Keim, R. (1930). ""Das Jod-7-fluorid" (The iodine-7-fluoride)". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1/2): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117
^ Beveridge, A. D.; Clark, H. C. (1967). "Pentahalides of the Transition Metals". In Gutmann, Viktor. Halogen Chemistry 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. 3. Academic Press. pp. 179–226.

Dış bağlantılar

IF7 için WebBook sayfası18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
web elemanları listeleme12 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[1] Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002,

[2] Macintyre, JE (Ed.). (1992). İnorganik Bileşikler Sözlüğü (Cilt 3). Londra: Chapman ve Salon.

[3] O'Neil, Maryadele J. (Ed.). (2001). Merck İndeksi (13. basım). Whitehouse İstasyonu, NJ: Merck.

[4] Boş kaynak ()

[5] W. J. Adams; H. Bradford Thompson; L. S. Bartell (1970). "Structure, Pseudorotation, and Vibrational Mode Coupling in IF₇: An Electron Diffraction Study". Journal of Chemical Physics. 53 (10): 4040–4046. doi:10.1063/1.1673876

[6] Schumb, W. C.; Lynch, M. A. (1950). "Iodine Heptafluoride". Industrial & Engineering Chemistry. 42 (7): 1383–1386. doi:10.1021/ie50487a035

[7] Ruff, O.; Keim, R. (1930). ""Das Jod-7-fluorid" (The iodine-7-fluoride)". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1/2): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117

[8] Beveridge, A. D.; Clark, H. C. (1967). "Pentahalides of the Transition Metals". In Gutmann, Viktor. Halogen Chemistry 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. 3. Academic Press. pp. 179–226.