Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Naiad (ayrıca Neptün III olarak da bilinir ve daha önce S/1989 N 6 olarak adlandırıldı), Neptün'ün en içteki uydusu ve gezegenin merkezinden 48.224 km uzaklıktaki uydularla herhangi bir gaz devinin merkezine en yakın olanıdır. Adını Yunan mitolojisinin naiadlarından almıştır. Uydu, kütle çekimsel etkiyle Neptün'e kilitlidir ve yedi saat dört dakikanın biraz altında, Güneş Sistemindeki bir gezegensel uydunun en kısa yörünge zamanına sahiptir.
 Voyager 2 tarafından görüntülenen Naiad | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Voyager Görüntüleme Ekibi |
| Keşif tarihi | Eylül 1989 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | Neptune III |
Adın kaynağı | pl. Ναϊάδες Nāïades |
Alternatif adlar | S/1989 N 6 |
| Sıfatlar | Naiadian |
| Yörünge özellikleri | |
Dönem 18 Ağustos 1989 | |
| 48.224,41 km | |
| Dış merkezlik | 0,0047 ± 0,0018 |
| 0,2943958 ± 0,0000002 g | |
| Eğiklik |
|
| Doğal uydusu | Neptün |
| Fiziksel özellikler | |
| 23,91 | |
| Boyutlar | 96 × 60 × 52 km |
Ortalama yarıçap | 30,2 ± 3,2 km |
| Kütle | ≈ 1,9 · 1017 kg |
Ortalama yoğunluk | 0,8±0,48 g/cm3 |
| ≈ 0,012 m/s2 | |
| ≈ 28 m/s | |
| eş zamanlı | |
| sıfır | |
| Albedo | 0,072 |
| Sıcaklık | ≈ −222 °C (51 K) ortalama (tahmini) |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Tarihçe
Naiad, Eylül 1989'un ortalarından bir süre önce tarafından Voyager 2 sondası ile elde edilen görüntülerden keşfedildi. Yakın geçiş sırasında keşfedilen bu son uydu, S/1989 N 6 olarak adlandırıldı. Keşif 29 Eylül 1989'da IAU Genelgesi 4867'de duyuruldu ve "11 günde çekilmiş 25 kare" den bahsedildi, bu da keşif tarihinin 18 Eylül'de veya kısa bir süre öncesinde olduğunu göstermektedir. 16 Eylül 1991'de, Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından Yunan Mitolojisinde akarsularda yaşayan bir nemf (nymph) türü olan Naiad adı verilmiştir.
Fiziksel özellikler
Naiad düzensiz bir şekle sahiptir. Neptün'ün orijinal uydularının parçalarından toplanmış ve uydunun yakalanmasından kısa bir süre sonra çok eksantrik bir başlangıç yörüngesinde Triton'dan kaynaklanan bozucu etkilerle parçalanmış bir moloz yığını olması muhtemeldir.
Yörünge
Naiad, dışa doğru bir sonraki uydu olan Thalassa ile "kaçınma dansı"nda 73:69 yörünge rezonansındadır. Daha eğik olan Naiad, Neptün'ün yörüngesinde dönerken yaklaşık olarak her 21,5 Dünya gününde bir Thalassa'yı art arda iki kez yukarıdan ve daha sonra iki kez aşağıdan geçer. Bu iki uydu, birbirlerini geçerken yaklaşık olarak 3.540 km uzaklıktadırlar. Yörünge yarıçapları sadece 1.850 km farklılık gösterse de, Naiad en yakın yaklaşma noktasında Thalassa'nın yörünge düzleminin yaklaşık 2.800 km üstünde veya altında salınır. Böylece bu rezonans, bu tür pek çok yörüngesel bağıntılar gibi kavuşum konumundaki ayrımı en üst düzeye çıkararak yörüngeleri stabilize etmeye hizmet eder. Bununla birlikte dış merkezliğin minimum olduğu bir durumda, bu kaçınmayı sürdürmede yörünge eğiminin rolü olağandışıdır.
Araştırmalar
Voyager 2'nin yakın geçişinden bu yana, Neptün sistemi yer tabanlı gözlemevlerinden ve Hubble Uzay Teleskobu'ndan da kapsamlı bir şekilde incelenmiştir. 2002-03'te Keck teleskopu, uyarlanabilir optikler kullanarak sistemi gözlemledi ve en büyük dört iç uyduyu kolayca tespit etti. Thalassa bazı görüntü işleme teknikleriyle tespit edildi, fakat Naiad bulunamadı. Hubble, bilinen tüm uyduları ve olası yeni uyduları Voyager 2 tarafından bulunanlardan daha sönük olarak tespit etme yeteneğine sahiptir. 8 Ekim 2013'te SETI Enstitüsü, Naiad'ın 2004'ten itibaren arşivlenmiş Hubble görüntülerinde tespit edildiğini duyurdu. Konumlandırma kaybının Naiad'ın gök günlüğündeki önemli hatalardan kaynaklandığı şüphesi, Naiad'ın beklenen nihai konumundan 80 derece uzaklıkta olması nedeniyle doğrulanmış oldu.
Kaynakça
- ^ Morris (1904) British violin-makers
- ^ Jacobson, R. A.; Owen, W. M., Jr. (2004). "The orbits of the inner Neptunian satellites from Voyager, Earthbased, and Hubble Space Telescope observations". Astronomical Journal. 128 (3). ss. 1412-1417. Bibcode:2004AJ....128.1412J. doi:10.1086/423037.
- ^ a b Showalter, M. R.; de Pater, I.; Lissauer, J. J.; French, R. S. (2019). "The seventh inner moon of Neptune" (PDF). Nature. 566 (7744). ss. 350-353. Bibcode:2019Natur.566..350S. doi:10.1038/s41586-019-0909-9. (PMC) 6424524 $2. (PMID) 30787452. 22 Şubat 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 24 Şubat 2021.
- ^ a b . JPL (Solar System Dynamics). 24 Ekim 2008. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2019.
- ^ a b Karkoschka, E. (2003). "Sizes, shapes, and albedos of the inner satellites of Neptune". Icarus. 162 (2). ss. 400-407. Bibcode:2003Icar..162..400K. doi:10.1016/S0019-1035(03)00002-2.
- ^ Williams, D. R. (22 Ocak 2008). . NASA (National Space Science Data Center). 19 Aralık 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2008.
- ^ a b Brozović, M.; Showalter, M. R.; Jacobson, R. A.; French, R. S.; Lissauer, J. J.; de Pater, I. (31 Ekim 2019). "Orbits and resonances of the regular moons of Neptune". Icarus. 338 (2). s. 113462. arXiv:1910.13612 $2. doi:10.1016/j.icarus.2019.113462.
- ^ . Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 21 Temmuz 2006. 16 Aralık 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2006.
- ^ Green, D. W. E. (29 Eylül 1989). "Neptune". IAU Circular. Cilt 4867. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2011.
- ^ Marsden, B. G. (16 Eylül 1991). "Satellites of Saturn and Neptune". IAU Circular. Cilt 5347. 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2011.
- ^ Banfield, D.; Murray, N. (Ekim 1992). "A dynamical history of the inner Neptunian satellites". Icarus. 99 (2). ss. 390-401. Bibcode:1992Icar...99..390B. doi:10.1016/0019-1035(92)90155-Z.
- ^ "NASA Finds Neptune Moons Locked in 'Dance of Avoidance'". Jet Propulsion Laboratory. 14 Kasım 2019. 15 Kasım 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Kasım 2019.
- ^ Marchis, F.; Urata, R.; de Pater, I.; Gibbard, S.; Hammel, H. B.; Berthier, J. (Mayıs 2004). "Neptunian Satellites observed with Keck AO system". American Astronomical Society, DDA meeting #35, #07.08; Bulletin of the American Astronomical Society. 36. s. 860. Bibcode:2004DDA....35.0708M.
- ^ . 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2013.
- ^ Showalter, M. R.; Lissauer, J. J.; de Pater, I. (Ağustos 2005). "The Rings of Neptune and Uranus in the Hubble Space Telescope". American Astronomical Society, DPS meeting #37, #66.09; Bulletin of the American Astronomical Society. 37. s. 772. Bibcode:2005DPS....37.6609S.
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Naiad (moon) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- - NASA's Solar System Exploration
- (Scott S. Sheppard)
- (SETI : 8 Ekim 2013)
- YouTube'da Neptune Moon Dance (animation) - NASA Jet Propulsion Laboratory
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Naiad ayrica Neptun III olarak da bilinir ve daha once S 1989 N 6 olarak adlandirildi Neptun un en icteki uydusu ve gezegenin merkezinden 48 224 km uzakliktaki uydularla herhangi bir gaz devinin merkezine en yakin olanidir Adini Yunan mitolojisinin naiadlarindan almistir Uydu kutle cekimsel etkiyle Neptun e kilitlidir ve yedi saat dort dakikanin biraz altinda Gunes Sistemindeki bir gezegensel uydunun en kisa yorunge zamanina sahiptir NaiadVoyager 2 tarafindan goruntulenen NaiadKesifKesfedenVoyager Goruntuleme EkibiKesif tarihiEylul 1989AdlandirmalarMPC belirtmesiNeptune IIIAdin kaynagipl Naiades NaiadesAlternatif adlarS 1989 N 6SifatlarNaiadianYorunge ozellikleriDonem 18 Agustos 1989Yari buyuk eksen48 224 41 kmDis merkezlik0 0047 0 0018Yorunge periyodu0 2943958 0 0000002 gEgiklik4 75 0 03 Neptun ekvatoruna 4 75 yerel Laplace duzlemine Dogal uydusuNeptunFiziksel ozelliklerGorunur buyukluk23 91Boyutlar96 60 52 kmOrtalama yaricap30 2 3 2 kmKutle 1 9 1017 kgOrtalama yogunluk0 8 0 48 g cm3Yuzey kutle cekimi 0 012 m s2Kurtulma hizi 28 m sSinodal donme suresies zamanliEksen egikligisifirAlbedo0 072Sicaklik 222 C 51 K ortalama tahmini Wikimedia Commons ta ilgili ortamTarihceNaiad in simule edilmis gorunumu Naiad Eylul 1989 un ortalarindan bir sure once tarafindan Voyager 2 sondasi ile elde edilen goruntulerden kesfedildi Yakin gecis sirasinda kesfedilen bu son uydu S 1989 N 6 olarak adlandirildi Kesif 29 Eylul 1989 da IAU Genelgesi 4867 de duyuruldu ve 11 gunde cekilmis 25 kare den bahsedildi bu da kesif tarihinin 18 Eylul de veya kisa bir sure oncesinde oldugunu gostermektedir 16 Eylul 1991 de Uluslararasi Astronomi Birligi IAU tarafindan Yunan Mitolojisinde akarsularda yasayan bir nemf nymph turu olan Naiad adi verilmistir Fiziksel ozelliklerNaiad duzensiz bir sekle sahiptir Neptun un orijinal uydularinin parcalarindan toplanmis ve uydunun yakalanmasindan kisa bir sure sonra cok eksantrik bir baslangic yorungesinde Triton dan kaynaklanan bozucu etkilerle parcalanmis bir moloz yigini olmasi muhtemeldir YorungeNaiad in yorunge hareketinin kirmizi Thalassa orta sari nokta ile birlikte dondugu bir gorunumde tasviri Naiad disa dogru bir sonraki uydu olan Thalassa ile kacinma dansi nda 73 69 yorunge rezonansindadir Daha egik olan Naiad Neptun un yorungesinde donerken yaklasik olarak her 21 5 Dunya gununde bir Thalassa yi art arda iki kez yukaridan ve daha sonra iki kez asagidan gecer Bu iki uydu birbirlerini gecerken yaklasik olarak 3 540 km uzakliktadirlar Yorunge yaricaplari sadece 1 850 km farklilik gosterse de Naiad en yakin yaklasma noktasinda Thalassa nin yorunge duzleminin yaklasik 2 800 km ustunde veya altinda salinir Boylece bu rezonans bu tur pek cok yorungesel bagintilar gibi kavusum konumundaki ayrimi en ust duzeye cikararak yorungeleri stabilize etmeye hizmet eder Bununla birlikte dis merkezligin minimum oldugu bir durumda bu kacinmayi surdurmede yorunge egiminin rolu olagandisidir ArastirmalarVoyager 2 nin yakin gecisinden bu yana Neptun sistemi yer tabanli gozlemevlerinden ve Hubble Uzay Teleskobu ndan da kapsamli bir sekilde incelenmistir 2002 03 te Keck teleskopu uyarlanabilir optikler kullanarak sistemi gozlemledi ve en buyuk dort ic uyduyu kolayca tespit etti Thalassa bazi goruntu isleme teknikleriyle tespit edildi fakat Naiad bulunamadi Hubble bilinen tum uydulari ve olasi yeni uydulari Voyager 2 tarafindan bulunanlardan daha sonuk olarak tespit etme yetenegine sahiptir 8 Ekim 2013 te SETI Enstitusu Naiad in 2004 ten itibaren arsivlenmis Hubble goruntulerinde tespit edildigini duyurdu Konumlandirma kaybinin Naiad in gok gunlugundeki onemli hatalardan kaynaklandigi suphesi Naiad in beklenen nihai konumundan 80 derece uzaklikta olmasi nedeniyle dogrulanmis oldu Kaynakca Morris 1904 British violin makers Jacobson R A Owen W M Jr 2004 The orbits of the inner Neptunian satellites from Voyager Earthbased and Hubble Space Telescope observations Astronomical Journal 128 3 ss 1412 1417 Bibcode 2004AJ 128 1412J doi 10 1086 423037 a b Showalter M R de Pater I Lissauer J J French R S 2019 The seventh inner moon of Neptune PDF Nature 566 7744 ss 350 353 Bibcode 2019Natur 566 350S doi 10 1038 s41586 019 0909 9 PMC 6424524 2 PMID 30787452 22 Subat 2019 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 24 Subat 2021 a b JPL Solar System Dynamics 24 Ekim 2008 21 Haziran 2006 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Kasim 2019 a b Karkoschka E 2003 Sizes shapes and albedos of the inner satellites of Neptune Icarus 162 2 ss 400 407 Bibcode 2003Icar 162 400K doi 10 1016 S0019 1035 03 00002 2 Williams D R 22 Ocak 2008 NASA National Space Science Data Center 19 Aralik 1996 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Aralik 2008 a b Brozovic M Showalter M R Jacobson R A French R S Lissauer J J de Pater I 31 Ekim 2019 Orbits and resonances of the regular moons of Neptune Icarus 338 2 s 113462 arXiv 1910 13612 2 doi 10 1016 j icarus 2019 113462 Gazetteer of Planetary Nomenclature USGS Astrogeology 21 Temmuz 2006 16 Aralik 2001 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Agustos 2006 Green D W E 29 Eylul 1989 Neptune IAU Circular Cilt 4867 28 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ekim 2011 Marsden B G 16 Eylul 1991 Satellites of Saturn and Neptune IAU Circular Cilt 5347 27 Mart 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ekim 2011 Banfield D Murray N Ekim 1992 A dynamical history of the inner Neptunian satellites Icarus 99 2 ss 390 401 Bibcode 1992Icar 99 390B doi 10 1016 0019 1035 92 90155 Z NASA Finds Neptune Moons Locked in Dance of Avoidance Jet Propulsion Laboratory 14 Kasim 2019 15 Kasim 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Kasim 2019 Marchis F Urata R de Pater I Gibbard S Hammel H B Berthier J Mayis 2004 Neptunian Satellites observed with Keck AO system American Astronomical Society DDA meeting 35 07 08 Bulletin of the American Astronomical Society 36 s 860 Bibcode 2004DDA 35 0708M 12 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Ekim 2013 Showalter M R Lissauer J J de Pater I Agustos 2005 The Rings of Neptune and Uranus in the Hubble Space Telescope American Astronomical Society DPS meeting 37 66 09 Bulletin of the American Astronomical Society 37 s 772 Bibcode 2005DPS 37 6609S Dis baglantilarWikimedia Commons ta Naiad moon ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir NASA s Solar System Exploration Scott S Sheppard SETI 8 Ekim 2013 YouTube da Neptune Moon Dance animation NASA Jet Propulsion Laboratory