Tarsuslu Diodorus (330, Antakya - 393 ya da 394, Antakya) Episkopos, hristiyan akademisyen, öğretmen ve Manastır hayatı reformcudur. “İkinci” Antakya Kateşistik Okulu’nun kurucularından birisidir.
Tarsuslu Diodorus | |
---|---|
Doğum | 330 Antakya |
Ölüm | 393 ya da 394 Antakya |
Kutsayanlar | Süryani Ermeni Apostolik Kilisesi |
Hayatı
Diodorus dini olmayan eğitimini Atina’da aldığını söylemiştir. Antakya’ya döndüğünde Kutsal Yazıları ve ile çalışmıştır. Antakya teoloji okuluna girmiş ve sonrasında başkanlığını yapmıştır. İki ünlü öğrenci ve takipçisi olmuştur; Altın Ağızlı Yuhanna (349 – 407, Antakya) ve Mopsuestialı Theodor (352-428, Antakya). tarafından rahip atanınca, İmparator Valens tarafından 378 yılında Ermenistan’a sürülmüştür. 381 yılındaki İkinci Konstantinopolis Ekümenik Konsili'nde liderlik yapan ve Ariusçuluk sıkı karşıtalarından birisi olmuştur.
Eserleri ve Teolojisi
Diodorus üretken bir yazardı; kozmoloji, astronomi, kronoloji ve aynı zamanda teoloji ve yorumlama üzerine eserleri vardır.Süryani tarihçi Ebedjesu, kendisinin yazdığı altmış incelemeden bahseder. Eserleri Antakyacı yorumlamanın karakteristik özelliklerini gösterir. Eserlerinin pek çoğu yok olmuş, sadece fragmanları günümüze ulaşmıştır. Alegorizme karşıdır ve tarihi ve gramatik metodun sıkı bir takipçisidir. Yazarın niyet ettiğinden başka, gizli bir anlamı metinde aramaz.
En önemli incelemesi Karşı’da, Laodikyalı Apollinaris’in savunduğu Mesih’in tek doğası ya da özü (ousia) fikrini destekleyen Kristolojisine karşı çıkmıştır. Kendisi Mesih’i tek Hipostaz olarak betimlemeyi reddetmiştir çünkü bunun Söz ve beden arasında doğal bir birlik olarak algılamıştır. Böyle bir birlik anlaşılamazdır ve dolayısıyla Söz’ün tanrısallığı ile uyumsuzdur.
Diodorus aynı zamanda paganlara, Yahudilere, heretiklere karşı incelemeler yazmış, Maniheizmcilere karşı uzun bir kitap, Photinus, Sabellius, ve Ankyralı Marcellus’a karşı incelemeler de yazmıştır. Bu eserleri günümüze ulaşamamıştır.
Ölümünden yüzyıl sonra, 499 yılında Konstantinopolis’te yapılan bir sinodda Nestoriyan sapkınlığına ilham vermekten ötürü suçlu bulunmuştur.
Kaynakça
- ^ Quasten, Johannes (1983). Patrology (İngilizce). Westminster, Md.: Christian Classics, Inc. s. 397. ISBN . OCLC 10738889.
- ^ a b c New Catholic encyclopedia. F. A. Sullivan. 2nd ed (İngilizce). Catholic University of America. Detroit: Thomson/Gale. 2003. s. 750 Cilt 4. ISBN . OCLC 50723247. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2022.
- ^ a b Encyclopedia of early Christianity. Rowan A. Greer. Second edition (İngilizce). Everett Ferguson, Michael P. McHugh, Frederick W. Norris. New York. 1999. s. 331. ISBN . OCLC 890137175. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2022.
- ^ Patrology Vol III. s. 399.
- ^ New Catholic Encyclopedia - Second Edition. s. 751 - Cilt 4.
- ^ Patrology Vol III. s. 400.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Tarsuslu Diodorus 330 Antakya 393 ya da 394 Antakya Episkopos hristiyan akademisyen ogretmen ve Manastir hayati reformcudur Ikinci Antakya Katesistik Okulu nun kurucularindan birisidir Tarsuslu DiodorusDogum330 AntakyaOlum393 ya da 394 AntakyaKutsayanlarSuryani Ermeni Apostolik KilisesiHayatiDiodorus dini olmayan egitimini Atina da aldigini soylemistir Antakya ya dondugunde Kutsal Yazilari ve ile calismistir Antakya teoloji okuluna girmis ve sonrasinda baskanligini yapmistir Iki unlu ogrenci ve takipcisi olmustur Altin Agizli Yuhanna 349 407 Antakya ve Mopsuestiali Theodor 352 428 Antakya tarafindan rahip ataninca Imparator Valens tarafindan 378 yilinda Ermenistan a surulmustur 381 yilindaki Ikinci Konstantinopolis Ekumenik Konsili nde liderlik yapan ve Ariusculuk siki karsitalarindan birisi olmustur Eserleri ve TeolojisiDiodorus uretken bir yazardi kozmoloji astronomi kronoloji ve ayni zamanda teoloji ve yorumlama uzerine eserleri vardir Suryani tarihci Ebedjesu kendisinin yazdigi altmis incelemeden bahseder Eserleri Antakyaci yorumlamanin karakteristik ozelliklerini gosterir Eserlerinin pek cogu yok olmus sadece fragmanlari gunumuze ulasmistir Alegorizme karsidir ve tarihi ve gramatik metodun siki bir takipcisidir Yazarin niyet ettiginden baska gizli bir anlami metinde aramaz En onemli incelemesi Karsi da Laodikyali Apollinaris in savundugu Mesih in tek dogasi ya da ozu ousia fikrini destekleyen Kristolojisine karsi cikmistir Kendisi Mesih i tek Hipostaz olarak betimlemeyi reddetmistir cunku bunun Soz ve beden arasinda dogal bir birlik olarak algilamistir Boyle bir birlik anlasilamazdir ve dolayisiyla Soz un tanrisalligi ile uyumsuzdur Diodorus ayni zamanda paganlara Yahudilere heretiklere karsi incelemeler yazmis Maniheizmcilere karsi uzun bir kitap Photinus Sabellius ve Ankyrali Marcellus a karsi incelemeler de yazmistir Bu eserleri gunumuze ulasamamistir Olumunden yuzyil sonra 499 yilinda Konstantinopolis te yapilan bir sinodda Nestoriyan sapkinligina ilham vermekten oturu suclu bulunmustur Kaynakca Quasten Johannes 1983 Patrology Ingilizce Westminster Md Christian Classics Inc s 397 ISBN 0 87061 084 8 OCLC 10738889 a b c New Catholic encyclopedia F A Sullivan 2nd ed Ingilizce Catholic University of America Detroit Thomson Gale 2003 s 750 Cilt 4 ISBN 0 7876 4004 2 OCLC 50723247 18 Subat 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Temmuz 2022 a b Encyclopedia of early Christianity Rowan A Greer Second edition Ingilizce Everett Ferguson Michael P McHugh Frederick W Norris New York 1999 s 331 ISBN 978 1 136 61158 2 OCLC 890137175 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Temmuz 2022 Patrology Vol III s 399 New Catholic Encyclopedia Second Edition s 751 Cilt 4 Patrology Vol III s 400