Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Öter ardıç kuşu ya da çil bakal (Turdus philomelos), karatavukgiller (Turdidae) familyasından, Avrasya'nın tamamına yakın bir alanda yaşayan, ötücü bir kuş türüdür. Üst tüyleri kahverengi, alt tüyleri ise kara benekli krem ya da ten rengidir ve üç alt türü tanınır. Tekrar eden şarkıya benzer kendine özgü şakımalarıyla bilinir.
| Öter ardıç kuşu | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 2.3) | |||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Turdus philomelos Brehm, 1831 | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ormanlarda, bahçe ve parklarda ürerler ve kısmen göçmendirler. Önemli bir popülasyonu kışları Avrupa'nın güneyinde, Kuzey Afrika'da ve Orta Doğu'da geçirirler. Aynı zamanda Yeni Zelanda ve Avustralya'ya da tür olarak yerleştirilmiştir. Dünya popülasyonu tehdit altında değilse de Avrupa'nın bazı bölümlerinde tarım uygulamalarının değişmesi nedeniyle ciddi derecede popülasyon düşüşü olmuştur.
Öter ardıç kuşu çalılık ya da ağaçlara, duvarları çamurla kaplı kase şeklinde yuva yapar ve dört ila beş adet koyu benekli mavi yumurta yumurtlar. Hepçildirler ve örs gibi kullandıkları bir taşın üzerinde salyangozların kabuklarını kırarlar. İç ve dış parazitlerden etkilenir ayrıca kediler ve diğer yırtıcı kuşlar tarafından avlanırlar.
Taksonomi
Adı
Öter ardıç kuşu 1831 yılında Alman ornitolog Christian Ludwig Brehm tarafından belirlenmiştir ve o zamandan beri ilk verilen bilimsel adını korumaktadır: Turdus philomelos. Cins ismi olan Turdus, ardıç kuşunun Latincesidir. Bilimsel adın ikinci bölümü ise Yunan mitolojisinde dili kesildikten sonra şakıyan bir kuşa dönüşen Atinalı prenses Filomela'ya bir atıftır. Adı Grekçe Φιλο philo- (seven) ve μέλος melos (şarkı) kelimelerinden oluşmuştur.
Sınıflandırma
Yakın zamanda yapılan moleküler bir araştırma sonucunda öter ardıç kuşunun en yakın akrabalarının, benzer renkte tüylere sahip olan ökse ardıç kuşu (T. viscivorus) ve Çin ardıç kuşu (T. mupinensis) olduğu ortaya çıkmıştır. Bu üç tür Turdus soyundan erken dönemlerde ayrılan bir kategoriye aittirler ve karatavuk (T. merula) gibi diğer Avrupa ardıç kuşları ile akrabalık bağları daha uzaktır.
Öter ardıç kuşunun üç alt türü bulunur. T. p. philomelos türün dağıldığı alanların tamamına yakınında bulunur. Britanyalı ornitolog William Eagle Clarke tarafından 1913'te tanımlanan T. p. hebridensis göçmen değildir ve İskoçya'da Dış Hebridler ile Skye Adası'nda bulunur. Bu alt tür koyu kahverengi sırtı, grimsi kıçı, açık ten rengi alt tüyleri ve hafif grimsi yanları ile en koyu renkli alt türdür.
Alman ornitolog Ernst Hartert tarafından 1909 yılında tanımlanan ve William Eagle Clarke'a ithafen T. p. clarkei adı verilen üçüncü alt tür Büyük Britanya'nın kalan kısımlarında, İrlanda, Fransa, Belçika, Hollanda ve muhtemelen biraz daha doğuda ürer. Üst tüyleri ana alt türden daha sıcak tonda bir kahverengidir. Kıç tüylerinin kenarları zeytin rengindedir ve alt tüyleri parlak sarı renklidir. Kısmen göçmendir, bir kısmı Fransa'nın güneyinde ve İber Yarımadası'nda kışları geçirir. Bu alt tür, Orta Avrupa'da ana alt tür ile, İç Hebridler ve İskoçya'nın batısında da T. p. hebridensis ile melezleşir. Bu bölgelerde bulunan kuşlar iki alt türün arasında özellikler gösterir.Rus Sergei Buturlin tarafından 1929 yılında tanımlanan Sibirya'da bulunan T. p. nataliae gibi diğer alt türler genel kabul görmemiştir.
Fiziksel özellikleri
Öter ardıç kuşu 20 ila 23,5 cm boyunda ve 50 ila 107 g ağırlığındadır. Erkek ile dişinin tüyleri birbirine benzer. Sırtları düz kahverengi, alt tüyleri ise "V" şeklinde kara benekli krem ya da sarı-ten rengidir ve karın tüyleri daha soluktur. Kuyrukları kısadır. Kanat altları sıcak sarı renkli, gagaları sarımsı ve ayak ile bacakları da pembedir. Bu türün üst tüylerinin tonu İsveç'ten Sibirya'ya doğru donuklaşır. Yavru kuşlar da erişkin kuşlara benzer ama sırtlarında ve kanat üst tüylerinde ten rengi ve turuncu çizgiler bulunur.
Avrupa ardıç kuşları arasında öter ardıç kuşuna en çok benzeyen tür kızıl ardıç kuşudur (T. iliacus) ama bu türün kalın ve beyaz bir göz bandı bulunur, yanları kızıldır ve uçarken kanat alt tüyleri kızıl renklidir. Ökse ardıç kuşu (T. viscivorus) daha büyüktür ve kuyruk köşeleri beyaz renklidir. Çin ardıç kuşunun (T. mupinensis) tüy renkleri çok benzese de yüzünde kara izler bulunur ve aynı bölgede yaşamaz.
Öter ardıç kuşunun çağrısı kısa ve tiz tsip sesidir ama göç döneminde kızıl ardıç kuşunun çağrısına benzeyen ama daha kısa süren ince ve tiz siip çağrısını kullanır. Alarm çağrısı çuuk - çuuk sesidir ve tehlikenin artmasıyla daha kısalır ve kulak tırmalayıcı hâle gelir. Erkeğin ağaç ve çatı tepelerinden ve diğer yüksek yerlerden yaptığı şakıma yüksek ve açıkça duyulan ve iki ila dört kere tekrar eden müzikal bir şakımadır: filip filip filip codidio codidio quitquiquit tittit tittit tereret tereret tereret. Bu şakıma, Dış Hebridler alt türü tarafından şubat ayından haziran ayına kadar yapılır ancak diğer alt türler tarafından kasımdan temmuza kadar yapılır. Ağırlığına oranla bu kuş türü en yüksek sesle şakıyan kuşlardan biridir.
Erkek bireylerin 100'den fazla müzikal dizi içeren repertuvarları olabilir. Bunların çoğu ebeveynlerinden ve komşu kuşlardan kopyalanır. Yapılan taklitler arasında telefon melodileri gibi insan yapısı sesler vardır ve ayrıca ak yüzlü ıslıkçı ördek gibi egzotik olanlar da dahil olmak üzere evcil ve esaret altında olan hayvanların da sesini taklit eder.
Dağılımı ve yaşam alanları
Öter ardıç kuşu Avrupa'nın çoğu bölgesinde yaşar ancak İber Yarımadası'nın büyük bölümünde, İtalya'nın ovalarında ve Yunanistan'ın güneyinde bulunmaz. Ukrayna ve Rusya'da Baykal Gölü'ne kadar olan alanda da bulunur. Norveç'te 75° Kuzey enlemine, Sibirya'da ise yaklaşık 60° Kuzey enlemine kadar çıkar. İskandinavya, Doğu Avrupa ve Rusya'da yaşayan kuşlar kışları Akdeniz çevresinde, Kuzey Afrika'da ve Orta Doğu'da geçirir. Üreme alanlarının daha yumuşak iklime sahip olduğu batı kısımlarında ise bazı kuşlar göçer.
T. p. philomelos alt türünden kuşlar, 1860 ila 1880 yılları arasında bazı aklimatizasyon toplulukları tarafından görünüşte tamamen duygusal nedenlerden ötürü Yeni Zelanda ve Avustralya'ya yerleştirilmiştir. Yeni Zelanda'da her iki ana adaya yerleştirilen öter ardıç kuşu kısa sürede çevrede bulunan Kermadec, Chatham ve Auckland Adaları gibi diğer adalara da yayılmıştır. Her ne kadar Yeni Zelanda'da yaygın bir tür ise de Avustralya'da yalnızca Melbourne çevresinde küçük bir popülasyon yaşamaktadır. Yeni Zelanda'da yerleştirilen kuş türleri nedeniyle bazı omurgasız popülasyonlarında sınırlı bir zararlı etki görülmüştür ve ayrıca öter ardıç kuşu ticari meyve ürünlerine de zarar vermektedir. Yerleştirilen bir tür olduğu için Yeni Zelanda'da yasal olarak korunma altında değildir ve istenildiği zaman avlanabilir.
Öter ardıç kuşu tipik olarak alt örtüsü gelişmiş ormanlarda ve yakınlarında bulunan daha açık arazilerde yuvalanır. Batı Avrupa'da ayrıca bahçe ve parkları da kullanır. İsviçre'de 2.200 m'ye ulaşan ağaç hattına kadar uzanır. Adalarda yaşayan T. p. hebridensis daha açık alanlarda yaşar. Öter ardıç kuşunun bulunduğu bölgelerin doğu sınırında yoğun kozalaklı ormanların kenarlarında yaşar.
Yoğun olarak tarım yapılan yerlerde bahçeler önemli bir üreme alanıdır. İngiltere'de yapılan bir araştırmada yaşam alanlarının yalnızca %3,5 olan kısmının tarlalarda olduğu ama toplam alanın %2'si olmasına rağmen yaşam alanının %71,5 gibi bir kısmını bahçelerin oluşturduğu ortaya çıkarılmıştır. Geri kalan kısım ormanlardan oluşmaktadır.
Kışları geçirdikleri alanlar, üreme için bulundukları alanlara benzer ancak daha yüksek yerlerde bulunurlar ve açık alanlardan kaçınırlar. Ancak adalarda yaşayan T. p. hebridensis alt türü kışları deniz kıyısında bulunabilir.
Davranış
Öter ardıç kuşu genellikle sürü hâlinde yaşayan bir tür değildir ancak kışları birkaç kuş bir arada yuva yapabilir ve uygun beslenme alanlarında karatavuk, tarla ardıç kuşu, kızıl ardıç kuşu ve kara gerdanlı ardıç kuşu gibi diğer kuşlarla bir arada görülebilir. Daha çok göçmen özellikleri taşıyan tarla ardıç kuşu ve kızıl ardıç kuşunun aksine öter ardıç kuşu kışları aynı bölgeye göçer.
Öter ardıç kuşu tekeşli ve belirli bir bölgede yaşayan bir türdür. Tamamen göçmen olarak davrandığı bölgelerde, göç dönüşü erkek kuş eski bölgesine tekrar geldiğinde sahiplenerek şakımaya başlar. Daha yumuşak iklimli olan bölgelerde erkek üreme bölgesinde yıl boyunca kalır ve aralıklı olarak şakırken dişi kışları ayrı bir bölgeye gidip bahar başında üreme dönemi öncesi tekrar erkek ile çift oluşturmak için aynı bölgeye gelebilir.
Göç sırasında öter ardıç kuşu çoğunlukla geceleri doğrusal bir rotada dayanıklı bir uçuş sergiler. Dağınık sürüler hâlinde geniş bir cepheye yayılmış olarak denizi geçer ve bağlantıyı sağlamak için sürekli olarak çağrıda bulunur. Yaşama bölgelerinin en doğu ve batısında göç ağustosun sonlarına doğru başlayabilir ancak daha az yol kat etmesi gereken kuşlar eylülden aralık ayının ortalarına doğru güneye uçmaya başlar. Göçten geri dönüş Akdeniz çevresinde şubat ayının ortasında İsveç'İn kuzeyi ve Sibirya'da mayıs ayında aşlar.Grönland, çeşitli Atlantik adaları ve Batı Afrika'da geçici konuklara rastlanmıştır.
Üreme ve hayatta kalma
Dişi öter ardıç kuşu çalılıklarda, ağaçlarda ya da Hebridler alt türünde görüldüğü üzere yerde kase şeklinde, çamur ve kuru ot ile sıvanmış bir yuva yapar. Parlak mavi ve siyah ya da mor benekli dört ila beş yumurta yumurtlar. Yumurtalar genellikle 2.0 ila 2.7 cm büyüklüğünde ve 6 g ağırlığındadır ve ağırlığının %6'sı kabuktan oluşur. Kuluçkaya dişi kuş tek başına 10 ila 17 gün boyunca yatar ve yavrular yumurtadan çıktıktan sonra yine 10 ila 17 gün arasında palazlanır. Yıl içinde iki ila üç kere yavrulama normaldir ancak yaşam bölgelerinin kuzeyinde yılda bir kere yavrulanır. Britanya adalarında yavru kuşların yaşamda kalma yüzdesi %54.6 iken erişkin kuşlar için %62.2 dir. Tipik yaşam süresi üç yıldır ancak en uzun yaşam süresi olarak 10 yıl 8 ay kaydedilmiştir. Öter ardıç kuşu yuvalarına bayağı guguk gibi gugukgillerden kuşlar yumurtalarını bırakırlar ancak kendi yumurtalarına benzemeyen bu yumurtalar öter ardıç kuşu tarafından tanındığı için bu durum çok sık görülmez. Yine de karatavuklar tarafından erişkin guguk kuşuna karşı gösterilen saldırgan tavır öter ardıç kuşu tarafından gösterilmez. Yeni Zelanda'ya yerleştirilen kuşlar, burada guguk kuşu olmamasına rağmen, geçen 130 yıldan fazla sürede kendi yumurtalarına benzemeyen bu yumurtaları tanıma ve reddetme yetisini kaybetmemiştir.
Erişkin kuşlar kediler, kukumavlar ve atmacalar tarafından avlanabilir. Yumurtalar ve yavrular ise saksağanlar, alakargalar ve boz sincaplar tarafından avlanır. Diğer ötücü kuşlarda olduğu gibi parazitlere sıkça rastlanır. Kan parazitleri üzerine yapılan bir Rus araştırması tüm tarla ardıç kuşları, kızıl ardıç kuşları ve öter ardıç kuşlarının örneklerinin özellikle Haemoproteus and Trypanosoma gibi parazitleri barındırdıklarını göstermiştir.Ixodes cinsi kenelerde yaygın olarak görülür ve bu keneler Orta ve Doğu Avrupa ile Rusya'da ormanlık alanlarda kene ile taşınan ensefalit gibi patojenleri taşıyabilir. Yaygın olarak Borrelia bakterisi de görülür.Borrelia bakterisinin bazı türleri Lyme hastalığına neden olur ve öter ardıç kuşu gibi yerden beslenen kuşlar bu hastalık için kaynak oluşturabilir.
Beslenme
Öter ardıç kuşu hepçildir. Solucanlar ve salyangozlar başta olmak üzere omurgasızları ve yumuşak meyveleri yerler. Akrabası olan karatavuk gibi avını görerek bulur ve yerde koş ve dur şeklinde bir avlanma tekniğine sahiptir. Yerdeki yapraklar arasını karıştırarak besin arar.
Kuraklık ve diğer kötü hava koşulları başka bir besin bulmasını zorlaştırdığında en önemli besini salyangozlardır. Öter ardıç kuşu bir taşı "örs" gibi kullanarak salyangozların kabuğunu kırarak yumuşak dokuyu ortaya çıkarır ve yemeden önce yere sürer. Genç kuşlar salyangoz kabuklarını taşa vurmayı öğrenene kadar avlarıyla oynar ve gagalarlar. Yeni yumurtadan çıkan kuşlar asıl olarak solucanlar, salyangozlar ve böcekler gibi hayvansal besinlerle beslenirler.
Korunma durumu
Öter ardıç kuşu yaklaşık 10 milyon kilometrekare olarak tahmin edilen geniş bir alana yayılmıştır ve yalnızca Avrupa'da 40 ila 71 milyon arası olan büyük bir popülasyona sahiptir.
Batı Palearktik biyocoğrafik bölgesinde popülasyonun azaldığına dair veriler mevcuttur ancak küresel korunma gerektirecek olan eşik seviyesinin altındadır ve IUCN Kırmızı Listesi bu türü "Asgari Endişe" altında sınıflandırır. Büyük Britanya ve Hollanda'da popülasyonda %50'nin üzerinde bir azalma olmasından ötürü öter ardıç kuşu bölgesel kırmızı listeye konulmuştur. Tarım alanlarında 1970'lerden beri kaydedilen %73'lük popülasyon azalmasının son yıllarda değişen tarım uygulamaları olduğuna inanılmaktadır.
Kültürde yeri
Ardıç kuşları 12.000 yıldan beridir yenmek üzere avlanmaktadır. ve buna ait kaynaklardan en eskisi Odysseia'dır. Akdeniz civarında günümüzde de avlanmaktadır ancak bu türün nüfusunun azalmasında önemli bir faktör olarak görülmemektedir.İspanya'da bu tür göç ederken, Avrupa Birliği tarafından yasaklanmış bir yöntem olsa da ökse kullanılarak avlanmaktadır. Bu yönteme Valensiya'da müsamaha gösterilmektedir. 2003 ve 2004 yıllarında Avrupa Birliği bu yöntemin Valencia bölgesinde kullanılmasını engellemeye çalışmıştır ancak başarılı olamamıştır. En azından 19. yüzyıla kadar öter ardıç kuşu şakrak sesi yüzünden evlerde kafeste beslenmekteydi. Avcılıkta olduğu gibi ev hayvanı olarak doğadan alınan kuşların nüfusun azalmasına etkisi hakkında yeterli kanıt bulunmamaktadır.
Dış bağlantılar
 | Virtual Birds'de Öter ardıç kuşu kuşunun kuş sesi bulunur. |
- Öter ardıç videoları
- TRAKUS sitesinde öter ardıç kuşu fotoğrafları
Kaynakça
- ^ Brehm, Christian (1831). Handbuch der Naturgeschichte aller Vogel Deutschlands. s. 382.(Almanca)
- ^ a b c "Song Thrush Turdus philomelos [CL Brehm, 1831 ]". BTO Birdfacts. British Trust for Ornithology. 1 Nisan 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2008.(İngilizce)
- ^ Voelker G, Rohwer S, Bowie RCK, Outlaw DC (2007). "Molecular systematics of a speciose, cosmopolitan songbird genus: Defining the limits of, and relationships among, the Turdus thrushes". Molecular Phylogenetics and Evolution. 42 (2). ss. 422-434. doi:10.1016/j.ympev.2006.07.016. (PMID) 16971142.(İngilizce)
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Clement, Peter (2000). Thrushes (Helm Identification Guides). Christopher Helm Publishers Ltd. ss. 392-395. ISBN .(İngilizce)
- ^ Brackenbury, J. H. (1979). "Power capabilities of the avian sound-producing system" (PDF). J. Exp. Biology. 78 (1). ss. 163-166. 10 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 17 Eylül 2012.
- ^ Devoogd, Timothy J. (1993). "Relations between Song Repertoire Size and the Volume of Brain Nuclei Related to Song: Comparative Evolutionary Analyses amongst Oscine Birds". Proceedings: Biological Sciences. 254 (1340). ss. 75-82. doi:10.1098/rspb.1993.0129. (PMID) 8290611.
- ^ Slater, Peter J. B. (1983). "The Buzby phenomenon: Thrushes and telephones". Animal Behavior. Cilt 31. ss. 308-309. doi:10.1016/S0003-3472(83)80204-8.
- ^ "'BIRDS', from An Encyclopaedia of New Zealand, edited by A. H. McLintock, originally published in 1966." Te Ara – The Encyclopedia of New Zealand, updated 18-Sep-2007. Ministry for Culture and Heritage / Te Manatū Taonga. 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mart 2008.
- ^ Heather, B. (1996). The Field Guide to the Birds of New Zealand. Auckland: Viking. ss. 384-385. ISBN .
- ^ . Birds. Department of Agriculture, Western Australia. 1 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2008.
- ^ . State of New Zealand's Environment 1997, Chapter 9. Ministry for the Environment, New Zealand. 17 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2008.
- ^ . Department of Agriculture and Food Western Australia. 1 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2008.
- ^ (PDF). The State of Our Biodiversity – The State of New Zealand’s Environment. Ministry for the Environment, New Zealand. 24 Ocak 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2008.
- ^ Mason, Christopher F. (1998). "Habitats of the Song Thrush Turdus philomelos in a largely arable landscape". Journal of Zoology. Cilt 244. ss. 89-93. doi:10.1111/j.1469-7998.1998.tb00010.x.
- ^ a b c d e Snow, David (1998). The Birds of the Western Palearctic concise edition (2 volumes). Oxford: Oxford University Press. ISBN . 1225–1228
- ^ Davies, N. B. (Mart 2002). "Cuckoo tricks with eggs and chicks". British Birds. 95 (3). ss. 101-115.
- ^ Grim, Tomáŝ (2001). "Differences in behaviour of closely related thrushes (Turdus philomelos and T. merula) to experimental parasitism by the common cuckoo Cuculus canorus" (PDF). Biologia, Bratislava. 56 (5). ss. 549-556. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 19 Eylül 2012.
- ^ Hale, Katrina (Mart 2007). . Journal of Avian Biology. 38 (2). ss. 198-204. doi:10.1111/j.0908-8857.2007.03734.x. 15 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2012.
- ^ "Song thrush". Birds and wildlife. RSPB. 26 Nisan 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Ocak 2008.
- ^ . The Royal Horticultural Society/The Wildlife Trusts. 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2012.
- ^ Palinauskas, Vaidas (2005). "Occurrence of avian haematozoa in Ekaterinburg and Irkutsk districts of Russia" (PDF). Ekologija. Cilt 4. ss. 8-12. 26 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 19 Eylül 2012.
- ^ Fedorov, Yu. V. (1968) "Further observations on the significance of wild birds as hosts of Ixodes ticks in the Tomsk focus of tick-borne encephalitis" 25 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Pentagon Reports Number: 0916176 (PDF)
- ^ Kipp, Susanne (Mayıs 2006). "Role of birds in Thuringia, Germany, in the natural cycle of Borrelia burgdorferi sensu lato, the Lyme disease spirochaete". International Journal of Medical Microbiology. Cilt 296. ss. 125-128. doi:10.1016/j.ijmm.2006.01.001. (PMID) 16530003.
- ^ Comstedt, Pär (Temmuz 2006). "Migratory Passerine Birds as Reservoirs of Lyme Borreliosis in Europe". Emerging Infectious Diseases (PDF). 12 (7). ss. 1087-1094.
|dergi=dış bağlantı () - ^ Henty, C. J. (1986). "Development of snail-smashing by song thrushes". British Birds. Cilt 79. ss. 277-281.
- ^ a b BirdLife International. (2012). Turdus philomelos. Tehlike altında olan türlerin 2006 IUCN Kırmızı Listesisi. IUCN 2006. 5 Temmuz 2012 tarihinde alınmıştır.
- ^ . Breeding Birds in the Wider Countryside. British Trust for Ornithology/Joint Nature Conservation Committee. 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2008.
- ^ a b Cocker, Mark (2005). Birds Britannica. Londra: Chatto & Windus. ISBN . 355–359
- ^ Bocheñski, Z.; Tomek, T. (2004). "Bird remains from a rock-shelter in Krucza Skala (Central Poland)" (PDF). Acta zooologica cracoviensia. 47 (1–2). ss. 27-47. 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 23 Kasım 2012.
- ^ Homer (1997). The Odyssey. New York: Penguin Books. s. 453. ISBN .
- ^ Commission of the European Communities (9 Aralık 2004). "Failure of a Member State to fulfil obligations – Directive 79/409/EEC – Conservation of wild birds – Hunting using limed twigs – Summary of the Judgment". 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Kasım 2012.
- ^ (İspanyolca) Las Provincias (14 Aralık 2006). "Un entramado para cazar tordos". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Kasım 2012.
- ^ (İspanyolca) Europa Press. "El Tribunal de la UE condena a España por permitir la caza con 'parany' en la Comunidad Valenciana". 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Kasım 2012.
- ^ Dyson, C. E. (1889). Bird-Keeping – A Practical Guide for the Management of Singing and Cage Birds. Frederick Warne and co. s. 51.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Oter ardic kusu ya da cil bakal Turdus philomelos karatavukgiller Turdidae familyasindan Avrasya nin tamamina yakin bir alanda yasayan otucu bir kus turudur Ust tuyleri kahverengi alt tuyleri ise kara benekli krem ya da ten rengidir ve uc alt turu taninir Tekrar eden sarkiya benzer kendine ozgu sakimalariyla bilinir Oter ardic kusu source source Korunma durumuAsgari endise altinda IUCN 2 3 Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif AvesTakim PasseriformesFamilya TurdidaeCins TurdusTur T philomelosIkili adlandirmaTurdus philomelosBrehm 1831Ureme alani sari Kislak mavi Yilboyu yasama alani yesil Ormanlarda bahce ve parklarda urerler ve kismen gocmendirler Onemli bir populasyonu kislari Avrupa nin guneyinde Kuzey Afrika da ve Orta Dogu da gecirirler Ayni zamanda Yeni Zelanda ve Avustralya ya da tur olarak yerlestirilmistir Dunya populasyonu tehdit altinda degilse de Avrupa nin bazi bolumlerinde tarim uygulamalarinin degismesi nedeniyle ciddi derecede populasyon dususu olmustur Oter ardic kusu calilik ya da agaclara duvarlari camurla kapli kase seklinde yuva yapar ve dort ila bes adet koyu benekli mavi yumurta yumurtlar Hepcildirler ve ors gibi kullandiklari bir tasin uzerinde salyangozlarin kabuklarini kirarlar Ic ve dis parazitlerden etkilenir ayrica kediler ve diger yirtici kuslar tarafindan avlanirlar TaksonomiAdi Oter ardic kusu 1831 yilinda Alman ornitolog Christian Ludwig Brehm tarafindan belirlenmistir ve o zamandan beri ilk verilen bilimsel adini korumaktadir Turdus philomelos Cins ismi olan Turdus ardic kusunun Latincesidir Bilimsel adin ikinci bolumu ise Yunan mitolojisinde dili kesildikten sonra sakiyan bir kusa donusen Atinali prenses Filomela ya bir atiftir Adi Grekce Filo philo seven ve melos melos sarki kelimelerinden olusmustur Siniflandirma Yeni Zelanda da bir bahcede yavrularini besleyen oter ardic kusu Yakin zamanda yapilan molekuler bir arastirma sonucunda oter ardic kusunun en yakin akrabalarinin benzer renkte tuylere sahip olan okse ardic kusu T viscivorus ve Cin ardic kusu T mupinensis oldugu ortaya cikmistir Bu uc tur Turdus soyundan erken donemlerde ayrilan bir kategoriye aittirler ve karatavuk T merula gibi diger Avrupa ardic kuslari ile akrabalik baglari daha uzaktir Oter ardic kusunun uc alt turu bulunur T p philomelos turun dagildigi alanlarin tamamina yakininda bulunur Britanyali ornitolog William Eagle Clarke tarafindan 1913 te tanimlanan T p hebridensis gocmen degildir ve Iskocya da Dis Hebridler ile Skye Adasi nda bulunur Bu alt tur koyu kahverengi sirti grimsi kici acik ten rengi alt tuyleri ve hafif grimsi yanlari ile en koyu renkli alt turdur Alman ornitolog Ernst Hartert tarafindan 1909 yilinda tanimlanan ve William Eagle Clarke a ithafen T p clarkei adi verilen ucuncu alt tur Buyuk Britanya nin kalan kisimlarinda Irlanda Fransa Belcika Hollanda ve muhtemelen biraz daha doguda urer Ust tuyleri ana alt turden daha sicak tonda bir kahverengidir Kic tuylerinin kenarlari zeytin rengindedir ve alt tuyleri parlak sari renklidir Kismen gocmendir bir kismi Fransa nin guneyinde ve Iber Yarimadasi nda kislari gecirir Bu alt tur Orta Avrupa da ana alt tur ile Ic Hebridler ve Iskocya nin batisinda da T p hebridensis ile melezlesir Bu bolgelerde bulunan kuslar iki alt turun arasinda ozellikler gosterir Rus Sergei Buturlin tarafindan 1929 yilinda tanimlanan Sibirya da bulunan T p nataliae gibi diger alt turler genel kabul gormemistir Fiziksel ozellikleriOter ardic kusu 20 ila 23 5 cm boyunda ve 50 ila 107 g agirligindadir Erkek ile disinin tuyleri birbirine benzer Sirtlari duz kahverengi alt tuyleri ise V seklinde kara benekli krem ya da sari ten rengidir ve karin tuyleri daha soluktur Kuyruklari kisadir Kanat altlari sicak sari renkli gagalari sarimsi ve ayak ile bacaklari da pembedir Bu turun ust tuylerinin tonu Isvec ten Sibirya ya dogru donuklasir Yavru kuslar da eriskin kuslara benzer ama sirtlarinda ve kanat ust tuylerinde ten rengi ve turuncu cizgiler bulunur Oter ardic kusu ucarken Avrupa ardic kuslari arasinda oter ardic kusuna en cok benzeyen tur kizil ardic kusudur T iliacus ama bu turun kalin ve beyaz bir goz bandi bulunur yanlari kizildir ve ucarken kanat alt tuyleri kizil renklidir Okse ardic kusu T viscivorus daha buyuktur ve kuyruk koseleri beyaz renklidir Cin ardic kusunun T mupinensis tuy renkleri cok benzese de yuzunde kara izler bulunur ve ayni bolgede yasamaz Oter ardic kusunun cagrisi kisa ve tiz tsip sesidir ama goc doneminde kizil ardic kusunun cagrisina benzeyen ama daha kisa suren ince ve tiz siip cagrisini kullanir Alarm cagrisi cuuk cuuk sesidir ve tehlikenin artmasiyla daha kisalir ve kulak tirmalayici hale gelir Erkegin agac ve cati tepelerinden ve diger yuksek yerlerden yaptigi sakima yuksek ve acikca duyulan ve iki ila dort kere tekrar eden muzikal bir sakimadir filip filip filip codidio codidio quitquiquit tittit tittit tereret tereret tereret Bu sakima Dis Hebridler alt turu tarafindan subat ayindan haziran ayina kadar yapilir ancak diger alt turler tarafindan kasimdan temmuza kadar yapilir Agirligina oranla bu kus turu en yuksek sesle sakiyan kuslardan biridir Erkek bireylerin 100 den fazla muzikal dizi iceren repertuvarlari olabilir Bunlarin cogu ebeveynlerinden ve komsu kuslardan kopyalanir Yapilan taklitler arasinda telefon melodileri gibi insan yapisi sesler vardir ve ayrica ak yuzlu islikci ordek gibi egzotik olanlar da dahil olmak uzere evcil ve esaret altinda olan hayvanlarin da sesini taklit eder Dagilimi ve yasam alanlariLitvanya da T p philomelosYeni Zelanda da yavru kus Oter ardic kusu Avrupa nin cogu bolgesinde yasar ancak Iber Yarimadasi nin buyuk bolumunde Italya nin ovalarinda ve Yunanistan in guneyinde bulunmaz Ukrayna ve Rusya da Baykal Golu ne kadar olan alanda da bulunur Norvec te 75 Kuzey enlemine Sibirya da ise yaklasik 60 Kuzey enlemine kadar cikar Iskandinavya Dogu Avrupa ve Rusya da yasayan kuslar kislari Akdeniz cevresinde Kuzey Afrika da ve Orta Dogu da gecirir Ureme alanlarinin daha yumusak iklime sahip oldugu bati kisimlarinda ise bazi kuslar gocer T p philomelos alt turunden kuslar 1860 ila 1880 yillari arasinda bazi aklimatizasyon topluluklari tarafindan gorunuste tamamen duygusal nedenlerden oturu Yeni Zelanda ve Avustralya ya yerlestirilmistir Yeni Zelanda da her iki ana adaya yerlestirilen oter ardic kusu kisa surede cevrede bulunan Kermadec Chatham ve Auckland Adalari gibi diger adalara da yayilmistir Her ne kadar Yeni Zelanda da yaygin bir tur ise de Avustralya da yalnizca Melbourne cevresinde kucuk bir populasyon yasamaktadir Yeni Zelanda da yerlestirilen kus turleri nedeniyle bazi omurgasiz populasyonlarinda sinirli bir zararli etki gorulmustur ve ayrica oter ardic kusu ticari meyve urunlerine de zarar vermektedir Yerlestirilen bir tur oldugu icin Yeni Zelanda da yasal olarak korunma altinda degildir ve istenildigi zaman avlanabilir Oter ardic kusu tipik olarak alt ortusu gelismis ormanlarda ve yakinlarinda bulunan daha acik arazilerde yuvalanir Bati Avrupa da ayrica bahce ve parklari da kullanir Isvicre de 2 200 m ye ulasan agac hattina kadar uzanir Adalarda yasayan T p hebridensis daha acik alanlarda yasar Oter ardic kusunun bulundugu bolgelerin dogu sinirinda yogun kozalakli ormanlarin kenarlarinda yasar Yogun olarak tarim yapilan yerlerde bahceler onemli bir ureme alanidir Ingiltere de yapilan bir arastirmada yasam alanlarinin yalnizca 3 5 olan kisminin tarlalarda oldugu ama toplam alanin 2 si olmasina ragmen yasam alaninin 71 5 gibi bir kismini bahcelerin olusturdugu ortaya cikarilmistir Geri kalan kisim ormanlardan olusmaktadir Kislari gecirdikleri alanlar ureme icin bulunduklari alanlara benzer ancak daha yuksek yerlerde bulunurlar ve acik alanlardan kacinirlar Ancak adalarda yasayan T p hebridensis alt turu kislari deniz kiyisinda bulunabilir Davranis source source Oter ardic kusunun sakimasi source source source source source source Salyangozun kabugunu kirarken Oter ardic kusu genellikle suru halinde yasayan bir tur degildir ancak kislari birkac kus bir arada yuva yapabilir ve uygun beslenme alanlarinda karatavuk tarla ardic kusu kizil ardic kusu ve kara gerdanli ardic kusu gibi diger kuslarla bir arada gorulebilir Daha cok gocmen ozellikleri tasiyan tarla ardic kusu ve kizil ardic kusunun aksine oter ardic kusu kislari ayni bolgeye gocer Oter ardic kusu tekesli ve belirli bir bolgede yasayan bir turdur Tamamen gocmen olarak davrandigi bolgelerde goc donusu erkek kus eski bolgesine tekrar geldiginde sahiplenerek sakimaya baslar Daha yumusak iklimli olan bolgelerde erkek ureme bolgesinde yil boyunca kalir ve aralikli olarak sakirken disi kislari ayri bir bolgeye gidip bahar basinda ureme donemi oncesi tekrar erkek ile cift olusturmak icin ayni bolgeye gelebilir Goc sirasinda oter ardic kusu cogunlukla geceleri dogrusal bir rotada dayanikli bir ucus sergiler Daginik suruler halinde genis bir cepheye yayilmis olarak denizi gecer ve baglantiyi saglamak icin surekli olarak cagrida bulunur Yasama bolgelerinin en dogu ve batisinda goc agustosun sonlarina dogru baslayabilir ancak daha az yol kat etmesi gereken kuslar eylulden aralik ayinin ortalarina dogru guneye ucmaya baslar Gocten geri donus Akdeniz cevresinde subat ayinin ortasinda Isvec In kuzeyi ve Sibirya da mayis ayinda aslar Gronland cesitli Atlantik adalari ve Bati Afrika da gecici konuklara rastlanmistir Ureme ve hayatta kalma Yuva icinde uc oter ardic kusu yumurtasi Disi oter ardic kusu caliliklarda agaclarda ya da Hebridler alt turunde goruldugu uzere yerde kase seklinde camur ve kuru ot ile sivanmis bir yuva yapar Parlak mavi ve siyah ya da mor benekli dort ila bes yumurta yumurtlar Yumurtalar genellikle 2 0 ila 2 7 cm buyuklugunde ve 6 g agirligindadir ve agirliginin 6 si kabuktan olusur Kuluckaya disi kus tek basina 10 ila 17 gun boyunca yatar ve yavrular yumurtadan ciktiktan sonra yine 10 ila 17 gun arasinda palazlanir Yil icinde iki ila uc kere yavrulama normaldir ancak yasam bolgelerinin kuzeyinde yilda bir kere yavrulanir Britanya adalarinda yavru kuslarin yasamda kalma yuzdesi 54 6 iken eriskin kuslar icin 62 2 dir Tipik yasam suresi uc yildir ancak en uzun yasam suresi olarak 10 yil 8 ay kaydedilmistir Oter ardic kusu yuvalarina bayagi guguk gibi gugukgillerden kuslar yumurtalarini birakirlar ancak kendi yumurtalarina benzemeyen bu yumurtalar oter ardic kusu tarafindan tanindigi icin bu durum cok sik gorulmez Yine de karatavuklar tarafindan eriskin guguk kusuna karsi gosterilen saldirgan tavir oter ardic kusu tarafindan gosterilmez Yeni Zelanda ya yerlestirilen kuslar burada guguk kusu olmamasina ragmen gecen 130 yildan fazla surede kendi yumurtalarina benzemeyen bu yumurtalari tanima ve reddetme yetisini kaybetmemistir Eriskin kuslar kediler kukumavlar ve atmacalar tarafindan avlanabilir Yumurtalar ve yavrular ise saksaganlar alakargalar ve boz sincaplar tarafindan avlanir Diger otucu kuslarda oldugu gibi parazitlere sikca rastlanir Kan parazitleri uzerine yapilan bir Rus arastirmasi tum tarla ardic kuslari kizil ardic kuslari ve oter ardic kuslarinin orneklerinin ozellikle Haemoproteus and Trypanosoma gibi parazitleri barindirdiklarini gostermistir Ixodes cinsi kenelerde yaygin olarak gorulur ve bu keneler Orta ve Dogu Avrupa ile Rusya da ormanlik alanlarda kene ile tasinan ensefalit gibi patojenleri tasiyabilir Yaygin olarak Borrelia bakterisi de gorulur Borrelia bakterisinin bazi turleri Lyme hastaligina neden olur ve oter ardic kusu gibi yerden beslenen kuslar bu hastalik icin kaynak olusturabilir Ors uzerinde kirilmis Cepaea nemoralis turu salyangoz kabuklariBeslenme Oter ardic kusu hepcildir Solucanlar ve salyangozlar basta olmak uzere omurgasizlari ve yumusak meyveleri yerler Akrabasi olan karatavuk gibi avini gorerek bulur ve yerde kos ve dur seklinde bir avlanma teknigine sahiptir Yerdeki yapraklar arasini karistirarak besin arar Kuraklik ve diger kotu hava kosullari baska bir besin bulmasini zorlastirdiginda en onemli besini salyangozlardir Oter ardic kusu bir tasi ors gibi kullanarak salyangozlarin kabugunu kirarak yumusak dokuyu ortaya cikarir ve yemeden once yere surer Genc kuslar salyangoz kabuklarini tasa vurmayi ogrenene kadar avlariyla oynar ve gagalarlar Yeni yumurtadan cikan kuslar asil olarak solucanlar salyangozlar ve bocekler gibi hayvansal besinlerle beslenirler Korunma durumuYeni Zelanda da oter ardic kusu Oter ardic kusu yaklasik 10 milyon kilometrekare olarak tahmin edilen genis bir alana yayilmistir ve yalnizca Avrupa da 40 ila 71 milyon arasi olan buyuk bir populasyona sahiptir Bati Palearktik biyocografik bolgesinde populasyonun azaldigina dair veriler mevcuttur ancak kuresel korunma gerektirecek olan esik seviyesinin altindadir ve IUCN Kirmizi Listesi bu turu Asgari Endise altinda siniflandirir Buyuk Britanya ve Hollanda da populasyonda 50 nin uzerinde bir azalma olmasindan oturu oter ardic kusu bolgesel kirmizi listeye konulmustur Tarim alanlarinda 1970 lerden beri kaydedilen 73 luk populasyon azalmasinin son yillarda degisen tarim uygulamalari olduguna inanilmaktadir Kulturde yeriArdic kuslari 12 000 yildan beridir yenmek uzere avlanmaktadir ve buna ait kaynaklardan en eskisi Odysseia dir Akdeniz civarinda gunumuzde de avlanmaktadir ancak bu turun nufusunun azalmasinda onemli bir faktor olarak gorulmemektedir Ispanya da bu tur goc ederken Avrupa Birligi tarafindan yasaklanmis bir yontem olsa da okse kullanilarak avlanmaktadir Bu yonteme Valensiya da musamaha gosterilmektedir 2003 ve 2004 yillarinda Avrupa Birligi bu yontemin Valencia bolgesinde kullanilmasini engellemeye calismistir ancak basarili olamamistir En azindan 19 yuzyila kadar oter ardic kusu sakrak sesi yuzunden evlerde kafeste beslenmekteydi Avcilikta oldugu gibi ev hayvani olarak dogadan alinan kuslarin nufusun azalmasina etkisi hakkinda yeterli kanit bulunmamaktadir Dis baglantilarVirtual Birds de Oter ardic kusu kusunun kus sesi bulunur Oter ardic videolari TRAKUS sitesinde oter ardic kusu fotograflariKaynakca Brehm Christian 1831 Handbuch der Naturgeschichte aller Vogel Deutschlands s 382 Almanca a b c Song Thrush Turdus philomelos CL Brehm 1831 BTO Birdfacts British Trust for Ornithology 1 Nisan 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2008 Ingilizce Voelker G Rohwer S Bowie RCK Outlaw DC 2007 Molecular systematics of a speciose cosmopolitan songbird genus Defining the limits of and relationships among the Turdus thrushes Molecular Phylogenetics and Evolution 42 2 ss 422 434 doi 10 1016 j ympev 2006 07 016 PMID 16971142 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Ingilizce a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Clement Peter 2000 Thrushes Helm Identification Guides Christopher Helm Publishers Ltd ss 392 395 ISBN 0 7136 3940 7 Ingilizce Brackenbury J H 1979 Power capabilities of the avian sound producing system PDF J Exp Biology 78 1 ss 163 166 10 Ekim 2008 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 17 Eylul 2012 Devoogd Timothy J 1993 Relations between Song Repertoire Size and the Volume of Brain Nuclei Related to Song Comparative Evolutionary Analyses amongst Oscine Birds Proceedings Biological Sciences 254 1340 ss 75 82 doi 10 1098 rspb 1993 0129 PMID 8290611 Slater Peter J B 1983 The Buzby phenomenon Thrushes and telephones Animal Behavior Cilt 31 ss 308 309 doi 10 1016 S0003 3472 83 80204 8 BIRDS from An Encyclopaedia of New Zealand edited by A H McLintock originally published in 1966 Te Ara The Encyclopedia of New Zealand updated 18 Sep 2007 Ministry for Culture and Heritage Te Manatu Taonga 7 Eylul 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mart 2008 Heather B 1996 The Field Guide to the Birds of New Zealand Auckland Viking ss 384 385 ISBN 0 670 89370 6 Birds Department of Agriculture Western Australia 1 Eylul 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Ocak 2008 State of New Zealand s Environment 1997 Chapter 9 Ministry for the Environment New Zealand 17 Haziran 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Mart 2008 Department of Agriculture and Food Western Australia 1 Eylul 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Mart 2008 PDF The State of Our Biodiversity The State of New Zealand s Environment Ministry for the Environment New Zealand 24 Ocak 2015 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 13 Mart 2008 Mason Christopher F 1998 Habitats of the Song Thrush Turdus philomelos in a largely arable landscape Journal of Zoology Cilt 244 ss 89 93 doi 10 1111 j 1469 7998 1998 tb00010 x a b c d e Snow David 1998 The Birds of the Western Palearctic concise edition 2 volumes Oxford Oxford University Press ISBN 0 19 854099 X 1225 1228 Davies N B Mart 2002 Cuckoo tricks with eggs and chicks British Birds 95 3 ss 101 115 Grim Tomaŝ 2001 Differences in behaviour of closely related thrushes Turdus philomelos and T merula to experimental parasitism by the common cuckoo Cuculus canorus PDF Biologia Bratislava 56 5 ss 549 556 9 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 19 Eylul 2012 Hale Katrina Mart 2007 Journal of Avian Biology 38 2 ss 198 204 doi 10 1111 j 0908 8857 2007 03734 x 15 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Eylul 2012 Song thrush Birds and wildlife RSPB 26 Nisan 2009 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Ocak 2008 The Royal Horticultural Society The Wildlife Trusts 24 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Nisan 2012 Palinauskas Vaidas 2005 Occurrence of avian haematozoa in Ekaterinburg and Irkutsk districts of Russia PDF Ekologija Cilt 4 ss 8 12 26 Mart 2009 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 19 Eylul 2012 Fedorov Yu V 1968 Further observations on the significance of wild birds as hosts of Ixodes ticks in the Tomsk focus of tick borne encephalitis 25 Subat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde Pentagon Reports Number 0916176 PDF Kipp Susanne Mayis 2006 Role of birds in Thuringia Germany in the natural cycle of Borrelia burgdorferi sensu lato the Lyme disease spirochaete International Journal of Medical Microbiology Cilt 296 ss 125 128 doi 10 1016 j ijmm 2006 01 001 PMID 16530003 Comstedt Par Temmuz 2006 Migratory Passerine Birds as Reservoirs of Lyme Borreliosis in Europe Emerging Infectious Diseases PDF bicim kullanmak icin url gerekiyor yardim 12 7 ss 1087 1094 dergi dis baglanti yardim Henty C J 1986 Development of snail smashing by song thrushes British Birds Cilt 79 ss 277 281 a b BirdLife International 2012 Turdus philomelos Tehlike altinda olan turlerin 2006 IUCN Kirmizi Listesisi IUCN 2006 5 Temmuz 2012 tarihinde alinmistir Breeding Birds in the Wider Countryside British Trust for Ornithology Joint Nature Conservation Committee 24 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Ocak 2008 a b Cocker Mark 2005 Birds Britannica Londra Chatto amp Windus ISBN 0 7011 6907 9 355 359 Bochenski Z Tomek T 2004 Bird remains from a rock shelter in Krucza Skala Central Poland PDF Acta zooologica cracoviensia 47 1 2 ss 27 47 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 23 Kasim 2012 Homer 1997 The Odyssey New York Penguin Books s 453 ISBN 0 14 026886 3 Commission of the European Communities 9 Aralik 2004 Failure of a Member State to fulfil obligations Directive 79 409 EEC Conservation of wild birds Hunting using limed twigs Summary of the Judgment 26 Mayis 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Kasim 2012 Ispanyolca Las Provincias 14 Aralik 2006 Un entramado para cazar tordos 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Kasim 2012 Ispanyolca Europa Press El Tribunal de la UE condena a Espana por permitir la caza con parany en la Comunidad Valenciana 27 Eylul 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Kasim 2012 Dyson C E 1889 Bird Keeping A Practical Guide for the Management of Singing and Cage Birds Frederick Warne and co s 51