ABD Yörünge Segmenti (USOS), Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Kanada Uzay Ajansı (CSA) ve Japonya Havacılık ve Uzay Araştırma Dairesi (JAXA) tarafından inşa edilen ve işletilen Uluslararası Uzay İstasyonu’ nun (ISS) bileşenlerine verilen isimdir. Segment halen tümü Uzay Mekiği tarafından teslim edilen on bir basınçlı bileşenden ve çeşitli dış elemanlardan oluşur.
Segment, Houston, Teksas'daki Johnson Uzay Merkezi, Oberpfaffenhofen, Almanya, Columbus Kontrol Merkezi ve Tsukuba, Japonya, Tsukuba Uzay Merkezi dahil olmak üzere dünya çapındaki çeşitli görev kontrol merkezlerinden izlenir ve kontrol edilir. Ancak temel uçuş kontrolü, yörünge istasyonunu sürdürme ve yaşam destek sistemleri için Rus Yörünge Segmenti’ne bağlıdır.
Modüller
ABD Yörünge Segmenti 10 basınçlandırılmış modülden oluşur. Bunlardan yedisi yaşanabilir ve üçü büyük bağlantı noktalarına sahip bağlantı düğümleridir. Bağlantı noktaları modülleri birbirine bağlamak veya uzay araçları için rıhtımlar ve yaklaşım sağlamak için kullanılır.
Düğümler
Düğümlerin her biri Ortak Yanaşma Mekanizmaları (CBM) adı verilen bağlantı noktaları vardır. Her üç düğümün de dış çevresinde 4 bağlantı noktası ve her iki ucunda 1 bağlantı noktası, toplam 6 bağlantı noktası vardır. Düğümlerdeki 18 bağlantı noktasına ek olarak, modüller üzerinde ek bağlantı noktaları vardır, bunların çoğu modülleri eşleştirmek için kullanılırken, kullanılmayan CBM bağlantı noktaları yeniden ikmal uzay aracı MPLM, HTV, Dragon Cargo veya Cygnus'tan birini yanaştırabilir. Soyuz, Progress, Otomatik Transfer Aracı ve eski Uzay Mekiği tarafından kullanılan tip olan CBM bağlantı noktalarını yerleştirme bağlantı noktalarına değiştiren iki PMA adaptörü vardır.
Unity
Usos basınçlı segmentinin ilk bileşeni Unity‘dir. Unity'nin arka ucunda Basınçlı Eşleştirme Adaptörü (PMA) 1 bulunur. PMA-1 Unity'yi Rus segmentiyle birleştirir. Unity de sancak tarafında Quest hava bölmesine iskele tarafında Tranquility ‘ye ve başucu (ing:zenith) tarafında ilgili Z1 kafesine bağlanır. Destiny laboratuvarı ileri uca bağlanır ve USOS'un geri kalanına gider. Unity ayrıca ISS'deki ekipler tarafından yemek yemek ve bazı aksama sürelerininde birlikte olmak için kullanılır. Unity düğümü, 6 Aralık 1998'de STS-88 tarafından istasyona teslim edildi.
Harmony
Harmony, USOS'un merkezi bağlantı düğümüdür. Harmony Destiny laboratuvarının kıç tarafına, Kibo laboratuvarının iskele tarafına ve Columbus laboratuvarının sancak tarafına bağlıdır. Harmony düğümünün nadir ve zenit portları ayrıca H-II Transfer Aracı (HTV), Dragon ve Cygnus ikmal araçları için yanaşma limanı olarak hizmet eder. Harmony'nin ön ucunda, ziyaret eden Uzay Mekikleri tarafından kenetleme adaptörü olarak kullanılan ve ISS'ye gelecekteki mürettebatlı görevler tarafından kullanılacak PMA-2 vardır. 18 Temmuz 2016'da SpaceX CRS-9'da NASA, Shuttle APAS-95 yerleştirme adaptörünü SpaceX Dragon 2 ve Boeing Starliner ile kullanılmak üzere NASA Docking Sistemine dönüştürmek için Uluslararası Yerleştirme Adaptörü-2'yi fırlattı. Harmony 23 Ekim 2007'de STS-120 göreviyle teslim edildi.
Tranquility
Tranquility düğümü, USOS yaşam destek sistemlerini barındırır.Tranquility ayrıca yedi pencereli Cupola modülünü ve ileri bağlantı noktasında Leonardo modülünü barındırır. Öne bakan Tranquility limanı, istasyonun kafes yapısı tarafından engellenirken, arkaya bakan liman kullanım için boştur. Nadir bağlantı noktası Cupola tarafından kullanılırken, başucu bağlantı noktası düğüm içindeki bazı egzersiz ekipmanları tarafından kullanılır. Sancak iskelesi düğüm 1'e bağlıdır ve iskele tarafı daha önce Crew Dragon ve Boeing Starliner ile bağlantıya izin vermek için CRS-18 sırasında Uluslararası Yerleştirme Adaptörü-3 ‘ünü alacak Mekik kenetlenmesi için yedek olan PMA 3 tarafından işgal edilmiştir. Tranquility modülü, STS-130 tarafından Cupola ile birlikte Şubat 2010'da teslim edildi.
Laboratuvarlar
Destiny
Destiny laboratuvarı, Amerikan yapımı laboratuvar modülüdür. Tıp, mühendislik, biyoteknoloji, fizik, malzeme bilimi ve Yer bilimleri araştırmalarında kullanılır. Destiny ayrıca bir yedek robotik iş istasyonunu barındırır ve teslim edilen USOS laboratuvarlarının ilkiydi. 7 Şubat 2001'de STS-98 tarafından teslim edildiDestiny laboratuvarı, Houston, Texas ve Huntsville, Alabama'daki görev kontrol merkezleri tarafından yönetilir.
Columbus
Columbus, Avrupa Uzay Ajansı tarafından yapılan laboratuvar modülüdür. Akışkanlar, biyoloji, tıp, malzeme ve yer bilimlerinde bilimsel araştırmalara ev sahipliği yapar. Columbus ayrıca deneyleri uzay boşluğuna maruz bırakmak için kullanılan dört harici yük yerine sahiptir. Columbus modülü, 7 Şubat 2008'de STS-122 tarafından ISS'ye teslim edildiAlmanya'da bulunan Columbus Kontrol Merkezi Columbus modülünün kontrolünden sorumludur.
Kibo
Kibo laboratuvarı, USOS'un Japon bileşenidir.Kibo'nun dört ana bölümü vardır: Kibo laboratuvarının kendisi, basınçlı bir kargo konteyneri, açıktaki bir bilim platformu ve iki robotik kol. Modül, yükleri istasyonun dışındaki robotik kollara veya astronotlara iletmek için kullanılabilen küçük bir hava kilidine sahip olması bakımından benzersizdir. Robotik kollar, laboratuvar içindeki bir iş istasyonundan kontrol edilir. Laboratuvar tıp, mühendislik, biyoteknoloji, fizik, malzeme bilimi ve Yer bilimi alanlarında araştırma yapmak için kullanılmaktadır. Lojistik konteynır, Kibo'nun gelen ilk parçasıydı. STS-123 tarafından Mart 2008'de teslim edildiKibo laboratuvarı, Mayıs 2008'de STS-124 görevi tarafından ISS'ye teslim edildi Açık bilim tesisi, Temmuz 2009'da STS-127 Japonya, Tsukuba'daki JEM Kontrol merkezi, Kibo laboratuvarının tüm unsurlarının kontrolünden sorumludur.
Diğer Modüller
Quest
Quest Ortak Hava Kilidi ISS'nin USOS segmentinden uzay yürüyüşlerine ev sahipliği yapmak için kullanılır. İki ana bölümden oluşur: ekipman kilidi ve ekip kilidi. Ekipman kilidi, Araç Dışı Hareketlilik Birimlerinin depolandığı ve uzay yürüyüşleri için hazırlıkların yapıldığı yerdir. Uzay yürüyüşleri sırasında mürettebat kilidinin basıncı boşaltılır. Quest hava kilidi, Temmuz 2001'de STS-104 ekibi tarafından teslim edildi ve kuruldu.
Leonardo
Kalıcı Çok Amaçlı Modül (PMM) olarak da bilinen Leonardo modülü ISS'de depolama yeri için kullanılan modüldür. Leonardo, Tranquility düğümünün öne bakan tarafına bağlıdır. PMM 2011 yılının başlarında STS-133 göreviyle ISS'e teslim edildi. Başlangıçta Çok Amaçlı Lojistik Modülü (MPLM) Leonardo, ISS'ye kurulmadan önce uzun süre yörüngede kalacak şekilde dönüştürüldü.
Cupola
Cupola, Tranquility modülüne bağlı yedi pencereli bir modüldür. Dünya gözlemi için kullanılır ve bazı spor aletlerini barındırır. Yedi pencerenin hepsinde, istasyonu uzay enkazından korumak için pencereler kullanılmadığında kapatılan kapaklar bulunur. Cupola, Tranquility düğümü ile birlikte STS-130’la Şubat 2010'da teslim edildi.
Bigelow Genişletilebilir Etkinlik Modülü
Basınçlı Eşleştirme Adaptörü
Basınçlı Eşleştirme Adaptörleri (PMA), ISS'nin USOS kısmında yerleştirme bağlantı noktaları olarak hizmet eder. Standart Ortak Yanaşma Mekanizmasını, Uzay Mekiği ve Rus Yörünge Segmenti tarafından kullanılan kenetlenme sistemi APAS-95'e dönüştürür. Halen PMA-1, Unity düğümünü ISS'deki Zarya modülüne bağlamak için kullanılır. Basınçlı Eşleştirme Adaptörü-2, Harmony'nin ön ucunda bulunurken, PMA-3 aynı düğümün başucu portunda bulunur. PMA-2 sadece birkaç kez kullanılan PMA-3'ün yedeği olduğu Mekik kenetlenme bağlantı noktasıydı. Yeni Mürettebat Ticari Programı ve Mekik filosunun emekliye ayrılmasıyla NASA PMA-2 ve PMA-3'ü NASA Kenetlenme Sistemine dönüştürmek için Uluslararası Kenetlenme Adaptörünü kurdu. IDA-1'in PMA-2 ile kenetlenmesi gerekiyordu ancak SpaceX CRS-7 fırlatma arızasında kayboldu. Böylece SpaceX CRS-9'un getirdiği ve PMA-3'e kenetlenmesi beklenen IDA-2, PMA-2'ye kaydırıldı. Kayıp IDA-1'in yerini alan IDA-3, Temmuz 2019'da SpaceX CRS-18'de fırlatıldı ve PMA-3'e yanaştı. PMA-1 ve PMA-2, Aralık 1998'de STS-88'deki Unity düğümüyle teslim edildiler. Üçüncü PMA 11 Ekim 2000'de STS-92 tarafından teslim edildi.
Dış elemanlar
Entegre Kafes Yapısı
Entegre Kafes Yapısı (ing:Integrated Truss Structure(ITS), ISS'nin dışında hayati donanıma sahiptir. Kafesin her bir parçasına, parçanın iskele tarafında mı yoksa sancak tarafında mı olduğunu gösteren bir P veya S işareti ve ilgili tarafında konumunu belirten bir sayı verilir. Kafes sisteminin kendisi, Destiny modülündeki bağlantı noktaları ile ISS'ye bağlanan, her iki tarafta dört ve bir merkezi segment olmak üzere toplam 12 segmentten oluşur. Zenith-1 (Z1) kiriş segmenti olarak bilinen on üçüncü parça, Unity modülüne bağlıdır ve orijinal olarak USOS'a güç sağlamak için P6 güneş panellerini tutmak için kullanılmıştır. Z1 segmenti artık Ku- bant antenlerini barındırır ve ISS'nin dışındaki güç ve veri kabloları için yönlendirme noktası görevi yapar. Entegre Kafes Yapısı paslanmaz çelik, titanyum ve alüminyumdan yapılmıştır. Yaklaşık 110 metre uzunluğa yayılır ve dört set güneş enerjisi paneli barındırır. Her bir güneş paneli seti, toplam 16 güneş paneli için dört panel içerir. Dört panel setin her birinin ayrıca güç kaynağı ekipmanını soğutmak için ilgili soğutma sistemi ve radyatörü vardır. Entegre Kafes Yapısı ayrıca iki pompa, iki radyatör dizisi ve iki amonyak ve iki nitrojen tankı tertibatından oluşan ISS için ana soğutma sistemini barındırır. Ayrıca Entegre Kafes Yapısında bulunan birkaç yük bağlantı noktası vardır. Bu noktalar, Canadarm2 için Harici İstif Platformları, Harici Lojistik Taşıyıcılar, Alfa Manyetik Spektrometre ve Mobil Taban Sistemini barındırır. Z1 kafesi, Ekim 2000'de STS-92 görevi tarafından teslim edildi. P6 segmenti, Aralık 2000'de STS-97'de kuruldu. S0 kafesi, STS-112'yi takip eden S1 segmenti ile STS-110'da ISS'ye teslim edildi. Kafesin P1 segmenti STS-113,tarafından ISS'ye getirildi, ardından STS-115’ te P3/P4 segmenti, ve STS-116’-da P5 segmenti geldi. S3/S4 kafes segmenti STS-117 tarafından teslim edildi, ardından S5 segmenti STS-118 tarafından teslim edildi. Kafes segmentinin son bileşeni olan S6 segmenti, STS-119 tarafından teslim edildi.
Dış İstifleme Platformu
Dış İstifleme Platformları (ESP), ISS'de Yörünge Değiştirme Birimlerini (ORU) depolamak için kullanılan bir dizi platformdur. ESP'ler ORU'lara güç sağlar ancak komut ve veri işlemeye imkanı vermez. Dış İstifleme Platformu 1, Destiny laboratuvarının iskele tarafındadır ve Mart 2001'de STS-102 görevinde teslim edilmiştir ESP-2, Quest hava kilidinin iskele tarafında bulunur ve 2005 yılında STS-114 ekibi tarafından ISS'ye getirildi ESP-3, Starboard 3 (S3) kafes segmentindedir ve Ağustos 2007'de STS-118 de teslim edildi.
ExPRESS lojistik taşıyıcı
ExPRESS lojistik taşıyıcıları (ELC'ler), Harici İstifleme Platformuna benzer ancak daha fazla yük taşımak üzere tasarlanmıştır. ESP'lerin aksine, ELC'ler komut ve veri işlemeye izin verir. Dışa takılı konteynerlerin, yüklerin ve jiroskopların takıldığı bir çelik ızgara yapıyı kullanırlar; ve bilimsel deneylerin aletleri buna takılabilir. Bazı ELC bileşenleri Brezilya Uzay Ajansı tarafından yapılmıştır. Alt P3 kafesinde bulunan ExPRESS Logistics Carriers 1 ve üst S3 kafeste bulunan ELC 2 Kasım 2009'da STS-129 ile teslim edildi. ELC-3, STS-134 ekibi tarafından ISS'ye getirildi ve üst P3 kafesine yerleştirildi. ELC-4, STS-133 görevi sırasında alt S3 kafes segmentine teslim edildi ve kuruldu.
Alfa Manyetik Spektrometre 2
Alfa Manyetik Spektrometresi (AMS), S3 kafes segmentine takılmış bir parçacık fiziği deneyidir. AMS, karanlık madde ve anti-madde aramak için tasarlanmıştır. AMS'nin geliştirilmesine ve inşasına 56 farklı kurumdan ve 16 ülkeden beş yüz bilim insanı katıldı. Alfa Manyetik Spektrometresi, STS-134 ekibi tarafından teslim edildi.
Mobil Servis Sistemi
MSS'nin bileşenleri Kanada Uzay Ajansı tarafından MDA Uzay Görevleri ile birlikte sağlandı. Mobil Taban Sistemini taşıyan Mobil Taşıyıcı NASA ile sözleşmeli olarak Northrop Grumman tarafından tasarlandı ve üretildi.
Canadarm2
Mobil servis sisteminin ana bileşeni, Uzay İstasyonu Uzaktan Manipülatör Sistemi (SSRMS) olarak da bilinen Canadarm2‘dir. Kol, uzay yürüyüşü sırasında astronotlar tarafından kaldırılamayan büyük ve ağır yükleri hareket ettirebilir. Kolun taşıma kapasitesi 116.000 kilogram (256.000 lb) ve 7 serbestlik derecesi vardır. Canadarm2 ayrıca konuşlandırıldığı yeri ve ucunda ne kullanıyorsa onu değiştirebilir. Destiny laboratuvarında, Harmony düğümünde, Unity düğümünde ve Mobil Temel Sistemde Candarm2 için kıskaç armatürleri vardır. Zarya modülüne bir kıskaç tertibatı takılıdır ancak bağlı veri kabloları yoktur. Bu kablolar bağlandıktan sonra, Canadarm2 kendini Zarya'nın dışına yerleştirebilecek ve Rus Yörünge Segmenti (ROS) civarında Araç Dışı Aktiviteyi (EVA) destekleyebilecektir. Canadarm2, 2001 yılının başlarında STS-100 ekibi tarafından monte edildi ve kuruldu.
Özel Amaçlı Becerikli Manipülatör
Dextre olarak da bilinen Özel Amaçlı Dexterous Manipülatör (SPDM), ISS'ye Mobil Taban Sistemine veya Canadarm2'ye bağlanabilen iki kollu bir robottur. Dextre, bir astronotun yapması gereken görevleri yapabilir. Bu görevler, yörünge değiştirme birimlerinin değiştirilmesini veya ORU'ların istif yerlerinden kurulacakları yere taşınmasını içerir. Dextre'yi kullanmak, belirli görevleri gerçekleştirmek için gereken hazırlık süresini azaltabilir ve astronotlara diğer görevlerin tamamlanması için daha fazla zaman ayırma yeteneği sağlayabilir. Dextre'nin birincil kıskaç fikstürü Destiny laboratuvarında bulunur, ancak ISS'deki herhangi bir elektrikli kıskaç fikstürüne de monte edilebilir. 600 kilogram (1.300 lb) taşıma kapasitesi ve 15 serbestlik derecesi vardır.Dextre, STS-123 tarafından ISS'ye teslim edildi.
Mobil Taban Sistemi
Mobil Taban Sistemi (MBS), ISS'nin Entegre Kafes Yapısı üzerine kurulu vagon benzeri bir cihazdır. 886 kilogram (1.953 lb) ağırlığında 20.954 kilogram (46.196 lb) yük taşıma kapasitesine sahiptir. MBS, Starboard 3'ten (S3) Bağlantı Noktası 3 (P3) kiriş segmentlerine hareket edebilir ve maksimum hızı 25 santimetre/saniye (0,82 ft/s) ‘dir. MBS, Canadarm2 ve Dextre için montaj olarak kullanılabilen dört PDGF'nin yanı sıra, faydalı yükleri ve Yörünge Değiştirme Birimlerini (ORU'lar) tutmak için bir Yük/Yörünge Değiştirme Birimi Konaklama Yerlerine (POA) sahiptir. MBS ayrıca, yüklerde özel bir yakalama çubuğunu tutmak için ortak bir bağlantı sistemine sahiptir. Ayrıca kendi ana bilgisayarı ve video dağıtım üniteleri ile uzaktan güç kontrol modüllerine sahiptir. MBS, Haziran 2002'de STS-111'de
Gelişmiş ISS Bom Düzeneği
Gelişmiş ISS Bom Tertibatı, Canadarm2'nin erişimini genişletmek için kullanılır ve ayrıntılı inceleme yeteneği sağlar. Bomun ucunda birkaç milimetre çözünürlükte kayıt yapabilen lazerler ve kameralar var. Bom ayrıca korkuluklarla donatılmıştır, böylece STS-120'de güneş enerjisi dizilerini onarmak için yapıldığı gibi EVA'lar sırasında uzay yürüyüşçülerine yardımcı olabilir.
Önerilen modüller
ABD Yörünge Segmentini genişletmek için önerilen çeşitli modüller vardır.
Yerleşim Genişletme Modülleri
Yerleşim Genişletme Modülleri (HEM), Uluslararası Uzay İstasyonunun Tranquility modülüne bağlanmak için tasarlanmış, önerilen İngiliz yapımı modüllere atıfta bulunur. Bunlar, Bristol Üniversitesi‘nde havacılık mühendisi olan Mark Hempsell tarafından yönetilen bir mühendis ve bilim adamı konsorsiyumunca tasarlandı. (Ocak 2008 itibarıyla) İngiliz hükûmetinin resmi desteğine sahip değildir. Eğer fon sağlanmışsa, modüllerin 2011'de piyasaya sürülmesi planlanıyordu.
4. düğüm
Bağlantı Merkezi Sistemi (DHS) olarak da bilinen Düğüm 4, Düğüm Yapısal Test Parçası (STA) kullanılarak oluşturulacak ve Harmony modülünün ileri bağlantı noktasına yerleştirilmesi önerilen bir modüldü. Yapısal Test Parçası, ISS donanımının test edilmesini kolaylaştırmak için oluşturuldu ve Düğüm 1 olması amaçlandı. Ancak inşaat sırasında yapısal tasarım kusurları keşfedildi. Yapım aşamasındaki Düğüm 2 Düğüm 1 olarak yeniden adlandırıldı ve STA (eski Düğüm 1) Kennedy Uzay Merkezi'nde (KSC) depoya alındı.
2011'de NASA Düğüm 4 için 2013'ün sonlarında fırlatılmasıyla sonuçlanacak 40 aylık bir tasarım ve geliştirme çalışması düşünüyordu. Uzay Mekiği programı kullanımdan kaldırıldığından Düğüm 4'ü inşa etme ve fırlatma kararı alınmış olsaydı bir Atlas V veya Delta IV Ağır fırlatma aracı tarafından fırlatılacaktı.
Santrifüj gösterisi
Santrifüjün insan tepkilerine, mekanik dinamik tepkilere ve etkilere göre etkilerini ve etkilerini değerlendirmek ve karakterize etmek için, Nautilus-X santrifüjünün gösterimi ISS'de test edilecektir.
Üretilirse, bu santrifuj, yapay kısmi G etkileri için yeterli ölçeğin uzayda ilk gösterimi olacaktır. Gösterici, tek bir Delta IV Heavy veya Atlas V fırlatma aracı kullanılarak gönderilecektir. Böyle bir göstericinin tam maliyeti 83 milyon ABD Doları ile 143 milyon ABD Doları arasında olacaktır.
XBASE
Ağustos 2016'da Bigelow Aerospace, Next Space Technologies for Exploration Partnerships'in ikinci aşaması kapsamında B330'a dayalı tam boyutlu bir yer prototipi Deep Space Habitation geliştirmek için NASA ile bir anlaşma imzaladı. Bigelow, modülü Uluslararası Uzay İstasyonuna bağlayarak test etmeyi umduğundan, modül Genişletilebilir Bigelow Gelişmiş İstasyon Geliştirme (XBASE) olarak adlandırılıyor.
Aksiyom uzayı
27 Ocak 2020'de NASA, Axiom Space'e Uluslararası Uzay İstasyonuna bağlanmak üzere üç modüle kadar fırlatma izni verdiğini duyurdu. İlk modül 2024'te fırlatılabilir; ilk modülün şu anda Harmony modülünün ileri bağlantı noktasına bağlanması önerilmektedir ancak bu PMA-2 ve IDA-2'nin yeniden yerleştirilmesini gerektirecektir. Axiom Space, ilk çekirdek modülüne iki adede kadar ek modül eklemeyi ve modüllerde yaşamaları için özel astronotlar göndermeyi planlıyor. ISS'nin kullanımdan kaldırılmasıyla birlikte, Axiom modülüne, hava kilidine sahip bir güç ve termal modül de dahil olmak üzere, birlikte Axiom Ticari Uzay İstasyonu olarak işlev görecek ek unsurlar eklenecektir.
Operasyon
ISS’nin ABD Yörünge Segmentinin operasyonel kontrolu ABD hükümetinin uzay programının sivil bölümünü yöneten NASA tarafından gerçekleştirilir.
2000 yılında başlayan ISS operasyonunun ilk yıllarında, ABD Yörünge Segmentindeki tüm işler, NASA tarafından eğitilmiş bazı astronotların ABD dışı devlet uzay ajanslarının çalışanları olmasına rağmen, NASA astronotları tarafından ve tüm kargo ve uzay istasyonuna mürettebat nakliyesi, NASA'nın sahip olduğu uzay aracı tarafından, özellikle Uzay Mekiği tarafından gerçekleştirildi. 2000'li yılların sonundan itibaren NASA, 2012'de başlayan hizmetlerle uzay istasyonuna kargo taşımak için ticari hizmetler için sözleşme yapmaya başladı.
2020 itibarıyla, operasyonel ticari uçuşlar ISS USOS mürettebat taşımacılığını da üstleniyordu.
2010 yılında NASA, ABD Yörünge Segmentinde sınırlı miktarda uzay ve astronot zamanı ticari kullanıma açmaya başladı. 2005'te ABD Kongresi, birkaç ABD Ulusal Laboratuvarından birinin ISS'de bulunmasına ve burada ticari araştırmalar yapılabilleciğine izin verdi. Laboratuvarı işletmek için Uzayda Bilim Geliştirme Merkezi (CASIS)) kuruldu. Eylül 2009'da Nanoracks yörüngedeki laboratuvar alanını kullanmak için NASA ile ilk sözleşmeyi imzaladı ve Nisan 2010'da Uzay İstasyonunda ilk laboratuvarını kurdu. Diğer şirketler bunu izledi, ancak ISS'deki ticari alan ve ticari deneyler her zaman sınırlı olmuştur, çoğu yörünge segmenti alanı ve deneyler NASA tarafından doğrudan kullanım için ayrılmıştır.
USOS'ta ISS Ulusal Laboratuvarı'nı kullanan ticari şirketler tarafından ödenecek fiyatlar, 2010'dan 2021'in başlarına kadar büyük ölçüde sübvanse edildi. Mart 2021'den başlayarak, sübvansiyon kaldırıldı ve NASA tarafından fiyatlar "NASA kaynaklarının değeri için tam geri ödeme"ye yakın olacak şekilde yükseltildi.
NASA, 2019'dan başlayarak bir "Ticari ve Pazarlama Fiyatlandırma Politikası" yayınladı. USOS'ta sunulan hizmetler için tarihsel fiyatlar ve mevcut fiyatlar şunlardır:
NASA tarafından sağlanan Hizmet | 2010−2019 fiyatı | 2019−2020 fiyatı | 2021-şimdiki fiyat | Yorumlar |
---|---|---|---|---|
ISS'ye kargo taşımacılığı (ABD$/kg) | US$3.000 | US$20,000 | ||
ISS'den Dünya'ya kargo taşımacılığı (ABD$/kg) | US$6.000 | US$40,000 | ||
Mürettebat üyesi zamanı (ABD$/saat) | US$17,500 | US$130,000 | ||
Özel astronot mürettebatı malzemeleri (ABD$/gün) | Yok | Yok | US$22,500 | |
Özel astronot yaşam desteği (ABD$/gün) | Yok | Yok | US$11,250 | |
istifleme (Günlük CTBE başına US$) | US$105 | |||
Güç (ABD$/kWh) | US$42 | |||
Veri indirme bağlantısı (ABD$/GB) | US$50 | |||
çöp atma (ABD$/kg) | US$3.000 | US$20,000 |
Ayrıca bakınız
- NASA X-38, mürettebat dönüş aracını iptal etti
- NASA HL-20 / Dream Chaser önerilen mürettebat dönüş aracı
- Rus Yörünge Segmenti
Dış bağlantılar
- Yörünge Bilimleri uzay uçağı kavramı 15 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Kaynakça
- ^ . 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2020.
- ^ a b . NASA. 22 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ . Thales Alenia. 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2012.
- ^ a b (PDF). NASA. 14 Nisan 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ . NASA. 20 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ . European Space Agency. 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 14 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ . JAXA. 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ a b (PDF). NASA. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ . NASA. 22 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^
- ^ a b . NASA. 24 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012.
- ^ . Boeing. 2 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2012.
- ^ . NASA. 7 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2012.
- ^ . NASA. 3 Mayıs 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 30 Ekim 2005 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 25 Şubat 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 16 Nisan 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 4 Ocak 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 25 Şubat 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ a b (PDF). NASA. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ . NASA. 6 Kasım 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 16 Nisan 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ . 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2019.
- ^ (PDF). NASA. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ a b (PDF). NASA. 4 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ (PDF). NASA. 29 Kasım 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ a b . Canadian Space Agency. 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2012.
- ^ . NASA. 13 Nisan 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ . Canadian Space Agency. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2012.
- ^ . Canadian Space Agency. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2012.
- ^ (PDF). NASA. 6 Nisan 2003 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
- ^ Hsu. . Space.com. 21 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2008.
- ^ "Space Station User's Guide". SpaceRef. 16 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2013.
- ^ a b . NasaSpaceflight.com. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2011.
- ^ . 26 Ocak 2011. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2011.
- ^ . NASA. 9 Ağustos 2016. 10 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017.
- ^ . Business Insider. 16 Şubat 2018. 11 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2018.
- ^ "NASA selects Axiom Space to build commercial space station module". SpaceNews.com (İngilizce). 28 Ocak 2020. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020.
- ^ . Axiomspace Jan2020 (İngilizce). 6 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020.
- ^ Liston (2 Kasım 2000). . Time. 2 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2008.
- ^ Amos, Jonathan (22 Mayıs 2012). "Nasa chief hails new era in space". BBC News. 22 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2021.
- ^ Burghardt (17 Kasım 2020). . NASASpaceFlight.com. 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2021.
- ^ . Forbes. 21 Kasım 2011. 20 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2013.
- ^ a b c d e f Foust (4 Mart 2021). "NASA hikes prices for commercial ISS users". . Erişim tarihi: 5 Mart 2021.
- ^ a b c d e . nasa.gov. 7 Haziran 2019. 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b . nasa.gov. 5 Mart 2021. 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2021.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
ABD Yorunge Segmenti USOS Amerika Birlesik Devletleri Ulusal Havacilik ve Uzay Dairesi NASA Avrupa Uzay Ajansi ESA Kanada Uzay Ajansi CSA ve Japonya Havacilik ve Uzay Arastirma Dairesi JAXA tarafindan insa edilen ve isletilen Uluslararasi Uzay Istasyonu nun ISS bilesenlerine verilen isimdir Segment halen tumu Uzay Mekigi tarafindan teslim edilen on bir basincli bilesenden ve cesitli dis elemanlardan olusur Segment Houston Teksas daki Johnson Uzay Merkezi Oberpfaffenhofen Almanya Columbus Kontrol Merkezi ve Tsukuba Japonya Tsukuba Uzay Merkezi dahil olmak uzere dunya capindaki cesitli gorev kontrol merkezlerinden izlenir ve kontrol edilir Ancak temel ucus kontrolu yorunge istasyonunu surdurme ve yasam destek sistemleri icin Rus Yorunge Segmenti ne baglidir ModullerAralik 2022 itibariyla ISS yapisi ABD Yorunge Segmenti 10 basinclandirilmis modulden olusur Bunlardan yedisi yasanabilir ve ucu buyuk baglanti noktalarina sahip baglanti dugumleridir Baglanti noktalari modulleri birbirine baglamak veya uzay araclari icin rihtimlar ve yaklasim saglamak icin kullanilir Dugumler Dugumlerin her biri Ortak Yanasma Mekanizmalari CBM adi verilen baglanti noktalari vardir Her uc dugumun de dis cevresinde 4 baglanti noktasi ve her iki ucunda 1 baglanti noktasi toplam 6 baglanti noktasi vardir Dugumlerdeki 18 baglanti noktasina ek olarak moduller uzerinde ek baglanti noktalari vardir bunlarin cogu modulleri eslestirmek icin kullanilirken kullanilmayan CBM baglanti noktalari yeniden ikmal uzay araci MPLM HTV Dragon Cargo veya Cygnus tan birini yanastirabilir Soyuz Progress Otomatik Transfer Araci ve eski Uzay Mekigi tarafindan kullanilan tip olan CBM baglanti noktalarini yerlestirme baglanti noktalarina degistiren iki PMA adaptoru vardir Unity Usos basincli segmentinin ilk bileseni Unity dir Unity nin arka ucunda Basincli Eslestirme Adaptoru PMA 1 bulunur PMA 1 Unity yi Rus segmentiyle birlestirir Unity de sancak tarafinda Quest hava bolmesine iskele tarafinda Tranquility ye ve basucu ing zenith tarafinda ilgili Z1 kafesine baglanir Destiny laboratuvari ileri uca baglanir ve USOS un geri kalanina gider Unity ayrica ISS deki ekipler tarafindan yemek yemek ve bazi aksama surelerininde birlikte olmak icin kullanilir Unity dugumu 6 Aralik 1998 de STS 88 tarafindan istasyona teslim edildi Harmony Harmony USOS un merkezi baglanti dugumudur Harmony Destiny laboratuvarinin kic tarafina Kibo laboratuvarinin iskele tarafina ve Columbus laboratuvarinin sancak tarafina baglidir Harmony dugumunun nadir ve zenit portlari ayrica H II Transfer Araci HTV Dragon ve Cygnus ikmal araclari icin yanasma limani olarak hizmet eder Harmony nin on ucunda ziyaret eden Uzay Mekikleri tarafindan kenetleme adaptoru olarak kullanilan ve ISS ye gelecekteki murettebatli gorevler tarafindan kullanilacak PMA 2 vardir 18 Temmuz 2016 da SpaceX CRS 9 da NASA Shuttle APAS 95 yerlestirme adaptorunu SpaceX Dragon 2 ve Boeing Starliner ile kullanilmak uzere NASA Docking Sistemine donusturmek icin Uluslararasi Yerlestirme Adaptoru 2 yi firlatti Harmony 23 Ekim 2007 de STS 120 goreviyle teslim edildi Tranquility Tranquility dugumu USOS yasam destek sistemlerini barindirir Tranquility ayrica yedi pencereli Cupola modulunu ve ileri baglanti noktasinda Leonardo modulunu barindirir One bakan Tranquility limani istasyonun kafes yapisi tarafindan engellenirken arkaya bakan liman kullanim icin bostur Nadir baglanti noktasi Cupola tarafindan kullanilirken basucu baglanti noktasi dugum icindeki bazi egzersiz ekipmanlari tarafindan kullanilir Sancak iskelesi dugum 1 e baglidir ve iskele tarafi daha once Crew Dragon ve Boeing Starliner ile baglantiya izin vermek icin CRS 18 sirasinda Uluslararasi Yerlestirme Adaptoru 3 unu alacak Mekik kenetlenmesi icin yedek olan PMA 3 tarafindan isgal edilmistir Tranquility modulu STS 130 tarafindan Cupola ile birlikte Subat 2010 da teslim edildi Laboratuvarlar Destiny Destiny laboratuvari Amerikan yapimi laboratuvar moduludur Tip muhendislik biyoteknoloji fizik malzeme bilimi ve Yer bilimleri arastirmalarinda kullanilir Destiny ayrica bir yedek robotik is istasyonunu barindirir ve teslim edilen USOS laboratuvarlarinin ilkiydi 7 Subat 2001 de STS 98 tarafindan teslim edildiDestiny laboratuvari Houston Texas ve Huntsville Alabama daki gorev kontrol merkezleri tarafindan yonetilir Columbus Columbus Avrupa Uzay Ajansi tarafindan yapilan laboratuvar moduludur Akiskanlar biyoloji tip malzeme ve yer bilimlerinde bilimsel arastirmalara ev sahipligi yapar Columbus ayrica deneyleri uzay bosluguna maruz birakmak icin kullanilan dort harici yuk yerine sahiptir Columbus modulu 7 Subat 2008 de STS 122 tarafindan ISS ye teslim edildiAlmanya da bulunan Columbus Kontrol Merkezi Columbus modulunun kontrolunden sorumludur Kibo USOS Uluslararasi Uzay Istasyonu pencere yerleri Kibo laboratuvari USOS un Japon bilesenidir Kibo nun dort ana bolumu vardir Kibo laboratuvarinin kendisi basincli bir kargo konteyneri aciktaki bir bilim platformu ve iki robotik kol Modul yukleri istasyonun disindaki robotik kollara veya astronotlara iletmek icin kullanilabilen kucuk bir hava kilidine sahip olmasi bakimindan benzersizdir Robotik kollar laboratuvar icindeki bir is istasyonundan kontrol edilir Laboratuvar tip muhendislik biyoteknoloji fizik malzeme bilimi ve Yer bilimi alanlarinda arastirma yapmak icin kullanilmaktadir Lojistik konteynir Kibo nun gelen ilk parcasiydi STS 123 tarafindan Mart 2008 de teslim edildiKibo laboratuvari Mayis 2008 de STS 124 gorevi tarafindan ISS ye teslim edildi Acik bilim tesisi Temmuz 2009 da STS 127 Japonya Tsukuba daki JEM Kontrol merkezi Kibo laboratuvarinin tum unsurlarinin kontrolunden sorumludur Diger Moduller Quest Quest Quest Ortak Hava Kilidi ISS nin USOS segmentinden uzay yuruyuslerine ev sahipligi yapmak icin kullanilir Iki ana bolumden olusur ekipman kilidi ve ekip kilidi Ekipman kilidi Arac Disi Hareketlilik Birimlerinin depolandigi ve uzay yuruyusleri icin hazirliklarin yapildigi yerdir Uzay yuruyusleri sirasinda murettebat kilidinin basinci bosaltilir Quest hava kilidi Temmuz 2001 de STS 104 ekibi tarafindan teslim edildi ve kuruldu Leonardo Kalici Cok Amacli Modul PMM olarak da bilinen Leonardo modulu ISS de depolama yeri icin kullanilan moduldur Leonardo Tranquility dugumunun one bakan tarafina baglidir PMM 2011 yilinin baslarinda STS 133 goreviyle ISS e teslim edildi Baslangicta Cok Amacli Lojistik Modulu MPLM Leonardo ISS ye kurulmadan once uzun sure yorungede kalacak sekilde donusturuldu Cupola Cupola Tranquility modulune bagli yedi pencereli bir moduldur Dunya gozlemi icin kullanilir ve bazi spor aletlerini barindirir Yedi pencerenin hepsinde istasyonu uzay enkazindan korumak icin pencereler kullanilmadiginda kapatilan kapaklar bulunur Cupola Tranquility dugumu ile birlikte STS 130 la Subat 2010 da teslim edildi Bigelow Genisletilebilir Etkinlik Modulu Bigelow Expandable Activity Module sayfasi bulunamadi Basincli Eslestirme Adaptoru Basincli Eslestirme Adaptorleri PMA ISS nin USOS kisminda yerlestirme baglanti noktalari olarak hizmet eder Standart Ortak Yanasma Mekanizmasini Uzay Mekigi ve Rus Yorunge Segmenti tarafindan kullanilan kenetlenme sistemi APAS 95 e donusturur Halen PMA 1 Unity dugumunu ISS deki Zarya modulune baglamak icin kullanilir Basincli Eslestirme Adaptoru 2 Harmony nin on ucunda bulunurken PMA 3 ayni dugumun basucu portunda bulunur PMA 2 sadece birkac kez kullanilan PMA 3 un yedegi oldugu Mekik kenetlenme baglanti noktasiydi Yeni Murettebat Ticari Programi ve Mekik filosunun emekliye ayrilmasiyla NASA PMA 2 ve PMA 3 u NASA Kenetlenme Sistemine donusturmek icin Uluslararasi Kenetlenme Adaptorunu kurdu IDA 1 in PMA 2 ile kenetlenmesi gerekiyordu ancak SpaceX CRS 7 firlatma arizasinda kayboldu Boylece SpaceX CRS 9 un getirdigi ve PMA 3 e kenetlenmesi beklenen IDA 2 PMA 2 ye kaydirildi Kayip IDA 1 in yerini alan IDA 3 Temmuz 2019 da SpaceX CRS 18 de firlatildi ve PMA 3 e yanasti PMA 1 ve PMA 2 Aralik 1998 de STS 88 deki Unity dugumuyle teslim edildiler Ucuncu PMA 11 Ekim 2000 de STS 92 tarafindan teslim edildi Dis elemanlarEntegre Kafes Yapisi Entegre Kafes Yapisi ing Integrated Truss Structure ITS ISS nin disinda hayati donanima sahiptir Kafesin her bir parcasina parcanin iskele tarafinda mi yoksa sancak tarafinda mi oldugunu gosteren bir P veya S isareti ve ilgili tarafinda konumunu belirten bir sayi verilir Kafes sisteminin kendisi Destiny modulundeki baglanti noktalari ile ISS ye baglanan her iki tarafta dort ve bir merkezi segment olmak uzere toplam 12 segmentten olusur Zenith 1 Z1 kiris segmenti olarak bilinen on ucuncu parca Unity modulune baglidir ve orijinal olarak USOS a guc saglamak icin P6 gunes panellerini tutmak icin kullanilmistir Z1 segmenti artik Ku bant antenlerini barindirir ve ISS nin disindaki guc ve veri kablolari icin yonlendirme noktasi gorevi yapar Entegre Kafes Yapisi paslanmaz celik titanyum ve aluminyumdan yapilmistir Yaklasik 110 metre uzunluga yayilir ve dort set gunes enerjisi paneli barindirir Her bir gunes paneli seti toplam 16 gunes paneli icin dort panel icerir Dort panel setin her birinin ayrica guc kaynagi ekipmanini sogutmak icin ilgili sogutma sistemi ve radyatoru vardir Entegre Kafes Yapisi ayrica iki pompa iki radyator dizisi ve iki amonyak ve iki nitrojen tanki tertibatindan olusan ISS icin ana sogutma sistemini barindirir Ayrica Entegre Kafes Yapisinda bulunan birkac yuk baglanti noktasi vardir Bu noktalar Canadarm2 icin Harici Istif Platformlari Harici Lojistik Tasiyicilar Alfa Manyetik Spektrometre ve Mobil Taban Sistemini barindirir Z1 kafesi Ekim 2000 de STS 92 gorevi tarafindan teslim edildi P6 segmenti Aralik 2000 de STS 97 de kuruldu S0 kafesi STS 112 yi takip eden S1 segmenti ile STS 110 da ISS ye teslim edildi Kafesin P1 segmenti STS 113 tarafindan ISS ye getirildi ardindan STS 115 te P3 P4 segmenti ve STS 116 da P5 segmenti geldi S3 S4 kafes segmenti STS 117 tarafindan teslim edildi ardindan S5 segmenti STS 118 tarafindan teslim edildi Kafes segmentinin son bileseni olan S6 segmenti STS 119 tarafindan teslim edildi Dis Istifleme Platformu Dis Istifleme Platformlari ESP ISS de Yorunge Degistirme Birimlerini ORU depolamak icin kullanilan bir dizi platformdur ESP ler ORU lara guc saglar ancak komut ve veri islemeye imkani vermez Dis Istifleme Platformu 1 Destiny laboratuvarinin iskele tarafindadir ve Mart 2001 de STS 102 gorevinde teslim edilmistir ESP 2 Quest hava kilidinin iskele tarafinda bulunur ve 2005 yilinda STS 114 ekibi tarafindan ISS ye getirildi ESP 3 Starboard 3 S3 kafes segmentindedir ve Agustos 2007 de STS 118 de teslim edildi ExPRESS lojistik tasiyici Kafes yapisi uzerinde ELC 2 ExPRESS lojistik tasiyicilari ELC ler Harici Istifleme Platformuna benzer ancak daha fazla yuk tasimak uzere tasarlanmistir ESP lerin aksine ELC ler komut ve veri islemeye izin verir Disa takili konteynerlerin yuklerin ve jiroskoplarin takildigi bir celik izgara yapiyi kullanirlar ve bilimsel deneylerin aletleri buna takilabilir Bazi ELC bilesenleri Brezilya Uzay Ajansi tarafindan yapilmistir Alt P3 kafesinde bulunan ExPRESS Logistics Carriers 1 ve ust S3 kafeste bulunan ELC 2 Kasim 2009 da STS 129 ile teslim edildi ELC 3 STS 134 ekibi tarafindan ISS ye getirildi ve ust P3 kafesine yerlestirildi ELC 4 STS 133 gorevi sirasinda alt S3 kafes segmentine teslim edildi ve kuruldu Alfa Manyetik Spektrometre 2 Alfa Manyetik Spektrometresi AMS S3 kafes segmentine takilmis bir parcacik fizigi deneyidir AMS karanlik madde ve anti madde aramak icin tasarlanmistir AMS nin gelistirilmesine ve insasina 56 farkli kurumdan ve 16 ulkeden bes yuz bilim insani katildi Alfa Manyetik Spektrometresi STS 134 ekibi tarafindan teslim edildi Mobil Servis Sistemi MSS nin bilesenleri Kanada Uzay Ajansi tarafindan MDA Uzay Gorevleri ile birlikte saglandi Mobil Taban Sistemini tasiyan Mobil Tasiyici NASA ile sozlesmeli olarak Northrop Grumman tarafindan tasarlandi ve uretildi Canadarm2 Mobil servis sisteminin ana bileseni Uzay Istasyonu Uzaktan Manipulator Sistemi SSRMS olarak da bilinen Canadarm2 dir Kol uzay yuruyusu sirasinda astronotlar tarafindan kaldirilamayan buyuk ve agir yukleri hareket ettirebilir Kolun tasima kapasitesi 116 000 kilogram 256 000 lb ve 7 serbestlik derecesi vardir Canadarm2 ayrica konuslandirildigi yeri ve ucunda ne kullaniyorsa onu degistirebilir Destiny laboratuvarinda Harmony dugumunde Unity dugumunde ve Mobil Temel Sistemde Candarm2 icin kiskac armaturleri vardir Zarya modulune bir kiskac tertibati takilidir ancak bagli veri kablolari yoktur Bu kablolar baglandiktan sonra Canadarm2 kendini Zarya nin disina yerlestirebilecek ve Rus Yorunge Segmenti ROS civarinda Arac Disi Aktiviteyi EVA destekleyebilecektir Canadarm2 2001 yilinin baslarinda STS 100 ekibi tarafindan monte edildi ve kuruldu Ozel Amacli Becerikli Manipulator Dextre olarak da bilinen Ozel Amacli Dexterous Manipulator SPDM ISS ye Mobil Taban Sistemine veya Canadarm2 ye baglanabilen iki kollu bir robottur Dextre bir astronotun yapmasi gereken gorevleri yapabilir Bu gorevler yorunge degistirme birimlerinin degistirilmesini veya ORU larin istif yerlerinden kurulacaklari yere tasinmasini icerir Dextre yi kullanmak belirli gorevleri gerceklestirmek icin gereken hazirlik suresini azaltabilir ve astronotlara diger gorevlerin tamamlanmasi icin daha fazla zaman ayirma yetenegi saglayabilir Dextre nin birincil kiskac fiksturu Destiny laboratuvarinda bulunur ancak ISS deki herhangi bir elektrikli kiskac fiksturune de monte edilebilir 600 kilogram 1 300 lb tasima kapasitesi ve 15 serbestlik derecesi vardir Dextre STS 123 tarafindan ISS ye teslim edildi Mobil Taban Sistemi Mobil Taban Sistemi MBS ISS nin Entegre Kafes Yapisi uzerine kurulu vagon benzeri bir cihazdir 886 kilogram 1 953 lb agirliginda 20 954 kilogram 46 196 lb yuk tasima kapasitesine sahiptir MBS Starboard 3 ten S3 Baglanti Noktasi 3 P3 kiris segmentlerine hareket edebilir ve maksimum hizi 25 santimetre saniye 0 82 ft s dir MBS Canadarm2 ve Dextre icin montaj olarak kullanilabilen dort PDGF nin yani sira faydali yukleri ve Yorunge Degistirme Birimlerini ORU lar tutmak icin bir Yuk Yorunge Degistirme Birimi Konaklama Yerlerine POA sahiptir MBS ayrica yuklerde ozel bir yakalama cubugunu tutmak icin ortak bir baglanti sistemine sahiptir Ayrica kendi ana bilgisayari ve video dagitim uniteleri ile uzaktan guc kontrol modullerine sahiptir MBS Haziran 2002 de STS 111 de Gelismis ISS Bom Duzenegi Gelismis ISS Bom Tertibati Canadarm2 nin erisimini genisletmek icin kullanilir ve ayrintili inceleme yetenegi saglar Bomun ucunda birkac milimetre cozunurlukte kayit yapabilen lazerler ve kameralar var Bom ayrica korkuluklarla donatilmistir boylece STS 120 de gunes enerjisi dizilerini onarmak icin yapildigi gibi EVA lar sirasinda uzay yuruyusculerine yardimci olabilir Onerilen modullerABD Yorunge Segmentini genisletmek icin onerilen cesitli moduller vardir Yerlesim Genisletme Modulleri Yerlesim Genisletme Modulleri HEM Uluslararasi Uzay Istasyonunun Tranquility modulune baglanmak icin tasarlanmis onerilen Ingiliz yapimi modullere atifta bulunur Bunlar Bristol Universitesi nde havacilik muhendisi olan Mark Hempsell tarafindan yonetilen bir muhendis ve bilim adami konsorsiyumunca tasarlandi Ocak 2008 2008 01 itibariyla Ingiliz hukumetinin resmi destegine sahip degildir Eger fon saglanmissa modullerin 2011 de piyasaya surulmesi planlaniyordu 4 dugum Bir sanatcinin sisme modullu Dugum 4 kavrami Baglanti Merkezi Sistemi DHS olarak da bilinen Dugum 4 Dugum Yapisal Test Parcasi STA kullanilarak olusturulacak ve Harmony modulunun ileri baglanti noktasina yerlestirilmesi onerilen bir moduldu Yapisal Test Parcasi ISS donaniminin test edilmesini kolaylastirmak icin olusturuldu ve Dugum 1 olmasi amaclandi Ancak insaat sirasinda yapisal tasarim kusurlari kesfedildi Yapim asamasindaki Dugum 2 Dugum 1 olarak yeniden adlandirildi ve STA eski Dugum 1 Kennedy Uzay Merkezi nde KSC depoya alindi 2011 de NASA Dugum 4 icin 2013 un sonlarinda firlatilmasiyla sonuclanacak 40 aylik bir tasarim ve gelistirme calismasi dusunuyordu Uzay Mekigi programi kullanimdan kaldirildigindan Dugum 4 u insa etme ve firlatma karari alinmis olsaydi bir Atlas V veya Delta IV Agir firlatma araci tarafindan firlatilacakti Santrifuj gosterisi Santrifujun insan tepkilerine mekanik dinamik tepkilere ve etkilere gore etkilerini ve etkilerini degerlendirmek ve karakterize etmek icin Nautilus X santrifujunun gosterimi ISS de test edilecektir Uretilirse bu santrifuj yapay kismi G etkileri icin yeterli olcegin uzayda ilk gosterimi olacaktir Gosterici tek bir Delta IV Heavy veya Atlas V firlatma araci kullanilarak gonderilecektir Boyle bir gostericinin tam maliyeti 83 milyon ABD Dolari ile 143 milyon ABD Dolari arasinda olacaktir XBASE Agustos 2016 da Bigelow Aerospace Next Space Technologies for Exploration Partnerships in ikinci asamasi kapsaminda B330 a dayali tam boyutlu bir yer prototipi Deep Space Habitation gelistirmek icin NASA ile bir anlasma imzaladi Bigelow modulu Uluslararasi Uzay Istasyonuna baglayarak test etmeyi umdugundan modul Genisletilebilir Bigelow Gelismis Istasyon Gelistirme XBASE olarak adlandiriliyor Aksiyom uzayi 27 Ocak 2020 de NASA Axiom Space e Uluslararasi Uzay Istasyonuna baglanmak uzere uc module kadar firlatma izni verdigini duyurdu Ilk modul 2024 te firlatilabilir ilk modulun su anda Harmony modulunun ileri baglanti noktasina baglanmasi onerilmektedir ancak bu PMA 2 ve IDA 2 nin yeniden yerlestirilmesini gerektirecektir Axiom Space ilk cekirdek modulune iki adede kadar ek modul eklemeyi ve modullerde yasamalari icin ozel astronotlar gondermeyi planliyor ISS nin kullanimdan kaldirilmasiyla birlikte Axiom modulune hava kilidine sahip bir guc ve termal modul de dahil olmak uzere birlikte Axiom Ticari Uzay Istasyonu olarak islev gorecek ek unsurlar eklenecektir OperasyonISS nin ABD Yorunge Segmentinin operasyonel kontrolu ABD hukumetinin uzay programinin sivil bolumunu yoneten NASA tarafindan gerceklestirilir 2000 yilinda baslayan ISS operasyonunun ilk yillarinda ABD Yorunge Segmentindeki tum isler NASA tarafindan egitilmis bazi astronotlarin ABD disi devlet uzay ajanslarinin calisanlari olmasina ragmen NASA astronotlari tarafindan ve tum kargo ve uzay istasyonuna murettebat nakliyesi NASA nin sahip oldugu uzay araci tarafindan ozellikle Uzay Mekigi tarafindan gerceklestirildi 2000 li yillarin sonundan itibaren NASA 2012 de baslayan hizmetlerle uzay istasyonuna kargo tasimak icin ticari hizmetler icin sozlesme yapmaya basladi 2020 itibariyla operasyonel ticari ucuslar ISS USOS murettebat tasimaciligini da ustleniyordu 2010 yilinda NASA ABD Yorunge Segmentinde sinirli miktarda uzay ve astronot zamani ticari kullanima acmaya basladi 2005 te ABD Kongresi birkac ABD Ulusal Laboratuvarindan birinin ISS de bulunmasina ve burada ticari arastirmalar yapilabillecigine izin verdi Laboratuvari isletmek icin Uzayda Bilim Gelistirme Merkezi CASIS kuruldu Eylul 2009 da Nanoracks yorungedeki laboratuvar alanini kullanmak icin NASA ile ilk sozlesmeyi imzaladi ve Nisan 2010 da Uzay Istasyonunda ilk laboratuvarini kurdu Diger sirketler bunu izledi ancak ISS deki ticari alan ve ticari deneyler her zaman sinirli olmustur cogu yorunge segmenti alani ve deneyler NASA tarafindan dogrudan kullanim icin ayrilmistir USOS ta ISS Ulusal Laboratuvari ni kullanan ticari sirketler tarafindan odenecek fiyatlar 2010 dan 2021 in baslarina kadar buyuk olcude subvanse edildi Mart 2021 den baslayarak subvansiyon kaldirildi ve NASA tarafindan fiyatlar NASA kaynaklarinin degeri icin tam geri odeme ye yakin olacak sekilde yukseltildi NASA 2019 dan baslayarak bir Ticari ve Pazarlama Fiyatlandirma Politikasi yayinladi USOS ta sunulan hizmetler icin tarihsel fiyatlar ve mevcut fiyatlar sunlardir NASA tarafindan saglanan Hizmet 2010 2019 fiyati 2019 2020 fiyati 2021 simdiki fiyat YorumlarISS ye kargo tasimaciligi ABD kg US 3 000 US 20 000ISS den Dunya ya kargo tasimaciligi ABD kg US 6 000 US 40 000Murettebat uyesi zamani ABD saat US 17 500 US 130 000Ozel astronot murettebati malzemeleri ABD gun Yok Yok US 22 500Ozel astronot yasam destegi ABD gun Yok Yok US 11 250istifleme Gunluk CTBE basina US US 105Guc ABD kWh US 42Veri indirme baglantisi ABD GB US 50cop atma ABD kg US 3 000 US 20 000Ayrica bakinizNASA X 38 murettebat donus aracini iptal etti NASA HL 20 Dream Chaser onerilen murettebat donus araci Rus Yorunge SegmentiDis baglantilarYorunge Bilimleri uzay ucagi kavrami 15 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Kaynakca 12 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Ocak 2020 a b NASA 22 Aralik 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 PDF NASA 24 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 Thales Alenia 5 Mart 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Subat 2012 a b PDF NASA 14 Nisan 2010 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 NASA 20 Kasim 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 European Space Agency 8 Subat 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 PDF NASA 14 Agustos 2015 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 JAXA 13 Mart 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 a b PDF NASA 4 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 4 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 PDF NASA 4 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 NASA 22 Aralik 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 a b NASA 24 Mart 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2012 Boeing 2 Subat 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Subat 2012 NASA 7 Aralik 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Subat 2012 NASA 3 Mayis 2001 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 30 Ekim 2005 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 25 Subat 2007 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 28 Eylul 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 16 Nisan 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 4 Ocak 2007 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 25 Subat 2007 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 a b PDF NASA 4 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 4 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 NASA 6 Kasim 2001 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 PDF NASA 16 Nisan 2011 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Mart 2019 PDF NASA 27 Mart 2019 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 a b PDF NASA 4 Mayis 2017 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 9 Mayis 2017 PDF NASA 29 Kasim 2010 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 a b Canadian Space Agency 26 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Subat 2012 NASA 13 Nisan 2001 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 Canadian Space Agency 4 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Subat 2012 Canadian Space Agency 4 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Subat 2012 PDF NASA 6 Nisan 2003 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Subat 2012 Hsu Space com 21 Nisan 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Ocak 2008 Space Station User s Guide SpaceRef 16 Aralik 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Kasim 2013 a b NasaSpaceflight com 4 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Mart 2011 26 Ocak 2011 4 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Mart 2011 NASA 9 Agustos 2016 10 Nisan 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 9 Nisan 2017 Business Insider 16 Subat 2018 11 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Ekim 2018 NASA selects Axiom Space to build commercial space station module SpaceNews com Ingilizce 28 Ocak 2020 Erisim tarihi 14 Subat 2020 Axiomspace Jan2020 Ingilizce 6 Mart 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Subat 2020 Liston 2 Kasim 2000 Time 2 Nisan 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Nisan 2008 Amos Jonathan 22 Mayis 2012 Nasa chief hails new era in space BBC News 22 Mayis 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Mart 2021 Burghardt 17 Kasim 2020 NASASpaceFlight com 27 Kasim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Mart 2021 Forbes 21 Kasim 2011 20 Aralik 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Subat 2013 a b c d e f Foust 4 Mart 2021 NASA hikes prices for commercial ISS users Erisim tarihi 5 Mart 2021 a b c d e nasa gov 7 Haziran 2019 1 Mart 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b nasa gov 5 Mart 2021 1 Mart 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Mart 2021