Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Afrika usulü kırmızı sırlı seramik, bir terra sigillata kategorisidir. MS 1. yüzyılın ortalarından 7. yüzyıla kadar Afrika Proconsularis eyaletinde (günümüz Tunusu) üretilmiştir.
MS 3. yüzyıldan itibaren, Afrika usulü kırmızı sırlı seramikler, Akdeniz boyunca ve Roma Avrupası'nın belli başlı şehirlerinde görülmektedir. Geç Roma döneminde sigillata geleneğinin en yaygın kullanılan temsilcisiydi. Bu tip seramiklerin 5-6. yüzyıllarda Büyük Britanya'ya kadar ihraç edildiği bilinmektedir. MS 5. yüzyıldan itibaren üretimi yavaşlamış ve ticaret hacmi azalmıştır. Bu tip seramiklerin son örnekleri MS 7. yüzyılda Konstantinopolis ve Marsilya gibi büyük şehirlerde bulunurken, 7. yüzyılın sonlarına damgasını vuran ticari bağlantıların kırılması, Afrika usulü kırmızı astarlı seramik endüstrisinin nihai çöküşüne sebep olmuştur.
Bu seramik türünün Avrupa boyunca dağılımı ve yaygınlaşması, Roma'nın Kuzey Afrika eyaletlerinin tarımsal üretkenliği ile yakından ilişkilidir. Keza Kuzey Afrika amforaları da bu tarihlerde benzer bir dağılım göstermektedirler.
Çeşitler ve Gelişim
Yaklaşık 4. yüzyıldan itibaren, Küçük Asya, Doğu Akdeniz ve Mısır da dahil olmak üzere diğer birçok bölgede bu tip seramiklerin yetkin kopyaları yapılmıştır. Uzun üretim dönemi boyunca, seramik tipinde çok fazla değişiklik ve evrim olduğu açıktır. Hem İtalyan hem de Galya sade formları MS 1. ve 2. yüzyıllarda bu seramik grubunu etkilemişse de, zamanla kendine özgü bir repertuar geliştirmiştir.
Birçoğu rulet veya damga süslemeli çok çeşitli tabaklar ve kaseler ve aplike süslemeli kapalı kulplu sürahi gibi formlar vardı. Merkezde ve geniş ağız kenarlarında kabartma süslemeli büyük dikdörtgen tabaklar, açık bir şekilde, geleneksel dairesel formda olduğu kadar dikdörtgen ve çokgen şekillerde de yapılmış olabilen 4. yüzyıla ait gümüş tepsi ve tabaklardan ilham almıştır.
Yüzey dekorasyonu
Afrika usulü kırmızı astarlı seramikler arasında çok çeşitli kaseler, tabaklar ve maşrapalar bulunsa da, bunlardan hepsinde yüzey süslemesi bulunmuyordu. Bunun yerine aplike motifler, kabartma süslemenin gerekli olduğu yerlerde sıklıkla kullanılmış, kurutma ve fırınlama öncesi ayrı ayrı uygulanmıştır. Damgalı motifler de süslemenin tercih edilen bir biçimiydi ve dekoratif motifler yalnızca Akdeniz'in Greko-Romen geleneklerini değil, aynı zamanda damgalar arasında yer alan monogram ve düz haçların işaret ettiği üzere Hristiyanlığın yükselişini de yansıtmaktaydı.
Afrika usulü kırmızı astarlı seramiklerin yüzey dekorasyonu, üretimin ilk üç yüzyılında nadiren kullanılan barbotin motifleri ve tipik bazı aplikelerle rağmen basittir. 4. yüzyıldan itibaren uygulamalı bezeme yaygınlaşır. 5. yüzyılda hayvanlar, haçlar ve insanlar gibi damgalı merkezi motifler daha büyük tabaklarda yayılmaya başlar. Bu gelişimi takiben ve diğer görsel medyadaki gelişmelere paralel olarak, gladyatör sahneleri ve pagan mitolojisine yapılan göndermeler yerini Hristiyan figürlere bırakır.
Ana tipolojiler
1972'de John Hayes, 1'den 200'e kadar uzanan ancak 112-120 numaralarının hariç tutulduğu bir tip serisi yayınladı. 1980'de bu listeye bir ek yayınlandı. Hayes, Waage'nin hem Antakya hem de Atina Agorası'ndaki çalışmalarından ve Lamboglia'nın Ventimiglia'daki çalışmalarından yararlandı. Michael Fulford'un, Kartaca'daki Avenue du Président Habib Bourguiba, Salammbo kazılarına ilişkin yayını, Hayes'in çalışmalarını genişletti. Carandini'nin Enciclopedia dell'arte antica classica e orientale'de yayınlanan tipolojisi de ayrıca önemlidir. Michael Mackensen, kuzey Tunus'taki çalışmalarına dayanan sonraki formlar için alternatif bir tipoloji sunmuştur. Michel Bonifay da 2004 yılında yayınladığı eserinde hem kendi gözlemlerini hem de kendisinden önceki çalışmaları toplayarak yayınlamıştır.
Üretim Merkezleri
Tunus'un merkezindeki bazı büyük üretim merkezleri Sidi Marzouk Tounsi, Henchir el-Guellal (Djilma), ve Henchir es-Srira'dır.
Ayrıca bakınız
Dipnotlar
- ^ Tyers 1996, pp.80-82
- ^ Hayes 1972, p. 19–20.
- ^ For the detailed typology and distribution maps, see Hayes 1972 and Hayes 1980
- ^ Hayes, John. (1972). Late Roman Pottery. London: British School at Rome (hardcover, )
- ^ Hayes, John. 1980. A Supplement to Late Roman Pottery. London: British School at Rome
- ^ Fulford, Michael & Peacock, David. (1984). The Avenue du President Habib Bourguiba, Salammbo: the pottery and other ceramic objects from the site excavations at Carthage. (The British Mission 1.2.) Sheffield: University of Sheffield, Department of Prehistory and Archaeology.
- ^ 1981. Enciclopedia dell'arte antica classica e orientale. Atlante delle Forme Ceramiche I, Ceramica Fine Romana nel Bacino Mediterraneo (Medio e Tardo Impero). Rome: Istituto della Enciclopedia italiana.
- ^ Mackensen, Michael (1993). Die spätantiken Sigillata- und Lampentöpfereien von el Mahrine (Nordtunesien): Studien zur nordafrikanischen Feinkeramik des 4. bis 7. Jahrhunderts. Munich: Beck (hardcover, )
- ^ Bonifay, Michel. 2004. Études sur la céramique romaine tardive d’Afrique. (British Archaeological Reports International Series 1301) Oxford: B. A. R.
- ^ 34°42′18″N 9°21′58″E / 34.7049689°K 9.3661589°D . Pleiades. 28 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2014.
- ^ 35°26′15″N 9°22′09″E / 35.437423°K 9.3690949°D . Pleiades. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2014.
Literatür
- Hayes, John. (1972). Late Roman Pottery. London: British School at Rome ()
- Hayes, John. (1980). "Supplement to Late Roman Pottery". London: British School at Rome. Worldcat 29 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Mackensen, Michael (1993). Die spätantiken Sigillata- und Lampentöpfereien von el Mahrine (Nordtunesien): Studien zur nordafrikanischen Feinkeramik des 4. bis 7. Jahrhunderts. Munich: Beck ()
- Tyers, Paul (1996). Roman Pottery in Britain, London: B. T. Batsford
- Hayes, John W. 1972. Late Roman Pottery. London: British School at Rome.
- Hayes, John W. 1997. Handbook of Mediterranean Roman Pottery. Norman: University of Oklahoma Press.
- Peacock, D. P. S. 1982. Pottery In the Roman World: An Ethnoarchaeological Approach. London: Longman.
- Peña, J. Theodore. 2007. Roman Pottery In the Archaeological Record. Cambridge (UK): Cambridge University Press.
- Robinson, Henry Schroder. 1959. Pottery of the Roman Period: Chronology. Princeton, NJ: American School of Classical Studies at Athens.
Dış bağlantılar
- Ilion'da Yunan, Roma ve Bizans Seramiklerinde Afrika Kırmızı Astarı 5 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Potsherd'den 'Kuzey Afrika Kırmızı Astarlı Mal': Roma Çömlek Atlası 24 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Afrika usulu kirmizi sirli seramik bir terra sigillata kategorisidir MS 1 yuzyilin ortalarindan 7 yuzyila kadar Afrika Proconsularis eyaletinde gunumuz Tunusu uretilmistir Afrika Kirmizi Astarli masrapa ve vazolar MS 2 4 yySuslemeli tipik bir sade Afrika Kirmizi Astar tabagi 4 yuzyil MS 3 yuzyildan itibaren Afrika usulu kirmizi sirli seramikler Akdeniz boyunca ve Roma Avrupasi nin belli basli sehirlerinde gorulmektedir Gec Roma doneminde sigillata geleneginin en yaygin kullanilan temsilcisiydi Bu tip seramiklerin 5 6 yuzyillarda Buyuk Britanya ya kadar ihrac edildigi bilinmektedir MS 5 yuzyildan itibaren uretimi yavaslamis ve ticaret hacmi azalmistir Bu tip seramiklerin son ornekleri MS 7 yuzyilda Konstantinopolis ve Marsilya gibi buyuk sehirlerde bulunurken 7 yuzyilin sonlarina damgasini vuran ticari baglantilarin kirilmasi Afrika usulu kirmizi astarli seramik endustrisinin nihai cokusune sebep olmustur Bu seramik turunun Avrupa boyunca dagilimi ve yayginlasmasi Roma nin Kuzey Afrika eyaletlerinin tarimsal uretkenligi ile yakindan iliskilidir Keza Kuzey Afrika amforalari da bu tarihlerde benzer bir dagilim gostermektedirler Cesitler ve GelisimRoma yakinlarindaki Lavinium dan bogayi olduren kaliplanmis Mitras 400 50 Yaklasik 4 yuzyildan itibaren Kucuk Asya Dogu Akdeniz ve Misir da dahil olmak uzere diger bircok bolgede bu tip seramiklerin yetkin kopyalari yapilmistir Uzun uretim donemi boyunca seramik tipinde cok fazla degisiklik ve evrim oldugu aciktir Hem Italyan hem de Galya sade formlari MS 1 ve 2 yuzyillarda bu seramik grubunu etkilemisse de zamanla kendine ozgu bir repertuar gelistirmistir Bircogu rulet veya damga suslemeli cok cesitli tabaklar ve kaseler ve aplike suslemeli kapali kulplu surahi gibi formlar vardi Merkezde ve genis agiz kenarlarinda kabartma suslemeli buyuk dikdortgen tabaklar acik bir sekilde geleneksel dairesel formda oldugu kadar dikdortgen ve cokgen sekillerde de yapilmis olabilen 4 yuzyila ait gumus tepsi ve tabaklardan ilham almistir Yuzey dekorasyonuDionisos Damgasi 550 600Orfeus sahneli testi 3 yuzyil Afrika usulu kirmizi astarli seramikler arasinda cok cesitli kaseler tabaklar ve masrapalar bulunsa da bunlardan hepsinde yuzey suslemesi bulunmuyordu Bunun yerine aplike motifler kabartma suslemenin gerekli oldugu yerlerde siklikla kullanilmis kurutma ve firinlama oncesi ayri ayri uygulanmistir Damgali motifler de suslemenin tercih edilen bir bicimiydi ve dekoratif motifler yalnizca Akdeniz in Greko Romen geleneklerini degil ayni zamanda damgalar arasinda yer alan monogram ve duz haclarin isaret ettigi uzere Hristiyanligin yukselisini de yansitmaktaydi Afrika usulu kirmizi astarli seramiklerin yuzey dekorasyonu uretimin ilk uc yuzyilinda nadiren kullanilan barbotin motifleri ve tipik bazi aplikelerle ragmen basittir 4 yuzyildan itibaren uygulamali bezeme yayginlasir 5 yuzyilda hayvanlar haclar ve insanlar gibi damgali merkezi motifler daha buyuk tabaklarda yayilmaya baslar Bu gelisimi takiben ve diger gorsel medyadaki gelismelere paralel olarak gladyator sahneleri ve pagan mitolojisine yapilan gondermeler yerini Hristiyan figurlere birakir Ana tipolojiler1972 de John Hayes 1 den 200 e kadar uzanan ancak 112 120 numaralarinin haric tutuldugu bir tip serisi yayinladi 1980 de bu listeye bir ek yayinlandi Hayes Waage nin hem Antakya hem de Atina Agorasi ndaki calismalarindan ve Lamboglia nin Ventimiglia daki calismalarindan yararlandi Michael Fulford un Kartaca daki Avenue du President Habib Bourguiba Salammbo kazilarina iliskin yayini Hayes in calismalarini genisletti Carandini nin Enciclopedia dell arte antica classica e orientale de yayinlanan tipolojisi de ayrica onemlidir Michael Mackensen kuzey Tunus taki calismalarina dayanan sonraki formlar icin alternatif bir tipoloji sunmustur Michel Bonifay da 2004 yilinda yayinladigi eserinde hem kendi gozlemlerini hem de kendisinden onceki calismalari toplayarak yayinlamistir Uretim MerkezleriTunus un merkezindeki bazi buyuk uretim merkezleri Sidi Marzouk Tounsi Henchir el Guellal Djilma ve Henchir es Srira dir Ayrica bakinizGuney Galya tipi terra sigillata Campania seramikleriDipnotlar Tyers 1996 pp 80 82 Hayes 1972 p 19 20 For the detailed typology and distribution maps see Hayes 1972 and Hayes 1980 Hayes John 1972 Late Roman Pottery London British School at Rome hardcover 0 904152 00 6 Hayes John 1980 A Supplement to Late Roman Pottery London British School at Rome 0 904152 10 3 Fulford Michael amp Peacock David 1984 The Avenue du President Habib Bourguiba Salammbo the pottery and other ceramic objects from the site excavations at Carthage The British Mission 1 2 Sheffield University of Sheffield Department of Prehistory and Archaeology 1981 Enciclopedia dell arte antica classica e orientale Atlante delle Forme Ceramiche I Ceramica Fine Romana nel Bacino Mediterraneo Medio e Tardo Impero Rome Istituto della Enciclopedia italiana Mackensen Michael 1993 Die spatantiken Sigillata und Lampentopfereien von el Mahrine Nordtunesien Studien zur nordafrikanischen Feinkeramik des 4 bis 7 Jahrhunderts Munich Beck hardcover 978 3 406 37015 1 Bonifay Michel 2004 Etudes sur la ceramique romaine tardive d Afrique British Archaeological Reports International Series 1301 Oxford B A R 34 42 18 N 9 21 58 E 34 7049689 K 9 3661589 D 34 7049689 9 3661589 Pleiades 28 Subat 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Ocak 2014 35 26 15 N 9 22 09 E 35 437423 K 9 3690949 D 35 437423 9 3690949 Pleiades 4 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Ocak 2014 LiteraturHayes John 1972 Late Roman Pottery London British School at Rome 0 904152 00 6 Hayes John 1980 Supplement to Late Roman Pottery London British School at Rome Worldcat 29 Agustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde Mackensen Michael 1993 Die spatantiken Sigillata und Lampentopfereien von el Mahrine Nordtunesien Studien zur nordafrikanischen Feinkeramik des 4 bis 7 Jahrhunderts Munich Beck 978 3 406 37015 1 Tyers Paul 1996 Roman Pottery in Britain London B T Batsford 0 7134 7412 2 Hayes John W 1972 Late Roman Pottery London British School at Rome Hayes John W 1997 Handbook of Mediterranean Roman Pottery Norman University of Oklahoma Press Peacock D P S 1982 Pottery In the Roman World An Ethnoarchaeological Approach London Longman Pena J Theodore 2007 Roman Pottery In the Archaeological Record Cambridge UK Cambridge University Press Robinson Henry Schroder 1959 Pottery of the Roman Period Chronology Princeton NJ American School of Classical Studies at Athens Dis baglantilarIlion da Yunan Roma ve Bizans Seramiklerinde Afrika Kirmizi Astari 5 Aralik 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde Potsherd den Kuzey Afrika Kirmizi Astarli Mal Roma Comlek Atlasi 24 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde