Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Afro-Kübalı siyahi Küba vatandaşlarının politik olarak uygun görülen sınıflandırılma biçimidir. Benzeri sınıflandırma biçimi Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşayan Afrika kökenli vatandaşlar için de Afro-Amerikan şeklinde kullanılır.Afro-Kübalılar'ın kökeni Nijerya'da, Igbo ırkı olarak bilinen etnik gruptur. Köle ticareti döneminde Igbo ırkı genel olarak Küba, Haiti, Jamaika, Barbados ve Belize gibi ülkelerde yoğunluk göstererek dağılmıştır.
 Trinidad, Küba'da oynayan Kübalı çocuklar(2006) | |
| Toplam nüfus | |
|---|---|
(1899-2002 Küba nüfus sayımı ) siyahlar Küba nüfusunun % 9,08'i melezler Küba nüfusunun % 22,86'sı | |
| Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
| Havana, Matanzas, Guantanamo | |
| Diller | |
kastilya,kreol | |
| Din | |
Katolik, Afro-Küba dinleri, Protestanlık |
Demografi
2001 yılında 11,2 milyon Kübalı nüfus sayımına göre, 1,1 milyon Kübalı kendilerini siyah ve 2,8 milyonu melez olarak tanımlıyor . Bununla birlikte, bu istatistikler insanların kendi ifadelerinden derlenmiştir ve siyahların ve melezlerin gerçek oranı muhtemelen daha yüksektir. Irksal önyargılar “kendini ayrımcılığa” itebilir ve Métis'in bir kısmını kendilerini beyaz ilan etmeye ve siyahların bir kısmını da kendilerini ilan etmeye teşvik edebilir .
Amerika Birleşik Devletleri Araştırmalar Merkezi araştırmacısı Esteban Morales'e göre, çağdaş Küba toplumu çok ırkçı değil: “siyah, beyaz veya karışık ırktan nefret yok. Ne ırk ön yargısı, ne ırk ayrımcılığı ne de ırkçılık sosyal iklime hakim değil” dedi. Etnik ve sosyo-kültürel karıştırma Amerikan kıtasının en yüksek arasındadır ve Amerika Birleşik Devletleri ve diğer bazı Amerika ülkeleri ile karşılaştırılabilir “etnik gettolar” vardır.
Tarih
İspanyol kolonizasyonu
16. yüzyılda İspanyollar Küba'yı fethettikten sonra, şeker kamışı ve tütün tarlalarında çalışmak üzere Afrika'dan siyah köleler adaya getirilmeye başlandı. Yüzlerce yıl boyunca kölelerin çalışma koşulları korkunç kaldı: Alman gezgin Alexander von Humboldt 1826'da bazı plantasyonlarda yılda 100 köleden 15 ila 18'inin öldüğünü yazdı .
1817 yılında ilk yasa olan temsilciler nüfusun yaklaşık 20% oluşturmaktadır "serbest renkli" bir tabakanın toplumda ortaya çıkmasına yol açtı ve komşu Karayip kolonilerde benzer katmanları sayıca az Küba'da kölelik, kısıtlamak için kabul edildi . Bu, ırkların karıştırılmasının nispeten erken bir başlangıcına yol açtı. Bununla birlikte, Küba'ya nihai köle ithalatı, Amerikan İç Savaşı'nın sona ermesinden sonra ancak 1865'te durduruldu. 1886'da kölelik kaldırıldı.
Bağımsızlık Savaşı
1869 ayaklanması ve 1895-1898 Küba Bağımsızlık Savaşı sırasında, Afro-Kübalılar İspanyol sömürge rejimi altında en dezavantajlı sosyal grup olarak önemli bir rol oynadılar. Afro-Kübalı generaller Antonio Maceo ve , Küba'da hâlâ ulusal kahramanlar olarak saygı görüyor.
1908'de, Kurtuluş Savaşı gazileri olan Afrikalı Kübalılar, Batı Yarımküre'de siyahların toplumsal çıkarlarını beyaz hükûmetin ayrımcılığına karşı savunan ilk siyah parti olan Partido Independiente de Color'ı kurdular. Parti, siyahlar için tam sivil haklar ve yüksek öğrenime ücretsiz erişim talep etti ve ayrıca büyük Amerikan yatırımcılar tarafından atalarının topraklarından sürülen Afrikalı-Kübalı köylülerin çıkarlarını korumaya çalıştı. ülkenin bağımsızlığı. Siyasi protesto hareketi 1912'de Küba hükûmeti tarafından vahşice bastırılan Oriente eyaletinde (doğu Küba) bir Afro-Küba ayaklanmasıyla sona erdi. Aynı zamanda, çeşitli kaynaklara göre öldürüldü, .
1959 devriminden sonra
1959'un başlarında Fulgencio Batista hükûmetinin düşmesinden sonra, devrimci hükûmetin başkanı Fidel Castro, Afro-Kübalılar da dahil olmak üzere Küba toplumunun tüm gruplarının yaşamını etkileyen sosyal reformları üstlendi. Devrimin ikinci yılında kontrollü siyasi dönüşümler gerçekleştirmek için hükûmet kontrolünde çeşitli kitle örgütleri (sendikalar, kadın ve öğrenci sendikaları vb.) kuruldu. Yavaş yavaş ortadan kalkan veya resmen yasaklanan eski bağımsız derneklerin yerini aldılar. Bununla birlikte, Afro-Kübalıların haklarının korunması için, onlarca yıldır var olan kendi kendini örgütleyen merkezi Afro-Küba sociedades de negros ile aynı işlevleri yerine getirebilecek ayrı bir örgüt., yaratılmadı : hükûmete göre devrimin zaferi ile varlığı gereksiz hale geldi, çünkü yeni toplumda herhangi bir ayrım biçimine yer yok .
Genel olarak, Afro-Kübalıların ezici çoğunluğu Fidel Castro'nun yeni rejimini destekledi. Salvador Valdes Mesa, Juan Almeida Bosque, Victor Dreque gibi temsilcileri büyük askeri ve devlet adamları oldular. Afro-Kübalıların anti-komünist Escambray Ayaklanması'na katılımı birliklerde numaralandırılmıştı, ancak milis hükûmet milislerinin ve propaganda tugaylarının önemli bir bölümünü oluşturuyorlardı. Ancak, önde gelen isyancı komutanlar arasında Afro-Kübalılar Eusebio Peñalver ve Margarito Lansa Flores vardı .
Yeni toplumsal düzende ırkçılığın ve buna bağlı ayrımcılığın geriye kalan unsurlarına işaret eden Afro-Kübalı aktivistler ve aydınlar, böylece yasak bir konuyu gündeme getirdiler ve devrimden sonraki ilk otuz yılda sıklıkla zulme uğradılar. Özellikle, uzun süre Komünist Parti'nin aktivisti olan Fransız eğitimli etnolog ve tarihçi Valterio Carbonel, 1953'ten beri Fidel Castro'yu destekleyen ve 1959'dan beri Castro'nun Büyükelçisi olarak atanan zengin bir Afro-Kübalı aileden geliyor. Küba'dan Tunus'a, 1961'de Afro-Kübalıların durumunu eleştirdiği "Cómo surgió la cultura nacional" adlı sosyolojik bir çalışma yayınladı; kısa bir süre sonra yasaklandı ve yayınlanması yazara Dışişleri Bakanlığı'nda bir göreve mal oldu. ... Birkaç yıl sonra Carbonell, ırkçılıkla mücadele için bir sivil toplum örgütü kurdu, "yeniden eğitim" amacıyla iki yıl zorunlu çalışma kampına, ardından birkaç kez bir psikiyatri hastanesine yerleştirildi . Carbonel ancak 2005 yılında tartışmalı kitabının düzenlenmiş bir biçimde yeniden basıldığı zaman rehabilite edildi. 2011 yılında, hükûmet gazetesi Granma tarafından “tarih yazımı için değerli kaynaklar” nedeniyle ölümünden sonra ödüle layık görüldü .
1960'larda ve 1970'lerde, gelenek açısından zengin bir Afro-Küba mezhebi olan Abaqua Brotherhood'un birçok üyesi de devlet kurumları tarafından hedef alındı. Ancak 2005 yılında Küba Adalet Bakanlığı tarafından yasal bir dernek olarak tescil edilmiştir.
Notlar
- : Insel der Extreme, 2. Auflage. 224.
- ↑ : Kuba. Verlag CH Beck, München, 3. Auflage. 2009, S.29.
- ↑ Bert Hoffmann: Kuba. Verlag CH Beck, München, 3. Auflage. 2009, S.30.
- ↑ Silvio Castro Fernandez. La Masacre de los Independientes de Color 22 Nisan 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (İspanyolca) . La Jiribilla (31 de enero de 2002). 22 Nisan 2002tarihinde arşivlendi .
- ↑ Eugène Godfried: "Sociedades de Negros" / "siyahların Toplumlar": Afrika Küba Diyaspora'nın Kültür Sığınakları ve 1959 yılında kendi Ani Kaybolma 9 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . içinde: AfroCubaWeb vom Eylül 2000, abgerufen AM 17. Mai 2012 (türkisch)
- ↑ Samuel Farber: 1959 Devriminden bu yana Küba. Eleştirel bir değerlendirme Londra: Haymarket, 2011
- ↑ Küba'da bandido karşı devrimi, 1959-1965 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ↑ Juan Goytisolo'ya ait: Walterio Carbonell, el orden del cimarrón Revolucionario arasında 14 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . yer: El Pais 17. Nisan 2008'de vom, abgerufen 2012 17. Mai (spanisch) duyuyorum
- ↑ Carlos Moore: Pichón: Bir Anı: Castro'nun Küba'sında Irk ve Devrim Chicago: İnceleme, Chicago Press, 2008, S. 298.
- ↑ Madeleine is Sautié Rodríguez: Walterio Carbonell, un hito en la nacional historiografía Arşivlendi 13 Eylül 2012. içinde: Granmavom 25. Eylül 2011, abgerufen 17. Mai 2012 (İspanyolca)
- ↑ Naomi Glassman: Revolutionary Racism in Cuba 27 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . in: Council on Hemispheric Affairs vom 21. Juni 2011, abgerufen am 2. Januar 2012 (türkisch)
- ↑ Michael Zeuske: Kuba im 21. Jahrhundert. Devrim ve Reform auf der Insel der Extreme. Rotbuch, Berlin 2012, ISBN 978-3-86789-151-6, S. 170, 134.
- ↑ Patricia Grogg: Problema ırksal gündem a la politica Arşivlendi 10 Temmuz 2012. içinde: IPS Noticias vom 21. Juni 2011, abgerufen am 2. Ocak 2012 (İspanyolca)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Afro Kubali siyahi Kuba vatandaslarinin politik olarak uygun gorulen siniflandirilma bicimidir Benzeri siniflandirma bicimi Amerika Birlesik Devletleri nde yasayan Afrika kokenli vatandaslar icin de Afro Amerikan seklinde kullanilir Afro Kubalilar in kokeni Nijerya da Igbo irki olarak bilinen etnik gruptur Kole ticareti doneminde Igbo irki genel olarak Kuba Haiti Jamaika Barbados ve Belize gibi ulkelerde yogunluk gostererek dagilmistir Afro KubaliTrinidad Kuba da oynayan Kubali cocuklar 2006 Toplam nufus 1899 2002 Kuba nufus sayimi siyahlar Kuba nufusunun 9 08 i melezler Kuba nufusunun 22 86 siOnemli nufusa sahip bolgelerHavana Matanzas GuantanamoDillerkastilya kreolDinKatolik Afro Kuba dinleri ProtestanlikDemografi2001 yilinda 11 2 milyon Kubali nufus sayimina gore 1 1 milyon Kubali kendilerini siyah ve 2 8 milyonu melez olarak tanimliyor Bununla birlikte bu istatistikler insanlarin kendi ifadelerinden derlenmistir ve siyahlarin ve melezlerin gercek orani muhtemelen daha yuksektir Irksal onyargilar kendini ayrimciliga itebilir ve Metis in bir kismini kendilerini beyaz ilan etmeye ve siyahlarin bir kismini da kendilerini ilan etmeye tesvik edebilir Amerika Birlesik Devletleri Arastirmalar Merkezi arastirmacisi Esteban Morales e gore cagdas Kuba toplumu cok irkci degil siyah beyaz veya karisik irktan nefret yok Ne irk on yargisi ne irk ayrimciligi ne de irkcilik sosyal iklime hakim degil dedi Etnik ve sosyo kulturel karistirma Amerikan kitasinin en yuksek arasindadir ve Amerika Birlesik Devletleri ve diger bazi Amerika ulkeleri ile karsilastirilabilir etnik gettolar vardir TarihIspanyol kolonizasyonu 16 yuzyilda Ispanyollar Kuba yi fethettikten sonra seker kamisi ve tutun tarlalarinda calismak uzere Afrika dan siyah koleler adaya getirilmeye baslandi Yuzlerce yil boyunca kolelerin calisma kosullari korkunc kaldi Alman gezgin Alexander von Humboldt 1826 da bazi plantasyonlarda yilda 100 koleden 15 ila 18 inin oldugunu yazdi 1817 yilinda ilk yasa olan temsilciler nufusun yaklasik 20 olusturmaktadir serbest renkli bir tabakanin toplumda ortaya cikmasina yol acti ve komsu Karayip kolonilerde benzer katmanlari sayica az Kuba da kolelik kisitlamak icin kabul edildi Bu irklarin karistirilmasinin nispeten erken bir baslangicina yol acti Bununla birlikte Kuba ya nihai kole ithalati Amerikan Ic Savasi nin sona ermesinden sonra ancak 1865 te durduruldu 1886 da kolelik kaldirildi Bagimsizlik Savasi 1869 ayaklanmasi ve 1895 1898 Kuba Bagimsizlik Savasi sirasinda Afro Kubalilar Ispanyol somurge rejimi altinda en dezavantajli sosyal grup olarak onemli bir rol oynadilar Afro Kubali generaller Antonio Maceo ve Kuba da hala ulusal kahramanlar olarak saygi goruyor 1908 de Kurtulus Savasi gazileri olan Afrikali Kubalilar Bati Yarimkure de siyahlarin toplumsal cikarlarini beyaz hukumetin ayrimciligina karsi savunan ilk siyah parti olan Partido Independiente de Color i kurdular Parti siyahlar icin tam sivil haklar ve yuksek ogrenime ucretsiz erisim talep etti ve ayrica buyuk Amerikan yatirimcilar tarafindan atalarinin topraklarindan surulen Afrikali Kubali koylulerin cikarlarini korumaya calisti ulkenin bagimsizligi Siyasi protesto hareketi 1912 de Kuba hukumeti tarafindan vahsice bastirilan Oriente eyaletinde dogu Kuba bir Afro Kuba ayaklanmasiyla sona erdi Ayni zamanda cesitli kaynaklara gore olduruldu 1959 devriminden sonra 1959 un baslarinda Fulgencio Batista hukumetinin dusmesinden sonra devrimci hukumetin baskani Fidel Castro Afro Kubalilar da dahil olmak uzere Kuba toplumunun tum gruplarinin yasamini etkileyen sosyal reformlari ustlendi Devrimin ikinci yilinda kontrollu siyasi donusumler gerceklestirmek icin hukumet kontrolunde cesitli kitle orgutleri sendikalar kadin ve ogrenci sendikalari vb kuruldu Yavas yavas ortadan kalkan veya resmen yasaklanan eski bagimsiz derneklerin yerini aldilar Bununla birlikte Afro Kubalilarin haklarinin korunmasi icin onlarca yildir var olan kendi kendini orgutleyen merkezi Afro Kuba sociedades de negros ile ayni islevleri yerine getirebilecek ayri bir orgut yaratilmadi hukumete gore devrimin zaferi ile varligi gereksiz hale geldi cunku yeni toplumda herhangi bir ayrim bicimine yer yok Genel olarak Afro Kubalilarin ezici cogunlugu Fidel Castro nun yeni rejimini destekledi Salvador Valdes Mesa Juan Almeida Bosque Victor Dreque gibi temsilcileri buyuk askeri ve devlet adamlari oldular Afro Kubalilarin anti komunist Escambray Ayaklanmasi na katilimi birliklerde numaralandirilmisti ancak milis hukumet milislerinin ve propaganda tugaylarinin onemli bir bolumunu olusturuyorlardi Ancak onde gelen isyanci komutanlar arasinda Afro Kubalilar Eusebio Penalver ve Margarito Lansa Flores vardi Yeni toplumsal duzende irkciligin ve buna bagli ayrimciligin geriye kalan unsurlarina isaret eden Afro Kubali aktivistler ve aydinlar boylece yasak bir konuyu gundeme getirdiler ve devrimden sonraki ilk otuz yilda siklikla zulme ugradilar Ozellikle uzun sure Komunist Parti nin aktivisti olan Fransiz egitimli etnolog ve tarihci Valterio Carbonel 1953 ten beri Fidel Castro yu destekleyen ve 1959 dan beri Castro nun Buyukelcisi olarak atanan zengin bir Afro Kubali aileden geliyor Kuba dan Tunus a 1961 de Afro Kubalilarin durumunu elestirdigi Como surgio la cultura nacional adli sosyolojik bir calisma yayinladi kisa bir sure sonra yasaklandi ve yayinlanmasi yazara Disisleri Bakanligi nda bir goreve mal oldu Birkac yil sonra Carbonell irkcilikla mucadele icin bir sivil toplum orgutu kurdu yeniden egitim amaciyla iki yil zorunlu calisma kampina ardindan birkac kez bir psikiyatri hastanesine yerlestirildi Carbonel ancak 2005 yilinda tartismali kitabinin duzenlenmis bir bicimde yeniden basildigi zaman rehabilite edildi 2011 yilinda hukumet gazetesi Granma tarafindan tarih yazimi icin degerli kaynaklar nedeniyle olumunden sonra odule layik goruldu 1960 larda ve 1970 lerde gelenek acisindan zengin bir Afro Kuba mezhebi olan Abaqua Brotherhood un bircok uyesi de devlet kurumlari tarafindan hedef alindi Ancak 2005 yilinda Kuba Adalet Bakanligi tarafindan yasal bir dernek olarak tescil edilmistir Notlar Insel der Extreme 2 Auflage 224 Kuba Verlag CH Beck Munchen 3 Auflage 2009 S 29 Bert Hoffmann Kuba Verlag CH Beck Munchen 3 Auflage 2009 S 30 Silvio Castro Fernandez La Masacre de los Independientes de Color 22 Nisan 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ispanyolca La Jiribilla 31 de enero de 2002 22 Nisan 2002tarihinde arsivlendi Eugene Godfried Sociedades de Negros siyahlarin Toplumlar Afrika Kuba Diyaspora nin Kultur Siginaklari ve 1959 yilinda kendi Ani Kaybolma 9 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde icinde AfroCubaWeb vom Eylul 2000 abgerufen AM 17 Mai 2012 turkisch Samuel Farber 1959 Devriminden bu yana Kuba Elestirel bir degerlendirme Londra Haymarket 2011 Kuba da bandido karsi devrimi 1959 1965 6 Mayis 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Juan Goytisolo ya ait Walterio Carbonell el orden del cimarron Revolucionario arasinda 14 Mayis 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde yer El Pais 17 Nisan 2008 de vom abgerufen 2012 17 Mai spanisch duyuyorum Carlos Moore Pichon Bir Ani Castro nun Kuba sinda Irk ve Devrim Chicago Inceleme Chicago Press 2008 S 298 Madeleine is Sautie Rodriguez Walterio Carbonell un hito en la nacional historiografia Arsivlendi 13 Eylul 2012 icinde Granmavom 25 Eylul 2011 abgerufen 17 Mai 2012 Ispanyolca Naomi Glassman Revolutionary Racism in Cuba 27 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde in Council on Hemispheric Affairs vom 21 Juni 2011 abgerufen am 2 Januar 2012 turkisch Michael Zeuske Kuba im 21 Jahrhundert Devrim ve Reform auf der Insel der Extreme Rotbuch Berlin 2012 ISBN 978 3 86789 151 6 S 170 134 Patricia Grogg Problema irksal gundem a la politica Arsivlendi 10 Temmuz 2012 icinde IPS Noticias vom 21 Juni 2011 abgerufen am 2 Ocak 2012 Ispanyolca