Alt uydu, diğer bir deyişle uydu uydusu, bir gezegenin veya cismin uydusunun etrafında dönen başka bir uydudur.
Alt uydular, var olup olmadıkları tartışmalı olsalar da, Güneş sistemindeki doğal uydulara yönelik yapılan amprik çalışmalardan elde edilen verilere göre gezegensel sistemlerde nadiren de olsa bulunabileceği şeklinde yorumlanır. Güneş sistemindeki devasa gezegenler çok büyük miktar ve çeşitlilikte uydulara sahiptirler. Tespit edilebilmiş ötegezegenlerin büyük çoğunluğu dev gezegenlerdir. Bunlardan Kepler-1625b adlı gezegenin en az bir tane, ki bu cisim Kepler-1625b I olarak adlandırılır, teorik olarak bir alt uydu olan çok büyük boyutta bir öte uydusu olabileceği düşünülmektedir. Öte yandan, geçici olarak çeşitli ay merkezli yörüngelere gönderilmiş olan insan yapımı uydular hariç Güneş sisteminde ve ötesinde kayda değer herhangi bir bilinen alt uydu bulunmamaktadır. Çoğu durumda, gezegenlerin gelgit etkisi buna benzer bir sistemi tutarsızlaştırmaktadır.
Terminoloji
Alt uydular için bilimsel literatürde kullanılan terimler arasında "alt aylar" ve "ay-aylar" gibi ifadeler kullanılabilmektedir. Önerilen günlük terimler arasında ise aycıklar, aysılar ve aaylar (moonitos, moonettes ve moooons) bulunur.
Olası doğal örnekler
Rhea
Satürn'ün doğal uydusu olan Rhea'nın da tıpkı Satürn gezegeni gibi halkaları olabileceğinin keşfi Rhea'nın da sabit bazı uyduları olabileceği hesaplamalarını beraberinde getirmiştir. Halkaların oldukça cisme yakın olduğundan şüphelenilmesi çoban uyduları denilen bir fenomen ile ilişkilendirilmiş ancak Cassini uzay sondası tarafından cismin yakınından gerçekleştirilen gözlemlerde bu duruma ilişkin kabul edilebilir herhangi bir kanıt elde edilemeyerek çok küçük kalıntılar dışında bir cisme rastlanılmamıştır.
Iapetus
Satürn'ün uydusu Iapetus'un geçmişte bir alt uyduya sahip olduğu da öne sürülmüştür; bu cismin olağandışı ekvatoral sırtını açıklamak için öne sürülen birkaç hipotezden biridir. Hipteze göre Iapetus üzerindeki eski bir dev çarpışma, bir alt uydu üretmiş olabilir; Satürn Iapetus'u alçaltırken, alt uydunun yörüngesi daha sonra Iapetus'un Roche sınırını geçene kadar bozulur ve geçici bir halka oluşturur ve daha sonra Iapetus'a çarparak bir sırt oluşturur. Böyle bir senaryo diğer dev gezegen uydularında da gerçekleşmiş olabilir, ancak yalnızca Iapetus ve belki de Oberon için ortaya çıkan sırt Geç Ağır Bombardıman'dan sonra oluşmuş ve böylece günümüze kadar ulaşmış olabilir.
Satürn'ün olağandışı uyduları
Işık eğrisi analizi yöntemiyle yapılan gözlemler, Satürn'ün düzensiz uydusu Kiviuq'un son derece uzamış bir şekle sahip olduğunu ve muhtemelen bir temas ikilisi veya hatta bir ikili uydu olduğunu göstermektedir. Satürn düzensizleri arasındaki diğer adaylar arasında , Erriapus ve Bebhionn bulunmaktadır.
Yapay alt uydular
Tarihi
Apollo programının mürettebatlı araçları da dahil olmak üzere birçok uzay aracı Ay'ın yörüngesinde dönmüştür. 2022 itibarıyla başka hiçbir uydu yörüngeye oturmamıştır. Sovyetler Birliği 1988 yılında Mars'ın uydusu Phobos'un yörüngesine iki robotik sonda yerleştirme girişiminde başarısız olmuştur.
Günümüzde
18 Haziran 2009'da fırlatılan (LRO) şu anda Ay'ın eksantrik kutupsal haritalama yörüngesinde dönen bir NASA robotik uzay aracıdır. LRO tarafından toplanan veriler, NASA'nın Ay'a yönelik gelecekteki insan ve robot görevlerinin planlanması için çok önemli olarak nitelendirilmektedir. Ayrıntılı haritalama programı güvenli iniş alanlarını belirlemekte, Ay'daki potansiyel kaynakları tespit etmekte, radyasyon ortamını karakterize etmekte ve yeni teknolojileri sergilemektedir.
Haziran 2022'de başlatılan bir projedir. Kasım 2022'de Ay'a varmak üzere birkaç ayını transit olarak geçiren 12 ünitelik bir CubeSat koleksiyonundan oluşmaktadır. Ayın doğrusal halo yörüngesinde yaklaşık 9 ay geçirecektir. CAPSTONE, gelecekte planlanan Lunar Gateway'in planlanan NRHO'sunun uygulanabilirliğini ve iletişim verimliliğini test etmeyi ve doğrulamayı amaçlamaktadır.
Gelecekte planlanan yapay ay uyduları
11 Aralık 2022'de fırlatılan Lunar Flashlight, gelecekte kutupsal bir yörüngeden robotlar veya insanlar tarafından kullanılmak üzere Ay'daki su buzu yataklarının boyutunu ve bileşimini keşfetmek, bulmak ve tahmin etmek için düşük maliyetli bir CubeSat ay yörünge görevidir. Aralık 2022 itibarıyla Lunar Flashlight Ay'a doğru yola çıkmıştır.
Halen geliştirilmekte olan gezegenler arası uzay aracı , 2032'de Ganymede'in yörüngesine girerek Dünya'dan başka bir uydunun yörüngesine giren ilk uzay aracı olacak.
Buna ek olarak, çoklu ajans destekli Ay Geçidi insanlı uzay istasyonunun 2024 yılında, öncelikle Dünya'nın uydusuna yönelik sonraki aşama NASA Artemis programı görevlerini desteklemek üzere, yakın-doğrusal halo yörüngesinde (NRHO) inşa edilmeye başlanması planlanmaktadır. Lunar Gateway ayrıca potansiyel olarak Mars'a ve uzak asteroitlere yönelik gelecekteki görevleri de destekleyecektir.
Kurguda
- Planet 51'de, itibari gezegen, Satürn benzeri bir halka sistemine sahip bir ay tarafından yörüngede döndürülür.
- John Wyndham'ın bir kısa öyküsü olan Dumb Martian, çoğunlukla Callisto'nun bir uydusu olan Jüpiter IV/II'de geçer (bkz. ).
- Star Wars'ta Ajan Kloss uydusunun kendine ait iki uydusu daha vardır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ A bot will complete this citation soon. Click here to jump the queue arXiv:[1].
- ^ Brown, Katherine (3 Ekim 2018). . NASA. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2023.
- ^ . phys.org (İngilizce). 24 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2020.
- ^ Forgan, Duncan (4 Ekim 2018). "The habitable zone for Earthlike exomoons orbiting Kepler-1625b". arXiv:1810.02712v1 $2.
- ^ . Hubble Space Telescope. 3 Ekim 2018. 4 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
- ^ ; Villard, Ray; Hawkes, Alison (3 Ekim 2018). Brown, Katherine (Ed.). "Astronomers Find First Evidence of Possible Moon Outside Our Solar System". Solar System and Beyond (Basın açıklaması). NASA. 5 Ekim 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
- ^ Drake, Nadia (3 Ekim 2018). "Weird giant may be the first known alien moon - Evidence is mounting that a world the size of Neptune could be orbiting a giant planet far, far away". National Geographic Society. 31 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Ekim 2018.
- ^ "If a Moon Has a Moon, Is Its Moon Called a Moonmoon? - A new study suggests it's possible some moons could have moons and the internet wants to give them a name—but scientists have yet to actually find one". . 11 Ekim 2018. 10 Ekim 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Eylül 2020. Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (); Yazar
|ad1=
eksik|soyadı1=
() - ^ Jones GH, Roussos E, Krupp N, Beckmann U, Coates AJ, Crary F, Dandouras I, Dikarev V, Dougherty MK, Garnier P, Hansen CJ, Hendrix AR, Hospodarsky GB, Johnson RE, Kempf S, Khurana KK, Krimigis SM, Krüger H, Kurth WS, Lagg A, McAndrews HJ, Mitchell DG, Paranicas C, Postberg F, Russell CT, Saur J, Seiß M, Spahn F, Srama R, Strobel DF, Tokar R, Wahlund JE, Wilson RJ, Woch J, Young D (7 Mart 2008). "The Dust Halo of Saturn's Largest Icy Moon, Rhea". Science. 319 (5868): 1380-1384. Bibcode:2008Sci...319.1380J. doi:10.1126/science.1151524. (PMID) 18323452. 28 Nisan 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ekim 2018.
- ^ Hecht, Jeff (6 Mart 2008). . New Scientist. 8 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2018.
- ^ Tiscareno, Matthew S.; Burns, Joseph A.; Cuzzi, Jeffrey N.; Hedman, Matthew M. (July 2010). . Geophysical Research Letters. 37 (14): L14205. arXiv:1008.1764 $2. Bibcode:2010GeoRL..3714205T. doi:10.1029/2010GL043663. 10 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Fitzpatrick, Tony (13 Aralık 2010). . Washington University in St. Louis. 17 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2018.
- ^ Dombard, Andrew J.; Cheng, Andrew F.; McKinnon, William B.; Kay, Jonathan P. (2012). "Delayed formation of the equatorial ridge on Iapetus from a subsatellite created in a giant impact". Journal of Geophysical Research: Planets. 117 (E3). doi:10.1029/2011JE004010 .
- ^ Denk, T.; Mottola, S. (2019). Cassini Observations of Saturn's Irregular Moons (PDF). 50th Lunar and Planetary Science Conference. Lunar and Planetary Institute. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 28 Nisan 2023.
- ^ Denk, T.; Mottola, S.; Bottke, W. F.; Hamilton, D. P. (2018). "The Irregular Satellites of Saturn". Enceladus and the Icy Moons of Saturn (PDF). 322. . ss. 409-434. Bibcode:2018eims.book..409D. doi:10.2458/azu_uapress_9780816537075-ch020. ISBN . 5 Nisan 2022 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 28 Nisan 2023.
- ^ Edwin V. Bell II (11 Nisan 2016). . NASA Space Science Data Coordinated Archive. NASA. 19 Aralık 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2018.
- ^ Figliozzi, Gianine (20 Mayıs 2022). . NASA. 20 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2022.
- ^ Greicius, Tony (30 Kasım 2022). . NASA. 11 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2022.
- ^ Star Wars: The Rise of Skywalker: The Visual Dictionary. DK Publishing. 20 Aralık 2019. ISBN . Yazar
|ad1=
eksik|soyadı1=
()
Dış bağlantılar
- Wikimedia Commons'ta Extrasolar moons ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
- Shadow Moons: The Unknown Sub-Worlds that Might Harbor Life 20 Ekim 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Likely First Photo of Planet Beyond the Solar System 27 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Position statement on the definition of a planet. (IAU)
- The Hunt for Exomoons with Kepler (HEK): I. Description of a New Observational Project
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Alt uydu diger bir deyisle uydu uydusu bir gezegenin veya cismin uydusunun etrafinda donen baska bir uydudur Sanatcinin dis gezegen yorungesindeki diger bir dis gezegen cizimi Kepler 1625b teorik olarak bir alt uyduya sahip olabilir Alt uydular var olup olmadiklari tartismali olsalar da Gunes sistemindeki dogal uydulara yonelik yapilan amprik calismalardan elde edilen verilere gore gezegensel sistemlerde nadiren de olsa bulunabilecegi seklinde yorumlanir Gunes sistemindeki devasa gezegenler cok buyuk miktar ve cesitlilikte uydulara sahiptirler Tespit edilebilmis otegezegenlerin buyuk cogunlugu dev gezegenlerdir Bunlardan Kepler 1625b adli gezegenin en az bir tane ki bu cisim Kepler 1625b I olarak adlandirilir teorik olarak bir alt uydu olan cok buyuk boyutta bir ote uydusu olabilecegi dusunulmektedir Ote yandan gecici olarak cesitli ay merkezli yorungelere gonderilmis olan insan yapimi uydular haric Gunes sisteminde ve otesinde kayda deger herhangi bir bilinen alt uydu bulunmamaktadir Cogu durumda gezegenlerin gelgit etkisi buna benzer bir sistemi tutarsizlastirmaktadir TerminolojiAlt uydular icin bilimsel literaturde kullanilan terimler arasinda alt aylar ve ay aylar gibi ifadeler kullanilabilmektedir Onerilen gunluk terimler arasinda ise ayciklar aysilar ve aaylar moonitos moonettes ve moooons bulunur Olasi dogal orneklerRhea Saturn un uydusu Rhea nin uydularina iliskin sanatci cizimi Saturn un dogal uydusu olan Rhea nin da tipki Saturn gezegeni gibi halkalari olabileceginin kesfi Rhea nin da sabit bazi uydulari olabilecegi hesaplamalarini beraberinde getirmistir Halkalarin oldukca cisme yakin oldugundan suphelenilmesi coban uydulari denilen bir fenomen ile iliskilendirilmis ancak Cassini uzay sondasi tarafindan cismin yakinindan gerceklestirilen gozlemlerde bu duruma iliskin kabul edilebilir herhangi bir kanit elde edilemeyerek cok kucuk kalintilar disinda bir cisme rastlanilmamistir Iapetus Saturn un uydusu Iapetus un gecmiste bir alt uyduya sahip oldugu da one surulmustur bu cismin olagandisi ekvatoral sirtini aciklamak icin one surulen birkac hipotezden biridir Hipteze gore Iapetus uzerindeki eski bir dev carpisma bir alt uydu uretmis olabilir Saturn Iapetus u alcaltirken alt uydunun yorungesi daha sonra Iapetus un Roche sinirini gecene kadar bozulur ve gecici bir halka olusturur ve daha sonra Iapetus a carparak bir sirt olusturur Boyle bir senaryo diger dev gezegen uydularinda da gerceklesmis olabilir ancak yalnizca Iapetus ve belki de Oberon icin ortaya cikan sirt Gec Agir Bombardiman dan sonra olusmus ve boylece gunumuze kadar ulasmis olabilir Saturn un olagandisi uydulari Isik egrisi analizi yontemiyle yapilan gozlemler Saturn un duzensiz uydusu Kiviuq un son derece uzamis bir sekle sahip oldugunu ve muhtemelen bir temas ikilisi veya hatta bir ikili uydu oldugunu gostermektedir Saturn duzensizleri arasindaki diger adaylar arasinda Erriapus ve Bebhionn bulunmaktadir Yapay alt uydularTarihi Apollo programinin murettebatli araclari da dahil olmak uzere bircok uzay araci Ay in yorungesinde donmustur 2022 itibariyla baska hicbir uydu yorungeye oturmamistir Sovyetler Birligi 1988 yilinda Mars in uydusu Phobos un yorungesine iki robotik sonda yerlestirme girisiminde basarisiz olmustur Gunumuzde 18 Haziran 2009 da firlatilan LRO su anda Ay in eksantrik kutupsal haritalama yorungesinde donen bir NASA robotik uzay aracidir LRO tarafindan toplanan veriler NASA nin Ay a yonelik gelecekteki insan ve robot gorevlerinin planlanmasi icin cok onemli olarak nitelendirilmektedir Ayrintili haritalama programi guvenli inis alanlarini belirlemekte Ay daki potansiyel kaynaklari tespit etmekte radyasyon ortamini karakterize etmekte ve yeni teknolojileri sergilemektedir Haziran 2022 de baslatilan bir projedir Kasim 2022 de Ay a varmak uzere birkac ayini transit olarak geciren 12 unitelik bir CubeSat koleksiyonundan olusmaktadir Ayin dogrusal halo yorungesinde yaklasik 9 ay gecirecektir CAPSTONE gelecekte planlanan Lunar Gateway in planlanan NRHO sunun uygulanabilirligini ve iletisim verimliligini test etmeyi ve dogrulamayi amaclamaktadir Gelecekte planlanan yapay ay uydulari 11 Aralik 2022 de firlatilan Lunar Flashlight gelecekte kutupsal bir yorungeden robotlar veya insanlar tarafindan kullanilmak uzere Ay daki su buzu yataklarinin boyutunu ve bilesimini kesfetmek bulmak ve tahmin etmek icin dusuk maliyetli bir CubeSat ay yorunge gorevidir Aralik 2022 itibariyla Lunar Flashlight Ay a dogru yola cikmistir Halen gelistirilmekte olan gezegenler arasi uzay araci 2032 de Ganymede in yorungesine girerek Dunya dan baska bir uydunun yorungesine giren ilk uzay araci olacak Buna ek olarak coklu ajans destekli Ay Gecidi insanli uzay istasyonunun 2024 yilinda oncelikle Dunya nin uydusuna yonelik sonraki asama NASA Artemis programi gorevlerini desteklemek uzere yakin dogrusal halo yorungesinde NRHO insa edilmeye baslanmasi planlanmaktadir Lunar Gateway ayrica potansiyel olarak Mars a ve uzak asteroitlere yonelik gelecekteki gorevleri de destekleyecektir KurgudaPlanet 51 de itibari gezegen Saturn benzeri bir halka sistemine sahip bir ay tarafindan yorungede dondurulur John Wyndham in bir kisa oykusu olan Dumb Martian cogunlukla Callisto nun bir uydusu olan Jupiter IV II de gecer bkz Star Wars ta Ajan Kloss uydusunun kendine ait iki uydusu daha vardir Ayrica bakinizIkili asteroit Ote uydu Kucuk gezegen uydusu Jupiter in dogal uydulari Neptun un uydulari Saturn un dogal uydulari Uranus un uydulari Uydu sistemi astronomi Kaynakca A bot will complete this citation soon Click here to jump the queue arXiv 1 Brown Katherine 3 Ekim 2018 NASA 3 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Nisan 2023 phys org Ingilizce 24 Ocak 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Ekim 2020 Forgan Duncan 4 Ekim 2018 The habitable zone for Earthlike exomoons orbiting Kepler 1625b arXiv 1810 02712v1 2 Hubble Space Telescope 3 Ekim 2018 4 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Ekim 2018 Villard Ray Hawkes Alison 3 Ekim 2018 Brown Katherine Ed Astronomers Find First Evidence of Possible Moon Outside Our Solar System Solar System and Beyond Basin aciklamasi NASA 5 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Ekim 2018 Drake Nadia 3 Ekim 2018 Weird giant may be the first known alien moon Evidence is mounting that a world the size of Neptune could be orbiting a giant planet far far away National Geographic Society 31 Mayis 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Ekim 2018 If a Moon Has a Moon Is Its Moon Called a Moonmoon A new study suggests it s possible some moons could have moons and the internet wants to give them a name but scientists have yet to actually find one 11 Ekim 2018 10 Ekim 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 10 Eylul 2020 Birden fazla yazar name list parameters kullanildi yardim Yazar ad1 eksik soyadi1 yardim Jones GH Roussos E Krupp N Beckmann U Coates AJ Crary F Dandouras I Dikarev V Dougherty MK Garnier P Hansen CJ Hendrix AR Hospodarsky GB Johnson RE Kempf S Khurana KK Krimigis SM Kruger H Kurth WS Lagg A McAndrews HJ Mitchell DG Paranicas C Postberg F Russell CT Saur J Seiss M Spahn F Srama R Strobel DF Tokar R Wahlund JE Wilson RJ Woch J Young D 7 Mart 2008 The Dust Halo of Saturn s Largest Icy Moon Rhea Science 319 5868 1380 1384 Bibcode 2008Sci 319 1380J doi 10 1126 science 1151524 PMID 18323452 28 Nisan 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Ekim 2018 Hecht Jeff 6 Mart 2008 New Scientist 8 Mart 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Ekim 2018 Tiscareno Matthew S Burns Joseph A Cuzzi Jeffrey N Hedman Matthew M July 2010 Geophysical Research Letters 37 14 L14205 arXiv 1008 1764 2 Bibcode 2010GeoRL 3714205T doi 10 1029 2010GL043663 10 Agustos 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Fitzpatrick Tony 13 Aralik 2010 Washington University in St Louis 17 Aralik 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Ekim 2018 Dombard Andrew J Cheng Andrew F McKinnon William B Kay Jonathan P 2012 Delayed formation of the equatorial ridge on Iapetus from a subsatellite created in a giant impact Journal of Geophysical Research Planets 117 E3 doi 10 1029 2011JE004010 Denk T Mottola S 2019 Cassini Observations of Saturn s Irregular Moons PDF 50th Lunar and Planetary Science Conference Lunar and Planetary Institute 31 Mayis 2020 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 28 Nisan 2023 Denk T Mottola S Bottke W F Hamilton D P 2018 The Irregular Satellites of Saturn Enceladus and the Icy Moons of Saturn PDF 322 ss 409 434 Bibcode 2018eims book 409D doi 10 2458 azu uapress 9780816537075 ch020 ISBN 9780816537488 5 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 28 Nisan 2023 Edwin V Bell II 11 Nisan 2016 NASA Space Science Data Coordinated Archive NASA 19 Aralik 1996 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Ekim 2018 Figliozzi Gianine 20 Mayis 2022 NASA 20 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Mayis 2022 Greicius Tony 30 Kasim 2022 NASA 11 Aralik 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Aralik 2022 Star Wars The Rise of Skywalker The Visual Dictionary DK Publishing 20 Aralik 2019 ISBN 9781465479037 Yazar ad1 eksik soyadi1 yardim Dis baglantilarWikimedia Commons ta Extrasolar moons ile ilgili coklu ortam belgeleri bulunur Shadow Moons The Unknown Sub Worlds that Might Harbor Life 20 Ekim 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde Likely First Photo of Planet Beyond the Solar System 27 Aralik 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde Position statement on the definition of a planet IAU The Hunt for Exomoons with Kepler HEK I Description of a New Observational Project