Karl Robert Eduard von Hartmann 23 şubat 1842 5 Haziran 1906 bağımsız bir Alman filozoftu En önemli eserlerinden bi

Karl Robert Eduard von Hartmann (23 Şubat 1842 – 5 Haziran 1906), bağımsız bir Alman filozoftu. En önemli eserlerinden birisi olan Philosophie des Unbewussten'ı (1869) kaleme almıştır. Önemli fikirleri arasında Bilinç dışı teorisi ve Gottfried Leibniz'in teodise problemini çözmek amacıyla ortaya attığı metafiziksel "Le meilleur des mondes possibles [mümkün dünyaların en iyisi]" konsepti üzerine ifade ettiği karamsar bakış açısı yer almaktadır.

Eduard von Hartmann

Tam adı	Eduard von Hartmann
Doğumu	Karl Robert Eduard Hartmann 23 Şubat 1842(1842-02-23) Berlin, Brandenburg, Prusya, Alman Konfederasyonu
Ölümü	5 Haziran 1906 (64 yaşında) , Berlin, Brandenburg, Prusya, Almanya
Evlilik	(e. 1872; ö. 1877) Alma Lorenz (e. 1878)
Alma mater	Rostock Üniversitesi (Ph.D., 1867)
Çağı	19. yüzyıl felsefesi
Bölgesi	Batı felsefesi
Okulu	Kıta felsefesi Alman idealizmi İradecilik Post-Schopenhauerci pesimizm Panteizm İrrasyonalizm
İlgi alanları	Estetik Epistemoloji Metafizik Psikoloji
Önemli eser	(1869)
Etkilendikleri Friedrich Wilhelm Joseph Schelling Georg Wilhelm Friedrich Hegel Arthur Schopenhauer Max Stirner Carl Gustav Carus
Etkiledikleri Rudolf Steiner Sigmund Freud Carl Jung Georges Sorel
İmzası

Felsefesi

Hartmann bir filozof olarak, ilk kitabı olan "Bilinçsizliğin Felsefesi" (1869; 10. baskı 1890) ile büyük bir ses getirmişti. Bu başarısını büyük ölçüde eserin başlığının özgünlüğüne, muhtevasının çeşitliliğine, belirgin pesimizmine ve kullandığı güçlü üslubuna bağlı olduğu söylenebilir.

Nihai metafizik ilkesi olarak tanımladığı Bilinçsiz kavramı, göründüğü kadar paradoksal değildir. Yalnızca Alman metafizikçilerinin Mutlakı'nın yeni ve gizemli bir adlandırmasından ibarettir. Onun Bilinçsiz'i, Hegel'in ve Schopenhauer'in metafiziğinin bir sentezi olarak görünür. Bilinçsiz hem İrade hem de Akıldır ve tüm varoluşu kapsayan mutlak temelidir. Hartmann, Schelling'in "pozitif felsefesinde" önceden belirttiği, "panteizm" ve "panlojizmi" birleştirir. Bununla birlikte, ona göre Bilinçsiz'in birincil yönü Akıl değil, İradedir. Kozmos öncesinde İrade potansiyeldir ve Akıl gizlidir, İrade, potansiyelden gerçek iradeye geçtiği vakit akıldan yoksundur. Bu son durum salt ıstıraptan oluşmaktadır ve bunu iyileştirmenin yegane yolu olarak Bilinçsiz, Akıl'ın yardımıyla en iyi mümkün dünyayı yaratır; bu dünya, Bilinçli iradenin aydınlanmış kötümserinde İrade'ye boyun eğmesinden kurtuluş vaadini içerir. Varlıktaki İrade'nin büyük bir kısmı varoluşun kaçınılmaz ıstırabını kavrayacak kadar aydınlanmaya eriştiğinde, toplu bir çaba doğrultusunda var olmama iradesi gösterilecektir ve dünya hiçliğe, Bilinçsiz ise sükûnete geri dönecektir.

Hartmann bir pesimist olsa da, mahut pesimizmi mutlak bir karamsarlığı içermez. Bireyin mutluluğu ne şimdi ne de gelecekte ulaşılabilir değildir ancak Bilinçsiz'i ıstırabından nihai olarak kurtarma umudunu yitirmemiştir. Schopenhauer'in düşüncelerinden yaşama iradesinin reddi doğrultusunda kurtuluşu bireyselcilik asetizmine değil, kolektif sosyal çabaya bağlı kılmasıyla ayrılır. Bilinçsiz'in kurtuluşu kavramı, onun etiğinin nihai temelini oluşturur. Geçici olarak hayatı onaylamalı ve sosyal evrime kendimizi adamalıyız. Bu şekilde mutluluğa ulaşmaya çalışmak yerine, ahlakın hayatı aksi takdirde olacağından daha az mutsuz kıldığını göreceğiz. İntihar ve akla gelebilecek her türlü bencillik biçimlerine katiyen karşı çıkılmalıdır.

Kaynakça

^ Peter Howarth, British Poetry in the Age of Modernism, Cambridge University Press, 2005, p. 163.
^ , Weltschmerz: Pessimism in German Philosophy, 1860-1900, Oxford: Oxford University Press, 2016, p. 147.
^ , Weltschmerz: Pessimism in German Philosophy, 1860-1900, Oxford: Oxford University Press, 2016, p. 129.
^ Jung, C. G. ([1959] 1969). The Archetypes and the Collective Unconscious, Collected Works, Volume 9, Part 1, Princeton, N.J.: Princeton University Press. , par. 259: "Although various philosophers, among them Leibniz, Kant, and Schelling, had already pointed very clearly to the problem of the dark side of the psyche, it was a physician who felt impelled, from his scientific and medical experience, to point to the unconscious as the essential basis of the psyche. This was C. G. Carus, the authority whom Eduard von Hartmann followed."
^ ^a ^b ^c Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Hartmann, Karl Robert Eduard von". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
^ ^a ^b "The Encyclopedia Americana (1920)/Hartmann, Karl Robert Edouard von - Wikisource, the free online library". en.wikisource.org (İngilizce). 25 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2024.

[1] Peter Howarth, British Poetry in the Age of Modernism, Cambridge University Press, 2005, p. 163.

[2] , Weltschmerz: Pessimism in German Philosophy, 1860-1900, Oxford: Oxford University Press, 2016, p. 147.

[3] , Weltschmerz: Pessimism in German Philosophy, 1860-1900, Oxford: Oxford University Press, 2016, p. 129.

[4] Jung, C. G. ([1959] 1969). The Archetypes and the Collective Unconscious, Collected Works, Volume 9, Part 1, Princeton, N.J.: Princeton University Press. , par. 259: "Although various philosophers, among them Leibniz, Kant, and Schelling, had already pointed very clearly to the problem of the dark side of the psyche, it was a physician who felt impelled, from his scientific and medical experience, to point to the unconscious as the essential basis of the psyche. This was C. G. Carus, the authority whom Eduard von Hartmann followed."

[eb-5] Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Hartmann, Karl Robert Eduard von". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.

[:0-6] "The Encyclopedia Americana (1920)/Hartmann, Karl Robert Edouard von - Wikisource, the free online library". en.wikisource.org (İngilizce). 25 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2024.