Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Halofiller, yüksek tuz konsantrasyonlarında gelişen ekstremofil organizmalardır. Halofil adı, Yunanca "tuz seven" kelimesinden gelmektedir. Çoğu halofil Arkea aleminde sınıflandırılırken; bakteriyel olan halofiller de vardır. Bir alg türü olan ile mantar türü gibi bazı ökaryot halofiller de bulunmaktadır.
Bazı iyi bilinen halofil türleri, özellikle olmak üzere karotenoid bileşikleri yüzünden kırmızı renkli olmaktadır. Halofiller, Utah'daki Büyük Tuz Gölü, Kaliforniya'daki , Lut Gölü ve buharlaşma havuzları gibi okyanusun tuz konsantrasyonundan beş kat daha fazla tuz konsantrasyona sahip olan yerlerde bulunabilir.
Jüpiter'in uydusu, Europa'nın ve diğer benzer özellikteki uydularının yeraltı tuzlu su kaynaklarında yaşayan ekstremofiller için olası bir aday oldukları teorisi bulunmaktadır.
Sınıflandırma
Halofiller, bakımından hafif, orta veya aşırı olarak kategorize edilir.
- Hafif halofiller 0.3 ila 0.8 M (%1.7 ila 4.8-deniz suyu 0.6 M veya %3.5)
- Orta halofiller 0.8 ila 3.4 M (%4.7 ila 20)
- Aşırı halofiller 3.4 ila 5.1 M (%20 ila 30) tuz içeriği tercih eder.
Halofiller, yaşam için tuz gerektirmeyen ancak tuzlu koşullar altında büyüyebilen aksine büyümek için tuza ihtiyaç duyarlar.
Yaşam biçimi
Yüksek tuzluluk oranı, nispeten az sayıda organizmanın adapte olabildiği ve yayılabildiği aşırı bir ortamı temsil eder. Çoğu halofilik ve tüm halotolerant organizmalar, fazla tuzun protein çökmesine sebep olmasını önlemek için tuzu sitoplazmalarından hariç tutmada enerji harcarlar. Yüksek tuzluluk oranından kurtulmak için, halofiller, suyun ozmotik hareketi sebebiyle suyun sitoplazmalarından tuzlu alana doğru hareketini önlemek için iki farklı strateji kullanırlar. Her iki strateji de hücrenin iç artırarak çalışır. İlk stratejide, ( çoğunluğu, bazı arkeler, mayalar, algler ve mantarlarda görülür), sitoplazmada - uyumlu çözünenler olarak bilinen organik bileşikler birikir. Bunlar sentezlenebilir veya ortamdan biriktirilebilir. En yaygın uyumlu çözünenler nötr veya ve amino asitleri, şekerleri, poliolleri, betainleri ve ektoinleri ve ayrıca bu bileşiklerin bazılarının türevlerini içerir.
İkinci strateji, daha radikal adaptasyon, potasyum (K+) iyonlarının sitoplazmaya seçici akmasını içerir. Bu adaptasyon düzeni orta derecede halofilik bakteri takımı , aşırı halofilik arkea ailesi olan Halobacteriaceae ve aşırı halofilik bakteri türü ile sınırlıdır. Bu adaptasyonun üç ayrı evrim soyunda bulunması, bu stratejinin yakınsak evrimine işaret etmektedir, sadece dağınık gruplarda tutulan ya da transferinden geçen eski bir özellik olması pek olası değildir. Bunun başlıca nedeni, tüm hücre içi makinelerin (enzimler, yapısal proteinler, vb.) yüksek tuz oranı seviyelerine uyarlanması gerektiğinden, uyumlu çözünen adaptasyonunda, hücre içi makromoleküllere çok az ayarlama yapılması veya hiç ayarlanması gerekmemesidir; aslında, uyumlu çözücüler genellikle daha genel stres koruyucuların yanı sıra sadece ozmoprotektanlar olarak işlev görürler.
En az 2 M tuz konsantrasyonu gerektiren ve genellikle doymuş çözeltilerde (yaklaşık %36 w/v tuz) bulunan aşırı halofiller veya haloarchaea (genellikle halobakteri olarak bilinir) vardır. Bunlar tuz göllerinin, iç denizlerin ve derin sular gibi deniz sularında ve buharlaşma havuzlarının birincil sakinleridir, bulundukları suyu renklendirir ve parlak renkleri çökertirler. Bu türler çok yüksek konsantrasyonlu tuz barındıran bir ortamdan derişimi farklı başka bir ortama bırakıldıklarında büyük olasılıkla yok olurlar. Bu prokaryotların büyümesi için tuz gerekir. Ortamlarındaki yüksek sodyum klorür konsantrasyonu, solunum için oksijen bulunmasını sınırlar. Hücresel makineleri (enzim, yapısal protein vb.) yüzeylerinde yüklü amino asitler bulundurarak yüksek tuz konsantrasyonlarına adapte edilir ve bu da su moleküllerinin bu bileşenler çevresinde tutulmasına izin verir. Normalde aerobik yollarla solunum yapan heterotroflardır. Çoğu halofil, yüksek tuzlu doğal ortamlarının dışında hayatta kalamaz. Birçok hücre o kadar kırılgandır ki, damıtılmış suya yerleştirildiğinde, ozmotik koşullardaki değişiklikten hemen parçalanırlar.
Halofiller çeşitli enerji kaynakları kullanabilirler. Aerobik veya anaerobik olabilirler. Anaerobik halofiller arasında fototrofik, , sülfat azaltıcı, ve metanojenik türler bulunur.
Haloarchaea ve özellikle Halobacteriaceae ailesi Archaea aleminin üyeleridir ve yüksek tuz derişimli ortamlarındaki prokaryotik popülasyonun çoğunluğunu oluşturur. Şu anda, ailede tanınan 15 cins bulunmaktadır. Bakteri alemi (esas olarak Salinibacter ruber), prokaryotik topluluğun% 25'ini oluşturabilir, ancak genel olarak nüfusun çok daha düşük bir yüzdesidir. Bazen, bir alg türü olan da bu ortamda çoğalabilir.
Kaynakça
Dış bağlantılar
 | Biyoloji ile ilgili bu madde seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Halofiller yuksek tuz konsantrasyonlarinda gelisen ekstremofil organizmalardir Halofil adi Yunanca tuz seven kelimesinden gelmektedir Cogu halofil Arkea aleminde siniflandirilirken bakteriyel olan halofiller de vardir Bir alg turu olan ile mantar turu gibi bazi okaryot halofiller de bulunmaktadir ndeki tuz goletleri halofil canlilar dolayisiyla farkli renklere sahiptir Bazi iyi bilinen halofil turleri ozellikle olmak uzere karotenoid bilesikleri yuzunden kirmizi renkli olmaktadir Halofiller Utah daki Buyuk Tuz Golu Kaliforniya daki Lut Golu ve buharlasma havuzlari gibi okyanusun tuz konsantrasyonundan bes kat daha fazla tuz konsantrasyona sahip olan yerlerde bulunabilir Jupiter in uydusu Europa nin ve diger benzer ozellikteki uydularinin yeralti tuzlu su kaynaklarinda yasayan ekstremofiller icin olasi bir aday olduklari teorisi bulunmaktadir SiniflandirmaHalofiller bakimindan hafif orta veya asiri olarak kategorize edilir Hafif halofiller 0 3 ila 0 8 M 1 7 ila 4 8 deniz suyu 0 6 M veya 3 5 Orta halofiller 0 8 ila 3 4 M 4 7 ila 20 Asiri halofiller 3 4 ila 5 1 M 20 ila 30 tuz icerigi tercih eder Halofiller yasam icin tuz gerektirmeyen ancak tuzlu kosullar altinda buyuyebilen aksine buyumek icin tuza ihtiyac duyarlar Yasam bicimiYuksek tuzluluk orani nispeten az sayida organizmanin adapte olabildigi ve yayilabildigi asiri bir ortami temsil eder Cogu halofilik ve tum halotolerant organizmalar fazla tuzun protein cokmesine sebep olmasini onlemek icin tuzu sitoplazmalarindan haric tutmada enerji harcarlar Yuksek tuzluluk oranindan kurtulmak icin halofiller suyun ozmotik hareketi sebebiyle suyun sitoplazmalarindan tuzlu alana dogru hareketini onlemek icin iki farkli strateji kullanirlar Her iki strateji de hucrenin ic artirarak calisir Ilk stratejide cogunlugu bazi arkeler mayalar algler ve mantarlarda gorulur sitoplazmada uyumlu cozunenler olarak bilinen organik bilesikler birikir Bunlar sentezlenebilir veya ortamdan biriktirilebilir En yaygin uyumlu cozunenler notr veya ve amino asitleri sekerleri poliolleri betainleri ve ektoinleri ve ayrica bu bilesiklerin bazilarinin turevlerini icerir Ikinci strateji daha radikal adaptasyon potasyum K iyonlarinin sitoplazmaya secici akmasini icerir Bu adaptasyon duzeni orta derecede halofilik bakteri takimi asiri halofilik arkea ailesi olan Halobacteriaceae ve asiri halofilik bakteri turu ile sinirlidir Bu adaptasyonun uc ayri evrim soyunda bulunmasi bu stratejinin yakinsak evrimine isaret etmektedir sadece daginik gruplarda tutulan ya da transferinden gecen eski bir ozellik olmasi pek olasi degildir Bunun baslica nedeni tum hucre ici makinelerin enzimler yapisal proteinler vb yuksek tuz orani seviyelerine uyarlanmasi gerektiginden uyumlu cozunen adaptasyonunda hucre ici makromolekullere cok az ayarlama yapilmasi veya hic ayarlanmasi gerekmemesidir aslinda uyumlu cozuculer genellikle daha genel stres koruyucularin yani sira sadece ozmoprotektanlar olarak islev gorurler En az 2 M tuz konsantrasyonu gerektiren ve genellikle doymus cozeltilerde yaklasik 36 w v tuz bulunan asiri halofiller veya haloarchaea genellikle halobakteri olarak bilinir vardir Bunlar tuz gollerinin ic denizlerin ve derin sular gibi deniz sularinda ve buharlasma havuzlarinin birincil sakinleridir bulunduklari suyu renklendirir ve parlak renkleri cokertirler Bu turler cok yuksek konsantrasyonlu tuz barindiran bir ortamdan derisimi farkli baska bir ortama birakildiklarinda buyuk olasilikla yok olurlar Bu prokaryotlarin buyumesi icin tuz gerekir Ortamlarindaki yuksek sodyum klorur konsantrasyonu solunum icin oksijen bulunmasini sinirlar Hucresel makineleri enzim yapisal protein vb yuzeylerinde yuklu amino asitler bulundurarak yuksek tuz konsantrasyonlarina adapte edilir ve bu da su molekullerinin bu bilesenler cevresinde tutulmasina izin verir Normalde aerobik yollarla solunum yapan heterotroflardir Cogu halofil yuksek tuzlu dogal ortamlarinin disinda hayatta kalamaz Bircok hucre o kadar kirilgandir ki damitilmis suya yerlestirildiginde ozmotik kosullardaki degisiklikten hemen parcalanirlar Halofiller cesitli enerji kaynaklari kullanabilirler Aerobik veya anaerobik olabilirler Anaerobik halofiller arasinda fototrofik sulfat azaltici ve metanojenik turler bulunur Haloarchaea ve ozellikle Halobacteriaceae ailesi Archaea aleminin uyeleridir ve yuksek tuz derisimli ortamlarindaki prokaryotik populasyonun cogunlugunu olusturur Su anda ailede taninan 15 cins bulunmaktadir Bakteri alemi esas olarak Salinibacter ruber prokaryotik toplulugun 25 ini olusturabilir ancak genel olarak nufusun cok daha dusuk bir yuzdesidir Bazen bir alg turu olan da bu ortamda cogalabilir Kaynakca Marion Giles M Fritsen Christian H Eicken Hajo Payne Meredith C 1 Aralik 2003 Astrobiology 3 4 ss 785 811 doi 10 1089 153110703322736105 ISSN 1531 1074 14 Kasim 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Mayis 2020 Dis baglantilarBiyoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir Madde icerigini genisleterek Vikipedi ye katki saglayabilirsiniz