Harakini (Antik Yunanca : Χαρακηνή), Messina (Μεσσήνη) veya Meshan olarak da bilinen, İranlı Hyspaosines tarafından kurulan ve çoğunlukla günümüz Irak sınırları içinde kalan Basra Körfezi'nin başında bulunan bir krallıktı. Başkenti Charax Spasinu (Χάραξ Σπασινού), Mezopotamya ile Hindistan arasındaki ticaret için önemli bir limandı ve ayrıca Karun Nehri'nin yukarısındaki Susa şehrine liman olanakları sağlıyordu. Krallık sıklıkla Part İmparatorluğu'nun vasalıydı. Harakini çoğunlukla kültürel dilleri Aramice olan Araplardan oluşuyordu. Prensliğin tüm yöneticilerinin İran isimleri vardı.Arsak hanedanının üyeleri de devleti yönetiyordu.
Harakini Harakini | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Harakini haritası | |||||||||
Tür | Özerk devlet, sıklıkla Part İmparatorluğu'nun vasalı | ||||||||
Başkent | Charax Spasinu | ||||||||
Yaygın dil(ler) | Aramice (kültürel dil) | ||||||||
Hükûmet | Monarşi | ||||||||
| |||||||||
Tarihî dönem | Klasik Antik Çağ | ||||||||
| |||||||||
|
İsim
"Harakini" ismi krallığın başkenti Charax Spasinu'nun isminden gelmektedir. Krallık aynı zamanda bölgenin eski adı olan "Mesene" olarak da biliniyordu; bu isim görünüşe göre Farsça kökenli olup "bufalolar diyarı" veya "koyunlar diyarı" anlamına geliyordu.
Tarih
Harakini'nin başkenti İskenderiye, başlangıçta Makedonya hükümdarı Büyük İskender tarafından, doğu başkenti Babil için önemli bir ticaret limanı olarak şehri kullanma niyetiyle kurulmuştur. Bölgenin kendisi Eritre Denizi Satraplığı haline gelmiştir. Ancak şehir beklentileri asla karşılayamamış ve MÖ 3. yüzyılın ortalarında seller nedeniyle yıkılmıştır.Selefkî Kralı Antiohos'in (h. 175-164 MÖ) şehir yeniden inşa edilmiş ve adı Antiochia olarak değiştirilmiştir. Şehir MÖ 166/5'te tamamen restore edildikten sonra, IV. Antiohos, Hyspaosines'i Antiochia valisi (eparch) ve Eritre Denizi Satraplığı olarak atadı.
Bu dönemde Antiochia, MÖ 163'te IV. Antiohos'un ani ölümüne kadar kısa bir süre gelişti ve bu durum Selefkî otoritesinin imparatorluk genelinde zayıflamasına neden oldu. Selefkîlilerin zayıflamasıyla birlikte imparatorluk içindeki birçok siyasi birim bağımsızlığını ilan etti; örneğin, günümüzde Güney İran'daki Huzistan eyaletinin büyük bir bölümünde yer alan Characene ve Elamais komşu bölgesi. Hyspaosines, artık az çok bağımsız bir hükümdar olmasına rağmen, Selefkîlilerin sadık bir tebaası olarak kaldı. Hyspaosines'in Selefkî valisi olarak kalma konusundaki istekliliği muhtemelen Antiochia ile Seleukia arasındaki karlı ticaretin kesintiye uğramasını önlemekten kaynaklanıyordu.
Selefkîliler, İran Part İmparatorluğu tarafından ağır yenilgilere uğratılmıştı; MÖ 148/7'de Part kralı I. Mithridatis (h. 171-132 MÖ) Medya ve Atropatena'yı fethetti ve M.Ö. 141'de Babil'in mülkiyetine geçti. Partların tehdidi ve yakınlığı Hyspaosines'in bağımsızlığını ilan etmesine neden oldu. Ancak MÖ 124'te Hyspaosines Part egemenliğini kabul etti ve Harakini'yi bir vasal olarak yönetmeye devam etti. Harakini, yıkılışına kadar Part egemenliği altında yarı özerk bir krallık olarak kaldı. Krallığın sınırları Failaka ve Bahreyn adalarını içeriyordu.
Harakini kralları çoğunlukla üzerinde Yunanca ve daha sonra Aramice yazılar bulunan gümüş tetradrahmilerden oluşan sikkeleriyle tanınırlar. Bu sikkeler Selefkî döneminden sonraya tarihleniyor ve bu da kronolojik ardıllık için güvenli bir çerçeve sağlıyor.
![image](https://www.wikipedia.tr-tr.nina.az/image/aHR0cHM6Ly93d3cud2lraXBlZGlhLnRyLXRyLm5pbmEuYXovaW1hZ2UvYUhSMGNITTZMeTkxY0d4dllXUXVkMmxyYVcxbFpHbGhMbTl5Wnk5M2FXdHBjR1ZrYVdFdlkyOXRiVzl1Y3k5MGFIVnRZaTlpTDJJeUwwTnZhVzVmYjJaZlNIbHpjR0Z2YzJsdVpYTWxNa05mYldsdWRHVmtYMkYwWDBOb1lYSmhlRjlUY0dGemFXNTFYMmx1WHpFeU5pMDFYMEpETG1wd1p5OHlNakJ3ZUMxRGIybHVYMjltWDBoNWMzQmhiM05wYm1WekpUSkRYMjFwYm5SbFpGOWhkRjlEYUdGeVlYaGZVM0JoYzJsdWRWOXBibDh4TWpZdE5WOUNReTVxY0djPS5qcGc=.jpg)
Yaşlı Plinius, Doğa Tarihi adlı eserinde Charax limanını şöyle övmektedir:
- Setlerin uzunluğu yaklaşık 4,5 kilometre, genişliği ise biraz daha azdır. Başlangıçta kıyıdan 1¾ km uzaklıkta bulunuyordu ve hatta kendine ait bir limanı bile vardı. Fakat Juba'ya göre denizden uzaklığı 75 kilometredir; günümüzde ise Arabistan'dan gelen elçiler ve burayı ziyaret eden tüccarlarımız, deniz kıyısından 180 kilometre uzaklıkta olduğunu söylemektedirler. Gerçekten de, dünyanın hiçbir yerinde alüvyon birikintileri nehirler tarafından burada olduğundan daha hızlı ve daha büyük ölçüde oluşmamıştır; ve bu şehrin çok ötesine kadar ulaşan gelgitlerin onları geri taşımaması sadece bir sürpriz meselesidir.
Ticaret, önemini korudu. Ünlü bir Harakinili olan Isidoros isimli adam, Part ticaret yolları hakkında Part İstasyonları (Mansiones Parthicae) bir incelemenin yazarıdır. Palmira sakinlerinin Harakini'de kalıcı bir ticaret merkezi vardı. Kervan ticaretinden pek çok yazıtta söz edilmektedir.
Charax'ın yanı sıra diğer önemli şehirler (Dicle kıyısında), Apologos ve Teredon idi. Meredates (131-150/151 yılları arasında hüküm sürmüştür) sikkelerinde kendisini Umman kralı olarak adlandırmaktadır. İkinciler antik yazarlar tarafından ara sıra anılırlar. Plinius'a (VI.145) göre Petra ile Charax arasında yaşıyorlardı. Bazı âlimlere göre bir dönem Çarakenîliğin bir parçasıydılar. Bu nedenle krallığın Basra Körfezi'nin güneyine kadar uzandığı anlaşılıyor. Ancak kralın paraları üzerindeki efsanelerin okunması ve yorumlanması sorunludur.
M.S. 115 yılında Roma İmparatoru Trajan, Part seferinin ana parçası olarak Mezopotamya'yı fethetti. Ayrıca Harakini'ye ulaştı ve orada Hindistan'a giden gemileri gördü. Cassius Dio'ya göre Attambelos orada hüküm sürüyordu ve imparatora dostça davranıyordu. Ayrıca Charax Spasinu halkının imparatora karşı dost canlısı olduğu anlatılmaktadır. Sonraki iki yıl boyunca Karakenliler büyük ihtimalle Romalı olarak kaldılar, ancak İmparator Hadrianus, Trajan'ın toprak kazanımlarından çekilmeye karar verdi. Karakenlerin bağımsız kalıp kalmadıkları ya da doğrudan Part yönetimi altına girip girmedikleri henüz belirsizliğini koruyor. Antik kaynaklarda tasdik edilen bir sonraki Part kralı, 131 yılına tarihlenen Palmira'daki bir yazıtta adı geçen Meredates'tir.
M.S. 221-222 yıllarında Pers Kralı olan etnik bir Pers olan V. Erdeşîr, Partlara karşı bir isyan başlatarak Sasani İmparatorluğu'nu kurdu. Daha sonraki Arap tarihlerine göre, Harakini kuvvetlerini yendi, son hükümdarını öldürdü, şehri yeniden inşa etti ve adını Astarābād-Ardašīr olarak değiştirdi. Charax çevresindeki Characene devleti o zamandan beri Aramice myšn, Babil Talmud'unda myšwn (Baba Kamma 97b; Baba Bathra 73a; Şabat 101a) veya Nippur'dan gelen bir Aramice büyü kasesinde doğrulandığı gibi myšyn olarak biliniyordu ve bu daha sonra Arap fatihler tarafından Maysān olarak benimsendi
Charax, Maysān ismiyle varlığını sürdürdü ve Farsça metinlerde beşinci yüzyıl boyunca çeşitli valilerden bahsedilmektedir. Altıncı yüzyılda burada bir Nesturi Kilisesi'nin varlığından söz edilmektedir. Charax darphanesinin Sasani imparatorluğu boyunca ve Emevi imparatorluğuna kadar devam ettiği ve M.S. 715'e kadar sikke basmaya devam ettiği anlaşılıyor.
M.S. 1. yüzyıla ait en eski kaynaklar, Harakini halkının Μεσηνός olarak anıldığını ve Basra Körfezi'nin başındaki kıyı şeridinin Arap tarafında yaşadığını göstermektedir.
Krallar
- Hyspaosines y. 127MÖ
- Apodakos y. 110/09MÖ –104/03
- Tiraios I MÖ 95/94–90/89
- olası gaspçı: Hipokrates Autokrator Nikephoros MÖ 81/80
- Tiraios II MÖ 79/78–49/48
- Artabazos I MÖ 49/48–48/47
- Attambelos I MÖ 47/46–25/24
- Theonesios I. 19/18 civarı
- Attambelos II MÖ 17/16 civarı – MS 8/9
- Abinergaos 10/11; 22/23
- c. 19
- Attambelos III c. 37/38–44/45
- II. Theonesios yaklaşık 46/47
- Theonesios III yaklaşık 52/53
- Attambelos IV 54/55–64/65
- Attambelos V 64/65–73/74
- yaklaşık 73–80
- Pakoros 80–101/02
- Attambelos VI y. 101/02 –105/06
- y. 110/11 –112/113
- Attambelos VII 113/14–117
- Meredates yaklaşık 131–150/51
- Orabazes II yaklaşık 150/51–165
- Abinergaios II (?) c. 165–180
- Attambelos VIII yaklaşık 180–195
- Maga (?) yaklaşık 195–210
- Abinergaos III yaklaşık 210–222
Kaynakça
- Özel
- ^ a b Bosworth 1986, ss. 201–203.
- ^ (2005). Iraq After The Muslim Conquest. . s. 155. ISBN .
- ^ Hansman 1991, ss. 363–365; Eilers 1983, s. 487; Erskine, Llewellyn-Jones & Wallace 2017, s. 77; Strootman 2017, s. 194
- ^ Eilers 1983, s. 487.
- ^ Gregoratti 2017, s. 133.
- ^ Gnoli 2022, s. 319.
- ^ a b c d e f g h Hansman 1991, ss. 363–365.
- ^ Potts 1988, s. 137.
- ^ Potts 1988, ss. 137–138.
- ^ Curtis 2007, ss. 10–11; Bivar 1983, s. 33; Garthwaite 2005, s. 76; Brosius 2006, ss. 86–87
- ^ Shayegan 2011, s. 114.
- ^ "Pierre-Louis Gatier, Pierre Lombard, Khaled Al-Sindi (2002)ː Greek Inscriptions from Bahrain. inː Arabian Archaeology and Epigraphy, Wiley, 2002, 13 (2), pp.225". 20 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2024.
- ^ Plinius (AD 77). Naturalis Historia (Doğa Tarihi). Book VI. xxxi. 138-140. Translation by W. H. S. Jones, , London/Cambridge, Massachusetts (1961).
- ^ Schuol 2000, s. 282.
- ^ Schuol 2000, s. 329, 353.
- ^ Potts 1988, ss. 148–149.
- ^ (LXVIII, 28, 3-29)
- ^ Schuol 2000, s. 350.
- ^ Muhammed bin Cerîr Taberî, Taberî I
- ^ Stephen A. Kaufman (1983). "Appendix C. Alphabetic Texts." In McGuire Gibson. Excavations at Nippur Eleventh Season. Oriental Institute Communications, 22, pp. 151–152. https://oi.uchicago.edu/research/publications/oic/oic-22-excavations-nippur-eleventh-season 25 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Yâkût el-Hamevî, Kitab mu'jam al-buldan IV and III
- ^ Characene and Charax, Characene and Charax 26 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Encyclopaedia Iranica
- Genel
- Bivar, A.D.H. (1983). "The Political History of Iran Under the Arsacids". Yarshater, Ehsan (Ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. ss. 21-99. ISBN ..
- Bosworth, C. E. (1986). "ʿArab i. Arabs and Iran in the pre-Islamic period". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 2. ss. 201-203.
- Brosius, Maria (2006). The Persians: An Introduction. London & New York: Routledge. ISBN .
- Curtis, Vesta Sarkhosh (2007), "The Iranian Revival in the Parthian Period", Curtis, Vesta Sarkhosh and Sarah Stewart (Ed.), The Age of the Parthians: The Ideas of Iran, 2, London & New York: I.B. Tauris & Co Ltd., in association with the London Middle East Institute at SOAS and the British Museum, ss. 7-25, ISBN .
- Eilers, Wilhelm (1983), "Iran and Mesopotamia", Yarshater, Ehsan (Ed.), Cambridge History of Iran, 3 (1), Londra: Cambridge UP, ss. 481-505
- Erskine, Andrew; Llewellyn-Jones, Lloyd; Wallace, Shane (2017). The Hellenistic Court: Monarchic Power and Elite Society from Alexander to Cleopatra. The Classical Press of Wales. ISBN .
- Garthwaite, Gene Ralph (2005). The Persians. Oxford & Carlton: Blackwell Publishing, Ltd. ISBN .
- Gnoli, Tommaso (2022). "The Parthian and Sasanian Near East (including Hatra, Edessa, and the Characene)". Kaizer, Ted (Ed.). A Companion to the Hellenistic and Roman Near East. John Wiley & Sons. ss. 316-327. ISBN .
- Gregoratti, Leonardo (2017). "The Arsacid Empire". Daryaee, Touraj (Ed.). King of the Seven Climes: A History of the Ancient Iranian World (3000 BCE - 651 CE). UCI Jordan Center for Persian Studies. ss. 1-236. ISBN .
- Hansman, John F. (1998). "Elymais". Encyclopaedia Iranica, Vol. VIII, Fasc. 4. ss. 373-376.
- Hansman, John (1991). "Characene and Charax". Encyclopaedia Iranica, Vol. V, Fasc. 4. ss. 363-365.
- Potts, Daniel T. (1988). Araby the blest : studies in Arabian archaeology. Kopenhag: Carsten Niebuhr Institute of Ancient Near Eastern Studies. ISBN .
- Schippmann, K. (1986). "Arsacids ii. The Arsacid dynasty". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 5. ss. 525-536.
- Schuol, Monika (2000), Die Charakene: ein mesopotamisches Königreich in hellenistisch-parthischer Zeit, Stuttgart: . Steiner, ISBN .
- Shayegan, M. Rahim (2011). Arsacids and Sasanians: Political Ideology in Post-Hellenistic and Late Antique Persia. Cambridge University Press. ss. 1-539. ISBN .
- Strootman, Rolf (2017). "Imperial Persianism: Seleukids, Arsakids and Fratarakā". Strootman, Rolf; Versluys, Miguel John (Ed.). Persianism in Antiquity
. Franz Steiner Verlag. ss. 177-201. ISBN .
Konuyla ilgili yayınlar
- Gregoratti Leonardo, A Parthian port on the Persian Gulf: Characene and its Trade, "Anabasis, Studia Classica et Orientalia", 2, (2011), 209-229
- Schuol, Monika (2000) Die Charakene : ein mesopotamisches Königreich in hellenistisch-parthischer Zeit. Stuttgart: F. Steiner.
- Sheldon A. Nodelman, A Preliminary History of Charakene, Berytus 13 (1959/60), 83-121, XXVII f.,
- Hansman, John (1991) Characene and Charax Encyclopædia Iranica (print version Vol. V, Fasc. 4, pp. 363–365). Retrieved 25 April 2016.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Harakini Antik Yunanca Xarakhnh Messina Messhnh veya Meshan olarak da bilinen Iranli Hyspaosines tarafindan kurulan ve cogunlukla gunumuz Irak sinirlari icinde kalan Basra Korfezi nin basinda bulunan bir krallikti Baskenti Charax Spasinu Xara3 Spasinoy Mezopotamya ile Hindistan arasindaki ticaret icin onemli bir limandi ve ayrica Karun Nehri nin yukarisindaki Susa sehrine liman olanaklari sagliyordu Krallik siklikla Part Imparatorlugu nun vasaliydi Harakini cogunlukla kulturel dilleri Aramice olan Araplardan olusuyordu Prensligin tum yoneticilerinin Iran isimleri vardi Arsak hanedaninin uyeleri de devleti yonetiyordu HarakiniHarakiniHarakini haritasiTurOzerk devlet siklikla Part Imparatorlugu nun vasaliBaskentCharax SpasinuYaygin dil ler Aramice kulturel dil HukumetMonarsi 141 124 MOHyspaosines ilk 210 222 MS son Tarihi donemKlasik Antik Cag Kurulus141 MO Sasani fethi222 MSOnculler ArdillarSelefki Imparatorlugu Sasani ImparatorluguIsim Harakini ismi kralligin baskenti Charax Spasinu nun isminden gelmektedir Krallik ayni zamanda bolgenin eski adi olan Mesene olarak da biliniyordu bu isim gorunuse gore Farsca kokenli olup bufalolar diyari veya koyunlar diyari anlamina geliyordu TarihHarakini nin baskenti Iskenderiye baslangicta Makedonya hukumdari Buyuk Iskender tarafindan dogu baskenti Babil icin onemli bir ticaret limani olarak sehri kullanma niyetiyle kurulmustur Bolgenin kendisi Eritre Denizi Satrapligi haline gelmistir Ancak sehir beklentileri asla karsilayamamis ve MO 3 yuzyilin ortalarinda seller nedeniyle yikilmistir Selefki Krali Antiohos in h 175 164 MO sehir yeniden insa edilmis ve adi Antiochia olarak degistirilmistir Sehir MO 166 5 te tamamen restore edildikten sonra IV Antiohos Hyspaosines i Antiochia valisi eparch ve Eritre Denizi Satrapligi olarak atadi Bu donemde Antiochia MO 163 te IV Antiohos un ani olumune kadar kisa bir sure gelisti ve bu durum Selefki otoritesinin imparatorluk genelinde zayiflamasina neden oldu Selefkililerin zayiflamasiyla birlikte imparatorluk icindeki bircok siyasi birim bagimsizligini ilan etti ornegin gunumuzde Guney Iran daki Huzistan eyaletinin buyuk bir bolumunde yer alan Characene ve Elamais komsu bolgesi Hyspaosines artik az cok bagimsiz bir hukumdar olmasina ragmen Selefkililerin sadik bir tebaasi olarak kaldi Hyspaosines in Selefki valisi olarak kalma konusundaki istekliligi muhtemelen Antiochia ile Seleukia arasindaki karli ticaretin kesintiye ugramasini onlemekten kaynaklaniyordu Selefkililer Iran Part Imparatorlugu tarafindan agir yenilgilere ugratilmisti MO 148 7 de Part krali I Mithridatis h 171 132 MO Medya ve Atropatena yi fethetti ve M O 141 de Babil in mulkiyetine gecti Partlarin tehdidi ve yakinligi Hyspaosines in bagimsizligini ilan etmesine neden oldu Ancak MO 124 te Hyspaosines Part egemenligini kabul etti ve Harakini yi bir vasal olarak yonetmeye devam etti Harakini yikilisina kadar Part egemenligi altinda yari ozerk bir krallik olarak kaldi Kralligin sinirlari Failaka ve Bahreyn adalarini iceriyordu Harakini krallari cogunlukla uzerinde Yunanca ve daha sonra Aramice yazilar bulunan gumus tetradrahmilerden olusan sikkeleriyle taninirlar Bu sikkeler Selefki doneminden sonraya tarihleniyor ve bu da kronolojik ardillik icin guvenli bir cerceve sagliyor Kral Hyspaosines in MO 126 5 te Charax Spasinu da basilan sikkesi Yasli Plinius Doga Tarihi adli eserinde Charax limanini soyle ovmektedir Setlerin uzunlugu yaklasik 4 5 kilometre genisligi ise biraz daha azdir Baslangicta kiyidan 1 km uzaklikta bulunuyordu ve hatta kendine ait bir limani bile vardi Fakat Juba ya gore denizden uzakligi 75 kilometredir gunumuzde ise Arabistan dan gelen elciler ve burayi ziyaret eden tuccarlarimiz deniz kiyisindan 180 kilometre uzaklikta oldugunu soylemektedirler Gercekten de dunyanin hicbir yerinde aluvyon birikintileri nehirler tarafindan burada oldugundan daha hizli ve daha buyuk olcude olusmamistir ve bu sehrin cok otesine kadar ulasan gelgitlerin onlari geri tasimamasi sadece bir surpriz meselesidir Ticaret onemini korudu Unlu bir Harakinili olan Isidoros isimli adam Part ticaret yollari hakkinda Part Istasyonlari Mansiones Parthicae bir incelemenin yazaridir Palmira sakinlerinin Harakini de kalici bir ticaret merkezi vardi Kervan ticaretinden pek cok yazitta soz edilmektedir Charax in yani sira diger onemli sehirler Dicle kiyisinda Apologos ve Teredon idi Meredates 131 150 151 yillari arasinda hukum surmustur sikkelerinde kendisini Umman krali olarak adlandirmaktadir Ikinciler antik yazarlar tarafindan ara sira anilirlar Plinius a VI 145 gore Petra ile Charax arasinda yasiyorlardi Bazi alimlere gore bir donem Carakeniligin bir parcasiydilar Bu nedenle kralligin Basra Korfezi nin guneyine kadar uzandigi anlasiliyor Ancak kralin paralari uzerindeki efsanelerin okunmasi ve yorumlanmasi sorunludur M S 115 yilinda Roma Imparatoru Trajan Part seferinin ana parcasi olarak Mezopotamya yi fethetti Ayrica Harakini ye ulasti ve orada Hindistan a giden gemileri gordu Cassius Dio ya gore Attambelos orada hukum suruyordu ve imparatora dostca davraniyordu Ayrica Charax Spasinu halkinin imparatora karsi dost canlisi oldugu anlatilmaktadir Sonraki iki yil boyunca Karakenliler buyuk ihtimalle Romali olarak kaldilar ancak Imparator Hadrianus Trajan in toprak kazanimlarindan cekilmeye karar verdi Karakenlerin bagimsiz kalip kalmadiklari ya da dogrudan Part yonetimi altina girip girmedikleri henuz belirsizligini koruyor Antik kaynaklarda tasdik edilen bir sonraki Part krali 131 yilina tarihlenen Palmira daki bir yazitta adi gecen Meredates tir M S 221 222 yillarinda Pers Krali olan etnik bir Pers olan V Erdesir Partlara karsi bir isyan baslatarak Sasani Imparatorlugu nu kurdu Daha sonraki Arap tarihlerine gore Harakini kuvvetlerini yendi son hukumdarini oldurdu sehri yeniden insa etti ve adini Astarabad Ardasir olarak degistirdi Charax cevresindeki Characene devleti o zamandan beri Aramice mysn Babil Talmud unda myswn Baba Kamma 97b Baba Bathra 73a Sabat 101a veya Nippur dan gelen bir Aramice buyu kasesinde dogrulandigi gibi mysyn olarak biliniyordu ve bu daha sonra Arap fatihler tarafindan Maysan olarak benimsendi Charax Maysan ismiyle varligini surdurdu ve Farsca metinlerde besinci yuzyil boyunca cesitli valilerden bahsedilmektedir Altinci yuzyilda burada bir Nesturi Kilisesi nin varligindan soz edilmektedir Charax darphanesinin Sasani imparatorlugu boyunca ve Emevi imparatorluguna kadar devam ettigi ve M S 715 e kadar sikke basmaya devam ettigi anlasiliyor M S 1 yuzyila ait en eski kaynaklar Harakini halkinin Meshnos olarak anildigini ve Basra Korfezi nin basindaki kiyi seridinin Arap tarafinda yasadigini gostermektedir KrallarHyspaosines y 127 MO Apodakos y 110 09 MO 104 03 Tiraios I MO 95 94 90 89 olasi gaspci Hipokrates Autokrator Nikephoros MO 81 80 Tiraios II MO 79 78 49 48 Artabazos I MO 49 48 48 47 Attambelos I MO 47 46 25 24 Theonesios I 19 18 civari Attambelos II MO 17 16 civari MS 8 9 Abinergaos 10 11 22 23 c 19 Attambelos III c 37 38 44 45 II Theonesios yaklasik 46 47 Theonesios III yaklasik 52 53 Attambelos IV 54 55 64 65 Attambelos V 64 65 73 74 yaklasik 73 80 Pakoros 80 101 02 Attambelos VI y 101 02 105 06 y 110 11 112 113 Attambelos VII 113 14 117 Meredates yaklasik 131 150 51 Orabazes II yaklasik 150 51 165 Abinergaios II c 165 180 Attambelos VIII yaklasik 180 195 Maga yaklasik 195 210 Abinergaos III yaklasik 210 222KaynakcaOzel a b Bosworth 1986 ss 201 203 2005 Iraq After The Muslim Conquest s 155 ISBN 9781593333157 Hansman 1991 ss 363 365 Eilers 1983 s 487 Erskine Llewellyn Jones amp Wallace 2017 s 77 Strootman 2017 s 194 Eilers 1983 s 487 Gregoratti 2017 s 133 Gnoli 2022 s 319 a b c d e f g h Hansman 1991 ss 363 365 Potts 1988 s 137 Potts 1988 ss 137 138 Curtis 2007 ss 10 11 Bivar 1983 s 33 Garthwaite 2005 s 76 Brosius 2006 ss 86 87 Shayegan 2011 s 114 Pierre Louis Gatier Pierre Lombard Khaled Al Sindi 2002 ː Greek Inscriptions from Bahrain inː Arabian Archaeology and Epigraphy Wiley 2002 13 2 pp 225 20 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Eylul 2024 Plinius AD 77 Naturalis Historia Doga Tarihi Book VI xxxi 138 140 Translation by W H S Jones London Cambridge Massachusetts 1961 Schuol 2000 s 282 Schuol 2000 s 329 353 Potts 1988 ss 148 149 LXVIII 28 3 29 Schuol 2000 s 350 Muhammed bin Cerir Taberi Taberi I Stephen A Kaufman 1983 Appendix C Alphabetic Texts In McGuire Gibson Excavations at Nippur Eleventh Season Oriental Institute Communications 22 pp 151 152 https oi uchicago edu research publications oic oic 22 excavations nippur eleventh season 25 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Yakut el Hamevi Kitab mu jam al buldan IV and III Characene and Charax Characene and Charax 26 Mayis 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Encyclopaedia Iranica GenelBivar A D H 1983 The Political History of Iran Under the Arsacids Yarshater Ehsan Ed The Cambridge History of Iran Volume 3 1 The Seleucid Parthian and Sasanian Periods Ingilizce Cambridge Cambridge University Press ss 21 99 ISBN 0 521 20092 X Bosworth C E 1986 ʿArab i Arabs and Iran in the pre Islamic period Encyclopaedia Iranica Vol II Fasc 2 ss 201 203 Brosius Maria 2006 The Persians An Introduction London amp New York Routledge ISBN 978 0 415 32089 4 Curtis Vesta Sarkhosh 2007 The Iranian Revival in the Parthian Period Curtis Vesta Sarkhosh and Sarah Stewart Ed The Age of the Parthians The Ideas of Iran 2 London amp New York I B Tauris amp Co Ltd in association with the London Middle East Institute at SOAS and the British Museum ss 7 25 ISBN 978 1 84511 406 0 Eilers Wilhelm 1983 Iran and Mesopotamia Yarshater Ehsan Ed Cambridge History of Iran 3 1 Londra Cambridge UP ss 481 505 Erskine Andrew Llewellyn Jones Lloyd Wallace Shane 2017 The Hellenistic Court Monarchic Power and Elite Society from Alexander to Cleopatra The Classical Press of Wales ISBN 978 1910589625 Garthwaite Gene Ralph 2005 The Persians Oxford amp Carlton Blackwell Publishing Ltd ISBN 978 1 55786 860 2 Gnoli Tommaso 2022 The Parthian and Sasanian Near East including Hatra Edessa and the Characene Kaizer Ted Ed A Companion to the Hellenistic and Roman Near East John Wiley amp Sons ss 316 327 ISBN 978 1444339826 Gregoratti Leonardo 2017 The Arsacid Empire Daryaee Touraj Ed King of the Seven Climes A History of the Ancient Iranian World 3000 BCE 651 CE UCI Jordan Center for Persian Studies ss 1 236 ISBN 9780692864401 Hansman John F 1998 Elymais Encyclopaedia Iranica Vol VIII Fasc 4 ss 373 376 Hansman John 1991 Characene and Charax Encyclopaedia Iranica Vol V Fasc 4 ss 363 365 Potts Daniel T 1988 Araby the blest studies in Arabian archaeology Kopenhag Carsten Niebuhr Institute of Ancient Near Eastern Studies ISBN 8772890517 Schippmann K 1986 Arsacids ii The Arsacid dynasty Encyclopaedia Iranica Vol II Fasc 5 ss 525 536 Schuol Monika 2000 Die Charakene ein mesopotamisches Konigreich in hellenistisch parthischer Zeit Stuttgart Steiner ISBN 3 515 07709 X Shayegan M Rahim 2011 Arsacids and Sasanians Political Ideology in Post Hellenistic and Late Antique Persia Cambridge University Press ss 1 539 ISBN 9780521766418 Strootman Rolf 2017 Imperial Persianism Seleukids Arsakids and Frataraka Strootman Rolf Versluys Miguel John Ed Persianism in Antiquity Franz Steiner Verlag ss 177 201 ISBN 978 3515113823 Konuyla ilgili yayinlarGregoratti Leonardo A Parthian port on the Persian Gulf Characene and its Trade Anabasis Studia Classica et Orientalia 2 2011 209 229 Schuol Monika 2000 Die Charakene ein mesopotamisches Konigreich in hellenistisch parthischer Zeit Stuttgart F Steiner 3 515 07709 X Sheldon A Nodelman A Preliminary History of Charakene Berytus 13 1959 60 83 121 XXVII f Hansman John 1991 Characene and Charax Encyclopaedia Iranica print version Vol V Fasc 4 pp 363 365 Retrieved 25 April 2016