Hero ile Leandros Hero nun hikâyesini anlatan Yunan efsanesidir çanakkale Boğazı nın Hellespont Avrupa yakasındaki

Hero ile Leandros, Hero'nun hikâyesini anlatan Yunan efsanesidir, Çanakkale Boğazı'nın (Hellespont) Avrupa yakasındaki Sestos'ta bir kulede yaşayan Afrodit (Roma mitolojisinde Venüs) rahibesi ve Leandros, boğazın karşı tarafında Abidoslu genç bir adam. Leandros, Hero'ya aşık oldu ve onunla vakit geçirmek için her gece Çanakkale Boğazı'nı yüzerek geçerdi. Hero, ona yol göstermek için kulesinin tepesinde bir lamba yakardı.

*Hero'nun Son Saati*,Frederic Leighton, *fırtına sırasında endişeyle Leandros'u bekleyen Hero'yu betimleyen tarafından*

Leandros'un yumuşak sözlerine ve aşk ve seks tanrıçası Afrodit'in bir bakireye tapınmayı küçümseyeceği iddiasına yenik düşen Hero, onun cazibesine yenik düştü ve seviştiler. Gizli aşkları sıcak bir yaz boyunca sürdü. Suların doğası gereği kışın ayrılmayı ve ilkbaharda devam etmeyi kabul ettiler. Fırtınalı bir kış gecesi, Leandros Hero'nun kulesinin tepesinde meşaleyi gördü. Güçlü kış rüzgarı Hero'nun ışığını söndürdü ve Leanderos yolunu kaybetti ve boğuldu. Hero onun cesedini gördüğünde, onunla birlikte olabilmek için kulenin kenarından atlayarak kendisini öldürdü.

Cesetleri kucaklaşarak kıyıya vurmuş ve kıyıdaki bir sevgili türbesine gömülmüşler.

Onaylamalar

Bilim, mitin Ovidius'un Heroides'inde, Virgil'in Georgics'inde ve şair Mousaios'un epik şiirinde kanıtlandığına işaret etmektedir.

The Double Heroides (Ovid'e atfedilir), 18 ve 19'daki anlatıyı, aşıklar arasındaki bir mektup alışverişini ele alır. Leanderos, kötü hava nedeniyle kulesinde Hero'nun karşısına yüzemez; çaba sarf etmesi için onu çağırması, sevgilisi için ölümcül olacaktır.

Kültürel referanslar

Hero ve Leanderos efsanesi edebiyatta ve sanatta yaygın olarak kullanılmıştır:

Klasik antik çağda

Abidos (Troas) Antik Roma sikkeleri: Septimius Severus Caracalla

Müziğin içinde

Arrigo Boito, Ero e Leandro adlı bir opera besteledi, ancak onu yok etti. Librettosu daha sonra Giovanni Bottesini (1879) ve Luigi Mancinelli (1897) tarafından kuruldu.
Francisco Quevedo, "En crespa tempestad del oro undoso" da Leander'dan bahsediyor
Robert Schumann'ın Fantasiestücke'den "In der Nacht"ını Hero ile Leandros'un hikayesini betimleyen bir şey olarak algıladığı iddia ediliyor.
Franz Grillparzer'ın 1831 tarihli Des Meeres und der Liebe Wellen trajedisi bu hikayeye dayanmaktadır.
Friedrich Schiller (1759-1805), hikayeye dayanarak Hero und Leander baladını yazdı.
Franz Liszt'in B Minor'daki 2 No'lu Ballade'si büyük olasılıkla Schiller'den ve diğer Romantikçilerin mite uyarlamasından ve ilgisinden ilham almıştır.
George Frideric Handel'in İtalyanca 1707 solo kantatı, Ero e Leandro (HWV 150), hikayeye dayanmaktadır.
Victor Herbert, Hero and Leander (1901) adlı bir ton şiiri besteledi.
Alfredo Catalani, hikayeye dayanan Ero e Leandro adlı bir ton şiiri besteledi.
Oliver Wendell Holmes, Sr.'nin "The Ballad of the Oysterman" adlı kitabında mite gönderme vardır. Başlıklı istiridye, "[o] hikaye kitabında okudu, ki, sevgilisini öpmek için / Leander Hellespont'u yüzdü. . "
Jack Dean & Company, 12 Eylül 2021'de Weston-super-Mare'deki Whirligig Festival'de çaldı.

Resimde

Peter Paul Rubens, 1604'te masaldan yola çıkarak "Hero ile Leandros" adlı bir resim çizdi.
Cy Twombly, 1985 yılında Christopher Marlowe'un anlattığı hikâyeden esinlenerek Roma'da bir tablo yaptı. Resmin adı Hero ile Leandros (Christopher Marlowe'a).

Edebiyatta

6. yüzyıl Bizans şairi Musaeus da bir şiir yazmıştır; Aldus Manutius, Venedik'te ünlü matbaasını kurduktan sonra ilk yayınlarından birini yaptı (c. 1493) (hümanist amacı Antik Yunan Edebiyatını bilim adamlarının kullanımına sunmaktı). Musaeus'un şiiri, Bernardo Tasso (İtalyanca), Boscán (İspanyolca) ve Clément Marot (Fransızca) tarafından Avrupa dillerine erken çeviriler yaptı. Bu şiirin Rönesans'ta Homeros öncesi olduğuna yaygın olarak inanılıyordu: George Chapman, Marlowe'un versiyonunu tamamlamasının sonunda, ölü aşıkların 'şimdiye kadar söylenen ilk şair' olma onuruna sahip olduklarını düşünür. Chapman'ın 1616 çevirisi Musaeus'un ilahi şiiri başlığına sahiptir. Öncelikle kitaplar. Orijinaline göre tercüme edildi, Geo: Chapman . 17. yüzyılın ortalarında tercüman olan Staplyton, Scaliger'in bu yanlış inancı reddetmesini okumuştu, ancak yine de çevirisinin başlık sayfasında Virgil'in 'Musaeum ante omnes' (Aeneid VI, 666) adlı eserine atıfta bulunmaktan kendini alamadı (Virgil'in referansı). daha önceki bir Musaeus'a aitti ).

Hero, Jan van den Hoecke tarafından *ölü Leandros'a ağıt* yakıyor

Rönesans şairi Christopher Marlowe (1564-1593) anlatının kapsamlı bir versiyonunu başlattı. Hikâyesi Leander'in gece yüzüşüne, sönen yol gösterici lambaya kadar gitmez, ikisinin sevgili olmasıyla (Hero ile Leandros (şiir));
George Chapman, Marlowe'un şiirini Marlowe'un ölümünden sonra tamamladı; bu versiyon genellikle 17. yüzyılın ilk yarısında yeniden basıldı, 1598'de basıldı (Linley); 1600 ve 1606 (Şişe); 1609, 1613, 1617, 1622 (Blount); 1629 (Hawkins); ve 1637 (Sızıntı).
Sir Walter Ralegh (y. 1552 -1618), Hero'nun uyuyakaldığı ve Leander'ı yüzerken yönlendiren lambayı yakmayı başaramadığı 'The Ocean's Love to Cynthia'da hikâyeye atıfta bulunur (Chapman'ınki gibi daha nazik versiyonlar onu umutsuzca ele geçirir). lambanın yanmasını sağlamak için mücadele).
Aynı zamanda Milorad Pavić'in Rüzgarın İç Yüzü (1991) adlı romanına da konu olmuştur.
Leander ayrıca 16. yüzyıl İspanyol şairi Sonnet XXIX'ine de konu olmuştur;
John Donne (1572-1631 ), hikâyeyi iki satırda özetleyen zarif bir özdeyiştir:

Both robbed of air, we both lie in one ground,
Both whom one fire had burnt, one water drowned.

*Hero ölü Leandros'un yasını tutuyor* Gillis Backereel

Efsane, John Keats'in 1817 tarihli "On an Graved Gem of Leander" adlı sonesinin merkezinde yer alır.
Myths and Hymns (1998), Adam Guettel tarafından, çiftten sonra başlıklı bir şarkı içeriyor.
Leigh Hunt'ın 1819 tarihli Hero ile Leandros adlı şiiri efsanesine dayanmaktadır.
Letitia Elizabeth Landon'ın şiiri Hero ile Leandros ilk olarak 1823'te yayınlandı. Anlamlı bir şekilde, adların olağan sırasını tersine çevirdi ve bunu bir karşılıklı sabitlik örneği olarak kullandı.
Lord Byron, "Sestos'tan Abidos'a Yüzdükten Sonra Yazılı" kitabında Leander'a atıfta bulunur. ; Hero ile Leandros efsanesi, Mayıs 1810'da Hellespont'u (yani Çanakkale'yi) yüzerek geçmesine ilham verdi. Byron ayrıca, hem The Bride of Abydos (1813) hem de Don Juan'da (1819-1824), canto II, stanza 105'te Leandros'a daha fazla atıfta bulunarak onun başarısına atıfta bulunur.
" Direkten İki Yıl Önce " (1840) kitabının XVII. Yolculuğun ilk aylarında, domuz San Diego'da karaya çıkarıldıktan sonra, aşçı "daha dikkatli olamazdı, çünkü aslında, hava karardıktan sonra birkaç gece, görülmeyeceğini düşündüğü zaman, kendini kürekle çekti. bir kova dolusu tatlıyla bir teknede karaya çıktı ve Leandros gibi Hellespont'u geçmekten döndü".
Sefiller (1862), Victor Hugo'nun Jean Valjean, Kitap V'deki mite gönderme yapıyor., Hugo, "Hero, Leandros'un cesedini yıkamayı reddediyor" yorumunu yapıyor.

*Hero ile Leandros*, Peter Paul Rubens, y. 1604

Lafcadio Hearn'ün In Ghostly Japan (1899) adlı kısa öyküler ve denemeler koleksiyonunda, yazar sevgilisine bir fener rehberliğinde yüzen bir kızın popüler öyküsünü anlatır ve batı öyküsüyle benzerlikleri hakkında yorum yapar: '—"Yani," dedim kendi kendime, "Uzak Doğu'da yüzen zavallı Hero'dur. Ve bu koşullar altında, Leander'in Batılı tahmini ne olurdu?"
Rudyard Kipling (1865-1936) "Seyahat Şarkısı" adlı şiirine şu sözlerle başladı: "Hero'nun yaktığı lamba nerede / Bir zamanlar Leandros'u eve çağırır?"
Alfred Tennyson'ın "Leandros'a Hero" adlı şiirinde Hero, sevgilisine denizin sakinleştiği sabaha kadar gitmemesi için yalvarır "Bu gece buradan dolanmayacaksın, öpücüklerimle yanında kalacağım"
AE Housman'ın More Poems (1936) adlı eserinin XV. Şiiri mite ayrılmıştır. Nasıl olduğunu anlatıyor, "Sestos kasabasında, Hero'nun kulesinde | Hero'nun kalbinde Leandros yatıyor."
Diana Wynne Jones'un meta-fantezi romanı Fire and Hemlock (1984), hem olay örgüsünü önceden haber vermek hem de Hero'nun ikinci kişiliğine bir adaşı olarak Hero ile Leandros'a erken bir gönderme yapar.

Tiyatroda

Shakespeare, Verona'lı İki Beyefendi'nin açılış sahnesinde, Valentine ve Proteus (oyundaki iki beyefendi) arasındaki bir diyalogda hikâyeden bahseder:

SEVGİLİLER: Ve bir aşk kitabında başarım için dua mı ediyorsun?

PROTEUS: Sevdiğim bir kitap üzerine senin için dua edeceğim.

SEVGİLİLER: Bu derin bir aşkın sığ bir öyküsünde: Genç Leandros Hellespont'u nasıl geçti?

PROTEUS: Bu, daha derin bir aşkın derin bir hikayesi: Çünkü o, aşırı derecede aşıktı.

VALENTIN: 'Bu doğru; Çizmelere fazlasıyla aşıksın ama yine de Hellespont'u hiç yüzmüyorsun.

Hero ile Leandros, III. Perde I'deki The Two Gentlemen of Verona'da, Valentine Milan Dükü'ne Milano'lu bir bayana nasıl kur yapılacağı konusunda ders verirken tekrar bahsedilir.

Shakespeare ayrıca Much Ado About Nothing'deki hikâyeye atıfta bulunur; hem Benedick, Leander'ın "asla benim zavallı aşık olduğum kadar ters döndüğünü" söylediğinde ve aksi yöndeki suçlamalara rağmen Hero karakteri adına, evlenmeden önce iffetli kalır; ve Bir Yaz Gecesi Rüyası'nda, Hero ve Leander yerine Helen ve Limander adlarını yanlışlıkla kullanan bir malapropizm biçiminde ve ayrıca Edward III'te (Perde II, Sahne II), Othello'da (Perde III, Sahne III) ve Romeo ve Juliet (Perde II, Sahne IV).

En ünlü Shakespearean kinaye, Rosalind'in As You Like It'in IV.

"Leandros, sıcak bir yaz ortası gecesi olmasaydı, Hero rahibeliğe dönmüş olsa da güzel bir yıl yaşayacaktı; çünkü, iyi delikanlı, onu Hellespont'ta yıkamak için dışarı çıktı ve krampa tutuldu. boğuldu ve o çağın aptal adli tabipleri onun 'Sestoslu Hero' olduğunu buldu. Ama bunların hepsi yalan: Zaman zaman insanlar öldü ve solucanlar onları yedi, ama aşk için değil."

Ben Jonson'ın Bartholomew Fair (1614) adlı oyunu, V. Act'de Hero ve Leander'ın Londra'ya çevrilmiş bir kukla gösterisini içeriyor ve Thames aşıklar arasında Hellespont olarak hizmet ediyor.
Dion Boucicault, ' The Colleen Bawn ' (1860) adlı oyununda Leander'dan bahseder. Corrigan, Hardress Cregan'dan ve onun gizli karısına yaptığı gece tekne gezintilerinden "ıslanmayı engelleyen Leander gibi" söz eder.
Adam Guettel tarafından bestelenen Myths and Hymns şarkı döngüsü, döngünün yedinci şarkısı Hero ve Leander'daki mite atıfta bulunur.

Folklorik

Folkloristikte, aşıklar Hero ile Leandros efsanesi Aarne-Thompson-Uther masal türü ATU 666*, "Hero ile Leandros" olur.

Hikâyenin varyantları, yerel bir efsane olarak göründükleri Japonya'da da kanıtlanmıştır. Hiroko Ikeda'nın Japon halk masalları dizininde, tür Tarai-bune no Momoyo Gayoi olarak bilinir. Uluslararası dizine göre Polonya Halk Hikâyeleri Kataloğu'nun kurucusu olan filolog ve halkbilimci Julian Krzyżanowski, Polonya'da T 667, "Hero i Leander" ("Hero ve Leander") olarak sınıflandırdığı aşıklar efsanesinin varyantlarını buldu.

Efsane, İtalyan yazar Giovanni Francesco Straparola'nın The Facetious Nights of Straparola adlı eserinde edebi bir versiyona ilham vermiş gibi görünüyor.

Kaynakça

^ Hansen, William. The Book of Greek and Roman Folktales, Legends, and Myths 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Princeton University Press, 2017. p. 451. .
^ M. Valerii Martialis Liber Spectaculorum 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Eited with Introduction, Translation and Commentary by Kathleen M. Coleman. Oxoford: OUP, 2006. p. 202. .
^ . www.asiaminorcoins.com. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . www.asiaminorcoins.com. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . www.asiaminorcoins.com. 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . www.jackdean.co.uk. 1 Aralık 2020. 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . www.theatreorchard.org.uk. 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . www.wikiart.org. 17 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Swensen, Cole. “Cy Twombly, Hero & Leandro 1981–84”. In: Noise That Stays Noise: Essays. University of Michigan Press, 2011. pp. 140–43. http://www.jstor.org/stable/10.3998/mpub.1903627.24.
^ Marchand, Leslie (1957), Byron: A Biography, I, New York: Alfred A. Knopf, ss. 238ff .
^ Hearn, Lafcadio (1903). In Ghostly Japan. Little, Brown and Company.
^ Housman, A.E. More Poems. XV. 13 Ocak 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ekim 2022.
^ . 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ ; . The types of the folktale: a classification and bibliography. Folklore Fellows Communications FFC no. 184. Helsinki: Academia Scientiarum Fennica, 1961. p. 233.
^ Hiroko Ikeda. A Type and Motif Index of Japanese Folk-Literature. Folklore Fellows Communications Vol. 209. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia. 1971. p. 161.
^ Krzyżanowski, Julian. Polska bajka ludowa w ukìadzie systematycznym: Wa̜tki 1-999 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Wydawn. Polskiej Akademii Nauk, 1962. pp. 206, 308.
^ Straparola, Giovan Francesco, and W.G. Waters. "Malgherita Spolatina's Death at Sea: FIORDIANA." In: The Pleasant Nights. Volume 2. Edited by Donald Beecher. University of Toronto Press, 2012. 93–100. 2012. doi:10.3138/9781442699533. ISBN .

Konuyla ilgili yayınlar

Gomez Garrido, Luis Miguel (2021). «Fuegos En La Noche Y Amores Contrariados: Giriş El Mito De Hero Y Leandro Y El Cuento Oral ATU 666*». İçinde: Boletín De Literatura Oral 11 (julio): 103-16. Fuegos en la noche y amores contrariados: Entre el mito de Hero ve Leandro y el cuento sözlü ATU 666* .
[cs] . "Hero ve Leander (AaTh 666*)" [Hero ile Leandros (ATU 666*)]. İçinde: Grup 6: Gott und Teufel auf Wanderschaft – Hyltén-Cavallius. Düzenleyen Rudolf Wilhelm Brednich; Hermann Bausinger; Wolfgang Brückner; Lutz Röhrich; Rudolf Schenda. De Gruyter, 2016 [1990]. .
Minchin, Elizabeth. "Hero ile Leandros ile Hellespont'u Haritalamak: 'Yüzen Aşık ve Gecelik Gelin'". İçinde: Greta Hawes (ed.). Haritadaki Mitler: Antik Yunanistan'ın Öykülü Manzaraları . Oxford: Oxford University Press, 2017. s. 65-82.ISBN'si .DOI:10.1093/oso/9780198744771.003.0005
Montiglio, Silvia. Hero ile Leandros Efsanesi: Kalıcı Bir Yunan Efsanesinin Tarihi ve Kabulü . Klasik Araştırmalar Kütüphanesi, 19. Londra; New York: IB Tauris, 2018.ISBN'si
Montiglio, Silvia. Musaeus'un Hero ile Leandros'u: Giriş, Yunanca Metin, Çeviri ve Yorum . Routledge, 2020.ISBN'si .
Oliver Murdoch, Brian. Hero ile Leandros Efsanesinin Karşılanması. Leiden, Hollanda: Brill, 27 Mayıs. 2019.ISBN'si . doi: Hero ile Leandros Efsanesinin Karşılanması

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Hero and Leander ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
Hero and Leander, full text 18 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Annotated text of Marlowe's poem with illustrations 1 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
"Leander and Hero", by L. E. L., 1823.

[1] Hansen, William. The Book of Greek and Roman Folktales, Legends, and Myths 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Princeton University Press, 2017. p. 451. .

[2] M. Valerii Martialis Liber Spectaculorum 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Eited with Introduction, Translation and Commentary by Kathleen M. Coleman. Oxoford: OUP, 2006. p. 202. .

[3] . www.asiaminorcoins.com. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[4] . www.asiaminorcoins.com. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[5] . www.asiaminorcoins.com. 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[6] . www.jackdean.co.uk. 1 Aralık 2020. 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[7] . www.theatreorchard.org.uk. 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[8] . www.wikiart.org. 17 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[9] Swensen, Cole. “Cy Twombly, Hero & Leandro 1981–84”. In: Noise That Stays Noise: Essays. University of Michigan Press, 2011. pp. 140–43. http://www.jstor.org/stable/10.3998/mpub.1903627.24.

[10] Marchand, Leslie (1957), Byron: A Biography, I, New York: Alfred A. Knopf, ss. 238ff .

[11] Hearn, Lafcadio (1903). In Ghostly Japan. Little, Brown and Company.

[12] Housman, A.E. More Poems. XV. 13 Ocak 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ekim 2022.

[13] . 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[14] ; . The types of the folktale: a classification and bibliography. Folklore Fellows Communications FFC no. 184. Helsinki: Academia Scientiarum Fennica, 1961. p. 233.

[15] Hiroko Ikeda. A Type and Motif Index of Japanese Folk-Literature. Folklore Fellows Communications Vol. 209. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia. 1971. p. 161.

[16] Krzyżanowski, Julian. Polska bajka ludowa w ukìadzie systematycznym: Wa̜tki 1-999 21 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Wydawn. Polskiej Akademii Nauk, 1962. pp. 206, 308.

[17] Straparola, Giovan Francesco, and W.G. Waters. "Malgherita Spolatina's Death at Sea: FIORDIANA." In: The Pleasant Nights. Volume 2. Edited by Donald Beecher. University of Toronto Press, 2012. 93–100. 2012. doi:10.3138/9781442699533. ISBN .