Kanaviçe el işleri için kullanılan seyrek dokunmuş keten bezi çuval sedir veya balya ve onun üzerine yapılmış

Kanaviçe, el işleri için kullanılan seyrek dokunmuş keten bezi, çuval sedir veya balya ve onun üzerine yapılmış olan işlemelere verilen addır.

1890'lardan İsa'nın kanaviçe ile işlenmiş tablosu

işine benzer. Aynen onun gibi renkli küçük çarpılardan desenler oluşturma şeklindedir. Etaminden farkı, kanaviçenin düz kumaş üzerine işlenmesidir. Kumaş üzerine öncelikle kaneve adı verilen özel dokunmuş bir kumaş tutturulur. Sonra renkli ipliklerle kanave referans olarak alınarak desen işlenir. Desenin işlenmesi bittikten sonra kanave asıl kumaş üzerinden ip ip çekilerek işlenmiş desenle kumaş arasından temizlenerek kanaviçe elde edilir.

Batı kültüründeki goblene benzer, ancak ondan daha kalın iplerle ve daha ayrıntısızdır.

Etimoloji

Kanaviçe, İtalyanca "oya" anlamına gelen canavaccio kelimesinden; canavaccio ise Yunanca, kenevir anlamına gelen κάνναβις kelimesinden gelmektedir. Nişanyan Sözlük'e göre, kelime ilk olarak Filippo Argenti 1533 tarihli eseri "Regola del Parlare Turco"da (Türkçe Konuşma Kuralları) geçmektedir.

Kaynakça

^ Tarih: Türk dünyası tarih ve kültür dergisi. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı. 1998.
^ . Nişanyan Sözlük. 29 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.
^ "16. Yüzyıl Türkçesi". D&R. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.

Sanat ile ilgili bu madde seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Tarih: Türk dünyası tarih ve kültür dergisi. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı. 1998.

[2] . Nişanyan Sözlük. 29 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.

[3] "16. Yüzyıl Türkçesi". D&R. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ocak 2021.