Bu maddede birçok sorun bulunmaktadır. Lütfen sayfayı geliştirin veya bu sorunlar konusunda bir yorum yapın.
|
Kürtlerin kökeni, Orta Doğu'da yaşayan bir etnik grup olan Kürtlerin oluşumu. Akademisyenler, Kürt sözcüğünün kökeni için farklı teoriler ortaya atmışlardır. Bir teoriye göre, Orta Farsçada "göçebe; çadır-satıcısı" terimi olan 𐭪𐭥𐭫𐭲 kwrt- olarak kullanıldığı öne sürülmüştür.Kürt sözcüğü en az 17. yüzyıla kadar bir kolektif kimlik terimi olarak kullanılmadı. Sözcük, bundan ziyade Kürtçe konuşan nüfusa (muhtemelen Kürtçe konuşmayan gruplar da dahil), komşu popülasyonlarca verilen bir isimdi. Bölgede yaşayan kitle için bu kimliğin ana belirteci klan ve aşiretlerinin belirledikleri mensubiyetleri olmuştu. Kürtler, Hint-Avrupa göçü öncesi bölgede bulunan gruplar dahil olmak üzere, birden çok kabile ve etnik grubun birleştiği heterojen kökenlere sahiptir.
Etimoloji
Kürt veya Kürd sözcüğünün etimolojisi oldukça tartışmalı bir konudur ve tam olarak nasıl türediği kesin olarak bilinmemektedir. Kürt sözcüğünün belgeli tarihi milattan sonra 6-7. yüzyıllardan başlar. Kürt sözcüğü en az 17. yüzyıla kadar bir kolektif kimlik terimi haline gelmedi. Sözcük, bundan ziyade Kürtçe konuşan nüfusa (muhtemelen Kürtçe konuşmayan gruplar da dahil), komşu popülasyonlarca verilen bir isimdi. Bölgede yaşayan kitle için bu kimliğin ana belirteci klan ve aşiretlerinin belirledikleri mensubiyetleri olmuştur. İslam fetihlerinde, İran'ın fethinden sonra bu terim Arapçaya aynı şekilde kabul edilmiş ve özellikle İranlı göçebe kabileler için kullanılmıştır. 16.Yüzyılda Şerefhan-ı Bitlisi’ye göre Kürtler dört gruptan oluşmaktadır: Kurmanç, Lur, Kelhor ve Goran ayrıca her biri farklı bir lehçe veya dil varyasyonu konuşmaktadır. Kürt dilinin Şerefhan tarafından kaydedildiği şekliyle 16. yüzyıl kullanımının dilsel gruplamaya bakılmaksızın, yine de Kurmanç, Lur, Kelhor ve Goran'ı birleştiren Kuzeybatı İran "Kürt" etnik kimliğini yansıtabileceğini belirtmektedir.Arapça’da ise bu isim Kur’an da belirtilen ve Kürtler’in yaşadığı coğrafyada bulunan Cudi dağıyla ilişkilendirilmiş ve Kardu'ların atalarına Guti denmesi itibari ile bu teori daha da güçlü bir hal almıştır. Klasik antik çağda ise Grek kaynaklarında ilk kez MÖ 4. yüzyılda Ksenofon tarafından kaleme alınmış Anabasis (Onbinlerin Dönüşü) adlı eserde modern Cizre bölgesi içinde kalan Cudi dağlarında yaşayan savaşçı "Karduchoi" halkından bahsetmektedir. Bu bilgiler dahilinde, Corduene veya Karduya'yı proto-Kürt bölgesi ve Kürtlerin ataları olarak kabul görülmüş ve bu görüş bazı akademik bulgular ile desteklenmiştir. Ayrıca V.Minorsky Romalılar ve Yunanlar İran'da yaşayan Kürtler için "Cyrtiiler" dediklerini ve söz konusu bölgenin ilk kez "Kardu" isminin kullanıldığı Zagros Dağları'nın batısındaki topraklar içindeki Kürtler’i kast ettiklerini ifade etmiştir.
Kürt dili
Kürtçe hakkındaki mevcut bilgi durumu, en azından kabaca, çağdaş Kürt lehçelerinin konuşmacılarının ana etnik çekirdeğinin oluşturulduğu alanların yaklaşık sınırlarının çizilmesine izin vermektedir. Kürtçe Hint-Avrupa dil ailesinin Batı İran koluna ait bir dildir. Genellikle Kuzeybatı İran dilleri arasında sınıflandırılmıştır. Ludwig Paul, Kürtçenin köken olarak Kuzeybatı İran dili gibi göründüğü sonucuna varmış ancak uzun süre devam eden ve yoğun tarihsel temaslar nedeniyle Farsça gibi Güneybatı İran dilleriyle de birçok özelliği paylaştığını ifade etmiştir.
Etnogenez
Kürt sözcüğü, 16. yüzyılda Şerefhan tarafından, her biri farklı bir lehçe veya dil varyasyonu konuşan dört kabile grubunu, Kurmanç, Lur, Kelhor ve Goran'ı kapsayan ulus için kullanılmaktadır. Pavlus (2008), Kürtlerin uyumlu bir Kuzeybatı İran grubu olarak yeni bir etnogenez olduğuna işaret ediyor, çünkü bu dört gruptan üçü bugün en azından kısmen Kürt olarak tanımlayan grupların ataları olarak tanımlanabilirken, Lurlar Kürt bir gruptur ve aslında Kuzeybatı İran'a değil, Güneybatı İran dilbilimsel ailesine aittir. Pavlus ayrıca, açıkça Kürtçe yazılmış ilk metinlerin aynı dönemde göründüğünü belirtmektedir.
Öncül gruplar
Medlerin, Kürt (ve Beluçlar) etnogenezi için bir başlangıç noktası olduğu yönünde hipotezler mevcuttur, ancak bu hipotezler Med İmparatorluğu'nun çöküşüyle Kürtlerden ayrı bir halk olarak bahsedilen en eski tarihi kaynak arasındaki 1000 yıldan uzun zaman boşluğunu açıklamakta yetersiz kalır. Med hipotezi Vladimir Minorski tarafından ortaya atıldı. Minorski'nin görüşü, daha sonra 20. yüzyılda çok sayıda Kürt milliyetçisi tarafından benimsendi. I. Gershevitch, Minorski'nin hipotezinde ve sonra başka bir "sosyolinguistik" arrgümana "bir parça dilbilimsel delil" sundu. (1975), Kürt dillerini Medce alt katmanlı Partça olarak tanımladı. Kürtlerin Med kökeninden geldikleri hipotezi Martin van Bruinessen tarafından reddedildi. Bruinessen'e göre: "Bazı Kürt entelektüelleri, halklarının Medlerden türediğini iddia etse de, Medler'in hakimiyetiyle Kürtlerin tarihteki ilk tasdiki arasındaki hatırı sayılır aralıkta böyle bir bağlantıyı olanaklı kılacak yeterli kanıt yoktur." (2009), "Başta Kaşan bölgesindekiler olmak üzere Orta İran lehçeleri ve Eski Azerice lehçeleri (Güney Tatçası da denir), muhtemelen doğrudan Medceden türemiş olduklarını iddia edebilecek tek İran dilleridir... Genel olarak, Kürtçe ve Medce arasındaki ilişki, Medce ile diğer Kuzeybatı lehçeleri -Beluçça, Talişçe, Güney Hazarca, Zazaca ve Goranice- arasındakinden daha yakın değil," diye belirtti.
Köken efsaneleri
Kürtlerin kökenlerini detaylandıran birçok efsane vardır. Bunlardan biri Yahudi inancına göre;
"Kürtlerin Kral Süleyman’ın Cin hizmetçilerin’in soyundan geliyor olmasıdır. İnanışa göre Kral Süleyman haremi için Cinlerine beş yüz güzel cariye getirmeleri için Avrupa'ya gönderdi. Ancak Cinler güzel cariyeleri bulup İsrail’e dönene kadar Kral Süleyman’ın öldüğünü işittiler. Böylece, cinler Zagros dağlarına yerleşti ve getirdikleri kadınlarla evlendi ve hem güzellikte, hem de güç ve kuvvette dünyada eşine rastlanmayan nitelikte çocukları oldu ardından onlardan olan çocuklar Kürt olarak adlandırıldı".
Bunlardan bir diğeri ise yaklaşık bin yıl önce Firdevsî tarafından Şehnâme'de şiirleştirilmiştir. Firdevsî'nin rivayetine göre;
"Bir zamanlar Azdehhak adlı zalim bir hükümdar vardı. Bu zalim kralın omuzlarında iki büyük yılanbaşı belirmiştir. Doktorlar bunları yok edememiş ve aciz kalmışlardı. Ardından Doktorlar bu sebepten ötürü her gün iki insanın beyni ile onları beslemek ağrılarını dindirmek zorunda kalırlar. Bu da her gün iki insanın boğazlanması ve beyinlerinin çıkarılması anlamına geliyordu. Bu durum uzun bir süre bu şekilde devam etti. İnsanlar canlarını kurtarmak için ülkeyi ve kentleri terk edip dağların zirvelerine sığınmaya başladılar. Vadilerin derinliklerinde saklanmaya başladılar. Böylece gün geçtikçe bu halk çoğaldı ve içlerinde Demirci Kawa adlı bir şahıs isyan etti. Kralın katliamlarından hoşnut kalmayan insanlar onun etrafında birleştiler. Zulümden kurtulmak için dağlara sığınanlar ona katıldılar. Azdehhak ve ailesi tahttan indirildi. Kawa yeni Kral olarak seçildi ve takipçileri Kürt halkının başlangıcını oluşturdu."
Ayrıca Osmanlı Döneminde Evliya Çelebi'nin seyahatnamesinde Kürtlerin doğuşu ile ilgili de bir efsane vardır. Evliya Çelebi bu efsaneyi Ermeni bir tarihçi olan Migdisî'den öğrendiğini belirtiyor:
"Tarihçi Migdisî'ye göre, Nuh Tufanı'ndan sonra inşa edilen ilk kasaba Cudi kasabasıydı, onu Sincar ve Silvan kaleleri izledi. Cudi kenti, 600 yıldan az yaşamamış ve Kürdistan'ın uzunluğunu ve genişliğini gezmiş olan Peygamber Nuh'un cemaatinden Melik Kürdim tarafından yönetiliyordu. Silvan’a geldiğinde iklimi sevdi ve oraya yerleşti, kendisinden koca bir zürriyet doğdu. İbranice'den bağımsız olarak kendi dillerini konuştular. Ne İbranice ne de Arapça, Farsça, Dari veya Pehlevi değil; hala Kürdim'in dili diyorlar. Silvan'da doğup konuşulan ve şu anda Kürdistan'da kullanılan Kürt dili, adını Peygamber Nuh topluluğundan Melik Kürdim'e borçludur."
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Asatrian, Prolegomena to the Study of the Kurds, Iran and the Caucasus, böl.13, s. 1–58, 2009.
- ^ W. Adamec, Ludwig (2009). Historical Dictionary of Islam. Scarecrow Press. s. 84.
- ^ a b G. Asatrian, Prolegomena to the Study of the Kurds, Iran and the Caucasus, Vol.13, pp. 1–58, 2009: "At any rate, at least until the 17th century, Kurd had not yet become a real term of collective identity, being, rather, a name given to the Kurdish-speaking mass (possibly, to non-Kurdish-speaking similar groups as well) by the Arabs, Turks, Persians, and Armenians. The main markers of identity for this mass were clan affiliation and tribal belonging"
- ^ M. Van Bruinessen, Agha, Shaikh and State, 373 pp., Zed Books, 1992. p.122:"The Kurds are undoubtedly of heterogeneous origins. Many people lived in what is now Kurdistan during the past millennia and almost all of the [sic?] them have disappeared as ethnic or linguistic groups.", p.117: "It is certainly not true that all tribes in Kurdistan have a common origin."
- ^ Limbert, John (1968). "The Origins and Appearance of the Kurds in Pre-Islamic Iran". Iranian Studies. Cilt 1 (2 bas.). ss. 41-51. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Ocak 2009.
- ^ G. Asatrian, Prolegomena to the Study of the Kurds, Iran and the Caucasus, Vol.13, pp. 1–58, 2009
- ^ Martin van Bruinessen, "The ethnic identity of the Kurds", in: Ethnic groups in the Republic of Turkey, compiled and edited by Peter Alford Andrews with Rüdiger Benninghaus [=Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients, Reihe B, Nr.60]. Wiesbaden: Dr. Ludwich Reichert, 1989, s. 613–21
- ^ Hakan Ozoglu, Kurdish notables and the Ottoman State, 2004, SUNY Press, 186 s., bkz.s.23
- ^ G. S. Reynolds, A Reflection on Two Qurʾānic Words (Iblīs and Jūdī), with Attention to the Theories of A. Mingana, Journal of the American Oriental Society, böl. 124, No. 4 (October –December, 2004), s. 675–689. (bkz. s.683, 684 & 687)
- ^ Ilya Gershevitch, William Bayne Fisher, The Cambridge History of Iran: The Median and Achamenian Periods, 964 s., Cambridge University Press, 1985, ,
- ^ Ksenofon, Anabasis s. 259, 263, 265
- ^ a b Revue des études arméniennes, böl.21, 1988-1989, s.281, By Société des études armeniennes, Fundação Calouste Gulbenkian, Published by Imprimerie nationale, P. Geuthner, 1989.
- ^ N. Maxoudian, "Early Armenia as an Empire: The Career of Tigranes III, 95–55 BC", Journal of the Royal Central Asian Society, Vol. 39, Issue 2, April 1952, s. 156–63.
- ^ A.D. Lee, The Role of Hostages in Roman Diplomacy with Sasanian Persia, Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte, bök. 40, No. 3 (1991), s. 366–74 (bkz.s. 371)
- ^ Rawlinson, George, The Seven Great Monarchies of the Ancient Eastern World, Böl. 7, 1871.
- ^ (1909) [1861]. Orbis latinus; oder, Verzeichnis der wichtigsten lateinischen orts- und ländernamen (Almanca) (2nd bas.). Berlin: Schmidt. OCLC 1301238.
- ^ Kurds. The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. 2001-07
- ^ V.Minorsky, Kürtler ve Kürdistan, Doz yayınları s.45
- ^ Gernot Windfuhr, ed., 2009. The Iranian Languages. Routledge.
- ^ a b Ludwig Paul "HISTORY OF THE KURDISH LANGUAGE 17 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .", Encyclopedia Iranica (2008)
- ^ a b c d Hakan Özoğlu, Kurdish notables and the Ottoman state: Evolving Identities, Competing Loyalties, and Shifting Boundaries, SUNY Press, 2004, p. 25. 21 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Windfuhr, Gernot (1975), “Isoglosses: A Sketch on Persians and Parthians, Kurds and Medes”, Monumentum H.S. Nyberg II (Acta Iranica-5), Leiden: 457–471
- ^ G. Asatrian, Prolegomena to the Study of the Kurds, Iran and the Caucasus, Vol. 13, pp. 1–58, 2009. (p. 21 [1])
- ^ Kahn, M. (1980). Children of the Jinn: in Search of the Kurds and their Country. Michigan: Seaview Books, pp. xi.
- ^ Zorab Aloian. "The Kurds in Ottoman Hungary 12 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". Transoxiana: Journal Libre de Estudios Orientales. Buenos Aires: Universidad del Salvador. December 9, 2004
- ^ Baron Patrick Balfour Kinross, Within the Taurus: a journey in Asiatic Turkey, 1970, s,191 bkz s. 89
- ^ George Smith, The Cornhill Magazine, böl.167, 1954, s. 228
- ^ Peter Schäfer, Catherine Hezser, The Talmud Yerushalmi and Graeco-Roman Culture, böl.3, Mohr Siebeck, 2002 – 486 sayfaları, s. 80
- ^ Adolf Büchler, Studies in Jewish history, Oxford University Press, 1956, s.279, s. 84
- ^ Israel Abrahams, Adolf Büchler, The Foundations of Jewish life: three studies, Arno Press, 1973, s.512, s . 84
- ^ Masudi. Les Prairies d’Or. Trans. Barbier de Meynard and Pavet de Courteille, böl.9 . Paris: La Société Asiatique, 1861.
- ^ Özoglu, H. (2004). Kurdish Notables and the Ottoman State: Evolving Identities, Competing Loyalties, and Shifting Boundaries. Albany: State University of New York Press, s. 30.
- ^ Van Bruinessen, M. (2000). Kurdistan in the 16th and 17th centuries, as reflected in Evliya Çelebi’s Seyahatname. The Journal of Kurdish Studies, 3.1:1-11.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu maddede bircok sorun bulunmaktadir Lutfen sayfayi gelistirin veya bu sorunlar konusunda tartisma sayfasinda bir yorum yapin Bu maddenin tarafsizligi konusunda kuskular bulunmaktadir Konuya dair fikir alisverisi tartisma sayfasinda bulunabilir Sablonu kaldirmadan once lutfen gerekli sartlarin olustugundan emin olun Agustos 2022 Bu sablonun nasil ve ne zaman kaldirilmasi gerektigini ogrenin Bu maddenin veya bolumun ozgun arastirma dogrulanamaz veya yoruma dayali ifadeler icerdigi dusunulmektedir Lutfen iddialari kontrol ederek ve yeni kaynaklar ekleyerek gelistirin Ozgun arastirmadan olusmus ifadeler kaldirilabilir Ayrintilar maddenin tartisma sayfasinda bulunabilir Bu maddenin Vikipedi nin kalite standartlarina uyabilmesi icin tamamen yeniden yazilmasi gerekmektedir Sayfayi duzenleyerek bu konuda yardimci olabilirsiniz Goruslerinizi lutfen tartisma sayfasinda belirtiniz Agustos 2022 Kurtlerin kokeni Orta Dogu da yasayan bir etnik grup olan Kurtlerin olusumu Akademisyenler Kurt sozcugunun kokeni icin farkli teoriler ortaya atmislardir Bir teoriye gore Orta Farscada gocebe cadir saticisi terimi olan 𐭪𐭥𐭫𐭲 kwrt olarak kullanildigi one surulmustur Kurt sozcugu en az 17 yuzyila kadar bir kolektif kimlik terimi olarak kullanilmadi Sozcuk bundan ziyade Kurtce konusan nufusa muhtemelen Kurtce konusmayan gruplar da dahil komsu populasyonlarca verilen bir isimdi Bolgede yasayan kitle icin bu kimligin ana belirteci klan ve asiretlerinin belirledikleri mensubiyetleri olmustu Kurtler Hint Avrupa gocu oncesi bolgede bulunan gruplar dahil olmak uzere birden cok kabile ve etnik grubun birlestigi heterojen kokenlere sahiptir Cudi DagiEtimolojiKurt veya Kurd sozcugunun etimolojisi oldukca tartismali bir konudur ve tam olarak nasil turedigi kesin olarak bilinmemektedir Kurt sozcugunun belgeli tarihi milattan sonra 6 7 yuzyillardan baslar Kurt sozcugu en az 17 yuzyila kadar bir kolektif kimlik terimi haline gelmedi Sozcuk bundan ziyade Kurtce konusan nufusa muhtemelen Kurtce konusmayan gruplar da dahil komsu populasyonlarca verilen bir isimdi Bolgede yasayan kitle icin bu kimligin ana belirteci klan ve asiretlerinin belirledikleri mensubiyetleri olmustur Islam fetihlerinde Iran in fethinden sonra bu terim Arapcaya ayni sekilde kabul edilmis ve ozellikle Iranli gocebe kabileler icin kullanilmistir 16 Yuzyilda Serefhan i Bitlisi ye gore Kurtler dort gruptan olusmaktadir Kurmanc Lur Kelhor ve Goran ayrica her biri farkli bir lehce veya dil varyasyonu konusmaktadir Kurt dilinin Serefhan tarafindan kaydedildigi sekliyle 16 yuzyil kullaniminin dilsel gruplamaya bakilmaksizin yine de Kurmanc Lur Kelhor ve Goran i birlestiren Kuzeybati Iran Kurt etnik kimligini yansitabilecegini belirtmektedir Arapca da ise bu isim Kur an da belirtilen ve Kurtler in yasadigi cografyada bulunan Cudi dagiyla iliskilendirilmis ve Kardu larin atalarina Guti denmesi itibari ile bu teori daha da guclu bir hal almistir Klasik antik cagda ise Grek kaynaklarinda ilk kez MO 4 yuzyilda Ksenofon tarafindan kaleme alinmis Anabasis Onbinlerin Donusu adli eserde modern Cizre bolgesi icinde kalan Cudi daglarinda yasayan savasci Karduchoi halkindan bahsetmektedir Bu bilgiler dahilinde Corduene veya Karduya yi proto Kurt bolgesi ve Kurtlerin atalari olarak kabul gorulmus ve bu gorus bazi akademik bulgular ile desteklenmistir Ayrica V Minorsky Romalilar ve Yunanlar Iran da yasayan Kurtler icin Cyrtiiler dediklerini ve soz konusu bolgenin ilk kez Kardu isminin kullanildigi Zagros Daglari nin batisindaki topraklar icindeki Kurtler i kast ettiklerini ifade etmistir Kurt diliKurtce hakkindaki mevcut bilgi durumu en azindan kabaca cagdas Kurt lehcelerinin konusmacilarinin ana etnik cekirdeginin olusturuldugu alanlarin yaklasik sinirlarinin cizilmesine izin vermektedir Kurtce Hint Avrupa dil ailesinin Bati Iran koluna ait bir dildir Genellikle Kuzeybati Iran dilleri arasinda siniflandirilmistir Ludwig Paul Kurtcenin koken olarak Kuzeybati Iran dili gibi gorundugu sonucuna varmis ancak uzun sure devam eden ve yogun tarihsel temaslar nedeniyle Farsca gibi Guneybati Iran dilleriyle de bircok ozelligi paylastigini ifade etmistir EtnogenezM O son yuzyillarda Karduya ve Adiabene kralliklarini gosteren harita Mavi cizgi kesif gezisini ve MO 401 de Karduya dan on binlerin geri cekilmesini gosterir Kurt sozcugu 16 yuzyilda Serefhan tarafindan her biri farkli bir lehce veya dil varyasyonu konusan dort kabile grubunu Kurmanc Lur Kelhor ve Goran i kapsayan ulus icin kullanilmaktadir Pavlus 2008 Kurtlerin uyumlu bir Kuzeybati Iran grubu olarak yeni bir etnogenez olduguna isaret ediyor cunku bu dort gruptan ucu bugun en azindan kismen Kurt olarak tanimlayan gruplarin atalari olarak tanimlanabilirken Lurlar Kurt bir gruptur ve aslinda Kuzeybati Iran a degil Guneybati Iran dilbilimsel ailesine aittir Pavlus ayrica acikca Kurtce yazilmis ilk metinlerin ayni donemde gorundugunu belirtmektedir Oncul gruplar Medlerin Kurt ve Beluclar etnogenezi icin bir baslangic noktasi oldugu yonunde hipotezler mevcuttur ancak bu hipotezler Med Imparatorlugu nun cokusuyle Kurtlerden ayri bir halk olarak bahsedilen en eski tarihi kaynak arasindaki 1000 yildan uzun zaman boslugunu aciklamakta yetersiz kalir Med hipotezi Vladimir Minorski tarafindan ortaya atildi Minorski nin gorusu daha sonra 20 yuzyilda cok sayida Kurt milliyetcisi tarafindan benimsendi I Gershevitch Minorski nin hipotezinde ve sonra baska bir sosyolinguistik arrgumana bir parca dilbilimsel delil sundu 1975 Kurt dillerini Medce alt katmanli Partca olarak tanimladi Kurtlerin Med kokeninden geldikleri hipotezi Martin van Bruinessen tarafindan reddedildi Bruinessen e gore Bazi Kurt entelektuelleri halklarinin Medlerden turedigini iddia etse de Medler in hakimiyetiyle Kurtlerin tarihteki ilk tasdiki arasindaki hatiri sayilir aralikta boyle bir baglantiyi olanakli kilacak yeterli kanit yoktur 2009 Basta Kasan bolgesindekiler olmak uzere Orta Iran lehceleri ve Eski Azerice lehceleri Guney Tatcasi da denir muhtemelen dogrudan Medceden turemis olduklarini iddia edebilecek tek Iran dilleridir Genel olarak Kurtce ve Medce arasindaki iliski Medce ile diger Kuzeybati lehceleri Belucca Talisce Guney Hazarca Zazaca ve Goranice arasindakinden daha yakin degil diye belirtti Koken efsaneleriKurtlerin kokenlerini detaylandiran bircok efsane vardir Bunlardan biri Yahudi inancina gore Kurtlerin Kral Suleyman in Cin hizmetcilerin in soyundan geliyor olmasidir Inanisa gore Kral Suleyman haremi icin Cinlerine bes yuz guzel cariye getirmeleri icin Avrupa ya gonderdi Ancak Cinler guzel cariyeleri bulup Israil e donene kadar Kral Suleyman in oldugunu isittiler Boylece cinler Zagros daglarina yerlesti ve getirdikleri kadinlarla evlendi ve hem guzellikte hem de guc ve kuvvette dunyada esine rastlanmayan nitelikte cocuklari oldu ardindan onlardan olan cocuklar Kurt olarak adlandirildi Nuh un gemisinin dagin tepesine inisinin tasviri Bunlardan bir digeri ise yaklasik bin yil once Firdevsi tarafindan Sehname de siirlestirilmistir Firdevsi nin rivayetine gore Bir zamanlar Azdehhak adli zalim bir hukumdar vardi Bu zalim kralin omuzlarinda iki buyuk yilanbasi belirmistir Doktorlar bunlari yok edememis ve aciz kalmislardi Ardindan Doktorlar bu sebepten oturu her gun iki insanin beyni ile onlari beslemek agrilarini dindirmek zorunda kalirlar Bu da her gun iki insanin bogazlanmasi ve beyinlerinin cikarilmasi anlamina geliyordu Bu durum uzun bir sure bu sekilde devam etti Insanlar canlarini kurtarmak icin ulkeyi ve kentleri terk edip daglarin zirvelerine siginmaya basladilar Vadilerin derinliklerinde saklanmaya basladilar Boylece gun gectikce bu halk cogaldi ve iclerinde Demirci Kawa adli bir sahis isyan etti Kralin katliamlarindan hosnut kalmayan insanlar onun etrafinda birlestiler Zulumden kurtulmak icin daglara siginanlar ona katildilar Azdehhak ve ailesi tahttan indirildi Kawa yeni Kral olarak secildi ve takipcileri Kurt halkinin baslangicini olusturdu Ayrica Osmanli Doneminde Evliya Celebi nin seyahatnamesinde Kurtlerin dogusu ile ilgili de bir efsane vardir Evliya Celebi bu efsaneyi Ermeni bir tarihci olan Migdisi den ogrendigini belirtiyor Tarihci Migdisi ye gore Nuh Tufani ndan sonra insa edilen ilk kasaba Cudi kasabasiydi onu Sincar ve Silvan kaleleri izledi Cudi kenti 600 yildan az yasamamis ve Kurdistan in uzunlugunu ve genisligini gezmis olan Peygamber Nuh un cemaatinden Melik Kurdim tarafindan yonetiliyordu Silvan a geldiginde iklimi sevdi ve oraya yerlesti kendisinden koca bir zurriyet dogdu Ibranice den bagimsiz olarak kendi dillerini konustular Ne Ibranice ne de Arapca Farsca Dari veya Pehlevi degil hala Kurdim in dili diyorlar Silvan da dogup konusulan ve su anda Kurdistan da kullanilan Kurt dili adini Peygamber Nuh toplulugundan Melik Kurdim e borcludur Ayrica bakinizKurt tarihi Kurdistan Sovyetler Birligi nde KurtlerKaynakca Asatrian Prolegomena to the Study of the Kurds Iran and the Caucasus bol 13 s 1 58 2009 W Adamec Ludwig 2009 Historical Dictionary of Islam Scarecrow Press s 84 ISBN 978 0 8108 6161 9 a b G Asatrian Prolegomena to the Study of the Kurds Iran and the Caucasus Vol 13 pp 1 58 2009 At any rate at least until the 17th century Kurd had not yet become a real term of collective identity being rather a name given to the Kurdish speaking mass possibly to non Kurdish speaking similar groups as well by the Arabs Turks Persians and Armenians The main markers of identity for this mass were clan affiliation and tribal belonging M Van Bruinessen Agha Shaikh and State 373 pp Zed Books 1992 p 122 The Kurds are undoubtedly of heterogeneous origins Many people lived in what is now Kurdistan during the past millennia and almost all of the sic them have disappeared as ethnic or linguistic groups p 117 It is certainly not true that all tribes in Kurdistan have a common origin Limbert John 1968 The Origins and Appearance of the Kurds in Pre Islamic Iran Iranian Studies Cilt 1 2 bas ss 41 51 26 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Ocak 2009 G Asatrian Prolegomena to the Study of the Kurds Iran and the Caucasus Vol 13 pp 1 58 2009 Martin van Bruinessen The ethnic identity of the Kurds in Ethnic groups in the Republic of Turkey compiled and edited by Peter Alford Andrews with Rudiger Benninghaus Beihefte zum Tubinger Atlas des Vorderen Orients Reihe B Nr 60 Wiesbaden Dr Ludwich Reichert 1989 s 613 21 Hakan Ozoglu Kurdish notables and the Ottoman State 2004 SUNY Press 186 s ISBN 0 7914 5993 4 bkz s 23 G S Reynolds A Reflection on Two Qurʾanic Words Iblis and Judi with Attention to the Theories of A Mingana Journal of the American Oriental Society bol 124 No 4 October December 2004 s 675 689 bkz s 683 684 amp 687 Ilya Gershevitch William Bayne Fisher The Cambridge History of Iran The Median and Achamenian Periods 964 s Cambridge University Press 1985 ISBN 0 521 20091 1 ISBN 978 0 521 20091 2 Ksenofon Anabasis s 259 263 265 a b Revue des etudes armeniennes bol 21 1988 1989 s 281 By Societe des etudes armeniennes Fundacao Calouste Gulbenkian Published by Imprimerie nationale P Geuthner 1989 N Maxoudian Early Armenia as an Empire The Career of Tigranes III 95 55 BC Journal of the Royal Central Asian Society Vol 39 Issue 2 April 1952 s 156 63 A D Lee The Role of Hostages in Roman Diplomacy with Sasanian Persia Historia Zeitschrift fur Alte Geschichte bok 40 No 3 1991 s 366 74 bkz s 371 Rawlinson George The Seven Great Monarchies of the Ancient Eastern World Bol 7 1871 1909 1861 Orbis latinus oder Verzeichnis der wichtigsten lateinischen orts und landernamen Almanca 2nd bas Berlin Schmidt OCLC 1301238 Kurds The Columbia Encyclopedia Sixth Edition 2001 07 V Minorsky Kurtler ve Kurdistan Doz yayinlari s 45 Gernot Windfuhr ed 2009 The Iranian Languages Routledge a b Ludwig Paul HISTORY OF THE KURDISH LANGUAGE 17 Kasim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Encyclopedia Iranica 2008 a b c d Hakan Ozoglu Kurdish notables and the Ottoman state Evolving Identities Competing Loyalties and Shifting Boundaries SUNY Press 2004 p 25 21 Aralik 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Windfuhr Gernot 1975 Isoglosses A Sketch on Persians and Parthians Kurds and Medes Monumentum H S Nyberg II Acta Iranica 5 Leiden 457 471 G Asatrian Prolegomena to the Study of the Kurds Iran and the Caucasus Vol 13 pp 1 58 2009 p 21 1 Kahn M 1980 Children of the Jinn in Search of the Kurds and their Country Michigan Seaview Books pp xi Zorab Aloian The Kurds in Ottoman Hungary 12 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Transoxiana Journal Libre de Estudios Orientales Buenos Aires Universidad del Salvador December 9 2004 Baron Patrick Balfour Kinross Within the Taurus a journey in Asiatic Turkey 1970 s 191 bkz s 89 George Smith The Cornhill Magazine bol 167 1954 s 228 Peter Schafer Catherine Hezser The Talmud Yerushalmi and Graeco Roman Culture bol 3 Mohr Siebeck 2002 486 sayfalari s 80 Adolf Buchler Studies in Jewish history Oxford University Press 1956 s 279 s 84 Israel Abrahams Adolf Buchler The Foundations of Jewish life three studies Arno Press 1973 s 512 s 84 Masudi Les Prairies d Or Trans Barbier de Meynard and Pavet de Courteille bol 9 Paris La Societe Asiatique 1861 Ozoglu H 2004 Kurdish Notables and the Ottoman State Evolving Identities Competing Loyalties and Shifting Boundaries Albany State University of New York Press s 30 Van Bruinessen M 2000 Kurdistan in the 16th and 17th centuries as reflected in Evliya Celebi s Seyahatname The Journal of Kurdish Studies 3 1 1 11