Aşağıda artan sayısal sırayla numaralandırılmış küçük gezegenlerin bir listesi bulunmaktadır Kuyruklu yıld

Aşağıda, artan sayısal sırayla numaralandırılmış küçük gezegenlerin bir listesi bulunmaktadır. Kuyruklu yıldızlar hariç, asteroitler, uzak cisimler ve cüce gezegenler dahil olmak üzere küçük gezegenlerin tümü Güneş Sistemi'ndeki küçük gök cisimleri olarak bilinir. Bu gezegenlerin listeleri, her biri 1000 küçük gezegen içeren yüzlerce sayfalık kataloglardan oluşmaktadır. Uluslararası Astronomi Birliği adına, Küçük Gezegen Merkezi, (Minor Planet Sirkülerlerinde) her yıl binlerce yeni numaralandırılmış küçük gezegen yayınlamaktadır. Haziran 2024 itibarıyla, toplamda 1.367.486 adet gözlemlenen cisimden 669.991 tanesi numaralandırılmış küçük gezegenlerdir. Geriye kalanlar ise henüz numaralandırılmamış küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlardır.

Küçük gezegenler kataloğu "Küçük Gezegen Merkezi" (MPC) tarafından yayınlanır ve Plüton dahil 699.991 girdi içerir. Genel bir bakış için dizine bakınız.

1995'ten beri artan sayıda küçük gezegenler:

numaralandırılmış ve adlandırılmış cisimler
numaralandırılmış fakat adlandırılmamış cisimler
numaralandırılmamış cisimler

Kataloğun ilk nesnesi, 1801 yılında Giuseppe Piazzi tarafından keşfedilen 1 Ceres iken, en bilinen kaydı 134340 Pluto olarak listelenen cüce gezegen Plüton'dur. Küçük gezegenlerin büyük çoğunluğu (%97) asteroit kuşağındaki asteroitlerden oluşmaktadır. Kataloglarda bir cismin dinamik sınıflandırmasını belirtmek için bir renk kodu kullanmaktadır. Giderek artan kayıtlı gözlemevleri listesinden gözlem yapan binden fazla farklı küçük gezegen kaşifi bulunmaktadır. Sayılar açısından en üretken keşif görevleri LINEAR, Spacewatch, MLS, NEAT ve CSS olarak bilinmektedir. Çoğunlukla mitoloji ve kurgu dünyasından 23.542 adet adlandırılmış küçük gezegen de bulunmaktadır, bunlar tüm numaralandırılmış katalog girişlerinin yalnızca %3,8'ini oluşturmaktadır. ve şu anda sırasıyla en düşük numaralı adlandırılmamış ve en yüksek numaralı adlandırılmış küçük gezegenlerdir.

Vera C. Rubin Gözlemevi (LSST) tarafından yapılan olan ankete göre, önümüzdeki on yıl içinde 5 milyon küçük gezegen daha keşfedilmesi beklenmektedir. Bu durum mevcut rakamlardan on kat artış göstermesi anlamına gelmektedir. Çapı 10 kilometrenin üzerinde olan tüm ana kuşak asteroitleri zaten keşfedilmiş olsa da, Jüpiter'in yörüngesinde 10 trilyon 1 metre veya daha büyük boyutlu cisimlerin olabileceği düşünülmektedir. Ayrıca, Kuiper kuşağında yüzlercesi olası cüce gezegen olmak üzere bir trilyondan fazla küçük gezegen bulunduğu değerlendirilmektedir.

Liste bölümlerinin açıklaması

Küçük gezegenlerin listesi, her biri 10 tablo halinde gruplandırılmış 1000 küçük gezegen içeren 500'den fazla kısmi listeden oluşmaktadır. Veriler Küçük Gezegen Merkezi'nden (MPC) elde edilmektedir. Ayrıca JPL SBDB (ortalama çap), Johnston arşivi (alt sınıflandırma) ve diğerlerinden gelen verilerle genişletebilmektedir.

Küçük bir gezegen için verilen bilgiler, kalıcı ve geçici bir adlandırma, (yalnızca adlandırılmışsa), keşif tarihi, konum ve itibarlı kaşifler ile bağlantılı bir alıntı içerir. Ek olarak, arka plan rengiyle temsil edilen ana gruplamadan daha ayrıntılı bir sınıflandırmaya sahip bir kategori, JPL SBDB'den alınan veya italik olarak başka şekilde hesaplanan tahminler ve MPC ile JPL SBDB'deki ilgili sayfalara bir referans içermektedir.

MPC, bir veya birkaç astronomu, bir veya benzer programı ve hatta gözlemevini keşifle ilişkilendirebilmektedir. Tablonun ilk sütununda, mevcut tek başına bir maddeye kalın harflerle bağlantı verilirken, (kendi kendine) yönlendirmelere asla bağlantı verilmez. Keşfedenler, keşif bölgesi ve kategori yalnızca önceki katalog girişinden farklıysa bağlantılıdır.

Örnek

Belirtme			Keşif			Özellikler		Ref
Kalıcı	Geçici	Alıntı		Yer	Kaşif(ler)	Kategori	Çap

189001	4889 P-L	—	24 Eylül 1960	Palomar	PLS	—	3,4 km	MPC · JPL
189002	6760 P-L	—	24 Eylül 1960	Palomar	PLS	(NYS)	960 m	MPC · JPL
189003	3009 T-3	—	16 Ekim 1977	Palomar	PLS	—	5,1 km	MPC · JPL
189004 Capys	3184 T-3		16 Ekim 1977	Palomar	PLS	L5	12 km	MPC · JPL
189005	5176 T-3	—	16 Ekim 1977	Palomar	PLS	—	3,5 km	MPC · JPL

Yukarıdaki örnek, kısmi listelerden birinden beş katalog girişini göstermektedir. Beş asteroidin tümü, Palomar-Leiden araştırması (PLS) tarafından Palomar Gözlemevinde keşfedilmiştir. MPC, araştırmanın baş araştırmacılarına, yani astronomlar , ve 'e doğrudan itibar etmektedir. (Bu, küçük gezegenler listesinin resmi MPC listesindeki Keşif Koşullarından ayrıldığı tek örnektir.) 16 Ekim 1977'de keşfedilen , adlandırılmış tek küçük gezegendir. Arka plan rengi, yaklaşık 12 kilometre çapında olduğu tahmin edilen bir Jüpiter truvası (Jüpiter'in L₅'teki Truva kampından) olduğunu göstermektedir. Diğer tüm nesneler, asteroit kuşağının iç (beyaz), orta (açık gri) ve dış bölgelerinden (koyu gri) daha küçük asteroitlerdir. Tüm nesneler için geçici adlandırma, yaygın olmayan bir araştırma atamasıdır.

Belirtme

Küçük gezegenler keşfedildikten sonra örneğin 1989 AC gibi geçici bir isim alırlar, daha sonra parantez içinde (4179) 1989 AC gibi bir sıra numarası verilerek kalıcı bir isme (numaralandırılmış küçük gezegen) dönüştürülürler. İsteğe bağlı olarak, belirtmenin geçici kısmının yerine bir isim verilebilir, örneğin 4179 Toutatis. (Wikipedia'da, adlandırılmış küçük gezegenler de parantez içinde gösterilmezler).

Modern zamanlarda, bir küçük gezegen ancak en az 4 karşı konum boyunca birkaç kez gözlemlendikten sonra ardışık bir numara alır.Yörüngeleri (henüz) tam olarak bilinmeyen küçük gezegenler geçici adlarıyla anılırlar. Bu kurala daha önceki zamanlarda her zaman uyulmamış ve bazı cisimler bir numara almış ancak daha sonra haline gelmiştir. Yaklaşık 89 yıldır kayıp olan 'in 2000 yılında bulunması, numaralandırılmış son kayıp asteroidi tarihe karıştırmıştır. Küçük gezegenler yalnızca numaralandırıldıktan sonra bir isim almaya hak kazanırlar. Genellikle keşfeden kişinin bir isim seçmek için 10 yıl kadar süresi vardır; birçok küçük gezegen günümüzde isimsiz kalmaktadır. Özellikle yirminci yüzyılın sonlarına doğru, LINEAR gibi büyük ölçekli otomatik asteroit keşif programları keşiflerin hızını o kadar artırmıştır ki, küçük gezegenlerin büyük çoğunluğu büyük olasılıkla hiçbir zaman isim alamayacaktır.

Bu nedenlerle, sayı dizisi keşif zaman çizelgesiyle yalnızca yaklaşık olarak eşleşmektedir. Kayıp küçük gezegenler gibi uç durumlarda, önemli bir uyumsuzluk olabilir: örneğin yüksek numaralı ilk olarak 1937'de keşfedilmiş, ancak 2003 yılına kadar kaybolmuştur. Ancak yeniden keşfedildikten sonra yörüngesi belirlenebilmiş ve kendisine bir numara atanabilmiştir.

Spacewatch: 204.667 (29.2%)
LINEAR: 152.130 (21.7%)
Mt. Lemmon: 115.096 (16.4%)
NEAT: 47.835 (6.8%)
Pan-STARRS: 41.984 (6.0%)
CSS: 33.059 (4.7%)
: 23.399 (3.3%)
WISE: 4.709 (0.7%)
Palomar–Leiden: 4.643 (0.7%)
: 3.935 (0.6%)
Diğerleri: 68.536 (9.8%)

İlk 10 küçük gezegen keşfedenler tüm keşiflerin yaklaşık %90'ını oluşturmaktadır (Haziran 2024 itibarıyla toplam 627.520 numaralı cisim, düzeltilmiş MPC rakamları).

Keşfedenler

Detaylı liste için bakınız: Küçük gezegen kaşifleri listesi

MPC 1,000'den fazla profesyonel ve amatör gök bilimciyi küçük gezegen kaşifi olarak kabul etmektedir. Bunların birçoğu sadece birkaç küçük gezegen keşfetmiş ya da yalnız bir tanesini diğer kaşiflerle birlikte keşfetmiştir. Üstelik bir kaşifin mutlaka bir insan olması da gerekmemektedir. (Keşifçi olarak tanınan) yaklaşık 300 program, araştırma ve gözlemevi bulunmaktadır. Bunlar arasında az sayıdaki bir grup ABD programı ve araştırması bugüne kadar yapılan keşiflerin çoğunu gerçekleştirmiştir (bkz. pasta grafik). Sayıları her yıl on binlerle ifade edilen küçük gezegenlerin toplam sayısı arttığından, tüm istatistiki rakamlar sürekli değişmektedir. Bu maddede gösterilen ilk 10 kaşifin aksine, MPC keşiflerin toplamını biraz daha farklı bir şekilde, yani farklı kaşif gruplarına göre özetlemektedir. Örneğin, Palomar-Leiden Araştırması'nda keşfedilen cisimler doğrudan programın baş araştırmacılarına atfedilmektedir.

Keşif yerleri

Küçük Güneş Sistemi cisimlerinin astrometrik gözlemlerini MPC'ye rapor eden gözlemevleri, teleskoplar ve araştırmalar, Palomar Gözlemevi için (675) veya Mount Lemmon Araştırması için (G96) gibi sayısal veya alfanümerik bir kod almaktadır. Bu şekilde kodlanmış sınıflamalarda MPC bir veya birkaç astronom yerine araştırma veya programı keşfeden olarak atfetmektedir.

Kategori

Bu katalogda, küçük gezegenler 8 ana yörünge grubundan birine sınıflandırılmış ve farklı bir renkle vurgulanmıştır. Bunlar:

Dünya'ya yakın cisim	Asteroit kuşağı (iç)	Asteroit kuşağı (dış)	Centaur
Mars'la kesişen	Asteroit kuşağı (orta)	Jüpiter truvaları	Neptün ötesi cisim
Sınıflandırılmamış

Küçük gezegenlerin büyük çoğunluğu, Güneş'e 2,5 ve 2,82 AU mesafede bulunan iki Kirkwood boşluğu ile ayrılan asteroit kuşağının iç, orta ve dış kısımları arasında eşit olarak dağılmıştır. Tüm küçük gezegenlerin yaklaşık %97,5'i ana asteroit kuşağı asteroitleridir (MBA), Jüpiter truvaları, Mars geçişli ve Dünya'ya yakın asteroitlerin her biri genel nüfusun %1'ini veya daha azını oluşturmaktadır. Şimdiye kadar sadece az sayıda uzak küçük gezegen, yani centaurlar ve Neptün ötesi nesneler numaralandırılmıştır. Kısmi listelerde, "kategori" adlı sütundaki veriler bu ana gruplandırmayı daha rafine hale getirmektedir:

Ana kuşak asteroitleri, Nesvorný (2014) tarafından sentetik (hiyerarşik kümeleme yöntemine) dayalı olarak aile üyeliklerini göstermektedir.
Rezonanslı asteroitler Hilda (3:2), Kibele (7:4), Thule (4:3) ve Griquas (2:1) gibi sayısal oranlarıyla gösterilerken, Jüpiter truvaları ise (1:1) cisminYunan (L₄) veya Truva kampına (L₅) ait olup olmadığına göre ayrışırlar.
Hungaria asteroitleri (H), çarpışma ailesi üyesi olmadıklarında italik (H) olarak etiketlenirler.
Dünyaya yakın nesneler, çapı 1 km'den büyük olan bazıları potansiyel olarak tehlikeli asteroitler (PHA) olarak sınıflandırılmakla birlikte, Aten (ATE), Amor (AMO), Apollo (APO) ve Atira (ATI) olmak üzere gruplara ayrılmışlardır.
Neptün-ötesi nesneler, kubvanolar (sıcak veya soğuk), saçılmış disk nesneleri, plutinolar ve diğer Neptün ile rezonanslı nesneler olarak dinamik alt gruplara ayrılmaktadır.
Tisserand parametresi (T_Jüpiter) değeri 2'nin altında olan kuyruklu yıldız benzeri ve/veya retrograd nesneler damocloid olarak sınıflandırılmaktadır.
MPC ve Johnston listelerine dayalı olarak bunlar dışında kalan diğer "sınıflandırılmamış" olarak etiketlenmektedir.
Yoldaşları olan ikili ve (üçlü küçük gezegenler) "uydu" ile etiketlenir ve küçük gezegen uydusuna karşılık gelen girişlerine bağlanmaktadır.
İstisnai olarak uzun veya kısa dönüş periyoduna sahip nesneler "yavaş" (100 saat ve üzeri) veya "hızlı" (2,2 saatten düşük) ile etiketlenir.
Aynı zamanda bir periyodik-kuyruklu yıldız numarası alan küçük gezegenler (2060 Chiron için 95P/Chiron gibi) listesine bağlanmaktadır.

Ana yörünge grubu^(c)	KG'ler (#)	KG'ler (%)	Yörünge kriterleri
Dünya'ya yakın cisim^(a)	3.279	0,47%	q < 1.3 AU
Mars kesişen	6.886	0,98%	1,3 AU < q < 1,666 AU; a < 3,2 AU
MBA (İç)	12.265	1,75%	a < 2,5 AU; q > 1,666 AU
MBA (Orta)	648.249	92,61%	2,5 AU < a < 2,82 AU; q > 1,666 AU
MBA (Dış)	20.575	2,94%	2,82 AU < a < 4,6 AU; q > 1,666 AU
Jüpiter truvalısı	7.543	1,08%	4,6 AU < a < 5,5 AU; e < 0,3
Centaur	180	0,03%	5,5 AU < a < 30,1 AU
Neptün ötesi cisim	997	0,14%	a > 30,1 AU
Toplam (numaralandırılmış)	699.991^(b)	100%	Kaynak: JPL's SBDB

^(a) Üye sayılarına göre NEO grupları: Aten (264), Amor (1.310), Apollo (1.696) ve Atira (9) asteroitleri.

^(b) 17 sınıflandırılmamış cisim dahil: , , , , , , , , , , , , , , , , ( rengi sınıflandırılmamış olanlar içindir.).

^(c) Bu tablo JPL Small-Body Database verilerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Çap

Varsa, bir küçük gezegenin metre (m) veya kilometre (km) cinsinden ortalama çapı, Küçük Cisim Veritabanı'nın da benimsediği NASA'nın (Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin NEOWISE) görevinden alınmıştır. Ortalama çaplar 100 kilometreden küçükse anlamlı iki haneye yuvarlanır. Tahminler italiktir ve cismin yörünge parametrelerinden elde edilen varsayılan bir albedo veya varsa aileye özgü ortalama albedo kullanılarak büyüklük-çap dönüşümünden hesaplanmıştır (ayrıca bkz. (asteroit ailesi tablosu)).

Ana katalog

Bu, numaralandırılmış küçük gezegenlerin (LoMP) mevcut tüm kısmi listelerine genel bir bakıştır. Her bir tablo 100.000 küçük gezegeni, her bir hücre ise sırayla numaralandırılmış 1.000 cisimden oluşan belirli bir kısmi listeyi temsil etmektedir. Veriler Küçük Gezegen Merkezi'nden alınmıştır.

1–100,000 numaraları arasındakiler

1–1000	1,001	2,001	3,001	4,001

100.001–200.000 numaraları arasındakiler

200.001–300.000 numaraları arasındakiler

300.001–400.000 numaraları arasındakiler

400.001–500.000 numaraları arasındakiler

500.001–600.000 numaraları arasındakiler

600.001–700.000 numaraları arasındakiler

Özel listeler

Güneş Sistemindeki cisim türlerini gösteren Euler diyagramı *(bkz. Küçük Güneş Sistemi cismi )* .

Aşağıdakiler, fiziksel özelliklere, yörünge özelliklerine veya keşif koşullarına göre küçük gezegenlerin listeleridir:

Ayrıca bakınız

Astronomik nesnelerin listeleri
İkili asteroit
Cüce gezegenler – İlk on: Pluto, Eris, Haumea, Makemake, Gonggong, Quaoar, Sedna, Ceres, Orcus, Salacia
Kuiper kuşağı (Güneş Sisteminde 30-60 AU civarında büyük bir cisim halkası) ve Plüton'un bulunduğu bölge)
Küçük gezegen uydusu
Neptün ötesi cisim

Diğer listeler

Güneş'ten en uzaktaki Güneş Sistemi nesnelerinin listesi

Notlar

^ Sentetik hiyerarşik kümeleme yöntemi ile asteroit ailelerini belirlemek için kullanılan iki kaynak bulunmaktadır. İlki, Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families (D. Nesvorný, 2014), 393.347 numaraya kadar olan asteroitler için kullanılır. İkincisi Asteroid Dynamic Site (AstDyS)'den alınmıştır ve 2018'deki son yayından bu yana numaralandırılan tüm listelenmiş cisimler dahil olmak üzere, bu sayının üzerindeki cisimler için bireysel asteroid ailesi üyeliğini kapsamaktadır (A. Milani, Z. Knežević, 2014). İkincisinden aşağıdaki 8 aile birincisinin aile adlarıyla eşleştirilmiştir: Hertha→Nysa, Minerva→Gefion, Klytaemnestra→Telramund, Lydia→Padua, Innes→Rafita, Zdenekhorsky→Nemesis, Klumpkea→Tirela, Gantrisch→Lixiaohua, Harig→Witt. AstDyS'de Nesvorný tarafından listelenmeyen diğer tüm aileler, bağlantılı bir “Aile Kimlik Numarası” (FIN) ile kısaltılmış bir aile adı göstermez. Bunun yerine, bu tür üyeler için listelenen girişler ana cisimlerinin tanımını verir, örneğin 5 Astraea için (5).
^ ^a ^b NEO'ların Amor, Aten, Apollo ve Atira asteroitlerine ayrılması ek tabloda verilen yörünge kriterlerine dayanmaktadır. Veriler JPL Small-Body Orbital Elements “Numbered Asteroids (50 MB)” dosyasından alınmıştır.
^ Tanımlanmış yörünge kriterlerine göre sınıflandırılmamış birkaç küçük gezegen vardır. Bu cisimlerden en az beşinin yarı büyük ekseni dış ana kuşak asteroidi olamayacak kadar büyük ve yörüngesi Jüpiter truvası olarak sınıflandırılamayacak kadar dışmerkezlidir (JPL bu cisimleri basitçe “asteroid” olarak sınıflandırırken, iç, dış ve orta MBA'lar arasında hiçbir ayrım yapmayan MPC bunları “ana kuşak asteroidleri” olarak sınıflandırır). Sınıflandırılmamış diğer küçük gezegenler arasında yarı büyük ekseni bir dış-MBA'nınki kadar olan (JPL'ye göre) Mars-kesişenler (MPC'ye göre) bulunmaktadır.
^ Bu tablo JPL Small-Body Database verileri kullanılarak oluşturulmuş olup, bu durumun iki istisnası bulunmaktadır. (1.) Orta ana kuşaktaki asteroitleri sınıflandırmak için farklı bir limit kullanılması (Ör. a = 2,5–2,82 AU), ve (2.) Dış asteroit kuşağı cisimlerinin (q > 1,666 AU) değeri için ilave yörünge kriteri konulması.
Bir cismin günöte ve günberi değerleri, veri kaynağından sağlanamadığı için yarı büyük eksen ve dış merkezlilik değerinden türetilmesi gerekmiştir. (q = a(1-e); Q = a(1+e)).
^ Çaplar CNEOS'ta belgelendiği gibi mutlak parlaklık (H) ve geometrik albedonun (p) bir fonksiyonu olarak hesaplanmıştır. “H” Küçük Cisim Veri Tabanındaki Ascii dosyalarından alınırken, varsayılan albedo asteroit ailesine özgü bir şekilden (Nesvorny, sentetik (HCM) v.3, (tabloda) gösterildiği gibi) veya alternatif olarak - (arka plan asteroitleri), Jüpiter truvaları, Dünya'ya yakın ve uzak cisimler için - cismin yörünge parametrelerinden alınır (2. LCDB ve/veya Johnston Arşivi'ndeki Taksonomik Sınıf, yörünge sınıfı ve albedo). Bu: 0,20 (iç MBA'lar), 0,14 (NEO'lar), 0,057 (dış MBA'lar ve Jüpiter truvalıları), 0,10 (yarı büyük ekseni 2,6 ile 2,7 AU arasında olan orta MBA'lar), 0,09 (centaurlar ve TNO'lar). Belirli bir albedo ve mutlak büyüklük için dönüşüm formülü şöyledir: pow(10, (3.1236 - (0.5 × log10(p)) - (0.2 × H))).

Kaynakça

^ ^a ^b "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". Minor Planet Center. 27 Mayıs 2022. 8 Aralık 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Haziran 2022.
^ ^a ^b ^c . minorplanetcenter.net. 8 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . www.minorplanetcenter.net. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ "IAU Minor Planet Center". minorplanetcenter.net. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.
^ ^a ^b . www.wgsbn-iau.org. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ "WGSBN Bulletin Archive". www.wgsbn-iau.org. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.
^ Jones, R. Lynne; Juric, Mario; Ivezic, Zeljko. "Asteroid Discovery and Characterization with the Large Synoptic Survey Telescope (LSST)". Proceedings of the International Astronomical Union. 10 (S318): 282-292. doi:10.1017/S1743921315008510. ISSN 1743-9213. 7 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ Bidstrup, P R; Andersen, A C; Haack, H; Michelsen, R. "How to detect another 10 trillion small Main Belt asteroids". Physica Scripta. T130: 014027. doi:10.1088/0031-8949/2008/T130/014027. ISSN 0031-8949.
^ . minorplanetcenter.net. 25 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ "367943 Duende". 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Karşı konum, bir cismin Güneş'ten görünen en uzak noktasında olduğu zamandır ve bu durumda, bir asteroidin Dünya'dan gözlemlenebilecek kadar Güneş'ten uzak olduğu zaman olarak tanımlanır. Çoğu durumda bu, yılda yaklaşık 4 ila 6 ay arasındadır. gibi bazı dikkate değer küçük gezegenler bu kuralın istisnalarıdır.
^ Cowen, Ron (1 Kasım 2002). "Astronomers Rediscover Long-Lost Asteroid". Science News. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Nisan 2018.
^ "Data Available from the Minor Planet Center: Discovery circumstances of the numbered minor planets, NumberedMPs.txt (52 MB)". Minor Planet Center. 27 Ekim 2022. 23 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.
^ "Minor Planet Discoverers (by number)". Minor Planet Center. 12 Haziran 2024. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . Science News (İngilizce). 1 Kasım 2002. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . minorplanetcenter.net. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . 9 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . minorplanetcenter.net. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ "IAU Minor Planet Center". minorplanetcenter.net. 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.
^ . www.minorplanetcenter.net. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . www.johnstonsarchive.net. 13 Mart 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . www.minorplanetcenter.net. 1 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ . www.johnstonsarchive.net. 15 Ekim 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ "The asteroid lightcurve database". Icarus (İngilizce). 202 (1): 134-146. 1 Temmuz 2009. doi:10.1016/j.icarus.2009.02.003. ISSN 0019-1035. 7 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.
^ ^a ^b "JPL Small-Body Database Querry". Jet Propulsion Laboratory. 27 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Haziran 2024.
^ "NEOWISE Diameters and Albedos". PDS Small Bodies Node. 11 Mart 2019. 9 Ekim 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2019.

İlave okuma

Küçük Gezegen İsimleri Sözlüğü, 5. baskı. : Uluslararası Astronomi Birliği Himayesinde 20. Komisyon Adına Hazırlanmıştır., Lutz D. Schmadel,
Küçük Gezegenlerin İsimleri, Paul Herget, 1968,OCLC 224288991

Dış bağlantılar

How Many Solar System Bodies, Jet Propulsion Laboratory – Small-Body Database
JPL Minor Planet Database for physical and orbital data (of any Small Solar System Body or dwarf planet)
Scott Manley's timelapse animation of Asteroid Discovery 1980–2012 on YouTube (min. 3:13)

Küçük Gezegen Merkezi

Lists and plots: Minor Planets
MPC Discovery Circumstances (minor planets by number)
CNEOS, Center for Near-Earth Object Studies, NASA
PDS Asteroid Data Archive
YouTube'da video (min. 6:04)
YouTube'da video (min. 7:14)
YouTube'da video (min. 5:38)

[MBA-family-sources-18] Sentetik hiyerarşik kümeleme yöntemi ile asteroit ailelerini belirlemek için kullanılan iki kaynak bulunmaktadır. İlki, Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families (D. Nesvorný, 2014), 393.347 numaraya kadar olan asteroitler için kullanılır. İkincisi Asteroid Dynamic Site (AstDyS)'den alınmıştır ve 2018'deki son yayından bu yana numaralandırılan tüm listelenmiş cisimler dahil olmak üzere, bu sayının üzerindeki cisimler için bireysel asteroid ailesi üyeliğini kapsamaktadır (A. Milani, Z. Knežević, 2014). İkincisinden aşağıdaki 8 aile birincisinin aile adlarıyla eşleştirilmiştir: Hertha→Nysa, Minerva→Gefion, Klytaemnestra→Telramund, Lydia→Padua, Innes→Rafita, Zdenekhorsky→Nemesis, Klumpkea→Tirela, Gantrisch→Lixiaohua, Harig→Witt. AstDyS'de Nesvorný tarafından listelenmeyen diğer tüm aileler, bağlantılı bir “Aile Kimlik Numarası” (FIN) ile kısaltılmış bir aile adı göstermez. Bunun yerine, bu tür üyeler için listelenen girişler ana cisimlerinin tanımını verir, örneğin 5 Astraea için (5).

[NEO-subgroups-22] NEO'ların Amor, Aten, Apollo ve Atira asteroitlerine ayrılması ek tabloda verilen yörünge kriterlerine dayanmaktadır. Veriler JPL Small-Body Orbital Elements “Numbered Asteroids (50 MB)” dosyasından alınmıştır.

[Orbital-group-unclassified-28] Tanımlanmış yörünge kriterlerine göre sınıflandırılmamış birkaç küçük gezegen vardır. Bu cisimlerden en az beşinin yarı büyük ekseni dış ana kuşak asteroidi olamayacak kadar büyük ve yörüngesi Jüpiter truvası olarak sınıflandırılamayacak kadar dışmerkezlidir (JPL bu cisimleri basitçe “asteroid” olarak sınıflandırırken, iç, dış ve orta MBA'lar arasında hiçbir ayrım yapmayan MPC bunları “ana kuşak asteroidleri” olarak sınıflandırır). Sınıflandırılmamış diğer küçük gezegenler arasında yarı büyük ekseni bir dış-MBA'nınki kadar olan (JPL'ye göre) Mars-kesişenler (MPC'ye göre) bulunmaktadır.

[Orbital-group-source-29] Bu tablo JPL Small-Body Database verileri kullanılarak oluşturulmuş olup, bu durumun iki istisnası bulunmaktadır. (1.) Orta ana kuşaktaki asteroitleri sınıflandırmak için farklı bir limit kullanılması (Ör. a = 2,5–2,82 AU), ve (2.) Dış asteroit kuşağı cisimlerinin (q > 1,666 AU) değeri için ilave yörünge kriteri konulması.
Bir cismin günöte ve günberi değerleri, veri kaynağından sağlanamadığı için yarı büyük eksen ve dış merkezlilik değerinden türetilmesi gerekmiştir. (q = a(1-e); Q = a(1+e)).

[Diameter-estimates-31] Çaplar CNEOS'ta belgelendiği gibi mutlak parlaklık (H) ve geometrik albedonun (p) bir fonksiyonu olarak hesaplanmıştır. “H” Küçük Cisim Veri Tabanındaki Ascii dosyalarından alınırken, varsayılan albedo asteroit ailesine özgü bir şekilden (Nesvorny, sentetik (HCM) v.3, (tabloda) gösterildiği gibi) veya alternatif olarak - (arka plan asteroitleri), Jüpiter truvaları, Dünya'ya yakın ve uzak cisimler için - cismin yörünge parametrelerinden alınır (2. LCDB ve/veya Johnston Arşivi'ndeki Taksonomik Sınıf, yörünge sınıfı ve albedo). Bu: 0,20 (iç MBA'lar), 0,14 (NEO'lar), 0,057 (dış MBA'lar ve Jüpiter truvalıları), 0,10 (yarı büyük ekseni 2,6 ile 2,7 AU arasında olan orta MBA'lar), 0,09 (centaurlar ve TNO'lar). Belirli bir albedo ve mutlak büyüklük için dönüşüm formülü şöyledir: pow(10, (3.1236 - (0.5 × log10(p)) - (0.2 × H))).

[MPC-Discovery-Circumstances-1] "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". Minor Planet Center. 27 Mayıs 2022. 8 Aralık 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Haziran 2022.

[:0-2] . minorplanetcenter.net. 8 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[3] . www.minorplanetcenter.net. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[4] "IAU Minor Planet Center". minorplanetcenter.net. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.

[:1-5] . www.wgsbn-iau.org. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[6] "WGSBN Bulletin Archive". www.wgsbn-iau.org. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.

[7] Jones, R. Lynne; Juric, Mario; Ivezic, Zeljko. "Asteroid Discovery and Characterization with the Large Synoptic Survey Telescope (LSST)". Proceedings of the International Astronomical Union. 10 (S318): 282-292. doi:10.1017/S1743921315008510. ISSN 1743-9213. 7 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[8] Bidstrup, P R; Andersen, A C; Haack, H; Michelsen, R. "How to detect another 10 trillion small Main Belt asteroids". Physica Scripta. T130: 014027. doi:10.1088/0031-8949/2008/T130/014027. ISSN 0031-8949.

[9] . minorplanetcenter.net. 25 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[10] "367943 Duende". 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[11] Karşı konum, bir cismin Güneş'ten görünen en uzak noktasında olduğu zamandır ve bu durumda, bir asteroidin Dünya'dan gözlemlenebilecek kadar Güneş'ten uzak olduğu zaman olarak tanımlanır. Çoğu durumda bu, yılda yaklaşık 4 ila 6 ay arasındadır. gibi bazı dikkate değer küçük gezegenler bu kuralın istisnalarıdır.

[719_Albert-12] Cowen, Ron (1 Kasım 2002). "Astronomers Rediscover Long-Lost Asteroid". Science News. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Nisan 2018.

[MPC-NumberedMPs-13] "Data Available from the Minor Planet Center: Discovery circumstances of the numbered minor planets, NumberedMPs.txt (52 MB)". Minor Planet Center. 27 Ekim 2022. 23 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.

[MPC-Discoverers-14] "Minor Planet Discoverers (by number)". Minor Planet Center. 12 Haziran 2024. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[15] . Science News (İngilizce). 1 Kasım 2002. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[16] . minorplanetcenter.net. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[17] . 9 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[19] . minorplanetcenter.net. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[20] "IAU Minor Planet Center". minorplanetcenter.net. 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2024.

[21] . www.minorplanetcenter.net. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[23] . www.johnstonsarchive.net. 13 Mart 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[24] . www.minorplanetcenter.net. 1 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[25] . www.johnstonsarchive.net. 15 Ekim 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[26] "The asteroid lightcurve database". Icarus (İngilizce). 202 (1): 134-146. 1 Temmuz 2009. doi:10.1016/j.icarus.2009.02.003. ISSN 0019-1035. 7 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Haziran 2021.

[JPL-data-source-27] "JPL Small-Body Database Querry". Jet Propulsion Laboratory. 27 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Haziran 2024.

[PDS-NEOWISE-diameters-30] "NEOWISE Diameters and Albedos". PDS Small Bodies Node. 11 Mart 2019. 9 Ekim 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2019.