Kırım'ın Tatarsızlaştırılması

Kırım'ın Tatarsızlaştırılması,(Kırım Tatarcası: Qırımnıñ tatarsızlaştırıluvı, Rusça: Детатаризация Крыма) Sovyetler Birliği ve Rusya'nın yerel Kırım Tatar varlığının izlerini yarımadadan kaldırmaya yönelik çabalarıdır. Tatarsızlaştırma, 1920'lerde Kırım Tatar kitaplarının yakılması gibi görece küçük olaylardan, 1944'te Kırım Tatarlarının büyük ölçekli sürgününe kadar, tarih boyunca çeşitli şekillerde kendini gösterdi.

Carlo Bossoli, 1944'te adı Bilohirsk olarak değiştirilen Karasubazar'dan bir genel görünüm. (1836)

Karasubazar (1880)

Belogorsk şehrindeki otobüs durağı. (2018)

Tezahürleri

Topoğrafyanın yeniden adlandırılması

Kırım'da Kırım Tatar isimlerini taşıyan mahallelerin, bölgelerin, köylerin ve coğrafi özelliklerin büyük çoğunluğuna, 'nin yeniden adlandırmayı zorunlu kılan bir kararnamesi uyarınca, Tatarların sürgün edilmesinden kısa bir süre sonra Slav isimleri verildi. Kırım'daki çoğu yer, 1940'larda Kırım Tatarlığı'nın izlerini kaldırmak için uygulanan sürgün sonrası isimlerini hâlâ taşımaktadır. Çok az sayıda yerleşim yeri – Bahçesaray,, Canköy, Işın, Aluşta, Alupka ve Saky – yeniden adlandırıldı.

Propaganda

Kırım'daki Sovyet parti yetkilileri, Kırım'daki Slav nüfusuna Tatarofobi aşıladılar, Kırım Tatarlarını "hainler", "burjuvazi" veya "karşı-devrimciler" olarak tanımladılar ve onların Kırım yarımadası ile tarihsel bir bağlantısı olmayan "Moğollar" olduklarını yanlış bir şekilde ima ettiler. (Türk, Yunan, İtalyan, Yahudi, Ermeni ve Gotik kökenlerine rağmen.) Örneğin Kırım'daki bir 1948 konferansı, Kırım Tatarı karşıtı duyguları desteklemeye ve paylaşmaya adanmıştı.

Ayrıca bakınız

• Emperyalizm
• Etnik temizlik
• Yerleşimci sömürgecilik
• Ruslaştırma
• Tibet'in Sinicizasyonu
• Filistin'in İbranileştirilmesi
• Amerika'nın sömürgeleştirilmesi

Notlar

1. ^ Against Their Will: The History and Geography of Forced Migrations in the USSR (İngilizce). Central European University Press. 2004. s. 152. ISBN . 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021. 
2. ^ Allworth 1998.
3. ^ Крым и крымские татары в XIX-XX веках: сборник статей (Rusça). Moskova. 2005. s. 242. OCLC 605030537. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021. 
4. ^ Williams 2001.
5. ^ Williams 2015.

Kaynakça

• The Crimean Tatars: The Diaspora Experience and the Forging of a Nation (İngilizce). Boston: BRILL. 2001. ISBN . OCLC 803626761. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021. 
• The Crimean Tatars: From Soviet Genocide to Putin's Conquest (İngilizce). New York: Oxford Üniversitesi Yayınları. 2015. ISBN . OCLC 928643532. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021. 
• The Tatars of Crimea: Return to the Homeland: Studies and Documents (İngilizce). Londra: Duke Üniversitesi Yayınları. 1998. ISBN . OCLC 799694940. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2021.