Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Lalakaon Muharebesi (Yunanca: Μάχη τοῦ Λαλακάοντος) veya Poson veya Porson (Yunanca: Μάχη τοῦ Πό (ρ) σωνος), Bizans İmparatorluğu ile Paphlagonia'da (modern kuzey Türkiye) işgalci bir Arap ordusu arasında 863'te yapıldı. Bizans ordusuna İmparator III. Mihail'in (h. 842-867) dayısı Petronas önderlik ediyordu, ancak Arap kaynaklar da İmparator Mihail'in varlığından söz ediyor. Araplara Melitene (Malatya) emiri Ömer bin Abdullah (h. 830'lar-863) önderlik ediyordu.
| Lalakaon Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Arap-Bizans savaşları | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Abbasi Halifeliği | Bizans İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Ömer bin Abdullah (ölü) Karbeas (ölü) (?) | III. Mihail (?) Petronas Nasar | ||||||
Ömer bin Abdullah, işgaline karşı ilk Bizans direnişini aşarak Karadeniz'e ulaştı. Bizanslılar daha sonra güçlerini yakınında Arap ordusunu çevreleyerek seferber ettiler. Bizans zaferi ve emirin sahada ölümüyle sonuçlanan sonraki savaşı, sınır boyunca başarılı bir Bizans karşı saldırısı izledi. Bizans zaferleri belirleyiciydi; Bizans sınır bölgelerine yönelik ana tehditler ortadan kaldırıldı ve Doğu'da Bizans egemenliği dönemi (10. yüzyılda fetihlerle doruğa ulaşan) başladı.
Bizans başarısının başka bir sonucu vardı: Doğu sınırındaki sürekli Arap baskısından kurtulmak, Bizans hükûmetinin Avrupa'daki meselelere, özellikle de komşu Bulgaristan'daki meselelere odaklanmasına izin verdi. Bulgarlar, Bizans Hristiyanlığını kabul etmeleri ve Bizans kültürel alanına girmeleri için baskı altına alındı.
Arka plan
7. yüzyılın hızlı Müslüman fetihlerinden sonra, Bizans İmparatorluğu, Küçük Asya, Balkanların güney kıyıları ve İtalya'nın bazı bölgeleri ile sınırlandırıldı. Bizans, halifeliğin en büyük kâfir düşmanı olarak kaldığı için, Küçük Asya'ya Arap akınları 8. ve 9. yüzyıllar boyunca devam etti. Neredeyse her yıl Arap sınır bölgesindeki üslerden başlatılan bu seferler, sonunda Müslüman cihadının (kutsal savaş) bir parçası olarak yarı-ritüel bir karakter kazandı.
Bizanslılar genellikle 7-9. Yüzyıllarda savunmada idiler ve 838'de hüküm süren Amorian Hanedanı'nın memleketi Amorion'un yağmalanması gibi bazı feci yenilgilere uğradılar. Abbasi Halifeliğinin 842'den sonra gücünün azalması ve doğu Bizans hududunda yarı bağımsız emirliklerin yükselişiyle Bizanslılar kendilerini giderek daha fazla iddia edebildiler.
850'lerde Bizans İmparatorluğuna yönelik en önemli tehditler Ömer bin Abdullah komutasındaki Melitene (Malatya) emirliğiydi; Ali ibn Yahya ("Ermeni Ali") yönetimindeki Tarsus emirliği; Kalikala emirliği (Theodosiopolis, modern Erzurum) ve Karbeas liderliğindeki Tephrike Paulicianları. Özellikle Meliten, Bizans için büyük bir tehditti; Aladağlar'ın batı tarafındaki konumu, Anadolu platosuna doğrudan erişim sağlıyordu. Bu emirliklerin oluşturduğu tehdidin bir göstergesi, Bizanslılar için bir annus horribilis yapmak için birleştiklerinde 860 yılında geldi. Ömer ve Karbeas, Küçük Asya'nın derinliklerine baskın düzenleyerek önemli bir ganimetle geri döndüler. Bunu kısa bir süre sonra Ali komutasındaki Tarsus güçlerinin bir başka baskını ile takip etti. Son olarak, Suriye'den gelen bir deniz saldırısı, Kibirreoton Thema donanmasının başkenti Antalya'yı yağmaladılar.
863 Arap işgali
Ömer, 863 yazında, Kapadokya'ya başarılı bir baskın yapmak için Abbasi generali Ja'far ibn Dinar al-Khayyat (muhtemelen Tarsus valisi) ile güçlerini birleştirerek tekrar saldırdı. Araplar, Tuvana'ya yaklaşana kadar Kilikya Kapılarını geçerek Bizans topraklarına girdiler. Tars ordusu eve döndü, ancak Ömer Küçük Asya'ya baskı yapmak için Ja'far'ın iznini aldı. Ömer'in kuvvetleri, emirliğinin gücünün büyük bir kısmıydı, ancak boyutları bilinmiyor; dönemin Müslüman tarihçi Yakubî, Ömer'in emrinde 8.000 adamı olduğunu, ancak Bizans tarihçileri İosif Genesios ve Oi meta Theofanin'un Arap ordusunu 40.000 kişiye şişirdiğini yazıyor. Bizanstolog John Haldon'a göre, önceki sayı gerçeğe daha yakındı; Haldon, birleşik Arap güçlerinin 15.000-20.000 erkek olduğunu tahmin ediyor. Açıkça kanıtlanmasa da Karbeas yönetiminde bir Paulician birliğinin de mevcut olması muhtemeldir.
İmparator III. Mihail, Arap akınına karşı koymak için ordusunu topladı ve Arap kaynaklarında 'nin kuzeyindeki Malakopi yakınlarındaki bir yayla olan Marj al-Usquf ("Papazın Çayırı") olarak bilinen bir bölgede savaşta karşılaştı. Savaş kanlıydı ve her iki tarafta da ağır kayıplar verildi; İranlı tarihçi Taberî'ye göre, Ömer'in ordusundan yalnızca bin bin hayatta kaldı. Yine de Araplar Bizanslılardan kaçarak kuzeye akınlarına Armeniakon Theması'na devam ederek Karadeniz'e ulaşıp liman kenti Amisos'u yağmaladılar. Bizans tarihçileri, denizin ilerleyişini engellediği için öfkelenen Ömer'in ona kırbaçlanmasını emrettiğini bildirdi; modern bilim adamları bu açıklamanın büyük olasılıkla Pers Savaşları sırasında Serhas hakkında benzer bir hikâyeden ilham aldığını düşünüyor.
Muharebe
Mihail, Amisos'un düşüşünü öğrendiğinde, dayısı domestikos tōn scholōn Petronas ve Bukellarion Theması stratēgos'u Nasar altında devasa bir kuvvetin toplanmasını emretti. Taberî'ye göre imparator bu güçlere bizzat komuta ediyordu ancak bu, Bizans kaynakları tarafından desteklenmiyor. Tarihçilerin sonraki Makedon hanedanlığı döneminde yazdıkları Mihail'e karşı önyargı göz önüne alındığında, ihmal kasıtlı olabilir.
İmparatorluğun dört bir yanından toplanan Bizans orduları, Araplar üzerinde üç yönden birleştiler: Armeniakon, Bukellarion, Koloneia ve Paflagonya'nın Karadeniz themalarından oluşan kuvvetlerden oluşan bir kuzey ordusu; Anatolikon, Opsikion ve Kappadokia themalarından ve Seleukia ve Harsianon Kleisura'larından (sınır bölgeleri) bir güney kuvveti (muhtemelen Papazın Çayırı'nda savaşan ve o zamandan beri Arap ordusunu gölgede bırakan); ve Makedonya, Trakya ve Thrakesion themalarından askerler ve başkentten imparatorluk tagmataları ile Petronas komutasındaki bir batılı güç.
Bu birbirinden çok uzak güçleri koordine etmenin zorluğuna rağmen, Bizans orduları 2 Eylül'de bir araya geldi ve Lalakaon Nehri yakınında Poson (Πόσων) veya Porson (Πόρσων) olarak bilinen bir yerde Ömer'in küçük ordusunu kuşattı. Nehrin ve savaş alanının kesin konumu belirlenemedi, ancak çoğu bilim insanı, Amisos'un yaklaşık 130 kilometre (81 mi) güneydoğusundaki Kızılırmak yakınında olduklarını kabul ediyor. Bizans ordularının yaklaşmasıyla, emire ve adamlarına açık olan tek kaçış yolu, stratejik olarak konumlanmış bir tepenin hâkimiyetindeydi. Gece boyunca her iki taraf da işgal etmeye çalıştı, ancak Bizanslılar galip geldi. Ertesi gün Ömer, bir atılım girişimi için tüm gücünü batıya (Petronas'ın bulunduğu yere) attı. Bizanslılar, diğer iki Bizans ordusuna Arap ordusunun açıkta kalan arka ve yan taraflarına yaklaşmaları ve saldırmaları için zaman vererek sağlam durdu. Bozulma tamamlandı ve Arap ordusunun (ve Ömer'in) çoğu savaşa öldü. Kayıplar arasında Paulician lideri Karbeas da olabilir; Savaşa katılımı belirsiz olmasına rağmen, o yıl öldüğü kaydedildi.
Sadece emirin küçük bir kuvveti yöneten oğlu, savaş alanından kaçarak güneye Harsianon sınır bölgesine doğru kaçtı. Harsianon kleisourarchēs Machairas tarafından takip edildi ve birçok adamıyla birlikte mağlup edilip esir alındı.
Sonrası
Bizanslılar zaferden yararlanmak için hızla hareket ettiler; Bir Bizans ordusu, Arapların kontrolündeki Ermenistan'ı işgal etti ve Ekim veya Kasım aylarında Emir Ali ibn Yahya'yı yenip öldürdü. Böylelikle Bizanslılar, tek bir sefer sezonunda doğu sınırlarındaki en tehlikeli üç rakibi ortadan kaldırdılar. Bu başarılar belirleyiciydi ve Melitene'nin gücünü kalıcı olarak yok etti. Lalakaon'daki Bizans zaferi, bölgedeki stratejik dengeyi değiştirdi ve Bizans'ın Doğu'daki asırlık taarruzunun başlangıcı oldu.
Bu zaferlerin önemi o dönemde gözden kaçmadı. Bizanslılar onları 25 yıl önce Amorium'un yağmalanmasının intikamı olarak selamladılar, muzaffer generallere Konstantinopolis'e zafer giriş hakkı verildi ve özel kutlamalar ve ayinler düzenlendi. Petronas magistros unvanını aldı ve Harsianon Kleisura'sı tam bir thema statüsüne yükseltildi. Taberî, Ömer ve Ali'nin ölüm haberlerinin - "İslam'ın güçlü savunucuları, hizmet ettikleri sınır bölgelerinde muazzam övgüler elde eden büyük cesur adamlar" - Bağdat ve diğer şehirlerde kederin doruğa çıkmasına neden olduğunu bildirdi. isyan ve yağmacılıkta. Kutsal savaş için özel bağışlar ve gönüllüler sınırda toplanmaya başlasa da, Abbasi Halifeliğinde devam eden iç karışıklık nedeniyle "merkezi yetkililer o günlerde Bizanslılara karşı askeri güç göndermeye hazır değildi".
Doğu tehdidinin ortadan kaldırılması ve Bizans güveninin artması, Batı'da Bulgar hükümdarı I. Boris'in (h. 852-889), Papa ve Alman Louis (h. 817-876) ile müzakerelerde bulunduğu batıda fırsatlar yarattı. kendisinin ve halkının Hristiyanlığa. Roma'nın dini etkisinin Konstantinopolis'in eşiğindeki potansiyel genişlemesi, Bizans hükûmeti tarafından hoş görülemedi. Muzaffer doğu orduları Avrupa'ya nakledildi ve 864'te Bulgaristan'ı işgal etti; bu, yöneticisini bunun yerine Bizans misyonerlerini kabul etmeye ikna eden bir askerî güç gösterisi. Boris vaftiz edildi - Bizans imparatorunun şerefine Mihail adını alarak - Bulgaristan'ın Hristiyanlaşması ve ulusunun Bizans'tan etkilenen Doğu Hristiyan dünyasına girmesi başladı.
Kahramanca şiir üzerindeki etkisi
Fransız Bizansçı Henri Grégoire'a göre, Lalakaon Savaşı'nda doruğa çıkan Bizans'ın Araplara karşı kazandığı başarılar, hayatta kalan en eski akritik (kahramanca) şiirlerden birine ilham verdi: Armouris'in Şarkısı. Grégoire'a göre, adını taşıyan kahraman (genç Bizans savaşçısı Armouris) İmparator III. Mihail'den esinlenmiştir.Digenis Akritas çevresindeki Bizans destansı döngüsündeki bir savaş, aynı adı taşıyan kahraman Malakopeia yakınlarındaki bir Arap ordusunu çevrelediği için Lalakaon'daki olayları da hatırlatıyor. Arapça ve daha sonra Türkçe Battal Gazi destanının bölümlerinde ve Binbir Gece Masalları'nın bölümlerinde de güçlü etkiler bulunabilir.
Kaynakça
- Özel
- ^ El-Cheikh 2004.
- ^ a b El-Cheikh 2004, s. 162.
- ^ a b c Treadgold 1997.
- ^ Haldon 2001, s. 83.
- ^ a b c Whittow 1996.
- ^ Whittow 1996, s. 310.
- ^ Vasiliev 1935, ss. 240-246.
- ^ Haldon 2001.
- ^ a b Huxley 1975.
- ^ a b c Vasiliev 1935.
- ^ Huxley 1975, s. 448.
- ^ Haldon 2001, ss. 83–84.
- ^ Vasiliev 1935, ss. 249–250.
- ^ a b c d Kiapidou 2003, Chapter 1 20 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ a b Jenkins 1987, s. 162.
- ^ Huxley 1975, ss. 448–449.
- ^ Vasiliev 1935, ss. 250-251.
- ^ Huxley 1975, ss. 448-449.
- ^ a b c d e Haldon 2001, s. 84.
- ^ Huxley 1975, s. 445.
- ^ Vasiliev 1935, s. 253.
- ^ a b c Jenkins 1987.
- ^ a b c Kiapidou 2003, Chapter 2 20 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Vasiliev 1935, s. 254.
- ^ Jenkins 1987, ss. 162–163.
- ^ Vasiliev 1935, ss. 254–255.
- ^ a b c Kiapidou 2003, Chapter 3 20 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ a b Treadgold 1997, s. 452.
- ^ Whittow 1996, s. 311.
- ^ Saliba 1985, ss. 10–12.
- ^ Beck 1971.
- ^ Vasiliev 1935, ss. 225–226 (note #2).
- ^ Huxley 1975, ss. 447–448.
- ^ Vasiliev 1935, s. 21.
- Genel
- Beck, Hans Georg (1971). Geschichte der byzantinischen Volksliteratur [History of the Byzantine Folk Literature] (Almanca). Münih: Verlag C. H. Beck. ISBN .
- El-Cheikh, Nadia Maria (2004). Byzantium Viewed by the Arabs (İngilizce). Cambridge, Massachusetts: Harvard Center for Middle Eastern Studies. ISBN . 13 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Ocak 2021.
- Haldon, John (2001). The Byzantine Wars: Battles and Campaigns of the Byzantine Era (İngilizce). Stroud, Gloucestershire: Tempus. ISBN . 17 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Ocak 2021.
- Huxley, George L. (1975). (PDF). Greek, Roman, and Byzantine Studies (İngilizce). Durham, North Carolina: Duke University (16): 443-450. ISSN 0017-3916. 6 Şubat 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- Jenkins, Romilly (1987). Byzantium: The Imperial Centuries, AD 610–1071 (İngilizce). Toronto: University of Toronto Press. ISBN .
- Kiapidou, Eirini-Sofia (17 Ocak 2003). . Encyclopedia of the Hellenic World, Asia Minor (İngilizce). Atina: Foundation of the Hellenic World. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- , (Ed.) (1985). The History of al-Ṭabarī, Volume 35: The Crisis of the ʿAbbāsid Caliphate: The Caliphates of al-Mustaʿīn and al-Muʿtazz, A.D. 862–869/A.H. 248–255. SUNY series in Near Eastern studies. (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN .
- Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN .
- Vasiliev, Alexander A. (1935). Byzance et les Arabes, Tome I: La dynastie d'Amorium (820–867). Corpus Bruxellense Historiae Byzantinae (Fransızca). Fransızca edisyon: , Marius Canard. Brüksel: Éditions de l'Institut de philologie et d'histoire orientales. OCLC 181731396.
- Whittow, Mark (1996). The Making of Byzantium, 600-1025 (İngilizce). Berkeley and Los Angeles, Kaliforniya: University of California Press. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Lalakaon Muharebesi Yunanca Maxh toῦ Lalakaontos veya Poson veya Porson Yunanca Maxh toῦ Po r swnos Bizans Imparatorlugu ile Paphlagonia da modern kuzey Turkiye isgalci bir Arap ordusu arasinda 863 te yapildi Bizans ordusuna Imparator III Mihail in h 842 867 dayisi Petronas onderlik ediyordu ancak Arap kaynaklar da Imparator Mihail in varligindan soz ediyor Araplara Melitene Malatya emiri Omer bin Abdullah h 830 lar 863 onderlik ediyordu Lalakaon MuharebesiArap Bizans savaslariTarih863BolgeLalakaon Nehri Paphlagonia Kucuk AsyaSonucBizans zaferiTaraflarAbbasi HalifeligiBizans ImparatorluguKomutanlar ve liderlerOmer bin Abdullah olu Karbeas olu III Mihail Petronas Nasar Omer bin Abdullah isgaline karsi ilk Bizans direnisini asarak Karadeniz e ulasti Bizanslilar daha sonra guclerini yakininda Arap ordusunu cevreleyerek seferber ettiler Bizans zaferi ve emirin sahada olumuyle sonuclanan sonraki savasi sinir boyunca basarili bir Bizans karsi saldirisi izledi Bizans zaferleri belirleyiciydi Bizans sinir bolgelerine yonelik ana tehditler ortadan kaldirildi ve Dogu da Bizans egemenligi donemi 10 yuzyilda fetihlerle doruga ulasan basladi Bizans basarisinin baska bir sonucu vardi Dogu sinirindaki surekli Arap baskisindan kurtulmak Bizans hukumetinin Avrupa daki meselelere ozellikle de komsu Bulgaristan daki meselelere odaklanmasina izin verdi Bulgarlar Bizans Hristiyanligini kabul etmeleri ve Bizans kulturel alanina girmeleri icin baski altina alindi Arka plan7 yuzyilin hizli Musluman fetihlerinden sonra Bizans Imparatorlugu Kucuk Asya Balkanlarin guney kiyilari ve Italya nin bazi bolgeleri ile sinirlandirildi Bizans halifeligin en buyuk kafir dusmani olarak kaldigi icin Kucuk Asya ya Arap akinlari 8 ve 9 yuzyillar boyunca devam etti Neredeyse her yil Arap sinir bolgesindeki uslerden baslatilan bu seferler sonunda Musluman cihadinin kutsal savas bir parcasi olarak yari rituel bir karakter kazandi Bizanslilar genellikle 7 9 Yuzyillarda savunmada idiler ve 838 de hukum suren Amorian Hanedani nin memleketi Amorion un yagmalanmasi gibi bazi feci yenilgilere ugradilar Abbasi Halifeliginin 842 den sonra gucunun azalmasi ve dogu Bizans hududunda yari bagimsiz emirliklerin yukselisiyle Bizanslilar kendilerini giderek daha fazla iddia edebildiler 850 lerde Bizans Imparatorluguna yonelik en onemli tehditler Omer bin Abdullah komutasindaki Melitene Malatya emirligiydi Ali ibn Yahya Ermeni Ali yonetimindeki Tarsus emirligi Kalikala emirligi Theodosiopolis modern Erzurum ve Karbeas liderligindeki Tephrike Paulicianlari Ozellikle Meliten Bizans icin buyuk bir tehditti Aladaglar in bati tarafindaki konumu Anadolu platosuna dogrudan erisim sagliyordu Bu emirliklerin olusturdugu tehdidin bir gostergesi Bizanslilar icin bir annus horribilis yapmak icin birlestiklerinde 860 yilinda geldi Omer ve Karbeas Kucuk Asya nin derinliklerine baskin duzenleyerek onemli bir ganimetle geri donduler Bunu kisa bir sure sonra Ali komutasindaki Tarsus guclerinin bir baska baskini ile takip etti Son olarak Suriye den gelen bir deniz saldirisi Kibirreoton Thema donanmasinin baskenti Antalya yi yagmaladilar 863 Arap isgaliBizansli Kucuk Asya ve 9 yuzyilin ortalarinda Bizans Arap sinir bolgesi haritasi Omer 863 yazinda Kapadokya ya basarili bir baskin yapmak icin Abbasi generali Ja far ibn Dinar al Khayyat muhtemelen Tarsus valisi ile guclerini birlestirerek tekrar saldirdi Araplar Tuvana ya yaklasana kadar Kilikya Kapilarini gecerek Bizans topraklarina girdiler Tars ordusu eve dondu ancak Omer Kucuk Asya ya baski yapmak icin Ja far in iznini aldi Omer in kuvvetleri emirliginin gucunun buyuk bir kismiydi ancak boyutlari bilinmiyor donemin Musluman tarihci Yakubi Omer in emrinde 8 000 adami oldugunu ancak Bizans tarihcileri Iosif Genesios ve Oi meta Theofanin un Arap ordusunu 40 000 kisiye sisirdigini yaziyor Bizanstolog John Haldon a gore onceki sayi gercege daha yakindi Haldon birlesik Arap guclerinin 15 000 20 000 erkek oldugunu tahmin ediyor Acikca kanitlanmasa da Karbeas yonetiminde bir Paulician birliginin de mevcut olmasi muhtemeldir Imparator III Mihail Arap akinina karsi koymak icin ordusunu topladi ve Arap kaynaklarinda nin kuzeyindeki Malakopi yakinlarindaki bir yayla olan Marj al Usquf Papazin Cayiri olarak bilinen bir bolgede savasta karsilasti Savas kanliydi ve her iki tarafta da agir kayiplar verildi Iranli tarihci Taberi ye gore Omer in ordusundan yalnizca bin bin hayatta kaldi Yine de Araplar Bizanslilardan kacarak kuzeye akinlarina Armeniakon Themasi na devam ederek Karadeniz e ulasip liman kenti Amisos u yagmaladilar Bizans tarihcileri denizin ilerleyisini engelledigi icin ofkelenen Omer in ona kirbaclanmasini emrettigini bildirdi modern bilim adamlari bu aciklamanin buyuk olasilikla Pers Savaslari sirasinda Serhas hakkinda benzer bir hikayeden ilham aldigini dusunuyor MuharebeMihail Amisos un dususunu ogrendiginde dayisi domestikos tōn scholōn Petronas ve Bukellarion Themasi strategos u Nasar altinda devasa bir kuvvetin toplanmasini emretti Taberi ye gore imparator bu guclere bizzat komuta ediyordu ancak bu Bizans kaynaklari tarafindan desteklenmiyor Tarihcilerin sonraki Makedon hanedanligi doneminde yazdiklari Mihail e karsi onyargi goz onune alindiginda ihmal kasitli olabilir Imparatorlugun dort bir yanindan toplanan Bizans ordulari Araplar uzerinde uc yonden birlestiler Armeniakon Bukellarion Koloneia ve Paflagonya nin Karadeniz themalarindan olusan kuvvetlerden olusan bir kuzey ordusu Anatolikon Opsikion ve Kappadokia themalarindan ve Seleukia ve Harsianon Kleisura larindan sinir bolgeleri bir guney kuvveti muhtemelen Papazin Cayiri nda savasan ve o zamandan beri Arap ordusunu golgede birakan ve Makedonya Trakya ve Thrakesion themalarindan askerler ve baskentten imparatorluk tagmatalari ile Petronas komutasindaki bir batili guc Bu birbirinden cok uzak gucleri koordine etmenin zorluguna ragmen Bizans ordulari 2 Eylul de bir araya geldi ve Lalakaon Nehri yakininda Poson Poswn veya Porson Porswn olarak bilinen bir yerde Omer in kucuk ordusunu kusatti Nehrin ve savas alaninin kesin konumu belirlenemedi ancak cogu bilim insani Amisos un yaklasik 130 kilometre 81 mi guneydogusundaki Kizilirmak yakininda olduklarini kabul ediyor Bizans ordularinin yaklasmasiyla emire ve adamlarina acik olan tek kacis yolu stratejik olarak konumlanmis bir tepenin hakimiyetindeydi Gece boyunca her iki taraf da isgal etmeye calisti ancak Bizanslilar galip geldi Ertesi gun Omer bir atilim girisimi icin tum gucunu batiya Petronas in bulundugu yere atti Bizanslilar diger iki Bizans ordusuna Arap ordusunun acikta kalan arka ve yan taraflarina yaklasmalari ve saldirmalari icin zaman vererek saglam durdu Bozulma tamamlandi ve Arap ordusunun ve Omer in cogu savasa oldu Kayiplar arasinda Paulician lideri Karbeas da olabilir Savasa katilimi belirsiz olmasina ragmen o yil oldugu kaydedildi Sadece emirin kucuk bir kuvveti yoneten oglu savas alanindan kacarak guneye Harsianon sinir bolgesine dogru kacti Harsianon kleisourarches Machairas tarafindan takip edildi ve bircok adamiyla birlikte maglup edilip esir alindi SonrasiLalakaon Savasi nin basarisi ve sonraki operasyonlari Imparatorlugun gucunu Bulgaristan a odaklamasina ve basarili bir Hristiyanlasmaya yol acmasina olanak sagladi Manasses Vakainamesi nden Bulgarlarin vaftizinin tasviri Bizanslilar zaferden yararlanmak icin hizla hareket ettiler Bir Bizans ordusu Araplarin kontrolundeki Ermenistan i isgal etti ve Ekim veya Kasim aylarinda Emir Ali ibn Yahya yi yenip oldurdu Boylelikle Bizanslilar tek bir sefer sezonunda dogu sinirlarindaki en tehlikeli uc rakibi ortadan kaldirdilar Bu basarilar belirleyiciydi ve Melitene nin gucunu kalici olarak yok etti Lalakaon daki Bizans zaferi bolgedeki stratejik dengeyi degistirdi ve Bizans in Dogu daki asirlik taarruzunun baslangici oldu Bu zaferlerin onemi o donemde gozden kacmadi Bizanslilar onlari 25 yil once Amorium un yagmalanmasinin intikami olarak selamladilar muzaffer generallere Konstantinopolis e zafer giris hakki verildi ve ozel kutlamalar ve ayinler duzenlendi Petronas magistros unvanini aldi ve Harsianon Kleisura si tam bir thema statusune yukseltildi Taberi Omer ve Ali nin olum haberlerinin Islam in guclu savunuculari hizmet ettikleri sinir bolgelerinde muazzam ovguler elde eden buyuk cesur adamlar Bagdat ve diger sehirlerde kederin doruga cikmasina neden oldugunu bildirdi isyan ve yagmacilikta Kutsal savas icin ozel bagislar ve gonulluler sinirda toplanmaya baslasa da Abbasi Halifeliginde devam eden ic karisiklik nedeniyle merkezi yetkililer o gunlerde Bizanslilara karsi askeri guc gondermeye hazir degildi Dogu tehdidinin ortadan kaldirilmasi ve Bizans guveninin artmasi Bati da Bulgar hukumdari I Boris in h 852 889 Papa ve Alman Louis h 817 876 ile muzakerelerde bulundugu batida firsatlar yaratti kendisinin ve halkinin Hristiyanliga Roma nin dini etkisinin Konstantinopolis in esigindeki potansiyel genislemesi Bizans hukumeti tarafindan hos gorulemedi Muzaffer dogu ordulari Avrupa ya nakledildi ve 864 te Bulgaristan i isgal etti bu yoneticisini bunun yerine Bizans misyonerlerini kabul etmeye ikna eden bir askeri guc gosterisi Boris vaftiz edildi Bizans imparatorunun serefine Mihail adini alarak Bulgaristan in Hristiyanlasmasi ve ulusunun Bizans tan etkilenen Dogu Hristiyan dunyasina girmesi basladi Kahramanca siir uzerindeki etkisiFransiz Bizansci Henri Gregoire a gore Lalakaon Savasi nda doruga cikan Bizans in Araplara karsi kazandigi basarilar hayatta kalan en eski akritik kahramanca siirlerden birine ilham verdi Armouris in Sarkisi Gregoire a gore adini tasiyan kahraman genc Bizans savascisi Armouris Imparator III Mihail den esinlenmistir Digenis Akritas cevresindeki Bizans destansi dongusundeki bir savas ayni adi tasiyan kahraman Malakopeia yakinlarindaki bir Arap ordusunu cevreledigi icin Lalakaon daki olaylari da hatirlatiyor Arapca ve daha sonra Turkce Battal Gazi destaninin bolumlerinde ve Binbir Gece Masallari nin bolumlerinde de guclu etkiler bulunabilir KaynakcaOzel El Cheikh 2004 a b El Cheikh 2004 s 162 a b c Treadgold 1997 Haldon 2001 s 83 a b c Whittow 1996 Whittow 1996 s 310 Vasiliev 1935 ss 240 246 Haldon 2001 a b Huxley 1975 a b c Vasiliev 1935 Huxley 1975 s 448 Haldon 2001 ss 83 84 Vasiliev 1935 ss 249 250 a b c d Kiapidou 2003 Chapter 1 20 Subat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde a b Jenkins 1987 s 162 Huxley 1975 ss 448 449 Vasiliev 1935 ss 250 251 Huxley 1975 ss 448 449 a b c d e Haldon 2001 s 84 Huxley 1975 s 445 Vasiliev 1935 s 253 a b c Jenkins 1987 a b c Kiapidou 2003 Chapter 2 20 Subat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde Vasiliev 1935 s 254 Jenkins 1987 ss 162 163 Vasiliev 1935 ss 254 255 a b c Kiapidou 2003 Chapter 3 20 Subat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde a b Treadgold 1997 s 452 Whittow 1996 s 311 Saliba 1985 ss 10 12 Beck 1971 Vasiliev 1935 ss 225 226 note 2 Huxley 1975 ss 447 448 Vasiliev 1935 s 21 GenelBeck Hans Georg 1971 Geschichte der byzantinischen Volksliteratur History of the Byzantine Folk Literature Almanca Munih Verlag C H Beck ISBN 3 406 01420 8 El Cheikh Nadia Maria 2004 Byzantium Viewed by the Arabs Ingilizce Cambridge Massachusetts Harvard Center for Middle Eastern Studies ISBN 0 932885 30 6 13 Agustos 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Ocak 2021 Haldon John 2001 The Byzantine Wars Battles and Campaigns of the Byzantine Era Ingilizce Stroud Gloucestershire Tempus ISBN 0 7524 1795 9 17 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Ocak 2021 Huxley George L 1975 PDF Greek Roman and Byzantine Studies Ingilizce Durham North Carolina Duke University 16 443 450 ISSN 0017 3916 6 Subat 2007 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Jenkins Romilly 1987 Byzantium The Imperial Centuries AD 610 1071 Ingilizce Toronto University of Toronto Press ISBN 0 8020 6667 4 Kiapidou Eirini Sofia 17 Ocak 2003 Encyclopedia of the Hellenic World Asia Minor Ingilizce Atina Foundation of the Hellenic World 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Ed 1985 The History of al Ṭabari Volume 35 The Crisis of the ʿAbbasid Caliphate The Caliphates of al Mustaʿin and al Muʿtazz A D 862 869 A H 248 255 SUNY series in Near Eastern studies Ingilizce Albany New York State University of New York Press ISBN 978 0 87395 883 7 Treadgold Warren 1997 A History of the Byzantine State and Society Ingilizce Stanford Kaliforniya Stanford University Press ISBN 0 8047 2630 2 Vasiliev Alexander A 1935 Byzance et les Arabes Tome I La dynastie d Amorium 820 867 Corpus Bruxellense Historiae Byzantinae Fransizca Fransizca edisyon Marius Canard Bruksel Editions de l Institut de philologie et d histoire orientales OCLC 181731396 Whittow Mark 1996 The Making of Byzantium 600 1025 Ingilizce Berkeley and Los Angeles Kaliforniya University of California Press ISBN 978 0 520 20496 6