Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Amcam (Fransızca özgün adı: Mon Oncle), Jacques Tati'nin yönettiği 1958 Fransa - İtalya ortak yapımı komedi filmidir. Film Türkiye'de son olarak 10. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde yönetmenin diğer filmleriyle birlikte gösterilmiştir.
| Mon Oncle | |
 "Amcam (Mon Oncle) filminin özgün sinema afişi" | |
| Yönetmen | Jacques Tati |
|---|---|
| Yapımcı | Jacques Tati |
| Senarist | Jacques Tati Jacques Lagrange |
| Oyuncular | Jacques Tati Jean-Pierre Zola Adrienne Servantie Alain Bécourt |
| Müzik | Franck Barcellini |
| Görüntü yönetmeni | |
| Sanat yönetmeni | Henri Schmitt (dekor tasarım) |
| Kurgu | Suzanne Baron |
| Stüdyo | , Alter, Gray Films, Specta |
| Dağıtıcı | Gaumont |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Komedi |
| Renk | Renkli (Eastmancolor) |
| Yapım yılı | 1958 |
| Çıkış tarih(ler)i | 10 Mayıs 1958, Fransa 1 Ekim 1958, İtalya |
| Süre | 120 dakika |
| Ülke |  Fransa İtalya |
| Dil | Fransızca |
| Bütçe | 250,000 frank |
| Önceki film | (Bay Hulot'nun Tatili, 1953) |
| Devam filmi | Playtime (Oyun Zamanı, 1967) |
| Diğer adları | Amcam (Türkiye) Mon Oncle (ABD, İngiltere) Mio zio (İtalya) Mi tío (İspanya) Mein Onkel (Batı Almanya) |
| Resmî sitesi | |
Tati'nin hemen hemen tüm filmlerinde yaptığı gibi, hem yönettiği, hem başrolünü oynadığı, senaryosunu yazıp yapımcılığını da üstlendiği bu film Fransız sinemacının ilk renkli filmidir (bundan sonra renk ve ışığı da bir anlatım biçimi olarak kullanacaktır). "Amcam" ayrıca, çok az sayıda film yaptığı halde tüm zamanların en iyi 50 yönetmeni arasında sayılan Tati'nin üçüncü uzun metrajlı filmidir.
Tati, bu satirik komedide kendisiyle özdeşleşmiş olan Şarlovari ayrıksı karakter "Mösyö Hulot"yu ikinci kez canlandırıyordu. Diğer filmlerinde olduğu gibi diyaloglara çok az yer veren, ama abartılı ses efektlerini de yine bolca kullandığı, kökenini pandomim'den (dolayısı ile de sessiz sinema döneminin filmlerinden) alan yaratıcı "gag" (gülüt)'lerle Slapstick komediye (kaba komedi) yeni bir yorum getiren "Amcam" filminde Tati, geleneksel ahlâk değerlerinin oluşturduğu yaşam tarzı ile tüketim toplumunun ortaya çıkardığı kargaşa ve koşuşturma arasındaki çelişkiyi vurgular, modernleşmenin getirdiği yabancılaşmaya dikkati çeker. Tati'nin romantik alter egosu "Bay Hulot" bu filmde de (birçok Tati filminde olduğu gibi) II. Dünya Savaşı sonrasında Fransa'da başlayan Amerikan tarzı tüketim sevdasını, geleneksel mimarinin yok edilip yerini soğuk modern yapıların almasını, otomobil çılgınlığını vb. eleştirir, bu değişime Don Kişotvari bir biçimde direnir. Zaten filmde betimlenen absürt modern mimarinin vurgulanabilmesi için Henri Schmitt'in tasarımı olan bir dekor bina stüdyoda özel olarak oluşturulmuştu. Çekimler Eylül 1956 ilâ Şubat 1957 tarihleri arasında tamamlanmıştır.
Aralarında Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü ve Cannes Film Festivali Jüri Ödülü'nün de bulunduğu altı ödül kazanan "Amcam" Tati'nin en çok ödül alan filmidir.
Adlandırma
Filmin Türkçe adının "Dayım" olması gerekirken (Mösyö Hulot, filmdeki küçük çocuğun annesinin kardeşidir), Fransızcada amca ve dayı kavramları aynı sözcükle ifade edildiği için, film Türkiye'de gösterime girdiğinde bir çeviri hatasına kurban gitmiş ve "Amcam" olarak literatüre girmiştir. İlginç bir biçimde filmin İngilizce konuşulan ülkelerdeki adı da (uluslararası adıyla birlikte) Fransızca olarak kalmıştır. Filmin diğer dillerdeki adları da anlam olarak aynıdır: Almanca: Mein Onkel, İtalyanca: Mio zio, İspanyolca: Mi tío vb.
Konusu
Uzun boyu, ağzından hiç eksik etmediği piposu, elinden düşürmediği şemsiyesi, sürekli giydiği fötr şapkası ve eski buruşuk trençkotu, ip gibi olmuş kravatı, ayakkabılarının bir karış üstünde sona eren dar paçalı pantolonu ile ayrıksı bir görüntü veren Mösyö Hulot (Jacques Tati) şapşal yürüyüşlü, kalender bir adamdır. Bu eski kafalı, hafiften kaçık adam aslında saf, iyi niyetli ve içtendir. Naif yapısı ve insancıl kişiliğiyle çevresine yardım etmeye çalışırken birçok sakarlıklar yapar. Kendi halinde bir yaşamı olan bu sempatik adam etrafındaki yapmacık dünyaya bir çocuğun saf gözleriyle bakarken sanayileşmenin getirdiği düzensiz değişime karşı direnir, geçmişin değerlerini korumaya çalışır. Bir işi olmayan Bay Hulot Paris'in henüz modernleşmenin uğramadığı, insanların sıcak komşuluk ilişkileri içerisinde geçen yüzyıldaki gibi bir yaşantı sürdürdüğü eski kalabalık semtlerinden birinde, harap ama sevimli bir evin çatı katında yaşar. Hayatın daha yavaş ilerlediği bu mahallede renkler adeta yüzyılın başındaki "Autochrome" fotoğraflardaki gibidir. Hulot'nun mütevazı yaşantısının bir parçası da VéloSoleX marka motorlu bisikletidir.
Mösyö Hulot, ilkokul çağında bir çocuk olan Gérard'ın (Alain Bécourt) dayısıdır. Hulot'nun kızkardeşi (Adrienne Servantie) ve eniştesi (Jean-Pierre Zola) tek çocuklarıyla birlikte ultra lüks bir ev olan "Villa Arpel"de yaşamaktadırlar. Hulot'nun yaşadığı yerin aksine Paris'in yeni kurulmuş varlıklı bir semtinde yer alan bu modern mimariye sahip villa ve bahçesi zorlama fütüristik tasarımı ve gereksiz otomatik fonksiyonları ile modern olmanın ötesinde itici, sıkıcı hattâ bir karabasan gibidir. Bahçedeki çiçekler bile plastikten yapılmıştır. Tamamen gösteriş için yaptırılmış havuz fıskiyeleri, otomatik mutfak gibi bazı statü sembolü avangart eşya ve yapıların fonksiyonları sadece komşuları etkilemek için kullanılırlar, onlar gidince kapatılırlar. Bu sözde modern eşyalar işe yarıyor gibi gözükseler de aslında hiçbirisi gerçekte fonksiyonel değillerdir ve evde yaşayanların hayatını kolaylaştırmak şöyle dursun onlara rahatsızlık bile verirler. Ama yine de bu materyalist ailenin tanıdıklarına hava atması için kullanışlı sayılabilirler. Villadaki bu kişiliksiz eşyalar ve gereçler kadar Arpellerin zaten yüzeysel olan kişilikleri de neredeyse kaybolmak üzeredir. Ama onlar toplumsal pozisyonlarını sürdürebilmek için benliklerinden ödün vermeyi seçmişlerdir. Filmde ilk adları bile zikredilmez. Onlar sadece Mösyö Arpel ve Madam Arpel'dir. Bay Arpel bir plastik hortum fabrikasında idarecidir.
Evdeki yaşantısından son derece sıkılan Gérard, adeta taptığı dayısını anlayabilen tek insan gibidir. Fırsat buldukça evden uzaklaşıp sokak çocuklarıyla oynamaya bayılır, yaramaz arkadaşlarıyla yoldan gelip geçen insanlara eşek şakaları yapar. Evin köpeği bile bu sıkıcı evde durmak istemez, o da fırsatını bulunca evden kaçarak sokak köpekleriyle doyasıya oynamayı tercih eder. Gérard ve diğer okul arkadaşları her gün şık giyimli babaları tarafından özel otomobillerle özel okullarına düzenli bir biçimde bırakılırlar. Otomobiller bile düzenli otoyollarda adeta askeri bir düzen içerisinde yol alırlar. Okul çıkışında ise Gérard'ı dayısı Mösyö Hulot alır ve "Villa Arpel"e getirir. Hulot villadaki bütün o teknolojik ucubelerle adeta kavga eder.
Kayınbiraderi Hulot'nun oğlu üzerindeki etkisinden pek hoşlanmayan Mösyö Arpel, ona kendi fabrikasında bir iş bulur. Madam Arpel ise bekâr kardeşine bir eş bulma umuduyla sürekli garden partiler verir. Ancak Hulot hem işi yüzüne gözüne bulaştırıp fabrikadan kovulacak, hem de kendisiyle evlendirilmek istenen, en az Arpeller kadar gösteriş meraklısı komşu kadınla da evlenmeyecektir. Arpeller Hulot'yu kendilerine benzetme çabalarında başarısız olacaklar, buna karşılık Hulot onlarda bazı olumlu değişikler yapmayı başaracaktır. Mösyö Arpel artık oğluyla ilgilenmeye, yavaş yavaş onunla gerçekten iletişime geçmeye başlayacaktır.
Tarzı
Jacques Tati (1907-1982) sanat hayatına bir vodvil sanatçısı olarak başlamış ve pandomimdeki yeteneğini sinemaya da taşımıştı. Çekmiş olduğu az sayıdaki uzun metrajlı filmde sıra dışı tuhaf karakter "Mösyö Hulot"yu canlandırıyordu. Tıpkı Charlie Chaplin'in yarattığı “Küçük Serseri" tipinin onunla özdeşleşmiş olduğu gibi, "Mösyö Hulot" da Tati ile özdeşleşmişti. Bu karakterin köklerine kısa metrajlı filmlerinde de rastlamak mümkündür ancak adıyla sanıyla "Bay Hulot" ilk kez Tati'nin bir önceki filmi Bay Hulot'nun Tatili'nde (1953) ortaya çıkmıştı. Ayrıksı demode kıyafetli hafiften kaçık bu sakar adam aslında iyi niyetli ve insancıldır. Mütevazı yaşantısını sürdürürken olumsuz yönde gelişen, düşüncesizce tüketime yönelmiş dünyaya direnir, geçmişin saf değerlerini savunur.
"Amcam", pandomime dayalı gülütlerle (gag) bezeli slapstick tarzı ve diyaloglara çok az yer vermesi ile Sessiz sinema dönemi filmlerine çok benzer. Diğer karakterlerin zorlukla duyulabilen diyalogları olmasına rağmen, Hulot filmde anlamsız bir iki kısa sözcük dışında hiç konuşmaz. Ama filmde ses efektlerine abartılı bir biçimde yer verilmiştir. Bu açıdan "Amcam", Chaplin'in Asri Zamanlar'ını (Modern Times) andırır. Materyalist aile Arpellerin evinde gösteriş için yaptırılmış işlevleri kuşkulu bazı eşyaların çıkarttığı sesler (örneğin bahçedeki kitsch fıskiyeli havuzun su sesi, Bay Arpel'in ayakkabı gıcırtısı, kapı otomatının çıkardığı çirkin ses, mutfak aletlerinin sanayi makinelerine benzeyen sesleri vb) yüksek tonda ve çok rahatsız edicidir.
Jacques Tati bu ilk renkli filminden başlayarak renk ve ışığı da bir anlatım aracı olarak kullanmaya başlamıştır. Absürt mimariye sahip ruhsuz "Villa Arpel"in göründüğü sahnelerde hava genelde bulutludur ve monokromatik gölgelere sahip pastel renkler sahneye hakimdir. Ancak eve bir misafir geldiğinde, özellikle de Bay Hulot'nun geldiği anlarda renkler parlaklaşır ve canlanır. Hulot'nun yaşadığı, geleneksel yaşam tarzının sürdüğü mahalle ve eski evi gösterilirken hava hep güneşli, renkler de canlıdır.
Aslında Jacques Tati ilk renkli denemesini 1949'da ilk uzun metrajlı filmi olan "Jour de fête"de (Bayram Günü) yapmıştı. Bu filmini "Thomson Color" adı verilen hiç denenmemiş bir sistemle çekecekti ve bu Fransa'nın da ilk renkli filmi olacaktı. Ancak bu renk sistemine pek güvenemeyen Tati filmini emniyete almak için ikinci bir kamera kullanarak aynı sahneleri eşzamanlı olarak bir de siyah-beyaz filme çekti. Thompson şirketinin iflası sonucunda renkli filmin banyosu yapılamayınca film siyah beyaz kopyasıyla gösterime verildi. Tati 1964'te filmin bazı sahnelerini elle boyadı. 1995'te ise yönetmenin kızı Sophie Tatischeff ve görüntü yönetmeni François Ede renkli kopyayı restore ederek siyah-beyaz kopyasıyla beraber gösterime sundular.
Oyuncular
| Oyuncu | Rolü |
|---|---|
| Jacques Tati | (oyuncu olarak jenerikte geçmez) |
| Jean-Pierre Zola | Mösyö Arpel |
| Adrienne Servantie | Madam Arpel |
| Alain Bécourt | Gérard Arpel |
| Lucien Frégis | Mösyö Pichard |
| Betty Schneider | Betty (ev sahibinin kızı) |
| Jean-François Martial | Walter |
| Dominique Marie | Komşu |
| Yvonne Arnaud | Georgette (hizmetçi) |
| Adelaide Danieli | Madam Pichard |
| Régis Fontenay | Pantolon askısı satıcısı |
| Claude Badolle | Bit pazarında satıcı |
| Max Martel | Sarhoş |
| Nicolas Bataille | İşçi |
Ödülleri
Kazandıkları
- 1958 - Cannes Film Festivali - Cannes Film Festivali Jüri Ödülü - Jacques Tati
- 1958 - ABD Ulusal Eleştirmenler Birliği - En İyi Yabancı Film Ödülü
- 1958 - New York Film Eleştirmenleri Cemiyeti - En İyi Yabancı Film Ödülü - Fransa
- 1959 - Akademi Ödülleri - Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü - Fransa
- 1959 - Fransız Sinema Eleştirmenleri Sendikası - En İyi Film Ödülü - Jacques Tati
- 1959 - Sant Jordi Ödülleri - Yabancı Film Dalında En İyi Görüntü Yönetimi - Jean Bourgoin
- 1960 - İspanyol Sinema Yazarları Cemiyeti - En İyi Yabancı Film CEC Ödülü - Fransa
Adaylıkları
- 1958 - Cannes Film Festivali - Altın Palmiye - Jacques Tati
- 1959 - Laurel Ödülleri - En İyi Erkek Oyuncu Altın Defne Ödülü - Jacques Tati (5. oldu)
Filmin restorasyonu
2001 yılında Jacques Tati'nin kızı Sophie Tatischeff ile Jérôme Deschamps ve Macha Makeïeff'in öncülüğünde kurulan "Les Films de Mon Oncle" adlı şirket Tati'nin tüm filmlerinin korunması, restorasyonu ve dağıtımı için bir girişim başlattı. Bu kapsamda ilk önce sinemacının "Oyun Zamanı" (1967) adlı filmi restore edildi. Restorasyonu bir yıl içinde tamamlanan bu film 2002 yılındaki Cannes Film Festivali'nde seyirciye yeniden sunuldu. 2004 yılında da şirket bu kez "Amcam" filminin restorasyonunu tamamlayarak bu iki filmin DVD baskıları için gereken çalışmaları başlattı. Sıradaki kurtarılacak film ise "Bay Hulot'nun Tatili"ydi (1953).
Aynı ekibin öncülüğünde 2009 yılında Paris'te bulunan Fransız Sinemateki'nde “Jacques Tati, deux temps, trois mouvements” adlı tematik bir sergi açıldı. Bu sergi için "Amcam" filminde görülen efsanevi kitsch ev "Villa Arpel"in tam ölçekli bir modeli de yapıldı.
Ev videosu
"Amcam" (1958) filminin bugüne kadar hemen tüm ev videosu formatlarında dağıtımı yapılmıştır. Filmin VHS videosu çıktığı zaman henüz film bir restorasyondan geçmemişti.
| Yıl | Format | Firma | Notlar |
|---|---|---|---|
| 1988 | Laserdisc | Criterion | CLV, tek disk 2 yüz. NTSC. Mono dijital ses. Etiket sırt no:#101 |
| 1994 | VHS | Pearl Entertainment | NTSC. Kapağında "My Uncle (Mon Oncle)" başlığı var. Film zaten renkli çekilmiş olduğu halde video kapağında "renklendirilmiş versiyon" ibaresi yer alıyor. |
| 2005 | DVD | Criterion | Restore edilmiş filmden aktarılmış. 1 disk. Etiket sırt no:#111 |
| 2012 | Blu-ray | BFI | Restore edilmiş filmden aktarılmış. |
Kaynakça
- ^ a b Teksoy, Rekin (2005). Rekin Teksoy'un Sinema Tarihi. Oğlak Yayıncılık. ss. sayfa 333.
- ^ "The 50 Greatest Directors and Their 100 Best Movies" (İngilizce). Entertainment Weekly. 24 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ "Le CentQuatre vous propose de découvrir du 10 avril au 3 mai 2009 les décors du film " Mon Oncle " de Jacques Tati" (Fransızca). sortiraparis.com. Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ "Mon oncle (1958)" (İngilizce). Roger Ebert.suntimes.com. 5 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ "Mon oncle (1958) / Awards for" (İngilizce). IMDb. 22 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2013.
- ^ (İngilizce). epinions.com. 8 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2013.
- ^ "Jour de fete" (İngilizce). dvdbeaver.com. 18 Mart 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Nisan 2013.
- ^ (İngilizce). technicolorfilmfoundation.org. 6 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2013.
- ^ (İngilizce). Criterion (archive.org). 27 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2013.
Dış bağlantılar
- IMDb'de Amcam
- SinemaTürk'te Amcam
- Allmovie.com'da "Mon Oncle" 22 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Rotten Tomatoes'da "Mon Oncle" 6 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Filmin çeşitli afişleri 20 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Tati'nin resmi sitesinde "Mon Oncle" 23 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
| Ödüller | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: "" ve "Yedinci Mühür" ödülü paylaştılar | Cannes Film Festivali Jüri Özel Ödülü 1958 | Sonra gelen: "" |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Amcam Fransizca ozgun adi Mon Oncle Jacques Tati nin yonettigi 1958 Fransa Italya ortak yapimi komedi filmidir Film Turkiye de son olarak 10 Uluslararasi Istanbul Film Festivali nde yonetmenin diger filmleriyle birlikte gosterilmistir AmcamMon Oncle Amcam Mon Oncle filminin ozgun sinema afisi YonetmenJacques TatiYapimciJacques TatiSenaristJacques Tati Jacques LagrangeOyuncularJacques Tati Jean Pierre Zola Adrienne Servantie Alain BecourtMuzikFranck BarcelliniGoruntu yonetmeniSanat yonetmeniHenri Schmitt dekor tasarim KurguSuzanne BaronStudyo Alter Gray Films SpectaDagiticiGaumontCinsiSinema filmiTuruKomediRenkRenkli Eastmancolor Yapim yili1958Cikis tarih ler i10 Mayis 1958 Fransa 1 Ekim 1958 ItalyaSure120 dakikaUlkeFransa ItalyaDilFransizcaButce250 000 frankOnceki film Bay Hulot nun Tatili 1953 Devam filmiPlaytime Oyun Zamani 1967 Diger adlariAmcam Turkiye Mon Oncle ABD Ingiltere Mio zio Italya Mi tio Ispanya Mein Onkel Bati Almanya Resmi sitesi Tati nin hemen hemen tum filmlerinde yaptigi gibi hem yonettigi hem basrolunu oynadigi senaryosunu yazip yapimciligini da ustlendigi bu film Fransiz sinemacinin ilk renkli filmidir bundan sonra renk ve isigi da bir anlatim bicimi olarak kullanacaktir Amcam ayrica cok az sayida film yaptigi halde tum zamanlarin en iyi 50 yonetmeni arasinda sayilan Tati nin ucuncu uzun metrajli filmidir Tati bu satirik komedide kendisiyle ozdeslesmis olan Sarlovari ayriksi karakter Mosyo Hulot yu ikinci kez canlandiriyordu Diger filmlerinde oldugu gibi diyaloglara cok az yer veren ama abartili ses efektlerini de yine bolca kullandigi kokenini pandomim den dolayisi ile de sessiz sinema doneminin filmlerinden alan yaratici gag gulut lerle Slapstick komediye kaba komedi yeni bir yorum getiren Amcam filminde Tati geleneksel ahlak degerlerinin olusturdugu yasam tarzi ile tuketim toplumunun ortaya cikardigi kargasa ve kosusturma arasindaki celiskiyi vurgular modernlesmenin getirdigi yabancilasmaya dikkati ceker Tati nin romantik alter egosu Bay Hulot bu filmde de bircok Tati filminde oldugu gibi II Dunya Savasi sonrasinda Fransa da baslayan Amerikan tarzi tuketim sevdasini geleneksel mimarinin yok edilip yerini soguk modern yapilarin almasini otomobil cilginligini vb elestirir bu degisime Don Kisotvari bir bicimde direnir Zaten filmde betimlenen absurt modern mimarinin vurgulanabilmesi icin Henri Schmitt in tasarimi olan bir dekor bina studyoda ozel olarak olusturulmustu Cekimler Eylul 1956 ila Subat 1957 tarihleri arasinda tamamlanmistir Aralarinda Yabanci Dilde En Iyi Film Akademi Odulu ve Cannes Film Festivali Juri Odulu nun de bulundugu alti odul kazanan Amcam Tati nin en cok odul alan filmidir AdlandirmaFilmin Turkce adinin Dayim olmasi gerekirken Mosyo Hulot filmdeki kucuk cocugun annesinin kardesidir Fransizcada amca ve dayi kavramlari ayni sozcukle ifade edildigi icin film Turkiye de gosterime girdiginde bir ceviri hatasina kurban gitmis ve Amcam olarak literature girmistir Ilginc bir bicimde filmin Ingilizce konusulan ulkelerdeki adi da uluslararasi adiyla birlikte Fransizca olarak kalmistir Filmin diger dillerdeki adlari da anlam olarak aynidir Almanca Mein Onkel Italyanca Mio zio Ispanyolca Mi tio vb KonusuUzun boyu agzindan hic eksik etmedigi piposu elinden dusurmedigi semsiyesi surekli giydigi fotr sapkasi ve eski burusuk trenckotu ip gibi olmus kravati ayakkabilarinin bir karis ustunde sona eren dar pacali pantolonu ile ayriksi bir goruntu veren Mosyo Hulot Jacques Tati sapsal yuruyuslu kalender bir adamdir Bu eski kafali hafiften kacik adam aslinda saf iyi niyetli ve ictendir Naif yapisi ve insancil kisiligiyle cevresine yardim etmeye calisirken bircok sakarliklar yapar Kendi halinde bir yasami olan bu sempatik adam etrafindaki yapmacik dunyaya bir cocugun saf gozleriyle bakarken sanayilesmenin getirdigi duzensiz degisime karsi direnir gecmisin degerlerini korumaya calisir Bir isi olmayan Bay Hulot Paris in henuz modernlesmenin ugramadigi insanlarin sicak komsuluk iliskileri icerisinde gecen yuzyildaki gibi bir yasanti surdurdugu eski kalabalik semtlerinden birinde harap ama sevimli bir evin cati katinda yasar Hayatin daha yavas ilerledigi bu mahallede renkler adeta yuzyilin basindaki Autochrome fotograflardaki gibidir Hulot nun mutevazi yasantisinin bir parcasi da VeloSoleX marka motorlu bisikletidir Mosyo Hulot ilkokul caginda bir cocuk olan Gerard in Alain Becourt dayisidir Hulot nun kizkardesi Adrienne Servantie ve enistesi Jean Pierre Zola tek cocuklariyla birlikte ultra luks bir ev olan Villa Arpel de yasamaktadirlar Hulot nun yasadigi yerin aksine Paris in yeni kurulmus varlikli bir semtinde yer alan bu modern mimariye sahip villa ve bahcesi zorlama futuristik tasarimi ve gereksiz otomatik fonksiyonlari ile modern olmanin otesinde itici sikici hatta bir karabasan gibidir Bahcedeki cicekler bile plastikten yapilmistir Tamamen gosteris icin yaptirilmis havuz fiskiyeleri otomatik mutfak gibi bazi statu sembolu avangart esya ve yapilarin fonksiyonlari sadece komsulari etkilemek icin kullanilirlar onlar gidince kapatilirlar Bu sozde modern esyalar ise yariyor gibi gozukseler de aslinda hicbirisi gercekte fonksiyonel degillerdir ve evde yasayanlarin hayatini kolaylastirmak soyle dursun onlara rahatsizlik bile verirler Ama yine de bu materyalist ailenin tanidiklarina hava atmasi icin kullanisli sayilabilirler Villadaki bu kisiliksiz esyalar ve gerecler kadar Arpellerin zaten yuzeysel olan kisilikleri de neredeyse kaybolmak uzeredir Ama onlar toplumsal pozisyonlarini surdurebilmek icin benliklerinden odun vermeyi secmislerdir Filmde ilk adlari bile zikredilmez Onlar sadece Mosyo Arpel ve Madam Arpel dir Bay Arpel bir plastik hortum fabrikasinda idarecidir Evdeki yasantisindan son derece sikilan Gerard adeta taptigi dayisini anlayabilen tek insan gibidir Firsat buldukca evden uzaklasip sokak cocuklariyla oynamaya bayilir yaramaz arkadaslariyla yoldan gelip gecen insanlara esek sakalari yapar Evin kopegi bile bu sikici evde durmak istemez o da firsatini bulunca evden kacarak sokak kopekleriyle doyasiya oynamayi tercih eder Gerard ve diger okul arkadaslari her gun sik giyimli babalari tarafindan ozel otomobillerle ozel okullarina duzenli bir bicimde birakilirlar Otomobiller bile duzenli otoyollarda adeta askeri bir duzen icerisinde yol alirlar Okul cikisinda ise Gerard i dayisi Mosyo Hulot alir ve Villa Arpel e getirir Hulot villadaki butun o teknolojik ucubelerle adeta kavga eder Kayinbiraderi Hulot nun oglu uzerindeki etkisinden pek hoslanmayan Mosyo Arpel ona kendi fabrikasinda bir is bulur Madam Arpel ise bekar kardesine bir es bulma umuduyla surekli garden partiler verir Ancak Hulot hem isi yuzune gozune bulastirip fabrikadan kovulacak hem de kendisiyle evlendirilmek istenen en az Arpeller kadar gosteris meraklisi komsu kadinla da evlenmeyecektir Arpeller Hulot yu kendilerine benzetme cabalarinda basarisiz olacaklar buna karsilik Hulot onlarda bazi olumlu degisikler yapmayi basaracaktir Mosyo Arpel artik ogluyla ilgilenmeye yavas yavas onunla gercekten iletisime gecmeye baslayacaktir Tarzi Amcam filminde Mosyo Hulot nun Jacques Tati geleneksel yasam tarzinin hala surdugu bir mahallede cati katinda yasadigi klasik Fransiz evi Adeta sevimli guguklu saatleri andiran bu sicak yuva enistesinin yasadigi ultra modern Villa Arpel ile zitlik olusturuyor Evlerden biri Paris in gecmisini temsil ederken digeri de gelecegini temsil etmektedir Jacques Tati 1907 1982 sanat hayatina bir vodvil sanatcisi olarak baslamis ve pandomimdeki yetenegini sinemaya da tasimisti Cekmis oldugu az sayidaki uzun metrajli filmde sira disi tuhaf karakter Mosyo Hulot yu canlandiriyordu Tipki Charlie Chaplin in yarattigi Kucuk Serseri tipinin onunla ozdeslesmis oldugu gibi Mosyo Hulot da Tati ile ozdeslesmisti Bu karakterin koklerine kisa metrajli filmlerinde de rastlamak mumkundur ancak adiyla saniyla Bay Hulot ilk kez Tati nin bir onceki filmi Bay Hulot nun Tatili nde 1953 ortaya cikmisti Ayriksi demode kiyafetli hafiften kacik bu sakar adam aslinda iyi niyetli ve insancildir Mutevazi yasantisini surdururken olumsuz yonde gelisen dusuncesizce tuketime yonelmis dunyaya direnir gecmisin saf degerlerini savunur Amcam pandomime dayali gulutlerle gag bezeli slapstick tarzi ve diyaloglara cok az yer vermesi ile Sessiz sinema donemi filmlerine cok benzer Diger karakterlerin zorlukla duyulabilen diyaloglari olmasina ragmen Hulot filmde anlamsiz bir iki kisa sozcuk disinda hic konusmaz Ama filmde ses efektlerine abartili bir bicimde yer verilmistir Bu acidan Amcam Chaplin in Asri Zamanlar ini Modern Times andirir Materyalist aile Arpellerin evinde gosteris icin yaptirilmis islevleri kuskulu bazi esyalarin cikarttigi sesler ornegin bahcedeki kitsch fiskiyeli havuzun su sesi Bay Arpel in ayakkabi gicirtisi kapi otomatinin cikardigi cirkin ses mutfak aletlerinin sanayi makinelerine benzeyen sesleri vb yuksek tonda ve cok rahatsiz edicidir Jacques Tati bu ilk renkli filminden baslayarak renk ve isigi da bir anlatim araci olarak kullanmaya baslamistir Absurt mimariye sahip ruhsuz Villa Arpel in gorundugu sahnelerde hava genelde bulutludur ve monokromatik golgelere sahip pastel renkler sahneye hakimdir Ancak eve bir misafir geldiginde ozellikle de Bay Hulot nun geldigi anlarda renkler parlaklasir ve canlanir Hulot nun yasadigi geleneksel yasam tarzinin surdugu mahalle ve eski evi gosterilirken hava hep gunesli renkler de canlidir Aslinda Jacques Tati ilk renkli denemesini 1949 da ilk uzun metrajli filmi olan Jour de fete de Bayram Gunu yapmisti Bu filmini Thomson Color adi verilen hic denenmemis bir sistemle cekecekti ve bu Fransa nin da ilk renkli filmi olacakti Ancak bu renk sistemine pek guvenemeyen Tati filmini emniyete almak icin ikinci bir kamera kullanarak ayni sahneleri eszamanli olarak bir de siyah beyaz filme cekti Thompson sirketinin iflasi sonucunda renkli filmin banyosu yapilamayinca film siyah beyaz kopyasiyla gosterime verildi Tati 1964 te filmin bazi sahnelerini elle boyadi 1995 te ise yonetmenin kizi Sophie Tatischeff ve goruntu yonetmeni Francois Ede renkli kopyayi restore ederek siyah beyaz kopyasiyla beraber gosterime sundular OyuncularFransiz Sinematek inde 2009 da gerceklestirilen Amcam filminin dekorlari temali bir sergi icin filmde gorulen absurt mimari eser Villa Arpel in yeniden yapilmis bir kopyasi Tati modern bir evi cagdas bir karabasan gibi kullanmistir Oyuncu RoluJacques Tati oyuncu olarak jenerikte gecmez Jean Pierre Zola Mosyo ArpelAdrienne Servantie Madam ArpelAlain Becourt Gerard ArpelLucien Fregis Mosyo PichardBetty Schneider Betty ev sahibinin kizi Jean Francois Martial WalterDominique Marie KomsuYvonne Arnaud Georgette hizmetci Adelaide Danieli Madam PichardRegis Fontenay Pantolon askisi saticisiClaude Badolle Bit pazarinda saticiMax Martel SarhosNicolas Bataille IsciOdulleriKazandiklari 1958 Cannes Film Festivali Cannes Film Festivali Juri Odulu Jacques Tati 1958 ABD Ulusal Elestirmenler Birligi En Iyi Yabanci Film Odulu 1958 New York Film Elestirmenleri Cemiyeti En Iyi Yabanci Film Odulu Fransa 1959 Akademi Odulleri Yabanci Dilde En Iyi Film Akademi Odulu Fransa 1959 Fransiz Sinema Elestirmenleri Sendikasi En Iyi Film Odulu Jacques Tati 1959 Sant Jordi Odulleri Yabanci Film Dalinda En Iyi Goruntu Yonetimi Jean Bourgoin 1960 Ispanyol Sinema Yazarlari Cemiyeti En Iyi Yabanci Film CEC Odulu Fransa Adayliklari 1958 Cannes Film Festivali Altin Palmiye Jacques Tati 1959 Laurel Odulleri En Iyi Erkek Oyuncu Altin Defne Odulu Jacques Tati 5 oldu Filmin restorasyonu2001 yilinda Jacques Tati nin kizi Sophie Tatischeff ile Jerome Deschamps ve Macha Makeieff in onculugunde kurulan Les Films de Mon Oncle adli sirket Tati nin tum filmlerinin korunmasi restorasyonu ve dagitimi icin bir girisim baslatti Bu kapsamda ilk once sinemacinin Oyun Zamani 1967 adli filmi restore edildi Restorasyonu bir yil icinde tamamlanan bu film 2002 yilindaki Cannes Film Festivali nde seyirciye yeniden sunuldu 2004 yilinda da sirket bu kez Amcam filminin restorasyonunu tamamlayarak bu iki filmin DVD baskilari icin gereken calismalari baslatti Siradaki kurtarilacak film ise Bay Hulot nun Tatili ydi 1953 Ayni ekibin onculugunde 2009 yilinda Paris te bulunan Fransiz Sinemateki nde Jacques Tati deux temps trois mouvements adli tematik bir sergi acildi Bu sergi icin Amcam filminde gorulen efsanevi kitsch ev Villa Arpel in tam olcekli bir modeli de yapildi Ev videosu Amcam 1958 filminin bugune kadar hemen tum ev videosu formatlarinda dagitimi yapilmistir Filmin VHS videosu ciktigi zaman henuz film bir restorasyondan gecmemisti Yil Format Firma Notlar1988 Laserdisc Criterion CLV tek disk 2 yuz NTSC Mono dijital ses Etiket sirt no 1011994 VHS Pearl Entertainment NTSC Kapaginda My Uncle Mon Oncle basligi var Film zaten renkli cekilmis oldugu halde video kapaginda renklendirilmis versiyon ibaresi yer aliyor 2005 DVD Criterion Restore edilmis filmden aktarilmis 1 disk Etiket sirt no 1112012 Blu ray BFI Restore edilmis filmden aktarilmis Kaynakca a b Teksoy Rekin 2005 Rekin Teksoy un Sinema Tarihi Oglak Yayincilik ss sayfa 333 The 50 Greatest Directors and Their 100 Best Movies Ingilizce Entertainment Weekly 24 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 31 Mart 2013 Le CentQuatre vous propose de decouvrir du 10 avril au 3 mai 2009 les decors du film Mon Oncle de Jacques Tati Fransizca sortiraparis com Erisim tarihi 31 Mart 2013 Mon oncle 1958 Ingilizce Roger Ebert suntimes com 5 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 31 Mart 2013 Mon oncle 1958 Awards for Ingilizce IMDb 22 Mayis 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 31 Mart 2013 Ingilizce epinions com 8 Kasim 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Nisan 2013 Jour de fete Ingilizce dvdbeaver com 18 Mart 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Nisan 2013 Ingilizce technicolorfilmfoundation org 6 Aralik 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Nisan 2013 Ingilizce Criterion archive org 27 Mayis 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Nisan 2013 Dis baglantilarIMDb de Amcam SinemaTurk te Amcam Allmovie com da Mon Oncle 22 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde Rotten Tomatoes da Mon Oncle 6 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde Filmin cesitli afisleri 20 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde Tati nin resmi sitesinde Mon Oncle 23 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde OdullerOnce gelen ve Yedinci Muhur odulu paylastilar Cannes Film Festivali Juri Ozel Odulu 1958 Sonra gelen