Montferratlı Renier

Montferratlı Renier (İtalyanca: Ranieri di Monferrato) (d. 1162 – ö. 1183), V. Guglielmo del Monferrato ile Babenbergli Judith'in beşinci oğludur. 1180 yılında, Bizans İmparatoru I. Manuil'un damadı olmuş ve Caesar unvanı almıştır. Sonra Bizans güç savaşları sırasında öldürülmüştür.

Evliliği

Manuil, kızı Maria'nın evliliği için, V. Guglielmo del Monferrato, Conrad ve Bonifacio evli oldukları, Frederick ise rahip olduğu için en küçük oğlu 17 yaşındaki Renier'i önerdi. Bizans Vakanüvisi Nikitas Honiatis onu yakışıklı, sarışın (saçı "güneş gibi parlıyor") ve sakalsız tanımlar.

Renier, Konstantinopolis'e 1179 yılının sonbaharında vardı, hemen arkasından Manuil'e askeri bir seferde eşlik etti. 27 yaşındaki Maria ile evliliği, Blakernai'de bulunan St.Mary kilisesinde Şubat 1180 tarihinde gerçekleşti. Evlilik, Hipodrom Meydanı'ndaki oyunlar dahil olmak üzere görkemli festivaller ile kutlanmıştır. Bu festivaller, olayın tanığı Kudüs Latin Patriği Surlu Vilyam tarafından detaylı bir şeklide anlatılmıştır. Renier'e Caesar unvanı ile İoannis ismi verilmiştir, bazı batı kaynaklarına göre Selanik kendisine muhtemelen hayatını geçindirmesi için mülk olarak verilmiştir. Maria, anne ayrı çok genç erkek kardeşi Aleksios'tan sonra tahtın ikinci varisiydi. Bu yüzden Renier, taht kavgasının tam ortasına bulaştı.

II. Aleksios dönemi ve ölümü

Manuil'in, Eylül 1180 yılında ölmesinden sonra tac genç delikanlı Aleksios'a geçti. Annesi Maria'da tahtın naibi oldu. Protosebastos Aleksios Komninos ile sevgili olması bir skandala neden oldu. Bu skandal onun Latin dostu görünüşü ile birleşince, hükümdarlığını sona erdirecek entrikaları tetikledi ve Maria ile Renier'e fırsat verdi. Entrika ortaya çıkarıldı ve birçok komplocu tutuklandı. Maria ile Renier, 150 kadar takipçisi ile Ayasofya katedraline sığındı. Çatışmalar birbirini takip etti ve sonunda en kutsal kilisenin de işin içine girmesi ile kutsal savaş görünümüne döndü. Komplocular düşmanlığı bitirecek bir af talep ettiler.

Hem imparator hem de komplocular, bir başka güç tarafından kurbana dönüştüler. Manuil'in kuzeni ve rakibi Andronikos Komninos görünürde Renier'in karısı Maria cesaretlendirmesi ile ama daha önemlisi ordunun desteklemesi ile sürgünden döndü. Andronikos'un iktidarı ele alması, Latinlere karşı bir katliamı başlattı. Maria, kısa bir süre sonra muhtemelen tahtı zorla alan kimseye odaklanacağı için zehirlenerek öldü. Büyük olasılıkla Renier de aynı kaderi paylaşmıştır, ölümü birkaç kaynak dışında kaydedilmemiştir.

II. Aleksios, Andronikos'u ortak imparator yapmaya zorlandı sonra öldürüldü. Latin katliamı unutulmadı, yirmi yıl sonra, Dördüncü Haçlı seferi'nin Konstantinopolis'e çevrilmesinin sebeplerinden biri olarak kullanılmıştır. Daha sonraki kaynaklar Renier'in yaşayan kardeşi I. Bonifacio del Monferrato'in kardeşinin Selanik üzerindeki hakkı üzerinde iddiada bulunduğunu belirtir.

Kaynakça

Özel

1. ^ Surlu Vilyam, Historia Transmarina 22.4.
2. ^ , Chronicle, 1844 edition p. 528; , Chronicle, 1903 edition p. 173.
3. ^ Nikitas Honiatis p. 260 van Dieten.
4. ^ , Chronicle, 1903 edition p. 172.
5. ^ E.g. , Chronicle, 1966 edition vol. 2 p. 790. Cf. Runciman & 1951-1954, vol. 3 p. 125, and for full discussion Haberstumpf 1995, ss. 56–67.

Genel

• Nikitas Honiatis, Historia, ed. J.-L. Van Dieten, 2 vols., Berlin and New York, 1975; trans. as O City of Byzantium, Annals of Niketas Choniates, by H.J. Magoulias, Detroit; Wayne State University Press, 1984,
• Brand, Charles M. Byzantium Confronts the West, 1968,
• Garland, Lynda, & Stone, Andrew, "Maria Porphyrogenita, daughter of Manuel I Comnenus", De Imperatoribus Romanis2 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (external link)
• Haberstumpf, Walter (1995), , Torino, 31 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 2 Ocak 2011 
• Queller, Donald E. & The Fourth Crusade: The Conquest of Constantinople (2nd Edition, 1999)
• Runciman, Steven (1951-1954). (3 cilt) (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. 
• Usseglio, Leopoldo. I Marchesi di Monferrato in Italia ed in Oriente durante i secoli XII e XIII, 1926.