Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Müzikte opus sayısı, bestecinin o eseri yayınlamasının kronolojik sırasını belirtmek için bir müzik kompozisyonuna veya bir dizi kompozisyona atanan "eser numarasıdır". Opus numaraları benzer başlıklara sahip besteleri ayırt etmek için de kullanılır; tek bir çalışma için "Op" olarak, birden fazla esere atıfta bulunulduğunda "Opp." olarak kısaltılır. Opus numaraları her zaman kompozisyonun kronolojik sırasını göstermeyebilir. Örneğin, bestecinin ölümünden sonra yayınlanan bir eser var ise, gençlik dönemine ve hatta bestecinin ilk tamamladığı eserlerden biri olsa dahi, opus numarası olarak genellikle son sıralara yerleştirilir.
Belirli bir eser bir kataloglanırken spesifik yerini belirtmek için opus numarası bir sayı ile eşleştirilir; örneğin, Beethoven'ın Do-diyez minör Piyano Sonatı No. 14'ün(1801, takma adı Ay Işığı Sonatı ) "Opus 27, No. 2"dir ve opus numarası onu "Opus 27, No. 1"'e (E-bemol majör Piyano Sonatı No. 13, 1800-01) eşlik eden bir parça olarak tanımlar ve aynı opus numarasıyla, her ikisi de Sonata quasi una Fantasia alt başlığına sahiplerdir. Ayrıca Piyano Sonatı, Op. Do diyez minör 27 No. 2, Ludwig van Beethoven tarafından bestelenen on dördüncü sonat olduğu için aynı zamanda "Sonat No. 14" olarak da kataloglanmıştır.
Özellikle Barok (1600–1750) ve (1750–1827) dönemlerde bestecilerin eser numaralarını tutarsız veya var olmayan atamaları göz önüne alındığında, müzikologlar başka kataloglama sistemleri geliştirdiler; örnek olarak sırasıyla Johann Sebastian Bach ve Wolfgang Amadeus Mozart'ın eserlerini sıralayan Bach-Werke-Verzeichnis (BWV numarası) ve Köchel-Verzeichnis (K- ve KV numaraları) sistemleri verilebilir.
Etimoloji
, bir sanat eserini tanımlamak, listelemek ve kataloglamak için Latince opus ("eser", "çalışma") çoğulu opera kelimesi kullanıldı.
15. ve 16. yüzyıllarda opus kelimesi İtalyan besteciler tarafından belirli bir müzik kompozisyonunu belirtmek için, Alman besteciler tarafından ise müzik koleksiyonları için kullanıldı. Kompozisyon pratiğinde, müzik eserlerinin kronolojik sıraya göre numaralandırılması 17. yüzyıl İtalya'sına, özellikle Venedik'e kadar uzanır. Yaygın kullanımında opus kelimesi, magnum opus terimiyle birlikte bir sanatçının en iyi eserini tanımlamak için de kullanılır.
Latincede opus (tekil) ve opera (çoğul) kelimeleri opera (tekil) ve operae (çoğul) kelimeleri ile ilişkilidir ve bu da aynı şekilde "eser" anlamına gelen İtalyanca opera (tekil) ve opere (çoğul) kelimelerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Çağdaş İngilizcede opera kelimesi özellikle İtalya'da geliştirilen opera veya bale gibi dramatik müzik türlerini ifade etmeye başlamıştır. Sonuç olarak, İngilizcede opus'un çoğul operasından kaçınılma eğilimindedir. Ancak Almanca gibi diğer dillerde hala yaygın olarak kullanılır.
Erken kullanımı
Sanatta, bir opus numarası genellikle bir müzik kompozisyonu eserini belirtir; bu, on yedinci yüzyılda bestecilerin eserlerini bir opus numarasıyla tanımladığı bir uygulama ve kullanımdır. On sekizinci yüzyılda yayıncılar, genellikle üç, altı veya on iki kompozisyondan oluşan setler halinde benzer kompozisyon gruplarını yayınlarken genellikle opus numaraları atadılar. Sonuç olarak, eser numaraları genellikle kronolojik sırada değildir, yayınlanmamış kompozisyonlarda genellikle eser numarası yoktur ve Joseph Haydn'ın (1732-1809) setlerinde olduğu gibi, yayıncılar bir bestecinin eserlerinin güncel edisyonlarını yayınladığında sayılar arası boşluklar ve bazen çift kullanımlar meydana gelmiştir. Bir başka örnek olarak, Ludwig van Beethoven'ın (1770–1827) Op. 59 numaralı Rasumovsky yaylı çalgılar dörtlüsü seti içinde Yaylı Çalgılar Dörtlüsü No. 7, Yaylı Çalgılar Dörtlüsü No. 8 ve Yaylı Çalgılar Dörtlüsü No. 9'ü içerir.
19. yüzyıldan bugüne
1800'lerden itibaren besteciler genellikle bir esere veya eser dizisine yayınlandıktan sonra bir eser numarası atadılar. Aşağı yukarı 1900'lerden sonra ise, yayınlanmış olsun ya da olmasın, bir besteye eser numarası verme eğilimine yaygınlaştı. Ancak uygulamalar her zaman mükemmel bir şekilde tutarlı veya sistemli değildi. Örneğin, Beethoven kariyerinin başlarında bestelerini titiz bir şekilde numaralandırdı (bazıları opus numarası olmadan yayınlandı), ancak daha sonraki yıllarda önceden bestelediği bazı eserleri yüksek opus numarasıyla yayınladı. Aynı şekilde, bazıları Beethoven'ın kariyerinin başlarında yazılmış olmasına rağmen, ölümünden sonra yayınlanan bazı eserlere yayıncılar tarafından yüksek opus numaraları verildi. 1827'deki ölümünden bu yana, numarasız besteler kataloglanmış ve Alman kısaltması WoO (Werk ohne Opuszahl ) ile etiketlenmiştir; bu, "opus numarası olmayan çalışma" anlamına gelir; aynı şey opus numaralarını kullanan diğer besteciler için de yapıldı. (Beethoven'in eserlerinin başka katalogları da var – bkz. .)
Felix Mendelssohn'un (1809-47), ölümünden sonra yazılan bir eserin ("Op. posth.") şeklinde numaralandırılması dikkate değerdir; Ölümünden sonra mirasçılar, Mendelssohn'un atamadığı opus numaralarına sahip birçok beste yayınladı. Hayattayken iki senfoni yayınladı ( ; ve ), ayrıca senfoni-kantata , Op. ölümünden sonra 2 Numaralı Senfonisi olarak sayıldı 52; yine de 1 ve 2 numaralı senfonilerinin arasında başka senfoniler de yazdı ve bunları bazı sebeplerle geri çekti; sonrasında Mendelssohn'un mirasçıları bunları ve Re majör ve Re minörde <i id="mwVw">Reformasyon</i> Senfonisi No. 5, Op. 107 olarak yayınladılar.
Antonín Dvořák'ın (1841–1904) pek çok eserine opus numaraları verilmiş olsa da, bunlar her zaman eserlerin yazılma veya yayınlanma sırasıyla mantıksal bir ilişki içinde değildi. Daha iyi satışlar elde etmek için, N. Simrock gibi bazı yayıncılar, nispeten erken dönemde bestelenmiş eserlerin bazılarına kronolojik sıralarına göre çok daha yüksek opus numaraları vererek yayınladılar. Diğer durumlarda Dvořák, sözleşme yükümlülükleri dışında diğer yayıncılara satabilmek için yeni eserlerine daha düşük eser sayıları verdi. Bu sayede birden fazla eserine aynı eser numarası verilmiş olabiliyor. Örneğin 12 numaralı Opus, sırasıyla beş farklı esere (bir opera, bir konser uvertürü, bir yaylı çalgılar dörtlüsü ve ilgisiz iki piyano eseri) tahsis edilmiştir. Diğer durumlarda, aynı esere farklı yayıncılar tarafından en fazla üç farklı eser numarası verilmiştir. Senfonilerinin sıralı numaralandırılması da kafa karıştırıcıydı: (a) başlangıçta kompozisyon zamanına göre değil, yayın sırasına göre numaralandırılmışlardı; (b) bestelenen ilk dört senfoninin bestelenen son beş senfoniden sonra yayımlanmıştı; ve (c) bestelenen son beş senfoni ise bestelenme sırasına göre yayınlanmamıştır. başlangıçta 5 numara olarak yayınlandı, daha sonra bir dönem 8 numara olarak tanındı ve 1950'lerde yayınlanan eleştirel baskılarda kesin olarak 9 numara olarak yeniden numaralandırıldı.
Bestecilerin tarihsel olarak tutarsız opus numarası kullanımlarının diğer örnekleri arasında, bestelerini başlangıçta numaralandıran ancak daha sonra numaralandırmayı bırakan César Franck (1822–1890), Béla Bartók (1881–1945) ve Alban Berg (1885–1935) sayılabilir. . Carl Nielsen (1865–1931) ve Paul Hindemith (1895–1963) de yaklaşımlarında tutarsızlardı. Sergei Prokofiev (1891–1953) tutarlıydı ve bir kompozisyonu oluşturmadan önce ona bir eser numarası atardı; ölümünde parça parça ve planlı, ama numaralı eserler bıraktı. Bir kompozisyonu revize ederken Prokofiev ara sıra revizyona yeni bir eser numarası atadı; dolayısıyla Senfoni No. 4, tematik olarak ilişkili ancak ayrı iki eserdir: Senfoni No. 4, Op. 47, 1929'da yazılmıştır; ve Senfoni No. 4, Op. 112, 1947'de yazılmış büyük ölçekli bir revizyonudur. Aynı şekilde, edisyona bağlı olarak, Piyano Sonatı No. 5'in Do majör orijinal versiyonu da Op. 38 ve Op. 135 olarak iki farklı opus numarasıyla kataloglanmıştır.
Arnold Schoenberg (1874–1951) ve Anton Webern (1883–1945) dahil olmak üzere yirminci yüzyılın başlarındaki bazı önemli besteciler tarafından aşağı yukarı normal bir şekilde kullanılmasına rağmen, opus sayıları yirminci yüzyılın sonlarında daha az yaygın hale geldi.
Diğer kataloglar
- ^ Lewis and Short, A Latin Dictionary, s.v. "opus 10 Ekim 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .".
- ^ Oxford English Dictionary, s.v. "opus". Retrieved from http://www.oed.com/view/Entry/132110.
- ^ Oxford English Dictionary, s.v. "opera, n. 1 3 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .", "opera, n. 2"
Tutarsız eser numarası kullanımlarını yönetmek için —özellikle Barok (1600–1750) ve (1720–1830) müzik dönemlerinin bestecileri— müzikologlar kapsamlı ve net katalog numara sistemleri geliştirmişlerdir:
- Johann Sebastián Bach — BWV numarasıyla kataloglanmıştır; tarafından Bach-Werke-Verzeichnis şeklinde oluşturulmuştur; ancak eski kaynaklar zaman zaman S- sayılarını kullanır.
- Dietrich Buxtehude - BuxWV numarası ve Buxtehude-Werke-Verzeichnis çalışma numarasıyla kataloglanmıştır.
- Marc-Antoine Charpentier - HW Hitchcock'un kapsamlı kataloğuna göre bir H numarasıyla tanımlanmıştır.
- Frédéric Chopin — dört farklı katalog sistemi uygulanmıştır: (i) B- numaraları, tarafından; (ii) KK sayıları, tarafından; (iii) Józef Michał Chomiński'nin çalışma mektupları (A, C, D, E, P ve S ); ve (iv) WN numaraları kullanılmıştır. Genellikle bu alternatif müzik kataloğu sistemleri bestecinin numaralandırmadığı besteleri tanımlamak için kullanılmıştır.
- Claude Debussy — kapsamlı kataloğuna göre bir L- numarasıyla tanımlanmıştır.
- Antonín Dvořák — kapsamlı kataloğuna göre B- numarasıyla tanımlanmıştır; bununla birlikte, Dvořák'ın yayıncıları tarafından atanan farklı ve yinelenen opus numaralarının oluşturduğu sorunlar çözülmüştür.
- Joseph Haydn— Anthony van Hoboken'in 1957 kataloğunda Hob.-numarasıyla numaralandırılmıştır. Her ne kadar dörtlülerine numaraları Hoboken vermiş olsa da, bu besteler genellikle opus numaraları ile bilinir.
- Franz Liszt — The Music of Liszt (1960) kataloğuna göre bir S numarasıyla tanımlanmıştır.
- Wolfgang Amadeus Mozart - Ludwig Ritter von Köchel'in katalog sistemine göre ya bir K numarasıyla ya da bir KV numarasıyla (Köchel-Verzeichnis numarası) tanımlanır.
- Niccolò Paganini — tarafından 1982 Catalogo tematico'ya göre bir MS numarasıyla tanımlanmıştır.
- Domenico Scarlatti — üç katalog sistemiyle tanımlanmıştır; (i) 1906 kataloğuna göre L numaraları; (ii) 1953 kataloğuna göre K -sayıları ve Kk -sayıları; ve (iii) 1967 kataloğuna göre P numaraları kullanılmıştır.
- Franz Schubert — göre D numarasıyla tanımlanmıştır.
- Maurice Ravel — 1986 göre bir M numarasıyla tanımlanmıştır.
- Henry Purcell — göre bir Z numarasıyla tanımlanmıştır.
- Antonio Vivaldi — Ryom-Verzeichnis kataloğuna göre bir RV numarasıyla tanımlanmıştır.
- Gustav Holst - Imogen Holst'un A Thematic Catalog of Gustav Holst's Music'e göre H. katalog numarasıyla tanımlanmıştır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Muzikte opus sayisi bestecinin o eseri yayinlamasinin kronolojik sirasini belirtmek icin bir muzik kompozisyonuna veya bir dizi kompozisyona atanan eser numarasidir Opus numaralari benzer basliklara sahip besteleri ayirt etmek icin de kullanilir tek bir calisma icin Op olarak birden fazla esere atifta bulunuldugunda Opp olarak kisaltilir Opus numaralari her zaman kompozisyonun kronolojik sirasini gostermeyebilir Ornegin bestecinin olumunden sonra yayinlanan bir eser var ise genclik donemine ve hatta bestecinin ilk tamamladigi eserlerden biri olsa dahi opus numarasi olarak genellikle son siralara yerlestirilir Belirli bir eser bir kataloglanirken spesifik yerini belirtmek icin opus numarasi bir sayi ile eslestirilir ornegin Beethoven in Do diyez minor Piyano Sonati No 14 un 1801 takma adi Ay Isigi Sonati Opus 27 No 2 dir ve opus numarasi onu Opus 27 No 1 e E bemol major Piyano Sonati No 13 1800 01 eslik eden bir parca olarak tanimlar ve ayni opus numarasiyla her ikisi de Sonata quasi una Fantasia alt basligina sahiplerdir Ayrica Piyano Sonati Op Do diyez minor 27 No 2 Ludwig van Beethoven tarafindan bestelenen on dorduncu sonat oldugu icin ayni zamanda Sonat No 14 olarak da kataloglanmistir Ozellikle Barok 1600 1750 ve 1750 1827 donemlerde bestecilerin eser numaralarini tutarsiz veya var olmayan atamalari goz onune alindiginda muzikologlar baska kataloglama sistemleri gelistirdiler ornek olarak sirasiyla Johann Sebastian Bach ve Wolfgang Amadeus Mozart in eserlerini siralayan Bach Werke Verzeichnis BWV numarasi ve Kochel Verzeichnis K ve KV numaralari sistemleri verilebilir Etimoloji bir sanat eserini tanimlamak listelemek ve kataloglamak icin Latince opus eser calisma cogulu opera kelimesi kullanildi 15 ve 16 yuzyillarda opus kelimesi Italyan besteciler tarafindan belirli bir muzik kompozisyonunu belirtmek icin Alman besteciler tarafindan ise muzik koleksiyonlari icin kullanildi Kompozisyon pratiginde muzik eserlerinin kronolojik siraya gore numaralandirilmasi 17 yuzyil Italya sina ozellikle Venedik e kadar uzanir Yaygin kullaniminda opus kelimesi magnum opus terimiyle birlikte bir sanatcinin en iyi eserini tanimlamak icin de kullanilir Latincede opus tekil ve opera cogul kelimeleri opera tekil ve operae cogul kelimeleri ile iliskilidir ve bu da ayni sekilde eser anlamina gelen Italyanca opera tekil ve opere cogul kelimelerinin ortaya cikmasina neden olmustur Cagdas Ingilizcede opera kelimesi ozellikle Italya da gelistirilen opera veya bale gibi dramatik muzik turlerini ifade etmeye baslamistir Sonuc olarak Ingilizcede opus un cogul operasindan kacinilma egilimindedir Ancak Almanca gibi diger dillerde hala yaygin olarak kullanilir Erken kullanimiSanatta bir opus numarasi genellikle bir muzik kompozisyonu eserini belirtir bu on yedinci yuzyilda bestecilerin eserlerini bir opus numarasiyla tanimladigi bir uygulama ve kullanimdir On sekizinci yuzyilda yayincilar genellikle uc alti veya on iki kompozisyondan olusan setler halinde benzer kompozisyon gruplarini yayinlarken genellikle opus numaralari atadilar Sonuc olarak eser numaralari genellikle kronolojik sirada degildir yayinlanmamis kompozisyonlarda genellikle eser numarasi yoktur ve Joseph Haydn in 1732 1809 setlerinde oldugu gibi yayincilar bir bestecinin eserlerinin guncel edisyonlarini yayinladiginda sayilar arasi bosluklar ve bazen cift kullanimlar meydana gelmistir Bir baska ornek olarak Ludwig van Beethoven in 1770 1827 Op 59 numarali Rasumovsky yayli calgilar dortlusu seti icinde Yayli Calgilar Dortlusu No 7 Yayli Calgilar Dortlusu No 8 ve Yayli Calgilar Dortlusu No 9 u icerir 19 yuzyildan bugune1800 lerden itibaren besteciler genellikle bir esere veya eser dizisine yayinlandiktan sonra bir eser numarasi atadilar Asagi yukari 1900 lerden sonra ise yayinlanmis olsun ya da olmasin bir besteye eser numarasi verme egilimine yayginlasti Ancak uygulamalar her zaman mukemmel bir sekilde tutarli veya sistemli degildi Ornegin Beethoven kariyerinin baslarinda bestelerini titiz bir sekilde numaralandirdi bazilari opus numarasi olmadan yayinlandi ancak daha sonraki yillarda onceden besteledigi bazi eserleri yuksek opus numarasiyla yayinladi Ayni sekilde bazilari Beethoven in kariyerinin baslarinda yazilmis olmasina ragmen olumunden sonra yayinlanan bazi eserlere yayincilar tarafindan yuksek opus numaralari verildi 1827 deki olumunden bu yana numarasiz besteler kataloglanmis ve Alman kisaltmasi WoO Werk ohne Opuszahl ile etiketlenmistir bu opus numarasi olmayan calisma anlamina gelir ayni sey opus numaralarini kullanan diger besteciler icin de yapildi Beethoven in eserlerinin baska kataloglari da var bkz Felix Mendelssohn un 1809 47 olumunden sonra yazilan bir eserin Op posth seklinde numaralandirilmasi dikkate degerdir Olumunden sonra mirascilar Mendelssohn un atamadigi opus numaralarina sahip bircok beste yayinladi Hayattayken iki senfoni yayinladi ve ayrica senfoni kantata Op olumunden sonra 2 Numarali Senfonisi olarak sayildi 52 yine de 1 ve 2 numarali senfonilerinin arasinda baska senfoniler de yazdi ve bunlari bazi sebeplerle geri cekti sonrasinda Mendelssohn un mirascilari bunlari ve Re major ve Re minorde lt i id mwVw gt Reformasyon lt i gt Senfonisi No 5 Op 107 olarak yayinladilar Antonin Dvorak in 1841 1904 pek cok eserine opus numaralari verilmis olsa da bunlar her zaman eserlerin yazilma veya yayinlanma sirasiyla mantiksal bir iliski icinde degildi Daha iyi satislar elde etmek icin N Simrock gibi bazi yayincilar nispeten erken donemde bestelenmis eserlerin bazilarina kronolojik siralarina gore cok daha yuksek opus numaralari vererek yayinladilar Diger durumlarda Dvorak sozlesme yukumlulukleri disinda diger yayincilara satabilmek icin yeni eserlerine daha dusuk eser sayilari verdi Bu sayede birden fazla eserine ayni eser numarasi verilmis olabiliyor Ornegin 12 numarali Opus sirasiyla bes farkli esere bir opera bir konser uverturu bir yayli calgilar dortlusu ve ilgisiz iki piyano eseri tahsis edilmistir Diger durumlarda ayni esere farkli yayincilar tarafindan en fazla uc farkli eser numarasi verilmistir Senfonilerinin sirali numaralandirilmasi da kafa karistiriciydi a baslangicta kompozisyon zamanina gore degil yayin sirasina gore numaralandirilmislardi b bestelenen ilk dort senfoninin bestelenen son bes senfoniden sonra yayimlanmisti ve c bestelenen son bes senfoni ise bestelenme sirasina gore yayinlanmamistir baslangicta 5 numara olarak yayinlandi daha sonra bir donem 8 numara olarak tanindi ve 1950 lerde yayinlanan elestirel baskilarda kesin olarak 9 numara olarak yeniden numaralandirildi Bestecilerin tarihsel olarak tutarsiz opus numarasi kullanimlarinin diger ornekleri arasinda bestelerini baslangicta numaralandiran ancak daha sonra numaralandirmayi birakan Cesar Franck 1822 1890 Bela Bartok 1881 1945 ve Alban Berg 1885 1935 sayilabilir Carl Nielsen 1865 1931 ve Paul Hindemith 1895 1963 de yaklasimlarinda tutarsizlardi Sergei Prokofiev 1891 1953 tutarliydi ve bir kompozisyonu olusturmadan once ona bir eser numarasi atardi olumunde parca parca ve planli ama numarali eserler birakti Bir kompozisyonu revize ederken Prokofiev ara sira revizyona yeni bir eser numarasi atadi dolayisiyla Senfoni No 4 tematik olarak iliskili ancak ayri iki eserdir Senfoni No 4 Op 47 1929 da yazilmistir ve Senfoni No 4 Op 112 1947 de yazilmis buyuk olcekli bir revizyonudur Ayni sekilde edisyona bagli olarak Piyano Sonati No 5 in Do major orijinal versiyonu da Op 38 ve Op 135 olarak iki farkli opus numarasiyla kataloglanmistir Arnold Schoenberg 1874 1951 ve Anton Webern 1883 1945 dahil olmak uzere yirminci yuzyilin baslarindaki bazi onemli besteciler tarafindan asagi yukari normal bir sekilde kullanilmasina ragmen opus sayilari yirminci yuzyilin sonlarinda daha az yaygin hale geldi Diger kataloglar Lewis and Short A Latin Dictionary s v opus 10 Ekim 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde Oxford English Dictionary s v opus Retrieved from http www oed com view Entry 132110 Oxford English Dictionary s v opera n 1 3 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde opera n 2 Tutarsiz eser numarasi kullanimlarini yonetmek icin ozellikle Barok 1600 1750 ve 1720 1830 muzik donemlerinin bestecileri muzikologlar kapsamli ve net katalog numara sistemleri gelistirmislerdir Johann Sebastian Bach BWV numarasiyla kataloglanmistir tarafindan Bach Werke Verzeichnis seklinde olusturulmustur ancak eski kaynaklar zaman zaman S sayilarini kullanir Dietrich Buxtehude BuxWV numarasi ve Buxtehude Werke Verzeichnis calisma numarasiyla kataloglanmistir Marc Antoine Charpentier HW Hitchcock un kapsamli kataloguna gore bir H numarasiyla tanimlanmistir Frederic Chopin dort farkli katalog sistemi uygulanmistir i B numaralari tarafindan ii KK sayilari tarafindan iii Jozef Michal Chominski nin calisma mektuplari A C D E P ve S ve iv WN numaralari kullanilmistir Genellikle bu alternatif muzik katalogu sistemleri bestecinin numaralandirmadigi besteleri tanimlamak icin kullanilmistir Claude Debussy kapsamli kataloguna gore bir L numarasiyla tanimlanmistir Antonin Dvorak kapsamli kataloguna gore B numarasiyla tanimlanmistir bununla birlikte Dvorak in yayincilari tarafindan atanan farkli ve yinelenen opus numaralarinin olusturdugu sorunlar cozulmustur Joseph Haydn Anthony van Hoboken in 1957 katalogunda Hob numarasiyla numaralandirilmistir Her ne kadar dortlulerine numaralari Hoboken vermis olsa da bu besteler genellikle opus numaralari ile bilinir Franz Liszt The Music of Liszt 1960 kataloguna gore bir S numarasiyla tanimlanmistir Wolfgang Amadeus Mozart Ludwig Ritter von Kochel in katalog sistemine gore ya bir K numarasiyla ya da bir KV numarasiyla Kochel Verzeichnis numarasi tanimlanir Niccolo Paganini tarafindan 1982 Catalogo tematico ya gore bir MS numarasiyla tanimlanmistir Domenico Scarlatti uc katalog sistemiyle tanimlanmistir i 1906 kataloguna gore L numaralari ii 1953 kataloguna gore K sayilari ve Kk sayilari ve iii 1967 kataloguna gore P numaralari kullanilmistir Franz Schubert gore D numarasiyla tanimlanmistir Maurice Ravel 1986 gore bir M numarasiyla tanimlanmistir Henry Purcell gore bir Z numarasiyla tanimlanmistir Antonio Vivaldi Ryom Verzeichnis kataloguna gore bir RV numarasiyla tanimlanmistir Gustav Holst Imogen Holst un A Thematic Catalog of Gustav Holst s Music e gore H katalog numarasiyla tanimlanmistir Ayrica bakinizWoOKaynakca