Vincent van Gogh'un ünü, yaşamının son yılında Fransa ve Belçika'ya, öldükten hemen sonra da Hollanda ve Almanya'ya yayılmaya başlamıştır. Küçük kardeşi Theo ile olan arkadaşlıkları 1872 Ağustos'undan beri yazdıkları mektuplarla belgelenmiştir. Bu mektuplar Theo'nun eşi Johanna van Gogh-Bonger tarafından 1914'te üç cilt olarak yayımlanmıştır. Vincent'ın ve eşinin ölümünden sonra van Gogh'un tabloları kendisine miras kalan Johanna, bunları ödünç vererek ilk van Gogh sergilerinin düzenlenmesini desteklemiştir. Mektupların yayımlanması, kendini resme adamış, sanatı için cefa çekmiş ve genç yaşta ölmüş olan Vincent van Gogh'un çok etkili ve çekici gizeminin Avrupa'ya ve oradan da dünyaya yayılmasında yardımcı olmuştur.
Ünü, I. Dünya Savaşı'ndan hemen önce Avusturya ve Almanya'da I. Dünya Savaşı'ndan hemen sonra da İsviçre'de ilk doruk noktasına erişti. Almanya ve Fransa'da 1918 sonrası ortaya çıkan ekonomik bunalım, aralarında van Gogh'un resimlerinin de bulunduğu izlenimci ve art izlenimci resimlerden oluşan ilk koleksiyonların dağılmasına neden olmuştur. Dolayısıyla, İngiliz ve Amerikalı özel ya da kamu koleksiyoncuları, önemli eserleri oldukça geç elde edebilmişlerdir. Amerikalı romancı Irving Stone, 1934 yılında Yaşama Tutkusu adıyla, Vincent'ın Theo'ya yazdığı mektupları temel alarak ressamın hayatı hakkında bir kitap yayımlamıştır; bu kitap ile birlikte 1956'da yapılan aynı adı taşıyan film de ressamın ününün yayılmasına yardımcı olmuştur.
Yaşarken katıldığı sergiler
Van Gogh yaşarken tabloları ile çok az sayıda ve eleştirmenler ile kamuoyu tarafından çok fazla tanınmayan küçük sergilere katıldı. Örneğin 1887'de Augustina Ségatori tarafından işletilen Boulevard de Clichy, no:62'de bulunan Café du Tambourin'de Japon tahta baskı eserleri sergisine Keisai Eisen ve Utagawa Hiroşige'nin üç tanınmış ukiyo-e tahta baskısını yorumladığı resimleri ile katılmıştır.
Aynı yılın sonuna doğru, Montmartre'da Avenue de Clichy, no:43'te yer alan Grand-Bouillon Restaurant du Chalet adlı restoranda arkadaşları Émile Bernard, Louis Anquetin ve Henri de Toulouse-Lautrec'in de katıldığı bir başka sergi düzenledi. Van Gogh ilk sergiyi bir felaket olarak nitelendirirken Bernard ve Anquetin'in resimlerini sattığı kendisinin de Paul Gauguin ile resim takas ettiği ikinci sergiyi başarılı bulur. Bu sergi hakkında Seurat ve Bernard kısaca bahsederler:
- - 1890 yılında, Seurat, Vincent ile ilk olarak bu sergide tanıştığını anımsar: "Avenue de Clichy'de, şimdi kapanmış olan, popüler çorba restoranlarından birindeydi. Tüm salon onun tuvalleriyle dekore edilmişti. (1887)."
- - 1889 yılında, sırasında Émile Bernard, Albert Aurier'nin Moderniste gazetesi için van Gogh'un eserleri hakkında bir yazı hazırlamıştı, ancak bu mütevazı gazetenin aniden yayımlanması durunca bu yazı ilk olarak yüz yıl sonra 1990'da yayımlandı.
Van Gogh 1888 yılında "" grubuna katıldı; dolayısıyla aynı yıl resimlerinden üçü Paris'te yapılan yıllık sergide gösterildi. 1889 yılında da aynı sergiye iki resimle katıldı. 1890 ve 1891 yıllarında ise yıllık sergilerinde bir kısmı daha önce Brüksel'de Les XX sergisinde gösterilmiş olan on resmi sergiye alındı. 1891 yılında ayrıca bir düzine de çizimi sergideydi. Kardeşi Theo'nun Vincent'a yazdığı mektuplara göre bu sergiler, Van Gogh'un Claude Monet ve Paul Signac gibi ressamlar tarafından tanınmasını sağlamıştır.
İlk tanıtanlar
Muhtemelen Van Gogh'un gazetelerde adının ilk geçtiği haberlerden biri 30 Eylül 1888'de Arles'ta L'Homme de Bronze gazetesindedir:
- "M. Vincent, izlenimci ressam, bize söylendiğine göre, geceleri kamuya açık alanlardan birinde gaz lambalarının ışıltısı altında çalışmaktadır."
Aynı yılın başında da van Gogh'un Artists Indépendants sergisine katıldığı eserler gözden geçirilmiştir.
Van Gogh'un sergileri hakkında notlar 1889'da tekrar yayımlanmıştır. Bunların arasında ve Theo van Gogh'un bir arkadaşı olan Hollandalı ressam 'ın yazısı 17 Ağustos 1889'da Amsterdam'da haftalık olarak çıkan De Portefeuille dergisinde yayımlanmıştır. Onurlanmaktan çok bundan rahatsız olan Vincent, Isaacson'dan kendisini hakkında yazmaktan vazgeçmesini rica etmiştir.
Ançak çarklar artık geri dönmeyecekti: Ocak 1890 - yeniden kurulan Mercure de France dergisinin ilk sayısında - Albert Aurier, Vincent van Gogh'un ressam olarak tanınmasına temel olduğu kadar Aurier'nin de önemli bir sanat eleştirmeni olduğunu gösterecek olan coşku dolu Les Isolés: Vincent van Gogh başlıklı denemesini yayımladı.
Bir başka ses 1 Mart 1891'de L'Echo de Paris'de Vincent van Gogh adlı denemesi yayımlanan Octave Mirbeau'dur. Aynı yılın sonlarına doğru da Émile Bernard La Plume ve Les Hommes d’aujourd’hui başlıklı iki kısa yazı ile tanınmasına katkıda bulunmuştur.
'un Van Gogh üzerine yazdıkları etkileyici olmuştur. Yayımladıkları arasında Entwicklungsgeschichte der modernen Kunst (Stuttgart, 1904 ve sonra Münih 1927), Über Vincent van Gogh, Sozialistische Monatshefte (Şubat 1906), Vincent van Gogh (Münih 1912) ve Van Gogh der Zeichner (Berlin, 1928, tarafından yayımlanmıştır).
İngilizce konuşulan ülkelerde ise Bloomsbury sanat eleştirmenleri Roger Fry ve Clive Bell ilk savunucularıdır. Fry, "Vincent van Gogh" adlı 1924 tarihli makalesinde van Gogh'un ölümünden sonra "ortadan kaybolduğunu" ve 1910 yılında "eserlerinin İngiltere kültür hayatını büyülediği, şaşırttığı ve kızdırttığı" "Post İmpressionist Exhibition" gösterisine kadar 'te hiçbir sanat simsarının dönüp bakmadığını yazmıştır. Fry'ın makalesi "inançlarının korkunç yoğunluğunun kurbanı olan— kıyaslandığı tüm değerleri önemsiz kılacak olan spiritüel değerler bir yerlerde ulaşacağı inancına sahip" olduğunu söylediği van Gogh'u resmin "bir azizi" mertebesine çıkarmıştır. Eserleri "spiritüel açlığının gözü dönmüş şiddeti için bir izlenim" vermektedir. Bu makale sonradan yapılacak olan ve çoğu biyografik van Gogh araştırmaları için temel oluşturmuştur. M. H. Abrams'ın "Natural Supernaturalism" (1970) eserinde tarif ettiği üzere Van Gogh, modern kültürün artık inanmadığı dinin yerine geçecek seküler değerler bulma çabasına çok iyi oturmaktadır.
İlk sergiler
1891 yılında Brüksel ve Paris'te retrospektif sergiler düzenlendi. 1890'larda çeşitli Hollanda ve Belçika şehirlerinde van Gogh şehirleri düzenlendi. 1893'te van Gogh, Gauguin ve diğer "modernist"leri bir araya getiren bir sergiyi Danimarka, Norveç, İsveç, Finlandiya ve Berlin'de gösterime sundu. Ambroise Vollard 1895 ve 1896 yıllarında Rue Lafitte'teki sanat galerilerinde retrospektif sergiler düzenledi; Paris'te bulunan diğer sanat simsarları da van Gogh resimlerini sürekli olarak gösterimde tuttular. 1901 yılında, Leclercq Paris'te Galeries Bernheim Jeune'de bir Van Gogh sergisi düzenledi.
1901'de sanat simsarları ve kuzeni ile birlikte grubu sahneye girdi. Aralık ayının sonundan 1902 Ocak ayına kadar Berlin'de ilk van Gogh sergisini düzenledi. Bazı ilk dönem eserlerinin sergilendiği küçük sergiler 1903 ve 1904 yıllarından Rotterdam ve Amsterdam'da düzenlenmiştir.
5-22 Mart 1908 tarihleri arasında, Paul Cassirer Berlin'de, aralarında Anna Boch tarafından ödünç verilen Crau'da Şeftali Tomurcukları tablosunun da olduğu bir sergi daha düzenledi. Cassirer önce van Gogh resimleri için bir pazar oluşturdu ve sonra Johanna van Gogh-Bonger'in yardımıyla pazar fiyatlarını kontrolü altında tuttu. 1906 yılında Vincent'ın kardeşi Theo'ya yazdığı mektupların küçük bir bölümünü Almanca tercümesiyle yayımladı. Ancak serbestisine önem veren Johanna, Roger Fry'ın 1910 Londra sergisine ve 1912'de Köln'de düzenlenen sergisine e önemli katkılarda bulundu. Bu ikinci sergi ressamlar, koleksiyonerler ve müze yetkililerinden oluşan bağımsız bir komite tarafından düzenlendiyse de Cassirer, Bernheim Jeune ve diğer sanat simsarlarından tablolar ödünç alınarak gerçekleştirilmiştir.
Ressamın tabloların oluşan ilk önemli sergi 1892'de Amsterdam'da "Panorama Binası"nda, ikincisi 1905'te Amsterdam 'nde yapılmış bunları 1914'te çizimlerinin üzerine yoğunlaşıldığı bir sergi izlemiştir.
İlk özel ve kamu koleksiyonerleri
Van Gogh'un dostları, ressam arkadaşları ve teşvikçileri aynı zamanda ilk koleksiyonerlerdi. Anna Boch, Paul Gauguin, Émile Bernard, Toulouse-Lautrec, , Edgar Degas, Albert Aurier, Octave Mirbeau, ve Van Eeden van Gogh'un tablolarına sahiptiler.
Brüksel'de 1890 "Les XX" sergisi sırasında van Gogh ilk tablosunu sattı. Kırmızı Üzüm Bağı adlı bu tabloyu, van Gogh'un arkadaşı 'un kızkardeşi olan izlenimci ressam ve seramik zengini bir ailenin kızı Anna Boch satın almıştır. Kırmızı Üzüm Bağı tablosunun van Gogh'un yaşarken sattığı tek tablosu olduğu söylenir.
1903 yılında van Gogh'un eserleri Viyana ve Rotterdam'da müze koleksiyonlarına girmeye başladı. Oz zamanlar Hagen'de yer alan daha sonra Essen'e taşınan ve Karl-Ernst Osthaus'un sahibi olduğu Folkwang Müzesi de eserlerini ilk koleksiyonuna alan müzelerdendir.
O dönemlerde ellerinde önemli sayıda van Gogh şaheseri bulunduran New York Museum of Modern Art (1929'da kurulmuştur) ve Londra'daki Tate Galerisi gibi koleksiyonlar çok dikkati çekmemiştir.
Sanat tarihçileri
1928 yılında, resimlerin yanı sıra çizim va baskıları da içinde barındıran, van Gogh'un eserlerinin ilk catalogue raisonné'si tarafından yayımlandı. Bu katalog sanat tarihinin önemli bir dönüm noktasıdır.
VAn Gogh'un bir aziz olarak tasvir edilmesine karşı tepkiler de olmuştur. , anti-hagiografik tepkileri verenlerden ilki olmuştur ve kitapları van Gogh'un nevrotik durumunu öne çıkarır. Buna karşın, özellikle de van Gogh'un üç ciltlik mektuplarına dayanan Roger Fry'ın övgü dolu desteği görülür.
Taklitler ve sonradan atfedilenler
1927-28 kışından itibaren ve o zamandan beri de van Gogh araştırmalarını gölgeleyen bir sorun ortaya çıktı: . , tarafından kataloglanan ve açıklamaları yapılan geniş bir Van Gogh çizimleri sergisi düzenledi. Daha sonra 1928 Ocak ayında Paul Cassirer büyük bir retrospektif sergi düzenlerken, açılıştan hemen önce Otto Wacker tarafından ödünç verilen iki çizimi van Gogh'a ait olduğu kesin olmadığı için sergiden kaldırdı.
2007 yılında Amsterdam Van Gogh Müzesi uzmanlarından oluşan bir ekip, yaklaşık 70 yıldır van Gogh'a ait olduğu sanılan Head of a Man resminin van Gogh tarafından yapılmadığına ama aynı dönem de bir başka ressam tarafından yapıldığına kanaat getirdiler. Uzmanlar ekibi kullanılan üslûbun van Gogh'un diğer resimleri ile uyuşmadığına ve resimden van Gogh'un hiçbir mektubunda bahsedilmediğine karar verdiler. Resmin, van Gogh'u taklit etmek için yapılıp yapılmadığına dair hiçbir kanıt bulunmamaktadır.
2010 yılının Şubat ayında, Hollanda'nın Zwolle kentinde bulunan , ellerinde bulunan bir tablonun van Gogh'a ait olduğunu fark etti. Le Blute-fin windmill adlı bu resmin van Gogh tarafından 1886'da yapıldığı Amsterdam Van Gogh Müzesi uzmanları tarafından "hiçbir şüpheye yer vermeyecek" şekilde onaylandı. Müzenin kurucusu (1895-1984) bu tabloyu 1975'te Parisli bir sanat simsarından 6.500 franga (1.000 euro'dan az) almış ve van Gogh'a ait olduğuna inandığı içinda 35.000 euroya yakın bir meblağa sigortalatmıştı. Ancak, Hannema, Rotterdam’ın 'nin idarecisi iken Johannes Vermeer'e ait olduğu sanılarak satın aldığı bazı resimlerin sonradan sahte olduğu ortaya çıkmıştır.
Hırsızlık
10 Şubat 2008'de van Gogh'un resmi ile birlikte toplam değerleri 163 milyon dolar olan dört resmi İsviçre Zürih kentinde bulunan E.G. Buehrle Koleksiyonu'ndan üç silahlı adam tarafından çalınmıştır.
Yeni bulunan tablo
9 Eylül 2013'te, Van Gogh Müzesi, uzun yıllardır Norveç'te bir tavan arasında duran ve başka bir ressama ait olduğu sanılan bir van Gogh resmini izlenime açtı. Bu 1928'den beri bulunan ilk büyük boyutlu resmidir. Montmajour'da Günbatımı van Gogh'un kalın fırça darbeleriyle boyanmış ağaçları, çalıları ve gökyüzünü tasvir eder. Bu resmin tam olarak hangi gün yapıldığı bile bellidir çünkü Vincent Theo'ya yazdığı bir mektupta tarif ettiği bu resmi bir gün önce, 4 Temmuz 1888'de yaptığını yazmıştır.
Kaynakça
Notlar
Özel
- ^ [1] 3 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Life Magazine, Vincent van Gogh The Dutch Master of Modern Art has his Greatest American Show, 10 Ekim 1949, ss. 82-87] 2 Temmuz 2010'da erişildi.
- ^ National Gallery of Art, Washington DC 17 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 2 Temmuz 2010'da erişildi.
- ^ Zemel 1997, s. 186.
- ^ Mektup 510 13 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Tellegen 1966, s. 42-44.
- ^ . 13 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2007.
- ^ "Les Isolés: Vincent van Gogh". 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2017., Aurier
- ^ "Vincent van Gogh". 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2017. , Mirbeau
- ^ Fry 1956, s. 235-236.
- ^ Rewald 1986, s. 248.
- ^ "History of the Van Gogh Painting Peach Blossoms in the Crau". 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ "History of the Van Gogh Painting The Red Vineyard". 4 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ New York: Bulfinch imprint of Little, Brown, 1958, 1978, 1991
- ^ Would-be Van Gogh Painting is a Fake, MSNBC 9 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., 4 Ağustos 2007'de erişilmiştir.
- ^ a b ""New painting by Van Gogh discovered"". 13 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ ""Nieuwe Van Gogh ontdekt in Zwolle"". 27 Şubat 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ "The Associated Press, Some of the biggest art thefts in recent times. 11 Şubat, 2008". 21 Haziran 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ . 5 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
- ^ "New Van Gogh Painting Unveiled in Amsterdam". NY Times. 30 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Eylül 2013.
Genel
- Fry, Roger (1956). Transformations. New York: Doubleday.
- Rewald, John (1986). Studies in Post-Impressionism. Abrams. ISBN .
- Tellegen, Annet (1966). Vincent en Gauguin. Schilderijenruil in Parijs. Museumjournaal.
- Zemel, Carol (1997). Van Gogh's Progress: Utopia, Modernity, and Late-Nineteenth-Century Art. University of California Press. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Vincent van Gogh un unu yasaminin son yilinda Fransa ve Belcika ya oldukten hemen sonra da Hollanda ve Almanya ya yayilmaya baslamistir Kucuk kardesi Theo ile olan arkadasliklari 1872 Agustos undan beri yazdiklari mektuplarla belgelenmistir Bu mektuplar Theo nun esi Johanna van Gogh Bonger tarafindan 1914 te uc cilt olarak yayimlanmistir Vincent in ve esinin olumunden sonra van Gogh un tablolari kendisine miras kalan Johanna bunlari odunc vererek ilk van Gogh sergilerinin duzenlenmesini desteklemistir Mektuplarin yayimlanmasi kendini resme adamis sanati icin cefa cekmis ve genc yasta olmus olan Vincent van Gogh un cok etkili ve cekici gizeminin Avrupa ya ve oradan da dunyaya yayilmasinda yardimci olmustur Paul Gauguin Ayciceklerinin Ressami Le Peintre de Tournesols Vincent van Gogh un Portresi Arles Aralik 1888 Unu I Dunya Savasi ndan hemen once Avusturya ve Almanya da I Dunya Savasi ndan hemen sonra da Isvicre de ilk doruk noktasina eristi Almanya ve Fransa da 1918 sonrasi ortaya cikan ekonomik bunalim aralarinda van Gogh un resimlerinin de bulundugu izlenimci ve art izlenimci resimlerden olusan ilk koleksiyonlarin dagilmasina neden olmustur Dolayisiyla Ingiliz ve Amerikali ozel ya da kamu koleksiyonculari onemli eserleri oldukca gec elde edebilmislerdir Amerikali romanci Irving Stone 1934 yilinda Yasama Tutkusu adiyla Vincent in Theo ya yazdigi mektuplari temel alarak ressamin hayati hakkinda bir kitap yayimlamistir bu kitap ile birlikte 1956 da yapilan ayni adi tasiyan film de ressamin ununun yayilmasina yardimci olmustur Yasarken katildigi sergilerHirosige nin tahta baski ukiyo esi 1857 ve Vincent van Gogh un yagli boya versiyonu 1887 Van Gogh yasarken tablolari ile cok az sayida ve elestirmenler ile kamuoyu tarafindan cok fazla taninmayan kucuk sergilere katildi Ornegin 1887 de Augustina Segatori tarafindan isletilen Boulevard de Clichy no 62 de bulunan Cafe du Tambourin de Japon tahta baski eserleri sergisine Keisai Eisen ve Utagawa Hirosige nin uc taninmis ukiyo e tahta baskisini yorumladigi resimleri ile katilmistir Ayni yilin sonuna dogru Montmartre da Avenue de Clichy no 43 te yer alan Grand Bouillon Restaurant du Chalet adli restoranda arkadaslari Emile Bernard Louis Anquetin ve Henri de Toulouse Lautrec in de katildigi bir baska sergi duzenledi Van Gogh ilk sergiyi bir felaket olarak nitelendirirken Bernard ve Anquetin in resimlerini sattigi kendisinin de Paul Gauguin ile resim takas ettigi ikinci sergiyi basarili bulur Bu sergi hakkinda Seurat ve Bernard kisaca bahsederler 1890 yilinda Seurat Vincent ile ilk olarak bu sergide tanistigini animsar Avenue de Clichy de simdi kapanmis olan populer corba restoranlarindan birindeydi Tum salon onun tuvalleriyle dekore edilmisti 1887 1889 yilinda sirasinda Emile Bernard Albert Aurier nin Moderniste gazetesi icin van Gogh un eserleri hakkinda bir yazi hazirlamisti ancak bu mutevazi gazetenin aniden yayimlanmasi durunca bu yazi ilk olarak yuz yil sonra 1990 da yayimlandi Van Gogh 1888 yilinda grubuna katildi dolayisiyla ayni yil resimlerinden ucu Paris te yapilan yillik sergide gosterildi 1889 yilinda da ayni sergiye iki resimle katildi 1890 ve 1891 yillarinda ise yillik sergilerinde bir kismi daha once Bruksel de Les XX sergisinde gosterilmis olan on resmi sergiye alindi 1891 yilinda ayrica bir duzine de cizimi sergideydi Kardesi Theo nun Vincent a yazdigi mektuplara gore bu sergiler Van Gogh un Claude Monet ve Paul Signac gibi ressamlar tarafindan taninmasini saglamistir Ilk tanitanlarMuhtemelen Van Gogh un gazetelerde adinin ilk gectigi haberlerden biri 30 Eylul 1888 de Arles ta L Homme de Bronze gazetesindedir M Vincent izlenimci ressam bize soylendigine gore geceleri kamuya acik alanlardan birinde gaz lambalarinin isiltisi altinda calismaktadir Ayni yilin basinda da van Gogh un Artists Independants sergisine katildigi eserler gozden gecirilmistir Van Gogh un sergileri hakkinda notlar 1889 da tekrar yayimlanmistir Bunlarin arasinda ve Theo van Gogh un bir arkadasi olan Hollandali ressam in yazisi 17 Agustos 1889 da Amsterdam da haftalik olarak cikan De Portefeuille dergisinde yayimlanmistir Onurlanmaktan cok bundan rahatsiz olan Vincent Isaacson dan kendisini hakkinda yazmaktan vazgecmesini rica etmistir Ancak carklar artik geri donmeyecekti Ocak 1890 yeniden kurulan Mercure de France dergisinin ilk sayisinda Albert Aurier Vincent van Gogh un ressam olarak taninmasina temel oldugu kadar Aurier nin de onemli bir sanat elestirmeni oldugunu gosterecek olan cosku dolu Les Isoles Vincent van Gogh baslikli denemesini yayimladi Bir baska ses 1 Mart 1891 de L Echo de Paris de Vincent van Gogh adli denemesi yayimlanan Octave Mirbeau dur Ayni yilin sonlarina dogru da Emile Bernard La Plume ve Les Hommes d aujourd hui baslikli iki kisa yazi ile taninmasina katkida bulunmustur un Van Gogh uzerine yazdiklari etkileyici olmustur Yayimladiklari arasinda Entwicklungsgeschichte der modernen Kunst Stuttgart 1904 ve sonra Munih 1927 Uber Vincent van Gogh Sozialistische Monatshefte Subat 1906 Vincent van Gogh Munih 1912 ve Van Gogh der Zeichner Berlin 1928 tarafindan yayimlanmistir Ingilizce konusulan ulkelerde ise Bloomsbury sanat elestirmenleri Roger Fry ve Clive Bell ilk savunucularidir Fry Vincent van Gogh adli 1924 tarihli makalesinde van Gogh un olumunden sonra ortadan kayboldugunu ve 1910 yilinda eserlerinin Ingiltere kultur hayatini buyuledigi sasirttigi ve kizdirttigi Post Impressionist Exhibition gosterisine kadar te hicbir sanat simsarinin donup bakmadigini yazmistir Fry in makalesi inanclarinin korkunc yogunlugunun kurbani olan kiyaslandigi tum degerleri onemsiz kilacak olan spirituel degerler bir yerlerde ulasacagi inancina sahip oldugunu soyledigi van Gogh u resmin bir azizi mertebesine cikarmistir Eserleri spirituel acliginin gozu donmus siddeti icin bir izlenim vermektedir Bu makale sonradan yapilacak olan ve cogu biyografik van Gogh arastirmalari icin temel olusturmustur M H Abrams in Natural Supernaturalism 1970 eserinde tarif ettigi uzere Van Gogh modern kulturun artik inanmadigi dinin yerine gececek sekuler degerler bulma cabasina cok iyi oturmaktadir Ilk sergiler1891 yilinda Bruksel ve Paris te retrospektif sergiler duzenlendi 1890 larda cesitli Hollanda ve Belcika sehirlerinde van Gogh sehirleri duzenlendi 1893 te van Gogh Gauguin ve diger modernist leri bir araya getiren bir sergiyi Danimarka Norvec Isvec Finlandiya ve Berlin de gosterime sundu Ambroise Vollard 1895 ve 1896 yillarinda Rue Lafitte teki sanat galerilerinde retrospektif sergiler duzenledi Paris te bulunan diger sanat simsarlari da van Gogh resimlerini surekli olarak gosterimde tuttular 1901 yilinda Leclercq Paris te Galeries Bernheim Jeune de bir Van Gogh sergisi duzenledi 1901 de sanat simsarlari ve kuzeni ile birlikte grubu sahneye girdi Aralik ayinin sonundan 1902 Ocak ayina kadar Berlin de ilk van Gogh sergisini duzenledi Bazi ilk donem eserlerinin sergilendigi kucuk sergiler 1903 ve 1904 yillarindan Rotterdam ve Amsterdam da duzenlenmistir 5 22 Mart 1908 tarihleri arasinda Paul Cassirer Berlin de aralarinda Anna Boch tarafindan odunc verilen Crau da Seftali Tomurcuklari tablosunun da oldugu bir sergi daha duzenledi Cassirer once van Gogh resimleri icin bir pazar olusturdu ve sonra Johanna van Gogh Bonger in yardimiyla pazar fiyatlarini kontrolu altinda tuttu 1906 yilinda Vincent in kardesi Theo ya yazdigi mektuplarin kucuk bir bolumunu Almanca tercumesiyle yayimladi Ancak serbestisine onem veren Johanna Roger Fry in 1910 Londra sergisine ve 1912 de Koln de duzenlenen sergisine e onemli katkilarda bulundu Bu ikinci sergi ressamlar koleksiyonerler ve muze yetkililerinden olusan bagimsiz bir komite tarafindan duzenlendiyse de Cassirer Bernheim Jeune ve diger sanat simsarlarindan tablolar odunc alinarak gerceklestirilmistir Ressamin tablolarin olusan ilk onemli sergi 1892 de Amsterdam da Panorama Binasi nda ikincisi 1905 te Amsterdam nde yapilmis bunlari 1914 te cizimlerinin uzerine yogunlasildigi bir sergi izlemistir Ilk ozel ve kamu koleksiyonerleriKirmizi Uzum Bagi 1888 tuval uzerine yagli boya 75 93 cm Puskin Muzesi Moskova Van Gogh un dostlari ressam arkadaslari ve tesvikcileri ayni zamanda ilk koleksiyonerlerdi Anna Boch Paul Gauguin Emile Bernard Toulouse Lautrec Edgar Degas Albert Aurier Octave Mirbeau ve Van Eeden van Gogh un tablolarina sahiptiler Bruksel de 1890 Les XX sergisi sirasinda van Gogh ilk tablosunu satti Kirmizi Uzum Bagi adli bu tabloyu van Gogh un arkadasi un kizkardesi olan izlenimci ressam ve seramik zengini bir ailenin kizi Anna Boch satin almistir Kirmizi Uzum Bagi tablosunun van Gogh un yasarken sattigi tek tablosu oldugu soylenir 1903 yilinda van Gogh un eserleri Viyana ve Rotterdam da muze koleksiyonlarina girmeye basladi Oz zamanlar Hagen de yer alan daha sonra Essen e tasinan ve Karl Ernst Osthaus un sahibi oldugu Folkwang Muzesi de eserlerini ilk koleksiyonuna alan muzelerdendir O donemlerde ellerinde onemli sayida van Gogh saheseri bulunduran New York Museum of Modern Art 1929 da kurulmustur ve Londra daki Tate Galerisi gibi koleksiyonlar cok dikkati cekmemistir Sanat tarihcileri1928 yilinda resimlerin yani sira cizim va baskilari da icinde barindiran van Gogh un eserlerinin ilk catalogue raisonne si tarafindan yayimlandi Bu katalog sanat tarihinin onemli bir donum noktasidir VAn Gogh un bir aziz olarak tasvir edilmesine karsi tepkiler de olmustur anti hagiografik tepkileri verenlerden ilki olmustur ve kitaplari van Gogh un nevrotik durumunu one cikarir Buna karsin ozellikle de van Gogh un uc ciltlik mektuplarina dayanan Roger Fry in ovgu dolu destegi gorulur Taklitler ve sonradan atfedilenler1927 28 kisindan itibaren ve o zamandan beri de van Gogh arastirmalarini golgeleyen bir sorun ortaya cikti tarafindan kataloglanan ve aciklamalari yapilan genis bir Van Gogh cizimleri sergisi duzenledi Daha sonra 1928 Ocak ayinda Paul Cassirer buyuk bir retrospektif sergi duzenlerken acilistan hemen once Otto Wacker tarafindan odunc verilen iki cizimi van Gogh a ait oldugu kesin olmadigi icin sergiden kaldirdi 2007 yilinda Amsterdam Van Gogh Muzesi uzmanlarindan olusan bir ekip yaklasik 70 yildir van Gogh a ait oldugu sanilan Head of a Man resminin van Gogh tarafindan yapilmadigina ama ayni donem de bir baska ressam tarafindan yapildigina kanaat getirdiler Uzmanlar ekibi kullanilan uslubun van Gogh un diger resimleri ile uyusmadigina ve resimden van Gogh un hicbir mektubunda bahsedilmedigine karar verdiler Resmin van Gogh u taklit etmek icin yapilip yapilmadigina dair hicbir kanit bulunmamaktadir 2010 yilinin Subat ayinda Hollanda nin Zwolle kentinde bulunan ellerinde bulunan bir tablonun van Gogh a ait oldugunu fark etti Le Blute fin windmill adli bu resmin van Gogh tarafindan 1886 da yapildigi Amsterdam Van Gogh Muzesi uzmanlari tarafindan hicbir supheye yer vermeyecek sekilde onaylandi Muzenin kurucusu 1895 1984 bu tabloyu 1975 te Parisli bir sanat simsarindan 6 500 franga 1 000 euro dan az almis ve van Gogh a ait olduguna inandigi icinda 35 000 euroya yakin bir meblaga sigortalatmisti Ancak Hannema Rotterdam in nin idarecisi iken Johannes Vermeer e ait oldugu sanilarak satin aldigi bazi resimlerin sonradan sahte oldugu ortaya cikmistir Hirsizlik10 Subat 2008 de van Gogh un resmi ile birlikte toplam degerleri 163 milyon dolar olan dort resmi Isvicre Zurih kentinde bulunan E G Buehrle Koleksiyonu ndan uc silahli adam tarafindan calinmistir Yeni bulunan tablo9 Eylul 2013 te Van Gogh Muzesi uzun yillardir Norvec te bir tavan arasinda duran ve baska bir ressama ait oldugu sanilan bir van Gogh resmini izlenime acti Bu 1928 den beri bulunan ilk buyuk boyutlu resmidir Montmajour da Gunbatimi van Gogh un kalin firca darbeleriyle boyanmis agaclari calilari ve gokyuzunu tasvir eder Bu resmin tam olarak hangi gun yapildigi bile bellidir cunku Vincent Theo ya yazdigi bir mektupta tarif ettigi bu resmi bir gun once 4 Temmuz 1888 de yaptigini yazmistir KaynakcaNotlar Les XX ve Artistes Independants yillik sergilerinde Bu sergi icin 1908 tarihini verir Ozel 1 3 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Life Magazine Vincent van Gogh The Dutch Master of Modern Art has his Greatest American Show 10 Ekim 1949 ss 82 87 2 Temmuz 2010 da erisildi National Gallery of Art Washington DC 17 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde 2 Temmuz 2010 da erisildi Zemel 1997 s 186 Mektup 510 13 Mayis 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Tellegen 1966 s 42 44 13 Ekim 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Haziran 2007 Les Isoles Vincent van Gogh 23 Aralik 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2017 Aurier Vincent van Gogh 23 Aralik 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Ocak 2017 Mirbeau Fry 1956 s 235 236 Rewald 1986 s 248 History of the Van Gogh Painting Peach Blossoms in the Crau 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2017 History of the Van Gogh Painting The Red Vineyard 4 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Ocak 2017 New York Bulfinch imprint of Little Brown 1958 1978 1991 Would be Van Gogh Painting is a Fake MSNBC 9 Aralik 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde 4 Agustos 2007 de erisilmistir a b New painting by Van Gogh discovered 13 Agustos 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2017 Nieuwe Van Gogh ontdekt in Zwolle 27 Subat 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2017 The Associated Press Some of the biggest art thefts in recent times 11 Subat 2008 21 Haziran 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Ocak 2017 5 Mart 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Ocak 2017 New Van Gogh Painting Unveiled in Amsterdam NY Times 30 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Eylul 2013 Genel Fry Roger 1956 Transformations New York Doubleday Rewald John 1986 Studies in Post Impressionism Abrams ISBN 0 8109 1632 0 Tellegen Annet 1966 Vincent en Gauguin Schilderijenruil in Parijs Museumjournaal Zemel Carol 1997 Van Gogh s Progress Utopia Modernity and Late Nineteenth Century Art University of California Press ISBN 978 0520088498