Akıl Arapça عقل ya da Us felsefede kavram oluşturma ve bunlara göre hükmetme kapasitesidir Bugün Batı da bu ka

Akıl (Arapça: عقل) ya da Us, felsefede kavram oluşturma ve bunlara göre hükmetme kapasitesidir. Bugün Batı'da bu kavramı, büyük ölçüde ussal yüzleştiren, ancak algılamadan ayıran Alman filozofu Immanuel Kant'ın etkisindedir.

Barış

Immanuel Kant'a göre aklın sınırları şöyle çizilmiştir:

"Akıl, fenomenlerin benzerliğinden kurallara varma yeteneğidir." Başka bir yerde de "Akıl, kösnüllüğü kendi sınırlarını genişletemeden kısıtlar" demektedir.

Rudolf Eisler'in kapsamlı tanımına göreyse:

"Akıl (logos, epistêmê, intellectus, intelligentia, ratio, entendement, understanding) geniş kapsamıyla kösnüllüğün karşısındaki zekâ olan düşünme gücüdür. Daha dar bir kapsamdaysa akıl, anlayış karşısında ruhun bir bütün olarak anlama, (doğru) kavrama (soyutlama) hükme varma kapasitesidir. Kısacası akıl, birbiriyle bağlantı kurarak kıyaslayan, inceleyen düşünce ve anlama, yani kelimelerin ve kavramların manalarını bilme yeteneği demektir. (bon sense) ise özel bir eğitim almadan normal insanda doğal olarak mevcut olan, normal, metodik olmaktan uzak ve dolayısıyla yanlış sonuçlara daha kolay varabilen kavrama ve hüküm verme gücüdür."

Arthur Schopenhauer'de akıl, sebep ve sonucu ayırt etmektir:

"Maddenin öznel bağıntısı veya aynısı olan nedensellik akıldır ve bundan başka bir şey değildir. Tek işlevi ve tek gücü nedenselliği kavramaktır."

René Descartes'in sözü de tanınmıştır:

"Akl-ı selim, dünyada en iyi dağılmış olandır; zira herkes ondan nasibini iyice almış olduğunu sanır. Hatta her konuda zor memnun edilebilen kişiler bile sahip oldukları akıldan fazlasını istememektedirler."

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Kritik der reinen Vernunft, 2. baskı, s. 359
^ Wörterbuch der philosophischen Begriffe, 2. baskı, 1904
^ Die Welt als Wille und Vorstellung, Schopenhauer, s. 55

Edebiyat

René Descartes, Abhandlung über die Methode, richtig zu denken und Wahrheit in den Wissenschaften zu suchen
John Locke, Versuch über den menschlichen Verstand : in vier Büchern, Bd. 1., Buch I und II, 5., Aufl. Meiner, Hamburg 2000. , Bd. 2., Buch III und IV, 3. Aufl. Meiner, Hamburg 1988.
John Locke: Über den richtigen Gebrauch des Verstandes, übers. von Otto Martin, Leipzig: Felix Meiner, 1920; unveränd. Nachdr. d. Ausg. von 1920, Hamburg: Felix Meiner, 1978,
John Locke: Die Leitung des Verstandes. Übersetzt von Jürgen Bona Meyer, Wissenschaftlicher Verlag, Schutterwald/Baden 1998,
David Hume, Untersuchung in Betreff des menschlichen Verstandes
George Berkeley, Abhandlungen über die Prinzipien der menschlichen Erkenntnis
Gottfried Wilhelm Leibniz, Neue Abhandlungen über den menschlichen Verstand
Immanuel Kant, Kritik der reinen Vernunft, Kritik der praktischen Vernunft, Kritik der Urteilskraft

Dış bağlantılar

[1] Kritik der reinen Vernunft, 2. baskı, s. 359

[2] Wörterbuch der philosophischen Begriffe, 2. baskı, 1904

[3] Die Welt als Wille und Vorstellung, Schopenhauer, s. 55