Rhinocerotini

Gergedan, Gergedangiller (Rhinocerotidae) familyasından, ağır ve hantal gövdeli, burun kemiğinin üstünde derisine yapışık bir veya iki boynuzu bulunan, kalın derili otçul memelilerin genel adı. Atgiller ve tapir gibi tek toynaklılar (Perissodactyla) takımına dahildir.

Gergedan Yaşadığı dönem aralığı: 40,4-0 myö Bartoniyen-Günümüz  PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
Beyaz gergedan (Ceratotherium simum)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia Şube: Chordata Sınıf: Mammalia Takım: Perissodactyla Üst familya: Rhinocerotoidea Familya: Rhinocerotidae J. E. Gray, 1821
Cinsler
Dicerorhinus Diceros Rhinoceros † †Elasmotherium † Metne bakınız.
Dağılımı

Özellikler

Bugünkü gergedanların, üçü Asya'da, ikisi Afrika'da yaşayan beş türü vardır. Bunların hepsi iri yapılı, kısa ve kalın bacaklı hayvanlardır. Ayaklarında tek bir toynakla (geniş ve kalın tırnakla) çevrili üçer parmak bulunur. Kafaları iri ve ağır, kulakları geniş, ucu püsküllü olan kuyrukları ince ve oldukça kısadır. Son derece kalın olan derileri, kulaklarının tepesindeki tüy tutamları ile kuyruk püskülleri dışında tümüyle çıplaktır. Türleri ayıran en önemli fark burunlarının üstündeki boynuzların bir ya da iki tane olmasıdır. Asya'da yaşayan üç türden ikisi tek boynuzlu, öbür Asya türü ile iki Afrika gergedanı çift boynuzludur. İçlerinde en irisi olan Beyaz gergedanın ağırlığı beş tonu bulur. Gergedanların boynuzu öbür hayvanlarınki gibi kemikten değil, saç, kıl ve tırnakların yapısındaki keratin denen lifsi bir proteinden oluşmuştur. Bazı Asya ülkelerinde bu boynuzların doğaüstü güçler taşıdığına inanılır.

Davranış

Otçul hayvanlar olan gergedanlar genellikle tek başlarına ya da aile grupları hâlinde geniş otlaklarda, çalılık ve bataklık bölgelerde yaşarlar. Yalnız Sumatra gergedanı sık ormanlarda yaşar. Görme duyularının zayıf olmasına karşılık koku alma ve işitme duyguları çok gelişmiştir. Hayvanlar arasında kendilerinden daha güçlü düşmanları olmayan gergedanlar insanla karşılaştıklarında da genellikle kaçarlar.

Ama bazen kızgın bir erkeğin ya da yeni doğum yapmış bir dişinin alışık olmadığı bir koku ya da sesle uyarıldığında körlemesine saldırdığı olur. Gergedan bütün iriliğine karşın hiç de hantal bir hayvan değildir. Saatte 45 km hızla koşabilir ve bu körlemesine koşu sırasında koca gövdesinden hiç beklenmeyen bir çeviklikle bir anda yönünü değiştirebilir.

Soyunun tükenme riski

Günümüzde yalnız 5 türü kalmış olan gergedanın geçmişte, özellikle 19. ve 20. yüzyılda yapılan aşırı avlanma sonucunda büyük kısmı yok edildi. Öyle ki 1960'lı yıllarda 70.000 civarında olan siyah gergedan türünün, 20 yıllık bir süre içerisinde %96'sı tükenmiştir. Fakat 1995 yılında 2.410'a inmiş olan siyah gergedan sayısı, sonrasında alınan önlem ve avlanma yasaklamaları ile son yıllarda tekrar yükselmiş ve 2007 rakamlarına göre 4.180'e ulaşmıştır.

Gergedan boynuzunun avlanmadaki etkisi

Genelde boynuzunun ticareti için avlanan gergedanlar, boynuzunun özellikle Yemen ve Çin'deki istek nedeniyle, avcıların hedefi olmaktadır. Yemen'de hançer sapı olarak kullanılan Gergedan boynuzu, Çin'de ise geleneksel tıpta kullanılmaktadır. Ayrıca Gergedan boynuzunun cinsel gücü artırıcı (afrodizyak) etkisi olduğuna inanıldığından, gergedanlar avcıların hedefi olmayı sürdürüyor.

Yayılış

At ve eşek gibi tek toynaklılardan olan bu memeli hayvan günümüzde yalnızca Afrika, Hindistan, Malezya ve Endonezya'da yaşar. Ama fosillerden anlaşıldığı kadarıyla tarih öncesi çağlarda Avrupa'da da gergedanlar varmış. Bu soyu tükenmiş türlerin daha soğuk olan Avrupa iklimine uyum sağlayabilmek üzere yumuşak tüylü bir postla örtünmüş olduğu da gene fosillerden anlaşılmaktadır.

Bugün doğada yabani yaşamlarını sürdüren gergedanların sayısı iyice azalmıştır. Bunun nedeni bir yandan insanların yerleşmesi sonucunda doğal yaşam alanlarının daralması, bir yandan da özellikle boynuzları için gergedanların kaçak olarak avlanmasıdır.

Sınıflandırma

• Familya Rhinocerotidae
  • †
  • †
  • Alt familya Rhinocerotinae
    • Oymak Aceratheriini
      • † (33.9–3.4 myö)
      • † (13.6–7.0 myö)
      • † 13.7–5.3 Ma
      • † (20.43–5.33 myö)
      • † (23.0–11.6 myö)
      • † (13.7–3.4 myö)
      • † (20.4–16.3 myö)
      • † 16.9–16.0 Ma
      • †
      • † (20.6–10.3 myö)
      • † (20.0–11.6 myö)
      • † (37–23 myö)
      • †
      • †
      • †
    • Oymak Teleoceratini
      • † (28.4–5.330 myö)
      • †
      • † (20.0–5.33 myö)
      • † (28.4–16.0 myö)
      • † (16.9–7.25 myö)
      • †
      • † (16.9–4.9 myö)
      • Oymak Rhinocerotini (40.4–11.1 myö–Günümüz)
        • † (11.6–11.1 myö)
        • Alt oymak Rhinocerotina (17.5 myö–Günümüz)
          • †Nesorhinus 0.709 myö
          • † 17.5 myö
          • Rhinoceros – Rhinoceros unicornis & Rhinoceros sondaicus
      • Oymak Dicerorhinini
        • † – Coelodonta antiquitatis
        • Dicerorhinus – Dicerorhinus sumatrensis
        • † 11.610–1.810 Ma
        • † (15.97–8.7 myö)
        • † (9.7–0.04 myö)
      • Oymak Dicerotini 23.0–Günümüz
        • – Ceratotherium simum 7.25–Gergedan
        • Diceros – Diceros bicornis 23.0–Günümüz
        • † (15.97–11.61 myö)
      • Rhinocerotinae incertae sedis
        • †
  • Alt familya Elasmotheriinae
    • † (23.03–20.43 myö)
    • † (15 myö)
    • Oymak Diceratheriini
      • † (33.9–11.6 myö)
      • †
      • † (38.0–26.3 myö)
      • † (37-34 myö)
    • Oymak (20.0–0.1 myö)
      • † (20.0–16.9 myö)
      • †
      • †Elasmotherium – Elasmotherium (3.6–0.039 myö)
      • † Huaqingtherium ile sinonim (16.0–7.25 myö)
      • †
      • †
      • †
      • † (23.03–16.3 myö)
      • †
      • † (20.0–16.9 myö)
      • †
      • †
      • †Sinotherium (9.0–5.3 myö)

Dış bağlantılar

• Wikimedia Commons'ta Gergedan ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
• Vikitür'de Gergedan ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.

Kaynakça

Genel

• Hayvanlar Ansiklopedisi. Parıltı Yayıncılık. 2013. ss. 71-72. ISBN . 

Özel

1. ^ "Rhinocerotidae". paleobiodb.org. 27 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Eylül 2021. 
2. ^ "Rhinocerotidae". Mindat.org. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler ()
3. ^ (PDF). World Wide Fund for Nature. 19 Kasım 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011. 
4. ^ "IUCN2008/IUCN SSC African Rhino Specialist Group". 
5. ^ "Esmond Bradly Martin Reports From Yemen". Gcci.org. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Mart 2011. 
6. ^ ^{a b} Chinese Herbal Medicine: Materia Medica, Third Edition,, Dan Bensky, Steven Clavey, Erich Stoger & Andrew Gamble. Eylül 2004
7. ^ Haraamo, Mikko (15 Kasım 2005). . 27 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2008. 
8. ^ Deng, T. (November 2004). "A new species of the rhinoceros Alicornops from the Middle Miocene of the Linxia Basin, Gansu, China". Palaeontology. 47 (6): 1427-1439. doi:10.1111/j.0031-0239.2004.00420.x. 
9. ^ ^{a b c} Handa, N.; Nakatsukasa, M. (2015). "New specimens of Chilotheridium (Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the Upper Miocene Namurungule and Nakali Formations, Northern Kenya". Paleontological Research. 19 (3): 181-194. doi:10.2517/2014PR035. 
10. ^ Giaourtsakis, I.X. (2003). "Late Neogene Rhinocerotidae of Greece: distribution, diversity and stratigraphical range". Deinsea. 10 (1): 235-254. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
11. ^ Barasoain, D.; Azanza, B. (September 2017). "Geoheritage and education: a practical example from the rhinoceros of Toril 3 (Calatayud-Daroca Basin, Spain)". Geoheritage. 10 (3): 364-374. doi:10.1007/s12371-017-0258-8. 
12. ^ Lu, X.; Ji, X. (2019). "Palaeoenvironment examination of the terminal Miocene hominoid locality of the Zhaotong Basin, southwestern China, based on the rhinocerotid remains". Historical Biology. 31 (2): 234-242. doi:10.1080/08912963.2017.1360294. 
13. ^ Deng, T. (2013). "Incisor fossils of Aprotodon(Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the Early Miocene Shangzhuang Formation of the Linxia Basin in Gansu, China" (PDF). Vertebrata PalAsiatica. 51: 131-140. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
14. ^ Mörs, T. (April 2016). "Biostratigraphy and paleoecology of continental Tertiary vertebrate faunas in the Lower Rhine Embayment (NW-Germany)". Netherlands Journal of Geosciences. 81 (Sp2): 1771-1783. doi:10.1017/S0016774600022411 . 
15. ^ Khan, A.M.; Cerdeno, E. (June 2014). "New fossils of Gaindatherium (Rhinocerotidae, Mammalia) from the Middle Miocene of Pakistan". Turkish Journal of Earth Sciences. 23: 452-461. doi:10.3906/yer-1312-24 . 
16. ^ Geraads, Denis (2010). "Chapter 34: Rhinocerotidae". Werdelin, L.; Sanders, W.J. (Ed.). Cenozoic Mammals of Africa. University of California Press. ss. 675-689. ISBN . 
17. ^ Pandolfi, L.; Rivals, F.; Rabinovich, R. (January 2020). "A new species of rhinoceros from the site of Bethlehem: ‘Dihoplus’ bethlehemsis sp. nov. (Mammalia, Rhinocerotidae)". Quaternary International. 537: 48-60. doi:10.1016/j.quaint.2020.01.011. 
18. ^ Pandolfi, L. (2018). "Evolutionary history of Rhinocerotina (Mammalia, Perissodactyla)". Fossilia. 2018: 26-32. doi:10.32774/FosRepPal.20.1810.102732 . ISBN . 
19. ^ Becker, Damien; Pierre-Olivier, Antoine; Maridet, Olivier (22 Mart 2013). "A new genus of Rhinocerotidae (Mammalia, Perissodactyla) from the Oligocene of Europe" (PDF). Journal of Systematic Palaeontology. 11 (8): 947-972. doi:10.1080/14772019.2012.699007. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
20. ^ Geraads, Denis; McCrossin, Monte; Benefit, Brenda (2012). "A New Rhinoceros, Victoriaceros kenyensis gen. et sp. nov., and Other Perissodactyla from the Middle Miocene of Maboko, Kenya". Journal of Mammalian Evolution. 19: 57-75. doi:10.1007/s10914-011-9183-9. 
21. ^ Deng, Tao (2008). "A new elasmothere (Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the late Miocene of the Linxia Basin in Gansu, China" (PDF). Geobios. 41 (6): 719-728. doi:10.1016/j.geobios.2008.01.006. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
22. ^ Deng, T. (2007). "Skull of Parelasmotherium (Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the Upper Miocene in the Linxia Basin (Gansu, China)". Journal of Vertebrate Paleontology. 27 (2): 467-475. doi:10.1671/0272-4634(2007)27[467:SOPPRF]2.0.CO;2. 
23. ^ Antoine, P. (February 2003). "Middle Miocene elasmotheriine Rhinocerotidae from China and Mongolia: taxonomic revision and phylogenetic relationships". Zoologica Scripta. 32 (2): 95-118. doi:10.1046/j.1463-6409.2003.00106.x.