Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Ölüler Adası (Almanca: Die Toteninsel), İsviçreli sembolist ressam Arnold Böcklin tarafından 19. yüzyıl sonlarında çizilen tablodur. Tablodan yapılmış basımlar 20. yüzyıl başlarında Orta Avrupa'da çok popüler olmuştu ve Vladimir Nabokov'a göre "Berlin'deki tüm evlerde bulunmaktaydı". Böcklin 1880 ile 1886 yılları arasında tablonun beş farklı versiyonunu çizdi. Birçok esere ilham kaynağı olan tablonun en bilinen etkisi, Rahmaninov'un 1907 tarihli ve aynı isimli senfonik şiirinde görülür.
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Tanım ve anlam
Ölüler Adası'nın tüm sürümlerinde, koyu renkli denizin ortasında terk edilmiş kayalık bir adacık görülür. Adanın sahili bir duvarla denizden ayrılmıştır ve duvarda denize inen basamaklara doğru yaklaşan bir kayık vardır. Kayıkçı kayığa kıç kısmından yön vermektedir. Pruvada ise, eşinin çiçeklerle süslenmiş tabutu arkasında dimdik dikilmekte olan, tamamen beyazlar giymiş bir kadın bulunmaktadır. Küçük adanın orta bölümü, yoğun ve oldukça uzun servilerle kaplanmıştır. Geleneksel olarak mezarlıklarla ve yas tutmayla ilişkilendirilen bu ağaçların kapladığı alanın etrafı, sarp ve dik uçurumlar oluşturan kayalarla çevrilidir. Kayaların üzerindeki mezar girişi veya penceresi şeklindeki yapılar da resimdeki cenaze temasını güçlendirir. Resim genel olarak, umutsuz bir terk edilmişlik ve gergin bir bekleyiş görüntüsü oluşturur.
Böcklin tablonun anlamına dair belirli bir açıklama yapmadı, ancak bir mektubunda "bir rüya resmi: öyle bir durgunluk hissi yaratmalı ki, resme bakmakta olan kişi kapı çalındığında bile irkilmeli" dedi. Resme 1883'te resim satıcısı Fritz Gurlitt'in verdiği ismi Böcklin kendi belirlemedi. Ancak bu isim, ressamın ilk resmi sipariş eden kişiye yazdığı 1880 tarihli mektupta geçen bir ifadeden kaynaklanıyordu. Resmin ilk versiyonlarının yapılışı hakkında bilgili olmayan çoğu kişi resmi gördüğünde, kürekçiyi Yunan mitolojisinde ruhları yeraltına götüren kayıkçı Kharoon olarak yorumladı. Bu durumda adanın etrafındaki su kütlesi Stiks ya da nehirlerinden biri olacaktı. Beyazlar giymiş kadın ise yeni ölmüş birinin, ölümden sonraki yaşamını geçireceği yere gitmekte olan ruhuydu.
İlham
Ölüler Adası kısmen, İtalya'nın Floransa kentindeki İngiliz Mezarlığı'nı anımsatır. Tablonun ilk üç versiyonu bu şehirde çizilmişti. Böcklin'in stüdyosu mezarlığa çok yakındı ve daha bebekken ölen kızı Maria oraya gömülmüştü. Böcklin'in toplam on dört çocuğundan sekizi küçük yaşta öldü.
Resimdeki kayalık ada için model olarak muhtemelen Korfu yakınlarındaki küçük bir ada olan Pondikonissi kullanılmıştı. Bu adada servi koruluğu içinde küçük bir şapel bulunur. Bir başka muhtemel ada ise Tiren Denizi'ndeki Ponza'dır.
Versiyonlar
Böcklin 1880 ile 1886 arasında resmin beş farklı versiyonunu çizdi. Her versiyonda arka plandaki gökyüzünün biraz daha aydınlık olmasıyla resim daha ayrıntılı hâle geldi.
Böcklin, sürekli müşterisi Alexander Günther için çizdiği ve şu anda Kunstmuseum Basel'de sergilenen ilk versiyonu, Mayıs 1880'de tamamladı ancak tabloyu müşterisine göndermedi. Nisan ayında ressam henüz tablo üzerinde çalışırken, yatırımcı Georg von Berna'nın dulu ve Alman politikacı Oriola Kontu Waldemar'ın müstakbel eşi olan Marie Berna, Böcklin'in stüdyosunu ziyaret etti ve şövalede tamamlanmamış şekilde duran ilk versiyondan çok etkilendi. Ressam bunun üzerine Berna için, şu anda New York Metropolitan Museum of Art'ta bulunan daha küçük boyutlardaki ikinci versiyonu ahşap pano üzerine çizdi. Kadının isteği üzerine, yakın zamanda difteriden ölen kocasının anısına kayıktaki tabutu ve dikilen kadını da resme ekledi. Ressam daha sonra bu iki eklentiyi, resmin ilk versiyonunda da yaptı. Ressam çeşitli yazışmalarında bu ilk iki versiyondan Die Gräberinsel (Mezar Adası) adıyla söz etti. Çeşitli kaynaklarda ilk versiyon olarak Basel kopyası gösterilirken, diğerlerinde New York kopyası ilk versiyon sayılmaktadır.
Üçüncü versiyon 1883'te ressamın sanat simsarı Fritz Gurlitt için çizildi. Bu versiyodan itibaren, sağ taraftaki kayalıklarda bulunan mezar odalarından birinde Böcklin'in isminin baş harfleri olan "A.B." şeklindeki imza görülür. 1933'te satışa çıkarılan bu versiyon, Böcklin'in bilinen bir hayranı olan Adolf Hitler tarafından satın alındı. Resim önce Obersalzberg'deki Berghof'a asıldı. Resim 1940'tan sonra, Berlin'deki yeni şansölye ofisine götürüldü. Bu versiyon şu anda aynı kentteki Alte Nationalgalerie'de sergilenmektedir.
Ressam maddi zorluklar sebebiyle resmin dördüncü versiyonunu üretti. Yatırımcı ve sanat koleksiyoncusu Baron Heinrich Thyssen'in satın aldığı bu resim, baronun sahibi olduğu Berliner Bank'a asıldı. II. Dünya Savaşı sırasındaki bir bombardımanda yok olan bu kopyanın sadece siyah beyaz bir fotoğrafı mevcuttur.
Son versiyon 1886'da Leipzig'deki Museum der Bildenden Künste tarafından sipariş edildi. Bu versiyon halen aynı müzede sergilenmektedir.
Die Lebensinsel
Böcklin 1888'de Die Lebensinsel (Yaşam Adası) isimli farklı bir resim daha çizdi. Muhtemelen Ölüler Adası'nın tersi olarak kurgulanan bu resimde yine ufak bir ada vardır, ancak bu defa neşeli ve canlı bir görüntü mevcuttur. Resimde yüzen tanrılar, birkaç kuğu ve ada üzerinde bir grup insan vardır. Farklı ağaçlardan oluşan bitki örtüsü bu defa adanın ortasında kümelenmemiş, kıyılarına dağıtılmıştır. Bu resim, Ölüler Adası'nın ilk versiyonuyla birlikte Kunstmuseum Basel'de sergilenmektedir.
Etkileri
Tablolar
- Salvador Dalí'nin 1932 tarihli The Real Picture of the Isle of the Dead by Arnold Böcklin at the Hour of the Angelus isimli tablosu, adından da anlaşılacağı üzere Ölüler Adası'ndan esinle çizildi.
- İsviçreli ressam H. R. Giger 1977'de, resmin Hommage à Böcklin isimli bir versiyonunu çizdi.
Tiyatro
- İsveçli oyun yazarı August Strindberg'in Spöksonaten (Hayalet Sonatı) isimli oyununun son sahnesinde evin duvarında Ölüler Adası asılıdır. Böylece evin, ölümden sonra ruhların gittiği, koyu renk servilerle çevrili bir mabed olduğu çağrıştırılır.
Sinema
- Val Lewton, 1945 tarihli korku filmi Isle of the Dead'de tablodan ilham aldı. Resim ayrıca filmin açılış yazılarında fon olarak kullanıldı. Lewton daha önce de, 1943 tarihli I Walked with a Zombie isimli filminde tabloya gönderme yapmış ve Berlin versiyonuna sahnelerden birindeki odanın duvarında yer vermişti.
- Norman McLaren'in 1946 tarihli kısa animasyon filmi A Little Phantasy on a 19th-century Painting'de tablonun Berlin versiyonu arka plan olarak kullanıldı.
- Quay Kardeşler'in 2005 tarihli filmi The Piano Tuner of Earthquakes'de tablodan ilham alındı ve bazı sahnelerde tabloya benzer bir set kullanıldı.
Müzik
- Romantik besteci Heinrich Schülz-Beuthen, 1890'da tablodan esinle Die Toteninsel isimli bir senfonik şiir besteledi.
- Sergey Rahmaninov 1907'de tablodan esinle aynı isimli bir senfonik şiir besteledi.
- Alman besteci Max Reger'in Vier Tondichtungen nach Böcklin (Böcklin'den Dört Senfonik Şiir, Op 128, 1913) isimli eserinin üçüncü bölümünün başlığı Die Totensel'di ve bu bölüm tablodan ilhamla bestelenmişti. Reger'in öğrencisi olan Fritz Lubrich de, aynı yıl bestelediği Drei Romantische Tonstücke nach Böcklinschen Bildern (Böcklin Resimlerinden Üç Romantik Senfonik Şiir, Op 37) isimli eserinde yer alan bir org parçası olan üçüncü bölümü, bu tablodan esinle besteledi.
Edebiyat
- Vladimir Nabokov'un 1926 tarihli Maşenka romanında Klara'nın odasında bu tablonun bir kopyası asılıdır.
- Friedrich Dürrenmatt'ın 1952 tarihli novellası Yargıç ve Celladı'nda tablo koridorlardan birinde asılıdır ve kıyametin habercisi olarak kullanılmıştır.
- J. G. Ballard'ın Billur Dünya isimli 1966 tarihli romanında, Port Matarre'deki açılış sahnesindeki kasveti anlatmak için bu tablodan bahsedilir.
- Roger Zelazny 1969 tarihli Isle of the Dead romanında, iki mitolojik düşmanın savaşı tablodaki adanın benzeri bir yerde geçer.
Kaynakça
- ^ Pascal Lecocq. . 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2009.
- ^ Farthing, Stephen (2007). "Ondokuzuncu Yüzyıl". Ölmeden Önce Görmeniz Gereken 1001 Resim. Caretta Yayıncılık. s. 492. .
- ^ a b de Vries, Gerard; Johnson, Donald Barton; Ashenden, Liana. Vladimir Nabokov and the art of painting (İngilizce) (2006 bas.). Amsterdam University Press. ss. 168-170. , 9789053567906. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ a b Bertensson, Sergei (2002) [1962]. Sergei Rachmaninoff: a lifetime in music (İngilizce). Indiana University Press. ss. 156-157. , 9780253214218. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Mayıs 2009.
- ^ Kayığın adaya yaklaşmakta olduğu bir varsayımdır. Kürekçinin konumu, kayığın adaya doğru değil, adadan uzağa doğru gitmekte olmasını gerektirir. Ancak bazı versiyonlarda kayığın yarattığı dalgalar, adaya doğru ilerlemekte olduklarını gösterir.
Hubert, Locher (2004), Arnold Böcklin: Die Toteninsel. Traumbild des 19. Jahrhunderts; Kunsthistorische Arbeitsblätter (Arnold Böcklin: The Isle of the Dead; Dream Image of the 19th Century içinde; Art History Worksheets, Zeitschrift für Studium und Hochschulkontakt; Sayı 7/8, sayfa 71. - ^ Culshaw, John. (1949). Rachmaninov: The Man and his Music, sayfa 73.
- ^ Böcklin, Alexander Günther'in versiyonunu tamamladıktan sonra ona bir mektup gönderdi ve "... sonunda Ölüler Adası bitti ve sanırım büyük bir etki bırakacak" diye yazdı.
- ^ a b Harrison, Max (2006). Rachmaninoff: Life, Works, Recordings (İngilizce). Continuum International Publishing Group. s. 159. , 9780826493125. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Mayıs 2009.
- ^ salvador-dali.org'da Tablo ve çeşitli bilgiler 25 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ totaninsel.net'te resim ve çeşitli bilgiler 30 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Wechsel, Kirsten, ve Körber, Lill-Ann. Strindberg and his media: proceedings of the 15th International Strindberg Conference (İngilizce) (2003 bas.). Kirchhof und Franke. s. 297. , 9783933816214. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2009.
- ^ Nollen, Scott Allen. "Appendix A: Filmography". Boris Karloff: a critical account of his screen, stage, radio, television, and recording work (İngilizce) (1991 bas.). McFarland. s. 386. , 9780899505800. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ IMDb'de Isle of the Dead 17 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., trivia bölümü 21 Mart 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ toteninsel.net'te filmden tabloyu içeren kareler 30 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ toteninsel.net'te filmden tabloyu içeren kareler 30 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Smith, Damon (Şubat 2007). "Reflecting the Theoretical Beyond". Bright Lights Film Journal. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.[]
- ^ Kongre Kütüphanesi Müzik Bölümü (1912). Orchestral music (Class M1000-1268) catalogue. Scores (1912) (İngilizce). ABD Devlet Yayın Ofisi. s. 418. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ Lace, Ian. "Curio Corner: Max REGER (1873-1916)". Music Web International. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ . 1 Eylül 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ Romanın ilgili bölümünü de içeren bir pasaj 14 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Romanın ilgili bölümünü içeren alıntı 30 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Dış bağlantılar
- Toteninsel.net: an encyclopedia in progress dedicated to A.Bocklin's Isle of the Dead: copies, parodies, inspirations...31 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- New York'taki Metropolitan Museum of Art'ta bulunan kopyaya ilişkin bilgiler30 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Oluler Adasi Almanca Die Toteninsel Isvicreli sembolist ressam Arnold Bocklin tarafindan 19 yuzyil sonlarinda cizilen tablodur Tablodan yapilmis basimlar 20 yuzyil baslarinda Orta Avrupa da cok populer olmustu ve Vladimir Nabokov a gore Berlin deki tum evlerde bulunmaktaydi Bocklin 1880 ile 1886 yillari arasinda tablonun bes farkli versiyonunu cizdi Bircok esere ilham kaynagi olan tablonun en bilinen etkisi Rahmaninov un 1907 tarihli ve ayni isimli senfonik siirinde gorulur Oluler Adasi Die Toteninsel 1 versiyon Sanatci Arnold BocklinYil Mayis 1880Tur Tuval uzerine yagli boyaBoyutlar 111 cm 115 cm 44 in 45 in Konum Basel2 versiyon Sanatci Arnold BocklinYil Haziran 1880Tur Ahsap pano uzerine yagli boyaBoyutlar 74 cm 122 cm 29 in 48 in Konum Metropolitan Museum of Art New York3 versiyon Sanatci Arnold BocklinYil 1883Tur Ahsap pano uzerine yagli boyaBoyutlar 80 cm 150 cm 31 in 59 in Konum Alte Nationalgalerie Berlin4 versiyon Sanatci Arnold BocklinYil 1884Tur Bakir uzerine yagli boyaBoyutlar 81 cm 151 cm 32 in 59 in Konum II Dunya Savasi sirasinda Rotterdam da yok oldu tablonun siyah beyaz fotografi gosterilmistir 5 versiyon Sanatci Arnold BocklinYil 1886Tur Ahsap pano uzerine yagli boyaBoyutlar 80 cm 150 cm 31 in 59 in Konum LeipzigTanim ve anlamOluler Adasi nin tum surumlerinde koyu renkli denizin ortasinda terk edilmis kayalik bir adacik gorulur Adanin sahili bir duvarla denizden ayrilmistir ve duvarda denize inen basamaklara dogru yaklasan bir kayik vardir Kayikci kayiga kic kismindan yon vermektedir Pruvada ise esinin ciceklerle suslenmis tabutu arkasinda dimdik dikilmekte olan tamamen beyazlar giymis bir kadin bulunmaktadir Kucuk adanin orta bolumu yogun ve oldukca uzun servilerle kaplanmistir Geleneksel olarak mezarliklarla ve yas tutmayla iliskilendirilen bu agaclarin kapladigi alanin etrafi sarp ve dik ucurumlar olusturan kayalarla cevrilidir Kayalarin uzerindeki mezar girisi veya penceresi seklindeki yapilar da resimdeki cenaze temasini guclendirir Resim genel olarak umutsuz bir terk edilmislik ve gergin bir bekleyis goruntusu olusturur Bocklin tablonun anlamina dair belirli bir aciklama yapmadi ancak bir mektubunda bir ruya resmi oyle bir durgunluk hissi yaratmali ki resme bakmakta olan kisi kapi calindiginda bile irkilmeli dedi Resme 1883 te resim saticisi Fritz Gurlitt in verdigi ismi Bocklin kendi belirlemedi Ancak bu isim ressamin ilk resmi siparis eden kisiye yazdigi 1880 tarihli mektupta gecen bir ifadeden kaynaklaniyordu Resmin ilk versiyonlarinin yapilisi hakkinda bilgili olmayan cogu kisi resmi gordugunde kurekciyi Yunan mitolojisinde ruhlari yeraltina goturen kayikci Kharoon olarak yorumladi Bu durumda adanin etrafindaki su kutlesi Stiks ya da nehirlerinden biri olacakti Beyazlar giymis kadin ise yeni olmus birinin olumden sonraki yasamini gecirecegi yere gitmekte olan ruhuydu IlhamResmin muhtemel ilham kaynagi olan Pondikonissi adasi Oluler Adasi kismen Italya nin Floransa kentindeki Ingiliz Mezarligi ni animsatir Tablonun ilk uc versiyonu bu sehirde cizilmisti Bocklin in studyosu mezarliga cok yakindi ve daha bebekken olen kizi Maria oraya gomulmustu Bocklin in toplam on dort cocugundan sekizi kucuk yasta oldu Resimdeki kayalik ada icin model olarak muhtemelen Korfu yakinlarindaki kucuk bir ada olan Pondikonissi kullanilmisti Bu adada servi korulugu icinde kucuk bir sapel bulunur Bir baska muhtemel ada ise Tiren Denizi ndeki Ponza dir VersiyonlarBocklin 1880 ile 1886 arasinda resmin bes farkli versiyonunu cizdi Her versiyonda arka plandaki gokyuzunun biraz daha aydinlik olmasiyla resim daha ayrintili hale geldi Bocklin surekli musterisi Alexander Gunther icin cizdigi ve su anda Kunstmuseum Basel de sergilenen ilk versiyonu Mayis 1880 de tamamladi ancak tabloyu musterisine gondermedi Nisan ayinda ressam henuz tablo uzerinde calisirken yatirimci Georg von Berna nin dulu ve Alman politikaci Oriola Kontu Waldemar in mustakbel esi olan Marie Berna Bocklin in studyosunu ziyaret etti ve sovalede tamamlanmamis sekilde duran ilk versiyondan cok etkilendi Ressam bunun uzerine Berna icin su anda New York Metropolitan Museum of Art ta bulunan daha kucuk boyutlardaki ikinci versiyonu ahsap pano uzerine cizdi Kadinin istegi uzerine yakin zamanda difteriden olen kocasinin anisina kayiktaki tabutu ve dikilen kadini da resme ekledi Ressam daha sonra bu iki eklentiyi resmin ilk versiyonunda da yapti Ressam cesitli yazismalarinda bu ilk iki versiyondan Die Graberinsel Mezar Adasi adiyla soz etti Cesitli kaynaklarda ilk versiyon olarak Basel kopyasi gosterilirken digerlerinde New York kopyasi ilk versiyon sayilmaktadir Ucuncu versiyon 1883 te ressamin sanat simsari Fritz Gurlitt icin cizildi Bu versiyodan itibaren sag taraftaki kayaliklarda bulunan mezar odalarindan birinde Bocklin in isminin bas harfleri olan A B seklindeki imza gorulur 1933 te satisa cikarilan bu versiyon Bocklin in bilinen bir hayrani olan Adolf Hitler tarafindan satin alindi Resim once Obersalzberg deki Berghof a asildi Resim 1940 tan sonra Berlin deki yeni sansolye ofisine goturuldu Bu versiyon su anda ayni kentteki Alte Nationalgalerie de sergilenmektedir Ressam maddi zorluklar sebebiyle resmin dorduncu versiyonunu uretti Yatirimci ve sanat koleksiyoncusu Baron Heinrich Thyssen in satin aldigi bu resim baronun sahibi oldugu Berliner Bank a asildi II Dunya Savasi sirasindaki bir bombardimanda yok olan bu kopyanin sadece siyah beyaz bir fotografi mevcuttur Son versiyon 1886 da Leipzig deki Museum der Bildenden Kunste tarafindan siparis edildi Bu versiyon halen ayni muzede sergilenmektedir Die Lebensinsel Bocklin 1888Die LebensinselBocklin 1888 de Die Lebensinsel Yasam Adasi isimli farkli bir resim daha cizdi Muhtemelen Oluler Adasi nin tersi olarak kurgulanan bu resimde yine ufak bir ada vardir ancak bu defa neseli ve canli bir goruntu mevcuttur Resimde yuzen tanrilar birkac kugu ve ada uzerinde bir grup insan vardir Farkli agaclardan olusan bitki ortusu bu defa adanin ortasinda kumelenmemis kiyilarina dagitilmistir Bu resim Oluler Adasi nin ilk versiyonuyla birlikte Kunstmuseum Basel de sergilenmektedir EtkileriTablolar Salvador Dali nin 1932 tarihli The Real Picture of the Isle of the Dead by Arnold Bocklin at the Hour of the Angelus isimli tablosu adindan da anlasilacagi uzere Oluler Adasi ndan esinle cizildi Isvicreli ressam H R Giger 1977 de resmin Hommage a Bocklin isimli bir versiyonunu cizdi Tiyatro Isvecli oyun yazari August Strindberg in Spoksonaten Hayalet Sonati isimli oyununun son sahnesinde evin duvarinda Oluler Adasi asilidir Boylece evin olumden sonra ruhlarin gittigi koyu renk servilerle cevrili bir mabed oldugu cagristirilir Sinema Val Lewton 1945 tarihli korku filmi Isle of the Dead de tablodan ilham aldi Resim ayrica filmin acilis yazilarinda fon olarak kullanildi Lewton daha once de 1943 tarihli I Walked with a Zombie isimli filminde tabloya gonderme yapmis ve Berlin versiyonuna sahnelerden birindeki odanin duvarinda yer vermisti Norman McLaren in 1946 tarihli kisa animasyon filmi A Little Phantasy on a 19th century Painting de tablonun Berlin versiyonu arka plan olarak kullanildi Quay Kardesler in 2005 tarihli filmi The Piano Tuner of Earthquakes de tablodan ilham alindi ve bazi sahnelerde tabloya benzer bir set kullanildi Muzik Romantik besteci Heinrich Schulz Beuthen 1890 da tablodan esinle Die Toteninsel isimli bir senfonik siir besteledi Sergey Rahmaninov 1907 de tablodan esinle ayni isimli bir senfonik siir besteledi Alman besteci Max Reger in Vier Tondichtungen nach Bocklin Bocklin den Dort Senfonik Siir Op 128 1913 isimli eserinin ucuncu bolumunun basligi Die Totensel di ve bu bolum tablodan ilhamla bestelenmisti Reger in ogrencisi olan Fritz Lubrich de ayni yil besteledigi Drei Romantische Tonstucke nach Bocklinschen Bildern Bocklin Resimlerinden Uc Romantik Senfonik Siir Op 37 isimli eserinde yer alan bir org parcasi olan ucuncu bolumu bu tablodan esinle besteledi Edebiyat Vladimir Nabokov un 1926 tarihli Masenka romaninda Klara nin odasinda bu tablonun bir kopyasi asilidir Friedrich Durrenmatt in 1952 tarihli novellasi Yargic ve Celladi nda tablo koridorlardan birinde asilidir ve kiyametin habercisi olarak kullanilmistir J G Ballard in Billur Dunya isimli 1966 tarihli romaninda Port Matarre deki acilis sahnesindeki kasveti anlatmak icin bu tablodan bahsedilir Roger Zelazny 1969 tarihli Isle of the Dead romaninda iki mitolojik dusmanin savasi tablodaki adanin benzeri bir yerde gecer Kaynakca Pascal Lecocq 16 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Mayis 2009 Farthing Stephen 2007 Ondokuzuncu Yuzyil Olmeden Once Gormeniz Gereken 1001 Resim Caretta Yayincilik s 492 ISBN 978 975 92722 9 6 a b de Vries Gerard Johnson Donald Barton Ashenden Liana Vladimir Nabokov and the art of painting Ingilizce 2006 bas Amsterdam University Press ss 168 170 ISBN 90 5356 790 9 9789053567906 Erisim tarihi 23 Mayis 2009 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link a b Bertensson Sergei 2002 1962 Sergei Rachmaninoff a lifetime in music Ingilizce Indiana University Press ss 156 157 ISBN 0 253 21421 1 9780253214218 12 Kasim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Mayis 2009 Kayigin adaya yaklasmakta oldugu bir varsayimdir Kurekcinin konumu kayigin adaya dogru degil adadan uzaga dogru gitmekte olmasini gerektirir Ancak bazi versiyonlarda kayigin yarattigi dalgalar adaya dogru ilerlemekte olduklarini gosterir Hubert Locher 2004 Arnold Bocklin Die Toteninsel Traumbild des 19 Jahrhunderts Kunsthistorische Arbeitsblatter Arnold Bocklin The Isle of the Dead Dream Image of the 19th Century icinde Art History Worksheets Zeitschrift fur Studium und Hochschulkontakt Sayi 7 8 sayfa 71 Culshaw John 1949 Rachmaninov The Man and his Music sayfa 73 Bocklin Alexander Gunther in versiyonunu tamamladiktan sonra ona bir mektup gonderdi ve sonunda Oluler Adasi bitti ve sanirim buyuk bir etki birakacak diye yazdi a b Harrison Max 2006 Rachmaninoff Life Works Recordings Ingilizce Continuum International Publishing Group s 159 ISBN 0 8264 9312 2 9780826493125 12 Kasim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Mayis 2009 salvador dali org da Tablo ve cesitli bilgiler 25 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde totaninsel net te resim ve cesitli bilgiler 30 Kasim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde Wechsel Kirsten ve Korber Lill Ann Strindberg and his media proceedings of the 15th International Strindberg Conference Ingilizce 2003 bas Kirchhof und Franke s 297 ISBN 3 933816 21 1 9783933816214 Erisim tarihi 21 Mayis 2009 Nollen Scott Allen Appendix A Filmography Boris Karloff a critical account of his screen stage radio television and recording work Ingilizce 1991 bas McFarland s 386 ISBN 0 89950 580 5 9780899505800 Erisim tarihi 23 Mayis 2009 IMDb de Isle of the Dead 17 Subat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde trivia bolumu 21 Mart 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde toteninsel net te filmden tabloyu iceren kareler 30 Kasim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde toteninsel net te filmden tabloyu iceren kareler 30 Kasim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde Smith Damon Subat 2007 Reflecting the Theoretical Beyond Bright Lights Film Journal Erisim tarihi 23 Mayis 2009 olu kirik baglanti Kongre Kutuphanesi Muzik Bolumu 1912 Orchestral music Class M1000 1268 catalogue Scores 1912 Ingilizce ABD Devlet Yayin Ofisi s 418 Erisim tarihi 23 Mayis 2009 Lace Ian Curio Corner Max REGER 1873 1916 Music Web International 4 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2009 1 Eylul 2003 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2009 Romanin ilgili bolumunu de iceren bir pasaj 14 Aralik 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde Romanin ilgili bolumunu iceren alinti 30 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde Dis baglantilarToteninsel net an encyclopedia in progress dedicated to A Bocklin s Isle of the Dead copies parodies inspirations 31 Aralik 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde New York taki Metropolitan Museum of Art ta bulunan kopyaya iliskin bilgiler30 Eylul 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde