Akakios (Yunanca : Ἀκάκιος; ö. 26 Kasım 489) 472'den 489'a kadar Konstantinopolis Patriği olarak görev yaptı. O, Doğu'nun ilk piskoposuydu ve Kalkedon tartışmasındaki iddialı katılımıyla tanınıyordu. Teolojik bölünmeleri iyileştirme yönündeki tartışmalı girişimleri, Akacian şizmine ve Kalkedon kiliseleri tarafından kınanmasına yol açtı. Doğu Ortodoksluğunda bir aziz olarak kabul edilir.
Akakios | |
---|---|
Konstantinopolis patriği | |
Ölüm | 26 Kasım 489 |
Kutsayanlar | Oryantal Ortodoksluk Kıptî Ortodoks Kilisesi |
Yortu | Kıpti Hathor Ayının 30'u |
Aziz Akakios | |
---|---|
Konstantinopolis patriği | |
Görevlendiriliş | 472 |
Dönem bitişi | 489 |
Mezhep | Oryantal Ortodoksluk |
Akakios, Bizans imparatoru Zeno'ya 482'de Nestorius ve Eutyches'i kınayan, İskenderiyeli Kiril'in Oniki Bölümünü kabul eden ve Kalkedon Tanımını görmezden gelen Henotikon Fermanı'nı yayınlamasını tavsiye etti. Henotikon, Kalkedon konseyinin ortodoksluğu etrafındaki anlaşmazlığı çözmeyi amaçlamışsa da sonuçta başarısız olmuştur. Papa III. Felix, Akakios'un Kalkedon'a ve selefi Papa I. Leo'ya yönelik küçümsemesinin, kendi Kutsal Makam'ının itibarına yönelik bir hakaret olduğunu düşündü. Akakios, III. Felix tarafından kınandı ve tahttan indirildi; bu eylem Akakios tarafından küçümsendi ve iki piskoposluk arasında Akakios'un ölümünden sonra da devam eden bir bölünmeye yol açtı. Bölünme, Bizans imparatoru Anastasius I'in çalkantılı saltanatı boyunca devam etti ve ancak 519'da Papa Hormisdas yönetimindeki I. Justinus tarafından çözüldü.
Kıptî Ortodoks Kilisesi, Kıpti takvimine göre Hathor ayının 30'unda Konstantinopolis Patriği Aziz Akakios'un ayrılışını kutlar.
Erken yaşam ve piskoposluk
Akakios, gerçek tarihte ilk kez Konstantinopolis Kilisesi'nde yetim çocukların bakımıyla görevli bir memur veya orphanotrophos olarak ortaya çıkar ve kiliseyi büyük bir başarıyla yönetmiştir.Suda onu muhteşem, cömert, nazik, asil, zarif ve gösterişli olarak tanımlıyor.
Roma İmparatoru I. Leo, onun yeteneklerini fark etti ve yetenekli bir saray mensubunun becerilerini kullanarak onun üzerinde önemli bir etki kazandı ve bu da 471'de Konstantinopolis'li Gennadius'un ölümünden sonra Patrik olarak tahta çıkmasına yol açtı. Piskoposluğunun ilk beş-altı yılı kayda değer bir şey göstermemiştir. Ancak kısa süre sonra patrikliği boyunca sürecek ve Doğu ile Batı kiliseleri arasında otuz beş yıllık (484-519) bir ayrışmaya yol açacak tartışmalara karışmıştır.
İlk olarak, Eutyches ihtilafının yol açtığı bölünmelerle parçalanmış olan Kilise'nin birliğini yeniden sağlamayı; ikinci olarak da piskoposluğunun Roma'dan bağımsızlığını ilan ederek ve İskenderiye ve Antakya üzerindeki etkisini genişleterek yetkisini artırmayı amaçlamıştır. Davranışları açısından bakıldığında bir ilahiyatçıdan çok bir devlet adamı gibi davrandığı anlaşılmaktadır.
Kalkedon ihtilafı
Müttefiklerin Basilicus ve İskenderiyeli II. Timoteos'ye karşı muhalefeti
Akakios, tahttan indirilen Roma İmparatoru Basiliscus'a karşı muhalefeti nedeniylecoşkulu halk desteğini ve Papa Simplicius'un övgüsünü kazandı. Stilit rahibi Daniel'in yanında, gasp edilen imparator Basiliscus'a karşı muhalefete öncülük etti. 476'dan beri Basiliscus'un himayesinde olan İskenderiye'nin Kalkedonlu olmayan patriği olan İskenderiyeli II. Timoteos, Basiliscus'u Kalkedon Konsili'nin öğretilerini kınayan bir genelge veya imparatorluk bildirisi (egkyklios) yayınlamaya ikna etmişti. Akakios, başlangıçta daha önce genelgeyi imzalayan Asyalı piskoposların listesine adını eklemek konusunda tereddüt etti. Ancak Papa Simplicius'tan aldığı mektuptan sonra bu tutumunu yeniden gözden geçirdi ve tartışmaya aktif olarak dahil oldu. Papa, Akakios'un belirsiz tavrından, uyanık keşiş grubu tarafından haberdar edilmişti. Bu ani bağlılık değişikliği halk nezdindeki itibarını artırdı ve özellikle Doğu'daki farklı manastır grupları arasında, sağlam doktrine olan açık bağlılığı nedeniyle Kalkedon hizbinin gözünde itibar kazanmasını sağladı. Hatta Papa Simplicius'tan bir onay mektubu bile aldı.
Akakios'un aniden popülerlik kazanmasının başlıca nedeni, Daniel the Stylite'ın hem lideri hem de ilham kaynağı olduğu hareketi yönetmedeki ustalığıydı. Bu kargaşa şüphesiz ki manastır destekçileri ve Eutyches'in Enkarnasyon hakkındaki görüşlerinden gerçekten nefret eden halk arasında kendiliğinden ortaya çıkmıştı. Ancak, Kalkedonlulara karşı muhalefette bulunan veya daha sonra uzlaşma girişimlerinde bulunan Akakios'un, kendi kişisel amaçlarına ulaşmaya çalışan bir politikacıdan daha karmaşık bir şey olup olmadığı belirsizliğini koruyor. Teolojik prensipleri tutarlı bir şekilde kavrayamamış, kumarbaz bir zihniyete sahip olup, yalnızca nüfuz elde etmek için oynuyordu. Sonuç olarak Basiliscus yenildi.
Basiliscus, karşı bildiriyle saldırgan kararını geri çekti, ancak teslimiyeti onu kurtarmadı. Daha sonra,Akakios'un muhalefetine kadar sürgünde olan imparator Zeno, kaybettiği tahtı geri aldı; ve Basiliscus, kilise gücüne karşı aşağılık ve boşuna tavizler verdikten sonra, geleneklere göre, 477'de Akakios tarafından kilisesine sığınarak ona teslim edildi. Bu noktada Zeno, Akakios ve Simplicius arasındaki ilişkilerin dostça olduğu anlaşılıyor. Kalkedon Konseyi'nin kararlarını teyit etmek için güçlü önlemler alınması gerektiği konusunda anlaştılar ve bir süre birlikte hareket ettiler.
İskenderiyeli III. Petrus ve John Talaia ile ilgili anlaşmazlıklar
479 yılında Akakios, Antakya patriğini kutsayarak yargı yetkisinin uygun sınırlarını aştı. Buna rağmen Papa Simplicius, zorunluluğu gerekçe göstererek atamayı kabul etti.
482 yılında İskenderiye'deki Kalkedonlu olmayan hizbin Yannis Talaia yerine İskenderiyeli III. Petrus'u patrik olarak atamaya çalışmasıyla sorunlar başladı. Simplicus, İskenderiye'deki Kalkedonlu olmayan hizip ile bağlantısı nedeniyle İskenderiyeli III. Petrus'un atanmasına itiraz etti ve John Talaia'ya desteğini açıkladı.
Her iki adayın da dikkate değer dezavantajları vardı. III. Petrus, Kalkedonlu olmayan biriydi ve Talaia, İmparator'a Patrikhane'yi aramayacağına veya (görünüşe göre) kabul etmeyeceğine dair ciddi bir sözle bağlıydı. Talaia hemen Simplicius'un desteğini aradı ve aldı ve Akakios'u gücendirdi. III. Petrus, Akakios'a görevinde onaylanması halinde anlaşmazlığın yol açtığı bölünmeleri giderebileceğine dair güvence verdi.
Bu durum, Akakios'a Doğu'nun tamamı üzerinde onur ve yargı yetkisi talep etme ve başkent piskoposlarını İskenderiye, Antakya, Kudüs ve Roma Papası'na karşı sorumluluktan kurtarma konusunda uzun zamandır beklediği fırsatı verdi. Zeno'nun desteğini tamamen kazanan Akakios, Simplicius'un güçlü muhalefetine rağmen imparatora İskenderiye patriği III. Petrus'u desteklemesini tavsiye etti. Daha sonra Akakios, Doğu'daki tüm kiliselerin birleşme şartlarını görüşmek üzere elçiler gönderdi.
Henotikon Fermanı ve Akakios bölünmesi
Kısa bir süre sonra Akakios, Doğu'nun tamamı üzerinde yargı yetkisi talep etme yolu olarak, hem bir inanç hem de bir birleşme aracı olan bir belge veya maddeler dizisi hazırladı. Teologlar arasında Henotikon olarak bilinen bu belge, başlangıçta Mısır'daki muhalif gruplara yönelikti ve itidal ve uzlaşma temelinde yeniden birleşme çağrısıydı.
482 tarihli Henotikon fermanı, İznik-Konstantinopolis İnancını (yani Konstantinopolis'te tamamlanan İznik İnancı'nı) ortak, kesin ve birleşik inanç sembolü veya ifadesi olarak teyit etmiştir. Diğer tüm semboller veya mathematalar reddedilmiş; Eutyches ve Nestorius açıkça lanetlenmiş, İskenderiyeli Kiril'in Oniki Bölümü ise kabul edilmiştir. Kalkedon öğretileri reddedilmedi, aksine basitçe görmezden gelindi; İsa Mesih "Tanrı'nın biricik Oğlu ... bir ve iki değil" olarak tanımlandı ve ikili doğaya dair açık bir atıf yapılmadı.
İskenderiye patriği III. Petrus, Henotikon'u kabul ederek görevinin onaylanmasını sağladı. John Talaia bunu kabul etmeyi reddetti ve Roma'ya çekildi; burada Papa Simplicius'un, sapkınlığın başka yerlerde ve İskenderiye'de yayılmasını kontrol altına alması için Akakios'a yazdığı mektuplarla büyük bir coşkuyla desteklendi. Mektuplar boşunaydı ve Simplicius kısa bir süre sonra öldü.
Halefi III. Felix, Talaia'nın davasını hararetle savundu ve iki piskopos Vitalis ve Misenus'u Konstantinopolis'e göndererek Zeno ve Akakios'a mektuplar gönderdi ve Akakios'un Talaia tarafından kendisine yöneltilen suçlamalara cevap vermek üzere Roma'ya dönmesini talep etti (Felix, Epp. 1, 2). Görev tamamen başarısızlıkla sonuçlandı. Vitalis ve Misenus, Akakios ve III. Peter'in temsilcileriyle halka açık iletişim kurmaya (yani Kutsal Komünyon almaya) ikna edildi. Utanç içinde 484 yılında İtalya'ya geri döndüler.
Roma'ya vardıklarında bir sinod toplandı ve onların eylemlerini şiddetle kınadı. Daha sonra görevden alındılar ve aforoz edildiler. Ayrıca, III. Petrus'a karşı yeni bir aforoz çıkarıldı ve Akakios, III. Pierre ile ilişkisi, yargı yetkisinin sınırlarını aşması ve Roma'da Talaia'nın suçlamalarına cevap vermeyi reddetmesi nedeniyle geri dönülmez bir şekilde aforoz edildi; ancak kendisine karşı doğrudan bir sapkın görüş kanıtlanmadı veya ileri sürülmedi. Akakios, Papa Felix tarafından Kutsal Ruh'a ve havarisel otoriteye karşı bir günah işlediği için kınandı (Habe ergo cum his ... porsiyonem S. Spiritus judicio et apostolica auctoritate Damnatus). Daha sonra sürekli olarak aforoz edildi (nunquamque anathematis vinculis exuendus).
Felix, hükmü Akakios'a gönderdi ve aynı zamanda Zeno'ya ve Konstantinopolis Kilisesi'ne, herkesin görevden alınan Patrik'ten ayrılmasını ve aforoz edilme tehlikesiyle karşı karşıya kalmasını emretti. Bu arada, Tutus adında ek bir elçi, çift aforoz kararını bizzat Akakios'a iletmek üzere görevlendirildi. Akakios, Tutus'un sunduğu belgeleri kabul etmeyi reddetti ve kendisini mahkum eden Roma makamı ve Sinod'un otoritesine meydan okuduğunu, diptiklerden Papa Felix'in adını silerek gösterdi. Felix'in tehditlerine rağmen, Doğu Hristiyanlarının çoğunluğu Akakios ile iletişimde kalmaya devam ettiği için pratikte pek fazla sonuç elde edilemedi.
Talaia, Nola Piskoposu olmayı kabul ederek yenilgiyi fiilen kabul etti; bu arada Zeno ve Akakios, Henotikon'un Doğu genelinde yaygın bir şekilde benimsenmesini aktif olarak sürdürdüler. Bazı (muhtemelen taraflı) kaynaklar, Akakios'un Zeno ile birlikte, Henotikon'un genel kabul görmesini sağlamak amacıyla, esas olarak eski muhalifleri olan rahiplere yönelik acımasız bir şiddet ve zulüm politikası başlattığını söyler. Papa adına yapılan Akakios kınaması, Kalkedon Konsili adına tekrarlandı ve bölünme 485 yılında tamamlandı. Akakios, 489'daki ölümüne kadar bu cezayı görmezden geldi, bunu 490'da Mongus ve 491'de Zeno izledi.
Halefi Konstantinopolisli Fravitta, çok kısa süren patrikliği sırasında Felix ile müzakerelere girişti, ancak sonuç alamadı.Akakios'un politikası artık uygulanamadığında başarısızlığa uğradı. Kısa yıllar içinde bütün çabaları boşa çıktı. Henotikon Doğu'da birliği yeniden sağlamada başarısız oldu ve 519'da Bizans imparatoru I. Justinus, Papa Hormisdas'a başvurdu ve Akakios'un kınanması Konstantinopolis Kilisesi tarafından tanındı.
Kaynakça
- Özel
- ^ a b Chisholm 1911, s. 732.
- ^ Meyendorff 1989, ss. 194-202.
- ^ "30 Hatour - Hatur Month - Coptic Synaxarium (Coptic Orthodox Calendar - Daily Synaxarion) - Saint Tekle Haymanot Coptic Orthodox Website - Alex, Egypt".
- ^ Westcott 1911 cites Suda, s.v.
- ^ a b c d e f g h Clifford 1907.
- ^ a b Westcott 1911 Cites Suda, l.c.
- ^ a b c d e f g h i j k l m Westcott 1911.
- ^ Westcott 1911 cites Evagrius Skolastikos, H. E., iii, 4 ff.; Kirroslu Theodoretus, Lect., I, 30 ff.; İman Savunucusu Theofanis, Chronicle, p. 104 ff; Prokopius, Bellum Vandalicum, I, 7, p. 195.
- ^ Westcott 1911 cites Simplic. Epp. 5, 6.
- ^ Westcott 1911 cites Theophanes Chronicle p. 110.
- ^ Westcott 1911 cites Simplic. Epp. 14, 15.
- ^ Westcott 1911 cites Liberat. c. 17; Evagr., H. E., iii, 12.
- ^ Westcott 1911 cites Evagrius, H. E., iii, 14.
- ^ Westcott 1911 cites Simplic. Epp. 18, 19.
- ^ Westcott 1911 cites Evagrius, H. E., iii, 21; Felix, Ep. 6.
- ^ Westcott 1911 cites Epp. 9, 10, 12.
- ^ Westcott 1911 notes has given a detailed history of the whole controversy, up to the death of Patriarch Fravitta, in his Mémoires, vol. xvi, but with a natural bias towards the Roman side. The original documents, exclusive of the histories of Evagrius, Theophanes, and , are for the most part collected in the 58th volume of 's Patrologia Graeca. See also , Konz. Gesch. Bd. ii.
- Genel
- kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Monophysites". Encyclopædia Britannica. 18 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 732-733. Bu madde artık
- Bazı bölümleri şu anda kamu malı olan şu kaynaktan çevrilmiştir: Westcott, B. F. "Acacius, patriarch of Constantinople". ; Piercy, William C. (Ed.). (İngilizce) (3. bas.). Londra: John Murray.
- Bu madde şu anda kamu malı olan yayından metin içerir: Clifford, Cornelius (1907). "Acacius, Patriarch of Constantinople". Herbermann, Charles (Ed.). Katolik Ansiklopedi (İngilizce). 1. New York: Robert Appleton Company.
- Meyendorff, John (1989). Imperial unity and Christian divisions - The Church 450–680 AD. The Church in history. 2. Crestwood, NY: . ISBN .
- : Acacius of Constantinople, David G. Hunter, Paul J. J. van Geest, Bert Jan Lietaert Peerbolte (eds.): Brill Encyclopedia of Early Christianity Online Acacius of Constantinople
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Akakios Yunanca Ἀkakios o 26 Kasim 489 472 den 489 a kadar Konstantinopolis Patrigi olarak gorev yapti O Dogu nun ilk piskoposuydu ve Kalkedon tartismasindaki iddiali katilimiyla taniniyordu Teolojik bolunmeleri iyilestirme yonundeki tartismali girisimleri Akacian sizmine ve Kalkedon kiliseleri tarafindan kinanmasina yol acti Dogu Ortodokslugunda bir aziz olarak kabul edilir AkakiosKonstantinopolis patrigiOlum26 Kasim 489KutsayanlarOryantal Ortodoksluk Kipti Ortodoks KilisesiYortuKipti Hathor Ayinin 30 uAziz AkakiosKonstantinopolis patrigiGorevlendirilis472Donem bitisi489MezhepOryantal Ortodoksluk Akakios Bizans imparatoru Zeno ya 482 de Nestorius ve Eutyches i kinayan Iskenderiyeli Kiril in Oniki Bolumunu kabul eden ve Kalkedon Tanimini gormezden gelen Henotikon Fermani ni yayinlamasini tavsiye etti Henotikon Kalkedon konseyinin ortodokslugu etrafindaki anlasmazligi cozmeyi amaclamissa da sonucta basarisiz olmustur Papa III Felix Akakios un Kalkedon a ve selefi Papa I Leo ya yonelik kucumsemesinin kendi Kutsal Makam inin itibarina yonelik bir hakaret oldugunu dusundu Akakios III Felix tarafindan kinandi ve tahttan indirildi bu eylem Akakios tarafindan kucumsendi ve iki piskoposluk arasinda Akakios un olumunden sonra da devam eden bir bolunmeye yol acti Bolunme Bizans imparatoru Anastasius I in calkantili saltanati boyunca devam etti ve ancak 519 da Papa Hormisdas yonetimindeki I Justinus tarafindan cozuldu Kipti Ortodoks Kilisesi Kipti takvimine gore Hathor ayinin 30 unda Konstantinopolis Patrigi Aziz Akakios un ayrilisini kutlar Erken yasam ve piskoposlukAkakios gercek tarihte ilk kez Konstantinopolis Kilisesi nde yetim cocuklarin bakimiyla gorevli bir memur veya orphanotrophos olarak ortaya cikar ve kiliseyi buyuk bir basariyla yonetmistir Suda onu muhtesem comert nazik asil zarif ve gosterisli olarak tanimliyor Roma Imparatoru I Leo onun yeteneklerini fark etti ve yetenekli bir saray mensubunun becerilerini kullanarak onun uzerinde onemli bir etki kazandi ve bu da 471 de Konstantinopolis li Gennadius un olumunden sonra Patrik olarak tahta cikmasina yol acti Piskoposlugunun ilk bes alti yili kayda deger bir sey gostermemistir Ancak kisa sure sonra patrikligi boyunca surecek ve Dogu ile Bati kiliseleri arasinda otuz bes yillik 484 519 bir ayrismaya yol acacak tartismalara karismistir Ilk olarak Eutyches ihtilafinin yol actigi bolunmelerle parcalanmis olan Kilise nin birligini yeniden saglamayi ikinci olarak da piskoposlugunun Roma dan bagimsizligini ilan ederek ve Iskenderiye ve Antakya uzerindeki etkisini genisleterek yetkisini artirmayi amaclamistir Davranislari acisindan bakildiginda bir ilahiyatcidan cok bir devlet adami gibi davrandigi anlasilmaktadir Kalkedon ihtilafiMuttefiklerin Basilicus ve Iskenderiyeli II Timoteos ye karsi muhalefeti Akakios tahttan indirilen Roma Imparatoru Basiliscus a karsi muhalefeti nedeniylecoskulu halk destegini ve Papa Simplicius un ovgusunu kazandi Stilit rahibi Daniel in yaninda gasp edilen imparator Basiliscus a karsi muhalefete onculuk etti 476 dan beri Basiliscus un himayesinde olan Iskenderiye nin Kalkedonlu olmayan patrigi olan Iskenderiyeli II Timoteos Basiliscus u Kalkedon Konsili nin ogretilerini kinayan bir genelge veya imparatorluk bildirisi egkyklios yayinlamaya ikna etmisti Akakios baslangicta daha once genelgeyi imzalayan Asyali piskoposlarin listesine adini eklemek konusunda tereddut etti Ancak Papa Simplicius tan aldigi mektuptan sonra bu tutumunu yeniden gozden gecirdi ve tartismaya aktif olarak dahil oldu Papa Akakios un belirsiz tavrindan uyanik kesis grubu tarafindan haberdar edilmisti Bu ani baglilik degisikligi halk nezdindeki itibarini artirdi ve ozellikle Dogu daki farkli manastir gruplari arasinda saglam doktrine olan acik bagliligi nedeniyle Kalkedon hizbinin gozunde itibar kazanmasini sagladi Hatta Papa Simplicius tan bir onay mektubu bile aldi Akakios un aniden populerlik kazanmasinin baslica nedeni Daniel the Stylite in hem lideri hem de ilham kaynagi oldugu hareketi yonetmedeki ustaligiydi Bu kargasa suphesiz ki manastir destekcileri ve Eutyches in Enkarnasyon hakkindaki goruslerinden gercekten nefret eden halk arasinda kendiliginden ortaya cikmisti Ancak Kalkedonlulara karsi muhalefette bulunan veya daha sonra uzlasma girisimlerinde bulunan Akakios un kendi kisisel amaclarina ulasmaya calisan bir politikacidan daha karmasik bir sey olup olmadigi belirsizligini koruyor Teolojik prensipleri tutarli bir sekilde kavrayamamis kumarbaz bir zihniyete sahip olup yalnizca nufuz elde etmek icin oynuyordu Sonuc olarak Basiliscus yenildi Basiliscus karsi bildiriyle saldirgan kararini geri cekti ancak teslimiyeti onu kurtarmadi Daha sonra Akakios un muhalefetine kadar surgunde olan imparator Zeno kaybettigi tahti geri aldi ve Basiliscus kilise gucune karsi asagilik ve bosuna tavizler verdikten sonra geleneklere gore 477 de Akakios tarafindan kilisesine siginarak ona teslim edildi Bu noktada Zeno Akakios ve Simplicius arasindaki iliskilerin dostca oldugu anlasiliyor Kalkedon Konseyi nin kararlarini teyit etmek icin guclu onlemler alinmasi gerektigi konusunda anlastilar ve bir sure birlikte hareket ettiler Iskenderiyeli III Petrus ve John Talaia ile ilgili anlasmazliklar 479 yilinda Akakios Antakya patrigini kutsayarak yargi yetkisinin uygun sinirlarini asti Buna ragmen Papa Simplicius zorunlulugu gerekce gostererek atamayi kabul etti 482 yilinda Iskenderiye deki Kalkedonlu olmayan hizbin Yannis Talaia yerine Iskenderiyeli III Petrus u patrik olarak atamaya calismasiyla sorunlar basladi Simplicus Iskenderiye deki Kalkedonlu olmayan hizip ile baglantisi nedeniyle Iskenderiyeli III Petrus un atanmasina itiraz etti ve John Talaia ya destegini acikladi Her iki adayin da dikkate deger dezavantajlari vardi III Petrus Kalkedonlu olmayan biriydi ve Talaia Imparator a Patrikhane yi aramayacagina veya gorunuse gore kabul etmeyecegine dair ciddi bir sozle bagliydi Talaia hemen Simplicius un destegini aradi ve aldi ve Akakios u gucendirdi III Petrus Akakios a gorevinde onaylanmasi halinde anlasmazligin yol actigi bolunmeleri giderebilecegine dair guvence verdi Bu durum Akakios a Dogu nun tamami uzerinde onur ve yargi yetkisi talep etme ve baskent piskoposlarini Iskenderiye Antakya Kudus ve Roma Papasi na karsi sorumluluktan kurtarma konusunda uzun zamandir bekledigi firsati verdi Zeno nun destegini tamamen kazanan Akakios Simplicius un guclu muhalefetine ragmen imparatora Iskenderiye patrigi III Petrus u desteklemesini tavsiye etti Daha sonra Akakios Dogu daki tum kiliselerin birlesme sartlarini gorusmek uzere elciler gonderdi Henotikon Fermani ve Akakios bolunmesi Kisa bir sure sonra Akakios Dogu nun tamami uzerinde yargi yetkisi talep etme yolu olarak hem bir inanc hem de bir birlesme araci olan bir belge veya maddeler dizisi hazirladi Teologlar arasinda Henotikon olarak bilinen bu belge baslangicta Misir daki muhalif gruplara yonelikti ve itidal ve uzlasma temelinde yeniden birlesme cagrisiydi 482 tarihli Henotikon fermani Iznik Konstantinopolis Inancini yani Konstantinopolis te tamamlanan Iznik Inanci ni ortak kesin ve birlesik inanc sembolu veya ifadesi olarak teyit etmistir Diger tum semboller veya mathematalar reddedilmis Eutyches ve Nestorius acikca lanetlenmis Iskenderiyeli Kiril in Oniki Bolumu ise kabul edilmistir Kalkedon ogretileri reddedilmedi aksine basitce gormezden gelindi Isa Mesih Tanri nin biricik Oglu bir ve iki degil olarak tanimlandi ve ikili dogaya dair acik bir atif yapilmadi Iskenderiye patrigi III Petrus Henotikon u kabul ederek gorevinin onaylanmasini sagladi John Talaia bunu kabul etmeyi reddetti ve Roma ya cekildi burada Papa Simplicius un sapkinligin baska yerlerde ve Iskenderiye de yayilmasini kontrol altina almasi icin Akakios a yazdigi mektuplarla buyuk bir coskuyla desteklendi Mektuplar bosunaydi ve Simplicius kisa bir sure sonra oldu Halefi III Felix Talaia nin davasini hararetle savundu ve iki piskopos Vitalis ve Misenus u Konstantinopolis e gondererek Zeno ve Akakios a mektuplar gonderdi ve Akakios un Talaia tarafindan kendisine yoneltilen suclamalara cevap vermek uzere Roma ya donmesini talep etti Felix Epp 1 2 Gorev tamamen basarisizlikla sonuclandi Vitalis ve Misenus Akakios ve III Peter in temsilcileriyle halka acik iletisim kurmaya yani Kutsal Komunyon almaya ikna edildi Utanc icinde 484 yilinda Italya ya geri donduler Roma ya vardiklarinda bir sinod toplandi ve onlarin eylemlerini siddetle kinadi Daha sonra gorevden alindilar ve aforoz edildiler Ayrica III Petrus a karsi yeni bir aforoz cikarildi ve Akakios III Pierre ile iliskisi yargi yetkisinin sinirlarini asmasi ve Roma da Talaia nin suclamalarina cevap vermeyi reddetmesi nedeniyle geri donulmez bir sekilde aforoz edildi ancak kendisine karsi dogrudan bir sapkin gorus kanitlanmadi veya ileri surulmedi Akakios Papa Felix tarafindan Kutsal Ruh a ve havarisel otoriteye karsi bir gunah isledigi icin kinandi Habe ergo cum his porsiyonem S Spiritus judicio et apostolica auctoritate Damnatus Daha sonra surekli olarak aforoz edildi nunquamque anathematis vinculis exuendus Felix hukmu Akakios a gonderdi ve ayni zamanda Zeno ya ve Konstantinopolis Kilisesi ne herkesin gorevden alinan Patrik ten ayrilmasini ve aforoz edilme tehlikesiyle karsi karsiya kalmasini emretti Bu arada Tutus adinda ek bir elci cift aforoz kararini bizzat Akakios a iletmek uzere gorevlendirildi Akakios Tutus un sundugu belgeleri kabul etmeyi reddetti ve kendisini mahkum eden Roma makami ve Sinod un otoritesine meydan okudugunu diptiklerden Papa Felix in adini silerek gosterdi Felix in tehditlerine ragmen Dogu Hristiyanlarinin cogunlugu Akakios ile iletisimde kalmaya devam ettigi icin pratikte pek fazla sonuc elde edilemedi Talaia Nola Piskoposu olmayi kabul ederek yenilgiyi fiilen kabul etti bu arada Zeno ve Akakios Henotikon un Dogu genelinde yaygin bir sekilde benimsenmesini aktif olarak surdurduler Bazi muhtemelen tarafli kaynaklar Akakios un Zeno ile birlikte Henotikon un genel kabul gormesini saglamak amaciyla esas olarak eski muhalifleri olan rahiplere yonelik acimasiz bir siddet ve zulum politikasi baslattigini soyler Papa adina yapilan Akakios kinamasi Kalkedon Konsili adina tekrarlandi ve bolunme 485 yilinda tamamlandi Akakios 489 daki olumune kadar bu cezayi gormezden geldi bunu 490 da Mongus ve 491 de Zeno izledi Halefi Konstantinopolisli Fravitta cok kisa suren patrikligi sirasinda Felix ile muzakerelere giristi ancak sonuc alamadi Akakios un politikasi artik uygulanamadiginda basarisizliga ugradi Kisa yillar icinde butun cabalari bosa cikti Henotikon Dogu da birligi yeniden saglamada basarisiz oldu ve 519 da Bizans imparatoru I Justinus Papa Hormisdas a basvurdu ve Akakios un kinanmasi Konstantinopolis Kilisesi tarafindan tanindi KaynakcaOzel a b Chisholm 1911 s 732 Meyendorff 1989 ss 194 202 30 Hatour Hatur Month Coptic Synaxarium Coptic Orthodox Calendar Daily Synaxarion Saint Tekle Haymanot Coptic Orthodox Website Alex Egypt Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Westcott 1911 cites Suda s v a b c d e f g h Clifford 1907 a b Westcott 1911 Cites Suda l c a b c d e f g h i j k l m Westcott 1911 Westcott 1911 cites Evagrius Skolastikos H E iii 4 ff Kirroslu Theodoretus Lect I 30 ff Iman Savunucusu Theofanis Chronicle p 104 ff Prokopius Bellum Vandalicum I 7 p 195 Westcott 1911 cites Simplic Epp 5 6 Westcott 1911 cites Theophanes Chronicle p 110 Westcott 1911 cites Simplic Epp 14 15 Westcott 1911 cites Liberat c 17 Evagr H E iii 12 Westcott 1911 cites Evagrius H E iii 14 Westcott 1911 cites Simplic Epp 18 19 Westcott 1911 cites Evagrius H E iii 21 Felix Ep 6 Westcott 1911 cites Epp 9 10 12 Westcott 1911 notes has given a detailed history of the whole controversy up to the death of Patriarch Fravitta in his Memoires vol xvi but with a natural bias towards the Roman side The original documents exclusive of the histories of Evagrius Theophanes and are for the most part collected in the 58th volume of s Patrologia Graeca See also Konz Gesch Bd ii Genel Bu madde artik kamu mali olan bir yayindan alinan metni iceriyor Chisholm Hugh Ed 1911 Monophysites Encyclopaedia Britannica 18 11 bas Cambridge University Press ss 732 733 Bazi bolumleri su anda kamu mali olan su kaynaktan cevrilmistir Westcott B F Acacius patriarch of Constantinople Piercy William C Ed Ingilizce 3 bas Londra John Murray Bu madde su anda kamu mali olan yayindan metin icerir Clifford Cornelius 1907 Acacius Patriarch of Constantinople Herbermann Charles Ed Katolik Ansiklopedi Ingilizce 1 New York Robert Appleton Company Meyendorff John 1989 Imperial unity and Christian divisions The Church 450 680 AD The Church in history 2 Crestwood NY ISBN 978 0 88 141056 3 Acacius of Constantinople David G Hunter Paul J J van Geest Bert Jan Lietaert Peerbolte eds Brill Encyclopedia of Early Christianity Online Acacius of Constantinople