Charleston 1670 yılında kurulan Güney Karolina liman kenti özellikle zarif ve bölgelerindeki Arnavut kaldırımlı

Charleston, 1670 yılında kurulan Güney Karolina liman kenti, özellikle zarif ve bölgelerindeki Arnavut kaldırımlı sokakları, at arabaları ve pastel tonlara boyanmış antebellum evleriyle tanınır. Battery promenade ve Waterfront Park, Charleston Limanı'na bakarken, İç Savaşın ilk atışlarının patladığı federal bir kale olan Fort Sumter, suyun karşısında uzanıyor.

Charleston
şehir
City of Charleston
Yukarıdan aşağı, soldan sağa , , , , Charleston'daki King caddesi ve
Bayrak Arma
Takma adlar: "The Holy City, Geechice City, Port City
Sloganlar: Latince: Ædes Mores Juraque Curat (Türkçe: "Tapınaklarını, Adetlerini ve Kanunlarını Korur.")
Charleston Yerleşimin Güney Karolina'daki konumu
Koordinatlar: 32°47′00″K 79°56′00″B / 32.78333°K 79.93333°B / 32.78333; -79.93333
Ülke	ABD
Eyalet	Güney Karolina
	Charleston ve Berkeley
Kuruluş	1670
Ad babası	II. Charles
Yüzölçümü
• Toplam	349,92 km²
Rakım	6 m
Nüfus ()
• Toplam	120.083
• Sıra	GK: ; ABD:
• Yoğunluk	oto/km²
Zaman dilimi	UTC-05.00 (EST)
• Yaz (YSU)	UTC-04.00 (EDT)
ZIP kodu	29401, 29403, 29405, 29407, 29409, 29412, 29414, 29424, 29425, 29455, 29492

ABD'nin Güney Karolina eyaletinin en büyük şehri, Charleston County'nin ve 'nin başlıca şehridir. Şehir, Güney Karolina kıyı şeridinin coğrafi orta noktasının hemen güneyinde, , ve nehirlerinin birleşmesiyle oluşan Atlantik Okyanusu'nun bir girişi olan 'nda yer almaktadır. Nüfus 2020 sayımına göre 137.566 idi.Berkeley, Charleston ve Dorchester ilçelerinden oluşan Charleston metropol bölgesinin tahmini nüfusu, 1 Temmuz 2019 itibarıyla 802.122 kişiydi, eyaletteki üçüncü en büyük ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 74. en büyük metropol istatistik alanı.

Charleston, Ashley Nehri'nin (şimdi ) batı kıyısındaki Albemarle Noktasında Kral II. on yıl içinde. Sömürge dönemi boyunca şirketleşmeden kaldı; hükûmeti doğrudan sömürgeci bir yasama organı ve tarafından gönderilen bir vali tarafından idare ediliyordu. Seçim bölgeleri Anglikan cemaatlerine göre örgütlendi ve bazı sosyal hizmetler Anglikan gardiyanları ve vestiyerleri tarafından yönetildi. Charleston, 1783'te bir dahil edilmesiyle bugünkü yazımını benimsedi. Güney Karolina'nın iç kesimlerindeki nüfus artışı, eyalet hükûmetinin 1788'de Columbia'ya taşınmasını etkiledi, ancak Charleston, boyunca Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en büyük on şehir arasında kaldı.

Güçlü turizm sektörüyle tanınan Charleston, 2016 yılında tarafından dünyanın en iyi şehri seçildi.

İklim

Charleston, ılıman kışlar, sıcak nemli yazlar ve tüm yıl boyunca önemli yağışlar ile nemli bir subtropikal iklime (Köppen iklim sınıflandırması Cfa) sahiptir. Yaz en yağışlı mevsimdir; yıllık yağışın neredeyse yarısı, haziran-eylül ayları arasında gök gürültülü sağanak yağış şeklinde gerçekleşir. Sonbahar, Kasım ortasına kadar nispeten sıcak kalır. Kış kısa ve ılımandır ve ara sıra yağmur ile karakterizedir. Ölçülebilir kar (≥0,1 inç veya 0,25 cm) en fazla on yılda yalnızca birkaç kez oluşur, ancak donan yağmur daha yaygındır; 3 Ocak 2018'deki kar yağışı/donan yağmur olayı, 26 Aralık 2010'dan bu yana Charleston'da bu tür ilk olaydı. Bununla birlikte, Aralık 1989 ABD soğuk dalgası sırasında 23 Aralık 1989'da havaalanında 6.0 inç (15 cm) düştü, rekor tek günlük en büyük düşüş, tek fırtına ve mevsimsel rekorun 8.0 inç (20 cm) olmasına katkıda bulundu.) kar yağışı.

Şehir sınırları içinde kaydedilen en yüksek sıcaklık 2 Haziran 1985 ve 24 Haziran 1944'te 104 °F (40 °C) idi; en düşük 14 Şubat 1899'da 7 °F (-14 °C) idi. Resmi kayıtların tutulduğu havaalanında, tarihsel aralık 1 Ağustos 1999'da 105 °F (41 °C), 6 °C'ye düştü F (-14 °C) 21 Ocak 1985.[16] Kasırgalar, yaz aylarında ve sonbaharın başlarında bölge için büyük bir tehdit oluşturuyor ve birkaç şiddetli kasırga bölgeye çarpıyor - en önemlisi 21 Eylül 1989'da Hurricane Hugo (bir kategori 4 fırtına). Haziran-Ağustos ayları arasında çiy noktası 67.8 ila 71.4 °F (19.9 ila 21.9 °C) arasında değişir.

, Güney Karolina (1991–2020) iklimi
Aylar	Oca	Şub	Mar	Nis	May	Haz	Tem	Ağu	Eyl	Eki	Kas	Ara	Yıl
En yüksek sıcaklık (°C)	28	31	32	35	38	39	40	41	37	34	31	28	41
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C)	15,7	17,7	21,2	25,1	28,7	31,4	32,9	32,1	29,7	25,5	20,8	17,1	24,8
Ortalama sıcaklık (°C)	9,7	11,5	14,8	18,8	22,9	26,3	28,1	27,4	24,9	19,9	14,6	11,2	19,2
Ortalama en düşük sıcaklık (°C)	3,8	5,3	8,5	12,5	17,2	21,3	23,2	22,8	20,2	14,3	8,4	5,3	13,6
En düşük sıcaklık (°C)	−14	−11	−9	−2	2	10	14	13	6	−3	−9	−13	−14
Ortalama yağış (mm)	86	77	85	84	84	158	168	177	153	110	68	85	1.334
Kaynak: NOAA

Kaynakça

^ . Low Country Walking Tours. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020.
^ Trouche, Michael (28 Ocak 2014), "Enlightening Latin", Charleston Footprints, 9 Ekim 2016 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Temmuz 2021
^ Schultz, Rebecca, "The Seal of the City of Charleston", Official website, City of Charleston, 4 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Temmuz 2021
^ Franklin, Paul M. (2006). South Carolina's plantations & historic homes. St. Paul, Minn.: Voyageur Press. ISBN .
^ Simons, Albert (1990). The early architecture of Charleston (1. bas.). Columbia, Güney Karolina: University of South Carolina Press. ISBN .
^ ^a ^b Nijman, Jan (2020). Geography: Realms, Regions, and Concepts (20. bas.). Wiley. ISBN .
^ . Amerika Birleşik Devletleri Sayım Bürosu. 27 Aralık 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021.
^ . April 20, 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . charlestoncvb.com. 2016. 9 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2020.
^ "NowData - NOAA Online Weather Data". National Oceanic and Atmospheric Administration. Erişim tarihi: May 5, 2021.
^ "Summary of Monthly Normals 1991–2020". National Oceanic and Atmospheric Administration. Erişim tarihi: May 5, 2021.
^ "WMO Climate Normals for CHARLESTON/MUNICIPAL, SC 1961–1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. Erişim tarihi: May 5, 2021.

Tarihçe

1694 yılında inşa edilen , şehirdeki en eski evdir.

Colonial era (1670–1786)

Kral II. Charles, 24 Mart 1663'te Lords Malikler olarak bilinen sekiz sadık arkadaşına Carolina Kolonisi'ni verdi. 1670'te Vali , Bermuda ve Barbados'tan birkaç gemi dolusu yerleşimciyi ayarladı. Bu yerleşimciler, günümüz şehir merkezinin birkaç mil kuzeybatısında, 'nin batı kıyısında, Albemarle Point'te, o zamanlar Charles Town olarak adlandırılan şeyi kurdular.[25] Charles Town, On Üç Koloni'de kapsamlı olarak planlanmış ilk şehir oldu. Yönetimi, yerleşimi ve gelişimi, John Locke tarafından Mülk Sahipleri için hazırlanan (İngilizce: Grand Model) olarak bilinen vizyoner bir planı takip etmekti.[26] Bununla birlikte, Carolina'nın hiçbir zaman onaylanmadığı için, Charles Town, sömürge döneminde hiçbir zaman şirkete dahil edilmedi. Bunun yerine, yerel yönetmelikler eyalet hükûmeti tarafından kabul edildi ve günlük yönetim ve Anglikan cemaatlerinin gardiyanları ve vesayetleri tarafından gerçekleştirildi.[25]

1698'de çiçek hastalığı salgını patlak verdi, ardından Şubat 1699'da bir deprem oldu. Sonuncusu, şehrin yaklaşık üçte birini yok eden bir yangına neden oldu. Yeniden inşa sırasında,[30] bir sarıhumma salgını kalan sakinlerin yaklaşık %15'ini öldürdü. Charles Town, 18. yüzyılın ilk yarısında beş ila sekiz büyük sarı humma salgını yaşadı.

Etnik Avrupalılar için On Üç Koloni'deki en az sağlıklı yerlerden biri olarak ün kazandı. Sıtma endemikti. Sıtma, sarı humma gibi yüksek bir ölüm oranına sahip olmamasına rağmen, birçok hastalığa neden oldu. Bu, 1950'lerde onu bulaştıran sivrisinekleri kesen pestisitlerin kullanımından sonra ölmeden önce, şehrin tarihinin çoğu boyunca büyük bir sağlık sorunuydu.[31]

5-6 Eylül 1713'te (OS) şiddetli bir kasırga Charles Town'dan geçti. Kilise kayıtlarının kaybolduğu fırtınada Dairesel Cemaat Kilisesi malikanesi hasar gördü. "Ashley ve Cooper nehirleri birleşirken" Charles Town'un çoğu sular altında kaldı. Felakette en az yetmiş kişi öldü.[32][33]

Şehre ilk gelen göçmen grupları arasında Huguenotlar, İskoçlar, İrlandalılar ve Almanlar ile ağırlıklı olarak Londra'dan Sefarad Yahudileri ve kendilerine sığındıkları Hollanda Cumhuriyeti'nin büyük şehirlerinden yüzlerce Yahudi vardı.[35] 1830 gibi geç bir tarihte, Charleston'ın Yahudi topluluğu Kuzey Amerika'daki en büyük ve en zengin topluluktu.[35][36]

1708'de koloni nüfusunun çoğunluğu Siyah Afrikalılardı. Charlestown'a Atlantik köle ticareti yoluyla, önce sözleşmeli hizmetkar olarak, sonra da köle olarak getirilmişlerdi. 1700'lerin başında, Charleston'ın en büyük köle tüccarı , yerleşimin köle ticaretine dahil olmasına öncülük etti. Kuzey Amerika'ya köle olarak satılmak üzere nakledilen tahmini 400.000 tutsak Afrikalı'nın %40'ının Charlestown'daki Sullivan Adası'na indiği düşünülüyor. Beyaz çiftçilerin ve onların Siyah eşlerinin ve işçi sınıfları arasındaki sendikaların soyundan gelen özgür beyaz olmayan insanlar da Batı Hint Adaları'ndan göç etti.[37]

Aynı zamanda Kızılderililer savaşlarda birbirlerini tutsak ve köle olarak aldılar. 1680'den 1720'ye kadar, yaklaşık 40.000 yerli erkek, kadın ve çocuk liman aracılığıyla, özellikle Batı Hint Adaları'na (Bermuda ve Bahamalar) ve ayrıca Gürcistan ve diğer Güney kolonilerine satıldı.[39] Lowcountry yetiştiricileri, kaçmaya veya isyan etmeye çok eğilimli olduklarını düşünerek Hint köleleri tutmadılar. Satışlarından elde ettikleri geliri kendi tarlaları için köleleştirilmiş Siyah Afrikalıları satın almak için kullandılar.[40] Köle baskınları – ve tanıttığı Avrupa ateşli silahları – 1700'lerde İspanyol Veraset Savaşı sırasında İspanyol Florida ve Fransız Louisiana'sının istikrarsızlaşmasına yardımcı oldu.[40] Ama aynı zamanda koloniyi neredeyse yok eden 1710'ların Yamasee Savaşı'nı da kışkırttı. Bundan sonra, Güney Karolina Hint köle ticaretini büyük ölçüde terk etti.[39]

Bölgenin tütün yetiştirmek için uygun olmaması, Lowcountry yetiştiricilerini diğer nakit mahsulleri denemeye sevk etti. Pirinç yetiştirmenin kârlılığı, yetiştiricileri, ekimini bilen "Pirinç Kıyısı"ndan gelen köleler için prim ödemeye yöneltti; onların soyundan gelenler, bu bölgede kendi kültürlerini ve dillerini yaratan etnik Gullah'ı oluştururlar.[41] Karayipler'den ithal edilen köleler, yetiştirici George Lucas'ın kızı Eliza'ya 1747'de indigonun nasıl yetiştirileceğini ve boyama için kullanılacağını gösterdi.

Plantasyonlar ve bunlara , Charleston'ı On Üç Koloni'nin[46] en zengin şehri ve Philadelphia'nın güneyindeki en büyük nüfusa sahip şehir yaptı. 1770'te şehrin 11.000 nüfusu vardı - yarı köle - ve Boston, New York ve Philadelphia'dan sonra kolonilerdeki 4. en büyük limandı.

Elit, kültürel ve sosyal gelişmeyi teşvik etmek için servetlerini kullanmaya başladı. Amerika'nın ilk tiyatro binası 1736'da burada inşa edildi; daha sonra bugünkü Dock Street Theatre'ın yerini aldı.[kaynak belirtilmeli] St Michael's 1753'te inşa edildi.[28] Yardımsever toplumlar Huguenotlar, özgür renkli insanlar,[b] Almanlar ve Yahudiler tarafından kuruldu. , 1748 yılında, günün bilimsel ve felsefi sorunlarına ayak uydurmak için finansal maliyeti paylaşmak isteyen iyi doğmuş genç erkekler tarafından kuruldu.

Amerikan Bağımsızlık Savaşı dönemi (1776–1783)

delegeleri 1774'te seçildi ve Güney Karolina, 'nın adımlarında İngiltere'den bağımsızlığını ilan etti. Kölelik, şehrin Bağımsızlık Savaşı sırasındaki rolünde yine önemli bir faktördü. İngilizler yerleşime üç kez saldırdı,[28] yerleşimin, bir kez askeri destek verildiğinde davalarına katılacak büyük bir tabanına sahip olduğunu varsayarak.[47] Bununla birlikte, beyaz Güneylilerin 'e olan sadakati, İngiliz yasal davaları (İngiltere ve Galler'de köleliğin yasaklanmasına işaret eden gibi; köleliğin kaldırılması mücadelesinde önemli bir kilometre taşı) ve askeri taktikler (örneğin, Patriot yetiştiricilerinin sahip olduğu kölelerin kurtuluşunu vadeden 1775'teki gibi; Ancak bu çabalar şaşırtıcı olmayan bir şekilde binlerce bağlılığını kazandı.

, İngilizlerin 28 Haziran 1776'da 'nin kısmen inşa edilmiş bir palmetto çitini ele geçirmede başarısız olduğunu gördü. 'nin adamları tarafından kullanılan , daha sonraki temelini oluşturdu ve zaferin yıldönümü devam ediyor. Carolina Günü olarak anılacak.

Charlestown'u ele geçirmeyi başlıca öncelikleri haline getiren İngilizler, 1 Nisan 1780'de 'ı yaklaşık 14.000 asker ve 90 gemiyle gönderdi.[48] Bombardıman 11 Mart 1780'de başladı. liderliğindeki Vatanseverler, yaklaşık 5.500 adama ve güçleri onlara karşı püskürtmek için yetersiz tahkimatlara sahipti. İngilizler, ve savaşlarında ikmal hatlarını ve geri çekilme hatlarını kestikten sonra, Lincoln'ün 12 Mayıs 1780'de teslim olması, savaşın oldu.

İngilizler, 1781'de Yorktown'daki yenilgilerini takiben bir yıldan fazla bir süre Charlestown'u elinde tutmaya devam ettiler, ancak tam sivil hükûmeti yeniden kurmayı reddederek yerel yetiştiricileri yabancılaştırdılar. , Cornwallis'in 'ndeki pirus zaferinden sonra eyalete girmiş ve bölgeyi bir tür kuşatma altında tutmuştu. Charlestown'a komuta eden Britanya Ordusu subayı , Mart 1782'de garnizonu ve kasaba sakinleri için yiyecek satın almak için bir ateşkes istedi. Greene reddetti ve İngiliz baskınlarına karşı koymak için altında bir tugay kurdu. Charlestown nihayet Aralık 1782'de İngilizler tarafından tahliye edildi. Greene, şehrin İngiliz liderlerine hediye etti.

Amerikan İç Savaşı öncesi (1783–1861)

Ladson Evi, 1792'da vali vekili tarafından inşa edildi.

Bağımsızlık Savaşı ve İç Savaş arasında Charleston, en azından toplumun üst katmanları için ekonomik bir patlama yaşadı.Pamuğun Güney'de nakit mahsul olarak yayılması, hem toplumun küçük bir kesimi için büyük bir servete yol açtı hem de etkileyici mimari ve kültürü finanse etti, aynı zamanda kölelerin önemini artırdı ve Kara Charlestonlular üzerinde giderek daha büyük kısıtlamalara yol açtı.

Columbia, 1788'de eyalet başkenti olarak yerini almış olsa da, Eli Whitney'in 1793'teki pamuk çırçır icadı, mahsulün işlenmesini 50 kat hızlandırdığı için Charleston daha da müreffeh hale geldi. Britanya'nın Sanayi Devrimi -başlangıçta tekstil endüstrisi üzerine kurulmuştu- fazladan üretimi hırsla üstlendi ve pamuk, 19. yüzyılda Charleston'ın başlıca ihracat malı haline geldi. Ülkenin banka olarak inşa edilecek en eski ikinci binası olan Bank of South Carolina, 1798'de kuruldu; Amerika Birleşik Devletleri ve İkinci Bankasının şubeleri de 1800 ve 1817'de Charleston'da bulunuyordu.

boyunca, Charleston çoğunluğu köle olan tek büyük Amerikan şehri olmaya devam etti.[49][c] Şehirde kölelerin işçi olarak yaygın kullanımı, yazarların ve ziyaretçilerin sık sık konusu oldu: Liverpool'dan bir tüccar, 1834'te "neredeyse tüm çalışan nüfusun zenci olduğu, tüm hizmetçilerin, arabacıların ve hamalların, Market'teki tezgahlarda görenlerin ve esnafın Yolcularının çoğunun" olduğu.[50] Amerikalı tüccarların 'te Atlas Okyanusu'ndaki köle ticaretini donatmaları yasaklanmıştı ve 'de tüm köle ithalatı yasaklanmıştı, ancak Amerikalı tüccarlar köleleştirilmiş kargolar için İngiliz teftişine sık sık izin vermeyi reddetti ve kaçakçılık yaygındı. Çok daha önemli olan, Derin Güney'in yeni pamuk tarlalarında gelişmesiyle birlikte patlayan ev içi köle ticaretiydi. Ticaretin bir sonucu olarak, antebellum yıllarında bir milyondan fazla kölenin Yukarı Güney'den Aşağı Güney'e zorunlu göçü yaşandı. 19. yüzyılın başlarında, ilk özel köle pazarları Charleston'da, çoğunlukla Chalmers ve Eyalet caddelerinin yakınında kuruldu.[42] Birçok yerli köle tüccarı, Charleston'u, Mobile ve New Orleans gibi limanlara seyahat ederek, kıyı ticareti olarak adlandırılan bir liman olarak kullandı.

Köle mülkiyeti, sınıfın birincil göstergesiydi ve kasabanın azatlıları ve özgür beyaz olmayan insanları bile, eğer yeterli servete sahiplerse, tipik olarak köle tuttular.[51] Ziyaretçiler genel olarak Charleston'daki Siyahların çokluğuna ve görünüşte hareket özgürlüğüne dikkat çektiler,[52] aslında -Stono İsyanı ve Haiti'yi kuran köle devrimini dikkate alarak- beyazlar hem kölelerin hem de özgür insanların davranışlarını yakından düzenlediler. renkli. Ücretler ve işe alma uygulamaları sabitlendi, bazen kimlik rozetleri gerekliydi ve hatta iş şarkıları bile bazen sansürlendi.[53] Ceza, ücretleri belediyeye yılda binlerce dolar sağlayan kentin yoksullar evi tarafından gözden uzak bir şekilde işlendi.[54] 1820'de bir eyalet kanunu, her azat eyleminin (bir köleyi serbest bırakma) yasama onayını gerektirdiğini zorunlu kılarak, uygulamayı fiilen durdurdu.[55]

Köleliğin etkileri beyaz toplum üzerinde de belirgindi. 19. yüzyıl kölelerinin yüksek maliyeti ve yüksek getiri oranları, birbiriyle ilişkili yaklaşık doksan aile tarafından kontrol edilen, özgür nüfusun %4'ünün zenginliğin yarısını kontrol ettiği ve özgür nüfusun alt yarısının ise bunu başaramadığı- oligarşik bir toplum oluşturmak üzere birleşti. sahip olunan veya kiralanan kölelerle rekabet etmek - hiçbir servete sahip değildi.[49] Beyaz orta sınıf asgari düzeydeydi: Charlestonlular genellikle çok sayıda köle olarak sıkı çalışmayı küçümsediler.[56] Tüm köle sahipleri şehrin servetinin %82'sini elinde tutuyordu ve köle olmayanların neredeyse tamamı fakirdi.[49] Olmsted, yerel seçimlerini "tamamen para ve kişisel nüfuz mücadelesi" olarak değerlendirdi ve oligarklar kentsel planlamaya egemen oldu:[58] halka açık parkların ve tesislerin eksikliği ve zenginlerin duvarlı mülklerindeki özel bahçelerin bolluğu dikkat çekti.[14]

1810'larda, kasabanın kiliseleri Siyah cemaatçilerine karşı ayrımcılığını yoğunlaştırdı ve Bethel Methodist'in 1817'de Siyah mezarlığı üzerinde bir cenaze arabası inşa etmesiyle sonuçlandı. 4.376 Siyah Metodist, Morris Brown'a, şimdi Anne Emanuel olarak bilinen Afrika Metodist Piskoposluk kilisesi olan Hampstead Kilisesi'nin kurulmasında katıldı.[59][60] Eyalet ve şehir yasaları Siyah okuryazarlığını yasakladı, Siyah ibadetini gündüz saatleriyle sınırladı ve herhangi bir kilisenin cemaatçilerinin çoğunluğunun beyaz olmasını gerektiriyordu. Haziran 1818'de Hampstead Kilisesi'ndeki 140 Siyah kilise üyesi tutuklandı ve kilisenin liderlerine para cezası ve on kırbaç verildi; polis 1820'de kiliseye tekrar baskın düzenledi ve 1821'de baskı yaptı.[60]

1822'de, bir piyango kazandıktan sonra özgürlüğünü satın alan laik bir vaiz[60] ve marangoz olan Danimarka Vesey liderliğindeki kilisenin üyeleri, bir ayaklanma planladı ve -başlangıçta Bastille Günü için- Haiti'ye kaçmayı planladı, ancak bir köle ortaya çıktığında başarısız oldu. [d] Gelecek ay boyunca, şehrin mütevellisi (belediye başkanı) James Hamilton Jr. düzenli devriyeler için bir milis kuvveti örgütledi, soruşturmak için gizli ve yargısız bir mahkeme başlattı ve 35'i astı ve sürgüne gönderdi 35[60] veya Katılımları için İspanyol Küba'ya 37 köle.[61] Hamilton hem özgür hem de köleleştirilmiş Siyahlara daha fazla kısıtlama getirdi: Güney Karolina, özgür Siyah denizcilerin gemileri Charleston Limanı'ndayken hapsedilmesini gerektiriyordu, ancak uluslararası anlaşmalar sonunda ABD'nin uygulamayı durdurmasını gerektirdi; özgür Siyahların herhangi bir nedenle eyalete dönmeleri yasaklandı;[62] kölelere 21.15 sokağa çıkma yasağı verildi; şehir Hampstead Kilisesi'ni yerle bir etti[61][62] ve yeni bir cephanelik dikti. Bu yapı daha sonra Citadel'in ilk kampüsünün temeli oldu. AME cemaati yeni bir kilise inşa etti, ancak Nat Turner'ın 1831'de Virginia'daki isyanını takiben şehir 1834'te onu ve tüm Siyah ibadet hizmetlerini yasakladı.[63] Amerika'ya Müslüman[64] olarak gelen kölelerin tahminen %10'unun hiçbir zaman ayrı bir camisi olmadı. Köle sahipleri bazen onlara dini geleneklerin tanınması için domuz eti yerine sığır eti tayınları sağlıyordu.[65]

1832'de Güney Karolina, bir eyaletin fiilen bir federal yasayı yürürlükten kaldırabileceği bir prosedür olan kararnamesi çıkardı; en son tarife kanunlarına karşı yöneltilmişti. Kısa süre sonra, federal askerler Charleston'un kalelerine dağıtıldı ve beş Birleşik Devletler Sahil Güvenlik kesicisi, "yabancı bir limandan gelen herhangi bir gemiyi ele geçirmek ve onu Gümrük Memurlarını gözaltına alma girişimine karşı savunmak için Charleston Limanı'na ayrıldı. Hukukun tüm gereklilikleri yerine getirildi." Bu federal eylem, Charleston olayı olarak tanındı. Eyalet politikacıları, tarifeleri kademeli olarak azaltmak için Washington'da bir uzlaşma yasası üzerinde çalıştılar.[66]

Charleston'ın klasik mimariyi benimsemesi, şehrin çoğunu yerle bir eden yıkıcı bir yangından sonra başladı. 27 Nisan 1838'de Charleston, 1000'den fazla binayı yakan ve o sırada yaklaşık 3 milyon dolar hasara neden olan feci bir yangına maruz kaldı. Hasarlı binalar, şehrin ana bölümündeki tüm işletmelerin yaklaşık dörtte birini oluşturuyordu. Birçok ev ve iş yeri yeniden inşa edildiğinde veya onarıldığında, büyük bir kültürel uyanış meydana geldi. Yangından önce, sadece birkaç ev Greek Revival olarak tasarlanmıştı; birçok sakin yangından sonra bu tarzda yeni binalar inşa etmeye karar verdi. Bu gelenek devam etti ve Charleston'u Yunan Revival mimarisini görmek için en önde gelen yerlerden biri yaptı. Gotik Uyanış, yangından sonra, pitoresk biçimler ve dindar Avrupa dinini hatırlatan birçok kilisenin yapımında da önemli bir görünüm kazandı.

1840'a gelindiğinde, günlük taze et ve mahsulün getirildiği Market Hall ve Sheds, bir ticari faaliyet merkezi haline geldi. Köle ticareti, gemilerin boşaltılabildiği ve kölelerin alınıp satılabildiği Charleston limanına da bağlıydı. Kaçakçılık önemli olmasına rağmen, Afrikalı kölelerin yasal ithalatı 1808'de sona ermişti. Ancak, iç ticaret patlama yaşıyordu. Kara Kuşak olarak bilinen bölgede pamuk tarlaları geniş çapta geliştirildiğinden, antebellum yıllarında Yukarı Güney'den Derin Güney'e bir milyondan fazla köle taşındı. Köle gemileri Charleston gibi limanlarda durarak kıyıdaki köle ticaretinde birçok köle taşındı.

Amerikan İç Savaşı (1861–1865)

Charleston, Amerikan İç Savaşı'nda önemli bir rol oynadı. Önemli bir şehir olarak, hem Birlik hem de Konfederasyon Orduları güç için yarıştı. Savaş, Birlik güçlerinin Charleston'ın kontrolünü ele geçirmesinden sadece aylar sonra sona erdi. Charleston'ın teslim olmasından kısa bir süre sonra İç Savaş sona ermekle kalmadı, aynı zamanda İç Savaş da orada başladı.

Abraham Lincoln'ın seçilmesinin ardından, 20 Aralık 1860'ta Birlikten için oy kullandı. Güney Karolina, ayrılan ilk eyalet oldu. 27 Aralık'ta , garnizonu tarafından eyalet milislerine teslim edildi ve 9 Ocak 1861'de Citadel Harbiyelileri, 'na girerken 'e ateş açtı.

Amerikan İç Savaşı'nın ilk tam muharebesi, 12 Nisan 1861'de komutasındaki kıyı bataryalarının Charleston limanındaki ABD Ordusu'nun elindeki 'a ateş açmasıyla meydana geldi.[28] 34 saatlik bir bombardımandan sonra, Binbaşı kaleyi teslim etti.

11 Aralık 1861'de muazzam bir yangın şehrin 500 dönümünü (200 ha) yaktı.

Denizin birlik tarafından kontrol edilmesi, şehrin tekrarlanan bombardımanına izin vererek büyük hasara yol açtı.[68] Amiral Du Pont'un 1863 Nisan'ında kasabanın kalelerine yaptığı deniz saldırısı başarısız olmasına rağmen,[28] Birlik donanmasının ablukası ticari trafiğin çoğunu kapattı. Savaş boyunca, bazı abluka koşucuları geçti, ancak hiçbiri 1863 Ağustos'u ile 1864 Mart'ı arasında Charleston Limanı'na girip çıkmadı.[68] İlk denizaltı , 17 Şubat 1864'te 'e bir gece saldırısı yaptı.[69]

General Gillmore'un Temmuz 1864'teki kara saldırısı başarısız oldu[28] ancak Columbia'nın düşüşü ve General 'ın ordusunun eyalet boyunca ilerlemesi, Konfederasyonların 17 Şubat 1865'te şehri boşaltmasına ve kamu binalarını, pamuk depolarını yakmalarına neden oldu. ve diğer tedarik kaynakları ayrılmadan önce.[28] Birlik Ordusu bir ay içinde şehre girdi.[28] Savaş Departmanı, kalan federal mülkü geri aldı ve ayrıca kampüsüne el koydu ve sonraki 17 yıl boyunca federal bir garnizon olarak kullandı. Tesisler nihayet devlete iade edildi ve 1882'de Lawrence E. Marichak başkanlığında bir askeri kolej olarak yeniden açıldı.

Amerikan İç Savaşı'ndan sonrası (1865–1945)

Konfederasyonun yenilgisinden sonra, federal güçler Yeniden Yapılanma sırasında Charleston'da kaldı. Savaş şehrin refahını sarsmıştı, ancak Afrikalı-Amerikalı nüfus (1860'ta 17.000'den 1880'de 27.000'e) yükseldi, serbest kalanlar kırsal kesimden büyük şehre taşındı.[70] Siyahlar hızla Güney Baptist Kilisesi'nden ayrıldı ve Afrika Metodist Piskoposluk ve AME Zion kiliselerinin açık toplantılarına yeniden başladı. Daha önce yasaklanmış olan köpekler, silahlar, içkiler ve daha iyi giysiler satın aldılar ve kaldırımları beyazlara teslim etmekten vazgeçtiler.[70] Eyalet yasama meclisinin azatları durdurma çabalarına rağmen, Charleston'da zaten büyük bir özgür renkli insan sınıfı vardı. Savaşın başlangıcında, şehrin siyah nüfusunun yaklaşık %18'ini ve toplam nüfusunun %8'ini oluşturan, çoğu karışık ırktan 3.785 özgür renkli insan vardı. Birçoğu eğitimli ve yetenekli zanaatkarlardı;[37] hızla Güney Karolina'daki Cumhuriyetçi Parti'nin ve yasa koyucularının liderleri oldular. Güney Karolina'da 1868'den 1876'ya kadar eyalet ve federal görevlere seçilenlerin %26'sını savaştan önce özgür olan beyaz olmayan erkekler oluşturuyordu.[71][72]

1870'lerin sonlarında sanayi, şehri ve sakinlerini yenilenmiş bir canlılığa geri getiriyordu; yeni işler yeni sakinleri çekti.[28] Şehrin ticareti geliştikçe, sakinler topluluk kurumlarını restore etmek veya oluşturmak için çalıştı. 1865'te Avery Normal Enstitüsü, Amerikan Misyoner Derneği tarafından Charleston'ın Afrika kökenli Amerikalı nüfusu için ilk ücretsiz ortaokul olarak kuruldu. General Sherman, Amerika Birleşik Devletleri Arsenal'inin, savaşta yetim kalan ya da yoksul kalan eski askerler ve çocuklar için bir eğitim tesisi olan Porter Askeri Akademisi'ne dönüştürülmesine destek verdi. Porter Askeri Akademisi daha sonra Gaud Okulu'na katıldı ve şimdi bir üniversite hazırlık okulu olan Porter-Gaud Okulu.

1875'te siyahlar şehrin %57'sini ve ilçe nüfusunun %73'ünü oluşturuyordu.[73] Tarihçi Melinda Meeks Hennessy, antebellumdan bağımsız siyah topluluğun üyelerinin liderliğinde, Yeniden Yapılanma sırasında birçok başka alanda meydana geldiği gibi, topluluğu "büyük beyaz misilleme"yi kışkırtmadan kendilerini savunabilme konusunda "benzersiz" olarak tanımladı.[73] 1876 seçim döngüsünde, siyah Cumhuriyetçiler ve beyaz Demokratlar arasında Eylül ayında ve Kasım ayındaki seçimden sonraki gün şehirde iki büyük ayaklanma meydana geldi ve ayrıca Ekim ayındaki ortak tartışma toplantısında Cainhoy'da bir şiddet olayı yaşandı.[73]

Beyaz isyancılar, savaştan sonra sosyal değişiklikler ve federal anayasa değişiklikleriyle azat edilmiş kişilere vatandaşlık verilmesi karşısında beyaz üstünlüğünü korumak için mücadele ederken, eyaletin Piedmont'unda şiddetli olaylar meydana geldi. Eski Konfederasyonların yeniden oy kullanmasına izin verildikten sonra, 1872'den itibaren seçim kampanyaları, Kırmızı Gömlekler olarak bilinen muhafazakar Demokrat paramiliter gruplar tarafından siyahların ve Cumhuriyetçilerin şiddetli bir şekilde sindirilmesiyle işaretlendi. Her ikisi de 1876 seçimlerinden önceki siyasi toplantılarla bağlantılı olarak, 6 Eylül'de King Street'teki Charleston'da ve 15 Ekim'de yakınlardaki Cainhoy'da şiddet olayları yaşandı. Cainhoy olayı, eyalet çapında siyahlardan daha fazla beyazın öldürüldüğü tek olaydı.[74] Kırmızı Gömlekliler, 1876'da bazı bölgelerde siyah Cumhuriyetçilerin oylarını bastırmada ve Wade Hampton'ı dar bir şekilde vali olarak seçmede ve eyalet yasama meclisinin kontrolünü geri almada etkili oldular. Seçimden bir gün sonra Charleston'da önde gelen bir Cumhuriyetçi liderin yanlışlıkla öldürüldüğü bildirildiğinde başka bir isyan çıktı.[73]

1866 depremi

31 Ağustos 1886'da Charleston bir depremle neredeyse yok edildi. Şokun moment büyüklüğünün 7.0 ve maksimum Mercalli yoğunluğunun X (Aşırı) olduğu tahmin edildi. Kuzeyde Boston, kuzeybatıda Chicago ve Milwaukee, batıda New Orleans, güneyde Küba ve doğuda Bermuda kadar uzakta hissedildi. Charleston'da 2.000 binaya zarar verdi ve tüm şehrin binalarının yaklaşık 24 milyon dolar (2019 dolar olarak 620 milyon dolar) değerinde olduğu bir zamanda 6 milyon dolar değerinde (2019 dolarında 155 milyon dolar) hasara neden oldu.

Modern dönem (1945–günümüz)

Charleston, 20. yüzyılda ekonomik olarak birkaç on yıl boyunca zayıfladı, ancak bölgedeki büyük federal askeri varlığın şehrin ekonomisini desteklemesine yardımcı oldu. Charleston'ın turizm patlaması, 1920'lerde ve'ın Charleston Mimarisi[76]'nin yayınlanmasının ardından ciddi bir şekilde başladı.[77]

Çoğunlukla siyah işçilerin ayrımcılığı ve düşük ücretleri protesto ettiği , sivil haklar hareketinin son büyük olaylarından biriydi. Yerel lider Mary Moultrie ile yürüyüşe Ralph Abernathy, Coretta Scott King, Andrew Young ve diğer önde gelen isimleri çekti.

Joseph P. Riley Jr. 1970'lerde belediye başkanı seçildi ve şehrin çeşitli kültürel yönlerinin gelişmesine yardımcı oldu.

1989 ve 1996 yılları arasında Charleston iki önemli ekonomik darbe gördü. İlk olarak, Hugo Kasırgası 1989'da Charleston Limanı'nda karaya çıktı ve en kötü hasar yakındaki McClellanville'de olmasına rağmen, Charleston'un tarihi bölgesindeki evlerin dörtte üçü değişen derecelerde hasar gördü. Kasırga 2,8 milyar doların üzerinde hasara neden oldu. Şehir, kasırgadan sonra oldukça hızlı bir şekilde toparlanabildi ve nüfusu arttı, 2009'da tahmini olarak 124.593 kişiye ulaştı.[78] İkincisi, 1993 yılında, Üs Yeniden Düzenleme ve Kapatma Komisyonu (BRAC), Charleston Deniz Üssü'nün kapatılmasını emretti. BRAC eylemi uyarınca, Charleston Deniz Üssü 1 Nisan 1996'da kapatıldı, ancak bazı faaliyetler şu anda Charleston Müşterek Üssü'nün bir parçası olan Deniz Destek Faaliyeti Charleston'un bilgisi altında kalmaya devam ediyor.[79]

Tarihinin büyük bir bölümünde çoğunluğun azınlık olduğu bir şehir olduktan sonra, 20. yüzyılın sonlarında birçok beyaz, Charleston'ın kentsel merkezine ve yükselen fiyatlar ve kiralarla soylulaştırılan bölgeye geri dönmeye başladı. 1980'den 2010'a kadar, yarımadanın nüfusu üçte iki siyahtan üçte iki beyaza kaydı; 2010'da sakinler 20.668 beyazı 10.455 siyaha çıkardı.[80] Birçok Afrikalı Amerikalı bu yıllarda daha ucuz olan banliyölere taşındı.[80]

17 Haziran 2015'te, 21 yaşındaki beyaz üstünlükçü , tarihi Emanuel Afrika Metodist Piskoposluk Kilisesi'ne girdi ve tamamı Afrikalı Amerikalı olan dokuz kişiyi vurup öldürmeden önce bir İncil çalışmasının parçası olarak oturdu.[81] Saldırıda ölenler arasında eyalet senatörü olarak da görev yapan kıdemli papaz Clementa Pinckney de vardı. Ölenler arasında cemaat üyeleri de vardı, 87 yaşındaki Susie Jackson; Rev. Daniel Simmons Sr., 74; Ethel Lance, 70; Myra Thompson, 59; Cynthia Hurd, 54; Rev. Depayne Middleton-Doktor, 49; Rev. Sharonda Coleman-Singleton, 45; ve Tywanza Sanders, 26.[82] Saldırı ulusal ilgi topladı ve kısmen Roof'un çevrimiçi ilanlarına dayanan tarihsel ırkçılık, Güney eyaletlerinde Konfederasyon sembolizmi ve silahlı şiddet hakkında bir tartışma başlattı. Charleston Koleji kampüsündeki bir anma törenine Başkan Barack Obama, Michelle Obama, Başkan Yardımcısı Joe Biden, Jill Biden ve Meclis Başkanı John Boehner katıldı.

Demografi

Charleston "Kutsal Şehir" olarak bilinir. Terimin şehrin en eski günlerine dayandığına ve dini açıdan hoşgörülü kültürüne atıfta bulunduğuna dair inançlara rağmen, terim, muhtemelen Charlestonluların şehirleriyle ilgili kendinden memnun tutumlarıyla alay etmek için 20. yüzyılda ortaya çıktı. Takma adın kökeni ne olursa olsun, sakinler terimi benimsediler ve daha gurur verici terimlerle açıkladılar.

Anglikan kilisesi sömürge döneminde baskındı ve St. Luke ve St. Paul Katedrali bugün Güney Karolina Anglikan Piskoposluğunun koltuğu. Birçok Fransız Huguenot mültecisi 18. yüzyılın başlarında Charleston'a yerleşti. Emanuel Afrika Metodist Piskoposluk Kilisesi, Güney Amerika'daki en eski Afrika Metodist Piskoposluk kilisesidir ve Baltimore, Maryland'in güneyindeki en eski siyah cemaate ev sahipliği yapar.

Güney Karolina uzun zamandır Yahudilerin inançlarını kısıtlama olmaksızın yaşamalarına izin veriyor. 1749'da Londra'daki Sefarad Yahudileri tarafından kurulan Kahal Kadosh Beth Elohim, Amerika kıtasındaki dördüncü en eski Yahudi cemaatidir ve Reform Yahudiliğinin gelişimi için önemli bir yerdi. Brith Sholom Beth Israel, Sam Berlin ve diğer Aşkenaz Alman ve Orta Avrupa Yahudileri tarafından 19. yüzyılın ortalarında kurulmuş, Güney'deki en eski Ortodoks sinagogudur.

Şehrin en eski Roma Katolik cemaati, Müjde Roma Katolik Kilisesi'nin Saint Mary'si, Kuzey Karolina, Güney Karolina ve Gürcistan'daki Roma Katolikliğinin ana kilisesidir. 1820'de Charleston, o zamanlar Carolinas ve Georgia'dan oluşan ve şu anda Güney Karolina eyaletini kapsayan Charleston Roma Katolik Piskoposluğunun bkz. şehri olarak kuruldu.

1801'de Charleston'da kurulan İskoç Riti Yüksek Konseyi, İskoç Riti Masonları tarafından dünyanın ana konseyi olarak kabul edilir.

Turistik mekanlar

16 Meeting Street'te bulunan ev 1876'da George Williams tarafından inşa edildi ama malikane ismini Williams'ın grandson-in-law Patrick Calhoun'dan alır.

Old 1767 yılında Broad Street'te inşa edildi.

, ABD'nin ilk müzesi 1773 yılında kuruldu.

Kaynakça

^ Lewis, J.D. (2007). . CAROLINA.COM. 3 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2018. Charles Town and surrounding areas were first settled by folks from Barbados and Bermuda
^ Roberts, Justin (April 26, 2018). . Oxford University Press. doi:10.1093/OBO/9780199730414-0293. 1 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: January 6, 2018.
^ ^a ^b ^c ^d Gessler, Diana Hollingsworth (2003). Very Charleston: a celebration of history, culture, and lowcountry charm (1. bas.). Chapel Hill, N.C.: Algonquin Books of Chapel Hill. ISBN .
^ Rosen, Robert N. (2021). A Short History of Charleston. Columbia: University of South Carolina Press. ISBN .
^ ^a ^b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; charleston3 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ . halsey.cofc.edu (İngilizce). 24 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2018.
^ Jinkins, Shirley (23 Şubat 1997). "Charleston S.C. has had a long and turbulent history, but a remarkable number of its buildings have survived". . Erişim tarihi: 30 Mayıs 2012. ^[]
^ . www.planning.org. 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2016.
^ . www.oldslavemartmuseum.com/. 12 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2016.

[why-1] . Low Country Walking Tours. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020.

[2] Trouche, Michael (28 Ocak 2014), "Enlightening Latin", Charleston Footprints, 9 Ekim 2016 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Temmuz 2021

[seal-3] Schultz, Rebecca, "The Seal of the City of Charleston", Official website, City of Charleston, 4 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Temmuz 2021

[charleston4-4] Franklin, Paul M. (2006). South Carolina's plantations & historic homes. St. Paul, Minn.: Voyageur Press. ISBN .

[charleston3-5] Simons, Albert (1990). The early architecture of Charleston (1. bas.). Columbia, Güney Karolina: University of South Carolina Press. ISBN .

[coğ1-6] Nijman, Jan (2020). Geography: Realms, Regions, and Concepts (20. bas.). Wiley. ISBN .

[Census_2020-7] . Amerika Birleşik Devletleri Sayım Bürosu. 27 Aralık 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2021.

[8] . April 20, 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[9] . charlestoncvb.com. 2016. 9 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2020.

[NWS_Charleston,_SC_(CHS)-10] "NowData - NOAA Online Weather Data". National Oceanic and Atmospheric Administration. Erişim tarihi: May 5, 2021.

[NOAA_txt_CHS-11] "Summary of Monthly Normals 1991–2020". National Oceanic and Atmospheric Administration. Erişim tarihi: May 5, 2021.

[WMO_1961–90_KCHS-12] "WMO Climate Normals for CHARLESTON/MUNICIPAL, SC 1961–1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. Erişim tarihi: May 5, 2021.

[13] Lewis, J.D. (2007). . CAROLINA.COM. 3 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2018. Charles Town and surrounding areas were first settled by folks from Barbados and Bermuda

[14] Roberts, Justin (April 26, 2018). . Oxford University Press. doi:10.1093/OBO/9780199730414-0293. 1 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: January 6, 2018.

[charleston1-15] Gessler, Diana Hollingsworth (2003). Very Charleston: a celebration of history, culture, and lowcountry charm (1. bas.). Chapel Hill, N.C.: Algonquin Books of Chapel Hill. ISBN .

[charleston2-16] Rosen, Robert N. (2021). A Short History of Charleston. Columbia: University of South Carolina Press. ISBN .

[charleston3-17] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; charleston3 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )

[18] . halsey.cofc.edu (İngilizce). 24 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2018.

[19] Jinkins, Shirley (23 Şubat 1997). "Charleston S.C. has had a long and turbulent history, but a remarkable number of its buildings have survived". . Erişim tarihi: 30 Mayıs 2012. ^[]

[20] . www.planning.org. 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2016.

[21] . www.oldslavemartmuseum.com/. 12 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2016.