Christian René de Duve (d. 2 Ekim 1917 - ö. 4 Mayıs 2013), ve biyokimyacıdır. De Duve , İrlanda'da, Belçikalı göçmen bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi. 1920'de Belçika'ya döndüler. De Duve, kendisinin daha sonra 1947'de profesör olacağı Leuven Katolik Üniversitesi'nde okumaya başlamadan önce Anvers'te Onze-Lieve-Vrouwecollege okulunda Cizvitler tarafından eğitildi. Hücre biyokimyasında ve hücre biyolojisinde uzmanlaştı ve hücre organelleri olan peroksizomları ve lizozomları keşfetti.
The Viscount de Duve | |
---|---|
![]() de Duve, Ekim 2012'de ökaryotik hücrenin kökenini anlatıyor | |
Doğum | Christian René Marie Joseph de Duve 2 Ekim 1917 , Surrey, UK |
Ölüm | 4 Mayıs 2013 (95 yaşında) , Belçika |
Vatandaşlık | Belçikalı |
Mezun olduğu okul(lar) |
|
Tanınma nedeni | Hücre Organelleri |
Evlilik | Janine Herman (e. 1943; ö. 2008) |
Çocuk(lar) |
|
Ödüller |
|
Kariyeri | |
Dalları | |
Çalıştığı kurum | |
Diğer maddelerin yanı sıra De Duve, kullanarak fare karaciğer hücrelerinde enzimlerin dağılımı üzerinde çalıştı.
1960'ta De Duve'e Biyoloji ve Tıp Bilimleri alanında verildi. 1974'te Albert Claude ve George E. Palade ile beraber biyolojik hücrelerde organellerin yapılarını ve işlevlerini tanımladıkları için Fizyoloji ve Tıp alanında Nobel Ödülünü kazandı. Daha sonraki yıllarda daha çok, kendisinin hala tartışmalı bir saha olduğunu söylediği yaşamın kökeni konusunda çalışmalar gerçekleştirdi. (Bakınız tiyoester)
Çalışması endosimbiyotik teorinin doğru olduğu yönünde büyüyen fikir birliğine bir katkı oldu; bu düşünceye göre mitokondri, kloroplast ve belki ökaryotik hücrelerin diğer organelleri, ökaryotik hücrelerin içinde doğan aslında prokaryot endosimbiyontlardır.
De Duve peroksizomların Dünya atmosferinde artan oranlardaki serbest moleküler oksijene direnmesini sağlayan ilk endosimbiyontlar olabileceğini ileri sürmektedir. Peroksizomların kendine ait bir DNA'ları olmadığı için bu iddia mitokondri ve kloroplastlar için yapılan benzer iddialardan daha az desteğe sahiptir.
4 Mayıs 2013 tarihinde ötanazi ile hayatına son vermiştir.
Bibliografya
- A Guided Tour of the Living Cell (1984)
- Blueprint For a Cell: The Nature and Origin of Life (1991)
- Vital Dust: Life As a Cosmic Imperative (1996)
- Life Evolving: Molecules, Mind, and Meaning (2002)
- Singularities: Landmarks on the Pathways of Life (2005)
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ "Fellowship of the Royal Society 1660–2015". Londra: Royal Society. 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Dış bağlantılar
- Autobiography5 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- on
- Free to view video interview with Christian de Duve12 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . provided by the Vega Science Trust.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Christian Rene de Duve d 2 Ekim 1917 o 4 Mayis 2013 ve biyokimyacidir De Duve Irlanda da Belcikali gocmen bir ailenin oglu olarak dunyaya geldi 1920 de Belcika ya donduler De Duve kendisinin daha sonra 1947 de profesor olacagi Leuven Katolik Universitesi nde okumaya baslamadan once Anvers te Onze Lieve Vrouwecollege okulunda Cizvitler tarafindan egitildi Hucre biyokimyasinda ve hucre biyolojisinde uzmanlasti ve hucre organelleri olan peroksizomlari ve lizozomlari kesfetti The Viscount de Duvede Duve Ekim 2012 de okaryotik hucrenin kokenini anlatiyorDogumChristian Rene Marie Joseph de Duve 2 Ekim 1917 1917 10 02 Surrey UKOlum4 Mayis 2013 95 yasinda BelcikaVatandaslikBelcikaliMezun oldugu okul lar Onze Lieve Vrouwecollege Catholic University of LeuvenTaninma nedeniHucre OrganelleriEvlilikJanine Herman e 1943 o 2008 Cocuk lar 2 oglan 2 kiz Alain de Duve Anne de Duve Francoise de DuveOduller 1960 1967 1973 Nobel Fizyoloji veya Tip Odulu 1974 ForMemRS 1988 1989 KariyeriDallariTip Endokrinoloji Biyokimya Hucre biyolojisiCalistigi kurumUniversite catholique de Louvain Rockefeller Universitesi Diger maddelerin yani sira De Duve kullanarak fare karaciger hucrelerinde enzimlerin dagilimi uzerinde calisti 1960 ta De Duve e Biyoloji ve Tip Bilimleri alaninda verildi 1974 te Albert Claude ve George E Palade ile beraber biyolojik hucrelerde organellerin yapilarini ve islevlerini tanimladiklari icin Fizyoloji ve Tip alaninda Nobel Odulunu kazandi Daha sonraki yillarda daha cok kendisinin hala tartismali bir saha oldugunu soyledigi yasamin kokeni konusunda calismalar gerceklestirdi Bakiniz tiyoester Calismasi endosimbiyotik teorinin dogru oldugu yonunde buyuyen fikir birligine bir katki oldu bu dusunceye gore mitokondri kloroplast ve belki okaryotik hucrelerin diger organelleri okaryotik hucrelerin icinde dogan aslinda prokaryot endosimbiyontlardir De Duve peroksizomlarin Dunya atmosferinde artan oranlardaki serbest molekuler oksijene direnmesini saglayan ilk endosimbiyontlar olabilecegini ileri surmektedir Peroksizomlarin kendine ait bir DNA lari olmadigi icin bu iddia mitokondri ve kloroplastlar icin yapilan benzer iddialardan daha az destege sahiptir 4 Mayis 2013 tarihinde otanazi ile hayatina son vermistir BibliografyaA Guided Tour of the Living Cell 1984 ISBN 0 7167 5002 3 Blueprint For a Cell The Nature and Origin of Life 1991 ISBN 0 89278 410 5 Vital Dust Life As a Cosmic Imperative 1996 ISBN 0 465 09045 1 Life Evolving Molecules Mind and Meaning 2002 ISBN 0 19 515605 6 Singularities Landmarks on the Pathways of Life 2005 ISBN 978 0 521 84195 5Ayrica bakinizKaynakca Fellowship of the Royal Society 1660 2015 Londra Royal Society 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Dis baglantilarAutobiography5 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde on Free to view video interview with Christian de Duve12 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde provided by the Vega Science Trust