Aşağıda, şu ana kadar keşfedilen en büyük bilinen bulutsuların gerçek çaplarına göre sıralanmış bir listesi yer almaktadır. Bu liste, çalışmalar arasındaki tutarsızlıklar, bulutsuların komşu yıldızlardan çok uzak mesafelerde bulunması ve teknoloji ile mühendisliğin sürekli olarak iyileştirilmesi nedeniyle değişime açık bir listedir.
Bulutsuların standartlaştırılmış sınırları olmadığı için ölçümler revizyona tabidir. Bilim insanları bulutsuların özelliklerini ve parametrelerini hala tanımlama aşamasındadır. Bu hızlı gelişmeler ve düzeltmeler nedeniyle, bu listenin güvenilirliği düşük olabilir.
Liste
- Bu liste eksiktir, maddeyi geliştirerek yardımcı olabilirsiniz.
Görsel | Bulutsu | Maksimum boyut (ışık yılı/parsek) | Tür | Notlar |
---|---|---|---|---|
NGC 262 Hale Bulutu | 1.300.000 ışık yılı (400.000 pc) | H I bölgesi | Bilinen en büyük gökadalardan biri olan NGC 262'yi çevreleyen sarmal bulutsu. | |
Leo Halkası | 650.000 ışık yılı (200.000 pc) | HVC | İki gökadanın çarpışması sonucu oluşan büyük bir soğuk gaz halkası. | |
Macellan Akıntısı | 600.000 ışık yılı (180.000 pc) | HVC kompleksi | Büyük ve Küçük Macellan bulutları'nı birbirine bağlar ve gökyüzünde 180° boyunca uzanır. | |
300.000 ışık yılı (92.000 pc) | LAB Dev Konsantrasyonundaki en büyük damla[] | |||
55.000 ışık yılı (17.000 pc) | Galaksiler arası bulut (muhtemel LαB) | Bilinen en büyük Lyman-alfa damlalarından biri | ||
20.000 ışık yılı (6.100 pc) | HVC | |||
Smith'in Bulutu | 9.800 ışık yılı (3.000 pc) | HVC | Gökyüzünde yaklaşık 20°'lik bir alanı kaplar. | |
Tarantula Bulutsusu | 1.895 ışık yılı (581 pc) | H II bölgesi | Yerel Gruptaki en aktif yıldız patlaması bölgesi | |
NGC 604 | 1.520 ışık yılı (470 pc) | H II bölgesi | Üçgen Gökadası'nda yer alır | |
1.000 ışık yılı (310 pc) | Salma bulutsusu | 250 ışık yılı genişliğinde, muhtemelen yıldız rüzgarlarından oluşmuş bir süper kabarcık içerir. | ||
1.000 ışık yılı (310 pc) | H II bölgesi | N11, Büyük Macellan Bulutu gökadasındaki en büyük ikinci yıldız oluşum bölgesidir. | ||
NGC 2404 | 940 ışık yılı (290 pc) | H II bölgesi | Sarmal gökada NGC 2403'te bulunan en büyük H II bölgesi | |
NGC 595 | 880 ışık yılı (270 pc) | H II bölgesi | Güçlü yıldız rüzgarlarına sahip devasa yıldızlar içerir. | |
Halka Bulutsusu (NGC 6822) | 838 ışık yılı (257 pc) | H II bölgesi | Halka Bulutsusu görselin sağ alt kısmında bulunur | |
Gum Bulutsusu | 809–950 ışık yılı (248–291 pc) | Salma bulutsusu | Gökyüzünde yaklaşık 36°'lik bir alanı kaplar | |
Kabarcık Bulutsusu (NGC 6822) | 758 ışık yılı (232 pc) | H II bölgesi | Kabarcık Bulutsusu görselin sol üst kısmında yer alır | |
NGC 6188 | 600 ışık yılı (180 pc) | Salma bulutsusu | ||
NGC 592 | 580 ışık yılı (180 pc) | H II bölgesi | ||
Sh2-310 | 531–681 ışık yılı (163–209 pc) | H II bölgesi | Bilinen en büyük yıldızlardan biri olan VY Canis Majoris'i çevreleyen bulutsu | |
Karina Bulutsusu | 460 ışık yılı (140 pc) | H II bölgesi | Dünya'ya en yakın dev H II bölgesi | |
450 ışık yılı (140 pc) | Salma bulutsusu | |||
430–570 ışık yılı (131–175 pc) | H II bölgesi | Tuhaf S şekli | ||
RCW 49 | 350 ışık yılı (110 pc) | H II bölgesi | ||
Kalp Bulutsusu | 330 ışık yılı (100 pc) | H II bölgesi | İnsan kalbine benzerliği nedeniyle "Kalp bulutsusu" olarak adlandırılmıştır. | |
(N70 veya DEM L301) | 300 ışık yılı (92 pc) | H II bölgesi | Büyük Macellan Bulutu'ndaki N 70 Bulutsusu, kabuk yapısına sahiptir ve aslında bir "Süper Kabarcık"tır. | |
Barnard İlmiği | 300 ışık yılı (92 pc) | H II bölgesi | Son 4 milyon yıldaki süpernovalar muhtemelen gaz bulutlarında oyuklar açarak Barnard İlmiği'nin yarım daire şeklini oluşturmuştur. | |
252 ışık yılı (77 pc) | H II bölgesi | |||
250 ışık yılı (77 pc) | H II bölgesi | |||
Simeis 147 | 160 ışık yılı (49 pc) | Süpernova kalıntısı | ||
NGC 7822 | 150 ışık yılı (46 pc) | Salma bulutsusu | ||
IC 2944 | 142 ışık yılı (44 pc) | Salma bulutsusu | ||
Kartal Bulutsusu | 140 ışık yılı (43 pc) | H II bölgesi | Başka bir dağınık bulutsu olan 'ün bir parçası. | |
Rozet Bulutsusu | 130 ışık yılı (40 pc) | H II bölgesi | Bu bulutsuda sadece 36 yıldızın olduğu biliniyordu ancak Chandra teleskobu bilinen yıldız sayısını 160'a çıkardı. | |
122 ışık yılı (37 pc) | Salma bulutsusu | |||
Deniz Kulağı Bulutsusu | 110 ışık yılı (34 pc) | H II bölgesi | ||
NGC 3576 | 100 ışık yılı (31 pc) | Salma bulutsusu | ||
100 ışık yılı (31 pc) | Salma bulutsusu | |||
Aşağıdaki meşhur bulutsular karşılaştırma amacıyla listelenmiştir. | ||||
Orion Bulutsusu | 20 ışık yılı (6.132 pc) | (Dağınık bulutsu) | Dünya'ya en yakın büyük yıldız oluşum bölgesi. | |
Yengeç Bulutsusu | 11 ışık yılı (3.4 pc) | Süpernova kalıntısı | MS 1054 yılında meydana gelen bir süpernovanın kalıntısı. | |
Kabarcık Bulutsusu | 6-10 ışık yılı (1.84-3.066 pc) | Salma bulutsusu | ||
Helis Bulutsusu | 5.74 ışık yılı (1.76 pc) | Salma bulutsusu | ||
Patlak Sekiz Bulutsusu | 0.8 ışık yılı (0.2453 pc) | Salma bulutsusu | ||
Homunculus Bulutsusu | 0.58 ışık yılı (0.1778 pc) | Salma bulutsusu | Eta Carinae yıldız sistemini çevreler. | |
Vatoz Bulutsusu | 0.16 ışık yılı (0.049 pc) | Salma bulutsusu | En küçük bulutsulardan biri. |
Ayrıca bakınız
Notlar
Kaynakça
- ^ . Distant galaxy found to be largest known. 13 Mart 1987. 17 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2019.
- ^ Léo Michel-Dansa; Pierre-Alain Duc (2010). . Canada France Hawaii Telescope. 10 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2016.
- ^ "News CFHT - Leo Ring is a remnant of an old galaxy collision". www.cfht.hawaii.edu. 9 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024.
- ^ "Magellanic Stream". COSMOS - The SAO Encyclopedia of Astronomy. Swinburne University of Technology. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018.
- ^ . ESO Press Release. 17 Ağustos 2011. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2011.
- ^ Hsu, Jeremy (22 Nisan 2009). . SPACE.com. 23 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2009.
- ^ (PDF) (PhD tez). University of California, Berkeley. Bahar 2005. 13 Eylül 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ Lockman, Felix J.; Benjamin, Robert A.; Heroux, A. J.; Langston, Glen I. (May 2008). "The Smith Cloud: A High-Velocity Cloud Colliding with the Milky Way". The Astrophysical Journal. 679 (1): L21. arXiv:0804.4155 $2. doi:10.1086/588838.
- ^ . SEDS Students for the Exploration and Development of Space. 8 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2007.
30 Doradus .. 49 kpc +- 3 kpc
- ^ Barba, Rodolfo (2004). "An in-depth analysis of a prototypical giant H II region: NGC 604". HST Proposal ID #10419: 10419.
- ^ . Results for NGC 604. 14 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2006.
- ^ . ESO. 3 Kasım 2003. 3 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
- ^ "Mysterious "Superbubble" Hollows Out Nebula in New Hubble Image - NASA Science". science.nasa.gov (İngilizce). 9 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024.
- ^ . astronomy and observation. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.
- ^ . 28 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2013.
- ^ Sushch, I.; Hnatyk, B.; Neronov, A. (2011). "Modeling of the Vela complex including the Vela supernova remnant, the binary system γ2 Velorum, and the Gum nebula". Astronomy and Astrophysics. 525: A154. arXiv:1011.1177 $2. doi:10.1051/0004-6361/201015346.
- ^ . Galaxy Map. 11 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2018.
- ^ Karachentsev et al. 2004
- ^ Karachentsev & Kashibadze 2006
- ^ Cannon et al. 2006
- ^ . ned.ipac.caltech.edu. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2018.
- ^ . cseligman.com (İngilizce). 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018.
- ^ Sharpless, Stewart (1959). "A Catalogue of H II Regions". The Astrophysical Journal Supplement Series. 4: 257. doi:10.1086/190049.
- ^ . Atlas of the Universe. 12 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2013.
- ^ . NASA. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2017.
- ^ . 17 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2019.
- ^ . www.eso.org. 15 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2018.
- ^ Wilson, B.A.; Dame, T.M.; Masheder, M.R.W.; Thaddeus, P. (2005). "A uniform CO survey of the molecular clouds in Orion and Monoceros". Astronomy and Astrophysics. 430 (2): 523-539. arXiv:astro-ph/0411089 $2. Bibcode:2005A&A...430..523W. doi:10.1051/0004-6361:20035943. 12 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Kasım 2018.
- ^ O'Dell, C.R.; Ferland, G.J.; Porter, R.L.; van Hoof, P.A.M. (2011). "Physical Conditions in Barnard's Loop, Components of the Orion-eridanus Bubble, and Implications for the Warm Ionized Medium Component of the Interstellar Medium". The Astrophysical Journal. 733 (1): 9. arXiv:1103.2789 $2. Bibcode:2011ApJ...733....9O. doi:10.1088/0004-637X/733/1/9.
- ^ Sharpless, Stewart (December 1959). "A Catalogue of H II Regions". Astrophysical Journal Supplement. 4: 257. doi:10.1086/190049.
- ^ Reipurth, B. (December 2008). "The Young Cluster NGC 6604 and the Serpens OB2 Association". Handbook of Star Forming Regions, Volume II: The Southern Sky. 5: 590.
- ^ . 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2015.
- ^ Seligman, Courtney. . cseligman.com. 19 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2017.
- ^ ; (1965). "A photometric and spectroscopic study of the cluster IC 2944". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 131: 121-135. Bibcode:1965MNRAS.131..121T. doi:10.1093/mnras/131.1.121.
- ^
- ^ . 4 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2018.
- ^ Henize, Karl G. (September 1956). "Catalogues of Hα-emission Stars and Nebulae in the Magellanic Clouds". The Astrophysical Journal Supplement Series (İngilizce). 2: 315. doi:10.1086/190025. ISSN 0067-0049. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2024.
- ^ Hillenbrand, Lynne A.; Hartmann, Lee W. (10 Ocak 1998). "A Preliminary Study of the Orion Nebula Cluster Structure and Dynamics". The Astrophysical Journal (İngilizce). 492 (2): 540-553. Bibcode:1998ApJ...492..540H. doi:10.1086/305076. ISSN 0004-637X.
- ^ "Messier 42 (The Orion Nebula) - NASA Science". science.nasa.gov (İngilizce). 9 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024.
- ^ Hester, J. Jeff (1 Eylül 2008). "The Crab Nebula: An Astrophysical Chimera". Annual Review of Astronomy and Astrophysics (İngilizce). 46 (1): 127-155. doi:10.1146/annurev.astro.45.051806.110608. ISSN 0066-4146. 12 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2024.
- ^ "Messier 1 (The Crab Nebula) - NASA Science". science.nasa.gov (İngilizce). 9 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024.
- ^ HubbleSite 2000.
- ^ Nemiroff & Bonnell 2005.
- ^ Nemiroff & Bonnell 2006.
- ^ Belland, Brent; Kirby, Evan; Boylan-Kolchin, Michael; Wheeler, Coral (26 Ekim 2020). "NGC 6822 as a Probe of Dwarf Galactic Evolution". The Astrophysical Journal. 903 (1): 10. arXiv:2009.04555 $2. Bibcode:2020ApJ...903...10B. doi:10.3847/1538-4357/abb5f4. ISSN 1538-4357.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Asagida su ana kadar kesfedilen en buyuk bilinen bulutsularin gercek caplarina gore siralanmis bir listesi yer almaktadir Bu liste calismalar arasindaki tutarsizliklar bulutsularin komsu yildizlardan cok uzak mesafelerde bulunmasi ve teknoloji ile muhendisligin surekli olarak iyilestirilmesi nedeniyle degisime acik bir listedir En buyuk bulutsulardan H II bolgesi biri olan NGC 604 Ucgen Gokadasi nda yer almaktadir Hubble Uzay Teleskobu tarafindan goruntulenmistir Bulutsularin standartlastirilmis sinirlari olmadigi icin olcumler revizyona tabidir Bilim insanlari bulutsularin ozelliklerini ve parametrelerini hala tanimlama asamasindadir Bu hizli gelismeler ve duzeltmeler nedeniyle bu listenin guvenilirligi dusuk olabilir ListeBu liste eksiktir maddeyi gelistirerek yardimci olabilirsiniz En buyuk bulutsular listesi Gorsel Bulutsu Maksimum boyut isik yili parsek Tur NotlarNGC 262 Hale Bulutu 1 300 000 isik yili 400 000 pc H I bolgesi Bilinen en buyuk gokadalardan biri olan NGC 262 yi cevreleyen sarmal bulutsu Leo Halkasi 650 000 isik yili 200 000 pc HVC Iki gokadanin carpismasi sonucu olusan buyuk bir soguk gaz halkasi Macellan Akintisi 600 000 isik yili 180 000 pc HVC kompleksi Buyuk ve Kucuk Macellan bulutlari ni birbirine baglar ve gokyuzunde 180 boyunca uzanir 300 000 isik yili 92 000 pc LAB Dev Konsantrasyonundaki en buyuk damla kaynak belirtilmeli 55 000 isik yili 17 000 pc Galaksiler arasi bulut muhtemel LaB Bilinen en buyuk Lyman alfa damlalarindan biri20 000 isik yili 6 100 pc HVCSmith in Bulutu 9 800 isik yili 3 000 pc HVC Gokyuzunde yaklasik 20 lik bir alani kaplar Tarantula Bulutsusu 1 895 isik yili 581 pc H II bolgesi Yerel Gruptaki en aktif yildiz patlamasi bolgesiNGC 604 1 520 isik yili 470 pc H II bolgesi Ucgen Gokadasi nda yer alir1 000 isik yili 310 pc Salma bulutsusu 250 isik yili genisliginde muhtemelen yildiz ruzgarlarindan olusmus bir super kabarcik icerir 1 000 isik yili 310 pc H II bolgesi N11 Buyuk Macellan Bulutu gokadasindaki en buyuk ikinci yildiz olusum bolgesidir NGC 2404 940 isik yili 290 pc H II bolgesi Sarmal gokada NGC 2403 te bulunan en buyuk H II bolgesiNGC 595 880 isik yili 270 pc H II bolgesi Guclu yildiz ruzgarlarina sahip devasa yildizlar icerir Halka Bulutsusu NGC 6822 838 isik yili 257 pc H II bolgesi Halka Bulutsusu gorselin sag alt kisminda bulunurGum Bulutsusu 809 950 isik yili 248 291 pc Salma bulutsusu Gokyuzunde yaklasik 36 lik bir alani kaplarKabarcik Bulutsusu NGC 6822 758 isik yili 232 pc H II bolgesi Kabarcik Bulutsusu gorselin sol ust kisminda yer alirNGC 6188 600 isik yili 180 pc Salma bulutsusuNGC 592 580 isik yili 180 pc H II bolgesiSh2 310 531 681 isik yili 163 209 pc H II bolgesi Bilinen en buyuk yildizlardan biri olan VY Canis Majoris i cevreleyen bulutsuKarina Bulutsusu 460 isik yili 140 pc H II bolgesi Dunya ya en yakin dev H II bolgesi450 isik yili 140 pc Salma bulutsusu430 570 isik yili 131 175 pc H II bolgesi Tuhaf S sekliRCW 49 350 isik yili 110 pc H II bolgesiKalp Bulutsusu 330 isik yili 100 pc H II bolgesi Insan kalbine benzerligi nedeniyle Kalp bulutsusu olarak adlandirilmistir N70 veya DEM L301 300 isik yili 92 pc H II bolgesi Buyuk Macellan Bulutu ndaki N 70 Bulutsusu kabuk yapisina sahiptir ve aslinda bir Super Kabarcik tir Barnard Ilmigi 300 isik yili 92 pc H II bolgesi Son 4 milyon yildaki supernovalar muhtemelen gaz bulutlarinda oyuklar acarak Barnard Ilmigi nin yarim daire seklini olusturmustur 252 isik yili 77 pc H II bolgesi250 isik yili 77 pc H II bolgesiSimeis 147 160 isik yili 49 pc Supernova kalintisiNGC 7822 150 isik yili 46 pc Salma bulutsusuIC 2944 142 isik yili 44 pc Salma bulutsusuKartal Bulutsusu 140 isik yili 43 pc H II bolgesi Baska bir daginik bulutsu olan un bir parcasi Rozet Bulutsusu 130 isik yili 40 pc H II bolgesi Bu bulutsuda sadece 36 yildizin oldugu biliniyordu ancak Chandra teleskobu bilinen yildiz sayisini 160 a cikardi 122 isik yili 37 pc Salma bulutsusuDeniz Kulagi Bulutsusu 110 isik yili 34 pc H II bolgesiNGC 3576 100 isik yili 31 pc Salma bulutsusu100 isik yili 31 pc Salma bulutsusuAsagidaki meshur bulutsular karsilastirma amaciyla listelenmistir Orion Bulutsusu 20 isik yili 6 132 pc Daginik bulutsu Dunya ya en yakin buyuk yildiz olusum bolgesi Yengec Bulutsusu 11 isik yili 3 4 pc Supernova kalintisi MS 1054 yilinda meydana gelen bir supernovanin kalintisi Kabarcik Bulutsusu 6 10 isik yili 1 84 3 066 pc Salma bulutsusuHelis Bulutsusu 5 74 isik yili 1 76 pc Salma bulutsusuPatlak Sekiz Bulutsusu 0 8 isik yili 0 2453 pc Salma bulutsusuHomunculus Bulutsusu 0 58 isik yili 0 1778 pc Salma bulutsusu Eta Carinae yildiz sistemini cevreler Vatoz Bulutsusu 0 16 isik yili 0 049 pc Salma bulutsusu En kucuk bulutsulardan biri Ayrica bakinizEn buyuk kozmik yapilar listesi Buyuk yildizlar listesi En buyuk otegezegenler listesi Buyuk kutleli yildizlar listesi En buyuk kutleli kara delikler listesi En buyuk galaksiler listesiNotlar mesafe sin acisal cap 1 895 ly mesafe sin acisal cap 1 520 isik yili Bu olcumler 480 yay dakikalik gorunen bir capa 1 5 kpc varsayilan bir mesafeye ve bulutsunun bazen VY CMa ile ayni mesafede bulundugu icin yaklasik 1 17 kpc olan mevcut VY CMa mesafesine dayanmaktadir Kaynakca Distant galaxy found to be largest known 13 Mart 1987 17 Mayis 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Mayis 2019 Leo Michel Dansa Pierre Alain Duc 2010 Canada France Hawaii Telescope 10 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Aralik 2016 News CFHT Leo Ring is a remnant of an old galaxy collision www cfht hawaii edu 9 Mayis 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Mayis 2024 Magellanic Stream COSMOS The SAO Encyclopedia of Astronomy Swinburne University of Technology Erisim tarihi 26 Kasim 2018 ESO Press Release 17 Agustos 2011 28 Eylul 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Agustos 2011 Hsu Jeremy 22 Nisan 2009 SPACE com 23 Nisan 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 24 Nisan 2009 PDF PhD tez University of California Berkeley Bahar 2005 13 Eylul 2006 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Lockman Felix J Benjamin Robert A Heroux A J Langston Glen I May 2008 The Smith Cloud A High Velocity Cloud Colliding with the Milky Way The Astrophysical Journal 679 1 L21 arXiv 0804 4155 2 doi 10 1086 588838 SEDS Students for the Exploration and Development of Space 8 Ekim 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Mayis 2007 30 Doradus 49 kpc 3 kpc Barba Rodolfo 2004 An in depth analysis of a prototypical giant H II region NGC 604 HST Proposal ID 10419 10419 Results for NGC 604 14 Agustos 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Eylul 2006 ESO 3 Kasim 2003 3 Subat 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Mayis 2012 Mysterious Superbubble Hollows Out Nebula in New Hubble Image NASA Science science nasa gov Ingilizce 9 Mayis 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Mayis 2024 astronomy and observation 11 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Kasim 2017 28 Ocak 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Ocak 2013 Sushch I Hnatyk B Neronov A 2011 Modeling of the Vela complex including the Vela supernova remnant the binary system g2 Velorum and the Gum nebula Astronomy and Astrophysics 525 A154 arXiv 1011 1177 2 doi 10 1051 0004 6361 201015346 Galaxy Map 11 Nisan 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Kasim 2018 Karachentsev et al 2004 Karachentsev amp Kashibadze 2006 Cannon et al 2006 ned ipac caltech edu 31 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Ekim 2018 cseligman com Ingilizce 10 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 31 Ekim 2018 Sharpless Stewart 1959 A Catalogue of H II Regions The Astrophysical Journal Supplement Series 4 257 doi 10 1086 190049 Atlas of the Universe 12 Mayis 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Ekim 2013 NASA 4 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Nisan 2017 17 Mayis 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Mayis 2019 www eso org 15 Kasim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Kasim 2018 Wilson B A Dame T M Masheder M R W Thaddeus P 2005 A uniform CO survey of the molecular clouds in Orion and Monoceros Astronomy and Astrophysics 430 2 523 539 arXiv astro ph 0411089 2 Bibcode 2005A amp A 430 523W doi 10 1051 0004 6361 20035943 12 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Kasim 2018 O Dell C R Ferland G J Porter R L van Hoof P A M 2011 Physical Conditions in Barnard s Loop Components of the Orion eridanus Bubble and Implications for the Warm Ionized Medium Component of the Interstellar Medium The Astrophysical Journal 733 1 9 arXiv 1103 2789 2 Bibcode 2011ApJ 733 9O doi 10 1088 0004 637X 733 1 9 Sharpless Stewart December 1959 A Catalogue of H II Regions Astrophysical Journal Supplement 4 257 doi 10 1086 190049 Reipurth B December 2008 The Young Cluster NGC 6604 and the Serpens OB2 Association Handbook of Star Forming Regions Volume II The Southern Sky 5 590 7 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Eylul 2015 Seligman Courtney cseligman com 19 Subat 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Mart 2017 1965 A photometric and spectroscopic study of the cluster IC 2944 Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 131 121 135 Bibcode 1965MNRAS 131 121T doi 10 1093 mnras 131 1 121 4 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Kasim 2018 Henize Karl G September 1956 Catalogues of Ha emission Stars and Nebulae in the Magellanic Clouds The Astrophysical Journal Supplement Series Ingilizce 2 315 doi 10 1086 190025 ISSN 0067 0049 28 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2024 Hillenbrand Lynne A Hartmann Lee W 10 Ocak 1998 A Preliminary Study of the Orion Nebula Cluster Structure and Dynamics The Astrophysical Journal Ingilizce 492 2 540 553 Bibcode 1998ApJ 492 540H doi 10 1086 305076 ISSN 0004 637X Messier 42 The Orion Nebula NASA Science science nasa gov Ingilizce 9 Mayis 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Mayis 2024 Hester J Jeff 1 Eylul 2008 The Crab Nebula An Astrophysical Chimera Annual Review of Astronomy and Astrophysics Ingilizce 46 1 127 155 doi 10 1146 annurev astro 45 051806 110608 ISSN 0066 4146 12 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2024 Messier 1 The Crab Nebula NASA Science science nasa gov Ingilizce 9 Mayis 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Mayis 2024 HubbleSite 2000 Nemiroff amp Bonnell 2005 Nemiroff amp Bonnell 2006 Belland Brent Kirby Evan Boylan Kolchin Michael Wheeler Coral 26 Ekim 2020 NGC 6822 as a Probe of Dwarf Galactic Evolution The Astrophysical Journal 903 1 10 arXiv 2009 04555 2 Bibcode 2020ApJ 903 10B doi 10 3847 1538 4357 abb5f4 ISSN 1538 4357