Eurymedon Muharebesi ayrıca Side Muharebesi olarak da bilinir, MÖ 190 Ağustos'unda gerçekleşti. 'nın bir parçası olarak, Amiral komutasındaki Rodos filoları Hannibal'in komutasındaki Selefkî filosuyla karşı karşıya gelerek savaştı.
Eurymedon Savaşı (MÖ 190) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Roma - Selefkî Savaşları | |||||||||
Savaşın komutanlarından Hannibal'ı tasvir eden bir büst | |||||||||
| |||||||||
Taraflar | |||||||||
Rodos | Selefkî İmparatorluğu | ||||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||||
| Hannibal Apollonius | ||||||||
Güçler | |||||||||
38 gemi | 47 gemi | ||||||||
Kayıplar | |||||||||
10 gemi hasar gördü | 1 gemi ele geçirildi 20 gemi hasar gördü |
Savaş, Hannibal'in Eurymedon Nehri'nin ağzına demirlemiş olan Rodos filosuna saldırmasıyla, Sideaçıklarında gerçekleşti. Rodoslular, ilk şoku ve şaşkınlığı atlattıktan ve düzeni sağladıktan sonra, Selefkî donanmasının deniz kanadına karşı manevra (diekplous) icra ettiler. Selefkî gemilerinin yarısı ağır hasar gördü ve geri çekilmeye mecbur bırakıldılar. Hannibal, filosunun çoğunu korumayı başarsa da, Efes'teki Selefkî donanmasına yardım götüremedi ve bu oradaki filoyu kuşatılmış ve savunmasız halde bıraktı. Bu, Romalıların Anadolu'daki Selefkî topraklarını ele geçirmeye devam etmelerine izin verdi.
Arka plan
Baktriya (MÖ 210-209) ve Hint (MÖ 206-205) seferlerinden dönüşünün ardından Selefkî Kralı III. Antiohos, Makedonya kralı V. Filippos ile bir ittifak kurarak Ptolemaios Krallığı'nın bölgelerini ortaklaşa fethetmeyi amaçlıyor. MÖ 198'de Antiohos Beşinci Suriye Savaşı'ndan zaferle çıktı, Coele-Suriye'yi ele geçirdi ve güneydoğu sınırını güvence altına aldı. Daha sonra dikkatini Küçük Asya'ya odakladı ve kıyıdaki Ptolemaios topraklarına karşı başarılı bir kampanya başlattı. MÖ 196'da Antiohos, I. Attalos'un ölümü fırsatını Pergamon Krallığı'nın kontrolündeki şehirlere saldırmak için kullandı. Antiohos'un Küçük Asya'nın tamamını ele geçirmesinden korkan bağımsız şehirler Smirni ve Lampsakos, Roma Cumhuriyeti'nden koruma talebinde bulunmaya karar verdi. MÖ 196 baharının başlarında, Antiohos'un birlikleri Çanakkale Boğazı'nın Avrupa yakasına geçti ve stratejik açıdan önemli Lysimachia şehrini yeniden inşa etmeye başladı. MÖ 196 yılının Ekim ayında Antiohos, Lysimachia'da Romalı diplomatlardan oluşan bir heyetle görüştü. Romalılar, Antiohos'un Avrupa'dan çekilmesini ve Küçük Asya'daki Yunan şehir devletlerinin özerk statüsünü yeniden tesis etmesini talep etti. Antiohos, atası II. Antiohos'un imparatorluğunu yeniden inşa ettiğini iddia ederek karşılık verdi ve Romalıları, hakları geleneksel olarak Rodos tarafından savunulan Küçük Asya devletlerinin işlerine karışmakla eleştirdi.
MÖ 196/195 kışının sonlarında, Roma'nın eski baş düşmanı Kartacalı general Hannibal, Kartaca'dan Efes'teki Antiohos'un sarayına kaçtı. Scipio Africanus liderliğindeki savaş yanlısı bir partinin ortaya çıkmasına rağmen, Roma Senatosu itidalli davrandı. Romalılar ile Selefkîler arasındaki müzakereler yeniden başladı ve tartışmalı toprakların statüsüne ilişkin Yunan ve Roma hukuku arasındaki farklılıklar nedeniyle bir kez daha durma noktasına geldi. MÖ 193 yazında, Aetolian Birliği'nin bir temsilcisi, Antiohos'a, Aetolian'ların gelecekte Roma ile yapılacak bir savaşta onun tarafını tutacağına dair güvence verirken, Antiohos, Hannibal'in Kartaca'da Roma karşıtı bir darbe başlatma planlarına zımni destek verdi.
Aetolians, iki taraf arasında bir savaşı kışkırtmayı umarak Yunan devletlerini Antiohos'un liderliği altında Romalılara karşı ortak ayaklanmaya teşvik etmeye başladı. Aetolialılar daha sonra stratejik açıdan önemli liman kenti Demetrias'ı ele geçirerek yerel Roma yanlısı grubun kilit üyelerini öldürdüler. MÖ 192 yılının Eylül ayında, Aetolian generali Thoantas, Antiohos'un sarayına geldi ve onu Yunanistan'daki Romalılara açıkça karşı çıkmaya ikna etti. Selefkîler, Yunanistan'daki seferleri için nakledilmek üzere 10.000 piyade, 500 süvari, 6 savaş fili ve 300 gemi seçtiler.
Başlangıç
Selefkî filosu, Gökçeada ve İskados üzerinden yola çıkarak Antiohos'un ordusunun karaya çıktığı Demetrias'a ulaştı. Selefkîler ve Aetolialılara savaş ilan etti ve Romalılar Kasım 192'de Selefkîlere karşı onların Achaea Birliği'nin yanında savaşa girdi. Aralık 192 ile Mart 191 arasında Antiohos, Teselya ve Akarnanya'ya sefer yaptı. Romalılar ve Makedon müttefikleri tarafından yürütülen birleşik bir karşı saldırı, Antiohos'un Tesalya'daki tüm kazanımlarını bir ay içinde sildi. 26 Nisan 191'de, iki taraf Thermopylae Muharebesi'nde karşı karşıya geldi, Antiohos'un ordusu yıkıcı bir yenilgiye uğradı ve kısa bir süre sonra Efes'e geri çekildi.
Romalılar, işgal etmek istedikleri Anadolu'daki Selefkî harekât üssünü ancak Ege Denizi'ni geçerek ele geçirebilirlerdi, lojistik kaygılar nedeniyle ilk önce Anadolu'da Hellespont'u işgal etmek niyetindeydiler. Antiohos, filosunu feda edilebilir olarak gördü ve Romalıları karada hala bozguna uğratabileceğine inanıyordu. Öte yandan düşmanları, denizde büyük bir yenilgiyi göze alamazdı, çünkü yeni bir filoda görev yapacak insan gücü aylarca mevcut olmayacaktı; çünkü bu sırada Roma piyadeleri, Yunanistan anakarasında konuşlanmış olacak ve, kendilerini savunmaya çabalayacaklardı. Her iki taraf da aceleyle donanmalarını yeniden donatmaya, yeni savaş gemileri inşa etmeye ve denizcileri askere almaya başladı. 81 gemiden oluşan Gaius Livius Salinator komutasındaki bir Roma deniz kuvveti, Yunanistan anakarasındaki sefere destek vermek için Pire'ye gelse de oldukça gecikmişti. Bu nedenle,filo Rodosluların ve Attalosların donanmalarıyla birleşeceği Trakya kıyılarına gönderildi. Selefkîler, bu gerçekleşmeden önce Roma filosunu durdurmaya çalıştı. Eylül 191'de Roma filosu, Korikos Muharebesi'nde Selefkîleri mağlup ederek Hellespont'taki ve Sestos gibi birçok şehri kontrol altına aldı.
Korykos'a Savaşı 'nın ardından Canae'deki Roma- Pergamon donanması 77 Roma ve 50 Pergamon gemisinden oluşuyordu. Bergama gemilerinin yarısı apartae'ydi. (savaşma yeteneğine sahip tüccar kadırgaları). Amiral komutasındaki ana Selefkî filosu 23 büyük gemi, 47 trireme ve yaklaşık 100 apartae'den oluşuyordu. Ve bu filo Efes'te konuşlanmıştı. Kilikya'da ise Hannibal'ın topladığı ikinci bir filo vardı. İki Selefkî filosunu ayıran, çoğunlukla quadrirem olmak üzere 75 büyük gemiye sahip Rodos donanmasıydı. 190 baharında, bir Rodos filosu, Romalı amiral 'un komuta ettiği Samos açıklarındaki Roma filosu ile birleşti. Rodoslular Kilikya'daki Selefkî filosunun tehdidi konusunda endişelerini dile getirdiğinde, Aemilius bölgedeki önemli bir Selefkî deniz üssü olan Patara'yı ele geçirmek amacıyla Rodoslularla karma bir filo kurdu. Patara'ya yapılan amfibi saldırı, şehrin garnizonu tarafından püskürtüldü. 190 yılı boyunca Hannibal, Selefkî sarayında beş yıl geçirdikten sonraki komuta ettiği ilk büyük askerî birlik olan Kilikya filosunu sıfırdan inşa etmeye odaklandı. Hannibal, Romalıların bordalama taktiklerini kullanmaya devam edeceğine inanıyordu ve bu nedenle büyük, çok kürekli gemiler inşa ettirmeye odaklandı. Sur ve Sayda gibi Fenike bölgeleri, gerekli hammadde, teknik uzmanlık ve deneyimli personel kombinasyonuna sahip olsalar da, filonun tamamlanması beklenenden çok daha uzun sürdü. Gecikme büyük olasılıkla savaş zamanı kıtlığından kaynaklandı.
Muharebe
190 Temmuz'da Hannibal, Güney Anadolu kıyısındaki Seleucia Pieria'dan yelken açmak için üç , dört , 30 ve 10 triremlik filosuna emir verdi. Filonun ilerlemesi, ters rüzgarlar ve ek eğitim manevralarına duyulan ihtiyaç duyulması yüzünden oldukça yavaştı. Hannibal'in batıya doğru ilerlediğini öğrenen Rodoslu amiral Eudamus, Samos'ta 13 eskadra tipi savaş gemisinden oluşan bir filo topladı. Eudamus, Pamphilidas komutasındaki ikinci bir Rodos filosu tarafından Megiste açıklarında takviye edilinceye kadar güneye giden kendi filosuna ait savaş gemilerini geri çağırdı, filoları şu anda 32 quadrirem, 2 quinquereme ve 4 trirem çeşidi ve sayısında savaş gemisine sahipti. Rodoslular daha sonra Likya'dan kendi krallıklarına saldırmaya çalışan herhangi bir filoyu engellemelerini sağlayacak olan stratejik öneme sahip Faselis'e yelken açtılar. Ağustos ayında, bazı Rodoslu denizciler yerel sakinlerden yayılan bir hastalığa yakalandıktan sonra, Eudamus filosunu Eurymedon Nehri'nin ağzına taşıdı. Orada, Aspendoslular tarafından Hannibal'in filosunun Side'de olduğu öğrenildi. Hannibal de kendi gözcülerinden Rodos filosunun nerede olduğunu biliyordu.
Hannibal'in filosu önce savaş düzenine geçti, Hannibal denize doğru olan kanada liderlik ederken, Selefkî asilzadesi Apollonius kara tarafındaki gemileri komuta etti. Eudamus Rodos filosunun denize doğru olan kanadına komuta etti, Pamphilidas merkeze liderlik etti ve Charikleitos ise kara tarafındaki kanadı komuta etti. Rodoslular arasındaki karışıklık, deniz kanadına ait 6 geminin kısa bir süreliğine Hannibal'ın kuvvetlerinin yarısıyla karşı karşıya kalmasına neden oldu. Daha deneyimli Rodoslular 6 gemiyi sağa doğru hızla manevra yaparak filonun geri kalanının desteğe gelmesini sağladı. Daha hızlı Rodos gemileri, Selefkî karaya doğru olan kanadına diekplous manevrası icra etti. Bu taktik Selefkî gemileri arasındaki boşluklara doğru kürek çekmeyi ve ardından gemilerin savunmasız taraflarına ve pupa taraflarına saldırmayı içeriyordu. Apollonius'un gemilerinin çoğu ağır hasar gördü ve geri çekilmek zorunda kaldı, Rodoslular ise filosu Hannibal'e yenik düşen Eudamus'a yardım etmek için döndüler. Hannibal, onu takip etmek için gönderilen düşman gemilerinden kaçarak geri çekildi. Bir Selefkî septiremesi ele geçirildi ve diğer 20 gemi ciddi şekilde hasar gördü. On Rodos gemisi de hasar gördü.
Sonrası
Hannibal filosunun çoğunu korumuştu, ancak Polyxenidas'ın Efes'teki filosuyla birleşecek durumda değildi çünkü gemileri uzun onarımlar gerektirecek şekilde hasar görmüştü. Polyxenidas, Romalılarla denizde önemli bir destek olmadan yüzleşemeyeceği için kendini kuşatılmış olarak buldu. Rodoslular onarım için Rodos'a çekildiler ve Charikleitos'u 20 gemiyle Megiste'de bıraktılar. Eylül ayında, Aemilius, Anadolu'yu işgalinde Roma ordusuna yardım etmek için filosunun bir kısmını Hellespont'a gönderdiğinde, Polyxenidas denizde Romalılara saldırmaya karar verdi. Ardından gelen Myonessus Muharebesi, Roma'nın Ege Denizi üzerindeki kontrolünü sağlamlaştıran kesin bir Roma-Rodos zaferi ile sonuçlandı ve Romalıların Anadolu'daki Selefkî topraklarını istila etmelerini sağladı. Antiohos, ordularını Trakya'dan geri çekerken, aynı zamanda Roma savaş harcamalarının yarısını karşılamayı ve 196'da Lysimachia'da yapılan talepleri kabul etmeyi teklif etti. Yine de Romalılar Selefkîleri kesin olarak ezmeye kararlıydılar. Roma kuvvetleri Maroneia'ya ulaştığında, Antiohos da nihai bir kesin savaş için hazırlanmaya başladı.
Kaynakça
- Özel
- ^ Lerner 1999, ss. 45–48.
- ^ Overtoom 2020, s. 147.
- ^ Sartre 2006, ss. 89–90.
- ^ Sartre 2006, ss. 91–92.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 57–58.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 60–62.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 63–64.
- ^ Sarikakis 1974, s. 64.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 66–67.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 68–69.
- ^ Graigner 2002, ss. 279–281.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 72–73.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 73–74.
- ^ Graigner 2002, ss. 37.
- ^ Graigner 2002, ss. 281–282.
- ^ Sarikakis 1974, s. 74.
- ^ Graigner 2002, ss. 288–289.
- ^ Taylor 2013, s. 141.
- ^ Graigner 2002, ss. 296–297.
- ^ a b Graigner 2002, s. 297.
- ^ Taylor 2013, s. 142.
- ^ Graigner 2002.
- ^ Sarikakis 1974, s. 76.
- ^ a b Graigner 2002, s. 299.
- ^ Sarikakis 1974, ss. 76–77.
- ^ a b Graigner 2002, s. 300.
- ^ Lazenby 1987, ss. 169–170.
- ^ a b Sarikakis 1974, s. 77.
- ^ Graigner 2002, ss. 300–301.
- ^ a b Sarikakis 1974, s. 78.
- ^ Graigner 2002, s. 307.
- Genel
- Graigner, John (2002). The Roman War of Antiochus the Great. Boston: Brill. ISBN .
- Lazenby, John (1987). "The Diekplous". Greece & Rome. 34 (2): 169-177. doi:10.1017/S0017383500028114. JSTOR 642944. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020.
- Lerner, Jeffrey (1999). The Impact of Seleucid Decline on the Eastern Iranian Plateau: The Foundations of Arsacid Parthia and Graeco-Bactria. Stuttgart: Franz Steiner Verlag. ISBN .
- Overtoom, Nikolaus Leo (2020). Reign of Arrows: The Rise of the Parthian Empire in the Hellenistic Middle East. Oxford: Oxford University Press. ISBN .
- Sarikakis, Theodoros (1974). "Το Βασίλειο των Σελευκιδών και η Ρώμη" [The Seleucid Kingdom and Rome]. Christopoulos, Georgios A.; Bastias, Ioannis K. (Ed.). Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος Ε΄: Ελληνιστικοί Χρόνοι [History of the Greek Nation, Volume V: Hellenistic Period] (Yunanca). Atina: Ekdotiki Athinon. ss. 55–91. ISBN .
- Sartre, Maurice (2006). Ελληνιστική Μικρασία: Aπο το Αιγαίο ως τον Καύκασο [Helenistik Küçük Asya: Ege'den Kafkasya'ya] (Yunanca). Atina: Ekdoseis Pataki. ISBN .
- Taylor, Michael (2013). Antiochus The Great. Barnsley: Pen and Sword Military. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Eurymedon Muharebesi ayrica Side Muharebesi olarak da bilinir MO 190 Agustos unda gerceklesti nin bir parcasi olarak Amiral komutasindaki Rodos filolari Hannibal in komutasindaki Selefki filosuyla karsi karsiya gelerek savasti Eurymedon Savasi MO 190 Roma Selefki SavaslariSavasin komutanlarindan Hannibal i tasvir eden bir bustTarihAgustos MO 190BolgeEurymedon Gunumuz Antalya Side aciklari Eurymedon Muharebesi nin yaklasik yeriSonucRodos ZaferiTaraflarRodosSelefki ImparatorluguKomutanlar ve liderlerHannibal ApolloniusGucler38 gemi47 gemiKayiplar10 gemi hasar gordu1 gemi ele gecirildi 20 gemi hasar gordu Savas Hannibal in Eurymedon Nehri nin agzina demirlemis olan Rodos filosuna saldirmasiyla Sideaciklarinda gerceklesti Rodoslular ilk soku ve saskinligi atlattiktan ve duzeni sagladiktan sonra Selefki donanmasinin deniz kanadina karsi manevra diekplous icra ettiler Selefki gemilerinin yarisi agir hasar gordu ve geri cekilmeye mecbur birakildilar Hannibal filosunun cogunu korumayi basarsa da Efes teki Selefki donanmasina yardim goturemedi ve bu oradaki filoyu kusatilmis ve savunmasiz halde birakti Bu Romalilarin Anadolu daki Selefki topraklarini ele gecirmeye devam etmelerine izin verdi Arka planBaktriya MO 210 209 ve Hint MO 206 205 seferlerinden donusunun ardindan Selefki Krali III Antiohos Makedonya krali V Filippos ile bir ittifak kurarak Ptolemaios Kralligi nin bolgelerini ortaklasa fethetmeyi amacliyor MO 198 de Antiohos Besinci Suriye Savasi ndan zaferle cikti Coele Suriye yi ele gecirdi ve guneydogu sinirini guvence altina aldi Daha sonra dikkatini Kucuk Asya ya odakladi ve kiyidaki Ptolemaios topraklarina karsi basarili bir kampanya baslatti MO 196 da Antiohos I Attalos un olumu firsatini Pergamon Kralligi nin kontrolundeki sehirlere saldirmak icin kullandi Antiohos un Kucuk Asya nin tamamini ele gecirmesinden korkan bagimsiz sehirler Smirni ve Lampsakos Roma Cumhuriyeti nden koruma talebinde bulunmaya karar verdi MO 196 baharinin baslarinda Antiohos un birlikleri Canakkale Bogazi nin Avrupa yakasina gecti ve stratejik acidan onemli Lysimachia sehrini yeniden insa etmeye basladi MO 196 yilinin Ekim ayinda Antiohos Lysimachia da Romali diplomatlardan olusan bir heyetle gorustu Romalilar Antiohos un Avrupa dan cekilmesini ve Kucuk Asya daki Yunan sehir devletlerinin ozerk statusunu yeniden tesis etmesini talep etti Antiohos atasi II Antiohos un imparatorlugunu yeniden insa ettigini iddia ederek karsilik verdi ve Romalilari haklari geleneksel olarak Rodos tarafindan savunulan Kucuk Asya devletlerinin islerine karismakla elestirdi MO 196 195 kisinin sonlarinda Roma nin eski bas dusmani Kartacali general Hannibal Kartaca dan Efes teki Antiohos un sarayina kacti Scipio Africanus liderligindeki savas yanlisi bir partinin ortaya cikmasina ragmen Roma Senatosu itidalli davrandi Romalilar ile Selefkiler arasindaki muzakereler yeniden basladi ve tartismali topraklarin statusune iliskin Yunan ve Roma hukuku arasindaki farkliliklar nedeniyle bir kez daha durma noktasina geldi MO 193 yazinda Aetolian Birligi nin bir temsilcisi Antiohos a Aetolian larin gelecekte Roma ile yapilacak bir savasta onun tarafini tutacagina dair guvence verirken Antiohos Hannibal in Kartaca da Roma karsiti bir darbe baslatma planlarina zimni destek verdi Aetolians iki taraf arasinda bir savasi kiskirtmayi umarak Yunan devletlerini Antiohos un liderligi altinda Romalilara karsi ortak ayaklanmaya tesvik etmeye basladi Aetolialilar daha sonra stratejik acidan onemli liman kenti Demetrias i ele gecirerek yerel Roma yanlisi grubun kilit uyelerini oldurduler MO 192 yilinin Eylul ayinda Aetolian generali Thoantas Antiohos un sarayina geldi ve onu Yunanistan daki Romalilara acikca karsi cikmaya ikna etti Selefkiler Yunanistan daki seferleri icin nakledilmek uzere 10 000 piyade 500 suvari 6 savas fili ve 300 gemi sectiler BaslangicSelefki filosu Gokceada ve Iskados uzerinden yola cikarak Antiohos un ordusunun karaya ciktigi Demetrias a ulasti Selefkiler ve Aetolialilara savas ilan etti ve Romalilar Kasim 192 de Selefkilere karsi onlarin Achaea Birligi nin yaninda savasa girdi Aralik 192 ile Mart 191 arasinda Antiohos Teselya ve Akarnanya ya sefer yapti Romalilar ve Makedon muttefikleri tarafindan yurutulen birlesik bir karsi saldiri Antiohos un Tesalya daki tum kazanimlarini bir ay icinde sildi 26 Nisan 191 de iki taraf Thermopylae Muharebesi nde karsi karsiya geldi Antiohos un ordusu yikici bir yenilgiye ugradi ve kisa bir sure sonra Efes e geri cekildi Romalilar isgal etmek istedikleri Anadolu daki Selefki harekat ussunu ancak Ege Denizi ni gecerek ele gecirebilirlerdi lojistik kaygilar nedeniyle ilk once Anadolu da Hellespont u isgal etmek niyetindeydiler Antiohos filosunu feda edilebilir olarak gordu ve Romalilari karada hala bozguna ugratabilecegine inaniyordu Ote yandan dusmanlari denizde buyuk bir yenilgiyi goze alamazdi cunku yeni bir filoda gorev yapacak insan gucu aylarca mevcut olmayacakti cunku bu sirada Roma piyadeleri Yunanistan anakarasinda konuslanmis olacak ve kendilerini savunmaya cabalayacaklardi Her iki taraf da aceleyle donanmalarini yeniden donatmaya yeni savas gemileri insa etmeye ve denizcileri askere almaya basladi 81 gemiden olusan Gaius Livius Salinator komutasindaki bir Roma deniz kuvveti Yunanistan anakarasindaki sefere destek vermek icin Pire ye gelse de oldukca gecikmisti Bu nedenle filo Rodoslularin ve Attaloslarin donanmalariyla birlesecegi Trakya kiyilarina gonderildi Selefkiler bu gerceklesmeden once Roma filosunu durdurmaya calisti Eylul 191 de Roma filosu Korikos Muharebesi nde Selefkileri maglup ederek Hellespont taki ve Sestos gibi bircok sehri kontrol altina aldi Korykos a Savasi nin ardindan Canae deki Roma Pergamon donanmasi 77 Roma ve 50 Pergamon gemisinden olusuyordu Bergama gemilerinin yarisi apartae ydi savasma yetenegine sahip tuccar kadirgalari Amiral komutasindaki ana Selefki filosu 23 buyuk gemi 47 trireme ve yaklasik 100 apartae den olusuyordu Ve bu filo Efes te konuslanmisti Kilikya da ise Hannibal in topladigi ikinci bir filo vardi Iki Selefki filosunu ayiran cogunlukla quadrirem olmak uzere 75 buyuk gemiye sahip Rodos donanmasiydi 190 baharinda bir Rodos filosu Romali amiral un komuta ettigi Samos aciklarindaki Roma filosu ile birlesti Rodoslular Kilikya daki Selefki filosunun tehdidi konusunda endiselerini dile getirdiginde Aemilius bolgedeki onemli bir Selefki deniz ussu olan Patara yi ele gecirmek amaciyla Rodoslularla karma bir filo kurdu Patara ya yapilan amfibi saldiri sehrin garnizonu tarafindan puskurtuldu 190 yili boyunca Hannibal Selefki sarayinda bes yil gecirdikten sonraki komuta ettigi ilk buyuk askeri birlik olan Kilikya filosunu sifirdan insa etmeye odaklandi Hannibal Romalilarin bordalama taktiklerini kullanmaya devam edecegine inaniyordu ve bu nedenle buyuk cok kurekli gemiler insa ettirmeye odaklandi Sur ve Sayda gibi Fenike bolgeleri gerekli hammadde teknik uzmanlik ve deneyimli personel kombinasyonuna sahip olsalar da filonun tamamlanmasi beklenenden cok daha uzun surdu Gecikme buyuk olasilikla savas zamani kitligindan kaynaklandi Muharebe190 Temmuz da Hannibal Guney Anadolu kiyisindaki Seleucia Pieria dan yelken acmak icin uc dort 30 ve 10 triremlik filosuna emir verdi Filonun ilerlemesi ters ruzgarlar ve ek egitim manevralarina duyulan ihtiyac duyulmasi yuzunden oldukca yavasti Hannibal in batiya dogru ilerledigini ogrenen Rodoslu amiral Eudamus Samos ta 13 eskadra tipi savas gemisinden olusan bir filo topladi Eudamus Pamphilidas komutasindaki ikinci bir Rodos filosu tarafindan Megiste aciklarinda takviye edilinceye kadar guneye giden kendi filosuna ait savas gemilerini geri cagirdi filolari su anda 32 quadrirem 2 quinquereme ve 4 trirem cesidi ve sayisinda savas gemisine sahipti Rodoslular daha sonra Likya dan kendi kralliklarina saldirmaya calisan herhangi bir filoyu engellemelerini saglayacak olan stratejik oneme sahip Faselis e yelken actilar Agustos ayinda bazi Rodoslu denizciler yerel sakinlerden yayilan bir hastaliga yakalandiktan sonra Eudamus filosunu Eurymedon Nehri nin agzina tasidi Orada Aspendoslular tarafindan Hannibal in filosunun Side de oldugu ogrenildi Hannibal de kendi gozculerinden Rodos filosunun nerede oldugunu biliyordu Hannibal in filosu once savas duzenine gecti Hannibal denize dogru olan kanada liderlik ederken Selefki asilzadesi Apollonius kara tarafindaki gemileri komuta etti Eudamus Rodos filosunun denize dogru olan kanadina komuta etti Pamphilidas merkeze liderlik etti ve Charikleitos ise kara tarafindaki kanadi komuta etti Rodoslular arasindaki karisiklik deniz kanadina ait 6 geminin kisa bir sureligine Hannibal in kuvvetlerinin yarisiyla karsi karsiya kalmasina neden oldu Daha deneyimli Rodoslular 6 gemiyi saga dogru hizla manevra yaparak filonun geri kalaninin destege gelmesini sagladi Daha hizli Rodos gemileri Selefki karaya dogru olan kanadina diekplous manevrasi icra etti Bu taktik Selefki gemileri arasindaki bosluklara dogru kurek cekmeyi ve ardindan gemilerin savunmasiz taraflarina ve pupa taraflarina saldirmayi iceriyordu Apollonius un gemilerinin cogu agir hasar gordu ve geri cekilmek zorunda kaldi Rodoslular ise filosu Hannibal e yenik dusen Eudamus a yardim etmek icin donduler Hannibal onu takip etmek icin gonderilen dusman gemilerinden kacarak geri cekildi Bir Selefki septiremesi ele gecirildi ve diger 20 gemi ciddi sekilde hasar gordu On Rodos gemisi de hasar gordu SonrasiHannibal filosunun cogunu korumustu ancak Polyxenidas in Efes teki filosuyla birlesecek durumda degildi cunku gemileri uzun onarimlar gerektirecek sekilde hasar gormustu Polyxenidas Romalilarla denizde onemli bir destek olmadan yuzlesemeyecegi icin kendini kusatilmis olarak buldu Rodoslular onarim icin Rodos a cekildiler ve Charikleitos u 20 gemiyle Megiste de biraktilar Eylul ayinda Aemilius Anadolu yu isgalinde Roma ordusuna yardim etmek icin filosunun bir kismini Hellespont a gonderdiginde Polyxenidas denizde Romalilara saldirmaya karar verdi Ardindan gelen Myonessus Muharebesi Roma nin Ege Denizi uzerindeki kontrolunu saglamlastiran kesin bir Roma Rodos zaferi ile sonuclandi ve Romalilarin Anadolu daki Selefki topraklarini istila etmelerini sagladi Antiohos ordularini Trakya dan geri cekerken ayni zamanda Roma savas harcamalarinin yarisini karsilamayi ve 196 da Lysimachia da yapilan talepleri kabul etmeyi teklif etti Yine de Romalilar Selefkileri kesin olarak ezmeye kararliydilar Roma kuvvetleri Maroneia ya ulastiginda Antiohos da nihai bir kesin savas icin hazirlanmaya basladi KaynakcaOzel Lerner 1999 ss 45 48 Overtoom 2020 s 147 Sartre 2006 ss 89 90 Sartre 2006 ss 91 92 Sarikakis 1974 ss 57 58 Sarikakis 1974 ss 60 62 Sarikakis 1974 ss 63 64 Sarikakis 1974 s 64 Sarikakis 1974 ss 66 67 Sarikakis 1974 ss 68 69 Graigner 2002 ss 279 281 Sarikakis 1974 ss 72 73 Sarikakis 1974 ss 73 74 Graigner 2002 ss 37 Graigner 2002 ss 281 282 Sarikakis 1974 s 74 Graigner 2002 ss 288 289 Taylor 2013 s 141 Graigner 2002 ss 296 297 a b Graigner 2002 s 297 Taylor 2013 s 142 Graigner 2002 Sarikakis 1974 s 76 a b Graigner 2002 s 299 Sarikakis 1974 ss 76 77 a b Graigner 2002 s 300 Lazenby 1987 ss 169 170 a b Sarikakis 1974 s 77 Graigner 2002 ss 300 301 a b Sarikakis 1974 s 78 Graigner 2002 s 307 GenelGraigner John 2002 The Roman War of Antiochus the Great Boston Brill ISBN 9789004128408 Lazenby John 1987 The Diekplous Greece amp Rome 34 2 169 177 doi 10 1017 S0017383500028114 JSTOR 642944 Erisim tarihi 5 Aralik 2020 Lerner Jeffrey 1999 The Impact of Seleucid Decline on the Eastern Iranian Plateau The Foundations of Arsacid Parthia and Graeco Bactria Stuttgart Franz Steiner Verlag ISBN 9783515074179 Overtoom Nikolaus Leo 2020 Reign of Arrows The Rise of the Parthian Empire in the Hellenistic Middle East Oxford Oxford University Press ISBN 9780190888329 Sarikakis Theodoros 1974 To Basileio twn Seleykidwn kai h Rwmh The Seleucid Kingdom and Rome Christopoulos Georgios A Bastias Ioannis K Ed Istoria toy Ellhnikoy E8noys Tomos E Ellhnistikoi Xronoi History of the Greek Nation Volume V Hellenistic Period Yunanca Atina Ekdotiki Athinon ss 55 91 ISBN 978 960 213 101 5 Sartre Maurice 2006 Ellhnistikh Mikrasia Apo to Aigaio ws ton Kaykaso Helenistik Kucuk Asya Ege den Kafkasya ya Yunanca Atina Ekdoseis Pataki ISBN 9789601617565 Taylor Michael 2013 Antiochus The Great Barnsley Pen and Sword Military ISBN 9781848844636