Hyrba Muharebesi

Hyrba Muharebesi, Persler ile Medler arasında MÖ 552 civarında gerçekleşen ilk muharebedir. Bu aynı zamanda Perslerin ayaklanmasından sonraki ilk muharebedir. Bu eylemler (çoğunlukla) Büyük Kiros tarafından yönetilmiş ve antik Ortadoğu'nun güçlerini değiştirmiştir. Perslerin muharebedeki başarısı, Perslerin ilk imparatorluğunun kurulmasına yol açmış ve Kiros'un bilinen dünyanın hemen hemen tamamını on yıl sürecek fethetmesinin başlangıcı olmuştur. Muharebenin ayrıntılı bir anlatımını yapan tek otorite Şamlı Nikolaos olsa da, Herodot, Ktesias ve Strabon gibi diğer tanınmış tarihçiler de kendi anlatımlarında muharebeden bahsetmektedirler.

Hyrba Muharebesi
Tarih Kış-Bahar?, MÖ 552 Bölge Hyrba, Medya Sonuç Pers zaferi (Kuzey Medya'nın müttefikleri Pers tarafına geçtiler)
Taraflar
Medya Devleti	Persis
Komutanlar ve liderler
Harpagus, bilinmeyen diğerleri	Büyük Kiros, Harpagus (sonlarında), bilinmeyen diğerleri
Güçler
300 süvari	5,000 piyade, (engaged)? 1,000+ süvari
Kayıplar
250 süvari	Çok hafif

Muharebenin sonucu Medler için o kadar büyük bir darbe oldu ki Astyages bizzat Pers'i işgal etmeye karar vermiştir. Bu aceleci işgal, sonunda onun çöküşüne yol açmıştır. Medlerin eski düşmanları da onlara karşı harekete geçmeye çalıştılar ancak Kiros tarafından durduruldular. Böylece Persler ile Medler arasında yakınlaşmayı kolaylaştıran ve Medya'nın başkenti Ekbatan'ın yeni kurulan imparatorlukta Pers başkentlerinden biri olarak Perslerin eline geçmesini sağlayan bir uzlaşma dönemi başlamıştır.

Arka plan

Muharebe, MÖ 553 yazında gerçekleştiği bilinen Pers İsyanı'ndan sonra gerçekleşti. Az sayıdaki kaynağa göre, Hyrba'da gerçekleşen muharebenin, isyanın başlamasından en az yarım yıl sonra, muhtemelen MÖ 552 kışının başında gerçekleştiğine inanılıyor. Medler kralı ve aynı zamanda Kiros'un büyükbabası olduğu düşünülen Astyages, daha önce Kiros'un sarayından ayrılıp ailesini tekrar ziyaret etme isteğini reddetmişti; bunu daha önce birkaç kez yapmıştı. Astyages'e olan isteği alışılmadık bir şey olmasa da, Kiros isyanın hemen ardından ona bunu sorma hatasını yapmıştı, ancak Pers hizmetçisi Oebares'in yalvarışları sayesinde Astyages onun tekrar ailesini ziyaret etmesine izin verdi. Herodot'un versiyonunda, Kiros'un anne ve babasının yanına ilk gittiği zamanlardan birinde, Med generali Harpagos, Kiros'a bir tavşanın içine doldurulmuş bir mektubu gizlice göndererek bir isyan planlamıştı ve Kiros da mektubu babasına iletmişti. Bu, Nikolaos'un, I. Kambises'in muharebe başlamadan çok önce çok sayıda asker topladığını ve daha sonra Kiros'un yardımına az sayıda asker gönderdiğini söylediği anlatımıyla örtüşmektedir. Kiros babasına bir mesaj göndererek "... yol üzerinde bulunan Hyrba şehrine derhal 1000 süvari ve 5000 piyade askeri gönder ve geri kalan Persleri mümkün olduğunca çabuk silahlandır ki, sanki kralın emriyle yapılmış gibi görünsün. Gerçek amaçlarını ona bildirmedi." dedi. Bu aynı zamanda muharebenin isyandan günler değil aylar sonra gerçekleştiği fikrini de doğruluyor. Astyages'in Kiros'un ailesine dönmesine izin verme kararı, bazılarına göre Persis eyaletinin Antik Çağ'ın en güçlü devleti haline gelmesini sağlayarak tarihi değiştirmiş bir karar olarak değerlendiriliyor.

Sebepler

İsyan başladığında Kiros, Ekbatana'daydı. Nikolaos'un anlatımına göre, Kiros serbest bırakıldığında, Astyages'ten kaçtı çünkü Astyages, Kiros'un gerçek amacının gerekirse babasına katılmak ve onunla birlikte savaşmak olduğunu keşfederse sonunda idam edilebileceğini biliyordu. Bunun nedeni, Kiros'un yetişkinliğe doğru yarı yolda olduğu sırada Astyages'in onu daha bebekken idam etmeye çalıştığını ancak bunun başarılı olmadığını öğrenmesi ve zaman geçtikçe Astyages'in Kiros'a karakter benzerlikleri nedeniyle saygı duymaya başlamasıdır. Bu arada Astyages, Kiros'un memleketine dönmesine izin vermenin güvenli olup olmadığından emin değildi. Astyages sonunda bunu yaptı ve Med krallığının sonlanmasına yardımcı oldu. Astyages, Harpagus tarafından iki kez kandırılıp Kiros'un kendisi için bir tehlike olmadığına inandırıldığında, isyan ve yaklaşan tehlike belirtileri çoktan yaşanmış olmasına rağmen, Kiros, Astyages'in ne kadar kolay kandırılabileceğini gördü. Bu nedenle Kiros, kendi krallığına özgürlük getirmek için bundan yararlanmış olabilir.

“	Kiros tekrar Astyages'le birlikteyken, Oebares ona tavsiyesini hatırlattı. Kiros bunu takip etti, Pers'e gönderildi ve her şeyin hazır olduğunu görünce, Oebares'in önerdiği bahaneyle Astyages'ten Pers'e gitmek için izin istedi. Kral, gitmesine izin vermedi. Sonra Kiros, uygun bir an geldiğinde, Pers'e gitmek için izin almak üzere en güvenilir hadımlardan birine gitti. Bir gün, Kiros kralı en iyi ruh halinde bulduğunda ve şarapla neşelendiğinde, hadıma bir işaret verdi ve hadım krala şöyle dedi: 'Kiros, senin için Pers'te adadığı kurbanı yerine getirmeyi, ona karşı nazik olmaya devam etmeni ve hasta babasını ziyaret etme iznini istiyor.' Kral Kiros'u çağırdı ve gülümseyerek ona beş ay boyunca yokluk izni verdi; altıncı ayda geri dönecekti. Kiros, kralın önünde minnetle eğildi ve yokluğunda Tiridates'i kralın hizmetçisi olarak atadı ve ertesi gün Pers'e doğru yola çıktı.	„

Bu arada Astyages, Medlerin en iyi şarkıcısını davet etti ve aynı zamanda bir Magus olan Angares adlı profesyonel ozanın çaldığı son şarkı, bir kızla birlikte, Astyages'i derinden rahatsız etti.

Vahşi bir canavar,
herhangi bir yaban domuzundan daha vahşi,
bırakıldı,
ve güneşli bir ülkeye gönderildi ve o bütün bu eyaletlere hükmedecek ve,
bir avuç adamla,
büyük ordulara karşı muharebeyi sürdürmek.

“	Bunu kocasına anlattı, o da hemen Astyages'e gitti, ona her şeyi anlattı ve Kiros'un açıkça rüyanın haber verdiği şeyin infazını hazırlamak için Pers'e gittiğini ekledi. Kral büyük bir endişeye kapıldı ve Babil ona Kiros'u geri döner dönmez öldürmesini tavsiye etti.	„

Astyages, Kiros'u tekrar geri çağırmaya çalıştı ancak onu yakalayamadı.

Muharebe

“	Astyages bu şarkıyı kendisi ve Kiros için uyguladı ve hemen orada onu geri getirmek için 300 atlı gönderdi; itaat etmezse kafasını kesip onu getireceklerdi. Atlılar Astyages'in emirlerini Kiros'a getirdiklerinde, belki de Oebares'in tavsiyesi üzerine kurnazca cevap verdi: 'Efendim beni çağırdığı gibi neden geri dönmeyeyim? Bugün ziyafet çekeceğiz; yarın sabah yola çıkacağız.' Bu onların onayıyla karşılandı. Perslerin usulüne göre, Kiros birçok öküzü ve diğer hayvanları kurban olarak kestirdi, atlılara ziyafet çektirdi ve onları sarhoş etti; Aynı zamanda babasına hemen 1.000 süvari ve 5.000 yaya askeri'ni yol üzerinde bulunan Hyrba şehrine göndermesi ve geri kalan Persleri olabildiğince çabuk silahlandırması için bir mesaj gönderdi, böylece kralın emriyle yapılmış gibi görünecekti. Gerçek amaçlarını ona iletmedi. Geceleyin o ve Oebares atlarına binip, oldukları gibi, Hyrba'ya doğru acele ettiler, sakinleri silahlandırdılar ve Atradates'in savaş için gönderdiği kişileri dışarı çıkardılar. Ertesi sabah Astyages'in atlıları sefahatlerini uyuyarak atlattıklarında ve Kiros'un ortadan kaybolduğunu gördüklerinde, onu takip ettiler ve Hyrba'ya gittiler. Kiros burada ilk önce cesaretini gösterdi, çünkü Persleriyle birlikte Astyages'in 250 atını öldürdü. Geriye kalanlar kaçtı ve haberi Astyages'e getirdiler.	„

Birlik tiplerine gelince, Pers piyadesinin muharebeye katılıp katılmadığı bilinmemektedir. Büyük olasılıkla Kiros ve Medya'dan kaçan süvarileri, Kiros'u geri getirmek için Astyages'in gönderdiği Medyan süvarileriyle doğrudan savaştılar. Kiros, Astyages'in en iyi süvarileriyle savaşırken tüm adamlarına ihtiyaç duyduğunu biliyor olabilirdi, çünkü muharebe başladığında, iradesi ve üstün sayısıyla Kiros avantaja sahipti. Nicolas, Kiros'un bu muharebede ilk kez cesaretini gösterdiğini söyleyecek kadar ileri gidiyor. Bununla birlikte, Kiros'un taktikleri muharebeye sürdürmede başarılı oldu. Herodot'un Tarihleri'nde, Persler ile Medler arasındaki ilk muharebeye dair ipuçları verir; Harpagos, Kiros'un tarafına geçer ve Medlerin çoğu ya Kiros'a katılır ya da öldürülür, küçük bir kuvvet Medya'ya geri kaçar. Bu, Nikolaos'un ilk muharebeye ilişkin anlatımıyla uyumlu görünüyor.

Sonrası

“	'Yazıklar olsun bana!' diye haykırdı kral uyluğuna vurarak, 'Ben, kötülüğe iyilik yapmamamız gerektiğini çok iyi bildiğim halde, kendimi akıllıca konuşmalarla sürükledim ve bu 'ı benim için böyle bir kötülük haline getirdim. Yine de başarılı olamayacak.'	„

Kambises oğluyla bir araya gelip 350.000'den fazla adamı örgütlerken, Astyages imparatorluğun her yerinden gelecek muharebeler için yaşları küçük ve büyük adamları silahlandırdı. İddiaya göre 1.205.000'den fazla adamla Astyages birliklerini yürüyüşe geçirdi. Çoğu tarihçi bu sayıyı fantastik olarak değerlendirirken, diğerleri bunu rezervlerin bir parçası olarak değerlendiriyor. Çünkü önümüzdeki savaşlarda her iki taraftan da en fazla 200.000 kişi sahaya çıkacaktı. Astyages, Kiros'u hafife aldığını anladığında, bir isyanı bastırmanın yeterli olmadığını, ancak büyük bir işgalin gerçekleştirilmesi gerektiğini biliyordu, bu yüzden Astyages'in Pers işgali başladı.

Tarihsel değerlendirme

Muharebe, Medler için ilk büyük darbeydi çünkü bu, uzun bir aradan sonra ilk kez Medya'nın bir muharebede yenildiği zamandı. Kiros'un savaştaki ilk zaferi olmasına rağmen, Medler kralı Astyages'in hoşuna gitmedi. Ayrıca kuzey satraplarının isyan etmesine ve eyaletlerini Perslerle ittifak yapmasına neden oldu. Muharebedenyıllar sonra bile Persler ve Medler birbirlerine karşı derin bir takdir duyuyorlardı ve bazı Medlerin Pers Ölümsüzleri'nin bir parçası olmalarına izin verildi. 1900'lü yılların başından itibaren bu muharebe neredeyse tarih tarafından unutulmuştu. Anlatılarının çoğu parçalardan oluştuğu için, tarihçiler ancak daha sonraki modern çağda, antik dünyayı değiştiren bu (şimdi kabul edilen) tarihi olaya yeniden ilgi duymaya başladılar. Çünkü bu muharebe, Perslerin önümüzdeki çeyrek bin yıl boyunca en güçlü devlet haline gelmesine yol açan bir olaylar zincirinin başlangıcı oldu.

Kaynakça

Özel

1. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.1
2. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.3
3. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.3
4. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. Londra, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.7
5. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.8
6. ^ Herodot (Tarih) I, 127-128
7. ^ Ktesias ()
8. ^ Fragments of Şamlı Nikolaos
9. ^ Strabo (History) XV, 3.8
10. ^ The Nabonidus Cylinder from Sippar
11. ^ The Nabonidus Kroniği of the 1
12. ^ The Nabonidus Kroniği of the 2
13. ^ Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 144. In 1 volume
14. ^ Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 145-146. In 1 volume
15. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-351
16. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-351
17. ^ Chisholm, Hugh, The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information, Cambridge, England; New York: At the University Press, (1910) p.206
18. ^ Laymon, Charles M., The Interpreter's One Volume Commentary on the Bible: Introduction and Commentary, Abingdon Press, (1971) p.440. In 1 volume
19. ^ Chisholm, Hugh, The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information, Cambridge, England; New York: At the University Press, (1910) p.207
20. ^ Herodotus, Godley A. D., Herodotus, A D Godley. I, 126. London, W. Heinemann; New York, G.P. Putnam's Sons, (1921-24) p. 144. In 481 editions
21. ^ Herodotus, Godley A. D., Herodotus, A D Godley. I, 124. London, W. Heinemann; New York, G.P. Putnam's Sons, (1921-24) p. 141. In 481 editions
22. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 369. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 370
23. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 370. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 371
24. ^ Herodotus, Godley A. D., Herodotus, A D Godley. I, 125. London, W. Heinemann; New York, G.P. Putnam's Sons, (1921-24) p. 144. In 481 editions
25. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 348-349
26. ^ James Ussher, Larry Pierce, Marion Pierce, The Annals of the World, p.109. Green Forest, AR : Master Books (2006) p. 110. In 13 editions
27. ^ Athenaeus (Deipnosophistae), 1.14 (633e) 6:419 (Quotes)
28. ^ James Ussher, Larry Pierce, Marion Pierce, The Annals of the World, p.108. Green Forest, AR : Master Books (2006) p. 109. In 13 editions
29. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.1
30. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.2
31. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.3
32. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.4
33. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-350.5
34. ^ Herodotus, The History of Herodotus, tr. , S.l.: Kessinger Pub., (1890), 200-? p. 55. In 479 editions
35. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 363. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 364
36. ^ Herodotus, The History of Herodotus, tr. , S.l.: Kessinger Publications, (1890), 200-? p. 54. In 479 editions
37. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 349. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-352
38. ^ Laymon, Charles M., The Interpreter's One Volume Commentary on the Bible: Introduction and Commentary, Abingdon Press, (1971) p.443. In 1 volume
39. ^ Duncker, Max, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott, p. 350. London, Richard Bentley * Son (1881) p. 349-352
40. ^ Clare, Israel Smith. The unrivaled history of the world, containing a full and complete record of the human race from the earliest historical period to the present time, embracing a general survey of the progress of mankind in national and social life, civil government, religion, literature, science and art... Chicago, The Werner Company, (1893) p.244. In 4 editions
41. ^ Justin (Epitome of the Philippic History of Pompeius Trogus) I, 6 (İngilizce)
42. ^ Athenaeus (Deipnosophistae), 1.14 (633e) 6:419
43. ^ Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 146-147. In 1 volume
44. ^ Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 149. In 1 volume
45. ^ Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 149.5. In 1 volume
46. ^ Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 150. In 1 volume
47. ^ All sources listed

Genel

Klasik kaynaklar

• Babil Kronikleri'nden Nabonidus Kroniği
• Herodot (Tarih) I, 127-128
• Ktesias ()?
• Justin, Epitome of the Philippic History of Pompeius Trogus I, 6 (İngilizce)
• Fragments of Şamlı Nikolaos
• Strabo (History) XV, 3.8
• Athenaeus (Deipnosophistae), 1.14 (633e) 6:419 (Quotes)

Modern kaynaklar

• Rawlinson, George (1885). The Seven Great Monarchies of the Eastern World, New York, John B. Eldan Press, reprint (2007) p. 120-121. In 4 volumes.
• Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993) p. 145. In 1 volume.
• Stearns, Peter N., and Langer, William L. (2004). The Encyclopedia of World History: Ancient, Medieval, and Modern, Chronologically Arranged, Boston, Houghton Mifflin Press, (2001) p. 40. In 6 editions.

Konuyla ilgili yayınlar

• The Nabonidus Cylinder from Sippar.
• Fischer, W.B., Ilya Gershevitch, and Ehsan Yarshster, The Cambridge History of Iran, Cambridge University Press (1993). In 1 volume.
• Max Duncker, The History of Antiquity, tr. Evelyn Abbott. London, Richard Bentley & Son (1881). OCLC 499438104
• Chisholm, Hugh, The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information, Cambridge, England; New York: At the University Press, (1910). OCLC 65665352
• Laymon, Charles M., The Interpreter's One Volume Commentary on the Bible: Introduction and Commentary, Abingdon Press, (1971).
• Herodotus, Godley A. D., Herodotus, London, W. Heinemann; New York, G.P. Putnam's Sons, (1921–24). (Reprint ed.)
• James Ussher, Larry Pierce, Marion Pierce, The Annals of the World, Green Forest, AR: Master Books, (2006).
• Herodotus, The History of Herodotus, tr. , S.l.: Kessinger Publications, (1890) (2010 reprint ed.)
• Clare, Israel Smith. The unrivaled history of the world, containing a full and complete record of the human race from the earliest historical period to the present time, embracing a general survey of the progress of mankind in national and social life, civil government, religion, literature, science and art... Chicago, The Werner Company, (1893). OCLC 2791262

Dış bağlantılar

• Full text in HTML format of Max Duncker's "History of Antiquity", translated by Evelyn Abbott
• M. A. Dandamaev, A Political History of the Achaemenid Empire, tr. W. J. Vogelsang, (1989) the battle.
• James Orr, The International Standard Bible Encyclopaedia, Chicago, The Howard-Severance Co. (1915) the combatants.
• other details.
• Cyrus takes Babylon: the Nabonidus chronicle 8 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Nabonidus Kroniği, Kiros'un son savaşı MÖ 550'de yaptığını söylüyor, ancak başka bir tarihçede isyanın MÖ 553 yazında başladığını ve ilk savaşın biraz sonra gerçekleştiğini söylüyor, bu durumda ilk savaşın olası tarihi için MÖ 552 çıkarımı elde ediliyor. Herodot ve Nikolaos'ın anlatımlarındaki ayrıntılar da gerçek savaşın isyandan yarım yıl sonra gerçekleştiğini gösteriyor, bu da MÖ 553 yazından itibaren ileriye doğru sayıldığında MÖ 552'nin başlangıcına ulaşılıyor. Bu ayrıca Kambises'e orduyu ve müttefikleri savaş için toplamak için yeterli zaman vermiş olurdu.