Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
II. Giovanni Cornaro (veya II. Giovanni Corner) (d. 4 Ağustos 1647, Venedik - ö. 12 Ağustos 1722, Venedik), 22 Mayıs 1709 – 12 Ağustos 1722 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 111'inci dükadır. Doçe I. Alvise Mocenigo'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 22 Mayıs 1709'da tahta çıktı. 13 yıl 2 ay 21 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 12 Ağustos 1722'de 75 yaşında Venedik'te öldü.
| II. Giovanni Cornaro | |
|---|---|
| II. Giovanni Cornaro portresi Giovanni Battista Tiepolo | |
 | |
| Venedik Cumhuriyeti Doçesi (111.) Doge di Venezia | |
| Hüküm süresi | 22 Mayıs 1709 – 12 Ağustos 1722 13 yıl 2 ay 21 gün |
| Önce gelen | II. Alvise Mocenigo |
| Sonra gelen | |
| Doğum | 4 Ağustos 1647 Venedik |
| Ölüm | 12 Ağustos 1722 (yaş: 75) Venedik |
| Defin | San Nicola da Tolentino Kilisesi, Tolentino |
| Eş(ler)i | Laura Cornaro |
| Babası | Federico Cornaro |
| Annesi | Cornelia Contarini |
Hayatı
Doçe olmadan önce
II. Giovanni Cornaro 4 Ağustos 1647'de Venedik'te Federico Cornaro ile Cornelia Contarını'nın oğlu olarak doğdu. Babası sülalesi Venedik'te zengin ve gayet prestijli bir kış olup devlet yönetimde senatörlük ve doçe başdanışmanlığı yapmış bir kişi ama oğullarının yetiştiği görevler ve aldıkları payeler yanında bunlar pek yaya kalmakta idi. Bu sülale mensupları Venedik Cumhuriyeti devlet yönetiminde büyek görevler yapmakta kalmadı; Katolik Kilisesi hiyerarşisine de yakın olup önemli roller oynamaktadı. Bunlardan sülale ve aile mensupları büyük gelirler ve menfaatler elde etmekteydi.
Bu sülaleden daha önce iki tane Doçe seçilmişti. Giovanni'nin Franşcesco ve Giorgio adlı iki erkek kardeşi vardı. Bunlardan Giorgio Katolik Kilisesi hizmetine girdi. Papazlık eğitiminden hemen sonra papalık idari hiyeraşisinde yüksek dereceli bir hukuk görevlisi, prothonotary oldu; sonra Portekiz'e Papalık elçisi (nuncio); takiben Padova başpiskoposu olup 1697'de Papa XII. İnnocentius tarafından kardinal yapıldı.
Gövanni'nin dört kızkardeşi vardı ve bunlardan hepsi Venedik'in prestijli ailelerinin devlet hizmetinde ileri yönetim işlerinde bulunan erkek çocukları ile evlilik yaptılar.
Sülale mensupları ve aile gayet çok sayıda, yüksek değerler taşıyan ve bazıları geniş alanlar kapsayan topraklar ve gayrimenkuller sahibi idiler ve bunlardan büyük yıllık gelir elde etmekte idiler.
Giovanni 20 yaşına girdiğinde kendi sülalesinin diğer bir dalında olan Laura C. Nicolo Cornado adlı bir kadınla evlilik yaptı. Bu evlilikten 6 tane erkek ve 1 kız çocukları oldu. Bunlardan erken ölen biri hariç, hepsi önemli Venedik Cumhuriyeti devlet görevlerine eriştiler. 4 tanesi değişik zamanlarda Venedik devletinin en önemli yönetimi organı olan "Onlar Konseyi" başkanlığı yaptılar.
Giovanni bu ailesinin prestiji dolayısıyla Venedik devlet yönetimine katılmak istedi ama ilk görevi olarak kendine verilmek istenen nispeten önemli devlet görevlerini kabul etmedi.
Ancak Şubat 1682'de Venadik anakarasında kuzeyde bulunan Udine bölgesi idari müfettişliğini kabul etti ve orada Haziran 1683'e kadar çalıştı. Bu göreve başladıktan hemen sonra acil bir durumla karşılaştı. Avusturya Krallığı yönetimi altında bulunan Hırvatistan'ın Venedik'le sınırı olan Gorizia bölgesinde büyük bir veba salgını çıkmıştı. Venedik'in Udine bölgesi yönetim müfettişi olarak bu salgının Venedik'in "terrafirma" arazilerine geçmesini önlemesi gerekti. Haziran sonunda bu salgının ortaya çıktığından haberdar edilen Venedik sınır bölgesi yetkilileri ve bu bölgedeki sağlık müfettişleri bu veba salgının yayılmasını yakından takip edip onu durumdan haberdar etmekteydiler. Yönetim bölgesindeki bu gayet ciddi salgın tehlikesi hakkında Senato'ya bilgiler verdi. Udine'de sınırı ve Venedik arazilerinde her veba görülen yeri sıkı karantina altına aldırdı. Venedik'in Udine sınır bölgesi idaresi merkezden gönderilen dört sağlık müfettişi eline verildi. Bu müfettişlerin aldıkları ve gayet dikkatli şekilde uyguladıkları karantina tedbirleri bölgedeki her tabaka mensubu için büyük bir ekonomik zorluklara yol açtı ve darlıklar yarattı. Örneğin Goriske bölgesinde zorlukları karşılamak için Aquileia Patriki'nin papazlar vasıtası ile toplattığı hayırsever yiyecek ve eşya yardımlarını karantina kurallarına uymadan yerel kilise hiyerarşisine, papazlık seminerlerine gidenlere, dinsel tarikat mensupları arasında ve kilise okullarında dağıttırması bu sağlık müfettişleri tarafından durdurulmak istendi ve bu durum Doçe'nin katına kadar gitti. Ama sonunda bu veba salgınının Venedik'e ait olan ve kendi yönetim bölgesinde bulunan Udine ve Friuli bölgelerine geçmesi önlendi.
Bundan sonra Venedik şehri içinde görevler yapmaya başladı. Uzun zaman şehir mahkemelerinde yargıçlık yaptı. 1683-1686 döneminde Venedik Cumhuriyeti'nin Senatosu'nun "Zonta" ismini taşıyan ek kısmına atanarak Senato üyeliği yaptı. Bu dönem sırasında Senato üyeliği yanında ek devlet görevleri de yaptı. 1686-1688'de Kamu Gelirleri idaresinde denetimcilik ve kontrolörlük görevleri aldı. Temmuz 1688'de Fransa'ya elçilik için görevi için tayini çıktı ama bu görevi kabul etmedi..
Ağustos 1689 ile Ocak 1691'de Brescia şehri için merkez valisi ("podesta") görevi yaptı. Bu dönemde Venedik merkezi idaresi bu şehrin idaresini teftiş etmek için Domenico Bragadin adlı bir "Görevleri Sorgulayıcı" adı verilen bir merkezi müfettiş göndermişti ve bu kişi özellikle şehrin maliyesi ve vergi toplama sisteminde incelemeler yapmakta ve yeni reformlar teklif etmekte Giovanni Cornaro'nın görevlerini kısıtlaması gerekti. Bu müfettişin çalışmaları sırasında, özellikle gümrük gelirlerinin ve gümrük idaresinin bünyesel reformu sırasında, şehirde isyanlar çıktı. Giovanni Cornaro bunlardan Senato'yu haberdar etmekte iken bu özel müfettişin yaptıklarında şikayetçi olmaktan kaçınmadı. Bragadin görevini bitirip Brescia'dan ayrıldığı zaman yaptığı reformların uygunsuz olduğu ve Senato tarafından geri alınması gerektiği hakkında raporları da Senato'ya gönderdi.
1691'den 1693'e kadar yine Senatörlük yaptı. Bu dönemde 1692'de Senato'ya Osmanlılar aleyhine bir askeri sefer açılması gerektiği hakkında bir karar teklifi sunan 9 senatörden biri olmuştu.
1693'te üçüncü defa "Terrafirma" arazilerine görev olarak Palma Bölgesi Genel Müfettişi olarak atandı. ve bu görevde Mayıs 1695'e kadar kaldı.
Venedik şehrine geri döndüğü zaman 1709'a kadar ailesi ve sülalesinin şehirde yüksek olan prestijine daha uygun devlet görevleri almaya başladı ve gayet çeşitli yüksek devlet görevlerine atandı ve ayrıldı. Bunlar arasında 1700, 1703 ve 1707 yaptığı "Onlar Konseyi" üyeliği de gelmekteydi.
Doçelik dönemi
6 Mayıs 1709'de önceki Doçe olan II. Alvise Mocenigo ölünce 22 Mayıs 1709'da 41 seçmenden oluşan Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. 18. yüzyılda Venedik Cumhuriyeti eski ahlaklı düzenini kaybetmişti. Eskiden doçeler yeteneklerine göre seçilmekte iken 18. yüzyılda zengin ileri gelenlerin seçmenlere gösterdikleri iltimaslar; onlara dağıttıkları hediyeler ve verdikleri parasal rüşvetler nedeni ile seçmen oyu satın almaları artık olağan ve alışılan teamül haline gelmişti. Bu nedenle bu konseyin yaptığı ilk oylamada Giovanni Cornaro konseyde bulunan 41 oydan 40'ını alarak Venedik Doçesi seçildi ve o gün Venedik Cumhuriyeti doçelik tahtına oturdu.
Doçe olduktan sonra en büyük uğraşı ya kendi huzuruna çıkan veya bir istida yazıp Doçe'nin iltimasını isteyen ve çok kere devlet hazinesinden parasal harcama gerektiren ya bir yerleşke veya bir topluluk grubu ya da münferit şahısların ya gerçek ya da uydurulmuş olan şikayet ve taleplerini dinlemek ve incelemek olmuştu. Bunların yanında devletten birçok özel imtiyaz talep eden şahıslar veya gruplar şahsen Doçe'nin huzuruna çıkmak için devamlı fırsat kollamaktaydılar. Bunları incelemek ve bu istek ve talepleri tatmin etmeye çalışmak Doçe için gayet zor olmakta idi. Özellikle bunlar devlet hazinesinden harcamalar gerektirmekte ise bu taleplerin karşılanması gayet güç olmakta idi; çünkü Venedik Cumhuriyeti devlet hazinesi ve devletin parasal politikası da sosyal ahlakın kaybolması ile zıvanadan çıkmış ve devlet ve Hazine devamlı likidite olmaması sorunları içinde kalmıştı.
II. Giovanne Cornardo o zaman kadar Avrupa'da çıkan ve Avrupayı kana boyayan savaşlara katılmayan Venedik Cumhuriyeti'nin hiçbir savaşa katılmasını istememekte olduğu iddia edilmektedir. 1699 Karlofça Barış Antlaşması ile Venedikliler Mora Yarımadası'nı ellerine geçirmişlerdi ve "Mora Krallığı" adını verdikleri bir eyalet olarak yönetmekteydiler. Fakat Osmanlı hükûmeti Venedik Cumhuriyetinin bu anlaşma hükümlerini ihlal ettiğinden şikayetçi idi. 1698'da Karadağ'da kabileler tarafından Başpiskoposu olarak Danilo Sćepčević adlı bir papaz seçilmişti. Ama Sırp Ortodoks kilisesine bağlı olması gereken bu papaz Ortodoks Hristiyan lideri olan İstanbul Patriği'ni kabul etmemişti. Gitmiş olduğu Avusturya'da açıkça ve Venedik devleti desteği ile Karlofça Anlaşması'na tüm karşı olarak bir isyan çıkartmaya anlaşmıştı. Bu Karadağ İsyanı 1711'de çıktı ve Avusturya ve Venedik bu isyana destek sağladılar. Ayrıca Venedikli savaş gemileri Mora'yı üs olarak kullanarak İstanbul-Mısır seferleri yapan Osmanlı ticaret ve hac gemilerine saldırmışlardı. Bunları bir vesile bilen Osmanlı İmparatorluğu 8 Aralık 1714'te Venedik Cumhuriyeti'ne karşı bir savaş ilan etti. Böylece 1715-1718 Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı başlamış oldu.
Venedik Cumhuriyeti ve Doçe olan II. Giovanni Cornado ne askeri bakımdan ne de moral bakımdan Osmanlılar ile bir savaş yapmaya hazır değildi. Savaş ilanından hemen sonra 1715 yazında Sadrazam Silahdar Damat Ali Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu Venediklilerin elinde olan Mora Yarımadası'na girip ilerlemeye başladı. Osmanlı Ordusu, altı hafta içinde Karlofça Antlaşması ile kaybedilen Korint, Anabolu, Modon, Koron ve kaleleri de dahil olmak üzere tüm Mora Yarımadası'nı geri aldı. Aarıca 1669 yılında Girit fethedildikten sonra hâlâ Venediklililerin elinde kalan Suda ve Spina Longa iskele kaleleri de Türk donanmasının da katkısıyla zapt edildi. Böylece tüm Mora ve Girit Venediklilerden temizlendi. Canım Hoca Mehmed Paşa komutasındaki Osmanlı donanması Ege Denizi'nde Venedikliler elinde kalmış olan adaları eline geçirdi ve Mora Yarımadası kıyılarındaki Venediklilere ait küçük kalelerini eline geçirdi. İyon Denizi'ndeki Venedik kontrolündeki adalara ilerlemeye başlandı. Önce Lefkada Osmanlılar eline geçti. Kaptan-ı derya Canım Hoca Mehmed Paşa komutasındaki Osmanlı donanmasının 8 Temmuz Korfu Adası kuşatmasında kaptan-ı deryanin yaptığı hatalar yüzünden Venedikliler direnişlerinde başarılı oldular. Bunun için Osmanlılar kaptan-ı deryayı azledip hapse attılar. Sonra Venedik devletine ait olan Dalmaçya sahillerindeki şehirlerinin Osmanlı donanmasının blokajına direnmesi ile kendilerini avuttular.
Avusturya, 1716'da Venedikle ittifakını yenileyip, Osmanlılar'dan Mora'yı Venedik Cumhuriyeti'ne geri vermesini istedi. Osmanlı İmparatorluğu bu isteği redderek Avusturya'ya savaş açtı. Avusturya orduları komutanı Savoy Prensi Eugen ve Osmanlı sadrazamı Silahdar Damat Ali Paşa orduları ile 5 Ağustos 1716'da modern Sırbistan'ın Novi Sad yakınında Petrovaradın Muharebesi'ne giriştiler. Osmanlı ordusu büyük mağlubiyete uğrayıp Sadrazam Silahdar Damat Ali Paşa öldü. Avusturyalılar uzun kuşatma sonunda Temeşvar kalesini ve Belgrad'ı ellerine geçirince Osmanlı devleti barış istedi. 21 Temmuz 1718'da Osmanlı Devleti, Avusturya ve Venedik arasında Pasarofça Antlaşması imzalandı. Bu anlaşma ile Venedik Cumhuriyeti Mora Yarımadası'nı, Korint ve çevresini, Eğin Körfezindeki adaları, İyonya Adalarını, Aya Mavrı Adasını ve Girit’te son Venedik toprağı olan (Suda ve Spina Longa dahil) üç iskeleyi Osmanlı Devletine devretti.
II. Giovanni Cornaro Venedik'in bu hezimetinden sonra kendini Katolik Hristiyan dinine döndürdü. Gayet dindar bir davranışla Tolentino'da bulunan aile kilisesi olarak kabul edilen San Nicola Kilisesi'ni restore ettirdi.
12 Ağustos 1722'de Venrdik Cumhuriyeti doçesi olan II. Giovanni Cornara 78 yaşında iken Venedik Dükalık Sarayı'nda öldü. Cenazesi Tölentino'da 'nde gömülmüştür.
Karısı olan Laura ise San Gervaso e Protasio adlı bir manastıra rahibe olarak çekildi ve 1729'da öldü.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Bu madde kısmen İtalyanca Wikipedia "Giovanni II Corner" maddesi kaynaklıdır [1] 20 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca)
Dış kaynaklar
| Wikimedia Commons'ta II. Giovanni Cornaro ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, (İngilizce)
- da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca)
- Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler (Almanca)
Dış bağlantılar
- Derosas, Renzo (1983) "Corner, Giovanni" maddesi, Dizionario Biografico degli Italiani Cilt:29 Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online:[2] 21 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (İtalyanca)
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: II. Alvise Mocenigo | Venedik Doçesi 1709–1722 | Sonra gelen: Sebastiano Mocenigo |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
II Giovanni Cornaro veya II Giovanni Corner d 4 Agustos 1647 Venedik o 12 Agustos 1722 Venedik 22 Mayis 1709 12 Agustos 1722 doneminde Venedik Cumhuriyeti ne Doce unvani ile devlet baskanligi yapan 111 inci dukadir Doce I Alvise Mocenigo nun olumunden sonra yapilan secimden sonra 22 Mayis 1709 da tahta cikti 13 yil 2 ay 21 gun suren Venedik Cumhuriyeti Doce lik saltanatindan sonra 12 Agustos 1722 de 75 yasinda Venedik te oldu II Giovanni CornaroII Giovanni Cornaro portresi Giovanni Battista TiepoloVenedik Cumhuriyeti Docesi 111 Doge di VeneziaHukum suresi22 Mayis 1709 12 Agustos 1722 13 yil 2 ay 21 gunOnce gelenII Alvise MocenigoSonra gelenDogum4 Agustos 1647 VenedikOlum12 Agustos 1722 yas 75 VenedikDefinSan Nicola da Tolentino Kilisesi TolentinoEs ler iLaura CornaroBabasiFederico CornaroAnnesiCornelia ContariniCornaro sulalesi armasiHayatiDoce olmadan once II Giovanni Cornaro 4 Agustos 1647 de Venedik te Federico Cornaro ile Cornelia Contarini nin oglu olarak dogdu Babasi sulalesi Venedik te zengin ve gayet prestijli bir kis olup devlet yonetimde senatorluk ve doce basdanismanligi yapmis bir kisi ama ogullarinin yetistigi gorevler ve aldiklari payeler yaninda bunlar pek yaya kalmakta idi Bu sulale mensuplari Venedik Cumhuriyeti devlet yonetiminde buyek gorevler yapmakta kalmadi Katolik Kilisesi hiyerarsisine de yakin olup onemli roller oynamaktadi Bunlardan sulale ve aile mensuplari buyuk gelirler ve menfaatler elde etmekteydi Bu sulaleden daha once iki tane Doce secilmisti Giovanni nin Franscesco ve Giorgio adli iki erkek kardesi vardi Bunlardan Giorgio Katolik Kilisesi hizmetine girdi Papazlik egitiminden hemen sonra papalik idari hiyerasisinde yuksek dereceli bir hukuk gorevlisi prothonotary oldu sonra Portekiz e Papalik elcisi nuncio takiben Padova baspiskoposu olup 1697 de Papa XII Innocentius tarafindan kardinal yapildi Govanni nin dort kizkardesi vardi ve bunlardan hepsi Venedik in prestijli ailelerinin devlet hizmetinde ileri yonetim islerinde bulunan erkek cocuklari ile evlilik yaptilar Sulale mensuplari ve aile gayet cok sayida yuksek degerler tasiyan ve bazilari genis alanlar kapsayan topraklar ve gayrimenkuller sahibi idiler ve bunlardan buyuk yillik gelir elde etmekte idiler Giovanni 20 yasina girdiginde kendi sulalesinin diger bir dalinda olan Laura C Nicolo Cornado adli bir kadinla evlilik yapti Bu evlilikten 6 tane erkek ve 1 kiz cocuklari oldu Bunlardan erken olen biri haric hepsi onemli Venedik Cumhuriyeti devlet gorevlerine eristiler 4 tanesi degisik zamanlarda Venedik devletinin en onemli yonetimi organi olan Onlar Konseyi baskanligi yaptilar Giovanni bu ailesinin prestiji dolayisiyla Venedik devlet yonetimine katilmak istedi ama ilk gorevi olarak kendine verilmek istenen nispeten onemli devlet gorevlerini kabul etmedi Ancak Subat 1682 de Venadik anakarasinda kuzeyde bulunan Udine bolgesi idari mufettisligini kabul etti ve orada Haziran 1683 e kadar calisti Bu goreve basladiktan hemen sonra acil bir durumla karsilasti Avusturya Kralligi yonetimi altinda bulunan Hirvatistan in Venedik le siniri olan Gorizia bolgesinde buyuk bir veba salgini cikmisti Venedik in Udine bolgesi yonetim mufettisi olarak bu salginin Venedik in terrafirma arazilerine gecmesini onlemesi gerekti Haziran sonunda bu salginin ortaya ciktigindan haberdar edilen Venedik sinir bolgesi yetkilileri ve bu bolgedeki saglik mufettisleri bu veba salginin yayilmasini yakindan takip edip onu durumdan haberdar etmekteydiler Yonetim bolgesindeki bu gayet ciddi salgin tehlikesi hakkinda Senato ya bilgiler verdi Udine de siniri ve Venedik arazilerinde her veba gorulen yeri siki karantina altina aldirdi Venedik in Udine sinir bolgesi idaresi merkezden gonderilen dort saglik mufettisi eline verildi Bu mufettislerin aldiklari ve gayet dikkatli sekilde uyguladiklari karantina tedbirleri bolgedeki her tabaka mensubu icin buyuk bir ekonomik zorluklara yol acti ve darliklar yaratti Ornegin Goriske bolgesinde zorluklari karsilamak icin Aquileia Patriki nin papazlar vasitasi ile toplattigi hayirsever yiyecek ve esya yardimlarini karantina kurallarina uymadan yerel kilise hiyerarsisine papazlik seminerlerine gidenlere dinsel tarikat mensuplari arasinda ve kilise okullarinda dagittirmasi bu saglik mufettisleri tarafindan durdurulmak istendi ve bu durum Doce nin katina kadar gitti Ama sonunda bu veba salgininin Venedik e ait olan ve kendi yonetim bolgesinde bulunan Udine ve Friuli bolgelerine gecmesi onlendi Bundan sonra Venedik sehri icinde gorevler yapmaya basladi Uzun zaman sehir mahkemelerinde yargiclik yapti 1683 1686 doneminde Venedik Cumhuriyeti nin Senatosu nun Zonta ismini tasiyan ek kismina atanarak Senato uyeligi yapti Bu donem sirasinda Senato uyeligi yaninda ek devlet gorevleri de yapti 1686 1688 de Kamu Gelirleri idaresinde denetimcilik ve kontrolorluk gorevleri aldi Temmuz 1688 de Fransa ya elcilik icin gorevi icin tayini cikti ama bu gorevi kabul etmedi Agustos 1689 ile Ocak 1691 de Brescia sehri icin merkez valisi podesta gorevi yapti Bu donemde Venedik merkezi idaresi bu sehrin idaresini teftis etmek icin Domenico Bragadin adli bir Gorevleri Sorgulayici adi verilen bir merkezi mufettis gondermisti ve bu kisi ozellikle sehrin maliyesi ve vergi toplama sisteminde incelemeler yapmakta ve yeni reformlar teklif etmekte Giovanni Cornaro nin gorevlerini kisitlamasi gerekti Bu mufettisin calismalari sirasinda ozellikle gumruk gelirlerinin ve gumruk idaresinin bunyesel reformu sirasinda sehirde isyanlar cikti Giovanni Cornaro bunlardan Senato yu haberdar etmekte iken bu ozel mufettisin yaptiklarinda sikayetci olmaktan kacinmadi Bragadin gorevini bitirip Brescia dan ayrildigi zaman yaptigi reformlarin uygunsuz oldugu ve Senato tarafindan geri alinmasi gerektigi hakkinda raporlari da Senato ya gonderdi 1691 den 1693 e kadar yine Senatorluk yapti Bu donemde 1692 de Senato ya Osmanlilar aleyhine bir askeri sefer acilmasi gerektigi hakkinda bir karar teklifi sunan 9 senatorden biri olmustu 1693 te ucuncu defa Terrafirma arazilerine gorev olarak Palma Bolgesi Genel Mufettisi olarak atandi ve bu gorevde Mayis 1695 e kadar kaldi Venedik sehrine geri dondugu zaman 1709 a kadar ailesi ve sulalesinin sehirde yuksek olan prestijine daha uygun devlet gorevleri almaya basladi ve gayet cesitli yuksek devlet gorevlerine atandi ve ayrildi Bunlar arasinda 1700 1703 ve 1707 yaptigi Onlar Konseyi uyeligi de gelmekteydi Docelik donemi III Giovanni Cornaro doceliik doneminde 1709 da darp edilmis altin 1 Venedik dukasi sikkesi 6 Mayis 1709 de onceki Doce olan II Alvise Mocenigo olunce 22 Mayis 1709 da 41 secmenden olusan Venedik Cumhuriyeti Doce Secmenler Konseyi yeni doce secmek icin toplandi 18 yuzyilda Venedik Cumhuriyeti eski ahlakli duzenini kaybetmisti Eskiden doceler yeteneklerine gore secilmekte iken 18 yuzyilda zengin ileri gelenlerin secmenlere gosterdikleri iltimaslar onlara dagittiklari hediyeler ve verdikleri parasal rusvetler nedeni ile secmen oyu satin almalari artik olagan ve alisilan teamul haline gelmisti Bu nedenle bu konseyin yaptigi ilk oylamada Giovanni Cornaro konseyde bulunan 41 oydan 40 ini alarak Venedik Docesi secildi ve o gun Venedik Cumhuriyeti docelik tahtina oturdu Doce olduktan sonra en buyuk ugrasi ya kendi huzuruna cikan veya bir istida yazip Doce nin iltimasini isteyen ve cok kere devlet hazinesinden parasal harcama gerektiren ya bir yerleske veya bir topluluk grubu ya da munferit sahislarin ya gercek ya da uydurulmus olan sikayet ve taleplerini dinlemek ve incelemek olmustu Bunlarin yaninda devletten bircok ozel imtiyaz talep eden sahislar veya gruplar sahsen Doce nin huzuruna cikmak icin devamli firsat kollamaktaydilar Bunlari incelemek ve bu istek ve talepleri tatmin etmeye calismak Doce icin gayet zor olmakta idi Ozellikle bunlar devlet hazinesinden harcamalar gerektirmekte ise bu taleplerin karsilanmasi gayet guc olmakta idi cunku Venedik Cumhuriyeti devlet hazinesi ve devletin parasal politikasi da sosyal ahlakin kaybolmasi ile zivanadan cikmis ve devlet ve Hazine devamli likidite olmamasi sorunlari icinde kalmisti II Giovanne Cornardo o zaman kadar Avrupa da cikan ve Avrupayi kana boyayan savaslara katilmayan Venedik Cumhuriyeti nin hicbir savasa katilmasini istememekte oldugu iddia edilmektedir 1699 Karlofca Baris Antlasmasi ile Venedikliler Mora Yarimadasi ni ellerine gecirmislerdi ve Mora Kralligi adini verdikleri bir eyalet olarak yonetmekteydiler Fakat Osmanli hukumeti Venedik Cumhuriyetinin bu anlasma hukumlerini ihlal ettiginden sikayetci idi 1698 da Karadag da kabileler tarafindan Baspiskoposu olarak Danilo Scepcevic adli bir papaz secilmisti Ama Sirp Ortodoks kilisesine bagli olmasi gereken bu papaz Ortodoks Hristiyan lideri olan Istanbul Patrigi ni kabul etmemisti Gitmis oldugu Avusturya da acikca ve Venedik devleti destegi ile Karlofca Anlasmasi na tum karsi olarak bir isyan cikartmaya anlasmisti Bu Karadag Isyani 1711 de cikti ve Avusturya ve Venedik bu isyana destek sagladilar Ayrica Venedikli savas gemileri Mora yi us olarak kullanarak Istanbul Misir seferleri yapan Osmanli ticaret ve hac gemilerine saldirmislardi Bunlari bir vesile bilen Osmanli Imparatorlugu 8 Aralik 1714 te Venedik Cumhuriyeti ne karsi bir savas ilan etti Boylece 1715 1718 Osmanli Avusturya Venedik Savasi baslamis oldu Venedik Cumhuriyeti ve Doce olan II Giovanni Cornado ne askeri bakimdan ne de moral bakimdan Osmanlilar ile bir savas yapmaya hazir degildi Savas ilanindan hemen sonra 1715 yazinda Sadrazam Silahdar Damat Ali Pasa komutasindaki Osmanli ordusu Venediklilerin elinde olan Mora Yarimadasi na girip ilerlemeye basladi Osmanli Ordusu alti hafta icinde Karlofca Antlasmasi ile kaybedilen Korint Anabolu Modon Koron ve kaleleri de dahil olmak uzere tum Mora Yarimadasi ni geri aldi Aarica 1669 yilinda Girit fethedildikten sonra hala Venediklililerin elinde kalan Suda ve Spina Longa iskele kaleleri de Turk donanmasinin da katkisiyla zapt edildi Boylece tum Mora ve Girit Venediklilerden temizlendi Canim Hoca Mehmed Pasa komutasindaki Osmanli donanmasi Ege Denizi nde Venedikliler elinde kalmis olan adalari eline gecirdi ve Mora Yarimadasi kiyilarindaki Venediklilere ait kucuk kalelerini eline gecirdi Iyon Denizi ndeki Venedik kontrolundeki adalara ilerlemeye baslandi Once Lefkada Osmanlilar eline gecti Kaptan i derya Canim Hoca Mehmed Pasa komutasindaki Osmanli donanmasinin 8 Temmuz Korfu Adasi kusatmasinda kaptan i deryanin yaptigi hatalar yuzunden Venedikliler direnislerinde basarili oldular Bunun icin Osmanlilar kaptan i deryayi azledip hapse attilar Sonra Venedik devletine ait olan Dalmacya sahillerindeki sehirlerinin Osmanli donanmasinin blokajina direnmesi ile kendilerini avuttular Avusturya 1716 da Venedikle ittifakini yenileyip Osmanlilar dan Mora yi Venedik Cumhuriyeti ne geri vermesini istedi Osmanli Imparatorlugu bu istegi redderek Avusturya ya savas acti Avusturya ordulari komutani Savoy Prensi Eugen ve Osmanli sadrazami Silahdar Damat Ali Pasa ordulari ile 5 Agustos 1716 da modern Sirbistan in Novi Sad yakininda Petrovaradin Muharebesi ne giristiler Osmanli ordusu buyuk maglubiyete ugrayip Sadrazam Silahdar Damat Ali Pasa oldu Avusturyalilar uzun kusatma sonunda Temesvar kalesini ve Belgrad i ellerine gecirince Osmanli devleti baris istedi 21 Temmuz 1718 da Osmanli Devleti Avusturya ve Venedik arasinda Pasarofca Antlasmasi imzalandi Bu anlasma ile Venedik Cumhuriyeti Mora Yarimadasi ni Korint ve cevresini Egin Korfezindeki adalari Iyonya Adalarini Aya Mavri Adasini ve Girit te son Venedik topragi olan Suda ve Spina Longa dahil uc iskeleyi Osmanli Devletine devretti II Giovanni Cornaro Venedik in bu hezimetinden sonra kendini Katolik Hristiyan dinine dondurdu Gayet dindar bir davranisla Tolentino da bulunan aile kilisesi olarak kabul edilen San Nicola Kilisesi ni restore ettirdi 12 Agustos 1722 de Venrdik Cumhuriyeti docesi olan II Giovanni Cornara 78 yasinda iken Venedik Dukalik Sarayi nda oldu Cenazesi Tolentino da nde gomulmustur Karisi olan Laura ise San Gervaso e Protasio adli bir manastira rahibe olarak cekildi ve 1729 da oldu Ayrica bakinizVenedik Cumhuriyeti Venedik doceleri listesiKaynakcaBu madde kismen Italyanca Wikipedia Giovanni II Corner maddesi kaynaklidir 1 20 Aralik 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Italyanca Dis kaynaklarWikimedia Commons ta II Giovanni Cornaro ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Norwich John Julius 1999 A History of Venice New York Vintage Books ISBN 0 679 72197 5 Ingilizce da Mosto Andrea 1983 Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata Floransa A Martello Italyanca Dumler Helmut 2001 Venedig und die Dogen Dusseldorf Artemis amp Winkler ISBN 978 3538071162 Almanca Dis baglantilarDerosas Renzo 1983 Corner Giovanni maddesi Dizionario Biografico degli Italiani Cilt 29 Yayinci Treccani la Cultura Italiana Online 2 21 Aralik 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Italyanca Resmi unvanlarOnce gelen II Alvise Mocenigo Venedik Docesi 1709 1722 Sonra gelen Sebastiano Mocenigo